Kharen Blue's POV
"Baby!" Napalingon ako at napangiti sa tumawag sa akin
"Beautiful as ever. Ready na ba sila Mom?" Tanong ko sa babaeng nakayakap sakin ngayon
"Bolera! I think so, kinakabahan ka ba?" Ngiting tanong niya
"No, as long as you're with me" Ngiting sagot ko tsaka siya hinalikan sa noo
"Umagang kay tamis naman" Nagulat kami at napalingong dalawa
"Loko!" Saway ko kay Khara
"Ang alam ko kasal ni Jay ang pinunta natin dito, bakit parang kayo yung ikakasal?" Asar niya samin
Tumawa kaming dalawa tsaka kami naghiwalay at lumapit ako kay Khara para yakapin siya
"I miss you kiddo" Sabi ko tsaka siya niyakap
"Oh stop calling me that! I miss you too ate" Saway niya and emphasizing the word ate
"You're still our little Khara!" Sagot ko at ngumiti lang siya tsaka umupo sa upuan
"Where's your Fiancée?" Tanong ng girlfriend ko kay Khara
"Ako yung nandito, iba hinanap" Malungkot na sabi ni Khara tsaka kami tumawang dalawa
"Di ka pa din talaga nagbabago buti natitiis ka ni Irene!" Sigaw sa kanya ng Girlfriend ko
"Ikaw din Ate Sab di ka pa din nagbabago buti natitiis ni Blue bibig mo" Sagot naman ni Khara tsaka ito tumawa at ako tinikom ko bibig ko para pigilang tumawa
Yes, you all read it right. Sabella is now my girlfriend. Actually we are hesitant to admit our feeling at first kase nga we thought that Tita Marina and my Mom was actually sisters pero hindi pala. So when I knew about that, kinuha ko agad yung chance na yon to admit my feelings to Sab and that's how we start 2 years ago.
Nung una nahihiya kami kase syempre lumaki kami na akala namin magpinsang dugo kami. Tapos may history pa kami dati nung bata na she had a crush on me. Who wouldn't love Sab? Hindi ko napapansin simula dati pa lang kung paano niya ko alagaan. Nung mga panahong nasa states ako at in comatose pa sinabi sa'kin nila Mommy kung paano ako bantayan ni Sab. Then she helped me fully closed the book and create a new story of my life. Sab is what I actually prayed for. Sab is my new beginning.
Hindi ko lang siya napapansin dati pero nandyan siya lagi sa tabi ko. Even in my worse and best events in my life andito siya sa tabi ko. The day I actually realize thay I like her is when she thought na nasaktan ako dahil my twin proposed to Irene asking her to be her fiancée. Akala niya nasaktan ako nung lumabas ako sa bahay. But I just realized something.
F L A S H B A C K
"Blue!" Sigaw na tawag sakin ni Sab
Napatigil ako sa tapat ng gate namin tsaka siya nilingon
"What?" Takang tanong ko
Bigla niya akong niyakap ng mahigpit
"It's okay Blue, alam kong nahihirapan ka pa din. Alam kong masakit pa din per---"
Nilayo ko siya sa pagkakayakap niya sa akin and I looked at her confusingly because I don't know what is she talking about.
"What are you saying?" Tanong ko
"Does it still hurt?" Naiiyak na tanong niya na lalong pinagtaka ko
"Sab hindi kita magets" Sabi ko sa kanya
"Masakit pa ba sa'yo?" Nagaalala lang tanong niya
"Ang?" Tanong ko ulit
"Y-Yung pag propose ni Khara kay Irene" Sagot niya sa'kin medyo natawa ako dahil kitang kita ko ang lungkot at pag-aalala sa mata niya
"I'm not hurt?" Medyo natatawang sagot ko
"H-Huh? B-bakit ka biglang lumabas?" Takang tanong niya sa'kin
"Well... I-I just need to think about something" Nahihiyang sagot ko
Napahawak ako sa batok ko
Should I confess? I'm scared. Baka maweirduhan siya sakin. Lumabas lang naman ako kase na realize ko na siguro it's my time to be happy naman kase ilang taon na din simula nung nagpahinga ako tapos tuwing nakakasama ko pa si Sab, mas napapahinga at gumagaan ang pakiramdam ko
"So you're hurt?" Tanong niya ulit tsaka ako hinawakan sa braso
"No it's not about them Sab" Sagot ko
"Then what is it about?" Tanong niya
Natahimik ako saglit because I don't know if it is the right time
"I-It's nothing" Sagot ko dahil kinakabahan talaga ako
"Just admit it Blue. Alam ko namang mahal mo pa si Irene" Sagot niya
"For fuck sake you're the one I like stop saying that!"
