Jaren:
City Lights o basta sa city.
I typed and sent it to our group chat. Hindi ko alam kung sasang-ayon sila roon pero no choice naman sila.
"Saan 'yong boyfriend mo, Maria?!" Halos nah echo ang boses ni mama sa condo dahil sa lakas noon.
Sungit ako na tumingin sa kaniya, "Kailan pa ako nagpakilala sa 'yo ng jowa, Ma?"
Kinuha ko ang mga gamit ko para maipasok na sa bag. It's already seven o'clock. Kailangan ko na rin umalis dahil may pasok pa.
"Ma. Alis na ako. Bantayan mo 'tong condo," Seryoso ko na sabi.
"Oo naman! Dito lang ako. Tatawag nalang ako kapag may problema," Tumango ako roon sa sinabi niya.
My mother will stay here probably for two days or mas maaga. Ewan ko, natripan niya lang bumisita. Sabi niya boring daw kasi sa bahay na mag-isa siya lagi. Ang ate ko kasi may condo unit din so bihira umuuwi. Ako ang mag isa na bumyahe dahil may pinuntahan si Rica kaya hindi kami sabay.
"You may start now," Our professor said.
Nagsimula na akong sagutan ang quiz namin. Nasagutan ko kaagad ang sunod sunod na limang tanong. I accidentally glanced at the seat beside me. Kumunot ang noo ko at nagtaka nalang.
Absent si Frank. What happened?
"Hoy. Baka mahuli ka ni sir. Sagot ka na," Kinalabit ako ni Rica at sinabihan. I nodded and continued answering my quiz.
We passed our papers and waited for the result. I got a perfect score but then I don't feel good. Hindi ko alam kung bakit pumapasok sa isip ko ang katabi ko. He's absent, which is a first time.
After our whole class, I decided to go home early. I just found myself fixing my things very quickly.
"Uwi na tayo?" Rica asked. Tumango lang ako sakaniya.
Namasahe kami and then took an hour bago makapasok sa building. It was really hot and traffic so I had to take a shower.
Alia:
Dito na ako.
Napahinto ako habang umiinom ng tubig. Hala, I forgot! Ang message niya ay twenty minutes ago pa. Pero I think it's just fine. Ginusto niya 'yan, eh. Edi maghintay siya. I shooked my head and put down the glass.
"Oh, may lakad?" Naglakad si Mama sa kusina at humanap ng kung ano.
"Saglit lang," I responded.
Pumunta na ako sa kwarto at nagbihis. After some minutes, I just saw myself wearing an all black outfit. I did not do it on purpose. I was wearing a black v neck tshirt and a black fitted pants. Nakasuot din ako ng black leather jacket and black leather boots. I did not forget my shades.
Itinali ko nalang ang buhok ko sa pony tail. Hindi naman ito bongga kaya hindi na ako nag make up. Nothing special.
"Hala, punyemas. Saan ba 'yang pupuntahan mo? Ang kontrabida mo naman tignan," Bungad sa akin ni mama.
"I'm not the antagonist. Ako ang bida, ma," I stated. Nagpaalam na ako sakaniya at umalis ng condo.
Alia:
Where are you? Kanina pa ako rito!
Napataas ako ng kilay. Siya pa itong demanding?
Jaren:
Can you wait. Lol.
She replied immediately.
Alia:
As if you were not aware! Kanina pa ako nag text sa iyo.
Jaren:
K.
Tinago ko na ang phone ko at baka ma snatch ng kung sino.
I opened the elevator and saw Luce inside. My eyes widened. Pero mas mukhang gulat na gulat siya kesa sa akin.
"Hala? Broken ka, miss?" He teased me.
"Baka ikaw," I seriously said. Nakita ko siya na humawak sa dibdib at parang tanga na nagdadrama.
"Hindi ako. Si boss, oo!" He laughed and looked away.
Boss? Sino? Si Frank?
"Mauna na ako," I told him before walking.
"Copper!" He shouted. I shooked my head because of that. Nasobrahan na siguro 'yon sa aral.
I stopped in front of the restaurant. Isa iyong chinese restaurant kaya alam ko na hindi ako makakakain. Their sauce makes my stomach ache. At tska hindi ako makakakain dahil sa makakasama ko.
