PAUNAWA:
Plagiarism is a cybercrime. Ikakasaya mo ba ang pag nanakaw mo? Hindi lang sila ang niloloko mo kundi pati na rin ang sarili mo. Gayon pa man, ang mga detalye na nakapaloob sa aking kwento ay kathang isip lamang. Ang anumang pag kakahawig ng pangalan, tauhan at kaganapan ay hindi sinasadya ng manunulat. Ito ay BXB na maaaring hindi naaayon sa panlasa ng iba. Kung hindi mo gusto ang ganitong tema ay maaari kang lumisan sa aking pahina. Maraming salamat po.
The Handsome Flower
Season 3
AiTenshi
April 1, 2020
Ang isa sa pinaka madilim na yugto ng aking buhay nag tapos na. Kasabay ng pag tatapos ng tag araw ay hinugasan ng unang pag bagsak ng ulan ang lahat ng sakit sa aking dibdib. Ang lahat bakas nito ay inagos patungo kung saan, bagamat hindi talaga nakakalimot ang puso. Maaaring makalimutan ng isang tao ang masasakit na salita ngunit hindi niya malilimutan kung ano ang pinaramdam noong bitiwan mo ito. Sa huli, ang tanging maiiwan lang ay ang aral, para hindi kana mag kamali pa.
Naalala ko pa rin ang araw na naging blangko ang aking sarili habang nakatingin kay Yuji, iyon ang mga sandaling walang ibang tumatakbo sa aking utak kundi ang lumayo at iwan ang lahat..
Tahimik..
Patuloy ang pag lagaslas ang tubig sa aking katawan habang nakatingala sa kalangitan. Dinadama ko ang banayad na pag bagsak ng ulan sa aking mukha habang naka tingala..
Maya maya ay dumilat ako at kasabay nito ang patak ng luha sa aking mata bagamat hindi ito makikita. Umiiyak ako hindi dahil sa lungkot o sa sakit..
Kundi dahil alam kong may bagong simula na nag hihintay para sa sakin..
Part 71
Tahimik ang aming naging buhay dito sa probinsya. Malayo na ito at imposibleng guluhin pa kami ng mga Guarin.
Ang mga natirang pera sa pag bebenta ko ng parte ng aking katawan ay itinulong ko kay papa sa pag bili ng binhi, pataba at sa pag papa ayos sa bukid para pwede na itong taniman. Hindi na rin naging problema sa amin ang bahay dahil ang naiwan ng mga magulang ni Papa ay ang aming tinirhan. Halos 5 taon na pala itong abandunado dahil ang kanyang bunsong kapatid ay tumira na rin sa ibang bansa at siya naiwan. Maayos naman ang bahay, up and down ito. Ang unang palapag ay pulido at maayos, kulay asul na kupas ang pintura ng dingding. Ang gawing itaas naman ay gawa naman sa matitibay na muwebles, ito ang pinaka preskong parte ng bahay. Kung tutuusin ay mas malaki ito kaysa sa bahay namin sa siyudad. Hindi na rin namin kailangan mag pundar ng kagamitan dahil ibinigay nalang kay papa ang mga gamit dito katulad ng lumang tv, radyo, lumang refrigerator, gas stove at mga kasangkapan sa kusina. Ang lahat ay madumi pero gumagana naman kaya kaunting linis lang ang kailangan. Noong dumating kami dito ay halos isang linggo kaming nag lalaba, nag lalampaso, nag aalis ng sapot ng gagamba at alikabok. Hindi rin ako masyadong nakaka galaw dahil sa aking kalagayan.
Ngayon ay mas naging maingat ako sa aking katawan at sa aking kinakain, kailangan iwasan ang bisyo at mga bagay maaaring maka sama sa aking katawan dahil iisa na lamang aking kidney na sumasala sa dumi at toxins sa aking katawan. Nag babasa rin ako ng mga article tungkol sa dapat gawin kung ikaw ay nag donate ng kidney. Katulad nalang ng mga impormasyo sa isang online site na kidney.org.
How does living donation affect the donor?
People can live normal lives with only one kidney. As long as the donor is evaluated thoroughly and cleared for donation, he or she can lead a normal life after the surgery. When the kidney is removed, the single normal kidney will increase in size to compensate for the loss of the donated kidney.
Physical exercise is healthy and good for you. However, it's important for someone with only one kidney to be careful and protect it from injury. Some doctors think it is best to avoid contact sports like football, boxing, hockey, soccer, martial arts, or wrestling. Wearing protective gear such as padded vests under clothing can help protect the kidney from injury during sports. This can help lessen the risk, but it won't take away the risk. Talk to your healthcare provider if you want to join in contact sports.
