“panget, anong problema mo? Kanina ka pa nakatulala dyan ah?”
“ice cream pahingi.” Sabi ko habang nakatulala pa rin.
“bakit?”
“basta pahingi. *beautiful eyes*” hinarap ko na sya.
“malapit nang magsimula next subject. Mamayang recess. Libre kita.”
“pa-hug na lang.”
“yay. Ano ba talagang problema mo?”
“eeeeeeh. Pa-hug na please? *beautiful eyes*”
“okay. Goodmorning class! Take your seats.”
Tsk. Istorbo naman si maam. Nag-eemote pa ako eh. Hmp.
Wala ako sa mood ngayon. Kasi naman eh, bakit ko pa ba kasi sinundan si Charles? Ayan tuloy. Gulong-gulo utak ko.
At dahil mabait akong bata. Hindi ako nakikinig kay maam. Nagsusulat lang ako ng kung ano-ano sa notebook ko.
“ms. Gosiaco? What’s the answer?”
Huh? Ano daw? Tsk. Patay.
Tumayo na lang ako para hindi mahalatang hindi ko alam yung sagot.
Kinalabit ako ni Charles then binulong niya yung sagot.
“four square root of two.”
“four square root of two maam.” Sagot ko.
“correct. Seat down.”
Nagsulat ako ng thank you sa papel. Ibibigay ko kay Charles. Ayoko siyang kausapin eh. Ayoko pa.
“you’re welcome.” Bulong niya.
Hindi naman siya masyadong mahilig bumulong ano? Haha
Discuss.
Discuss.
Discuss.
“okay! Class dismissed!”
Ayown! Recess na sa wakas!
Nilapitan ko si lance na ngayon ay nagpapacute na naman kay steph.
“hoy panget. Ice cream ko?” sabi ko sakanya.
Eto may pinormahan lang nakalimutan na niya BFF niya.
“ay oo nga pala. Wait lang steph ah. Ibibili ko lang ng ice cream ‘tong panget na ‘to. *wink*”
“yii kadiri ka!” sabi ni steph tapos nagtakip ng mukha.
Ang kulit talaga neto ni steph. Mana sa kambal niya. :(
Tatanungin ko ba si stpeph tungkol sa nakita ko?
Sige na nga.
Para malaman na rin ang totoo.
Tumabi ako sa kanya.
“steph.. uhm what’s between you and Charles?”
O.O –steph
Nagulat ko ata.
“anong sinsabi mo? Walang between me and Charles no!”
“e-eh bakit nung sinundan ko siya, nakita ko pumunta siya sa inyo kagabi. Eh di ba may family dinner kayo?”
“ah yun ba? Ikaw talaga! Sayong-sayo si Charles teh. Nanghiram lang siya ng notebook sa kin kagabi.”
“pag sayo kasi, wala din akong mapapala sa notebook mo. Hindi ka kaya nagsusulat.” Lumapit na pala sa min si Charles.
“nakikinig ka sa usapan namin?” tanong ko.
“yes. Tsk. Tsk. Tsk. Stalker pala talaga kita huh. *smirk*”
“wag kang gumanyan nahuhumaling ako sa dimples mo!” sabi ko tapos nagtakip ako ng mukha. Totoo naman kasi eh. Nakakahumaling talaga.
“HAHAHAHA!” –steph
“o? anung meron dito?” –lance
“WALA!” sabay na sabi nila steph at Charles.
“o-oy! San ka pupunta? Ice cream mo o!”
“sayo na yan.”
Pupunta ako sa rooftop ng building. Bakit? Wla lang gusto ko lang . isa pa medyo na-relieved ako nung malaman ko yung truth. Truth talaga?
------------------
“ba’t andito ka?”
Si troy ang nagsalita. Ang MVP ng campus. Nakakasama ko siya minsan sa mga pictorials kaya friends kami. Yes, model din siya.
“kasi wala ako dun.”
“ha-ha.”
“eh kaw? Ba’t andito ka? Kasi wala ka rin dun?”
