One Last Angry Look
(Epilogue)
**
Nagsimula ang kuwentong ito sa simpleng premise ng istorya ni Barbs.
Bata pa lang siya nung nakasanayan niyang magbasa ng mga libro para makalimot o maghanap ng sagot sa mga problema. Pagtanda niya ay tumaas ito ng level; dito niya hinanap ang mga bagay na wala sa mga kuwento niya. Parang si Lucas sa Para Kay B.
"Lulunurin ko na lang ang sarili ko sa literature, kung saan love is great," sabi nya minsan nang nagsusulat sya. "Mga salita lang naman ang makakasakit sa'yo. Pag sobra na, pwede mong isara ang libro o burahin ang ebook para wala nang sakit. Di gaya sa totoong buhay na kung saan hardcore sa sakit ng pag-ibig. Hindi nabubura."
Maton, tomboy. Yan ang panlabas nyang anyo. Sa loob nito ay may isang babae na nangangarap na balang araw, may love story din sya na kagaya sa mga libro. May lalaking magkakagusto at tatanggap sa kung ano sya. May ilang nakakaiyak, nakakainis na scenes pero.. mas lamang ang kilig. Babae eh, sino bang tatanggi sa kilig?
Hinihiling niya yan kaso may nakalimutan siyang i-specify: Kelan siya handa?
Of course, some will argue that love will hit you from nowhere. Pero ano bang alam niya? May classes ba na nag-ooffer ng gantong curriculum? Seminars? O kahit libro? Eksperto? Huling tawad: may warning sign ba?
Sabi ni Lean may ilang pagkakataon kung kelan umaatake ang pag-ibig.
Ang nararanasan ni Barbs ngayon ay ang pinakamasakit na type: ang tipong magmamahal ka sa panahong hindi mo alam ang konsepto ng pag-ibig.
First timer eh, ano bang alam miya?
She resorted to her books, her advisers. Ni hindi niya sinabi ito sa mga kaibigan niya. Kailanman ay ayaw niyang dumagdag sa isipin ng mga ito. Ayaw nyang maging pahirap.
*
After ng Graduation Ball ay ikinulong nya ang sarili sa kwarto. Humarap sa kanyang bookshelf na punung-puno ng mga librong kinolekta nya simula dati pa. Isa-isa nyang kinuha ang mga librong sa tingin nya ay makakatulong sa kanya. Binuksan ang laptop para mag-scan ng ebooks at kung anu-anong kwento para masagot ang mga tanong nya.
Sabado ng gabi hanggang Lunes ng madaling-araw sya nagbasa. Naghighlight. Naluha.
Ito ang ilan sa mga advice na nakuha niya:
"When you love someone, you don't have a choice." - City of Ashes by Cassandra Clare
"If you limit your choice only to what seems possible or reasonable, you disconnect yourself from what you truly want, and all that is left is a compromise." (The Path of Least Resistance by Robert Fritz)
"You couldn't just pick and choose at will when someone depended on you, or loved you. It wasn't like a light switch, easy to turn on or off. If you were in, you were in. Out, you were out." (Along For The Ride by Sarah Dessen)
"You know someone's right for tou when the things they don't have to say are even more important than the things they do." (Sing You Home by Jodi Picoult)
Pero.. isang kuwenro ang nahanap niya na nahanapan nya ng sagot. Ayaw niya sa librong ito dati pero nagyon iniiyakan na niya ito. Brida by Paulo Coelho.
"Choosing a path meant having to miss out on others. She had a whole life to live, and she was always thinking that, in the future, she might regret the choice she made now.
"I'm afraid of commiting myself," she thought to herself. She wanted to follow all possible paths and so ended up following none. Even in that most important area of her life, love, she had failed to commit herself. After her first romantic disappointment, she had never again given herself entirely. She feared pain, loss and separation. These things were inevitable on the path to love, and the only way of according them was by deciding not to take the path or not.
In order not to suffer, you had to renounce love. It was like pulling out your own eyes not to see the bad things in life."
Iniyakan nya yan ng ilang minuto. Binasa paulit-ulit. At gumawa ng desisyon.
Burning Question: Alin sa rooftop o bridge ang pupuntahan nya?
Burning Answer: Wala.
**
Masaya siyang nagcelebrate kasama ang pamilya nya sa Town. Bihira lang kasi ang event na 'to. 2 weeks lang maglalagi ang Dadad niya. Ang Ate Angela naman nya ay weekends lang nakakauwi. She weighed between her family and the two guys. Obviously, family's more important.
