Nakaupo ako habang pinagmamasdan ang nakahigang si David. Hindi pa sya gumigising. Bawat araw na lumilipas lalo akong natatakot.
I sobbed. Natatakot akong baka hindi ko na sya mahawakan. Baka hindi ko na sya makausap.
Pinahid ko ang luhang tumulo sa pisnge ko. I press my lips. Hindi ko alam ang gagawin kung mag katotoo nga 'yon.
"Chloe." Nilingon ko ang tao nakakapasok lang sa pinto ng magsalita ito.
"Kumain ka na ba? You been here for almost a week. Hindi ka nakakain ng maayos" Clement said. Tinaas nya ang isang paper bag. "David will kill me if he found it out."
Pilit akong ngumiti. Nilingon ko si dhavid. Ni hindi manlang sya gumagalaw. Nanlabo nanaman ang mata ko nang tignan ko sya.
Tears molded on my eyes. Parang kahit anong oras babagsak nanaman ang mga luha doon. Hindi ko maiwasang panghinaan ng loob tuwing nakikita ko syang walang malay.
"Chloe" Tawag ni Clement. Hindi ko na sya Nilingon. "He will be fine. Kakatapos lang ng operation nya last night. Tito said it's fine-"
"N-natatakot Kasi ako ih" I sob. "B-baka..."
He sigh. "He will be fine."
Saglit ko syang tinignan ko naman sya. Nakapako ang tingin nya kay David. Mabigat na ang talukap ng mata ko pero hindi ko magawa na matulog. Ayoko na may palagpasin na minuto na hindi ko sya nakikita.
Kasi baka... Baka may mang nangyareng masama.
"Don't worry so much." Nilingon nya ako. "Magagalit sayo yan pag nakita kang ganyan."
Lalong nangilid ang luha ko. Hindi ko mapigilang alalahanin ang lahat ng nangyare. Shit. Dapat pala sinulit ko lahat ng oras na kasama ko sya.
"Chloe. Someone wants to talk to you-"
Hindi ko sya Nilingon. "Dito lang ako."
"Chloe" Tawag ulit sakin ni Clement. Napabuntong hininga nalang ako ng lingunin ko sya.
Kumunot ang noo ko nang may nakitang babae sa likod nya. She's mid 50's, base on my observation. Pero mababakas ang ganda na nanalalantay sa mukha nya.
"S-sino ho sila?" I ask.
Nginitian lang nya at nilingon si David. Naglakad sya palapit sa kama nito. Dahilan para mapatayo ako.
Hindi ko inalis ang tingin ko sa babae.
"How is he, Clement?" Mahinang tanong ng babae.
Nilipat ko naman ang tingin ko kay Clement. Halata ang pagkagulat nya sa biglang pagsasalita ng babae, pero agad naman syang nakabawi.
"T-tita Lillian. He's doing well, according to tito." Pormal na saad nya.
Tumango lang ang ginang. Gusto kong kwestunin ang kilos nya habang nakatingin sya kay David.
"Who is she?" I mouth out.
Pilit lang na ngumiti saakin si Clement at tumingin nang muli sa babae na nasa harap ni David.
"You are Chloe, if Im not mistaken." Nakatalikod na saad nya.
Napalunok naman ako. Napaka pormal ng pagkakasaad nya niyon. Halatang edukada ang dating nya.
"Yeah. I'm Chloe." I sigh. "Sino ho kayo?-"
"I Want to talk to you" Nilingon nya ako.
Ilang beses akong napakurap habang nakatingin sa kanya. My jaw dropped. Ramdam ko rin ang pagkabog ng dibdib ko.
"W-why?" I take a glance at Clement. "Wag nyo hong mamasamain ah. Pero sino ho kayo?" Muli ko syang nilingon.
She pressed her lips. "David's real mom"
Humakbang sya ng ilang ulit palapit saakin.
Hindi ako makapagsalita. Tinignan ko lang ang mukha nya. Ni humakbang patalikod ay hindi ko ginawa. Napalunok ako ng maalala ang kwento ni David saakin.
I nervously smile. "David said..."
Her lips curve. "I guess, my son is very honest when it comes to you. Mukhang may alam ka sa mga nangyayare sa pamilya namin."
Nagiwas naman ako ng tingin. "I d-didn't mean invade your privacy, ma'am." Nagtama ang tingin namin nang mag angat ako ng tingin.
She force a smile. "Can I talk to you?" Biglang nag iba ang timpla ng mukha nya.
Sumeryoso 'yon. Hindi ko maiwasang kabahan.
Napalunok ako. "Binabantayan ko ho si David."
