PROLOGUE
ROXANNE was really drunk. Nararamdaman na niya ang hilo at paika-ika niyang paglalakad. Lahat ay umiikot na sa kanya.
Gusto lang naman niyang uminom kahit kaunti. Pero dahil sa sobrang bigat sa puso niya na gusto niyang mawala ay nagdesisyon siyang magpakalunod.
Sa dami ng problema niya, kulang pa ang dalawang bote para lunurin ang mga iyon. Her father almost disown her, boyfriend is in jail because of his reckless behaviour, grandfather is dissappointed with her and her annoying cousin Sera are again the always perfect grand-daughter.
Great! Just great! A very respected and professional lawyer like her is inside the bar and drunk! Wait until tomorrow and she'll see how her parents would react to her behaviour. Sigurado naman siyang makakarating sa magulang niya kung ano ang pinag-gagawa niya.
Nagsimula siyang maglakad upang hanapin ang daan palabas, pero dahil sa matao at na madilim na dilaw ang sikat na bar ay nahirapan siyang hanapin ang labasan.
Napipika narin kasi siya sa lakas ng sound at nagsisigawang boses ng mga tao kaya gusto na niyang umuwi.
Napamura siya nang may bumangga sa kanya. Sisinghalan sana niya ito pero mukhang tulad niya ay paika-ika narin ito.
She chuckled. "Hmm. Understandable. You're not guilty." Aniya.
"And who do we have here?" Isang baritonong boses ang kanyang narinig. Sinubukan niyang aninagin ang mukha nito pero dahil sa madilim nga ang ilaw at nahihilo na siya ay hindi niya ito maaninag. "Anong ginagawa ng isang Herrera sa lugar na ito? Dont you have your own bar to hang out with?"
She snorted. "There is no such thing as hang out to us. We have our own circle of friends to hang out with."
Lies! Kailan ba siya nagkaroon ng kaibigan. Bugod sa mga presong dinidepensahan niya araw araw at sa mga papel na pina-file niya sa korte ay wala na siyang ibang kaibigan.
"Why not?" Naramdaman niya ang paggapang ng kamay nito sa kanyang balakang. Ang paglapit ng katawan nito sa kanya at ang labi nito sa kanyang tenga.
Napapitlag siya. "Hey!" She tried to push the man but she because of her drunken state, she had no strength to do so. "Get away from me—" natigilan siya nang maamoy ang mabango nitong katawan. Wala sa sariling lumapit siya rito. "You smell good."
"Oh, yeah?"
"Yeah. Mr. Can you take me home?"
"Sure."
"My place is not far away from here—"
"I have a place. Do you want to come?"
Lasing man ay nakakatunog siya sa ibig nitong ipahiwatig. Parang nahimasmasan siya ng kaunti sa sinabi nito kaya naman bahagya niya itong tinulak. "No. I think I can drive myself home."
Hindi pa man siya nakakakilos ay muli na naman siya nitong hinapit. "Hey." Masuyong usal nito. "I can see you have problems. Alam ko kung paano mawawala ang lahat ng problema mo." May pilyong anito sa kanya. "Just trust me."
"Mr Stranger. I have a boyfriend at hindi ako ang tipo ng babae na manloloko kaya naman, sorry to dissappoint you but, no thank you."
NAMAMANGHA habang nakasunod ang tingin ni Lucien sa paika-ikang bulto ng isang babae. Hindi rin maalis ang ngiti sa labi niya. Mahina siyang natawa at nadismaya nang mawala na ang babae sa paningin niya.
For the first time in the history of his flirtation, one beautiful woman had succesfully resisted him and just turned down his offer. No one has ever do that to him, specially on their drunken state.
Roxanne Herrera. Sino nga ba ang hindi makakakilala sa babaeng iyon? Every magazine has her beautiful and fierce face on it. Kung naging mapilit sana ang mga editor ay baka pati private life nito ay nai-feature na. But Herrera is Herrera. They tend to keep a low profile.
Sinong mag-aakala na makikita niya ito sa ganoong klase ng bar. Akala niya ay may branded at zero percent alcohol lang ang iniinom ng mga ito.
This is his lucky night.
He chuckled.
"Hindi mo ata nakuha ang babae a." Kantyaw ng isa sa mga kaibigan niya. "She's hot."
"Yeah." Tugon lang niya.
"Too bad she turn you down."
"Hindi pa naman siguro ito ang huli naming pagkikita." Sisiguraduhin niyang magku-krus muli ang landas nila ng babae at kapag dumating ang araw na iyon, lalapat ang mga kamay niya sa katawan nito.
He will make sure that he will own every inch of her.
A/N: Pasensya na po sa lahat ng mga nagmi-message sa akin kung di ko kayo narereplyan. Medyo busy ho ako pero binabasa ko naman ang mga mensahe niyo at nai-inspire ako. Maraming salamat.
Tungkol naman sa storya ni Carla, Mye, Gen at Chris. Mababasa niyo po iyon kay Pria02. Hindi po ako ang author ng story nila.
About naman po sa Adonis. Siguro ay tatapusin ko muna ang Herrera bago ko sila muling isulat. Plano ko kasing ibahin ang story ni Cayenne at Zachary.
I-unpublish ko rin ang kay Alexa dahil iibahin ko rin po ang takbo ng story nila. Maraming salamat sa pag-unawa.