New Day
Morning
ខ្ញុំភ្ញាក់ឡើងក៏ឃើញខ្លួនឯងក្នុងដំណាក់មួយដែលនៅទីនោះមានអ្នកបម្រើចាំបម្រើគ្រប់ពេលតែក្រែងគេយកខ្ញុំមកឲខ្ញុំបម្រើគេអី?
<<ខ្លួនឯងឈ្មោះអី?>>ខ្ញុំសួរស្រីម្នាក់ដែលកំពុងធ្វើម៉ូតសក់ឲខ្ញុំ។កាលមុនសក់ខ្ញុំត្រឹមឆ្អឹងជំនីប៉ុណ្ណោះឥឡូវវាវែងដល់ចង្កេះទៅហើយ។
ណានណាន<<ខ្ញុំម្ចាស់ឈ្មោះណានណាន>>
<<ណានណានមែនទេ?ពីរោះណាស់>>
ណានណាន<<អរព្រះគុណព្រះនាង>>
<<ព្រះនាង!?>>
ណានណាន<<មេម្ចាស់>>
<<ខ្ញុំជាអ្នកបម្រើទេ>>
ណានណាន <<អត់ទេព្រះនាង ម្សិលមិញនេះពេលដែលព្រះអង្គបីព្រះនាងមកវិញក៏តែងតាំងព្រះនាងធ្វើព្រះនាងហើយ>>
<<មែនហេ៎!?>>
ណានណាន <<ព្រះមេ>>
<<គេនៅឯណា?ខ្ញុំទៅរកគេ អា៎!!>>ខ្ញុំងើបដើរទៅតែក៏ត្រូវក្រលាច់ជើងដួល។
<<ឯណាស្បែកជើងខ្ញុំ?>>
ណានណាន <<ស្បែកជើងនោះព្រះអង្គយកទៅដុតចោលហើយ>>
<<ខ្ញុំមិនពាក់ទេ>>រួចខ្ញុំក៏គប់ស្បែកជើងនោះចេញក្រៅតាមបង្អួច។
ណានណាន <<មិនបានទេព្រះនាងដើរជើងទទេមិនបានទេ>>នាងបញ្ជាឲគេយកស្បែកជើងមកវិញ។ស្បែកជើងនោះវាកែងខ្ពស់ដើរមិនស្រួលក្រិចជើងហើយមិនដូចស្បែកជើងប៉ាត់តាទេ។
<<ខ្ញុំមិនពាក់>>
អាមាត្យ<<ព្រះអង្គយាងមកដល់>>រួចអ្នកបម្រើទាំងអស់ក៏អែបកៀក។
ព្រះអង្គ<<ហេតុអីក៏គប់ស្បែកជើងចេញក្រៅ?>>គេដើរចូលមកទាំងក្នុងដៃមានកាន់ស្បែកជើងនោះ។
ណានណាន <<ព្រះនាងទ្រង់មិនទាន់ចេះពាក់>>
អាមាត្យ<<ចេញទៅ>>ហើយក៏នាំគ្នាចេញអស់សល់តែខ្ញុំនឹងគេ។
ព្រះអង្គ<<ពាក់ទៅ!>>គេបោះស្បែកជើងឲខ្ញុំ។
<<មិនពាក់!!>>
ព្រះអង្គ<<នាងចង់ដូចម្សិលមិញទេ?ពាក់ភ្លាម!>>
<<ហឹស!គម្រាមកំហែងគេ!>>
ព្រះអង្គ<<ប្រយ័ត្នសម្តីនាងបន្តិច រៀនពាក់វាទៅ>>ហើយខ្ញុំក៏យកវាមកពាក់។
ព្រះអង្គ<<ដើរទៅយើងឲគេបង្រៀន>>ហើយខ្ញុំក៏ងើបឈរដើរទៅមុខបាន3ជំហានក៏ដួល។
ព្រះអង្គ<<ណានណាន មកណេះ!>>
ណានណាន<<ព្រះពរ>>
ព្រះអង្គ<<បង្រៀននាងទៅ>>ហើយគេក៏ដើរទៅអង្គុយលើកៅអី។
បន្ទាប់ពីរៀនសន្ទុះខ្ញុំក៏ដើរបានល្អជាងមុន។
ព្រះអង្គ<<នៅក្នុងវាំងពាក់ស្បែកជើងនេះពេលចេញក្រៅចាំពាក់ស្បែកជើង-កវែង>>ខ្ញុំមិនមាត់ក៏អង្គុយផឹកតែ។
ផាំង!!