"Clement is here to look for him." She said as she glance at Clement. "I just want to talk to you-"
"Tita. May gagawin pa ako-" Angal pa sana ni Clement.
"Saglit lang naman" Madiin nyang saad. Bigla naman akong kinabahan. "Gusto ko lang syang makausap."
Clement's jaw went slack. "Hindi ka parin pinagbabago." Bakas ang pagkainis sa boses nyang iyon.
Namilog ang mata ko sa sinabi ni Clement. Mukhang tumataas na ang tensyon sa loob ng kwarto. Kaya, naglakad ako papalapit sa pinto.
"Tara na ho." Hindi ko na inintindi ang sinasabi ni Clement. Bago ako tuluyang lumabas ng pinto nakita ko pag ngiti ng nanay ni David.
I'm sure Clement won't left David.
"Do you eat already?" Tanong nya nang makalabas na sya ng kwarto.
Marahan akong umiling. "I'm fine. Ano ho bang paguusapan natin?"
She chuckles. "Can I talk to you in more decent place, more than this one?" Inikot nya ang paningin sa hospital. Halata ang pandidiri sa mga tingin nya.
I press my lips. "O-okay lang naman po. Pero sana mabilis lang-" Muli kong nilingon ang pinto ng kwarto ni David.
She chuckles. "Hindi naman babangon ang anak ko, sa kakabantay mo"
Napayuko ako sa sinabi nya. Malakas ang pag tibok ng puso ko sa tono nya.
Why it seems to be so hard to be with her?
She sigh. "Let's go. We are wasting time here."
Napalunok ako nang panoorin syang maglakad. Sinundan ko nalang sya. Hindi ko magawang lingunin ang pinto ng kwarto ni David. Baka kasi bumalik ako doon, kahit anong oras mula ngayon.
"Come on!" Halos mapatalon ako nang bigla syang sumigaw.
Mabilis akong naglakad pa sunod sa kanya. Napayuko ako habang nakatingin sa likod nya, na palayo na saakin. Shit.
"San ho tayo pupunta?" Tanong ko nang naglalakad sya sa papunta sa parking lot.
Nakita ko ang pagikot ng mata nya, bago tumingin sya saakin. Tinuro nya ang sasakyan sa kanan.
Napalunok ako ng makita ang sasakyan. It's looks very expensive. Naalala ko ang sasakyan ni KC doon. I remember her call it 'koenigsegg CCXR trevita'
"Let's go" May isang lalaki na nagbukas ng pinto para sa kanya.
Napakunot ang noo ko na walang hood ang sasakyan na 'yon. Nagkibit balikat nalang ako ng pinagbuksan din ako ng pinto. Two seated lang ang sasakyan. Kaya natanaw ko ang lalaki nang humakbang ito palayo papunta sa isang van.
"Where did you meet, David?" Seryosong tanong nya habang nag mamaneho.
I gulp. "A-at the mall. He help me when I pass out."
Natigilan ako ng tumawa sya. Hindi ko maiwasang mailang sa paraan na pag react nya sa sinabi ko.
"He helped you?" She smirk. "David won't do that. Hindi nya ako kasama habang lumalaki sya, pero Inoobserbahan ko sya mula sa malayo ng hindi alam. And I'm sure he won't do that one."
"W-why?" tumingin ako sa labas. Hindi ko kayang tagalan ang makausap ang nanay nya. She's very intimating.
Mabuti na nga lang ay naka bukas ang hood ng sasakyan. Dahil para maging presko ang pakiramdam ko.
"Dhavid is a cold-blooded. Hard to read and rough." she sigh. "No wonder why. We made him like that."
I pout. "Ano po bang gusto nyong sabihin? I really want to go back to hospital."
Narinig kong muli ang pagtawa nya. "Don't be so hurry, dear."
Kumunot ang noo ko nang itigil nya ang sasakyan sa isang restaurant.
"Let's go. I want to eat." Maarteng saad nya.
Wala naman akong nagawa kundi ang buksan ang pintuan ng sasakyan. Parang mabigat kung iisipin mong inangat ang pintuan na iyon pero kabaligtaran nyun ang totoo.
"My car looks good right?" Saad nya nang makalabas ako sa kotse nya.
"My friend had that too-"
"Oh!" Halata ang pagkagulat ng expression nya. "She might be so rich and powerful to have that one. Only less than 50 people can have it."
I smile. "She is"
Nagkibit balikat nalang sya bago sya tuluyang naglakad papuntang restaurant.
"Do you want to eat?" Umiling ako. "You sure?" Tanong nya ng tuluyan kaming makaupo.
