To love a star

By mymirai2012

132K 4.4K 1.1K

Renebelle 'Rain' Dimakulangan: Pasikat na model,. Ang babaeng straight pero iniwan parin sa kawalan. Natasha... More

Author's note
Cast/characters
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50

Chapter 21

2.5K 78 4
By mymirai2012

Natasha "nati" Simeon Pov





"Beb malapit naba?" Asked Rain na kanina pa hindi mapakali at padungaw-dungaw sa bintana ng sasakyan.



"We're almost there babe, don't worry" i grab her hands and kiss it, and tingin ulit ako sa driveway.



Rain is feeling nervous, halata naman sakanya.. pero kung ninenerbyos siya, mas hindi ko rin maintindihan ang feelings ko, for how many years na hindi kami nagkita ni mama,
And i really don't know if how or where will i start, ni hindi ko rin alam Kung magiging katulad parin ba ng dati? I just hope na magiging maganda ang pagkikita namin ulit with Rain.



Medyo lalo akong kinabahan ng malagpasan na namin ang arko ng Olongapo.

From there almost 25mins pa bago namin narating ang hacienda na tinitirhan nina mama kasama ni tito Reynaldo, yung father ng step brother kong si Rafael na nakilala ni Rain sa mini concert namin sa Japan.



Ang tagal na panahon narin na hindi ako nakapasyal dito, marami naring mga pagbabago simula nung huli akong magpunta.


Pinagbuksan agad ako ng guard ng hacienda nina Tito Reynaldo ng makilala ako. At almost 2minutes drive pa hanggang marating namin ang pinaka main villa house.


"Wow! Ang lawak ng hacienda at ng mansion niyo ah!" Rain said amused.


"Bahay nila, hindi ko bahay to." I said and pinark muna ang sasakyan ko sa parking area, nagmadali akong lumabas ng sasakyan at pinagbuksan ko ng pinto ang mahal kong reyna.
"Shall we?" I asked Rain and yumuko ako at inalalayan siyang makababa, Nag smile lang siya sakin, halatang kinikilig nanaman.


After that pinagbuksan agad kami ng pinto ng mga maids ng makilala ako.


"Ma'am yumiko, ikaw na po ba yan? Naku ibang-iba ka talaga sa personal, mas lalo kang maganda!" Sabi ni manang Jona yung mayordoma dito "tawagin ko lang ang mommy mo, tiyak matutuwa siya sa pagdating nyo.." and she smiled also to Rain,At minuwestruhan kami na sa living area muna maghintay,

si mama ang nag decide na gamitin ang original birth name namin ng mapangasawa si tito Reynaldo. Kaya ganun ang tawag nila samin magkapatid.


Kabang-kaba talaga ako, grabeng talon ng puso ko sa kaba, mixed emotions kunbaga.


"Beb? Ok kalang?" Hinawakan Ng magkabilang pisngi ko ni Rain, nag-aalala rin siya sa mga kinikilos ko siguro.



"Im ok—" natigil ang paguusap
Namin ni Rain when i heard a familiar voice behind me.



"Anak? Yumiko anak? Ikaw naba yan?" Tumayo agad ako at humarap sa kanya.




"Ma.." i said in a husky low voice, ewan ko ba pero parang bigla akong nag-alanganin na tawagan siya.baka hindi nalang ako sanay.




"Anak!" Lumapit siya sakin at yumakap ng mahigpit "pasensya na talaga anak ah." Then suddenly i felt a warm tears on my shoulder umiiyak Si mama "sorry talaga sa lahat sa mga pagkukulang ko sayo." Kumalas siya sa higpit ng pagkakayakap sa akin and hold my both shoulder, she look at me, she look at my face, that as if she was memorizing it. "Ganda-ganda mo anak" she smile while crying, and napatingin sa gawi ni Rain "ka-kaibigan mo?"She asked while wiping her tears, at ngumiti si mama.

Tumingin din ako sa gawi ni Rain and umiling ako kay mama "girlfriend ko po" i said proudly.