Normal pa rin ang buhay ko, tuloy pa rin ito at hindi ako hihinto dahil lang sa mga kabiguan na aking naranasan noong mga nakaraang buwan. Bagamat kada pumipikit ako ay naalala ko ang lahat. May mga gabi rin na napapanaginipan ko ito kung saan bumibilang ng 20 si Mr. Guarin habang hinahanabol niya ako pababa sa isang matarik na bangin. Hindi ko alam kung nag dulot ba ito ng trauma sa akin, o sadyang masyado lang itong malupit kaya ko napapanaginipan?
Makalipas naman ang ilang araw ay nag simula na akong mag hanap ng aking papasukan sa kolehiyo. Magaganda rin ang mga college dito sa probinsya, malalaki rin at maluluwang. Hindi matapobre ang mga mag aaral, ang iba sa kanila ay tinutulungan pa ako at sinasamahan para mag inquire. Nag isip ako ng kurso na maaari kong kunin, at kapag naiisip ko ang aking kalagayan ay sumasagi sa aking isipan na kumuha ng kursong may kinalaman sa medikal upang mag karoon ako ng maraming kaalaman sa pag aalaga ng aking sarili. Iiwas na rin ako sa mga business course dahil masamang alala lamang ang aking napapala. Okay na sa akin na mag trabaho sa mga pagamutan, maaari pa akong mangibang bansa kung papalarin ako.
"Galing ka pala sa isang exclusive na paaralan, ang Empire University. At ang mga subjects mong nakuha doon ay CYF o tinatawag na common first year. Mga general subject ng isang 1st year college student. Bakit ka umalis doon hijo? Hindi naman ako naniniwala na kickout ka dahil inissuehan ka naman nila ang good moral. At ang taas ng grado mo, mahirap ang maka attain ng ganito sa isang exclusive na school." pag tataka ng dean.
"Eh, naalis po yung scholarship ko at hindi ko kayang suportahan ang sarili ko sa sobrang mahal na tuition fee. Isa ay nag pasya umuwi ang papa ko para dito nalang tumira."
"Kung sabagay mahal talaga ang tuition fee sa EU, anyway ang kinuha mong kurso ay Nursing. Maaari kang mag apply ng scholarship doon sa head office sayang naman itong marka mo sa Empire University kung hindi mo gagamiting pundasyon." ang naka ngiting wika ng dean ng Nurisng department.
Habang nag lalakad kami sa hallway hindi ko maiwasang mahiya dahil nakatingin sa akin ang mga mag aaral, ang iba ay pinipicturan pa ako ng palihim. "Sir bakit ganoon ang reaksyon nila noong makita ko?" tanong ko.
"Dahil gwapo ka. Wala bang nakapag sabi sa iyo na mukha kang artista?" natatawang wika ng dean.
Natawa ako. "Wala po sir." sagot ko.
"Pero ang itsura kong ito ay ordinaryo lang sa Empire University. Paano pa kaya kung yung F4 ang nakita nila?" bulong ko sa aking sarili.
Sinamahan akong mag submit ni Dean ng mga papers sa head office at pati sa registrar, marami akong pinirmahang mga application form para sa scholarship. "Mr. Blas Herera, alam mo you look familiar. Parang nakita na kita somewhere sa social media." ang bati ng isang beki sa accounting.
Ngumiti lang ako at hindi na sumagot. "Next week natin malalaman kung approve yung scholarship mo. Malalaman natin kung ilang percent nalang ang babayaran mo dito sa campus. For the mean time kailangan mo munang mag down payment para maienroll ka namin." ang wika ng accounting.
"Okay lang po sir." tugon ko.
"Sure ka na ba sa medical course? Mas bagay sayo ang HRM or Tourism. Lumalaban ka ba ng Pageant? Gusto mo isali kita?" naka ngiting tanong nito.
"Hindi po ako lumalaban, pero sure na po ako sa medical na course." sagot ko sabay abot ng aking pera. Napaka mura ng down payment. 5k lang ay naka enrolled na ako. Mas mababa pala talaga ang tuition fee dito sa probinsya. At dito mag sisimula ang aking bagong buhay.