I went in the restaurant and looked around. Hinanap ko si Alia at nakita siya na naka upo sa dulong upuan. She's wearing a fucking hat.
"Upo ka," She tried so hard to smile but it was very fake.
"Malamang," Diretso ko na sabi. My face looks so cold while her face looks so old. Biro lang.
"So how are you?" Kalmado niya na sabi. Pero mamaya nasa loob lang ang kulo.
"I think it's not your business to know. Pero dahil may awa pa naman ako, sige, oo ayos lang naman ako," I looked at her reaction. Na offend siya roon kaya kita sa mga mata niya.
"Ako hindi mo ako tatanungin?" She laughed so naughty.
"Kamusta," Pinaunlakan ko ang gusto niya.
She went near me, "Ito masaya na sa buhay. I'm gonna marry soon."
I rolled my eyes. Malakas ang loob ko dahil hindi naman niya iyon kita.
"Pake ko," I whispered so she won't hear it. Pero masyado ata matulis ang tenga niya para umabot malapit sa akin.
"I think you will care soon. Lalo na kapag ininform ko sa'yo lahat," She said while looking at the menu.
Bitch.
"Straight to point, please. May mas mahalagang bagay pa akong gagawin kesa dito," Sabi ko. Iritang irita na ako sa pag mumukha niya. I mean, she has a beautiful face. Pero ang peke lang ng nilalabas ng mga mata niya. So hindi na counted iyon.
"Gusto kong layuan mo na si Frank," She said.
Kumunot ang noo ko. Hindi niya ba alam na ganoon na nga ang ginagawa ko? Is she dumb or what? Pero I should play this carefully.
"Paano kung ayoko?" I smirked.
Nagbago ang ekspresyon niya. Her brow furrowed and the side of her lip, halatang pikon kaagad.
"You're so stupid. Hindi mo ba alam na future fiancè niya ako? Hindi niya sinabi, right? Because you're a loser, weak shit!" Tumaas ang boses niya.
"Eh, anong tawag sa'yo? Strong shit pero weak din naman," Balik na sabi ko.
She laughed so loud and so witch looking. Para siyang mangkukulam na masaya sa katangahan niyang ginagawa.
"Hindi niya sinabi? Kasi hindi ka naman talaga niya mahal. Feelingera ka lang, you know. Hulog ka na nga ata uli sakaniya, eh," She said.
What a super bitch!
"Kawawa ka naman, Maria. Kahit gaano katagal ang lumipas, noong bumalik siya wala. Hulog ka kaagad," She laughed again.
I sighed. Bakas na sa akin ang pagkakairita dahil sa sinasabi niya.
"He went back here in the Philippines. He told me he would pursue his dream. At alam mo ba kung ano ang dream na iyon?" Patuloy niya.
I only looked at her.
"Edi ang maghiganti sa'yo. Hindi ka ba nagtaka kung bakit sa kinadami dami ng tao sa mundo, siya pa. He transfered in your school. Tapos kaklase mo pa. What a nice plan, isn't it?" Tuwa niyang sabi.
Nanliit ang mga mata ko habang nadidinig ang mga iyon. Questions start running on my mind. What the heck? Anong ibig sabihin niya roon?
"Ano? Hindi niya rin sinabi sa iyo na may future fiancè na siya dahil ayaw niya masira ang plano niya. Kawawa ka talaga. Nakakaiyak," She laughed again.
"Paano kung sinabi niya sa akin?" Himdi ko na mapigilan ang sarili ko. Wala na akong pake kung magsabi ako ng hindi totoo. I can't just let myself suffer from her words! Masyado na atang masakit.
I saw her eyes widened.
"Imposible!" Sabi niya.
"Paano mo nasabi?" I angled my head so that I could see her properly.
"K-kasi alam ko! He told me everything. He even said that he loves me, he wants to marry me, nothing else!" I saw some tears in her eyes.
He wants to marry this girl? Mahal niya 'to? Wtf? Nanginginig na ang buong sistema ko. Hindi ko alam kung deserve ko lang ba 'to malaman lahat! Pero I should just listen instead of not knowing everything, right?
She laughed, "Hindi ka gusto ng family niya. At ako? Ako lang ang gusto nila para sakaniya. Kaya kung ako sayo, lalayuan ko nalang siya at lilipat nalang ako."
