MAX's POV
"Mom? Bakit kayo andito?" Pagtatanong ni Jaena sa-.. WHAT!?
Mama?!
Her mom is here, at ganito pa niya kami nadatnan..
Baka akala niya sinasamantala ko ang anak niya.
"DI BA't AKO DAPAT ANG MAGTANONG!? GUSTO MO NA BA TALAGANG HUMIWALAY SA PUDER NAMIN NG DADDY MO!?!!?" Galit na galit at pasigaw na sabi ng mama ni Jaena..
Tumingin sakin si Jaena at nagsesenyas na umalis na ako..
Pero sa ganitong sitwasyon..
Mas maganda siguro kung ipakita ko nalang pinaninindigan ko ang anak niya..
Inakbayan ko si Jaena at nagsmile sa mama niya..
"Hello po tita, I'm Max.. Your daughter's boyfriend."
Nabaling ang tingin sakin ng mama niya at mas sumama pa ang itsura nito..
"Hindi kita tinatanong, kinakausap ko ang anak ko. Since sinabi mo na din kung sino ka.. Ipapabawal na kita sa mga magbabantay ng anak ko."
Tsaka niya hinila si Jaena palayo sakin.
"We-wait Ma.. Anong magbabantay!? Ma!" Pero patuloy siyang hinigit palayo sakin ng mama niya.
Humarap sakin si Jaena at parang nanghihingi ng tulong..
Hinabol ko sila ng mama niya pero paglabas namin ng pinto, agad ng isinakay sa kotse si Jaena at pinaghahawakan ako ng mga lalaking gwardya ata ng mama ni Jaena..
"JAENA!!!!!!" Sigaw ko ng malakas.
Pero sa huling sulyap ko sa kotse, ang umiiyak na Jaena nalang ang natandaan ko..
Nanghina ako syempre..
Nang dahil sakin kaya naman ngayon pinaglalayo kami. Kung hindi kami nakita ng mama niya sa ganung sitwasyon, siguro maayos pa kami ngayon..
Siguro magkakaroon pa'ko ng chance para magpakilala ng mahusay sa mama niya.
Nakahawak padin ang mga guard sakin hanggang sa makalayo ang sinasakyan nila Jaena.
"Kung ako sayo wag mo ng kalabanin ang boss namin. Humanap ka nalang ng ibang babaeng mauuto mo, dahil sa lagay mo ngayon, wala ng chance para makalapit kapa sa anak niya."
Tsaka nila ako pinakawalan at itinulak sa kotse ko.
Jaena.. Hintayin mo lang ako..
Hindi ako kung anong superhero, pero ipaglalaban kita.
Kahit sa mama mo pa.
JAENA's POV
"Ma, anong sinabi mo sa mga guards mo. Si Max.. Ayos lang ba siya?" Pagsasalita ko pa kay mama habang umiiyak ako.
Nasa ibang bansa si mama at hindi ko alam kung bakit bigla siyang napauwi dito sa Pilipinas..
I mean, ang tagal na nila akong hinayaan mag-solo sa buong buhay ko tapos bigla babalik siya para ganituhin ako.
"I didn't know na nagboboyfriend na pala ang anak ko." Pagsasalita niya pero nakatingin parin siya sa bintana.
"Pano niyo malalaman? Eh diba matagal niyo nakong hinayaan mag-isa?!" Galit na galit kong sabi sakaniya.
"Panong pinabayaan? Pinagawan kita ng bahay dahil yun ang gusto mo, pinapadalhan kita ng pera para sa mga gastusin mo. Lahat ng gusto mo ibinibigay ko sayo. Napaka-swerte mo nga dahil nabibili at nakukuha mo ang mga gusto mo, na kahit papano hindi ko pinaparamdam na malayo ako sayo.." Pero nakatingin pa din siya sa bintana.
Wow. Ang galing..
Ang galing galing.
Ganon pala ang pagmamahal sakaniya.
Ganon pala.
Nakaka-iyak.
Masakit ang loob ka sakaniya, lalo pa ngayon sa ginawa niya..
"Hindi niyo pinaparamdam na malayo kayo sakin?! Well Mom, sana mas nag-isip pa kayo. Dahil simula nung iniwan nyo ako, pakiramdam ko inampon niyo lang ako noon, pinalaki at ginawang ulila ulit ngayon. That's how I feel MOM."
