[Unicode + Zawgyi]
မနက်ဖြန်ဖြေရမဲ့စာမေးပွဲအတွက်ကိုစိတ်ပူခြင်းကင်းကွာပြီး Chanyeolကိုသွားတွေ့ရဖို့ကိုသာBaekhyunစိတ်အားထက်သန်နေသည်။
ဒီကြားထဲဆေးရုံတက်နေတုန်းမှာChenရဲ့ပူညံပူညံသံကမဆန်းပေမဲ့လည်း Sehunနဲ့Taoရဲ့ တစ်ယောက်ယောက်ကိုပြောင်းကြိုက်ဆိုတဲ့စကားတွေကိုပါအထပ်ထပ်ကြားနေခဲ့ရသည်။
သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်တဲ့အပြင်ညီအစ်ကိုတွေလိုနေခဲ့ကြတာမို့ Baekhyunရဲ့စိတ်ကိုနားလည်နေတဲ့သူငယ်ချင်းတွေဟာ ပြောမရနိုင်မှန်းသိနေပေမဲ့လည်း Chanyeolကို Baekhyunအတွက်လုံးဝသဘောမကျကြဘဲ
BaekhyunကိုChanyeolလက်ထဲထည့်ပေးဖို့ကို လုံးဝလက်ခံနိုင်ကြဘူး။
ဒါပေမဲ့လည်း Baekhyunရဲ့မလျှော့သွားသောအချစ်တွေကြားမှာနားများပင်မခံနိုင်တဲ့အထိ တဖွဖွပြောနေသည်ကိုလည်း ဒေါသထွက်ချင်ကြပေမဲ့ Baekhyunဘက်ကတစ်ဖက်သက်အသည်းအသန်ချစ်နေရခြင်းကို သနားမိကြပြန်သည်။
"Hyungရာ.. ဘာလို့ဂနာမညိမ်ဖြစ်နေတာလဲ စာလုပ်လေဗျာ"
မနက်ကတည်းကစာအတူတူလုပ်နေခဲ့ကြပြီး အရင်ကစာဆိုဝေးဝေးရှောင်တက်ကြတဲ့သူတို့တွေဟာ ကြာလာတာနဲ့အမျှပျင်းပျင်းလာကြသည်။
သို့ပေမဲ့ Baekhyunကတော့ ပျင်းတာမပျင်းတာကိုစိတ်မရှိဘဲ Chanyeolဆီသွားတွေ့ရဖို့ကို အပြင်းအထန်းဆန္ဒစောနေတာနဲ့ ဟိုလျှောက်သည်လျှောက်ကအခန်းထဲခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်ဖြစ်နေသည်ကို ကျန်သူများမျက်စိဆံပင်မွှေးဆူးနေလေပြီ။
"ငါခဏသွားလိုက်ဦးမယ်နော်"
"Hyunee!!!" // "Hyung!!!" // "Baekhyun!!!"
သုံးယောက်လုံးတစ်သံထဲထွက်လာလည်းBaekhyunမှာဂရုမစိုက်ဘဲ အောက်ထပ်ပြေးဆင်းသွားလို့ နောက်ကသုံးယောက်ကလည်းလိုက်လာကြရသည်။
"Baekhyunee!! ငါတို့စိတ်မဆိုးချင်ဘူးနော် မနက်ဖြန်စာမေးပွဲရှိနေတာကို
တော်တော်ချစ်ပြနေတယ်ဟုတ်လား အမြင်ကက်အောင်လုပ်မပြနဲ့"
Chenရဲ့စကားများကနားထဲကိုတစ်ဖက်ကဝင်တစ်ဖက်ကပြန်ထွက်သွားခဲ့သလို သက်ရောက်မှုမရှိဘဲ
ကားသော့ဆွဲကာ ကားဆီသွားနေတဲ့Baekhyunနောက်အမြန်လိုက်လာကြပြီးသုံးယောက်လုံးပဲကားတံခါးရှေ့ဦးစွာပိတ်ရပ်ထားလိုက်သည်။
"ဟွန့်.. ငါChanyeolကိုတွေ့ချင်လို့ပါဆို လိုက်မှာလားမလိုက်ဘူးလား"
သုံးယောက်လုံးကတစ်သံမှထွက်မလာဘဲစိုက်ကြည့်နေတာနဲ့Baekhyunမှာသက်မချလိုက်သည်။
"ငါတွေ့ရုံပဲလေ သူ့ကိုတွေ့ပြီးတာနဲ့ပြန်မှာပါ ဟင်..ဟင်လို့..
မင်းတို့ဘာလို့သူ့ကိုသဘောမကျတာလဲ
ငါအရမ်းချစ်တဲ့သူ့ကို မင်းတို့ကလက်ခံပေးရမှာကို"
ငါချစ်တာကို ဘယ်သူကမှလက်မခံနိုင်ဘူးဆိုရင်တောင် သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်တဲ့မင်းတို့တော့လက်ခံပေးဖို့ငါမျှော်လင့်ထားတာကို
အခုတော့ ငါကလွဲရင်လက်ခံပေးမဲ့သူမရှိဘူးပဲ
ငါကပဲချစ်ဖြစ်ပြီး ငါချစ်တာကိုငါကပဲလက်ခံနေရတယ်
ဒါကနာကျင်စရာကောင်းတယ်မလား
"Hyungကသာသည်းသည်းလှုပ်ချစ်ပြနေတာ ဟိုကစောက်ဖတ်တောင်လုပ်လို့လား..
