Bazı zamanlar hayatımızı şekillendiren şeyler sahip olduklarımız değil, özgür bırakmaya razı olduklarımızdır.*
E.O.A sakinleri kısmen tarihi kurgu denilebilecek bir kitap tanıtımıyla geldim.
Kısaca konusuna değinecek olursam; Teddi Overman annesinin tüm itirazlarına rağmen eski eşyalara ilgisini bir gün bile kaybetmez ve o çok sevdiği -annesi, babası kızıl kuyruklu şahinlere hayran kardeşi ve büyük annesiyle birlikte yaşadığı- Kentucky çifliğinden ayrılarak kendi ayakları üzerinde durmaya çalışır.Ona göre eski her eşyanın anlatmak istediği bir hikayesi vardı ve yorumlamak ancak görmeyi bilen yürekle olurdu.
Teddi, eski eşyaları yenilemek konusunda oldukça başarılı olur. Antikacı Bay Palmer ona yardım eder ve onun sayesinde atölyede iyi işler çıkarır. Ancak canından çok sevdiği tek kardeşi Josh'un kaybolması haberiyle Teddi adeta alt üst olur.
Zaman geçer ve Bay Palmer vefat edince her ne kadar onun ve kardeşinin yokluğuna alışmakta zorlansa da, bir umutla kendisini hayata yeniden bağlayacağına inandığı bir dükkan açar. Müşterileri de kendisi gibi farklı hikayelere sahip ilginç kişilikler olur.Acıyla yoğrulan hayatlar birbirleriyle kesişirken sürpriz bir şekilde eli uzun bir müşterisin oğlu olan Sam ile tanışır ve birbirlerine aşık olurlar.
Teddi kardeşini hiç unutmaz.Herkes onun öldüğüne inansa da o, vahşi yaşama meraklı Josh'un hala hayatta olduğuna inanır.Bu yalnızca bir yanılgı mıydı yoksa Josh farklı bir mekanda kendisine nazır bir zaman diliminin ortasında ablasına işaretler gönderiyor olabilir miydi?
Hikaye beni 1970'lere hatta daha da gerilere götürdü diyebilirim.Yalın bir anlatım lakin sonuca ulaşmak birazcık zor oldu.Konu biraz uzatılmış geldi bana ve sanırım daha tatmin edici bir son bekledim. Josh'un öldüğüne ben de inanmadım ve Teddi'nin kardeşiyle aralarındaki o özel bağa - kardeşim olmadığı için imrendiğim o bağa- ve büyük annesiyle olan ilişkisine bayıldım.Anne kız ilişkisinin ne derece derinlere inebileceğini gösteren kadınlara yönelik bir hikaye.Bir sonraki öneride görüşmek üzere.Her daim kitap kokusuyla kalın sevgilerle...
"Kardeşim bir hayal dünyasında yaşıyor gibiydi, bir kez bile ağladığını duymadım. Küçük traktöründe oturup koca gözleriyle etrafı izler, kulaklarını dikip doğayı dinlerdi. Öyle ki doğanın sesi ona herhangi bir insanınkinden çok daha etkileyici gelir, ağaçların etrafında dolanan rüzgarın ve kuşların şarkısı ona dünyanın gerçeklerini anlatırdı sanki."