"Girlfriend?" Mama asked and medyo kumunot pa ang noo, siguro hindi agad nag si-sink in sakanya ang sinabi ko.




"Opo ma, girlfriend ko po, si Rain po" my mom's lips slightly parted, her face is hard to read, lalo tuloy akong kinabahan.



"Halika,"sabi ni mama kay Rain,lumapit ng alanganin si Rain, and niyakap siya ng mahigpit ni mama at hinalikan sa magkabilang pisngi ni Rain"thank you, at napagtyagaan mo ang katigasan ng ulo ng anak ko.." she said and natatawa,




"Ma!" I whined, tumawa lang si mama at natawa rin si Rain.


"Nice meeting you po" said Rain "kung hindi ko papo talaga alam kung sino kayo baka isipin ko nakababatang kapatid niyo lang si Natasha"


sus! Buladas pa tong si Bebe ko.

Napasmile si tuloy si mama.


"Nice meeting you too, ganda-ganda mo rin, kasama Mo siya sa trabaho?" Mama asked Rain.



"Opo,"Rain said shyly..


I thought sa reaction ni mama kanina eh hindi niya kami matatanggap.


"Gagabihin si tito Reynaldo mo, kasama si Ryan at Rina, for sure matutuwa sila sa pagbalik mo,
bat hindi nalang kayo dito magstay muna? Papaayos ko ang naging kwarto ng kapatid mo, saka yung ibang mga damit hindi ko naman—"


"Ma—hindi, Wala kaming balak magtagal ni Rain dito, saka isa pa, kailan pa natuwa sakin ang tito Reynaldo at mga anak niya?" I said and medyo umismid.


Napansin ko medyo nalungkot si mama,tiningnan ko si mama sa mukha, may mga wrinkles narin siya,naisip ko tumatanda narin si mama,pero mapostura parin,Natahimik kaming lahat ng ilang segundo ng maramdaman ko nalang ang pagpisil ng marahan ni Rain sa palad ko.



"Tita, ok lang naman po, san po yung kwartong gagamitin namin ngayun gabi?" Rain said, at nakita ko ang biglang pagsaya ni mama.




"Talaga?" Tiningnan niya si Rain at tumingin ulit sakin si mama. I nodded bilang pagsangayon nalang, e ang mahal na reyna ko ba naman ang nagsabi "tara sa taas." Sumilay ulit ang ngiti kay mama at excited na itinuro kay Rain yung dati naming kwarto ng kapatid ko, actually hindi naman ako nag stay ng matagal dito, dahil Nung mag-asawa si mama, at hindi ko nagustuhan ang trato samin ng kapatid ko,umalis na ako agad.
"Dito.." binuksan ni mama ang pinto at pinatuloy kami sa loob ng kwarto, "pinapalinis ko naman ito madalas, pero yung mga gamit ng kapatid mo nandyan parin, ayoko kong mawala ang ala-ala ng kapatid mo." Sabay singhap ni mama, pinipilit hindi maiyak.



Pinipilit ko rin hindi maiyak pagpasok ko sa kwarto, parang bumalik yung ala-ala ko kay Yuna, yung nagkukulitan kami. Yung nagsasabihan ng mga problema.. "magpahinga muna kayo, at magpapahanda lang ako ng hapunan ok?" Said mama and smile, "please make yourself comfortable." Then lumabas na siya ng kwarto.





"Weeww," pailing-iling si Rain habang tinitingnan ang kabuuan ng kwarto, And tinitingnan isa-isa ang mga pictures na nakadikit sa wall at nakapatong sa ibabaw ng drawer. "Ito si Yuna?" She asked, Habang tinuturo yung picture namin dalawa ng kapatid ko.



Umupo ako sa gilid ng kama at ini-stretched ko ang mga paa ko sa carpet.


"Oo.." i simply said.



