Selam canlarım ballarım nasılsın?
İnşallah iyisinizdir.
Bol bol yorum yapmayı ve alttaki yıldızı parlatmayı unutmayın be canlar.
Size keyifli okumalar diler ve ben kaçarım canlarım ❤
38.Bölüm
🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟
💫
🌸ÖZGÜRLÜK🌸
Yıldız beni elimden tutmuş peşinde bahçe kapısına doğru sürüklüyordu.
O kadar zebani ben kaçmaya çalıştığımda hep önümde duvarlar örerken şimdi kimse önüme çıkmıyor, engel duvar örmüyordu.
"Yıldız!Meleği nereye götüreceksin?"
Yıldız elimi bırakıp Fatih'e doğru döndü.
"Sanane! Seni ilgilendirmez Fatih abi!"
Bir birlerinin yüzüne öyle bir nefes soluyorlardı ki biz gelmeden önce büyük bir tartışma yaşattıkları belli oluyordu.Fatih Yıldız'ın söylediği sözlerden daha çok rahatsız olarak zebanilerden birine seslendi.
"Timuçin Meleği al odaya çıkar. "
Yıldız'ın gözlerinin içine bakarak söylediği sözler, üzerine zebanilerden biri bana doğru geldi..Benim özgürlük düşlerim bu kadar diye düşünürken, takım elbiseli zebani tam kolumu tutacağı zaman Yıldız birden dönüp sol yumruğunu Timuçin olduğunu öğrendiğim zebaninin yüzüne geçirdi!
"Çek lan elini!"
( Temsili Yıldız esmer kafasında) şapkası olan bir kız.
Koskoca adam yeri boyladı. Ben ağzımdan kaçan çığlıkla elimle ağzımı kapattım. Titreyen dizlerimle bir iki adım geri gidip tabloya biraz uzaktan baktım gözlerimi yerdeki zavallıdan çekip Yıldız'a çevirdim. Bu kız ne yapmıştı!
Ama etrafıma bakınca tek şaşkın bir tek bendim. Bu kız dövüş sporuyla falan mı uğraşıyordu.
Fatih Yıldız'a kükreyince
"Yıldızz!!!"
Yıldız bakışlarını yerdeki adamdan çekip korkutucu bir şekilde Fatih'e baktı.
"Benim böyle karşımda durduğun gibi abimin de karşısında durdun mu abi ?"
Fatih Yıldız'ın bu sözleriyle yutkundu, bakışlarını kaçırdı.Yıldız bu soruyu sorduğuna göre bu başıma gelenlerin mimarının Fatih ve Uğur olduğunu bilmiyordu .İçimden konuştum.
"Fikri veren kendileri Uğurla beraber neden karşısında dursun ki!"
Yıldız birden bana döndü! Dediklerimi mi duymuştu, ben dışardan mı düşündüm!
Abisine dönüp baktı ellerini yumruk yaparak sıktı. Onun yanına doğru yürüdü.
Sinan yeni daha yaşadıklarının etkisinden çıkamamış gibiydi Yıldız'ın onun ayağının ucuna tükürmesini kendine konduramıyor gibi ayakta donmuş kalmıştı.
Yıldız karşısına geçip konuştu.
"Siz Sinan Gümüş yaptıklarınızla.. Hurşit Gümüşün oğlu olduğunu kanıtladınız!!!"
Sinan Yıldız'ın sözlerinden sonra aniden kafasını ona çevirip hayır anlamında salladı
Yıldız tersine daha çok üstüne gitti.
"Öyle öyle..Hurşit Gümüş gibi zalimsin! Benim de zalimlerle üç maymunu oynayanlarla işim olmaz git Zerda'nın yanınada bir mezar kaz, mezar taşınada
Yıldız Gül yazdır. Ölüm tarihinide bugünü ver ."
Sinan konuşacağı zaman Yıldız elini kaldırıp susturdu.
"İki haftadır kaçtın benden o zamanda konuşma hakkını kaybettin!"
Arkasını Rüyagile döndü bu sefer.
"Hadi bunlar saçma sapan bir işe girdiler siz niye engellendiniz Emine Sultan! Kadına ilk kadının yardım etmesi geremez gerekmez mi? Senin de kızın var. "
Bakışlarını Rüya'ya çevirdi.