Nakita ko ang gulat sa kanyang mata, pati ako nagulat when I realized what I just said
"S-Sorry!" Nahihiyang sabi ko tsaka tumalikod
"Y-You like me?" Tanong niya kaya napatingin ako ulit sa kanya
"Sorry a-alam kong hindi tama, alam kong---"
"We both know na hindi tayo magkadugo" Nagulat ako sa sagot niya and I don't know what to say to her
"D-Do you really like me?" Nahihiya niyang tanong sa'kin
Fuck what I thought I need to release my feelings now
"Yes I like you so much Sab, Sorry for being a coward and blind for the past years na magkasama tayo. H-Hindi ko napapansin yung mga bagay na g-ginagawa mo for me. B-but this past few months andito ka nanaman sa tabi ko ang hirap, ang hirap lumayo sa'yo kase sinanay mo kong andito ka sa tabi ko, sinanay mo kong one call away ka lang andito ka na and it's so hard to push you away kahit alam kong we're cousins. But the day na nalaman kong hindi pala tayo magkadugo, you don't know how happy I am"
"B-Blue" Naiiyak na tawag niya sa'kin
"Don't cry please"
"H-Hindi ko mapigilan. I-I'm so happy B-Blue" She said then she hugged me
"Siguro it's time na ako naman, ako naman magpapakita sa'yo na andito lang ako. Ako naman sasanay sa'yo na hindi ka pangalawa Sab, hindi ka pangalawa sa'kin. You're not my runaway friend or cousin. You are my beginning, ikaw yung nagbigay sakin ng reason to start again. I thought I will never like someone again pero tignan mo naman ako ngayon sa'yo, confessing na akala mo High School lang tayo"
"I-I don't know what to say blue. I like you since day one. Sobra yung emotions ko ngayon I-I'm sorry for crying, I'm just so happy" Hinigpitan niya pa ang yakap sakin
"I will talk to Tita Marina and Mommy. Ako bahala sa kanila just be with me, Sab" I smiled at her then kissed her forehead
"It feels so good to be liked back" Ngiting sabi ko sa kanya
"Yes. It feels so good to be liked back by you" She said then we smiled and hugged each other
E N D O F F L A S H B A C K
"Khara inaasar mo nanaman si Sab" Natigil ang sagutan ng dalawa dahil sa pagpasok naman at suway ni Irene
"'Yang Fiancée mo napaka mapang asar talaga" Sumbong ni Sab kay Irene
Kinurot naman ni Irene si Khara
"Sakit love!" Reklamo nito at pinalo lang siya ulit ni Irene sa braso
Lumapit si Irene at bumeso kay Sab at sa'kin tsaka siya tumayo sa gilid ng upuan ni Khara
"Hayaan mo na yan Sab napaka ingay talaga naiirita na si Grace sa kanya" Tawang kwento ni Irene
"Hindi mo na ko love?" Nagpapacute na tanong ni Khara kay Irene
"Stop that" Natatawang saway ni Irene
"Kiss mo muna ko" Sagot ni Khara
"Hoy Khara umalis ka na nga dito sa kwarto namin nananahimik kami ni Blue, naglalandian kayo sa harap namin" Saway ni Sab
"Baby" Tawang saway ko dito
"'Yan talagang kambal mo" Sagot niya tsaka ako niyakap sa may bewang
Nakaupo kase siya sa may kama namin kaya hinalikan ko ang tuktok ng ulo niya
"Tara na Khara nilalanggam lang tayo dito" Tawang asar ni Irene
"Gusto mo tayo din?" Ngiting tanong ni Khara kay Irene at natawa naman kami
"T-Tumigil ka nga" Nahihiyang sagot ni Irene tsaka ito namula
"Grabe namiss ko talaga to" Ngiting sagot ni Khara kaya umupo si Irene sa legs ni Khara tsaka ito niyakap ng aking kakambal
"Tagal niyo din kase nagstay sa Japan" Sagot ko
Nagbakasyon kase sila doon, madalas at naging hilig ni Khara ang pagtatravel dahil na din sa nangyari way back 4 years ago. She distracted herself and to of course unwind, ayaw niya kase talaga yung desisyon ko to give up Irene. Tapos when we pursued her that everything is not her fault she finally decided to talk to Irene. Naging part time model at sikat na vlogger na si Khara kaya she travel a lot din. Si Irene naman decided to be a Doctor minsan lang din niya makasama si Khara pero they eventually handled it naman.