Pero wala siyang naging reaksyon, tinignan lang nya ako at nagbalik tingin sa bintana.
Yan ganyan tayo eh.
Kapag tama na ang narinig, wala ng kibo.
Nag-stop ang sasakyan at binuksan ng mga guards ang kotse..
"Mom.. Bakit nyo ko binalik dito?" Tanong ko pa habang nagkukuskos ng luha.
Nakakahiya nung datnan kami ni Mommy ng ganon.
Ano pa bang mailulusot ko diba?
"Eto ang bahay natin. Kaya dito kana titira from now on. Ipagigiba ko na ang bahay mo since hindi ko pala alam na marami kang kababalaghang ginagawa doon." Tsaka siya dumaretcho papasok ng mansion.
"Ayoko ditoo!!!!!! Ikukulong nyo nanaman ba ako sa malaking bahay na to!? MABABALIW AKO!!!!!" Pagsisigaw ko tsaka ako nagbaback out pabalik sa bahay ko.
Masakit para sakin ang bumalik sa malaking hawla'ng kulungan ko.
"GUARDS!" Then pinitik lang niya ang kamay niya.
Kinuha ako ng mga guards at sapilitang ipinasok sa bahay namin.
Dahil sa sakit ng loob ko naiyak nalang ako at nanlambot sa mga nangyayari ngayon.
"Ilalayo kita sa Max na yon. At kung meron man mga kaibigan yon sisiguraduhin ko din na walang makakabisita sayo ni isa sakanila. Anak, para sayo ang ginagawa kong to.. Ayokong matulad ka nalang sa iba na maging maagang Ina. From now on lagi ng may magbabantay sayo hanggang sa school, at kahit saan ka man pumunta. Lagi ka lang din deretcho dito sa bahay pag uwian na. Bahay at iskwela lang JAENA SWITSER."
Pagkatapos niya akong pagsabihan, umalis nanaman siya at hindi ko alam kung saan siya pupunta.
Puno ng guards ang bahay namin at lahat ng mga yun ay bantay ko.
Ano daw? Maagang Ina?
Ilang taon ba sya ng mabuntis sakin!?
Lagi naman akong honor sa klase, tapos ganito pa!?
(Naiintindihan ko si Mama, pero kung lalo niya kaming ipaglalayo, lalo lang din naming ipaglalaban ang isa't-isa.)
Sa sobrang sakit ng loob ko, pag-iyak nalang ang nagawa ko..
Dumaretcho na ako sa kama ko at naglock ng pinto..
Dito, ako lang mag-isa..
May privacy, no guards..
Pero nakakulong padin..
Nakatingin lang ako sa ceiling ng bigla kong makapkap ang cellphone ko sa secret pocket ng palda ko.
Agad ko ng naisipang tawagan si Max para malaman niya kung anong sitwasyon ko ngayon..
Dialing.... MBabe❤️
Hindi naman ako nabigo dahil agad din siyang sumagot.
[Hello, babe.. Anong nangyari sayo? Sinaktan kaba nila ha? Sabihin mo sakin.]
Pagsasalita niya.
[Babe, hindi nila ako sinaktan. Pero kinulong ako ni mama sa dating bahay namin. Ipapa-renovate na daw nya ang bahay ko at ilalayo niya ako sayo.]
[HA!? Hindi ko naman hahayaang maging ganun nalang. Gagawa ako ng paraan para magkita tayo ulit. Hintayin mo lang ako..]
[Maraming guards ang nakabantay sakin.. Baka kung anong gawin nila sayo.. Pero maghihintay parin ako sayo..]
Naiiyak na ako sa pag-uusap namin dahil hindi parin ako makapaniwala na naging ganito ang nangyayari ngayon.
[Babe.. I love you.. Just trust me..]
Lalo pa'kong nanlambot sa sinabi niya kaya naman hindi na ako kumibo at pinatay nalang ang call.
Alam ko naman naiintindihan ako ni Max..
Tinulugan ko nalang kung anong nangyayari ngayon.
Sana bukas magkita kami ni Max..
Sana maging okay na ang lahat..
Hay..
SANA..
SANA.
PLEASE....
Kinabukasan.....
Nagising ako na nakahiga sa kama ko.
Naalala kong binalik na nga pala ako ni mama sa bahay na' to..
Namimiss ko na ang bahay ko..
Tumayo na ako ng kama ko ng biglang may kumatok sa pinto..