Pinatay nya ang cellphone nya. This time wala syang pakialam. Ang nirereklamo nya ngayon ay eto: "Minsan ang gulo rin ng judgements ng tao. Inconsistent. Kung iisipin o ang mas makakabuti para sa'yo, tatawagin ka nilang selfish, inconsiderate at kung anu-ano pang kagaguhan. Pag nagparaya ka o nagbigay ng sobra, aasarin kang tanga, martyr, utu-uto. Tanginang buhay 'to!"
Wala syang pakialam sa konstitusyon ng iba. Ang kanya ang masusunod ngayon.
**
Tahimik nsya nung pauwi sna sila sa bahay. Pahinga nang onti bago sya nagpaalam na magbabasketball muna sa malapit na court. Inasar pa nga sya ng Dadad nya, baka raw may katagpo itong lalaki. Tinawanan lang nya. Kung alam lang nila.
9:30PM na, walang tao sa court. Sana pala tinawagan nya sina Chester at Wes kaso alam niyang kasama nito ang mga girlfriend nito. Masaya sya para sa mga kaibigan nya, deserve naman nila yun.
She could function alone. Mas okay syang mag-isa. Kaso umaaligifd ang maliit na "what if": paano kaya kung may kasama sya? Magigin mas okay kaya o hindi? Paano kung subukan n--
"Barbs."
Muntikan na nyang mabitawan ang bola. Kanina naisip nya ang possibility na mangyayari 'to. She rehearsed this very well in her mind. Humarap ya, walang ekspresyon ang mukha. "What?"
Naglakad palapit sa kanya si Cyrus, na hanggang ngayon naka-school uniform pa rin. "Sabi na nga ba nandito ka."
"Pumunta ka siguro sa bahay at tinanong mo kung nasan ako."
Ngumiti si Cyrus. "May ininstall akong tracker sa phone mo."
"WHAT!?" naalarma si Barbs pero saglit lang naman kasi tumawa si Cyrus. "Pakyu ka."
Sinusubukan nilang maging natural, completely ignoring the elephant in the room. Bahala na. Kung sino ang unang mag-open. Wag nyong asahan si Barbs yun.
"I waited for you earlier," mahinang sabi ni Cyrus. "Di ka dumating.. so I guess you made your choice."
"Just so you know hindi ko rin sya pinuntahan so quits lang kayo," walang ganang sabi ni Barbs.
Nakahinga ng maluwag si Cyrus dun. Mas okay na walang piliin si Barbs, para hindi lang sya ang bigo.
"Alam mo ba yung Brida?" he shook his head. "Yung kay Paulo Coelho. Basta witchcraft chorva yun. Ang dami nyang tanong tungkol sa buhay at pag-ibig. May line dun na.. "The only way of avoiding them was by deciding not to take the path at all." Sumakto sa akin eh. Ang hirap nitong posisyon ko. Gusto ko maging fair jaya wala akong pinuntahan. I relied on literature for this one. Kaya wala akong pinuntahan sa inyo."
He was about to say something when Barbs spoke again.
"Yung desisyon na yun ay para sa tanong kung sa rooftop o bridge ako pupunta. I took your advice. I used my brain and not the stupid cardiac muscle. I have an answer...
and it's not you."
**
May kanya-kanya tayong coping mechanism pag tayo ay narereject o nalalagay sa friend zone. Pwedeng umiyak, manira ng gamit, mag-ala Kris Aquino na "Oh God, why not me?" at kung anu-ano pang kadramahan.
Ibahin si Cyrus. Bata pa lang sya ay turuan na sya na maging collected sa gantong sitwasyon. Chill lang, huminga ng malalim. Wag kabahan. Lahat ng bagay ay may dahilan.
Ito na siguro ang pinakamatagal nilang titigan ni Barbs. Ni isa sa kanila ayaw bumitaw. Hindi nila inalintana ang pangangalay ng mga binti nila. It's better this way.
Si Cyrus na ang nagsalita. "I saw this one coming.. But knowing you.. it's complicated and unexpected."
"I know. And that's the reason why.." she paused, thinking twice about what she's going to say. "..you love me, right?"
"Yes. That's why. Di naman magbabago yun."
"I can't make you stopping this.. loving me thing, right?" naiiyak na ang boses nya. Cyrus nodded. "Nakakainis. I should be more collected. Walang iiyak. But.. it hurts for me to know that I can't give you what you want."
Napayuko si Cyrus. "We can't avoid that. Alam ko namang may isang masasaktan. Syempre hiniling ko na sana di ako yun. I just.. want to know.. why not me?"