သူ့ကအရမ်းတွေမာန်တက်ပြနေတာကို Hyungမို့ချစ်နိုင်သေးတယ်"
Sehunအပြောက Baekhyunကိုမျက်နှာငယ်လေးနဲ့တိတ်ဆိတ်သွားစေသည်။
ဒါကိုသိသွားတဲ့Taoက ဆက်မပြောတော့အောင် Sehunရဲ့ပုခုံးတွေကိုကိုင်ပြီးတားလာခဲ့သည်။
သူငယ်ချင်းတွေကြားမှာ Chanyeolကြောင့်နဲ့ပြဿနာတစ်ခုပြီးတစ်ခုဖြစ်တိုင်း သူငယ်ချင်းတွေကပဲBaekhyunအပေါ်ကိုနားလည်ပေးဖြစ်ခဲ့သည်။
Baekhyunအာရုံတွေထဲ Chanyeolပဲရှိနေပြီး BaekhyunနှလုံးသားဟာChanyeolဆီမှာလုံးဝပိတ်မိနေတာကြောင့် အပြစ်မပြောလိုကြဘဲ သူငယ်ချင်းရဲ့ရူးသွပ်ခြင်းကိုဘေးက ကြည့်နေဖို့ပဲတက်နိုင်ကြတော့သည်။
Chanyeolလုံးဝပြန်မချစ်နိုင်တာBaekhyunသိသည်မသိသည်ကို သူငယ်ချင်းတွေကစိတ်ဝင်စားခြင်းမရှိပေမဲ့ Chanyeolကြောင့်နာကျင်ရမဲ့Baekhyunဖြစ်မလာရအောင် တားဆီဖို့သာ သူတို့နဲ့သက်ဆိုင်နေသည်။
"ငါလည်းဘာလို့အဲ့လောက်ချစ်သွားလဲမသိဘူး..
ဟုတ်တယ်သူကငါ့ကိုအဖတ်တောင်မလုပ်ဘူး
ဒါပေမဲ့ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ
ငါက ငါကပဲသူ့ကိုတွေ့ချင်နေတာလေ
ပြီးတော့တစ်ဖက်သက်ဆိုတာသိလည်း ငါက သူ့ကိုမှချစ်နေတဲ့ဟာ
ငါ့နှလုံးသားကသူ့ကိုပဲလိုလားနေတဲ့ဟာ
ငါဘာလုပ်နိုင်မှာလဲ
ဟမ်.. ဟမ်လို့ ပြောကြလေ"
တစ်ခုခုဆိုတစ်စိတ်တည်း.. တစ်ဝမ်းတည်းနဲ့ အတူတူလုပ်ဆောင်တက်ကြပေမဲ့ ဒီတစ်ခေါက်Baekhyunရဲ့အချစ်ရေးကိုတော့ အကုန်လုံးကတားမြစ်နေကြသည်။
ဒါကိုလည်းBaekhyunသိနေပေမဲ့ Chanyeolကိုချစ်နေတာတစ်ခုတည်းက အားလုံးကိုမသိချင်ယောင်ဆောင်ထားခဲ့သည်။
"Hyunee.. သူကမင်းအတွက်အရေးကြီးမှန်းငါတို့သိတယ်.. ဒါပေမဲ့မနက်ဖြန်စာမေးပွဲကကောမင်းအတွက်အရေးမကြီးဘူးလား"
"ဘာလို့လဲ ဘာလို့လဲ ငါကသူ့ကိုတွေ့ရုံလေးပဲဆိုတာကို စားမေးပွဲဆိုတာကြီးနဲ့ ဘာလို့တားနေကြတာလဲ"
Baekhyunမျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ကားတံခါးရှေ့ကTaoကိုအတင်းတွန်းဖယ်ပစ်ပြီးကားထဲဝင်ထိုင်နေလိုက်သည်။
"မင်းကမြင်ရရုံနဲ့ပြီးသွားတဲ့လူမျိုးဟုတ်လို့လား"
"ဟွန့်.."
"မင်းကငါတို့ဆိုစိတ်ကောက်ဖို့ပဲသိတယ်.. သူ့ကိုစိတ်သွားကောက်ပါလား"
Chenရဲ့အပြောကြောင့်Baekhyunမျက်နှာကိုတဖက်လှည့်ထားလိုက်သည်။
"သူ့ကိုစိတ်ကောက်လို့မရဘူး..
ငါကပဲချစ်နေရတာလေ သူ့ကို စိတ်ကောက်လိုက်ရင်ငါပဲခံစားနေရမှာပေါ့
သူကငါ့ဆီဘယ်တော့မှရောက်လာပြီးချော့မှာမဟုတ်ဘူး"
Baekhyunကိုဒေါသထွက်ရုံအပြင် ဘာလုပ်နိုင်သေးလဲဆိုတာစဉ်းစားမရတော့ဘဲ အကုန်လုံးကပဲစိတ်လျှော့လိုက်ကာ ကားထဲဝင်လာကြသည်။
"ဟီးဟီး.. မင်းတို့ကငါ့အတွက်အကောင်းဆုံးပဲ"
Baekhyunချက်ချင်းဘဲမျက်နှာကိုပြန်လှည့်လာကာသွားတန်းလေးတွေပေါ်အောင်ရယ်ပြနေတာနဲ့ တက်လည်းတက်နိုင်တယ်ဆိုတဲ့အကြည့်တွေကိုခံလိုက်ရပေမဲ့လည်း ပြုံးနေတာကိုပျက်မသွားဘူး။
"Hyuneeငါတို့ကမင်းကိုလွှတ်ထားပေမဲ့နော် တစ်ခုခုဖြစ်ကြည့်အဲ့ကောင်ကိုသွားသင်္ဂြိုလ်မှာ"
"အင်းပါ အင်းပါ"
TaoပြောလာတာကိုBaekhyunခေါင်းတဆတ်ဆတ်ညိပ်နေတာနဲ့Sehunကသဘောမကျစွာနှာခေါင်းကိုရှုံ့လိုက်သည်။
ဟွားလဲ့ဆေးရုံဆီရောက်တော့ Sehunနဲ့Taoကတရုတ်သွားတာနဲ့ပတ်သက်ပြီးကိစ္စတစ်ခုပေါ်လာတာနဲ့ Baekhyunကိုချထားပေးခဲ့တာမို့ Baekhyunပိုလို့ပင်သဘောကျသွားသေးသည်။
"JunMyeon Hyung..!"