" Benim yavrumun başına gelse bunlar, bir anne olarak razı olur muyum diye hiç mi sormadın vicdanına?..Hiç mi koymadın kendini onun annesi yerine..Biraz olsun yüreğinde mi acımadı? Görmediniz mi, gözünüzün önündeki kızın gözyaşlarını? Hiç mi duymadınız bu kızın yardım çığlıklarını.."
"Emine Sultan eğer Rüya'nın başına gelse bunlar Melek onada yardım ederdi..Sizin hepiniz gibi üç maymunu oynamazdı!
Diyorsun ya Meleğe bunları biz yapmadık ama vesile oldunuz bu kızın şuan karnında üç can taşımasına vesile oldunuz . "
Parmağıyla beni gösterip konuşmasına devam etti.
"Kaç aydır yaşadıklarına siz de vesile oldunuz engel değil! Vicdanınızla baş başa yaşayın Hurşit Gümüşün çalışanları ve çocukları!..Tabi varsa."
Arkasını dönerek bana doğru geldi Fatih'in yanından geçerken
"Sana da yazıklar olsun abi kaç aydır Melek de bir sıkıntı var, normal severek evlenmiş insanlar gibi değil nedir sıkıntı derdi diye sorduğumda gözümün içine baka baka hep yalan söylediğin için. "
Fatih Yıldızın bileğini tuttu
"Yapma be kızım Zade için tek umut, götürme onu.."
Yıldız kolunu hızlıca çekti anlından beliren damarla konuşmasına devam etti.
"Bir mazluma başka bir mazlumun canını yakarak yardım edemezsiniz! Ondan o mazlum içinde umut olmasını bekleyemezsiniz ! "
Benim yanıma geldi karşıma geçip elini uzattı
"Eee Melek hanım anneniz sizi bekliyor benim evimde, gidelim mi?"
Bu sözleri üzerine gözlerim doldu hemen ona iki adım adarak yaklaştım
"Gerçekten mi o burda mı?"
Bu sorum üzerine ilk kez Yıldız'ın yüzünde mahzun bir tebessüm oluştu.Kafasını sallayarak konuştu
"Evet burda ben getirdim,sen yolculuğa çıkamazmışsın doktorun öyle dedi, ben de en doğrusunun anneni buraya getirmek olduğunu düşündüm, şuan seni getireceğimi duyunca evde mutluluktan sana neler hazırlıyor neler..."
Bu dediklerine inanamadım mutluluktan ne diyeceğimi bilemedim gözlerimden yaşlar akarken ne ara Yıldız'a sarıldım farkında bile değildim. Ondan ayrılıp kollarını tutup gözlerinin içine bakıp sordum.
"Sen..Sen yalan söylemiyorsun demi ?"
Kendini gösterip gülerek sordu.
"Sence yalan söyler gibi bir halim mi var, Bir haftadır Nur teyzenin yemeklerini yiyorum şu halime bak bir haftada bir kilo aldım."
Şöyle bi bakınca kilo aldığı belli oluyordu , benim yedirmeyi içirmeyi severdi kesinlike Yıldız'ın annemin elinden geçtiği belli oluyordu. Bir haftadır annem burda mı?
"Bir hafta mı?"
"Evet ben bunları öğrenince buraya geldim ama sen yoktun aramadığım yer kalmadı sonra telefonlarında kapandığını görünce en doğrusunun seni yoğun bakımda bilen anneni buraya getirmek olduğuna karar verdim, bir haftadır annen seni bekliyor."
Kolundaki saate baktı
"Ooohoo çok geç bile kaldık öğlene getiririm demiştim halbuki akşama anca evde oluruz hadi birde anne azarı yiyemem, hadi gidelim ."
Elini uzattı kafasıyla bahçe kapısını gösterdi.
O uzatılan eli öyle bir tuttum ki ,bahçe kapısına doğru yürüdük Yıldız önde ben arkada tam kapıdan çıkıp giderken Sinan'ın sesini duydum.
"Fatih bırak gitsinler.."
Kafamı çevirip ona baktım
'Hoşçakal canavar..'
Tekrar önüme döndüm bahçe kapısından çıktıktan sonra Yıldız cebinden telefonu çıkartıp birini aradı
"Alo mahmut amca sana attığım adrese acil bir taksi yollasana?"
Biraz konuştuktan sonra telefonu kapatıp yürümeye devam etti.