Dahil dun umiyak na si Barbs at di na sya tumingin sa kausap. "God I wish I could.. answer that coherently."
"Okay lang, I'll decipher anything."
"I weighed everything. Kung anong meron tayo, kung anong meron kami ni Seth.. I wanted to be fair but life is so cruel that it can never fcking happen. Ano bang standards nila sa pagiging fair? Putangina naman ang hirap nananinikip dibdib ko dito!!
I never deserve this. Hanggang ngayon di ko alam kung bakit sa lahat ng tao dito ako pa. I'm so insecure! Why me? Di ako pambenta sa main stores. Reject agad ako. Pero bakit ako pa? Sanay nako sa ganto eh, always left out. Etong atensyon na 'to? I don't deserve this. I can't be thankful because this isn't what I really deserve. I deserve less.
Bakit hindi ikaw? There are many reasons why should I choose you. Kung tutuusin, kung titignan ng iba.. ikaw talaga eh. Cyrus.. alam natin pareho na may.. fuck, may nararamdaman ako para sa'yo.. parehas sa inyo. Pero kung hindi ka naman gago.. kung naging klaro ka lang.. e di sana.. ikaw laman nito..
Ang sakit eh. Nanunuot hanggang sa bone marrow. Kasing sakit nun nung kay Vicky kasi walang explanation. I don't need an explanation from you now, it won't change the pain anyway.
Sabi mo.. gamitin ko ang utak ko. I must be rational, not emotional. I could feel that something between us, may sparks eh. Dati pa! We shared a lot of things.. things that you only know. I even trusted you, invested too much in you than my friends and family. Naniniwala ako na.. parehas tayo eh. Kaya mong.. suportahan kung anumang kagagahan ko.
Ang saya ko nung 5 months na una tayong nagkakilala. Ang dami mong pinarealize sakin. Emotions that I thought I could never be able to feel. Hindi naman mababaw 'tong problema ko diba? Nawalan ako ng bestfriend! Ng ate! Di lang basta nawala, nirape at pinatay pa! Mababaw? Putanginang nagsabi ng mababaw yon! Di nya alam kung ganong sakit!
Cyrus.. alam mo ba.. bubuksan ko na sana yung possibility sa 'what if' eh. What if.. i-let go ko 'tong lahat? Tong.. insecurities, imageand everything. Because that's what I feel when I'm with you.. then. I was about to confess. Then you screwed everything up. Kasing sakit nung kay Vicky, Cyrus. Kasing sakit. Akala ko walang papantay dun eh. Meron pala. Ikaw pala.
And that's why I chose Seth over you. You hurt me so much that being around you.. scares the shit out of me. Natrauma ako sa'yo. I even went to Lola Babes once, weeks before she died. She asked me not to give up on you. I never promised her anything. Multuhin nya ako mamaya, I don't care. Just this once, I want to think about myself. Selfishly. Di ako katulad ni Brida na walang pinili. Ngayon lang ako pipili. Kung mali man, ako ang may kasalanan. Pero wala kang pakialam dun.
Di tayo sina Heathcliff at Catherine, Elizabeth at Mr. Darcy, Nick at Norah, at kung sino pang literary couples na gusto kong maging katulad ng love life ko in the future. Sina Barbs at Cyrus lang naman tayo, di tayo fiction. Di naman lahat nagkakatuluyan sa dulo, diba? Pero ang ganda ng istorya natin if ever gagawan ng kwento. Maganda, pero di masaya."
Pinilit ni Cyrus na wag maluha, pero ganun talaga pag masakit eh. Mas masakit pa na makita nyang umiiyak si Barbs sa harap nya, halatang pagod na ito at hirap na hirap. On impulse he hugged her. Buti na lang di sya tinulak palayo ni Barbs.
"I understand. I'm.. so sorry for hurting you that much. Medyo matatagalan pang magsink in sakin pero.. I'll try my best. It stings. If only I could make you like me again.. but that's so.. selfish of me. I can never do that for you."
Unti-unting kumalma si Barbs. Natandaan nyang uuwi pa sya mamaya at bawal mapansin na mugto ang mata nya. "I won't say sorry for not choosing you. The both of you forced me to choose when I don't want to. At alam nyo sa huli na isa lang talaga, di pwedeng kayong dalawa. Di rin pwede na wala akong pipiliin.. kasi merong laman 'to, at gusto kong maranasan kung paano ba 'to."
Bumitaw sya sa pagkakayakap kay Cyrus at pinunasan ang mukha nya. Ayaw talaga nya ng aftermath ng power cry: mas mugto ang mga mata kesa dun sa tahimik na pag-iyak.