ព្រះអង្គ<<មិនឮទេហេ៎!?>>គេគោះតុមួយដៃ។
<<ទូលបង្គំឮហើយមេម្ចាស់>>
ព្រះអង្គ<<មកណេះ!!>>គេកាន់ដៃខ្ញុំអូសទៅក្រៅ។
<<ទៅណា?>>ហើយគេក៏នាំខ្ញុំមកក្រៅវាំង។
ព្រះអង្គ<<ទៅផ្សារ>>ពេលដើរដល់ផ្សារឃើញមានប្រជាជនច្រើនណាស់ថែមទាំងអ៊ូរអរទៀតផង។ចំណែកឯនៅក្រោយក៏មានកងទ័ពការពារ។
<<ព្រះអង្គ!!>>
ព្រះអង្គ<<ហុឹម!?នាងមិនចូលចិត្តទេហេ៎?>>
<<មិនមែនទេ ក្រែងថ្ងៃនេះព្រះអង្គត្រូវរៀបអភិសេកហេ៎?>>
ព្រះអង្គ<<បន្តិចទៀតចាប់ផ្តើមហើយ>>
<<ហេតុអីព្រះអង្គនៅទីនេះ?មិនចាំព្រះមហេសីទេហេ៎?>>
ព្រះអង្គ<<គេមិនទាន់មកទេកំពុងនៅតាមផ្លូវ>>
<<ព្រះអង្គគួរតែទៅទទួលទ្រង់>>
ព្រះអង្គ<<យើងដឹងហើយកុំនិយាយច្រើនពេក>>
<<Emm>>ហើយខ្ញុំក៏សន្សឹមៗព្រលែងដៃចេញពីគេហើយរត់ទៅមើលបន្តោងគុជដែលគេតាំងលក់។រួចគេក៏បន្តដំណើរប្រហែលមិនចាប់អារម្មណ៍នឹងខ្ញុំទេហើយក៏គ្មាននរណាមកតាមដែលបែបនេះក៏ល្អខ្ញុំក៏លួចរត់ដោយជើងទទេ។
មកដល់តំបន់ស្ងាត់មួយខ្ញុំក៏ដើរធម្មតាវិញ។
<<ហើុយ~>>ខ្ញុំដក់ដង្ហើមធំបន្តិចរួចក៏ឈប់សម្រាកក្រោមដើមឈើធំមួយហើយក៏គេងលក់បាត់ទៅ។
ផាំងៗៗ
សម្លេងផាវលាន់ឮពេញត្រចៀកខ្ញុំក៏ប្រញាប់ងើបឡើងហើយក៏ឃើញថាខ្លួនឯងនៅវាំងឬមួយមិញនេះជាសុបិន?ខ្ញុំងើបឡើងហើយដើរចេញទៅក្រៅមេឃយប់ណាស់ហើយប្រជាជន អ្នកបម្រើនិងកងទ័ពនាំគ្នាផឹកសុីសើចសប្បាយពេញក្នុងវាំងព្រោះជាថ្ងៃសិរីមង្គលរបស់ស្តេចផែនដី។
ខ្ញុំក៏ដើរទៅលេងនឹងគេនឹងឯងដែលមានណានណានដើរតាម។
<<ឯណាព្រះមហេសី?>>
ណានណាន <<ទ្រង់យាងចូលបន្ទប់ផ្សំដំណេកហើយ>>ហើយខ្ញុំមិនមាត់ក៏ដើរលេងនៅផ្សារទីនោះពេលយប់ស្អាតណាស់មានភ្លើងពណ៌លឿងទុំព្រាកៗមានគេទាយកំណាព្យ មានលក់ចង្កៀងគម និយាយរួមទាំងអ៊ូអរទាំងស្អាត។
<<ណានណាន នេះជាសតវត្សទីប៉ុន្មាន?>>
