#BTSEp2
"Hey?" Nag-aalala kong bulalas. Ngunit nagulat na lang talaga ako noong biglang i-sandal ni Liv ang kanyang balikat sa akin. Sa ginawa niya ay agad ko siyang inalalayan papunta sa sala.
Pinaupo ko siya sa sofa. "Hey? Liv? Can you hear me?"
To my suprise, he smiled at me. That damn smile is turning me into a ball of nothing but attraction. Nakakainis na minsan ko na nga lang siyang makitang ngumiti sa akin, lasing pa siya.
He yawned as he hiccups. "Where's your bed?"
Agad akong naalarma.
Wait . . .
Me?
Him?
Bed?!
Napapakurap ako noong bigla siyang tumayo. Pero nagmadali akong inalalayan siya noong muntik na siyang matumba. Pagewang-gewang kasi!
"Liv, you will not going to like it kapag nagising ka sa kama ko bukas." I know him, ayaw na ayaw niyang nagigising sa ibang bahay. May isang beses pa nga, nagising siya sa bahay ni Mother Lizly. That literally made him an irrational brat. Hindi niya talaga kinibo si Mother for about a month.
For sure sasabihin agad sa akin niyan bukas, bakit hindi ko tinawagan iyong mga bodyguard niya?
Sana lang talaga may number ako nila, 'di ba Liv?!
It was a few moments after when I lie him down my bed. He is so quick to snore while his hand is comfortably creating a "T" shape with his body.
Ano kayang nangyari sa lalaking 'to?
May problema ba 'to?
Ang hirap din kasing basahin ng isang 'to. Lagi kasing no reaction kapag kasama ako kaya hindi ko rin talaga alam kung anong ganap sa buhay niya.
But right at that moment, I found myself enjoying while watching him sleep. Creepy as it seems. I am smiling while raking my eyes on his god-like facial features.
Napakahaba ng mga pilikmata niya. Ang tangos din ng ilong niya. At iyong labi niya. Naku po, winner! Napakaganda ng shape! Ang pula pa!
Kailan kaya kami magkakaroon ng kissing scene?
Bahagya akong natawa sa kalokohang iniisip ko. Pero napaatras na lang talaga ako noong habang nakapikit pa rin, biglang inabot niya ang mga butones ng polo niya.
"No no no no." I am gesturing my hands as if it will make him stop. "Liv, you stupid hot bastard. 'Wag ganiyan, 'wag dito . . ."
Before I know it, the hard surface on his stomach is now proudly flashing at my gaze. Napalunok na lang talaga ako ng laway!
Pero ewan ko ba kung bakit parang nadismaya ako noong dalawang butones na lang ang natitira ay bigla siyang tumigil.
"So ano nang gagawin ko diyan sa dalawang butones mo?" I asked him. Para akong baliw na nakikipag-usap sa tulog. "Tatanggalin ko? Tapos ano? Sasabihin mo bukas na I molested you?"
I pout.
I know this guy.
He has trust issues. Alam kong hindi siya maniniwala na out of concern ang ginawa ko.
"Bahala na nga!" Lumapit ako sa kanya. I reached for the two buttons of his polo. And when I am about to unbotton it, my eyes landed to his broad chest down to his mucled torso. Agad akong napaatras dahil doon.
"Okay. Hindi ko kaya."
I am wincing as I drag my feet away from him. "Tawagin si Brylle . . . yeah."
"Tawagin si Brylle." I am blinking while my gaze is still cemented on the hard surtace of Liv's stomach. Hanggang sa napapalunok na lang talaga ako noong nag-iwas ako ng tingin mula doon. "I should chat him."
Brylle's screen name is Ezra. I used to call him by his real name. He is a close friend of mine sa showbiz industry. He is also the other half of EzBelle loveteam. Basically, ka-loveteam siya ng bestfriend kong si Ysabelle. Nakatira lang siya sa kabilang floor ng unit ko kaya kapag kailangan ko ng tulong ay siya agad ang hinahanap ko.
Nagpapaypay ako sa sarili ko gamit ang kamay noong lumabas ako papunta sa sala. Kinuha ko iyong cell phone ko na nakapatong sa center table. Then I chat Ezra through Viber.
You
Hey, Ezra. You home?
Ezra
Nope. At club. Why?
You
Oh. Wala, wala. Never mind.
Ezra
You sure? Why do I feel like you are trying to hide some crime or something?
You
Are you a weird foreteller now?
Ezra
Haha
Ezra
Crazy. You sleep na. Iniistorbo mo ko sa pag-iinom ko.
You
Nyenye. Whatever. 🙄
Lalo akong napangiwi noong inilapag ko nang muli iyong cell phone ko sa center table. Napakagat ako sa aking kuko habang nag-iisip ng paraan.
Mother Lizly!
Yes, yes. I should call her. Siguro naman, may contact siya noong mga bodyguard ni Liv.
Doon ay kinuha kong muli ang cell phone ko. I then began to dial her number. Then I call her. But to my horror, she is not responding! I did call her for a couple of times before I give up.
Nakakainis!
Padabog akong naupo sa sofa. Nakanguso, tumingin ako sa saradong pinto ng kwarto ko.
I will never going to peel Liv's clothes off him!
But I stood up.
