Jethroy's POV
"Tingnan mo. Sabi ko sa'yo, kakainin mo rin yang sinabi mo sakin noon eh." sambit ni Drey.
"I don't know bro. Paulit-ulit siyang sumasagi sa isip ko no'n pero patuloy ko lang tinatanggi 'yon." malungkot na saad ko.
"Hay nako lover boy! Kung sana tinotoo mo na yung panliligaw noon, ede sana happy happy na kayong dalawa ngayon."
Wala akong magagawa. Naging gago ako nung mga panahon na 'yon. Kaya ito nga, bumabawi ako sa kanya. Sinusubukan kong ayusin ang lahat.
Alam kong kailangan lang niya ng panahon. Masyadong malalim ang sugat na iniwan ko sa kanya noon kaya alam kong hindi 'yon ganoon kadali maghilom.
"Ang cute niyong dalawa talaga! Tukmol baboy tandem." Napahalakhak pa.
Pinagbibira ko siya dahil sa sinabi. Hindi pa rin nagbabago. Isa pa 'to. Napakaingay! Walang kakupas kupas.
"Aray ko naman lover boy!" hinihimas na naman niya yung parteng binira ko.
Alam niya naman kasi kung paano ako magalit, sinabi niya pa.
Nagpaalam na ko kay Drey dahil first day of exam nila Chubs ngayon. Buti na lang ay maaga kaming nag-exam dahil graduating students kami.
Naghihintay ako dito sa may corridor nila nang bigla siyang dumaan.
"Good morning."
Hindi niya ako pinansin. Inaasahan ko naman na gagawin niya 'yon pero hindi pa rin ako susuko sa paganon-ganon lang.
"Musta pagrereview? Nakapag-aral ka bang mabuti?"
Ang hirap niya talagang kausapin pero okay lang, kaya ko namang tiisin.
"Good luck sa exam mo." sambit ko nang mapansing papasok na siya sa room.
Naghintay ako dito sa labas nila ng dalawang oras para yayain sana siyang kumain sa cafeteria. Kahit na mukhang tanga ako dito, sige lang ako sa pag-antay.
Maya maya pa ay natanaw ko na siyang lumabas sa may pinto. Agad namang umaksyon ang katawan ko at dali-daling lumakad palapit sa kinaroroonan niya. Sinasabayan ko lang ang lakad niya.
"Sabay na tayong mag-recess."
Gaya ng dati ay hindi pa rin niya ako kinakausap. Tuloy tuloy lang siya sa paglalakad.
"Ayos ka lang ba? Nasagutan mo ba ng maayos yung exam mo?"
Mas binilisan niya pa yung lakad niya hanggang sa makababa na kami ng hagdan. Wala pa rin siyang kibo.
Pagkapasok namin sa cafeteria ay nakatayo lang siya at palinga-linga.
"Anong gusto mong kainin? Gusto mo ba ng spaghetti?"
Hindi pa rin siya nagsasalita. Hanggang sa nakita ko na siya palakad sa isang table. Naaninag ko si Marcus na nakaupo sa may table na 'yon. Umupo na siya roon at magkatapat na ngayon sila ni Marcus.
May nakalagay na ring pagkain sa table nila.
Tssk. Bakit ba lagi na lang nandiyan yung gunggong na 'to?
Hindi ko tuloy mapigilang magselos sa tuwing nakikita ko silang magkasama.
Animo'y umusok ang ilong ko nang makita kong pinunasan ni Marcus ng tissue yung bibig ni Chubs.
Hindi na kinakaya ng kalooban ko yung nakikita ko. Mabilis akong naglakad at saka umakyat sa tambayan.
Inis akong napahampas sa lamesa at saka ibinato yung libro kay Drey.
"Hoy! Hoy! Lover boy! Bakit nadedemonyo ka diyan?"
Inis akong napasabunot sa ulo ko habang palakad lakad lang sa harap ni Drey.
"Si Chubs saka si Marcus magkasama sa iisang table!"
"Bro! Table lang yun!" napatawa pa yung loko. "Sandali. Selos ka no?"
"Oo nagseselos ako! Leche!" napasapo na ako sa ulo ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko.
"Ay! Ay! Ay! Ang lakas na talaga ng tama mo kay Chubs." Walang lubay sa kakatawa yung loko.
Ang lakas niyang mang-insulto. Tiningnan ko na siya ng masama. Alam na niya kasunod ng mga tingin na 'yon kaya ayon, tumahimik na siya.
Kinabukasan ay ganon pa din ako. Tamang hintay lang ulit bago siya pumasok. Tamang kausap lang kahit hindi naman ako pinapansin.
"Chubs." sambit ko nung makitang pababa na siya ng hagdan. Hindi pa rin kasi talaga niya ako kinakausap. Papunta siya sa cafeteria. Nauna siyang kumuha ng tray sabay upo sa bakanteng table. Nang makuha ko na yung tray ko ay lumakad ako patungo sa kinaroroonan niya.
"Tinutunganga mo diyan?" Nagulat ako nang magsalita siya. Nakatayo lang kasi ako sa tapat niya at hindi pa umuupo.
Napangisi na lang ako sa kanya. Tiningnan niya ako ng masama kaya ayon bigla akong napatahimik.
Umupo na ako habang tinitingnan lang siya habang kumakain.
"Bakit di mo kasama si Marcus?" pagbasag ko sa katahimikan dahil kanina pa walang nagsasalita sa aming dalawa.
"Wala. Kasama ng family niya."
Akala ko hindi na naman siya sasagot. Ah kaya pala. So napilitan lang pala siyang samahan ako.