Then about me, my Mom Kim decided na mag CEO ako sa company namin and soon me and Khara will take over the company pero not now we're still learning pa about handling it. My girlfriend Sab naman is also working in our Company kaya medyo madami kaming time for each other.
And now Grace is finally marrying Jay her long time crush. We are here in Palawan, because they both love beaches and they decided na dito ikasal.
"Everything in Japan is so cultural, sobrang ganda. Both of you should come with me next time" Sabi ni Khara sa amin
"You know I don't like traveling a lot, but sige I will make an exception for you" Sagot ko tsaka siya nginitian at kumindat.
Lumapit naman kami sa isa't isa tsaka nag fistbump
"Nagkasundo ang kambal" Asar samin ni Sab
Biglang tumunog ang phone ni Irene so she excuse herself muna
"So kumusta pakikipag-usap sa parents niya?" Tanong ko kay Khara dahil pagkakatanda ko she texted me nung isang araw about meeting Irene's parents
"Ganun pa din pakipot hahahaha but I know they will let me marry their daughter in the right time" Sagot niya
Against kase ang Family ni Irene sa same sex relationships hirap din si Khara na mapapayag na mag propose siya kay Irene kaya we helped her, including our Mothers. Well kilala ang Smiths, Irene's father was a businessman so my parents talk to them at napapayag naman nila na magpropose si Khara kay Irene.
"Di ko akalaing lover girl na Khara namin" Asar ni Sab sa kambal ko kaya natawa naman ako
"Ako nga di ko akalaing magiging kayo" Sagot ni Khara at nahampas nanaman siya ni Sab
"Sasabihan ko talaga si Irene na hiwalayan ka" Sagot ni Sab
"Huwag ganon, bawal po yan" Sarcastic na sagot ni Khara at inirapan lang siya ni Sab
Nakakatuwa na halos ilang taon kaming nag suffer and looked at us now, it feels so fresh, simple but fun.
Pumasok na si Irene kaya natigil ulit ang dalawa sa asaran
"Tita Tiffany called me pumunta daw kayong dalawa sa room nila" Sabi ni Irene kaya nagtinginan kaming magkapatid
"Did you do something?" Tanong ko kay Khara
"You know good girl na ko Blue, baka this time ikaw meron ha?" Asar na sagot niya sakin
Inakbayan ko siya habang tumatawa
"loko mabait ako since birth" Sagot ko
Nagpaalam kami sa dalawang binibini tsaka kami naglakad palabas ng kwarto at puntahan ang room nila Mommy
----
"Khara" Tawag ni Mom Kim sa kakambal ko
Tumingin muna siya sakin then she smiled nervously tsaka siya lumapit kay Mom
"Sobrang proud ako sa'yo" Nagulat kami because this is the first time that my Mom said that to Khara
Nakita ko ang gulat at saya sa mata ng kapatid ko when she looked back at me so I smiled at her din
She suddenly hugged our Mom then she cried. I remember how many times she wished na sana sabihan siya ng ganun ni Mom kase madalas na kumakausap samin si Mommy Tiffany kaya kami sanay na, na lagi kaming binabati ni Mommy pero si Mom Kim kase hindi siya nagsabi non kay Khara and all their attention din ay na sa akin dati. And gladly onti-onti na kaming naging okay.