"Ganda, kamukhang-kamukha mo ah, medyo maamo lang ang itsura niya kesa sayo noh?" tinaasan ko siya ng kilay, saka siya natawa, lumapit sakin si Rain and umupo sa lap ko at pinalupot ang mga kamay niya sa leeg ko "you ok?" She worriedly asked.


I just smiled but didn't reached my eyes "i guess?" I half smile and sigh "i guess it went well?"


Niyakap niya pa ako ng mahigpit,and kiss my cheeks "i love you babe and salamat kasi pinakilala mo ako sa mama mo, although i know na napakahirap para sayo dahil sa mga pinagdaanan ninyo"




"No," pailing-iling ako "ako dapat ang nagte-thank you sayo eh." I said


"Thank u for what?" Kunot-noo niyang tanong



"Kasi kung hindi dahil sayo baka forever ko na hindi makita at makausap si mama, baka forever ko ng hindi siya mapatawad at kasabay ng hindi pagpapatawad sa sarili ko sa mga nangyari.." i sigh.



Rain tilted my head to meet her eyes "babe, I'm so proud of you," she said almost whispering.. "kasi kahit pagbali-baligtarin mo man ang mundo, mommy mo parin siya, at kailangan ko rin siyang pasalamatan kasi kung hindi kanya pinanganak sa mundo, hindi ko mararamdaman ang ganito kasaya kasama ka."kilig to the bones naman ako.


"Kaya kita mahal na mahal eh, saka mukhang ok ka naman kay mama, hindi ko talaga ineexpect na matatanggap tayo ng ganun kadali, maybe nagbago na siya?I don't know.."pailing-iling pa ako.




"Babe, don't think too negative,ok?dapat maging masaya ka kasi diba nawala na yung galit  sa puso mo,ang gaan sa feelings diba?" She asked


"Oo, sobra,pero gusto ko rin sana na maging legal din tayo sa parents mo—"



"Babe—pinag-usapan na natin to diba?"



"I know,hindi naman kita pinepressure,I'll just wait hanggang maging ok kana." I weakly smile




"Thank you babe" hinawakan ni Rain ang chin ko using her thumb para humarap sakanya, she lean closer to me and tried to kiss me, ng biglang may kumatok sa pinto, kaya naudlot ang halikan sana namin.



"Ma'am yumiko?" Boses ni manang Jona sa likod ng pinto. "Ma'am Yumiko pinapatawag po kayo ng mommy niyo sa baba, dumating na po kasi si Don Reynaldo."



Kinakabahan talaga ako sa muling pagkikita namin ni tito Reynaldo,pero kailangan kong lakasan ang loob ko.



"Opo manang baba napo kami!" Sigaw ko para marinig ni manang sa labas.


Then i heard footsteps na papalayo sa pintuan.


"Ok kalang?" Rain asked concerned.



"Yah, so lets go?para ma-meet mo din sila si tito Reynaldo, at yung mga kapatid ni Rafael, yung na meet mo sa Japan, last time noong sinama kita dun.." kinakabahan man pero hindi ko nalang pinahalata kay Rain.



"Yah! I remember him,yung muntikan mo pang pagselosan." Natawa siya.




"Pinagselosan?"raising my brow "Hindi ah!I have my own reasons why i suddenly acted that way!" Depensa ko sa sarili ko saka ko Siya inirapan.



"Yah right" she said na may pangaasar saka siya nag smirk.


Saka na kami bumaba sa may garden ng mansion na ito, andun daw kasi sila, and dun nag prepare ng dinner namin for tonight.

Rain and i walk hand in hand hanggang makarating kami sa may garden.




Agad akong nilapitan ni mama, ng makita niya ako.



"Honey!" tinawag ni mama Si tito Reynaldo para makuha ang atensyon niya na kasalukuyan ng nakaupo sa may pinaka dulo ng table.. napalingon sakin si tito Reynaldo at minuwestruhan ako Na umupo sa may side niyang upuan, Ganun parin walang pagbabago na paka seryoso lagi ng mukha.