"Yıldız?"
"Hımm "
"Benim başıma gelenlerin neden geldiğini biliyor musun?"
"Hı hı "
"O zaman niye onlar gibi sende beni suçlamıyorsun da ,yardım ediyorsun?"
"İnsan olan öyle yapar da ondan. "
"Zerda'nın başına gelenler için beni suçlamıyacak mısın?
Durup bana döndü
"Hayır ama bir gün abini bulursam ona bile soracağım ablamın başına gelenleri, neden yaptığını kabul ederse işte o zaman.. onu elimden kimse alamaz ."
Kafamı sallayarak onun dediklerine katıldım.
"Ben senin gibi dövüşemem ama silah kullanmasını bilirim eğer abim bunları kabul ederse ayağına sıkarım sen onu iyice dövdükten sonrada kafasına sıkarım."
Dediklerime gözlerini açarak şaşkın şaşkın dinledi. En sonunda gülerek kafasını salladı.
"Tamam zamanı gelince öyle yapalım "
Önüne dönüp yürümeye devam etti.
"Yıldız annem benim hakkımda neler biliyor?"
"Neleri bilmesi gerekiyor?"
"Hamile olduğu mu biliyor mu? Bilmiyorsa ben şimdi onun karşısına nasıl çıkacağım?..Kendimi kaç aydır yaşadıklarımı ona nasıl anlatacağım .."
"Anne olmak koyal iş değil..Herkes yara açar o yaranı sarar..ilk şevkati de sevgiyi de ondan görmezmiyiz? Lina'nın annesi dışında tabiki. Sen anlatmadan o ruhundaki acıları görür merak etme hem bir anne yavrusunu her türlü kabul eder sahip çıkar yoksa bilir yavrusuna sahib çıkmazsa kartallara, çakallara yem olur...Senin hamile olduğunu da biliyor. "
Göz yaşlarımı silip ona baktım
"Sen kaç yaşındasın?"
"17 niye sordun ki?"
"Ben de 21 yaşındayım ama sen yaşından çok büyük ve mantıklı düşünüyorsun ."
"Ama ruh yaşım 50 "
Gülerek söylemişti bunu beni güldürmeye çalıştığını anlamıştım. Bende gülerek göz yaşlarımı sildim.
"Annem benim hamile olduğumu duyunca ne tepki verdi?"
"Ney bir de üçüz mü? Aynen böyle dedi."
Beni güldürmeye çalıştığını anlamıştım çünkü annem hayatta böyle bir tepki vermez.İnanmadığı mı görünce ,eliyle şapkasını düzeltti
"Tamam bu tepkiyi ben vermiş olabilirim. Gidince artık bizzat gözlerinle görürsün.Ama senin suçun olmadığını annende biliyor.."
Çalan kornayla karşıdan gelen sarı taksi konuşmamızı yarım bırakmamıza sebeb oldu.
"Hah geldi sonunda. "
Taksiye geçip bindik ben arkaya geçerken Yıldız öne oturdu şoför kolduğunda yaşlı bir amcamız vardı Yıldızla biraz konuştuktan sonra Yıldız
"Mahalleye atı ver bizi Mahmut amca."
Yaşlı Mahmut amca bunu yanlış anlayıp
"Niye atayım sizi deli kız götürüp bırakırıp . "
"Tamam Mahmut amca sen öyle yap seni mi kıracam."
Onların bu hallerine tebessüm ederek izledim.
*******
Yolda giderken yeni fark etmiştim ben artık özgürdüm .
Özdemir Asaf'ın şiiri ve Dante Aiighieri'nin bir sözü geldi aklıma şuan yaşadığım durumu anlatan
Aşk, varlığında, yokluğunda belli olur
Egemenlik, varlığında, yokluğunda belli olur
Bir özgürlük var, sularca, havalarca olağan
Varlığında değil, yokluğunda belli olur.
Özdemir Asaf
İnsan hür olmadan, huzurlu ve mesut olamaz. Dante Aiighieri
Ben bugün kaç ay sonra kaybettiğim özgürlüğü, huzuru bugün bulmuştum.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Yeni bölüm en kısa zamanda gelecek inşallah.❤
Şuan 18 nisanda vizem var onlara çalışıyorum yeni bölüm biraz geçikirse kusura bakmayın canlar. 🙈
Allah'a emanet olun ❤