"I watched your Vlogs and I find it cool" Ngiti at naiiyak na sabi ni Mom
"Thank you Mom" Umiiyak na sagot ng kapatid ko then I side hugged her
Hindi din kami madalas nagkikita ng parents ko of course may kanya kanya na din kase siguro kaming buhay pero four to five times a month kami nagkikita madalas Sunday kase day off and sometimes si Khara halos whole month wala, Traveling and Modeling kase ang pinagkakaabalahan. Sumikat lalo ang company namin because of her.
"Huwag ka na magrarace ha" Banggit ni Mom kay Khara
Tumango ang kapatid na parang bata habang nagpupunas ng luha
"Ang iyakin naman ng baby" Asar ko pero tumawa lang siya
"Tagal ko na po tumigil Mom" Sagot ni Khara
"Kailan?" Tanong ni Mommy Tiffany
"A year ago? Pinigilan na ko ni Irene ayaw niya daw maging byuda agad" Nahihiyang sagot ni Khara
"It's good, natututo ka na makinig" Ngiting sabi ni Mom Kim
Napakamot na lang sa ulo si Khara
"By the way, pinatawag ko kayo because we have a good news" Ngiting sabi ni Mommy kaya nagkatinginan kami ni Khara
"Your Mommy is pregnant" Ngiting sabi ni Mom Kim
Napangiti kaming dalawa ni Khara actually ang tagal na namin na hinihiling na magkaroon ng kapatid pero ngayon lang ata ulit nila napagdesisyunan
"Oh my gosh!" gulat na sabi ni Khara
Lumapit kami kay Mommy tapos si Khara hinawakan ang tiyan ni Mommy at hinimas ito
"Please be a boy" Sabi ni Khara at natawa naman kami nila Mom
Khara wants a brother, matagal na gusto niya kase may nakakasundo siya sa boy stuffs niya medyo ganon kase siya race, foothball games and basketball she love watching it
"Buti pwede pa po?" Tanong ko kila Mommy
"Yes buti nga umabot pa, sabi naman ng doctor safe pa naman in my age" Ngiting sagot ni Mommy
Medyo may edad na din kase sila Mommy and we didn't expect it kase sobrang tagal bago kami nasundan
"Sorry kung natagalan" Sabi ni Mom
"It's okay Mom at least we have another Smith na" Sagot ko
Biglang inakbayan kami ni Mom Kim dalawa
"Sorry for doubting you Khara, Inaamin ko nagkulang ako bilang isang ina. Nawalan ako ng oras at atensyon sa'yo and I'm glad Tiffany was able to give what I failed to give to you. Sorry if I always compared you to your sister, an---"
Niyakap namin si Mom to stop
"Parang namamaalam naman Mom eh" Naiiyak na sabi ni Khara
Nagtawanan naman kami
"I'm so grateful na binigyan kami ng kambal na ganto. Look at our daughter hon" Sabi ni Mom Kim at ipinagmalaki kami
Sobrang sarap sa pakiramdam na okay na kami, okay na kami individually tapos okay pa kami as a Family, this is what I always wanted.
"O may yakapan session pala dito" Asar samin ni Tita Marina when they entered the room
"Nagdadrama si Kim hayaan mo na" Sabi ni Mommy kay Tita at tumawa naman ito
"Hahahaha namiss ko lang tong kambal ko" Sagot ni Mom habang nakaakbay pa din samin
"Kharen ah alagaan mo anak ko, nako" Sabi bigla ni tita sa'kin at napalunok ako
"Huwag mo naman takutin" Saway ni Mommy
"Matakot talaga dapat, yari ka sa'kin lalo na kay Tita Song mo" Sagot ni Tita Marina sabay turo kay Tita Song kaya I awkwardly laugh na lang
Hehehe ang awkward nakakatakot talaga si Tita Marina
"Hindi ko po sasaktan si Sabella Tita, alam niyo naman po yun" Nahihiyang sagot ko
"Anak ko ata to" Mayabang na sagot ni Mom at natawa kami lahat
Well, I will give you some hints about what I said. Bago maging kami ni Sab, pinahirapan ako ni Tita Marina and Tita Song.
Sasagutin lang daw ako ni Sab kapag niligawan ko siya traditionally. If you know what I mean.