Tabi kami ni Rain, sa harapan namin si mama, at ilang saglit pa dumating na yung dalawang panganay niya, kambal kasi sila, si Rina and Ryan, wala si Rafael dahil sa Manila na nakatira at madalang nalang umuwi daw dito.


Kinakabahan talaga ako ng sobra, ni hindi ko nga matingnan sa mukha si tito Reynaldo.


Paupo narin si Rina ng mapansin si Rain, at parang gulat na gulat pa siya, ano? Magkakilala ba sila?



"Rain? Right?! O.M.G!" Said Rina and nanlaki pa talaga ang mga mata "i usually used your brand that you endorsed!—-and yung mga make-ups.. o my!—"



"Silenced!" Pagsaway ni tito Reynaldo sa anak niya, Saka natahimik si Rina,pero pasulyap-sulyap pa rin siya sa girlfriend ko, parang kinikilig mga ganun.


"Dad naman, i just didn't expect na makikita ko siya in per—" Rina whined but interrupted by her father.

-again-


"I said silenced" tito Reynaldo said with his authority tone, wala parin pagbabago si tito may pagka strikto parin buti napagtyagaan ito ni mama, Saka tumingin sa gawi ko si tito Reynaldo "how are you yumiko?" He suddenly asked.



I was completely lost in a moment,mixed emotions siguro,naramdaman ko nalang ang pagsiko sakin ni Rain kaya
"i'm—i'm ok naman po tito.." i said shyly hindi ko siya matingnan ng diretso, ewan ko may konting takot parin ako sakanya na hindi ko maintindihan..



"Good!who's with you?" while looking Rain.. sabay tusok sa kinakain niya at saglit na sumubo.


"Tito, this is Rain my girl—-"



"Hon, yan yung ka-co worker niya and closed friend." Biglang sabi ni mama,


Hindi ako sang-ayon sa sinabi ni mama, sasagot na sana ako pero pasimpleng pinisil ni Rain ang lap ko under the table, and pasimpleng umiling, like she was saying na 'wag ng sumagot'.


Kaya napabuntung-hininga nalang ako ng mahina..


Si Ryan napakatahimik lang niya habang kumakain, the usual, ganun naman talaga siya, parang pipi, hindi gaanong palasalita, hindi parin nagbabago, unlike Rafael na napaka dada!
pero may araw din na makakausap ko ng masinsinan si Rafael about sa nangyari sa kanila ng kapatid ko,gusto ko lang ng clarification.


"Rain, can we take a picture later?" Asked Rina
Almost whispering,rain just smile And nodded. "Yes!." Like shouting in low tone, sabay tingin niya kay tito Reynaldo na masama narin ang tingin.


Maayos naman kaming kumain, at kung ano lang ang mga tanong yun lang naman sinasagot ko at tahimik lang kami ulit.

After naming kumain,hinila ko agad si Rain sa may poolside para mag pahangin saglit, alam ko naman masyadong napressure kanina si Rain sa mga andito.


Nagtanggal lang kami ng suot naming heels ni Rain at tinampisaw ang mga paa namin sa pool, medyo malamig yung tubig. Pero ok lang naman.


"Sorry about what happen" i said in a low tone pero sapat na para marinig ni Rain na nasa tabi ko lang.


"Hey babe, you don't have to say sorry, its ok.."


"Hindi ko alam kung bakit hindi inamin ni mama ang tungkol satin kay tito Reynaldo." I said feeling disappointed.



"Babe?look at me.." humarap ako sakanya.,eyes to eyes kami "ok lang! ang mahalaga alam ng mama mo at tanggap niya tayo diba? Yun naman talaga ang isa sa dahilan kaya tayo nandito diba?"


"Oo pero—-"


"Babe, really. Its ok." Rain flashes her warm smile, and she gave me that reassurance look.