"So.. this is it, right? The end of us?" he asked meekly.
"You can call it that.. we could start over as friends.. but not now. I have to tell Seth about this."
"Okay.." he sighed. "Goodluck. Wag mo lang syang bubulyawan o iiyakan, di bagay sayo. Kung gusto mo ng magandang love story, simulan mo sa inyo. Who knows, you could write again. This time he's your basis and not me."
"Should I tell him?"
Katulad ni Barbs, gusto rin ni Cyrus na maging selfish kahit ngayon lang. Gusto nyang sabihin dito na 'Wag! Hassle lang. Mas okay na ganto' kaso sino ba sya? The rejected one. "Kung ako nga nareject mo, pano pa kaya yung pag-amin sa taong gusto mo, diba? Kaya mo yan. Don't think less of yourself, Barbs. You deserve to be loved."
For the first time in weeks nakahinga na ng maluwag si Barbs. Isang usap na lang, kumpleto na. Di nya alam kung saan mapupunta 'to pero.. alam nyang.. mas makakabuti kung ganto.
**
APRIL 6, SATURDAY
Tinipon ni Lean ang barkada para sa kanyang announcement. He tried to contact Vivien pero di ito sumasagot. Busy din sya after Graduation kaya di na nya naitanong sa barkada kung kamusta ito.
Yet.. he was broken when Vivien didn't show up that day.
"OY AKIN YANG SHARE NI VIVIEN!! WALANG AAGAW!" garapalan na sabi ni Barbs nang makaupo silang lahat sa table. Until now di pa rin nya nasasabi kay Seth na sya ang pinili nya. Di rin sila nag-uusap ni Cyrus. Ngayon na nga sila ulit nagkita after that night. As usual, balik sila sa walang pansinan.
Inagaw naman ni Janine ang french fries ni Vivien. "This is mine. Pasalamat ka B nasa Taiwan ngayon sina Viv! Grabe you're going to college tapos ganyan pa rin ugali mo? Sheehs."
*death glare* "Chester pagsabihan mo nga yang kalachuchi mo na tumahimik! Di ko na pinansin yung fries ha!"
"KALACHUCHI!?" sabay nilang sabi kay Barbs.
"Duh. Kanya-kanyang choice of words yan!" *kagat sa burger* "Hoy Lean ba't ka pag nagpapakain? Dito mo ba sasabihin na binagsak mo kami sa Honors?"
"Baliw ka ba? Pinapakain ka lang eh!"
"Oo nga Sir.. bakit nga kayo nanlibre? Baka nga bad news!" epal ni Rocky. Nang di sumagot si Lean.. "Oh god, what is it?"
Tumayo si Lean at humarap sa mga dating estudyante. "Guys, gusto ko lang magthank you sa inyo kasi ang bait nyo sakin. I had fun with all of you. Akala ko di ako magiging magaling na t--"
"Di ka naman talaga magaling," side comment ni Barbs, kaya siniko sya ni Wes.
"--Anyway.. I can't be a teacher anymore. Tinatamad nako. Tsaka.. I'm going."
"Ha!? Bakit?!"
"I got this offer from an orgmate. Internship for a studio. Dapat last year pa 'to kaso nalagay ako sa waiting list. Ngayon lang naapprove. Sayang naman ang opportunity, diba? Kaya eto na lang kesa magturo!"
Natahimik ang mga estudyante sa announcement ni Lean. Akala pa naman nila makakasama nila 'to sa summer getaways nila kaso hindi pala. "Aawww sir!!" Rocky motioned for a hug. "Mamimiss namin kayo!" Lumapit din si Janine para makayakap sa teacher.
"Uy Barbs, di mo ba ako yayakapin!?" pang-asar ni Lean.
"De, okay lang. Umalis ka na nga!" pero sa totoo lang nalungkot sya. Pano na sya ngayon?
Sina Wes at Chester ay lumapit din sa teacher. "Naks! Ilang buwan yun ha?" tanong ni Wes.
"I'll stay there for a year. Mabilis lang yun!" Lean assured. "Mamaya na nga kayo magdrama! Anong gusto nyo? Dessert!"
Inabuso naman ng barkada ang libreng dessert ni Lean. Nagpatulong pa ito kay Cyrus para buhatin ang orders.
"Pasalamat ka wala silang alam," sabi ni Cyrus kay Lean pagkatapos nitong umorder. "Naniwala sila dyan sa kalokohan mo."
"Shut up. Don't say anything."
