ELAINE'S POV
"Sige if that's your Choice, Simula ngayon. 'I'M DONE CHASING YOU'."
"Good." Malamig na sabi niya at lumabas na ng kwarto. Naiwan naman akong Umiiyak sa loob. Tumayo ako at Nilock ang pinto. Napa upo nalang ako sa sahig sa sakit ng nararamdaman ko. Nagtuloy tuloy ang pagpatak ng luha ko at ayaw nitong huminto. Sa totoo Lang Hindi ko inexpect na yun ang esasagot niya akala ko magdadalawang isip siya kaso nagkamali nanaman ako.
Mukhang ako nalang palati ang Mali. Ako na ang tanga. Ako na ang Umaasa sa bagay na Hindi mangyayare. Akala ko kahit konti May gusto rin si Axel sakin pero nagkamali ako. Nag tuloy tuloy ang pag iyak ko ng ilang minuto, hangang May Biglang kumatok sa pinto na patingin naman ako dito. si Axel Kaya yan, nagdalawang isip ba siya. Bat ba ako ganito ako na ngang nasaktan ng sobra sobra tapos iniisip ko pa lahat yun, tapos ngayon ako namang umaasa na mag dadalawang isip pa siya.
"Elaine Buksan mo to." Alam kong si Timothy yun. Pero wala akong gana kaya Hindi ako sumagot at nag tuloy sa pag iyak. Nagtuloy tuloy rin siya sa pag katok.
"Elaine Please Buksan mo to." Pagpipilit niya sakin.
"Tim Umuwi ka nalang please. wala akong gana makipag usap ngayon, so please Umuwi kana."
"Hindi.... Hindi ako Aalis dito hangang Hindi ka okay. so please papasukin mo na ako para matulungan kita." Pagpipilit niya.
"Umuwi ka na Tim."
"Elaine Buksan mo to. Alam kong hindi ka Okay. So please Lang hayaan mo akong matulungan ka. Andito lang ako para sayo, kaya Buksan mo na to." Hindi ko siya pinansin at nagtuloy tuloy Lang siya sa pag kakatok.
"Hindi ka ba talaga titigil!" Sigaw ko Kay Timothy nung nainis na ako sa kakakatok niya.
"Hindi... kaya Kung ako Sayo Buksan mo nalang to." Pagpipilit niya. Dahil alam kong Hindi niya ako tatantanan ay Tumayo nalang ako Pinunas Luha ko at binuksan ang pinto. Pag bukas ko ay nanglaki mga mata niya at tumingin sakin ng parang awang-awa na may halong galit.
"Oh. Nakapasok ka na. Kita mo naman siguro okay Lang ako. Kaya please umuwi kana." Seryosong sabi ko sakanya habang naka pilit na ngiti ako.
"Hindi mo ako makukuha diyan sa pagkukunwari mo Elaine." Hinila naman niya ako papunta sa kama at pinaupo doon. pagkalipas ng ilang saglit ay May kinuha pa siya sa Bag niya na nasa kwarto ko, at umupo narin siya sa tabi ko at tinitigan Lang ako sa mata. "Kung okay ka bat namumula mata mo? Narinig ko rin pag iyak mo. Wag mong pigilan yan ilabas, mo lahat ng sama ng loob na meron sayo." Seryosong sabi nito at inabot sakin yung panyo niya. Bago ko Panaman kinuha yung panyo ay Nag umpisa na ulit tumulo luha ko. Umiyak Lang ako ng Umiyak.
"Ano bang nagawa ko at Kinailangan akong masaktan ng Sobra sobra."
"Wala."
"Ganito ba ako ka walang Halaga Sakanya para saktan lang niya ako ng Ganito." Bigla naman niya akong niyakap naka Sandal ang noo ko sa Dibdib niya habang ang ulo niya ay nakapatong sa Ulo ko.
"Kung sakanya Wala Lang Halaga sakin ikaw ang pinakamahalaga." Mahinang sabi niya sakin. Medyo nakaramdam naman ako ng konting tuwa sa sinabe niya, pero mas malaki parin ang lungkot na nararamdaman ko.
"Salamat Timothy, ikaw nalang palagi nandyan para sakin."
"Hindi mo kailangan magpa Salamat kasi palagi Lang ako nandito para sayo."
"Ano Bang Mali sakin at Hindi niya ako kayang mahalin? Panget ba ako? Mukha ba akong Basura? Panget ba Ugali ko?"
"Hindi."
"Edi Ano! Anong Mali sakin at sinaktan niya ako ng sobra sobra."
"Wala... walang Mali sayo. Hindi Lang kasi niya nakita yung Halaga mo."
"May Halaga pa ba ako? Eh sa Totoo Lang Hindi naman niya kasalanan to Eh. Kasalanan ko to kasi nagpakatanga ako sa maling Tao!" Maslalong Lumakas ang pag tulo ng luha ko.