"Baekhyunပါလား.. ဘယ်လိုလုပ်ရောက်လာတာလဲ"
Baekhyunလက်ကIced Americanoခွက်ကိုမြှောက်ပြလာတာနဲ့JunMyeonကသဘောပေါက်သွားသည်။
"Chanyeolက..အခု..ကန်တင်းမှာထင်တယ်.. သူခွဲခန်းကထွက်လာပြီးတော့အဲ့ဘက်လျှောက်သွားတာတွေ့လိုက်တယ်"
"ဟီး.. ကျေးဇူးပဲJunMyeonHyung.. ကျွန်တော်သွားလိုက်ဦးမယ်နော်"
Baekhyunဆေးရုံကန်တင်းဆီကိုအပြုံးတစ်ခုနဲ့လျှောက်သွားတော့သည်။
ကန်တင်းရောက်တော့Chanyeolရဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့JongInကိုတွေ့ရတာမို့ BaekhyunအနီးနားမှာChanyeolကိုလိုက်ကြည့်သေးသည်။
မတွေ့တဲ့အဆုံး Baekhyun တစ်ယောက်ထဲထိုင်နေတဲ့JongInကိုစကားသွားပြောဖို့လာခဲ့တော့ ဘေးကဝိုင်းမှာကျောပေးထားတဲ့Chanyeolနဲ့အတူတစ်ဝိုင်းထဲထိုင်နေတဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ကမိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုမြင်သည်။
"Chanyeol-Oppa.. Vierကိုစာမသင်ပေးလည်း Vierကစာလာမေးလို့ရတယ်မလားဟင်"
"ကိုယ်ပြောပြီးသားလေVier..ဒါကြောင့်ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီးထပ်မပြောပါနဲ့လား
ထပ်ခါထပ်ခါပြောရတာကို ကိုယ်သဘောမကျဘူး"
"Vierတောင်းပန်ပါတယ်Oppa..
ဒါနဲ့ Vier Oppaကြိုက်မယ်ထင်တဲ့ Hot Americanoဝယ်ခဲ့တယ် Oppaအတွက်"
"သူကဒီအချိန်အဲ့တာမသောက်ဘူး.. နောက်ပြီးသူသောက်ဖို့အတွက်မင်းကပေးစရာမလိုဘူး.. နော်Chanyeol"
Baekhyunအပြုံးတစ်ခုနဲ့အတူ လက်ထဲကIced Americanoခွက်ကိုကမ်းပေးစဉ် ထိုမိန်းကလေးရဲ့ မတော်တဆဆီကိုရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနဲ့လုပ်လိုက်တာမို့.. Baekhyunလက်ထဲကကော်ဖီခွက်Chanyeolအင်္ကျီပေါ်စွန်းထင်းသွားစေပြီး ကောင်မလေးလက်ထဲကကော်ဖီပူပူတွေကတော့Baekhyunလက်ပေါ်ကျရောက်သွားလေသည်။
"မင်း.."
"အာ့.. ငါ ငါတကယ်မရည်ရွယ်ဘူး
ငါတောင်းပန်ပါတယ်Chanyeol.. ငါ့ကိုတွန်းလိုက်လို့မတော်တဆဖြစ်သွားရတာပါ"
"ဟျွန်းငယ်"
Baekhyun အပူလောင်သွားတဲ့လက်ကိုချက်ချင်းအနောက်မှာဖွက်လိုက်ကာ အလန့်တကြားနဲ့MinSeokကိုကြည့်လာခဲ့သည်။
"ကိုကိုကြီးကဒီကိုရောက်နေတယ်..??"
လက်ကအပူလောင်သွားတာကိုMinSeokမြင်မှာစိုးလို့ဖွက်ထားတာက JongInကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်နေရစေပြီး.. အပူလောင်သွားတာကိုChanyeolကစိတ်တိုစွာကြည့်နေလေသည်။
"မနက်ဖြန်စာမေးပွဲကိုစာမလုပ်ဘဲ ဘာလာလုပ်နေတာလဲ"
MinSeokပြောရင်း Chanyeolရဲ့အိင်္ကျီကစွန်းနေတဲ့ကော်ဖီရောင်တွေကိုတွေ့ပြီးချိန်မှာတော့ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာညီငယ်ဆီကိုပြန်ကြည့်လာတဲ့အခါBaekhyunကမျက်နှာငယ်လေးနဲ့ခေါင်းကိုငုံ့သွားသည်။
လက်ကအပူဒဏ်ကြောင့်နာလာပေမဲ့လည်း ရှိနေသေးတဲ့MinSeokကြောင့် Baekhyunမှာကြိတ်မှိတ်နေရတာမို့ မျက်နှာပင်ရဲတက်လာလေသည်။
"အိမ်ပြန်ပြီးစာလုပ်ဟျွန်းငယ်.. Chanyeolကိုဘာတွေလာရှုပ်ပြန်ပြီလဲ.. ဒါတွေကဟျွန်းငယ်လက်ချက်မလား"
"ဟုတ်"
လက်ကပိုပိုနာလာတဲ့ခံစားချက်ကြောင့် Baekhyunငိုချင်လာသည်။
စကားပင်ပီအောင်ပြောဖို့မနည်းထိန်းနေရသည်။
"ကိုကိုကြီးက လူနာရှင်နဲ့ဆွေးနွေစရာရှိနေသေးလို့ သွားမှဖြစ်မှာ
ဟျွန်းငယ် Chanyeolအိင်္ကျီအတွက်တစ်ခုခုလုပ်ပေးပြီး ပြန်တော့
Chanyeolညီရယ် Hyungတောင်းပန်ပါတယ်နော်
Hyungတကယ်အချိန်မရလို့ပါ
ပြီးတော့ဟျွန်းငယ်ကိုအပြစ်မမြင်ပါနဲ့နော်"
"ဟုတ်"
Baekhyunရဲ့အသံတိုးတိုးလေးကတိုးရောက်နိုင်ခြင်းမရှိဘဲ Chanyeol MinSeokကိုအဆင်ပြေကြောင်းပြောတော့MinSeokလည်းထွက်သွားတော့သည်။
MinSeokထွက်သွားသည်နှင့် Baekhyunဒီနေရာကနေမြန်မြန်ထွက်သွားဖို့လုပ်တော့ Chanyeolကဆွဲထားလေသည်။
"လွှတ်.."