"Sino yan?" Tanong ko.
"Mam, ready na po ang breakfast.. May bisita ho kayo.." Pagsasalita ng maid sa bahay.
Bisita!?
Oo, nang marinig kong may bisita ako dali-dali akong tumayo para tignan kung sino ang pinaka-unang dumalaw sa hawla ko.
Pagbukas ko ng pinto, dumaretcho ako sa kusina para mag-breakfast..
Pagdating ko ng kusina nakita ko ang isang blonde na babaeng kumakain din ng breakfast..
Hindi muna ako lumapit..
Para maka-sure ako nagtanong muna ako sa maid kung sino yung kumakain..
"Hindi ko rin po alam ma'am eh, ang sabi matalik nyo daw pong kaibigan."
Nagtaka ako syempre..
Dahil ang matalik ko lang namang kaibigan ay si Gail..
Dahan-dahan akong lumapit sa babae at pagkaupo ko..
Tanging smile lang niya ang ginawa niyang pang-welcome sakin.
Namuo ang galit sa dibdib ko kaya tinignan ko lang siya at ibinaling ang tingin sa pagkain.
Hindi ako kumikibo dahil ayoko munang masira ang araw na ito.
"Ang ganda pala ng bahay niyo." Pagsasalita pa niya.
"Anong ginagawa mo dito?" Malamig kong pagsagot.
"Ohh, don't be so rude to your one and only visitor.." Tsaka niya ako inakbayan.
Inalis ko ang pagka-akbay niya at patuloy parin ako sa pagkain..
"Kulang pa yan sa bayad mo." Tsaka na siya kumain.
"Bayad? Plinano mo lahat to? Bakit hindi ka nalang manahimik. Hindi naman kita ginugulo." Mahinahon kong sagot.
"Ofcourse not! I didn't even know your Mom. Well maganda na yung ganyan ka nalang.. Far away from My Max." Tsaka niya tinap ang balikat ko.
Pero bakit ganun?
Alam niya ang lahat ng nangyayari sakin..
Magkasabwat ba sila ni Mama??
Even my address.
"Your Max? Hindi mo na ata talaga matatanggap na masaya nakami ni Max. Hindi ko alam kung bakit kahit ilang beses ka niyang sabihan ng mga masasakit na salita hindi mo padin siya nilalayuan.." Pagsagot ko habang tinutusok-tusok ko ng tinidor ang kinakain ko.
Sa totoo lang naguguluhan ako ngayon, hindi ko alam kung bakit nakapasok sa bahay namin si Natalia, hindi ko alam kung bakit alam niya ang mga nangyayari sakin..
"Dahil mahal na mahal ko siya.." Tsaka ko siya tinignan..
"Mahal ka ba niya?" Then she stopped eating..
Nagsmile siya sakin pero halatang fake na fake..
"You'll see. Kung ako sayo iwanan mo na siya, baka mas masaktan ka lang.."
Alam kong naninira lang siya, kaya naman hindi ko nalang siya pinakinggan..
Ayun, wala rin maibubuga tong babae'ng to.
Walk out girl!
"Kelan mo balak umalis? Dahil naiirita na din ako sa presence mo." Para naman hindi ako masyadong naapakan..
"Aalis na'ko, binisita lang kita.. Baka kasi ngayon ko nalang makita yang smile mo.. Nakakapanghinayang naman. Gusto ko lang mag-bye sa mga ngiti mo Jaena Switser.." Tsaka siya tumawa at dumaretcho paalis..
Ano yon? Evil laugh lang te?
Kontrabida masyado.
Nagkasalubong ang kilay ko sa narinig ko, mas lalo pa'kong naguluhan sa lahat.
Masisira na ata ang ulo ko..
ANO BA TO!!!!
Masisiraan na ata ako ng bait. Bakit sakin pa nangyari to..
Max..
Tulungan mo'ko..
Nasaan ka na ba?
naghihintay ako...
Kung alam mo lang...
Pagkatapos kong mag-ready sa lahat lahat hinatid na ako ng mga guards na to sa school.
Akala ko pa naman ako lang mag-isang papasok, at nakahabilin din pala sa school na simula ngayon may mga kasama na'kong guards na papasok..
Ano to?
Para akong presidente sa ginawa ni Mama, parang anytime mawawala ako..
Nakakairita..
Wala akong privacy..
