თავი 14
"დროის მარტო გატარებას ვაპირებდით, მაგრამ რატომ ვართ ამ იდიოტებთან ერთად?" ამოიგმინა თეჰიონმა.
გავაჩუმე. "შენ ხომ დამთანხმდი. თანაც, მათთან დროის გატარება მომწონს. პრობლემას ვერ ვხედავ."
ტუჩები მოკუმა და პასუხზე ფიქრი დაიწყო. ისეთი საყვარელი სახე აქვს მიღებული, რომ მინდა უბრალოდ შევჭამო.
"აუ ჰეჯუ~" ტუჩები წინ საყვარლად გამობურცა. ვეღარ მოვითმინე, მივიწიე და გამოწეულ ტუჩებზე ვაკოცე. "ახლა კმაყოფილი ხარ?" ვკითხე და წარბი ავწიე.
მან ნაგლურად გამიცინა. "იცოდე, კოცნების სესია გმართებს ჩემი, პატარავ." მიჩურჩულა. სახე განიწითლდა და ხელი მის დაკუნთულ გულ-მკერდს მივარტყი.
"ღმერთო ჩემო, გთხოვთ, შეწყვიტეთ ფლირტი. ასე მგონია, რომ 21+ კორეულ დრამას ვუყურებ." შეგვაწყვეტინა ჯონგუკმა და ვითონ აღებია. იგივე გააკეთეს ჰოსოკმა და ჰუნმიმ. ჰუნმის შევუბღვირე.
[შენიშვნა: არც მე ვიცოდი 21+ კორეული დრამა თუ არსებობდა. ყოფილა თურმე.]
"მაგათ რატომ უჭერ მხარს? მეგონა ჩემი ბოზი იყავი." ვკითხე ჰუნმის. მან ხელები გადააჯვარედინა და თავი დამიქნია. " მაგიტომ ვარ შენი ბოზი. შენი."
დაბნეულმა მას გავხედე. საერთოდ რა ჯანდაბაზე საუბრობს? აღარაფერი მითხრა, ამიტომ მეც თავი დავანებე.
ახლა, ჩვენ სიმართლე თუ მოქმედებას ვთამაშობდით. ნუ, სახალისო მაინც იყო. ეს თამაში იმ დროს მახსენებდა, მე და თეჰიონი სკოლაში რომ ჩავიკეტეთ და ცეკვის სტუდიაში ეს თამაში რომ ვითამაშეთ.
...ჯერ კიდევ მახსოვს რა მოხდა იქ.
[შენიშვნა: არ გეგონოთ რამე გამომრჩა. წინა თავებში წერია, რომ თამაშობდნენ. მოსაცმელი რომ გაახდევინა სიცივეში ეგ მომენტია. მეტი არაფერი მომხდარა თამაშის დროს. მერე იცეკვეს და ბოლოს თეჰიონმა რომ უთხრა კარგი საჯდომი გაქვსო, ალბათ ეგ იგულისხმა.]
"სიმართლე თუ მოქმედება?" კითხა ნამჯუნმა იუნგის.
"მოქმედება" სწრაფადვე უპასუხა იუნგიმ.
"კარგი... თეჰიონის კალთაში იჯექი თამაშის დასრულებამდე." ნაგლურად გაიღიმა ნამჯუნმა.
თეჰიონმა პირი დააღო გაოცებისგან. "ჰიონ! მე რატომ?"
"რა ჯანდაბაა ნამჯუნ?!" იყვირა იუნგიმ. ნამჯუნმა უბრალოდ გაიღიმა. იუნგისაც სხვა გზა არ ჰქონდა და ჩაუჯდა თეჰიონს კალთაში.
"ჰიონ, მძიმე ხარ." ამოიწუწუნა თეჰიონმა, როგორც კი იუნგის წონა იგრძნო.
"მოკეტე." თქვა იუნგიმ.
"როგორ მინდა თეჰიონის ადგილას მე ვიყო." ჩაიბურტყუნა ჯიმინმა, რომელიც ჩემს გვერდით იჯდა. ეჭვიანობს. დარწმუნებული ვარ, ნამჯუნს თამაშის შემდეგ თეჰიონი, იუნგი და ჯიმინი კარგად ცემს.
იუნგიმ ბოთლი დაატრიალა და მე ამოუვედი.
"რომელი?"
ვყოყმანობდი. არც კი ვიცი რომელი ავირჩიო.
"ამმ... მოქმედება?" ვთქვი ბოლოს.
"იეს! ადგილები გავცვალოთ." თქვა იუნგიმ. ღმერთო ჩემო. ჭკვიანია რა ეს ბიჭი.
თეჰიონის კალთაში უნდა ვიჯდე თამაშის დასრულებამდე?! იუნგი სწრაფად ადგა და ჩემი ადგილისკენ დაიძრა. მეც ამაყენა და თეჰიონისკენ მიბიძგა. დავინახე თეჰიონის ბოროტული ღიმილი. ძალიან მინდა დანა მქონდეს და ის ღიმილი სახიდან ავაძრო.
მასთან ახლოს ვიყავი. ხელი დამავლო და კალთაში ჩამისვა.
"ასე კარგია." თეჰიონმა ყურში ჩამჩურჩულა და ხელები წელზე მომხვია. უკნიდან ჩამეხუტა. ვერ ვუარყობ, მართლა კარგია.
ბოთლი მაჯერად მე დავატრიალე. ჰუნმი ამომივიდა.
"აბა, სიმართლე თუ მოქმედება?"
"სიმართლე." მიპასუხა. ერთი კითხვაა, რაც არ მასვენებს.
"ჰოსოკი თუ ჯონგუკი?" ვკითხე. როგორც, კი კითხვა გაიგონა სახე გაუშტერდა.
"ამას როგორ მიკეთებ, ძუკნავ?" იყვირა. ჰოსოკიც და ჯონგუკიც მას უყურებდა. უეცრად, თეჰიონის ნიკაპი ვიგრძენი მხარზე.
"ჯანდაბა, ჰეჯუ, ძალიან ვცდილობ, რომ თავი ვაკონტროლო." ჩუმად მითხრა თეჰიონმა. მე იდაყვი მუცელში მსუბუქად ჩავარტყი. ამოიკრუსუნა.
"გაჩუმდი." ამოვიბუტბუტე.
"პაკ ჰუნმი,მზად გაქვთ პასუხი?" ვკითხე.
"ჰოსოკი." მიპასუხა. მგონი, ჯონგუკის სახეზე იმედგაცრუებაც კი შევნიშნე.
სიმართლეს თუ ვიტყვი, ჰოსოკსა და ჰუნმის მე ვშიფავ.
"ეგრე რა, გშიფავთ! #ჰომი (ჰო-სოკი და ჰუნ-მი) სამუდამოდ!" ვთქვი და ხელები ჰაერში გავაქნიე. ხსენებული წყვილი ჩუმად იყო და სახეზე ორივე გაწითლდა.
მგონი ეს ორი მალე გახდება წყვილი.
/_/_/_/_
ჰუნმი რომელთან გირჩევნიათ?
ჰოსოკთან თუ ჯონგუკთან?
თასუ [♡]