Baekhyunမော့ကြည့်မလာတော့ဘဲ မျက်ရည်ဝဲနေတာကိုဖုံးကွယ်ဖို့ကြိုးစားနေပေမဲ့ Chanyeolကခွင့်မပြု။
"ငါပြန်တော့မလို့ ပြီးတော့မင်းအိင်္ကျီကိုမင်းပါ့နေလဲလိုက်တော့"
"နေဦး.. ငါ့နောက်လိုက်ခဲ့"
"လွှတ်ပေး ငါတကယ်နာနေတယ်"
Chanyeol Vierကိုရှိသေးလားမရှိတော့ဘူးလားကိုသတိပင်ရှိမနေဘဲ Baekhyunလက်ကိုဆွဲကာ နားနေခန်းထဲခေါ်သွားတော့သည်။
JongInကတော့ကန်တင်းမှာပဲခေါင်းတခါခါနဲ့သာကျန်ရစ်ခဲ့ရသည်။
"လက်ကိုပြ"
Baekhyunငြင်းမယ်ကြံလိုက်သေးပေမဲ့ နာနေတာနဲ့ပဲ အပူလောင်သွားတဲ့လက်ကိုထိုးပေးလာပြီး ခေါင်းကိုငုံ့ထားသည်။
"အဲ့ဒီကောင်မလေးကမင်းနဲ့ဘယ်လိုပတ်သက်နေတာလဲ..
မင်းသိတယ်မလား
ဒါသူမ ငါ့ကိုသက်သက်လုပ်လိုက်တာ
ဟွန့်.. မိန်းကလေးမို့အလျော့ပေးထားတာကို သူမကတကယ်လွန်တယ်"
"ဘာလို့အဲ့ဒီကလေးမနဲ့ပြိုင်ပြီးစကားများရတာလဲ"
"ငါကChanyeolကိုချစ်တဲ့သူပဲ.. Chanyeolနဲ့ပတ်သက်လာတဲ့ ကလေးမတွေဘာတွေခွဲနေမှာမဟုတ်ဘူး စကားပြိုင်များသင့်များရမှာပဲ
အာ့.. အာ့.. နာတယ်လို့
ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ"
"ဒီလိုနာနေတာ မနက်စာမေးပွဲဘယ်လိုဖြေမလဲ"
"ဟူး...."
Baekhyunလက်ကိုကြည့်ပြီးသက်ပြင်းချလာတော့ Chanyeolကဆေးထည့်ပေးခြင်းကိုအဆုံးသတ်ပေးလိုက်သည်။
"လက်ကသုံးလို့ရသေးတယ်မလားဟင်..
ငါစာရေးရဦးမှာလေ"
"နာတော့နာလိမ့်မယ်"
"ဟင့်.. နာတာမကြိုက်ပါဘူးဆိုမှပဲ"
Baekhyunအပူလောင်ရာကိုကြည့်ပြီး စူပုတ်နေတော့ Chanyeolက ရုတ်တရက်သူ့ခေါင်းကိုဖွဖွလေးပုတ်လာတာနဲ့ Baekhyunမျက်လုံးအဝိုင်းသားလေးနဲ့ကြည့်လာမိသည်။
"ဟို..
မင်းပြန်တော့လေ.. စီနီယာပြောထားတယ်မလား
ငါလည်းအိင်္ကျီသွားလဲရဦးမယ်"
ဟွန့်.. ငါ့ခေါင်းလေးပုတ်လို့ပျော်သွားတာကို.. ငါ့ကိုအတင်းပြန်လွှတ်နေတယ်
ယောင်ယောင်နန မှားပုတ်မိတယ်ဆိုလည်း ငါကပျော်မှာပဲ
Chanyeolထိုင်နေရာကထလိုက်တော့ Baekhyunမှာ ပေါင်ပေါ်တံတောင်ထောက်ကာလက်ဖဝါးတွေပေါ်မေးတင်ထားပြီးသက်ပြင်းကိုအကြိမ်ကြိမ်ချနေလေသည်။
"ကိုကိုတို့သိရင်အဆူခံရဦးမှာ.. စိတ်ညစ်ပါတယ်"
Chanyeol.. Baekhyunကိုကြည့်နေတော့ Baekhyunက ခုံပေါ်ကိုသေသေချာချာစိုက်ကြည့်နေလေသည်။
"အာ.. သိပြီ သိပြီ..
မင်းကငါ့ကိုအမြဲဆေးထည့်ပေးပါလား
နာတယ်ဆိုလည်း ဒီဒဏ်ရာကိုမင်းကဂရုစိုက်ပေးတယ်ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့နှစ်သိမ့်ပြီး ကြိုးစားဖြေမယ်လေ
နော်Chanyeol..နော်လို့ ငါ့ကိုစာမေးပွဲအောင်အောင် ကူညီပါ
ဟမ် ဟမ်လို့ ဟမ်လို့ဆို"
Chanyeolမျက်မှောင်ကြုတ်သွားရကာ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့Baekhyunရဲ့ စကားအတိုင်းခေါင်းညိပ်လိုက်တော့ Baekhyun လုံးဝမထင်ထားတာကြောင့်တော်တော်လေးပျော်နေလေသည်။
TBc...
