"seni sevmiyorum dedim yalandı,
istemiyorum artık palavra,
ellerimde çicekler, kapında sırılsıklam
görürsen bir gün şaşırma"
-
öykü: tamam
öykü: pekala
öykü: sonunda mutlu olacağımı düşünürsek
öykü: onu öpmene bir şey demeyeceğim
barış: sevgilim
barış: bak zaten düşünülmemiş bir şeydi
öykü: bir de düşünseydin barış?
barış: haklısın
barış: özür dilerim
öykü: seni seviyorum
barış: seni seviyorum
-
eftelya: özür dilerim
b: ne
eftelya: dün gece kırdım kalbini
eftelya: özür dilerim
b: güzelim
b: ben sana kırılamıyorum ki
b: eftelya senden sadece bir şey istiyorum
b: yapamayacağını bilsem de
b: yalvarırım artık barış için yıpratma kendini
b: bak yemin ederim değmez ,
eftelya: dün barış bana ne dedi biliyor musun
b: biliyorum
bu mesaj silindi
eftelya: neyi sildin görmedim
b: ne dedi yazdım da yanlış yazmışım
eftelya: hm
eftelya: neyse şey dedi
eftelya: benim öykü'ye olan sevgimin yanında seninki ne ki?
b: vay orospu çocuğu
b: özür dileirim
eftelya: lütfen deme
b :yok dediğim için değil
b: annesinin bi suçu yok
eftelya: artık onun hakkında konuşmak istemiyorum
b: seni ilk ne zaman gördüğümü söyleyeyim mi?
b: okulun kütüphanesinde gördüm
b: pencerenin önündeydin ama ben aşağıdaydım
b: saçların rüzgardan uçuştu
b: bi keresinde bir söz okumuştum
b: yel essin kokusu gelsin diye
b: o an nedense çok güzel koktuğunu düşünmüştüm
b: yanılmamışım da
b: çok güzel kokuyorsun
eftelya: gürkan
b: ne
eftelya: gürkan mısın sen
eftelya: siktşr sen gürkan mııısn
b: hayır ne alaka
eftelya: bir keresinde bana 'yel essin kokun gelsin' demişti
b: bilindik bir söz
eftelya: gürkan değilsin?
b: gürkan değilim eftelya
eftelya: kimsin sen
b: hiç kimse
b: senin için hiç kimseyim
eftelya: gitmem lazım
eftelya: görüşürüz
b: görüşür müyüz ki cidden
190320