"How dare you rule my life? Hindi ka mama ko para sundin ko. Wala ka bang mama, ha? I pity you," Iling ko na sabi. My tears will fall anytime. So I need to go as soon as possible.
"Meron, duh. I have two mothers. Ang sarili kong nanay at ang nanay ni Frank. Cute no?" She even chuckles.
Kung wala lang kami rito sa restaurant, sinabunutan ko na 'to. Pero alam ko naman na hindi ko iyon magagawa. I have my temperance.
"Noong nasa ibang bansa siya. I was with him. I helped him to recover from you, because you did leave him. Anong klase pagmamahal ang mayroon ka ba para sakaniya at parang kay bilis mo naman atang iwan siya?" She told me.
Nakaramdam ako ng inis kaya nasagot ko siya.
"Don't you dare judge my loved from him! Hindi mo alam na mahal na mahal ko siya noon. You don't know because you did not receive love from him. Ni kahit kaunti. Ikaw ata ang kawawa rito?" I proudly said, trying to hide my real emotion.
Nakita ko ang pagtulo ng mga luha niya. She wipes those immediately and went near me to hold my hand. Nagulat ako roon.
"Maria. Please. S-sorry for bringing up the past. Alam ko na masakit iyon sa'yo. I should thank you for loving him before. At dahil din naman sa pagmamahal mo, nasaktan mo siya. And then we got the chance to be closer. We did talk about our opinion to each other. Hanggang napag usapan na rin namin ang nararamdaman namin sa isa't isa," Narinig ko ang mga hikbi niya.
My emotion did not change. Bakas ang pait pero seryoso.
"I've loved him from years. Hanggang ngayon. I did everything to make him fall in love, sa akin. His parents helped me too. Kasi nasaktan mo siya, kaya salamat. Nagawa niyang mag karoon sa akin ng pake after you did hurt him," She continued.
Hindi ko alam kung ano ang pinapahiwatig niya. Even her words are not true! May kasamang ka toxic-an. I really pity her.
"Please. Let me. Let me have him forever. Layuan mo na siya. Kung gusto mo na maging maayos na siya, hayaan mo siya sa akin. I-I love him, Maria," She begged more.
Bakit ako? I also love him. Tapos na ako mag sacrifice para sa amin noon. Hayaan? Hindi ko na alam kung ano ang magiging desisyon ko. I can't let myself suffer just because of this girl. Kung mapaglaro siya, then mas mapaglaro ako.
Binawi ko ang kamay ko sakaniya. Nagulat siya roon kaya umayos ng upo.
"Sorry. Alam mo, ako ang mahal niya. Let him decide. 'Wag ka sa akin mag makaawa. Future fiancè mo siya diba? Then why can't you beg in front of him like what you're doing right now? Bakit, ha? Kasi alam mo na ako ang mahal niya? Kaya sa akin ka nagmamakaawa?" I finally said my words.
Kita ko ang pagkatulala niya. Her jaw dropped while her tears are still falling down.
"Kawawa ka," I said and finally stood up.
Lumakad ako palayo. Inalis ko ang shades ko at hinaayan na ang mga luha na bumagsak. In this world full of happiness, there's always a sadness. Iyong tipong sa sobrang lungkot mo parang feeling mo guguho na lahat.
Bakit ko ba kasi hinayaan pa ito. Bumalik sa utak ko lahat ng sinabi ni Alia. Plano? Planado ito ni Frank para maghiganti? For what? Because I dis hurt him. Ganoon ba siya kababaw?
"Nasaktan din naman ako," I whispered to myself.
For this time, ang gusto ko nalang ay magpahinga. Physically, Emotionally, and even Mentally. Pagod na ako. Pagod na naman. At dahil saan? Because of that stupid love. Natatanga ako sa pag-ibig niya. Alam niya kung paano ako paibigin. Ganoon ba ako kahina kapag dating sakaniya?
Fuck. I just want to lay on my bed and forget the world for the mean time. At humiling na sana kapag gising ko, maayos na ang lahat. I did sacrifice before. Mahal ko siya. Mahal na mahal. And if sacrifice is the only way again for him to be happy and get what he wants, then I'll do it.
|Next|