I gulp. "I am really fine." Nagbaba ako ng tingin.
This woman in front of me is his mother. Shit.
"Waiter"
Umayos ako ng pagkakaupo nang marinig ko ang pagtawag nya. Binaling ko ang atensyon ko sa labas. Hindi ko maiwasang mapahikap. Sobrang lamig ng air-con dito. It makes me more sleepy.
"That's all" She said.
Muli ko syang hinarap nang marinig ko iyon. Ramdam ko ang pagkabigat ng talukap ng mata ko.
"What else, David told you?" Madiin na Tanong nya.
I slighly smile. "H-he don't like to talk about you alot. But when I ask, he have a lot of stories been told. Pero ako na rin ang humihinto. Ramdam ko kasing hindi sya komportable sa topic na 'yon.
"
She sigh. "That's all my fault." Tumingin sya saakin. Biglang naging malambot ang expression ng mukha nya.
"I'm only 16 years old when I give birth to him-"
I gulp. "That explained how young you look." Ngumiti naman sya saakin.
"I have no job back then. I don't even have a diploma. Pinaako si David kay Lucas. Which is his father." She pout. "He isn't my boyfriend but he deflowered me-"
Namilog ang mata ko sa sinabi nya. Shit. Hindi nya boyfriend yung doktor na nakausap ko kahapon, pero iyon ang tatay ni David?
"D-did I heard it right?" I whispered.
"Yeah. I have a boyfriend with me. Bata palang kami magkakilala na kami. He's pretty rich." She smile. "That makes me like him more. Okay naman ang relasyon namin. Until drunk Lucas came..."
"Lucas is way so hot that my boyfriend. But I love my man." Direkta ang tingin nya saakin. "I can resist the pleasure giving at my body so I've done a sin behind my boyfriend. Noong una nagawa kong lusutan. Imagine, I gave my virginity with a random guy."
I press my lips. "M-maybe you have feelings with him too."
Nagkibit balikat nalang sya. "Then that meeting followed with another. Wala pa ako sa legal age. Tumatakas ako sa bahay para kitain ang boyfriend ko. But he didn't agree to do those stuff with me. Kaya si Lucas ang nagiging takbuhan ko"
Hindi na ako makapagsalita. Nanatiling tikom ang bibig ko habang nakikinig sa kanya. Hindi ako komportable na pag-usapan ang mga gantong bagay, pero gusto kong malaman kung anong nangyare kay David.
"Hindi mayaman si Lucas. He's body is well built because of everyday choir he made. Hindi mo din maiitangi na matalino sya. Madaming babae ang attracted sa kanya. Kaya natuwa ako ng pansinin nya ako. Imagine being treat by the campus crush, like that." She smile.
"Then. My nightmare happened. Nabuntis ako, at sigurado akong hindi ang boyfriend ko ang ama. Nothing happened between us." She gulp. "But he isn't man enough, to claim it. Nagalit sya saakin. Halos lumuhod ako para mapatawad nya lang ako. He is a catch, gwapo tapos mayaman."
I pout. "Do love him?"
She slowly nod. "I am deeply inlove with that man. Kaya sobrang nainis ako nang pilitin akong ilagay sa isang bahay kasama si Lucas." She roll her eyes. "I mean he is good at bed, but I need a comfortable life not a just naughty sex life."
Ramdam ko ang pamumula ng pisnge ko. Hindi ko maiwasang maging hindi komportable sa gantong usapan.
"Nakikipag kita ako sa boyfriend ko kahit na magkasama na kami ni Lucas. tumatakas ako para lang mapuntahan ko ang bahay nya, dahil hindi nya ako gustong kausapin." She hissed. "Wala sya noong mga panahon na tinakwil ako ng mga magulang ko. Pero ako naman ang may mali-"
"Inako ni Lucas ang bata?" Hindi ko napigilan magtanong.
She smile. "He did. Nag apply sya noon ng scholarship para saakin. Para makapagtrabaho at mapakain ako dahil ni singko walang inabot ang mga magulang ko." She sighed. "Pero hindi iyon sapat."
"Hindi ko mapigilang maiimagine, kung anong buhay ko kung yung boyfriend ko ang kasama ko. Maybe my life is far much better than I have." She sigh. "That's when I start finding him again... while me and Lucas is living in one roof——"
"You cheated again" I whispered. Huli na ng marealize ko ang sinabi ko.
She smirk. "Yeah. Let's say I am." nagiwas ako ng tingin. "My boyfriend agreed for us to be back together. Sabi nya ipalaglag ko daw ang bata sa sinapupunan ko."