"Pasensya kana rin pala sa mga anak ni tito Reynaldo.." saka ako dumikit sa tenga niya and palingon-lingon sa paligid baka kasi may makarinig "may pagkapraning, tulad niyang si Rina" biglang natawa ng mahina si Rain, "tara na sa kwarto? Medyo nakaramdam na ako ng pagod eh, para maaga narin tayong umuwi bukas." I said, with matching taas baba ko ng kilay.



"Sus! May balak kalang mangyari eh.." she said teasingly.

"Wala ah," i said but my whole expressions betrayed me, at oo gusto ko ng masolo ang mahal ko.


Bumalik na kami sa may garden pero si Rina nalang ang naiwan at busy kaka cellphone, picture ng picture sa sarili,GGSS masyado! Kaasar,

Hindi na namin siya pinansin at tuloy-tuloy na sana sa loob pero—


"Rain! Rain! wait..!" Si Rina na mabilis nakalapit samin, i mentally rolled my eyes, ayokong magsungit sa paglapit niya, ayokong mawala sa mood, Napatigil kami at humarap sakanya "Rain? Picture naman tayo oh?please? Just for my blog lang,please?" At talagang nagpa cute pa mukha namang asong iniwan sa kalsada para iligaw.



"Sure." Said Rain and smile.


Nagulat pa ako ng iabot sakin ni Rina ang phone niya.


"picturan mo nga kami!.." Abay kung maka utos wagas? Impaktang to!


I just smiled at her na halatang pilit na pilit at kinuha ko yung phone niya.


"Ok sure!" Mentally rolling my eyes "dun kayo banda oh! ok perfect.." paiba-iba ng pose si Rina na parang asong hindi mapakali, si Rain naman medyo simpling smile lang siya, "ok perfect" i said,

actually puro si Rain lang naman nakafocus ang mga kuha kong litrato, at si Rina kung hindi putol ang ulo, putol ang katawan, basta sinadya ko talagang hindi siya makuhanan ng maganda sa picture, Pinipigilan kong hindi matawa para hindi makahalata si Rina..


"Thank you Rain, dadami lalo ang mga subscriber ko kapag pinost ko tong mga pictures natin.." giggling, saka ko na hinila ng mabilis si Rain, for sure mag-ngi-ngit-ngit sa galit mamaya si Rina kapag nakita niya yung mga pictures na kinuha ko sa kanila.




Nang nasa tapat na kami ng kwarto mabilis nakami pumasok at nilock ko kagad ang pinto, tawa lang ako Ng tawa, napatingin nalang sakin si Rain, akala ata niya nababaliw na ako.




"Hey, what so funny?" Asked rain na nagkunot-noo pa talaga..



"Ha? Wala lang," tawa nanaman ako, napapahawak na ako sa tyan ko sa kakatawa, pero pinigil ko nalang ng makita kong nag seryoso na ng mukha si Rain "I'm sorry, wala lang promise.. natawa lang ako sa mukha ni Rina.. yun lang babe, come! " pinalapit ko siya sakin, pinaupo ko siya sa lap ko and niyakap ko,siya ng mahigpit"babe—kiss mo naman ako oh?" paglalambing ko, mukhang na offend ko ata siya sa kakatawa ko,inirapan niya lang ako "sigina—-babe kiss moko" nagpacute pa talaga ako,She wrapped her arms around my neck, and kiss me—-


But shit!



"Rain? Can you open the door for me please?" Boses ni Rina sa kabilang side ng pinto, katok ng katok.


"Shit naman oh!" I muttered. "Kung minamalas ka nga naman!."


"Sssshhh,baka marinig ka" saway ni Rain, "wait lang ha" and tumayo na siya at binuksan ang pinto..

"Hey, Rina whats up?"


"Rain, pwede ba kitang isama sa vlog ko? Kahit ilang minuto lang, para you know, mas lalong dumami ang viewers ko, hindi ko rin kasi mai upload yung picture natin kanina," Rina deeply sigh ng may pagka exaggerate, "kasi naman yung isa diyan, kukuha ng picture kung hindi kita ang ulo ko, kalahati lang ang katawan ko, parang nanadya ata eh!" Alam ko naman na ako ang pinariringgan ni Rina eh, pero kunwari busy ako sa phone ko at hindi ko siya pinapansin sa mga rants niya,.


