continuation...
"Dapat halikan ko din si Ella... kasi hinalikan ako ni Jeff dapat gumanti din ako kasi three years kang hinalikan ni Ella.."
"Nyek! Di ba dapat si Jeff uli sa harap ni Ella..."
"Ahhh oo nga nu!..."
"Wag na pala... baka masabihan na naman akong walang spark!"
"Hahahaha.... pero natawa talaga ako sa reaction mo ng sabihin niya yun, babe... hahahah ang gwapong si Dok Tan, sinabihan ng walang spark!"
"Babe.. STOP na! Asar na ako!"
"Hahahaha..."
----------------------------------
ANTON's POV
Ilang araw ng makaalis sila Ella ay biglang napatawag si Mama at ramdam ko sa tono ng boses niya na galit dito. Halos kilabutan ako ng ibaba nito ang tawag.
Kaya naman agad na ininform ko si Alfred sa biglaang pagtawag ni Mama. Kahit siya ay nagulat. Nasabi ko din kay Alfred na hindi pa alam ni Mama na dumating na siya o ang magkasama na kami sa iisang hospital.
Kaya naman talagang hindi ako makapagfocus sa trabaho.
"Siguro nabalitaan na nitong umalis na nga si Ella pero bakit di ako kasama o maaaring alam na din niyang break na nga kami nito, o baka naman alam na din niyang nandito na sa Pilipinas si Alfred.... Wahhhhh...."
Hindi ko na napansin na pahapon na kaya naman nagulat ako ng biglang may dumating na mga box ng pizza. Tuwang tuwa ang mga kasama ko kasi naman sobrang sami talaga ng worklpad namin that day. Tapos nalipad pa ang isip ko.
Agad akong nawala sa pag iisip ng makita ko ang mga box at hanapin ang mukha ng alam kong gagawa nito.
Kita ko ang matamis na ngiti nito... at itinaas at ituro nito cellphone na hawak.. doon ko na gets ang nais niyang sabihin.
Nang kunin ko ang cellphone ko ay nagulat ako ng makita kong may 10 missed calls at 26 text messsages na pala ako at lahat ng iyon ay galing kay Alfred.
"Babe?"
"Babe... lumabas ka na muna ng ER lutang na lutang ka. Meet me outside..."
"Babe... please answer my call."
"Babe... I'm here outside! I'm waiting for you..."
"Babe... hala, masyado kang nag iisip. Stop thinking..."
"Babe, di kita iiwan, kausapin natin Mama mo, please naman stop mo na yan nag aalala na ako sayo... Babe!"
"Babe... Anton, please answer the phone..."
"My gosh Anton, you are worrying me so much... Babe...."
"Ahhhhh ewan, sige for sure pag nakita mo ang pizza magigising ka uli sa pananaginip mo ng gising.... ggggggrrrrrr!!!.. wait mo na lang ang pizza...
Hayssss di kita ma hug now nasa Workplace kasi tayo!"
Nang mabasa ko ang mga messages ni Alfred ay gumaan ang pakiramdam ko tapos ay nag smile ako dito at nagreply na din sa mga messages nito.
"Babe, im sorry. Di ko inisip ang feelings mo... huhuhu"
"No its ok!... Stop over thinking! I'm here babe..."
"Anong gagawin ko babe.... Natatakot ako!"
"Babe, natatakot saan... May sinabi na ba ang Mama mo para mag isip ka ng ganyan. Let's meet Tita, asap if you want."
"No! Wag Babe... Hmmm Tita na talaga ahhh... tsk tsk tsk"
"Babe... Need natin harapin ito. Need na din natin ipaalam sa kaniya ang tungkol sa atin!, why.. Mama mo siya so ano ba dapat... Mommy?!"
"Tita na lang... pero Babe... I'm scared... kasi what if!"
"What if?.. di ka niya matanggap? Don't worry di kita iiwan... I love you so much, Anton... I love you so much!"
"Thank you babe... I love you too!"
(Huhuhu sana all, inggit ka no?)
---------------------------------
ALFRED's POV
"I love Anton so much...hayyyysss kaya lang natatakot talaga ito".
Ang sarap sarap sa puso na sa tuwing imumulat mo ang mga mata mo mukha ng taong pinakamamahal mo ang nakikita mo. Ang gaan gaan sa pakiramdam dahil ang pinangarap mong makasama ay ito nga ay nasa harap ko na.
Kaya lang kita ko ang takot nito ng masabi nga nitong napatawag ang mama niya at ramdam niyang may mali sa tomo ng boses nito.