Namilog ang mata ko sa sinabi nya. Halos hindi ko magawang kumurap. Gusto kong marinig ang sasabihin nya.
"Ma'am. Here's your order" Inilapag ng waiter ang order niya. Doon ko lang napagtanto na marami 'yon...
"I-I told you I'm fine." I said.
"I overheard your conversation with Clement, a while ago." Nilapag nya ang plato sa harap ko. "And I know you didn't eat yet. So I invited you."
Napalunok nalang ako nang kumalam ang sikmura ko ng magbaba ako ng tingin sa pagkain.
"T-thank you" I shyly said.
"Just eat. It's a pleasure to see a YouTube superstar in person." Nakangiting saad nya.
Mas lalo naman akong ginapangan ng hiya dahil sa sinabi nya.
"What happen next? Hindi mo pinalaglag si David right?" I smile. "Y-you are still good-"
"I did." Putol nya sa sinabi ko.
"H-huh?" marahas akong Napalunok.
"I attempted to abort him. Lahat na ata ginawa ko. Nag exercise para mawala sya. Uminom ng gamot, na alam kong makakasama sa kanya." she pout. "Pero masyadong malakas ang kapit nya sa sinapupunan ko. Kaya ganon nalang ang trato ko sa kanya nang ilabas sya-"
"But it's your fault, not his" Nabitawan ko ang tinidor na hawak ko. Bigla akong nawalan ng gana.
"Yun pang ang alam ko para magkaroon ng magandang buhay. I'm sure Lucas can't give me that one." Taas noong saad nya.
I gulp. "I c-can't imagine a person being cruel like that" Nagbaba ako ng tingin.
"That's the reason I'm working hard. So that I don't have to use another person to get what I want." Mariin na saad ko.
She chuckles. "I wish my younger self knew that one." Sumubo sya ng pagkain. "But I'm too naíve for that. Ilang beses kong sinubukan itapon si David nang maipanganak sya. Nagalit saakin ng sobra si Lucas nyun. Kinuha nya si David saakin. Sobrang natawa naman ko. David is just a baggage of mine."
Umayos ako ng pagkakaupo. Ni hindi ko na ulit nagawang lingunin ang pagkain ko. Biglang naglaho ang gutom na nararamdaman ko.
"Lucas loves his son. Ni hindi nya nagawang pabayaan si David habang nag aaral sya." She take a bite. "Until he became a doctor. David is teenager by that... Maayos ang relationship nila, until one day. Lucas met another woman. Doon naman nagsimula na maging impreyno ang buhay ko. My husband is an abusive alcoholic."
I press my lips. Bumukas ang pagkalungkot sa mukha nya. Hindi ko alam kung bakit hindi ako nakaramdam ng awa.
"Cynthia, Lucas wife. Entered the picture. Sobrang Naging masaya sila. She even accept David in front of Lucas." She smirk.
Namilog naman ang mata ko. "Y-you mean"
"Yeah. Pinagmamalupitan nya si David. I remember a scene. Nag sho-shopping ako nyun sa mall. I saw David wants to buy something. Naalala ko kinurot sya ng malakas ni Cynthia. Kaya napilitan tumahimik si David. He isn't a real son. Ramdam nya rin iyon sa treatment." She shyly smile.
"W-what did you do the moment you see him in that situation?" Nanginginig ang kamay ko.
"I pretend I didn't see. Wala akong magagawa. Hindi ako kilala ni David noon, at wala akong balak magpakilala. Ayoko ng responsibilidad." She sigh. "Lalong lumala ang ganong sitwasyon ng Lumaki sya. Natutulog na sya sa labas ng bahay dahil ayaw ni Cynthia sa kanya. On that point. Nagbabago na sya. But he remained kind. Until he reach college. Pinagbuhatan sya ng kamay ni Cynthia noon. But he treat him like he is her mom. The real one."
I gulp. "Let me guess. You let him suffer all things, alone"
Marahan syang umiling. "This time. I approached him. Nagpakilala ako sa kanya. He is shock of course but later on he accepted it." She smile. "Sabi ko matatangap ko lang sya kung kukuha sya ng business management sa college ramdam ko na ayaw nya. I want him to manage my husband's business."
"He call me mom but I never call him son."
Bakas ang pagkainis sa Mata ko. "How could you do that to him?"
She chuckles. "I want the best for him. But he fought for his dream. Hindi namin sya susuportahan ni Lucas. Nagtatrabaho sya sa gabi at nag aral sa umaga. Until he became Lieutenant Colonel."
I smile. "Atleast, you didn't break my man" I proudly said.