[Zawgyi 👇]
မနက္ျဖန္ေျဖရမဲ့စာေမးပြဲအတြက္ကိုစိတ္ပူျခင္းကင္းကြာၿပီး Chanyeolကိုသြားေတြ႕ရဖို႔ကိုသာBaekhyunစိတ္အားထက္သန္ေနသည္။
ဒီၾကားထဲေဆး႐ုံတက္ေနတုန္းမွာChenရဲ႕ပူညံပူညံသံကမဆန္းေပမဲ့လည္း Sehunနဲ႔Taoရဲ႕ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေျပာင္းႀကိဳက္ဆိုတဲ့စကားေတြကိုပါအထပ္ထပ္ၾကားေနခဲ့ရသည္။
သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္တဲ့အျပင္ညီအစ္ကိုေတြလိုေနခဲ့ၾကတာမို႔ Baekhyunရဲ႕စိတ္ကိုနားလည္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ ေျပာမရႏိုင္မွန္းသိေနေပမဲ့လည္း Chanyeolကို Baekhyunအတြက္လုံးဝသေဘာမက်ၾကဘဲ
BaekhyunကိုChanyeolလက္ထဲထည့္ေပးဖို႔ကို လုံးဝလက္ခံႏိုင္ၾကဘူး။
ဒါေပမဲ့လည္း Baekhyunရဲ႕မေလွ်ာ့သြားေသာအခ်စ္ေတြၾကားမွာနားမ်ားပင္မခံႏိုင္တဲ့အထိ တဖြဖြေျပာေနသည္ကိုလည္း ေဒါသထြက္ခ်င္ၾကေပမဲ့ Baekhyunဘက္ကတစ္ဖက္သက္အသည္းအသန္ခ်စ္ေနရျခင္းကို သနားမိၾကျပန္သည္။
"Hyungရာ.. ဘာလို႔ဂနာမညိမ္ျဖစ္ေနတာလဲ စာလုပ္ေလဗ်ာ"
မနက္ကတည္းကစာအတူတူလုပ္ေနခဲ့ၾကၿပီး အရင္ကစာဆိုေဝးေဝးေရွာင္တက္ၾကတဲ့သူတို႔ေတြဟာ ၾကာလာတာနဲ႔အမွ်ပ်င္းပ်င္းလာၾကသည္။
သို႔ေပမဲ့ Baekhyunကေတာ့ ပ်င္းတာမပ်င္းတာကိုစိတ္မရွိဘဲ Chanyeolဆီသြားေတြ႕ရဖို႔ကို အျပင္းအထန္းဆႏၵေစာေနတာနဲ႔ ဟိုေလွ်ာက္သည္ေလွ်ာက္ကအခန္းထဲေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ျဖစ္ေနသည္ကို က်န္သူမ်ားမ်က္စိဆံပင္ေမႊးဆူးေနေလၿပီ။
"ငါခဏသြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္"
"Hyunee!!!" // "Hyung!!!" // "Baekhyun!!!"
သုံးေယာက္လုံးတစ္သံထဲထြက္လာလည္းBaekhyunမွာဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ေအာက္ထပ္ေျပးဆင္းသြားလို႔ ေနာက္ကသုံးေယာက္ကလည္းလိုက္လာၾကရသည္။
"Baekhyunee!! ငါတို႔စိတ္မဆိုးခ်င္ဘူးေနာ္ မနက္ျဖန္စာေမးပြဲရွိေနတာကို
ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ျပေနတယ္ဟုတ္လား အျမင္ကက္ေအာင္လုပ္မျပနဲ႔"
Chenရဲ႕စကားမ်ားကနားထဲကိုတစ္ဖက္ကဝင္တစ္ဖက္ကျပန္ထြက္သြားခဲ့သလို သက္ေရာက္မႈမရွိဘဲ
ကားေသာ့ဆြဲကာ ကားဆီသြားေနတဲ့Baekhyunေနာက္အျမန္လိုက္လာၾကၿပီးသုံးေယာက္လုံးပဲကားတံခါးေရွ႕ဦးစြာပိတ္ရပ္ထားလိုက္သည္။
"ဟြန႔္.. ငါChanyeolကိုေတြ႕ခ်င္လို႔ပါဆို လိုက္မွာလားမလိုက္ဘူးလား"
သုံးေယာက္လုံးကတစ္သံမွထြက္မလာဘဲစိုက္ၾကည့္ေနတာနဲ႔Baekhyunမွာသက္မခ်လိုက္သည္။
"ငါေတြ႕႐ုံပဲေလ သူ႔ကိုေတြ႕ၿပီးတာနဲ႔ျပန္မွာပါ ဟင္..ဟင္လို႔..
မင္းတို႔ဘာလို႔သူ႔ကိုသေဘာမက်တာလဲ
ငါအရမ္းခ်စ္တဲ့သူ႔ကို မင္းတို႔ကလက္ခံေပးရမွာကို"
ငါခ်စ္တာကို ဘယ္သူကမွလက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္တဲ့မင္းတို႔ေတာ့လက္ခံေပးဖို႔ငါေမွ်ာ္လင့္ထားတာကို
အခုေတာ့ ငါကလြဲရင္လက္ခံေပးမဲ့သူမရွိဘူးပဲ
ငါကပဲခ်စ္ျဖစ္ၿပီး ငါခ်စ္တာကိုငါကပဲလက္ခံေနရတယ္
ဒါကနာက်င္စရာေကာင္းတယ္မလား
"Hyungကသာသည္းသည္းလႈပ္ခ်စ္ျပေနတာ ဟိုကေစာက္ဖတ္ေတာင္လုပ္လို႔လား..