Tiningnan ako ni Rain ng makahulugan, saka lang siya pasimpleng umiling.


"Ok lang Rina, san tayo kukuha ng videos?" Ive heard Rain said.



"Sa room ko sana? Kung hindi makakaistorbo sayo?" Rina asked nagpacute pa talaga kay Rain e mukhang namang asong ulol sa kanto. Kainis...



"O..okei.."Rain said awkwardly,
sabay tingin sakin ni Rain, I disagree kaya umiling lang ako kay rain pero inirapan niya lang ako. Saka na siya mabilis na hinila ni Rina palabas ng kwarto.



"Hay naku naman!!" Naisigaw ko,saka nalang ako pabagsak na humiga sa kama at pinag susuntok yung bed ko sa inis..



30 minutes had passed pero wala parin si Rain,
Then i heard na may nag- knock ulit sa door, biglang tayo ko sa higaan kala ko si Rain na, pero pagbukas ko Si mama pala.
Diretso narin siyang pumasok sa kwarto,umupo lang sa edge ng kama at hindi ako umimik.


"Anak, naistorbo ba kita? Nakita ko kasi si Rain kanina papasok sa kwarto ni Rina kaya kako pinuntuhan nalang kita dito para makapag-usap narin"Tinaasan ko lang siya ng kilay but i never say a word "Pasensya na kung hindi ko inamin kay tito reynaldo mo yung sa inyo ni Rain, e alam mo naman ang tito Reynaldo mo, napaka strikto kasi, ayoko naman na masira yung dinner natin kanina, nakakahiya rin kay Rain kapagka nawala sa mood si Reynaldo,lalo na at sa ilang taon nating hindi nagkikita at gusto ko ay maging ok ang lahat." Napayuko si mama. "Sa unay, nagulat din ako, hindi ko kasi ineexpect na makipagrelasyon ka sa—"


"Sa babae?"


"Nak, wag mo sanang mamasamain ang sinabi ko ah? Nagulat lang ako, pero tanggap ko naman yun anak ha?" Mabilis na bawi ni mama sa sinabi niya.



"alam mo bang si Rain ang may dahilan kung bakit naglakas loob akong makipagkita ulit sayo?, si Rain ang nagbukas ng puso ko para mapatawad ka at mapatawad ang sarili ko sa mga nangyari? Siya rin yung nagturo sakin kung paano kita ulit tanggapin sa buhay ko at burahin ang galit sa puso ko." Pinipilit kong hindi maiyak talaga, pero wala Eh dala siguro ng ibat-ibang emosyon at umagos ng tuloy-tuloy ang luha.



"Patawarin mo ako anak, hindi rin naging madali sakin ang lahat, lalo na sa pagkawala ni Yuna, kaso anak, nandito na ito,nangyari na,patawarin mo Ako, patawarin mo ako anak,sa mga pagkukulang ko sa inyo ng kapatid mo" she sob between her words and side hugged me.




"Ma, ok lang,hindi naman ganun kadaling kalimutan ang lahat, pero subukan nating magsimula ulit.." niyakap ko rin si mama ng mahigpit, namiss ko rin naman si mama,.kahit malaki ang naging tampo ko Sakanya, nanay ko parin naman siya
"sorry din ma, ang dami kong sinayang na panahon, hinayaan ko lang malunod ang puso ko sa galit ko sa inyo at sa sarili ko."


"Salamat anak, salamat.." nagiiyakan kami ni mama at nagtatawanan, para kaming mga baliw..



Ilang minuto pa at nagpaalam na si mama,
Para makapagpahinga narin daw ako,


Ang gaan sa dibdib,kung hindi dahil kay Rain baka hangga ngayun dala-dala ko parin ang mga galit ko sa puso ko. Nakaka refresh din pala.