Harana (check)
I serenade her, sa malaki nilang bahay at village sobrang nakakahiya man kumanta ako. Nagsisilabasan na halos lahat ng tao sa village. Hindi naman kase ganon kaganda ang boses ko tapos yung kanta pa na kinanta ko is make it with you by Ben&Ben but sadly Tita Marina want some old song kaya ekis tayo. Bumalik ako kinabukasan at kinanta ang favorite old song ni Tita Marina, Panalangin by Apo Hiking Society and finally okay na!
Magsibak ng kahoy? (check)
Akala ko doon na matatapos? Pinagsibak pa nila ko ng kahoy? And I asked why because saan nila to gagamitin, ang init init sa Philippines para mag lagay sa fireplace? Wala lang daw needed pero syempre ginawa ko pa din. Because I want them to know how much I really like their daughter.
Mamanhikan (check)
And lastly pinagmanhikan nila ko kahit na hindi pa naman kami ikakasal but I like it tho. Nag one on one kami ni Tita Marina, sobrang protective niya kay Sabella. Madami siyang tinanong sa'kin and also about what happened to Irene and to my twin. Pero isa ang pinaka nakakanginig sa lahat nang sunod-sunod niya na akong tanungin
"Bakit ka natagalang ligawan ang anak ko?Hindi ba siya maganda? Bakit hindi mo siya napapansin?" Ayan ang mga sunod-sunod niyang tanong at sunod sunod ko ding lunok
"A-Ah ano po kase Tita syempre akala ko we're blood related kaya I push aside all the feeling that I have for Sab. Mahalaga po ang pamilya sakin at ayaw ko pong masira yun. Matagal ko na pong napapansin si Sab bata pa lang po kami laging kami ang magkasama, pero pasensya na po kayo sa sasabihin ko ngayon. Sinasadya ko pong hindi pansinin ang mga ginagawa niya sa'kin natatakot po kase ako sa consequence na mangyayari saming dalawa if I let my feelings takeover my emotions. I-I'm scared na baka may magawa akong mali for her at pagsisisihan naming dalawa kaya po habang maaga pa pinigilan ko po. Pero ngayon po sobrang sumasabog po yung emotions ko for her. Sobrang special ng nararamdaman ko po kay Sab, tita" napatigil muna ako tsaka uminom ng alok na inumin sakin ni Tita
"Sobrang bago po ng nararamdaman ko. I am willing to do anything po para lang po pumayag kayong maging Girlfriend ko siya. Ngayon ko lang po siya nakita as my soon to be wife, tita. Dati po kase pinsan o kaya ay kaibigan ang tingin ko sa kanya, pero ngayon po ready na po akong maramdaman ang mga bagay na matagal ko na pong pinipigilan. Tita so---"
" Andami mong sagot nalalasing na ko sa kwento mo payag naman ako sa kung anong desisyon ni Sabella. Gustong gusto ka niya, anak. Noong mga panahong nag-aaral pa kayo gusto niya na iisa ang skwelahan niyo pero di ako pumayag, ayaw ko kaseng masaktan ang anak ko. Alam mo naman bata pa kayo at ayaw kong maranasan niya yon"
Napangiti naman ako at napahawak sa batok ko
"Halos magmakaawa siya sakin na magbook ako ng flight, halos maubos na ang ipon niya mapuntahan ka lang sa States, mabantayan ka lang. Pasensya na naiiyak ako naaalala ko lang ang lola at lolo ko. Hindi ko hahadlangan ang kung ano mang plano niyong dalawa. Basta Blue isa lang ang gusto kong sabihin sa'yo. Mahalin mo ang anak ko, ayaw kong makitang masasaktan si Sabella. Alam mo kung gaano kahalaga si Sabella samin ng tita at kuya Jay mo, mahalin mo siya na parang asawa mo na. Huwag mo siyang susukuan ha? Alam kong paminsan minsan ay may ugali ang batang yun pero sobra magmahal si Sab, anak. Pahalagahan niyo ang oras at panahon"
Ayan ang mga salitang tumatak sa akin. I will never forget it. Tita Marina's words are something, sabi nga ni Mommy sa'kin kakaiba daw talaga pag si Tita Marina na ang nagsalita, sobrang lawak at maiisapuso mo talaga.