သူ႔ကအရမ္းေတြမာန္တက္ျပေနတာကို Hyungမို႔ခ်စ္ႏိုင္ေသးတယ္"
Sehunအေျပာက Baekhyunကိုမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔တိတ္ဆိတ္သြားေစသည္။
ဒါကိုသိသြားတဲ့Taoက ဆက္မေျပာေတာ့ေအာင္ Sehunရဲ႕ပုခုံးေတြကိုကိုင္ၿပီးတားလာခဲ့သည္။
သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ Chanyeolေၾကာင့္နဲ႔ျပႆနာတစ္ခုၿပီးတစ္ခုျဖစ္တိုင္း သူငယ္ခ်င္းေတြကပဲBaekhyunအေပၚကိုနားလည္ေပးျဖစ္ခဲ့သည္။
Baekhyunအာ႐ုံေတြထဲ Chanyeolပဲရွိေနၿပီး BaekhyunႏွလုံးသားဟာChanyeolဆီမွာလုံးဝပိတ္မိေနတာေၾကာင့္ အျပစ္မေျပာလိုၾကဘဲ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕႐ူးသြပ္ျခင္းကိုေဘးက ၾကည့္ေနဖို႔ပဲတက္ႏိုင္ၾကေတာ့သည္။
Chanyeolလုံးဝျပန္မခ်စ္ႏိုင္တာBaekhyunသိသည္မသိသည္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြကစိတ္ဝင္စားျခင္းမရွိေပမဲ့ Chanyeolေၾကာင့္နာက်င္ရမဲ့Baekhyunျဖစ္မလာရေအာင္ တားဆီဖို႔သာ သူတို႔နဲ႔သက္ဆိုင္ေနသည္။
"ငါလည္းဘာလို႔အဲ့ေလာက္ခ်စ္သြားလဲမသိဘူး..
ဟုတ္တယ္သူကငါ့ကိုအဖတ္ေတာင္မလုပ္ဘူး
ဒါေပမဲ့ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
ငါက ငါကပဲသူ႔ကိုေတြ႕ခ်င္ေနတာေလ
ၿပီးေတာ့တစ္ဖက္သက္ဆိုတာသိလည္း ငါက သူ႔ကိုမွခ်စ္ေနတဲ့ဟာ
ငါ့ႏွလုံးသားကသူ႔ကိုပဲလိုလားေနတဲ့ဟာ
ငါဘာလုပ္ႏိုင္မွာလဲ
ဟမ္.. ဟမ္လို႔ ေျပာၾကေလ"
တစ္ခုခုဆိုတစ္စိတ္တည္း.. တစ္ဝမ္းတည္းနဲ႔ အတူတူလုပ္ေဆာင္တက္ၾကေပမဲ့ ဒီတစ္ေခါက္Baekhyunရဲ႕အခ်စ္ေရးကိုေတာ့ အကုန္လုံးကတားျမစ္ေနၾကသည္။
ဒါကိုလည္းBaekhyunသိေနေပမဲ့ Chanyeolကိုခ်စ္ေနတာတစ္ခုတည္းက အားလုံးကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားခဲ့သည္။
"Hyunee.. သူကမင္းအတြက္အေရးႀကီးမွန္းငါတို႔သိတယ္.. ဒါေပမဲ့မနက္ျဖန္စာေမးပြဲကေကာမင္းအတြက္အေရးမႀကီးဘူးလား"
"ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔လဲ ငါကသူ႔ကိုေတြ႕႐ုံေလးပဲဆိုတာကို စားေမးပြဲဆိုတာႀကီးနဲ႔ ဘာလို႔တားေနၾကတာလဲ"
Baekhyunမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ကားတံခါးေရွ႕ကTaoကိုအတင္းတြန္းဖယ္ပစ္ၿပီးကားထဲဝင္ထိုင္ေနလိုက္သည္။
"မင္းကျမင္ရ႐ုံနဲ႔ၿပီးသြားတဲ့လူမ်ိဳးဟုတ္လို႔လား"
"ဟြန႔္.."
"မင္းကငါတို႔ဆိုစိတ္ေကာက္ဖို႔ပဲသိတယ္.. သူ႔ကိုစိတ္သြားေကာက္ပါလား"
Chenရဲ႕အေျပာေၾကာင့္Baekhyunမ်က္ႏွာကိုတဖက္လွည့္ထားလိုက္သည္။
"သူ႔ကိုစိတ္ေကာက္လို႔မရဘူး..
ငါကပဲခ်စ္ေနရတာေလ သူ႔ကို စိတ္ေကာက္လိုက္ရင္ငါပဲခံစားေနရမွာေပါ့
သူကငါ့ဆီဘယ္ေတာ့မွေရာက္လာၿပီးေခ်ာ့မွာမဟုတ္ဘူး"
Baekhyunကိုေဒါသထြက္႐ုံအျပင္ ဘာလုပ္ႏိုင္ေသးလဲဆိုတာစဥ္းစားမရေတာ့ဘဲ အကုန္လုံးကပဲစိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ကာ ကားထဲဝင္လာၾကသည္။
"ဟီးဟီး.. မင္းတို႔ကငါ့အတြက္အေကာင္းဆုံးပဲ"
Baekhyunခ်က္ခ်င္းဘဲမ်က္ႏွာကိုျပန္လွည့္လာကာသြားတန္းေလးေတြေပၚေအာင္ရယ္ျပေနတာနဲ႔ တက္လည္းတက္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့အၾကည့္ေတြကိုခံလိုက္ရေပမဲ့လည္း ၿပဳံးေနတာကိုပ်က္မသြားဘူး။
"Hyuneeငါတို႔ကမင္းကိုလႊတ္ထားေပမဲ့ေနာ္ တစ္ခုခုျဖစ္ၾကည့္အဲ့ေကာင္ကိုသြားသၿဂႋဳလ္မွာ"
"အင္းပါ အင္းပါ"
TaoေျပာလာတာကိုBaekhyunေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိပ္ေနတာနဲ႔Sehunကသေဘာမက်စြာႏွာေခါင္းကိုရႈံ႕လိုက္သည္။
ဟြားလဲ့ေဆး႐ုံဆီေရာက္ေတာ့ Sehunနဲ႔Taoကတ႐ုတ္သြားတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးကိစၥတစ္ခုေပၚလာတာနဲ႔ Baekhyunကိုခ်ထားေပးခဲ့တာမို႔ Baekhyunပိုလို႔ပင္သေဘာက်သြားေသးသည္။
"JunMyeon Hyung..!"