"Here you go, eto na ang resibo at ang iyong official enrollment papers. Mayroon na rin ditong students handbook at uniform. Nandito ang pangalan ko Mr. Gilbert Buenavista ang accounting officer and yung number ko, pwede mo akong itext. Textmate tayong dalawa may load ka ba?" ang natutuwang wika nito.
"Sir Gilbert paki bilis naman ang haba ng pila namin dito." ang reklamo ng mga lalaki sa labas.
"Eh wala akong paki sa inyo! Mag hintay kayo diyan!" ang mataray na sagot nito sabay harap sa akin. "Alam mo pamilyar ka talaga, pero anyway ang cute cute mo." ang wika niya sabay pisil sa aking pisngi. "Welcome to Superior University ! Fireworks! Ching! Ching!" ang dagdag pa niya at saka bineso beso pa ako.
"Mukhang may favoritism ka ah Gilbert?" tanong ng Dean.
"Wala po Doc Dean Dean." ang wika niya sabay kindat sa akin.
"Oo nga pala ang pangalan ko ay Dean. Isa akong doctor at ako rin dean ng department of Nursing." pag papakilala nito.
"Kaya ang tawag namin sa kanya ay Doc Dean Dean. Oh enrolled kana, give your dean a hug. Kung ayaw mo ako nag huhug sayo." ang biro ng accounting sabay sigaw "NEXT!!! Paraanin niyo si Blas! Hindi naman kayo magagandaaaa!" ang sigaw pa nito.
Nag simula ang bagong buhay ko sa Superior University. Walang F4 dito, walang grupo ng mga gwapo, walang grupo ng magaganda o mayayamang beki. Ang lahat ay mamabait, humble at pala kaibigan. Pag dating naman sa unang araw ng aking kurso ay nagustuhan ko agad ito. Hindi naman mahirap at madaling nakakasabay ang aking utak. Unang araw palang ay nag top na agad ako sa mga pre activity ang nakakatuwa ay kilala na agad ako ng prof dahil naikwento na pala ako ni Doc Dean sa kanilang lahat doon sa faculty department.
Maraming ring nag sasabi na familiar ako, marahil ay dahil doon sa pag kakapanalo ko ng king of the night sa EU dahil humakot rin ito ng likes at shares. Pwede rin naman na dahil doon sa magasin? O dahil kay Yuji kaya? Arrg! Ayoko nang isipin pa iyon . Ngayon ay mabubuhay na ako ng normal. Wala akong social media, ayokong mahanap ako nila ako. Tahimik ang buhay ko ngayon at nakahanda na akong talikuran ang masakit na kahapon. Sa tuwing naalala ko ito kumikirot ang aking dibdib at binabalot ako ng kakaibang emosyon.
Tahimik..
Hawak ko ang aking libro, binuksan ko ang susian ang aking locker at dito ay nagulat ako noong may naka dikit na blue card dito. Napa atras ako at nahulog ang mga libro kong hawak.
"Mr. Herera, are you okay?" tanong ni Doc Dean noong mapadaan ito sa aking kinatatayuan.
"A-ano, ano po. Okay lang po. Nagulat lang doon sa asul na card na naka dikit sa locker ko." ang natatakot ko salita na may halong kaba.
Kinuha ni Dean ang card. "Eto ba? Nakalagay dito ay welcome to Superior University. At itong card na ito ay free bookmark sa mga students. Look, lahat ay mayroon, iba iba ng kulay. Ayaw mo ba ng blue? Eto green or red gusto mo?" tanong niya.
Nakahinga ako ng maluwag. Ang akala ko ay hanggang dito ay nasundan ako ni Mr. Guarin. "Yung kulay puti po ang gusto ko sir."
"White is for nursing. Very nice. See around Mr. Herera. Anyway good performance on your first day." ang wika niya habang naka ngiti..
ISANG LINGGO ang lumipas at lumabas naman ang result ng aking scholarship. Nag text si Mr. Gilbert sa accounting at nakasaad dito na..
"Mr. Blas Herera, congratulations, approve na ang 100% scholarship mo. Please pumunta ka dito para irefund ang iyong downpayment. Wala kang bayad sa tuition fee. BUT you have to maintain the average grade of 1.71 or 92% GPA."
Noong binasa ko ito ay labis akong napaluha. Tila ba bumukas ang bagong pag asa sa aking buhay. Tama nga sila, dahil kapag nag sara ang Diyos ng pinto at mag bubukas naman siya ng bintana.
Labis ang aking pasasalamat at ipinangko ko sa aking sarili na mag tatapos ako at magiging isang matagumpay sa larangan na aking napili.
Itutuloy..