I will never . . . as in never-- I found myself entering my room. About to effin unclothe Liv. Pero nagulantang na lang talaga ang mundo ko noong makitang wala na siyang suot kung hindi iyong puting boxers na lang niya!
Lord, forgive me for I have sinned?!
Agad akong napatakbo patungo kay Liv. Mabilis pa sa alas-kwatro ang ginawa kong paghablot sa kumot ko. Tinakpan ko iyong katawan niya kasi baka mahimatay na lang talaga ako sa pag-iinit ng mga pisngi ko!
Susmaryosep ka naman, Liv. Hindi mo naman ako in-inform na may pa-live show ka sa kwarto ko?!
Napapangiwi ako sa kanya noong kinuha ko na ang pantalon at polo niya. Nakabalandra iyon sa sahig. Inilapag ko ang mga iyon sa paanan niya. Bago sinimulang tiklopin. Nang matapos ako ay inilapag ko iyon sa side table ko.
Then I watch him sleep.
He looks so peaceful. Iyong tipong para siyang hindi suplado. Iyong para bang hindi siya galit sa mundo.
Humugot ako ng malalim na hininga. Then I started my nonchalant soliloquy. "Sa sofa ako matutulog. The last thing I want is him suspecting me as a rapist."
Lumabas na ako ng bedroom ko. Then I direct my way to my sofa. Tinuloy ko ang panonood ng Love Alarm hanggang sa unti-unting bumigat ang talukap ng mga mata ko.
***
Pasado alas-singko ng umaga noong magising ako. This has always been my daily routine. Lagi akong nagigising ng alas-singko kahit na late na akong natutulog. Body clock really sucks.
Noong i-check ko si Liv sa kwarto ko ay mahimbing pa rin siyang natutulog. Inabala ko na lang ang sarili ko sa pagluluto ng breakfast.
For half an hour, I cooked my pangmalakasang pritong hotdog at itlog. Don't blame me, ito lang ang kaya kong lutuin everytime nakahiwalay sa akin si Czearine.
It was seven o'clock in the morning when Liv woke up. Hindi ko talaga inaasahan noong biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko. He is now with his polo and pants. But his hair is still messy.
"Uhm," I started. Nakakainis na parang kasalanan ko pa na nagising siya sa kama ko? Na para parang ako iyong kailangang mag-explain? "You passed out last night. Hindi ko alam kung sino ang ico-contact. I tried calling Mother Lizly but she's out of reach."
He only nodded. "I see."
Wow, hindi siya galit?
"Where's your comfort room, anyway?"
I blink. "There," I motioned my hand, "just go left then right."
Muli siyang tumango sa akin. Matapos ay tahimik siyang nagtungo papunta doon.
I don't know why I heave a relieved sigh!
Ewan ko ba, kapag siya ang kausap ko, para bang ang sikip-sikip ng mundo ko. Iyong tipong ayokong makagawa ng kahit anong mali.
Makalipas ang ilang saglit ay lumabas na siya sa CR. May bahid ng tubig iyong mukha niya. Halatang naghilamos. Ayos na rin ang buhok niya ngayon.
"Kain ka muna bago ka umuwi." I told him when he walked towards me.
Tumango na naman siya matapos ay umupo sa harap ko. Kung hindi ko lang talaga kilala ang lalaking ito, aakalain ko talagang mute siya!
"Uhm, sorry. Hindi kasi ako marunong magluto kaya hotdog at itlog lang ang nakayanan ko." I am wincing. Hindi ko talaga alam kung ba't ako nag-ri-reason out!
"It's okay." He finally said as he dived into the food infront of him. Nginuya niya muna bago nilunok iyong hotdog bago muling nagsalita. "Ganito din ang breakfast ko lagi."
Then when he darted me a gaze, I almost look away. "And it's quite good."
Noong muli niyang ibinaling ang tingin sa pagkain ay napangiti talaga ako nang malala! Kung nandito lang talaga si Ysabelle, kanina ko pa siya nabugbog sa paghampas!
Makalipas ang ilang saglit ay nagpaalam na rin siya sa akin. As in, matapos niya talagang malunok iyong huling hotdog sa plato niya ay nagpaalam na agad siya. Wala man lang pahi-pahinga? Atat na atat?
Noong makaalis na siya ng unit ko ay humilata na lang uli ako sa sofa. Itinuloy ko ang panonood ng Love Alarm.
At halos mataranta talaga ako nang malala noong mamalayan kong eleven o'clock na pala! May photoshoot is at one o'clock!
Dahil doon ay dali-dali na akong pumasok ng banyo at naligo. It was a short while when I finally went out of the bathroom with my white shirt and jogger pants. At mula sa sala, kinuha ko iyong cell phone at susi ng sasakyan ko.
Lumabas na ako kahit walang make-up. Matapos ay dumiretso ako sa elevator. Sana lang talaga ay walang paparazzi na mag-aabang sa akin sa ground floor!
It was eleven o'clock sharp when I finally reached the parking lot.
At talagang natigilan ako noong makarating na ako sa sasakyan ko.
There, I saw an unexpected figure.
Liv is leaning his back against my white ford mustang. He is with his yellow comfy oversized shirt. Nakatuck-in ang harap noon sa maong shorts niya. To complete his look, he is wearing korean sandals.
Boyfriend material.
He is really a boyfriend material.
Noong mapansin na niya ako, he throw me his usual neutral facial expression. "Let me drive for you."