Kahit paulit ulit ko itong inaalo ito ay wala talaga ito sa sarili kaya naman pansin na pansin ng mga kasamahan niya na may iniisip nga itong napakalalim. Ilan ulit ko itong tinetxt at at tinatawagan at di nito napapansin ang phone niya.
Kaya naman nag decide akong mag order ng favorite nitong pizza. Dahil oras na gawin ko iyon ay babalik ito sa ulirat.
Nang dumating nga ang order ko ay napansin kong bumalik ito sa wisyo at hinanap ako nito.
Nag decide kaming pumunta ni Anton sa bahay nila sa off niya. Kaya naman tinaon ko din na same day ako mag off para masamahan ang baby ko.
Ayokong harapin nito ang isang hamon sa buhay niya na wala ako sa tabi nito.
Habang nasa byahe ay ramdam ko ang kaba nito.
Kaya naman hinawakan ko ang kamay nito habang ang kabilang kamay ko ay nakahawak sa manibela.
Tumingin ito na parang bata dahil talaga naman nag papawa ang mukha nito. Kaya naman mabilisan kong hinalikan ang labi nito.
Nagalit nga lang ito ng gawin ko iyon. Kasi nga naman nasa gitna kami ng kalsada. Sa nangyari ay nawala ang mukha nitong parang bata at napalitan ng galit na inahin.
Nang makarating kami sa lugar nila ay muling nakita ang kaba dito at pamumutla nito. Kaya naman ng mai park ko na ang kotse ay agad kong niyakap ito.
Iiyak pa sana ito pero nagulat ito ng bigla kong katukin ang noo na talaga namang ikinagulat niya.
"Aray... Alf bakit mo ginawa yun!"
"Simple lang... di mo pa nakakausap mama mo iiyak ka na agad baka mamaya sabihin pa ni tita inaaway kita."
"Sorry na!... Teka... Baby!!"
Biglang pagtawag nito sa akin..
"Bakit...?"
"Hindi pa alam ni Mama na nandito ka na... Wag ka muna papasok ahhh hanggat di kiya tinatawag..."
"Why naman... Miss ko na din naman si tita!"
"Basta!"
"Tsk... hay naku... sige, sige... pero wag na wag monb kakalimutan na nasa labas lang ako huh!"
"Opo!"
Kaya naman ng makalabas kami ng kotse ay sabay kami naglakad nito.
Kilala ni Anton ang may ari parking area kaya naman ng lumabas kami ay nag smile na lang ang Ginoo ng makita nito si Anton.
Medyo nasa dulong bahagi ng barangay sila Anton nakatira kaya naman, nadaanan namin ang lahat ng tao sa kalye patungo sa bahay nila.
Halos lumaki ang tenga ko sa mga naririnig kong mga papuri sa mga dalaga at ilang mga matatandang babae sa lugar nila.
"Juice mio ang gwapong binata naman ng kasama ng kapatid ni Astrid..." sabi ng isang dalaga na nabili sa tindahan sa daan
"Anton... sino yang binatang kasama mo ang Gwapo ahhh pakilala mo naman sa Anak ko!"
"Kuya Anton!... Ang gwapo mo pa din hehehe... pakilala mo naman kami sa kasama mo! Hihihi.." sabi nung dalagang halos kaidaran lang namin.
Halos namumula na ako sa mga naririnig kong papuri pero ng marinig kong nagsalita si Anton ay nawala ako sa panaginip na iyon...
"Nang Inday, kamusta po... Talagang gwapo po ito pero tali na po ito malapit ng ikasal!"
"Huh! Sinong ikakasal.." bulong ko.. tapos ay tumitig ako kay Anton.
Nakita kong tumingin ito at lumapit sa akin pagkatapos ay may binulong sa akin.
"Umayos ka, iiwan kita dito. Talaga namang nagpapa cute ka pa ha... sige kahit magpropose ka sakin di ako mag OO kapag di ka tumitigil diyan.. " Nang marinig ko ang sinabi niyo ay natahimik na lang ako. Takot ko lang pero talaga namang ramdam kong possessive din talaga ito sa akin..
Pagdating sa bahay ay iniwan muna ako ni Anton sa gilid ng bahay nila kaya naman lahat ng nadaan sa kalsada ay nag ha hi sa akin o kaya naman ang iba ay talaga namang natigil pa para lang tingnan ako. Halos mamula na ako sa kinatatayuan ko hanggang sa marinig kong tawagin na ni Anton ang pangalan ko.
Ramdam ko sa boses ni Anton na may...
Itutuloy...
JuanDer25