Hello po @BarbieCabacas
Salamat po sa pagsuporta sa istoryang ito. At sa lahat po, maraming salamat sa inyo.
SHANLEI POV.
Nagising ako sa mahihinang tapik sa aking balikat at minulat ko ang aking mga mata. Mabilis akong Napa upo ng makita ko isang babae sa aking paanan na may hawak hawak na baril sa kamay.
"Who are you? Paano ka nakapasok dito??!" Gulat na gulat Kong tanong at napatawa ito.
"You're making me laugh bitch. Syempre dumaan ako sa pintuan kaya nakapasok ako dito. Wala namang ibang daanan papasok dito sa silid niyo kundi ang ang pintuan lang. Wala naman akong kapangyarihan na makapagteleport." Napatawa nitong saad at bigla ring sumeryoso.
Biglang sumagi sa aking isipang ang mga anak ko. Bumaling ako sa aking tabi at wala doon si Sydney. Malakas ang naging tibok ng aking puso dahil sa sobrang pag alaala sa mga anak ko. Baka kung ano na ang ginawa ng banaeng ito sa kanila.
"Well, hinahanap mo ba ang mga anak mo? Don't worry, walang masamang mangyayari sa mag ama mo kung susunod ka sa mga sasabihin ko." Malademonya niyang saad. Tumayo ito at lumapit sa akin.
"Hindi mo ako mapapasunod sa kung anumang gusto mo. Papatayin mona kita." Matapang Kong saad at humalakhak ito ng mapakla.
"Madali lang naman akong kausap Mrs. De Zeru. Isang tawag ko lang, sabog ang ulo ng mga anak mo. Pati na rin ang gwapo mong asawa. Isang putok ng baril, isang buhay. Bang!!! Hahahahaha.... "
Tumatawa ito na parang asawa ni satanas. Nakaradam ako ng takot para sa kaligtasan ng mga anak. Hindi ko kakayaning may masamang mangyayari sa kanila at gagawin ko ang lahat para lang mailigtas sila. Kahit buhay ko ang kapalit.
"Nasaan na ang mag ama ko?" I asked her.
Kinuha niya ang kanyang cellphone sa kanyang bulsa at ibinigay sa akin. Nanlumo ako ng makita ko ang litrato ng aking mag ama. Nakatali ang kamay at paa.
"Play the video there." She command me. Mabilis Kong sumunod ang sinabi niya nang itutok niya sa akin ang hawak niyang baril.
"Mommy....help..me please...help..me...I don't to want to die...please..." Umiiyak na saad ni Princess habang nagpupumiglas sa isang lalaking nakabonet.
Sunod sunod na bumuhos ang aking mga luha habang nanginginig ako sa sobrang galit. Hindi ko mapapatawad ang babae ng ito kapag may nangyaring masama sa mga anak.
"Hayop ka talagang babae ka!! Hinding hindi kita mapapatawad kapag may masamang mangyayari sa kanila. Papatayin kitang bwisit ka. Wala kang puso, pati mga bata dinadamay mo. Ano bang naging kasalanan ko sayo?? Ano!!?" Nanggigil Kong saad.
"Talagang magmamatigas ka ngayon huh. Wala nang saysay para sabihin ko sayo ang mga kasalanan niyo akin dahil Hindi na yun mababago. Ano, susunod ka sa mga ipag uutos ko o buhay ng pamilya mo? Bibilang ako hanggang sampo upang mapag isipan mo. Nakasalalay ang buhay nila sayo kaya pag isipan mong mabuti. Isa, da...."
"Fine, susunod na ako sa gusto mo pero paano ko makasisiguro na papakawalan mo sila? Paano ako makasisiguro na tutupad ka sa usapan.?"
"Don't worry girl, sayo lang ako maniningil at marunong akong tumupad sa usapan."
Ngumisi ito sa akin.
"Kayong diyan sa labas, pumasok kayo at dalhin niyo ang gagamitin niya." Aniya pa.
Naunang pumasok ang dalawang bulto ng tao, babae at isang bakla. sumunod sa kanila ang dalawang lalaking nakabonet at may mga dalang box.
"Ilapag niyo sa kama ang mga iyan at pwede na kayong lumabas." Utos ng babaeng demonya. Maganda sana, kabaliktaran naman ng kanyang ugali.
Walang imik na sinunod ng dalawang lalaki ang demonya. Tsk. Bakit ba sila nagpapauto sa babae ng ito na walang kaluluwa.
"At ikaw babae, maligo ka na at bilisan mo dahil kapag nainip ako, isang bala ang papakakawalan ng mga tauhan ko." Utos niyang wika at mabilis akong pumasok sa banyo.
Ano bang plano ng babaeng iyon.
Sinalubong ako ng isangbabae na kasama ng bakla kanina nang palabas na ako mula sa banyo.
"Ma'am, maupo na po kayo doon at nang maumpisahan na namin kayong aayusan." Magalang niyang wika. May tauhan pa palang mabait itong demonya.
Wait, bakit nila ako aayusan?? Sa party ba nila ako dadalhin?
Bumaling ako sa demonya na nakaupo sa isang mono blocks habang may ngumunguya sa loob ng bibig.