Nakakagaan sa puso ang magpatawad.





Na pa smile nalang ako,umupo ako sa edge ng kama at ihiniga ang likod ko sa bed at sinandal ang dalawang kamay ko pa crossed sa mukha ko, at pumikit saglit.

"Look who's happy now..!" Ng maramdaman ko nalang ang bigat ni Rain na dumagan
Sa katawan ko.


"Ooohhh!! Ang bigat.." i said jokingly to Rain,


Nag smile lang siya and pressed her lips to my lips.
"Nakita ko mama mo palabas ng kwarto,Kaya naisip ko baka nakapagusap kayo ng masinsinan, ok naba kayo?"



I nodded, "teka lang bat ngayun kalang? Akala ko ilang minuto lang kayo eh, e almost 2 hrs kang nawala ah,anu bang pinaggagawa niyo dun?"kunot-noo ko.


Umalis sa pagkakapatong sakin si Rain at humiga sa tabi ko, at niyakap ako.
"Im so tired babe, grabe kasi si Rina masyadong hyper! paulit-ulit ang takes namin sa ginagawang niyang video for her vlog." She deeply sigh.




"Oh, I'm sorry babes, msydo ka naman kasing mabait eh, may choice ka namang tumanggi." I rolled my eyes.  "Sayang lang ang oras mo sa praning na yun.."



"Babe, Rina is not that bad.."



"Pinagtatanggol mo pa siya?" Rolling my eyes.. humarap sakin si Rain,


"No babe,pero ok narin yun nangyari, at-least nakapg-usap pa kayo ng mama mo diba?" Hinawakan ni Rain ang pisngi ko and kiss my lips.. "shower tayo babe? Parang ang lagkit-lagkit na ng feeling ko."



and Then nag shower muna kami, may sarili namang shower room tong kwarto na to,
Maliit nga lang compare sa mga ibang kwarto rito.


At nag bath robe na muna, saka namuna namin pinalaba yung damit para maisuot namin ulit bukas, Wala naman kasi kaming dalang damit at ayoko namang galawin yung mga damit ng kapatid ko..



"Babe, hindi naman siguro magpaparamdam
Yung kapatid mo dito noh? Diba dati niyang kwarto to?" Asked Rain, parang tanga lang..


"Sana nga magparamdam siya sakin, miss na miss ko na kaya siya,kahit sa panaginip lang sana makausap at mayakap ko siya,dati napanaginipan ko siya, panay ang iyak niya.." nalungkot ako at niyakap ako ni Rain. "Pag nagparamdam siya sakin, papakilala kita.." pagbibiro ko,

"Iihhh! ok lang naman,na pakilala mo ako, huwag nalang siyang magpapakita sakin pakisabi." Natawa lang ako Rain sa reaksyon niya, i didn't know na takot pala siya sa mumu,ahaha.



"Biro lang babe," napatitig ako sa mukha ni Rain and i pressed my lips to her, habang hawak ko ang pisngi niya,then we torridly kissed..  "wala na sigurong istorbo noh?" I said ng hindi nauudlot ang halikan namin,i felt her lips smile. And continue our kissing.




***********************************************

Napahimbing ang tulog namin ni Rain na magkayakap ng marinig ko ang mahihinang katok sa pinto, medyo nabigla pa ako dahil parehas kaming walang damit ni Rain, sinuot ko ng mabilisan ang bathrobe ko na nakapatong sa table, saka na ako mabilis na lumapit sa pinto, bago ko binuksan sumulyap muna ako sa wall-clock, it reads 7:16am,saka ko binuksan at siniwang ng konti ang pinto,



"Ma'am yumiko, eto mga damit na pinalaba niyo kagabi, naplantsahan narin po yan," si manang Jona pala..



"Salamat po manang" i smile.



"Ah syanga pala po,  sabay napo daw kayo mag breakfast ng mommy nyo po, pinapasabi niya,maghihintay lang po siya sa may garden."



