canı yanmış küçük çocuğun. kimse görmemiş, kimse duymamış. dizi kanamış, kimse öpmemiş. elleri yara bere içinde kalmış, kimse sarmamış. ağlaya ağlaya büyümüş çocuk, kimse sevmemiş. küçük çocuk koca adam olmuş, bakışları değişmemiş.
şimdi veda ediyorum diyor, çiçeklere, insanlara, dünyalara. hadi insanlar neyse, onlar acımasızdır. peki ya çiçekler, solmazlar mı üzüntülerinden? sabahları dünyaya kollarını sevinçle açan güneş, bir daha sarabilir mi insanları, içi titremeden? ısınmak için arabanın tekerleğine sığınan kara kedi, çocuk veda ederse ona, bir daha ısınabilir mi? gökyüzünde özgürce uçan kuşlar, kanat çırpabilir mi? peki ya sen viran, her şeyden vazgeçersen yaşayabilir misin?
-2604