"Tawag na daw po tayo" Natigil kami lahat sa pagtawag samin ni Sab
"Photoshoot na daw po muna" Habol naman ni Irene
Kaya nagtayuan na ang iba at nagsimula na kaming maglakad palabas ng mga rooms
Ang saya tignan na kumpleto kami at lahat kami masaya. Ngayon na lang kase kami totally nakumpleto
Tita Song and Tita Marina (stay with me couple) with Kuya Jay, Grace and Sab. Sila muna ang unang kinukuhaan
Nakangiti lang kami habang pinapanood sila. Ready na talaga sina Kuya Jay at Grace for the big event of their lives tomorrow. Sa wakas my best friend is finally marrying her dream Man.
"Aba Blue sumama ka dito!" Nagulat ako sa pagtawag sa'kin ni Kuya Jay
"H-Huh? Nakakahiya okay na ko dito" Sagot ko naman pero bigla akong tinulak ni Irene at Khara
"Sumama ka na, ang pabebe mo" Tawang sabi ni Khara sa'kin kaya napakamot na lang ako ng ulo
"Halika na kase baby" Hatak sakin ni Sab
"Sanggol pala" Sabi naman ni Grace at natawa ako
"Lakas mang-asar porket ikakasal na" Sagot ko naman at dumila lang siya
"Okay po pwesto na po. 1.2.3!"
"Ayusin mo naman Blue!" Sigaw ni Khara sa'kin at natawa naman ako
"Opo Ma'am!" Sigaw ko pabalik at nagtawanan kami lahat
Matapos ang ilang pagkuha sa'min sunod na kinuhaan ay Family side naman namin.
"Ano Irene ikaw naman magpapabebe?" Tawang tawag ko sa kanya nahihiya kase siya sumama sa Family picture namin
"Halika na iha, gumitna ka sa kambal" Sabi ni Mom Kim at napakamot kaming dalawa sa ulo ni Khara
"Mom naman" Nahihiyang sabi ko dahil nagsisimula nanaman silang asarin kaming tatlo
"Ikaw Sab ayaw mo ba?" Tawag naman ni Mommy Tiffany
"Ay pabebe ka din girl?" Asar naman ni Khara bago niya hinatak si Sab
Tumabi naman si Sab sa akin tsaka siya humawak sa braso ko. Mga ilang minuto at pagpicture pa ang nangyari. Couple shots. Solo shots. And the Groom and Bride.
Sobra talaga mapaglaro ang tadhana. Kapag talaga hinayaan mo ang oras ang gumawa ng tadhana mo, matatalo ka. But I never regret any decisions that I made in the past. Siguro may times na sana iba na lang desisyon ko, sana ganto pinili ko, and of course there's a time na I wish I could turn back time, pero looking around and seeing how happy the people around me it makes me feel complete and contented.
Ang dami, sobrang daming pagkakataon na hinihiling natin na ibalik ang oras. We wished to, hoping na mabago natin yung ginawa natin at magawa natin yung tama, but I've learned that making wrong decisions also makes you a better person. Hindi totoo ang bahala na ang tadhana, because you make your own fate.
"Kambal picture daw kayo" Tawag samin ni Grace
"Wow makasigaw" Sagot ni Khara tsaka ako tumawa
"Titang tita?" Asar ko din at hinampas niya kaming dalawa
Pumwesto na kami ni Khara. Medyo mas matangkad ako sa kanya kaya inakbyan ko siya tsaka kami ngumiti sa isa't isa.
I am Kharen Blue Smith and she is my twin sister Khara Blue Smith. Akala ko hindi kami magkakasundo dati ni Khara, akala ko lagi kami mag-aaway tulad ng ibang kambal pero di ko akalain na kahit sobrang magkaiba ng ugali namin sobra yung love na na-build namin for each other. Through ups and downs I have her in my side, and I am so thankful that I easily found my soulmate, my twin. And I will always be right here for her.
I chose to stay on what I have now, no regrets and no more pain but lots of love and lesson.
You, What will you do if you have a chance to choose your own time?
Would you choose to be in the past?
Would you choose to stay in the present?
Or would you rather choose to see the future?
Now.
It's your time.