"May gusto ka pa ba?" tanong ko nang makitang ubos na ang pagkain sa plate niya.
Ayon, balik uli sa dati. Hindi na naman siya sumagot.
Next Day. Balak ko sanang yayain siya para lumabas. Wala na silang ginagawang ga'no ngayon kaya alam kong maluwag na ang schedule niya.
Gaya ng dati ay hinintay ko siya sa corridor nila pero walang chubs na dumadating.
Nasan na kaya yun?
Papasok kaya siya?
Sinubukan ko namang maghanap sa library. Baka nandon siya. Alam kong mahilig siyang magbasa ng mga libro kaya nagbaka-sakali ako na baka naroon siya. Palinga-linga ako sa bawat sulok pero wala pa rin akong nakita.
Nasaan ka na Chubs?
Pumunta naman ako sa cafeteria. Baka kasi kumakain lang sila ni Lauren don. Nilibot na rin ng mata ko ang bawat sulok pero wala din akong nakita.
Sa peace garden, sinubukan ko pero wala din. Ganoon din sa soccer field.
Sinubukan ko namang lumabas ng campus para tingnan siya sa dorm. Sarado daw ang pinto nila at mukhang wala namang tao sa loob.
Nasaan kaya si Chubs?
Iniiwasan niya ba ko?
Umakyat na lang muna ako sa tambayan. Inis akong napaupo at saka napahampas sa table.
Nagulat naman si Drey at kaagad na napatingin sa akin. "Oh! Beast mode na naman si lover boy ah! Ano ba problema?"
"Si chubs hindi ko makita."
"Ano?!!" binalot ang buong kwarto ng boses niya. "Hala ka! Baka naunahan ka na ni Marcus! Niyaya niya na siguro 'yon!"
Inis akong napasabunot sa sarili ko. Iniisip ko pa lang na magkasama sila ay kumukulo na yung dugo ko.
Sinubukan kong tawagan, wala din sumasagot. Hayst. Hindi ko na alam kung saan pa siya hahagilapin.
Nag-iwan naman ako ng text para kahit papaano ay mabasa niya pero hanggang ngayon ay wala pa ring reply.
Inopen ko yung messenger ko. Baka online siya.
Online naman. Ginagamit niya yung cellphone niya. Pero bakit hindi siya sumasagot?
TUKMOL💪:
Chubs
TUKMOL💪:
Nasan ka? Hindi kita nakita sa classroom niyo
Seen
Animo'y pinipiga ang puso ko pagkakakita kong sineen niya lang.
TUKMOL💪:
Wala ka din sa dorm niyo
TUKMOL💪:
Asan ka?
Seen
Sumasakit ang kalooban ko sa tuwing iniignore niya yung mga chat ko.
TUKMOL💪:
May problema ba?
Seen
FUCKKKKK! Napasabunot na ako sa sarili ko. Hindi ko na alam kung paano pakakalmahin ang sarili ko.
Patuloy lang ako sa ginagawang pagchat sa kanya pero tanging seen lang ang natatanggap ko. Naguguluhan na ko.
Para akong binigyan ng tanong na hindi ko naman mahanapan ng kasagutan.
"Baka naman kasi may nagawa ka o may nasabi kang mali sa kanya kahapon."
"Bro wala!"
Hindi ko na kaya pang kontrolin ang emosyon ko.
Dumating ang gabi pero wala pa rin akong nakukuhang sagot sa mga tanong ko.
"Bro alam kong mahirap yung pinagdadaanan mo pero kailangan mo ring matulog." sambit ni Drey habang nakahiga sa kama niya.
Hindi ko kayang matulog sa sitwasyon na 'to. Inaalala ko si Chubs. Kung okay lang ba siya? May nangyari ba sa kanya? Hindi ko kayang matulog nang hindi nasasagot yung mga tanong na 'yon sa isipan ko.
"Lover boy! Saan ka pupunta?" sambit ni Drey nang makitang napabangon ako sa higaan at saka lumabas. "Hoy! Gabi na at saka ang lakas ng ulan oh!"
Pinaandar ko kaagad yung kotse ko. Napagtanto ko na kung sino dapat ang puntahan ko. Siguradong alam niya kung nasaan si Chubs ngayon.
Ipinasok ko na yung kotse sa bahay namin. Nakapatay ang ilaw at mukhang tulog na sila mommy.
"Lauren! Lauren! Lumabas ka diyan!"
Nakita ko naman na bumaba si mommy sa hagdan. "Ano ba problema mo Jethy boy?"
"Mom si Chubs nawawala. Hindi ko alam kung saan nagpunta." Napasabunot ako sa sarili ko habang sinasabi ko 'yon kay mommy.
"What???!!" Gulat na gulat siya sa sinabi ko.
Nakita ko naman si Lauren na bumaba na rin ng hagdan. Mukhang kakagising lang. "Ano ba kuya? Gabing gabi na oh!"
"Where's Chubs?"
"Ha? Hindi ko alam?" Napakamot pa siya sa ulo niya.
"Kaibigan mo siya! Siguradong alam mo kung nasaan siya ngayon."
"Please Darling." pakikiusap ni mommy kay Lauren.
Napakamot pa uli siya sa ulo niya bago magsalita.
"Okay fine. Nasa Hacienda siya."
Sa wakas ay napilitan na rin siyang sabihin kung nasaan si Chubs.
Pagkabigay sa akin ng eksaktong lugar ni Lauren ay agad ko ng sumakay sa kotse ko.
I badly need you, Chubs. I missed you. I know it was just a day but I can never spent a moment without seeing you.
__________________☆
-CYRONGRAY