“ang galling mo. Ba’t alam mo?”
“HAHAHA!” sabay kaming natawa sa kalokohan namin.
“may nililigawan na ako.” Bigla niyang sabi.
“so?”
“hindi ka ba nanghihinayang?”
“at bakit?”
“kasi hindi ikaw yung niligawan ko?”
“yabang!”
“haha joke lang syempre.”
“hm, sino naman yung girl na yun?”
“si Lorraine.”
a/n: ehem, remember Lorraine from the past chapters? Siya po iyon.
“whaaaat?!?”
“bakit?” tanong niya sa reaksyon ko. Maka-react naman kasi ako eh.
“wala lang . ^^,”
“di ba no. 1 enemy mo yun?”
“huh? Hindi ah. Mabaet akong princess no.” sagot ko. Totoo naman eh. Mabait ako. Except for Lorraine. :)
“sus. Nagyabang ka na naman.”
“hhmmmm. May I ask you? Bakit mo naisipang ligawan yun?”
“mabait naman siya eh. Masayang kasama.”
Duh? Mabait? Kelan pa?
“eh ikaw? Wala bang nanliligaw sayo?” tanong niya.
“wala pero—“
“siya may nililigawan.” Teka si Charles yun ah? Bakit andito yan?
O.O –troy
“ikaw? Manliligaw?” tanong niya sa akin.
“oo. Haha trip.” Sagot ko. Ayokong sabihin sa kanya kung bakit. Di naman kami masyadong close eh.
“who’s the lucky guy?”
“ako.” Sabi ni Charles.
“ay ganun? Ang swerte mo naman pre! O sige mauna na ako sa inyo. Pupuntahan ko pa si Lorraine. Bye cess. Sige tol.”
.
.
.
“ikaw. Akala ko ba nililigawan mo ako? E bakit nanlalalaki ka na agad kahit hindi pa tayo?”
Nagseselos ba ‘to?
Di ko kasi makita ang mukha eh. Nakatalikod ako sa kanya.
Humarap ako sa kanya tapos kinurot yung ilong niya.
“a-aray!”
Nge? Di naman masakit yun eh.
“di naman masakit eh. Isa pa nga!”
Umiwas siya. Tapos ako naman yung pinagdiskitahan.
Ginulo niya yung buhok ko.
“yii. Ikaw ha, nagseselos ka no? wag kang ganyan. Kinikilig ako.”
“you assume too much lady.”
“’to naman. Panira ng trip!” sabi ko sakanya tapos pinalo ko siya sa balikat.
“aray!”
“sensitive much?”
“hm.”
“ba’t ka nga pala nandito?”
“magpapahangin lang sana ako. Kaso nakita kita dito kaya bababa na lang ako. Polluted na hangin dito eh.”
“asus. Kunwari ka pa! sinusundan mo lang ako eh.”
“gusto mo ulitin ko yung sinabi ko sayo kanina?”
“alin? Yung ‘you assume too much achuchuchu’? wag na. panira ka talaga.”
Bumuntong hininga siya ng pagkalalim-lalim.
“anong problema mo?” tanong ko.
“talagang hindi kita mapapalayo sa akin no? usually kasi, pag nagsusungit ako sa mga babae nilalayuan agad nila ako. E ba’t sa’yo wa epek yun?”
“yan ang pinagkaiba ko sa kanila. I was born like this so deal with it.”
“ano pa bang magagawa ko?”
Silence.
Silence.
Silence.
“kelan mo ba ako sasagutin? Ang tagal naman!” tanong ko para mabasag ang katahimikan sa aming dalawa.
“paghirapan mo muna bago kita sagutin..”
“pakipot ka pa eh. Lam ko namang gustong-gusto mo na ako sagutin.”
Ang sarap talagang asarin neto. Baka eto na ang maging bago kong favorite pastime. Cool!
“asa ka pa.”
Umalis siya sa tabi ko. Bababa na ata.
“uy. Iiwan mo ako dito?”
“malapit na mag-start ang klase. Bumaba ka na rin.”