Akmang akong magsasalita pero inunahan na niya ako.
"Don't asked or you're dead. Just follow her. Move.!"
Umupo ako sa kama at nag umpisa ng lagyan nila ng make ang aking mukha. Madaling natapos ang mga ito dahil halatang experto ito sa mga ginagawa.
"Bihisan na niyo na siya." Utos ulit ng demonya.
Nagulat ako ng ilabas ng baklang ang wedding gown mula sa kahon kanina. Napakaganda rin nito. Kasing ganda ng gown na suot ko noong ikinasal kami ni Tyler.
"Wag kang luluha kung ayaw mong papuputukin itong hawak Kong baril sayo. Mahal ang make kit na inaplay nila sa mukha mo." She said again.
"Bakit ba kailangan niyo pang akong ayusan at pasuotin ng wedding gown kung papatayin niyo ako." Maang tanong ko sa kanila dahil naguguluhan ako sa mga pinanggagawa nila sa akin.
"Tsk. Pasalamat ka nalang, kahit papaano mamatay kang maganda ang suot at naayusan pa." Malditang tugon nito sa akin. "At wag nang maraming satsat at sundin mo nalang kami."
Isinuot ko ang gown at parang sinukat talaga ito sa aking katawan dahil tamang tama ang lahat ng sukat.
"Piringan niyo ang kanyang mga mata at nang maka alis na tayo. Hinihintay na nila tayo sa simbahan, este sa sementeryo na pala kaagad. Walang nang magaganap na seremonya bago siya ilibing ng buhay."
Sumunod naman dalawang nag ayos sa akin ang sinabi ng kabilang boss. Tinakpan nila aking mga mata gamit ang isang panyo.
"Saan niyo ako dadalhin??" Garagal Kong tanong habang nasa loob na sasakyan ngunit walang sumasagot.
"Ano ba!! Sabihin niyo kung saan ako dadalhin!!" Pasigaw Kong wika ngunit wala paring sumagot. Kinapa ko kung may katabi ako ngunit wala at tanging ako lang.
Naramdaman Kong huminto ang sinasakyan ko at narinig kong bumukas ang pintuan nito.
"Labas na diyan." Narinig Kong saad ng babaeng demonya.
May umalalay sa akin palabas ng sasakyan dahil nanatili paring nakatakip ang aking mga mata.
Dahan dahan nilang kinalas ang aking blind fold at nagulat ako ng mapansin Kong nasa loob na ako simbahan at maraming taong nakatingin sa akin.
Nakita ko ang aking asawa sa unahan at kitang kita ko ang kaba sa kanyang mga mata.
"Hey." Pukaw ng aking katabi at bumaling ako dito. Nagulat ako nang makita ko si daddy.
"Mukhang nasorpresa ka nga ng asawa mo. It's your wedding day again my big princess and I'm so happy for you. Magarbong magarbo ang pangalawa beses na ikakasal ka. "
Malawak ang ngiti ni daddy at hinagkan ako.
"Tara na, mukhang naiinip na iyong asawa." Natatawang wika ulit ni daddy at dahan dahan kaming naglakad papunta sa altar.
Wala akong imik at ngayon ko lang napagtanto na prank lang pala ng ginagawa ng babaeng iyon kanina.
My husband plan. Alam ko na Kong bakit busy siya nitong nakaraang dahil pinaghahandaan niya pala ang araw na ito. Napaluha nalang ako bigla.
Lahat ng tao ay nakatuon ang atensyon sa amin. Lahat ng kaibigan ni Tyler at kamag anak ay narito sa loob ng simbahan. Nandito din ang pamilya.
"Salamat sa pagmamahal mo sa anak ko at sa aking mga apo. Palagi mo silang iingatan." Saad ni daddy Kay Tyler at napatango ito.
" I will dad and I promise to love them with all my heart."
Bumaling sa akin si daddy at hinalikan ako sa pisngi.
Muling tumulo ang aking luha ng lumapit si Tyler sa aking tabi at pinahid niya ang aking mga luha gamit ang kanyang palad.
"Please, don't cry hon." Bulong niyang saad sa akin.
"Paano ako hindi maiiyak? I was surprised. I thought you don't love me anymore and I thought you forgot this day."
"How can I forgot this day, ito ang araw na naging akin ka. Ang araw na kinasal tayo at ito ang muling araw na ikakasal tayong muli. Mahal na mahal kita Shanlei at kahit kailan hindi magbabago ang pagmamahal ko sayo."
Hindi ko napigilan ang aking sarili na yakapin siya ng mahigpit. I feel so happy right now.
"Mommy, daddy mamaya na po ang loving loving. Kanina pa po naghihintay si Father." Narinig kong wika ni Princess at may kalakasan ito at narinig kong napatawa naman ang iba dumalo. Mabilis akong kumalas mula Kay Tyler at napangiti.
"Yeah, your daughter is right dude.
mamaya na ang honeymoon." Natatawang saad naman ni Dr. Gray.
"Be thankful that this is my day and we are inside the church." Nakangiting tugon ni Tyler sa kaibigan at humarap na ito sa akin.
"By the way, you look more beautiful today." He said and I smiled at him.
"Thank you."
Vote
Comments
Follow