"Baekhyunပါလား.. ဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာတာလဲ"
Baekhyunလက္ကIced Americanoခြက္ကိုေျမႇာက္ျပလာတာနဲ႔JunMyeonကသေဘာေပါက္သြားသည္။
"Chanyeolက..အခု..ကန္တင္းမွာထင္တယ္.. သူခြဲခန္းကထြက္လာၿပီးေတာ့အဲ့ဘက္ေလွ်ာက္သြားတာေတြ႕လိုက္တယ္"
"ဟီး.. ေက်းဇူးပဲJunMyeonHyung.. ကြၽန္ေတာ္သြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္"
Baekhyunေဆး႐ုံကန္တင္းဆီကိုအၿပဳံးတစ္ခုနဲ႔ေလွ်ာက္သြားေတာ့သည္။
ကန္တင္းေရာက္ေတာ့Chanyeolရဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့JongInကိုေတြ႕ရတာမို႔ BaekhyunအနီးနားမွာChanyeolကိုလိုက္ၾကည့္ေသးသည္။
မေတြ႕တဲ့အဆုံး Baekhyun တစ္ေယာက္ထဲထိုင္ေနတဲ့JongInကိုစကားသြားေျပာဖို႔လာခဲ့ေတာ့ ေဘးကဝိုင္းမွာေက်ာေပးထားတဲ့Chanyeolနဲ႔အတူတစ္ဝိုင္းထဲထိုင္ေနတဲ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုျမင္သည္။
"Chanyeol-Oppa.. Vierကိုစာမသင္ေပးလည္း Vierကစာလာေမးလို႔ရတယ္မလားဟင္"
"ကိုယ္ေျပာၿပီးသားေလVier..ဒါေၾကာင့္ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးထပ္မေျပာပါနဲ႔လား
ထပ္ခါထပ္ခါေျပာရတာကို ကိုယ္သေဘာမက်ဘူး"
"Vierေတာင္းပန္ပါတယ္Oppa..
ဒါနဲ႔ Vier Oppaႀကိဳက္မယ္ထင္တဲ့ Hot Americanoဝယ္ခဲ့တယ္ Oppaအတြက္"
"သူကဒီအခ်ိန္အဲ့တာမေသာက္ဘူး.. ေနာက္ၿပီးသူေသာက္ဖို႔အတြက္မင္းကေပးစရာမလိုဘူး.. ေနာ္Chanyeol"
Baekhyunအၿပဳံးတစ္ခုနဲ႔အတူ လက္ထဲကIced Americanoခြက္ကိုကမ္းေပးစဥ္ ထိုမိန္းကေလးရဲ႕ မေတာ္တဆဆီကိုရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔လုပ္လိုက္တာမို႔.. Baekhyunလက္ထဲကေကာ္ဖီခြက္Chanyeolအက်ႌေပၚစြန္းထင္းသြားေစၿပီး ေကာင္မေလးလက္ထဲကေကာ္ဖီပူပူေတြကေတာ့Baekhyunလက္ေပၚက်ေရာက္သြားေလသည္။
"မင္း.."
"အာ့.. ငါ ငါတကယ္မရည္႐ြယ္ဘူး
ငါေတာင္းပန္ပါတယ္Chanyeol.. ငါ့ကိုတြန္းလိုက္လို႔မေတာ္တဆျဖစ္သြားရတာပါ"
"ဟြၽန္းငယ္"
Baekhyun အပူေလာင္သြားတဲ့လက္ကိုခ်က္ခ်င္းအေနာက္မွာဖြက္လိုက္ကာ အလန႔္တၾကားနဲ႔MinSeokကိုၾကည့္လာခဲ့သည္။
"ကိုကိုႀကီးကဒီကိုေရာက္ေနတယ္..??"
လက္ကအပူေလာင္သြားတာကိုMinSeokျမင္မွာစိုးလို႔ဖြက္ထားတာက JongInကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ေနရေစၿပီး.. အပူေလာင္သြားတာကိုChanyeolကစိတ္တိုစြာၾကည့္ေနေလသည္။
"မနက္ျဖန္စာေမးပြဲကိုစာမလုပ္ဘဲ ဘာလာလုပ္ေနတာလဲ"
MinSeokေျပာရင္း Chanyeolရဲ႕အိက်ႌကစြန္းေနတဲ့ေကာ္ဖီေရာင္ေတြကိုေတြ႕ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာညီငယ္ဆီကိုျပန္ၾကည့္လာတဲ့အခါBaekhyunကမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေခါင္းကိုငုံ႔သြားသည္။
လက္ကအပူဒဏ္ေၾကာင့္နာလာေပမဲ့လည္း ရွိေနေသးတဲ့MinSeokေၾကာင့္ Baekhyunမွာႀကိတ္မွိတ္ေနရတာမို႔ မ်က္ႏွာပင္ရဲတက္လာေလသည္။
"အိမ္ျပန္ၿပီးစာလုပ္ဟြၽန္းငယ္.. Chanyeolကိုဘာေတြလာရႈပ္ျပန္ၿပီလဲ.. ဒါေတြကဟြၽန္းငယ္လက္ခ်က္မလား"
"ဟုတ္"
လက္ကပိုပိုနာလာတဲ့ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ Baekhyunငိုခ်င္လာသည္။
စကားပင္ပီေအာင္ေျပာဖို႔မနည္းထိန္းေနရသည္။
"ကိုကိုႀကီးက လူနာရွင္နဲ႔ေဆြးေႏြစရာရွိေနေသးလို႔ သြားမွျဖစ္မွာ
ဟြၽန္းငယ္ Chanyeolအိက်ႌအတြက္တစ္ခုခုလုပ္ေပးၿပီး ျပန္ေတာ့
Chanyeolညီရယ္ Hyungေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္
Hyungတကယ္အခ်ိန္မရလို႔ပါ
ၿပီးေတာ့ဟြၽန္းငယ္ကိုအျပစ္မျမင္ပါနဲ႔ေနာ္"
"ဟုတ္"
Baekhyunရဲ႕အသံတိုးတိုးေလးကတိုးေရာက္ႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ Chanyeol MinSeokကိုအဆင္ေျပေၾကာင္းေျပာေတာ့MinSeokလည္းထြက္သြားေတာ့သည္။
MinSeokထြက္သြားသည္ႏွင့္ Baekhyunဒီေနရာကေနျမန္ျမန္ထြက္သြားဖို႔လုပ္ေတာ့ Chanyeolကဆြဲထားေလသည္။
"လႊတ္.."