Tuloy tuloy lang siya. Hindi man lang ako isasabay?
“oi antayin mo ko!”
------------
“san kayo galing ha? Ha?”
Pagpasok na pagpasok sa room nambulabog agad tong si ryan. Ang pinaka-makulit sa klase.
Tinignan ko si Charles na ngayon ay naka-upo na.
“san nga ba tayo galing Charles?” painosente kong tanong.
“ewan sa’yo.”
“LQ?” sabi ni steph na kararating lang sa kung saan kasama si lance.
“lagi namang ganyan yang dalawang yan eh. Di ka na nasanay.” –lance
Kumakain siya ng ice cream. Yung nakalagay sa malaking lalagyan. Yun ata yung binili niyang ice cream sa akin kanina eh.
Haha bad girl. Pinabili ko siya ng ice cream tapos di ko lang din naman kakainin.
Napansin niya sigurong nakatingin ako sa ice cream kaya lumapit sya.
“ano nakokonsensya ka na kasi hindi mo kinaen tong binili ko para sa’yo no?”
Paano niya nalaman ang nasa isip ko? Haha
Ngumiti ako ng pagkatamis-tamis.
“hahaha! I love you lance!”
Sabay hug sa kanya.
Ganun ako lagi kapag may ginagawa akong kalokohan sa kanya.
“t-teka cess. Sino ba talaga? Si fafa Charles o si fafa lance?” confused na tanong ni ryan.
Nasabi ko na bang ryan is gay? Ayan na, sasabihin ko na. bakla po si ryan.
Kumalas ako sa pagkakayakap kay lance.
“pwede both?” sabi k okay ryan then bigla niya akong hinampas sa balikat. Yung gentle lang.
“ay malandi ka teh!”
“ahahaha! Ganun talaga.”
“akin na lang yung isa.”
“sige sayo na si lance.”
Biglang sumingit sa usapan namin si lance.
“tumigil nga kayo dyan. Ikwa ryan a.k.a ryana (rayana) dun ka na nga!”
“it’s ri-ya-na lance! Not ra-ya-na!”
“whatever.”
Umupo na ako kasi pumasok na yung teacher namin.
Napansin ko si Charles may sinusulat.
“pst. What’s that?” tanong ko.
“it’s none of your business.”
“sungit.”
Nung nakita kong natapos na siya kinuha ko yung papel then I read it.
It’s a poem about friendship.
Basa.
Basa.
Basa.
“WOW! Ang ganda! May future ka!”
Nagtinginan lahat sa kin mga classmates ko pati si maam.
Napalakas ata yung pagkakasabi ko?
Tpos nagpatuloy na si maam sa discussion. Buti hindi ako sinita.
“akin na nga yan.” Sabi ni Charles then kinuha niya yung papel.
“ang galing mo naman gumawa ng poem. Gawa mo rin ako ha? Ha? Ha?”
“oo na. oo na. balang araw.”
“ang sweet mo talaga!” sarcastic kong sabi.
“thanks.”
Iniipit na niya yung papel sa notebook niya nang biglang nalaglag yung notebook niya.
Pinulot ko yung notebook tapos may nakita akong nakaipit na picture dun.
A little boy and a little girl.
They’re both three-years-old I think.
Sino naman kaya tong mga to?
“sino to?” tanong ko kay Charles.
“ah yan?”
“ay hindi. Yun. Yun. Yung andun.”
“ha-ha-ha. Wala yan. Akin na nga.”
Bakit parang pamilyar sa akin yung mga batang yun?
Sino kaya sila?
Hmm. Siguro si Charles yun tas yung childhood sweetheart niya.
Ang lawak talaga ng imagination ko!
Kailangan kong malaman kung sino yung mga yun. Bakit? Wala lang. gusto ko lang malaman.
----------------
Ayown sa wakas nakapag-upload din! Whew.
Ayan medyo mahaba na yan ah.
Sorry natagalan uli.
Nagustuhan mo ba?
Kung ganun, Vote ko? :)
Love yah all readers!