She smile. "He talked to me months ago. He didn't usually smile. He changed alot, became cold at all. That makes me sad. Doon ko lang narealize ang epekto nyun sa kanya." Tumingin sya ng diretso sa Mata ko. "Then I decide to talk to Ysabelle, and arrange their marriage."
Namilog naman ang mata ko nyun. "H-huh?... You d-did what?"
"Wala syang nagawa kung hindi tumango saakin. Natuwa naman ako nang makita ko silang nagkakasundo, pero hindi nyun napabago si David." She sigh. "Sabi ko I need to give them alot of time. Then I watched the viral video of you with him."
I gulp. "You are controlling him."
She sigh. "Yeah. And it pissed me alot seeing you ruining my plan."
Gusto ko nang umalis. "You t-told me this because you hate me?" Hindi makapaniwalang tanong ko.
"Then we are wasting both of our time here-" Akmang tatayo na ako nang magsalita sya.
"Thank you for filled him with love." Nilingon ko sya ng bigla syang nagsalita. "Thank you for that."
Halata ang panunubig ng mata nya. Wala akong nagawa kung hindi umupo.
"I saw him. He is really happy with you." Inabot nya ang kamay ko. "T-take care of my David. Okay lang ako... Okay lang na magalit sya saakin. Tanggap ko naman yun. Just don't mention to him that you meet me."
I gulp. "I don't want to lie to him."
She normally smile. "I saw the way he look at you. Too precious. Para kang isang napakahalagang bagay na dapat ingatan."
Ramdam ko ang pamumula ng mukha ko. Habang pinakikinggan ko habang nagsasalita sya.
"T-take good care of my son..." She sob. "F-for me"
Hindi na ako sumagot. Gagawin ko naman talaga 'yon kahit walang nagsabi saakin.
Napalingon ako sa labas ng bintana. Hindi ko akalain na ganon kalala ang nangyare sa kanya.
Thats the reason behind my favorite dead pan expression.
"Nandito na tayo." Napabalik ako sa realidad nang bigla syang magsalita.
Nilingon ko ang labas. Nasa parking lot na nga kami ng ospital. Akmang iaangat ko ang pinto ng sasakyan ko nang hawakan nya ang kamay ko.
"Sobrang lalim ng Eyebag's mo. No wonder how much you love David." She smile. "It's nice to have a talk with you Chloe."
I force a smile. Marahan akong Tumango. "Thank you po."
Hindi ko na inantay na magsalita pa sya. Inangat ko na ang pinto para tuluyan akong makalabas. Hinatid ko ang sasakyan nya ng tingin.
Mabilis akong naglakad papasok sa hospital. Dumiretso agad ako sa Kwarto ni David.
"Chloe!" Napahawak ako ng dibdib ko nang sumigaw si Clement.
"Nakakagulat ka naman." I almost whisper.
Agad akong lumapit sa kama ni David. Inabot ko ang kamay nya ng makaupo ako sa tabi nya.
"What did she said to you?" Tanong ni Clement.
Hindi ko sya nilingon. Napatili ang paningin ko kay Dhavid. Hindi parin sya dumidilat.
"It's nothing." I sigh.
"That witch came back again. Hindi pa natahimik sa impreyno." Inis na saad nya.
I gulp. "David suffered a lot" Hinaplos ko ng marahan ang kamay ni dhavid.
"He really is." Malamig na saad ni Clement.
Nilingon ko naman ang paligid. "Did you saw my friend?"
Nakita ko ang pagikot ng mata nya. "Yung maingay? May sumundo sa kanyang lalaki kanina."
Napanguso naman ako. "G-galit na galit ka naman"
He press his lips. "Aalis muna ako. I'll buy some foods, para naman may makain ka dito. Malabo naman kasing iwan mo sya."
I shyly smile. "Thank you."
Umayos ako ng pagkakaupo habang nakatingin lay David. Ni hindi sya gumagalaw. Narinig ko ang pagsara ng pinto tanda ng pagalis ni Clement.
"H-hey can you wake up, now?" I sob.
Marahan kong hinaplos ang pisnge nya. Hindi ko lubos na maisip na napagdaanan nya lahat ng bagay na 'yon.
"D-dhavid" I gulp.
Hinawakan ko ulit ang kamay nya. "A day with you is w-wonderful addition t-to my life's journey... David. W-wake up now"
Halos mapatalon ako ng marinig ko ang pag beep ng isang machine. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko nang makita ko ang pag-straight na linya dito.
"N-no. David no." Wala ng patid ang pag agos ng luha ko. "Doc! Doc!"
I rush to hold his hand. "D-David don't leave me... Please"