"Kinakamusta ka nina Mama. Di mo raw sila pinansin nung graduation. May clue ka ba na dadating sila?"
"Oo naman. Anong tingin mo sakin, tanga?"
"Hindi lang tanga, gago pa."
Pinipigilan ni Lean ang sarili na taasan ng boses si Cyrus. "Laki talaga ng galit mo sakin ano?"
"You have the choice to leave my sister. Ikaw tong tanga na ayaw. I don't like you for her."
"Sya ang may ayaw, hindi ako."
"That's what she told me. Natural paniwalaan ko kapatid ko, diba?" he paused. "Kung ayaw mo na sa kanya at may gusto kang iba, wag mo na patagalin pa. Para namang gago 'to. Parehas lang kayong nahihirapan."
"Kausapin mo kapatid mo na kausapin ako. I cannot fix this thing alone."
"Ikaw kumausap sa kanya, Leandro. Hindi ako galit sa'yo, di lang kita gusto para kay Ate Anne. Gusot nyo yang dalawa kaya ayusin mo. Ikaw may pakana nyan."
Tahimik na bumalik ang dalawa sa booth na parang walang nangyaring usapan sa pagitan nila. May isang taon pa si Lean para ayusin ang mga bagay-bagay. Sana magawa nya.
**
APRIL 7; SUNDAY
Kabadong naghihintay si Barbs sa park malapit sa Town. Tinext nya si Seth kanina na magkita sila dun. It took her almost a week to say this, at di nagbago ang desisyon nya.
She chose Seth.
And she's happy with it.
"Bakit dito pa?"
Di nya namalayan na nasa harap na nya ang kikitain. "P-para maiba naman. Baka may tae sa bridge.
Nakangiting tumabi sa kanya si Seth. "So.. irereject mo na ako? Great. Let's get this over with."
"No," di makatingin si Barbs. "I'm doing the opposite."
"Ha?"
Huminga sya ng malalim at hinarap si Seth. "I chose you."
"Hindi ka ba nagbibiro?" silly question, pero naninigurado lang sya.
"I just.. wanted to know if you and I could work. I'm afraid of commitment--"
"Me too."
"-- and I don't know how this works. I feel really really stupid right now. Pero.. this feels right. You saved me, and I really thank you for that. Naramdaman ko na posible pala yun, na may mag-alala sa'yo. Basta yung araw na yun.. nagkameaning ang buhay ko, late ko nga lang narealize. You made me realize that by saving me. Kahit ayaw kong aminin pero tama ka nga, we think alike. Weird but when I'm with you.. I feel like I'm a girl," natawa si Seth dito. "Don't laugh at me! Di ko maexplain.. but.. I cannot commit myself to you. Not just because I'm afraid of it, but I want to make sure of myself. Hindi sa kung anong nararamdaman ko para sa'yo, kundi sa nararamdaman ko para sa sarili ko. I cannot commit myself if I always think that I'm not worth it, that I don't deserve this. Gets mo ba? I'm choosing you, but.. I'm not committing myself to you.. yet. Sana okay lang sayo."
Natawa saglit si Seth. "Okay!? Malamang okay sakin! You chose me. That's more than enough. We have the same issues, too. We can do this, together. If you just let me."
"Okay."
"Okay."
And they just held hands the whole afternoon. No regrets.
**
APRIL 11; TUESDAY
POPS'.
"Ikaw ang pinili nya."
"Alam ko. She already told me."
"Ingatan mo sya kundi lagot ka sakin."
"Wag kang magpakabayani dyan, Cyrus. Tanggapin mo na lang na ako ang pinili at hindi ikaw."
"Natatanggap ko na. May tiwala ako kay Barbs, sayo wala."
"Malamang, kasi gusto mo sa'yo sya mapunta."
"Gago ka rin ano. I respect her decision. Di ko ipagpipilitan ang sarili ko para piliin nya. Ayaw ko lang talaga na ikaw ang pinili nya. Sana iba na lang."
"Wala kang magagawa, ako eh. I love her. Bakit mo ba ako pinagdududahan?"
"Kasi walang basis yang pagmamahal mo?" beat "I don't trust you."
"Same here. Enemies don't trust each other. That's a fact."
"I swear.. pag may nalaman akong ginawa mo kay Barbs.. hindi ko alam magagawa ko sa'yo."
"Ang gagawin ko lang naman ay mahalin sya. Anong di mo makita dun?"
Tumigil na lang si Cyrus at umalis na, iniwan si Seth na mag-isa sa booth na kumakain ng onion rings.
"Tch," he spat out. "Smart, but not that smart. Idiot."
-
FIN