"Thank you po, pakisabi po, magbibihis lang po kami at bababa napo." I said, at umalis na si manang Jona.

Mabilis kong nilock ang pinto, at bumalik sa bed.
,tulog na tulog pa ang mahal kong reyna na nakadapa sa bed, at paharap sa gawi ko ang mukha, Hinawi ko ang buhok niya na nakaharang sa mukha niya at inipit sa tenga niya saka ko lang siya pinagmasdan..



"Ganyan kanaba ka inlove sakin para titigan mo ako ng ganyan?" She murmured and smile pero pikit parin ang mata niya.


"Sira!" I said, i lean closer to her and kisses her exposed shoulder, then she lean also, to kiss my head, parang nag init ulit ang katawan ko sakanya, lalo na at ganitong exposed ang hubad niyang katawan, i flip her body ng dahan-dahan and begin to touch her breast while softly sucking and kissing her neck.



"Babes.." she moan "babes! oohh! stop.." saka marahan niya akong tinutulak "babe, please.."




"Why?" I asked.




"Your mom is waiting diba? We can do this naman ulit kapag nakauwi na tayo sa Manila" Rain said..



"Owkei.." i said and tumayo na para makapag quick Shower nalang, para matanggal ng konti ang init ng katawan ko.


Nagmadali narin kaming mag ayos para makababa na at makapag b'fast sa garden,


Nandun narin si mama naghihintay, maaga na daw umalis din si tito Reynaldo for his business with Ryan, and si Rina, baka mamaya padaw gigising yun.



Kaya kami lang tatlo nina mama ang nag b'fast..


"Anak, sana makapasyal kayo ng madalas dito no?" Si mama, sabay abot ng kanin sakin,pero inuna ko muna si Rain na i serve.


"Kapag ok sa sched namin ni Rain, ma, for sure papasyal kami dito.." i said




"Talaga anak?minsan kapag pinayagan ako ni tito Reynaldo mo, gusto kong makapasyal sa tinitirhan mo anak, kung ok lang sana sayo?"



"O-oo naman ma," i half smile.



"Sabay nating pasyalan ang kapatid mo sa puntod niya, tiyak na matutuwa yun kapag sabay tayo nagpunta dun." Sabik na sabi ni mama.. saka tumingin siya sa gawi ni Rain "Rain, ikaw ng bahala sa anak ko ah? May pagka matigas lang ang ulo Nito pero mabait naman siya,pagpasensyahan mo nalang siya sana"



Tinaasan ko ng kilay si mama, pero natawa lang silang dalawa ni Rain sa reaksyon ko..



Pagkatapos naming nag breakfast nag-ayos na kami at nagmadaling makauwi na,baka kasi magising pa si Rina at kulitin niya pa tong si Rain, baka mapurnada pa Ang pag-uwi namin, lalo na may press con pa ako mamayang 4pm..

*************************************************




"Honor your father and your mother, that your days may be prolonged in the land which the LORD your God gives you." Exodus 20:12

maraming-marami pong thank you sa mga sumusuporta sa mga stories ko, sa mga nag votes, nag comment at mga nag PM thank you very much po😊.. wala papong edit ito, kapag my typos man po pagpasensyahan nalang.😔

Stay safe guys! And Godbless..❤️❤️❤️

Continue Reading

You'll Also Like

35.9K 811 41
"What the mind forgets the heart remembers" Yang kasabihan na yan ang tanging pinanghahawakan ni Jamie Rodriguez, isang taong nagmahal lamang ngunit...
239K 5.5K 48
Meet Gwen Monseriti. Galing sa mayamang angkan. Ang pamilya niya ay naglalagi sa London dahil nandun yung business nila. Meron siyang Long time boyfr...
77.9K 1.4K 47
Everything can change by the people around you, but YOU are the one who can decide. Don't just use your heart, but also use your mind. Heartbreaks ma...
34.2K 1.2K 24
A childhood promise that was forgotten but maybe one day, just maybe, you'll remember.