Baekhyunေမာ့ၾကည့္မလာေတာ့ဘဲ မ်က္ရည္ဝဲေနတာကိုဖုံးကြယ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနေပမဲ့ Chanyeolကခြင့္မျပဳ။
"ငါျပန္ေတာ့မလို႔ ၿပီးေတာ့မင္းအိက်ႌကိုမင္းပါ့ေနလဲလိုက္ေတာ့"
"ေနဦး.. ငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့"
"လႊတ္ေပး ငါတကယ္နာေနတယ္"
Chanyeol Vierကိုရွိေသးလားမရွိေတာ့ဘူးလားကိုသတိပင္ရွိမေနဘဲ Baekhyunလက္ကိုဆြဲကာ နားေနခန္းထဲေခၚသြားေတာ့သည္။
JongInကေတာ့ကန္တင္းမွာပဲေခါင္းတခါခါနဲ႔သာက်န္ရစ္ခဲ့ရသည္။
"လက္ကိုျပ"
Baekhyunျငင္းမယ္ႀကံလိုက္ေသးေပမဲ့ နာေနတာနဲ႔ပဲ အပူေလာင္သြားတဲ့လက္ကိုထိုးေပးလာၿပီး ေခါင္းကိုငုံ႔ထားသည္။
"အဲ့ဒီေကာင္မေလးကမင္းနဲ႔ဘယ္လိုပတ္သက္ေနတာလဲ..
မင္းသိတယ္မလား
ဒါသူမ ငါ့ကိုသက္သက္လုပ္လိုက္တာ
ဟြန႔္.. မိန္းကေလးမို႔အေလ်ာ့ေပးထားတာကို သူမကတကယ္လြန္တယ္"
"ဘာလို႔အဲ့ဒီကေလးမနဲ႔ၿပိဳင္ၿပီးစကားမ်ားရတာလဲ"
"ငါကChanyeolကိုခ်စ္တဲ့သူပဲ.. Chanyeolနဲ႔ပတ္သက္လာတဲ့ ကေလးမေတြဘာေတြခြဲေနမွာမဟုတ္ဘူး စကားၿပိဳင္မ်ားသင့္မ်ားရမွာပဲ
အာ့.. အာ့.. နာတယ္လို႔
ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ"
"ဒီလိုနာေနတာ မနက္စာေမးပြဲဘယ္လိုေျဖမလဲ"
"ဟူး...."
Baekhyunလက္ကိုၾကည့္ၿပီးသက္ျပင္းခ်လာေတာ့ Chanyeolကေဆးထည့္ေပးျခင္းကိုအဆုံးသတ္ေပးလိုက္သည္။
"လက္ကသုံးလို႔ရေသးတယ္မလားဟင္..
ငါစာေရးရဦးမွာေလ"
"နာေတာ့နာလိမ့္မယ္"
"ဟင့္.. နာတာမႀကိဳက္ပါဘူးဆိုမွပဲ"
Baekhyunအပူေလာင္ရာကိုၾကည့္ၿပီး စူပုတ္ေနေတာ့ Chanyeolက ႐ုတ္တရက္သူ႔ေခါင္းကိုဖြဖြေလးပုတ္လာတာနဲ႔ Baekhyunမ်က္လုံးအဝိုင္းသားေလးနဲ႔ၾကည့္လာမိသည္။
"ဟို..
မင္းျပန္ေတာ့ေလ.. စီနီယာေျပာထားတယ္မလား
ငါလည္းအိက်ႌသြားလဲရဦးမယ္"
ဟြန႔္.. ငါ့ေခါင္းေလးပုတ္လို႔ေပ်ာ္သြားတာကို.. ငါ့ကိုအတင္းျပန္လႊတ္ေနတယ္
ေယာင္ေယာင္နန မွားပုတ္မိတယ္ဆိုလည္း ငါကေပ်ာ္မွာပဲ
Chanyeolထိုင္ေနရာကထလိုက္ေတာ့ Baekhyunမွာ ေပါင္ေပၚတံေတာင္ေထာက္ကာလက္ဖဝါးေတြေပၚေမးတင္ထားၿပီးသက္ျပင္းကိုအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ေနေလသည္။
"ကိုကိုတို႔သိရင္အဆူခံရဦးမွာ.. စိတ္ညစ္ပါတယ္"
Chanyeol.. Baekhyunကိုၾကည့္ေနေတာ့ Baekhyunက ခုံေပၚကိုေသေသခ်ာခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။
"အာ.. သိၿပီ သိၿပီ..
မင္းကငါ့ကိုအၿမဲေဆးထည့္ေပးပါလား
နာတယ္ဆိုလည္း ဒီဒဏ္ရာကိုမင္းကဂ႐ုစိုက္ေပးတယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ႏွစ္သိမ့္ၿပီး ႀကိဳးစားေျဖမယ္ေလ
ေနာ္Chanyeol..ေနာ္လို႔ ငါ့ကိုစာေမးပြဲေအာင္ေအာင္ ကူညီပါ
ဟမ္ ဟမ္လို႔ ဟမ္လို႔ဆို"
Chanyeolမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားရကာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔Baekhyunရဲ႕ စကားအတိုင္းေခါင္းညိပ္လိုက္ေတာ့ Baekhyun လုံးဝမထင္ထားတာေၾကာင့္ေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာ္ေနေလသည္။
TBc...