"Shhhhhhh..... Wala kang kasalanan."
"Edi ba——"
"Wag ka ng Magsalita Hayaan mo na yung luha mo maglabas ng Sakit na nararamdaman mo." Biglang singit niya. Hindi na kami nagsalita pa at ilang oras Lang ako nakasandal sa dibdib niya at Umiiyak. Nang napagod na ako ay Hiniga niya na ako sa kama. Salamat Timothy sa Lahat. Tuwing kasama ko siya parang unting unti na nawawala lahat ng problema ko. Komfortable ako tuwing kasama ko siya, simula pa Lang nung una ko siyang makilala parang alam kong mabuting tao siya, At nagpapasalamat akong Nakilala ko siya.
TIMOTHY'S POV
1:48am na ng Umaga nung Huminto na sa pagiiyak si Elaine, kaya hiniga ko na siya sa kama niya. Nung akala ko ay tulog na siya ay tumayo na ako, mag uumpisa na sana ako maglakad palabas ng Biglang May humawak sa Kamay ko. Pagtingin ko ay nakahawak ang kaliwang kamay niya sa kamay ko at nakadilat ang mga mata niya.
"Please wag mo akong iwan." Mahinang sambit niya. Mukhang pagod na pagod niya siya at nanghihina na dahil sa sakit at sa pagpatuloy tuloy niyang pag iyak kanina.
"Hindi Kita iiwan. May kukunin Lang ako Saglit at babalik rin ako kaagad." Binitawan niya na ang kamay ko at pumikit na. Pagkatapos ko siyang tignan pa ng ilang minuto ay lumabas na ako at dumeretsyo sa baba. Nakita ko namang andun ang Mom niya na mukhang alalang alala, kwinento ko Kay tita ang nangyare sa pagitan ni Axel at Elaine. Nagulat naman siya nung kwinento ko.
"Kumusta si Elaine?" Nag aalalang tanong niya.
"Ok na ho siya. Tumigil na po siya sa pag iiyak at natutulog na po."
"Mabuti naman Kung ganoon. Hindi ko aakalain na ganito pala nangyayare sa pagitan nila ni Axel. Mabait naman na bata si Axel."
"Hindi naman po Totally kasalanan ni Axel, masyado Lang po kasi napamahal si Elaine sakanya, kaya ganito Ang nararamdaman niya." Huminga naman ng malalim ang ina ni Elaine.
"Sana maging Okay na si Elaine."
"Magiging ok rin po siya, kaya wag na po kayo mag alala at magpahinga narin po kayo gabi na po."
"Siguro nga dapat magpahinga narin ako, ikaw Timothy matulog ka muna kaya sa Guest room naka ayos naman iyon."
"Hindi na ho, nag pangako po ako Kay elaine na Hindi ko siya iiwan. Kaya dun nalang po ako sa upuan sa Kwarto niya magpapahinga."
"Sigurado ka ba diyan Iho?"
"Opo. Sige na po magpahinga na po kayo, May kukunin lang ho ako at babalik narin ako sa kwarto ni Elaine."
"Sige, Salamat Timothy sa Pag alaga sa anak ko ah."
"Walang ano man po, alam niyo naman po kung ano si Elaine sakin. At masisiguro ko po sainyo na Hindi ko po siya pababayaan." Nakangiting sabi ko Kay tita.
"Salamat. Alam kong hindi mo pababayaan ang anak ko. Kaya Salamat Ulit Timothy." Ngiting sabi ni tita. Tumango naman ako at pagkatapos ay umakyat narin siya. Pagkatapos ko kunin ang gamit ko ay bumalik narin ako sa kwarto ni Elaine.
Pagpasok ko ay Tulog na ito kaya umupo na ako sa Couch sa May kwarto niya. Natandaan ko kanina nung Nakita kong pababa na si Axel galing sa kwarto ni elaine, walang ka emotion ang kanyang mukha habang naglalakad pababa. Gustong gusto ko na sana siyang suntukin pero andun si Tita at Nahihiya akong makita niya iyon. Pagkatapos niyang mag Paalam Kay Tita ay naglakad narin siya palabas at sumulyap pa sakin bago tuluyang umalis. Nang nakaalis niya siya ay nagmadali na ako papunta sa kwarto ni Elaine para tignan Kung ano ang Lagay niya. Ngayon Nakatingin Lang ako sakanya habang tulog na siya.
'Sana Alam mo Kung gaano ka kahalaga sakin Elaine.'
'Wag kang mag aalala Hindi kita pababayaan.'
'Hindi kita hahayaang masaktan."
'Palagi Lang ako Nandito para sayo.'
Napangiti nalang ako at pumikit narin...
TO BE CONTINUED...
(THANK YOU FOR READING MY STORY, I HOPE YOU CONTINUE TO SUPPORT IT.)
VOTE
COMMENT
SHARE