Pagpasok ko ng room, ako nalang ang pinagtitignan ng buong klase.
Although nasa labas ng room ang mga guards, nagumpisa padin na magbulungan ang lahat.
Nakita kong nakayuko ang bestfriend kong si Gail kaya naman agad ko siyang nilapitan.
"Gail..." Bulong ko.
Pagkakita niya sakin agad niya akong yinakap.
"Jaena!!! Akala ko hindi kana papasok."
Nagtaka ako kaya naman agad akong nagtanong..
"Ano bang nangyari? Ano bang balita dito?"
"Dapat ikaw ang tanungin mo. Ilang beses akong kinulit nila Max kagabi. Umiisip kami ng paraan kung papano ka namin mananakaw. Balita dito na pinapa-transfer ka ng Mama mo sa ibang school. Ano ba kasing mali'ng ginawa nyo ni Max!?"
Hala mali'ng ginawa daw namin ni Max?
(Nandatnan naghahalikan...)
Patay, nakakahiya naman kung yon ang sasabihin ko..
Dedma nalang....
"WHAT!? Papatransfer ako sa ibang school. Ayoko!!"
"Oo nga ehh. Jaena nakaisip nakami ng paraan. Pero I don't think magugustuhan mo.."
"Alam mo masaya nga ako dahil pursigidong gumawa ng paraan si Max.. Tama nga siya, I'll just trust him.."
At nagsmile lang ako kay Gail..
"Salamat Gail lagi kang nanjan para tumulong. Kaya love na love kita eh." Tsaka ko din siya hinug..
"Wala yun Jaena. Basta lagi mokong babalitaan okay? Sabi naman ng Mama mo sakin pwede akong mamasyal sa bahay nyo basta daw hindi ako tumutulong sainyo ni Max. Syempre nag-oo nalang ako.."
BOOOOOOGSH*
Napatingin kami sa kumalampag na bintana sa likod...
"MAX!" Napasigaw ako sa nakita ko, nag-akyat bintana kasi tong boyfriend ko.
Dali-dali naman siyang nagtago sa likod ng kabinet ng biglang sumilip ang guards ko.
Tumingin ako sa mga guards..
"Sabi ko Max, yung kendi.. Nanghihingi ako ng max sa kaibigan ko.." Tsaka na sila ulit bumalik sa pwesto nila.
"Hayy.. Muntik na yun ahh." Pagsasalita ni Gail sakin..
"Oo nga ehh.."
Agad ko namang nilapitan si Max sa likod ng kabinet.
"Babe..." Bulong ko.
Tsaka siya sumilip sakin..
Dali-dali naman niya akong niyakap ng mahigpit.
"Namiss kita! Akala ko hindi na kita mahahawakan ng ganito." Tsaka nya hinaplos haplos ang mukha ko. At niyakap ako ng paulit ulit.
"Ako din, akala ko hindi na tayo magkikita." Tsaka ko din siya niyakap.
"Babe, hahayaan ko ba namang maging ganun? Pero wag na wag mong kakalimutang mahal na mahal kita kahit anong mangyari okay? Lahat ng gagawin ko para lang sayo.." Tsaka niya ako kiniss sa labi..
Nagtilian ang mga kaklase ko kaya naman dali-dali na ding lumundag ng bintana si Max dahil sumilip nanaman ang mga guards ko.
Tumingin ako sa bintana at nagsensyas ng 'I love you' kay Max.
"I LOVE YOU TOO JAENA SWITSER!!" Sumigaw siya sabay takbo dahil baka makita siya ng mga guards ko..
Bumalik ako sa upuan ko at inakbayan ako ni Gail..
"Nakakailan kiss kana ha!?" Tsaka kami nagtawanan..
Kung ano mang mga susunod na mangyayari..
Handa na ako..
Lalaban kami.
Kaya ko to
Kaya rin namin.
Bahala na kayo Lord.
I will leave it to you....
-
AUTHOR'S NOTE: Medyo naging madrama ang pagtatapos ng ating chapter. Learn to be positive! Yan ang ginagawa ng ating main character sa ngayon! Have courage and be kind! Maraming salamat nga po pala sa mga bagong followers! At maraming salamat rin po sa mga nagvovote! And pasingit ko lang po, sana ay suportahan nyo rin yung another book na malapit ko ng ipublish!! You guys are the best!!
ilovealohey at your service!