ណានណាន <<សតវត្ស!?មិនដឹងទេមេម្ចាស់ហើយក៏មិនដែលឮ>>បើមិនដឹងបែបនេះប្រហែលជាមុនគ.សហើយ។
ណានណាន <<ព្រះនាងយប់ណាស់ហើយយើងទៅវិញទៅ>>
<<ខ្ញុំចង់លេងតិចទៀត>>
ណានណាន <<ព្រះនាងមិនត្រូវនិយាយថា'ខ្ញុំ'នោះទេត្រូវនិយាយថា'យើង'ជាមួយអ្នកមានឋានៈទាបដូចជាពួកខ្ញុំបើមិនចឹងពួកខ្ញុំប្រាកដជាស្លាប់មិនខាន>>
<<ហុឹម~តោះយើងអស់អារម្មណ៍ហើយ>>រួចពួកយើងក៏ទៅដំណាក់វិញ។ ដំណាក់នេះនៅជិតបឹងឈូកនោះពេលយប់បែបនេះចំហាយត្រជាក់ៗភាយមកជារឿយៗ.
ពេលមកដល់ក៏រៀងស្ងាត់ទៅហើយដោយសារវាយប់ណាស់ហើយទើបប្រជារាស្រ្តទៅផ្ទះកងទ័ពទៅជម្រំឯអ្នកបម្រើក៏ទៅកន្លែងស្នាក់នៅ។
<<ហុឹម~>>ខ្ញុំប្រែខ្លួនចុះឡើងគេងមិនលក់ណានណានក៏មិននៅ។
តុុក តុក...
នរណាមកគោះទ្វារទាំងយប់បែបនេះទើបខ្ញុំពាក់អាវក្រៅហើយដុតទានទើបបើកទ្វារ។
ក្រាក!!
<<អា៎!!>>បុរសមាឌធំម្នាក់ដួលមកលើខ្ញុំក្លិនស្រាភាយឡើងឈ្លក់។
ព្រះអង្គ<<Emma>>
<<ព្រះអង្គមែនទេ?ហេតុអីមិនទៅដំណាក់?>>
ព្រះអង្គ<<ឲយើងនៅទីនេះទៅ>>
<<មិនបានទេ!ព្រះអង្គត្រូវនៅជាមួយមហេសីយប់នេះ>>
ព្រះអង្គ<<ហេតុអីថ្ងៃមិញនាងទៅក្នុងព្រៃនោះម្នាក់ឯង?បើមានបីសាចមកចាប់នាងធ្វើយ៉ាងម៉េច?>>
ក្រិប!!
ទ្វារដំណាក់បិទដោយជើងរបស់គេហើយខ្លួនរបស់គេក៏ផ្តួលមករកខ្ញុំមួយទំហឹងសំណាងហើយដែលមានជញ្ជាំងនៅជិតនេះកុំអីដឹងតែបែកក្បាលហើយ។
ព្រះអង្គ<<យើងចង់ផ្ទំជាមួយនាង>>
<<ព្រះមហេសីកំពុងចាំព្រះអង្គក្នុងដំណាក់ទ្រង់គួរតែទៅរកគាត់>>ខ្ញុំគ្រាហ៍គេឲមកអង្គុយលើកៅអីហើយខ្ញុំអង្គុយតាមក្រោយហើយក៏ចាក់តែឲគេទើបដោះអាវក្រៅចេញ។
ព្រះអង្គ<<យើងទៅហើយៗគេផ្ទំហើយទើបយើងមករកនាង>>គេក៏ដាក់ចង្ការលើស្មាខ្ញុំ។
<<ព្រះអង្គមិនបានផ្សំដំណេកជាមួយទ្រង់ទេ?>>
ព្រះអង្គ<<នៅទេ គេផឹកស្រាខ្លាំងជាងយើងទៀតឡើងស្តូកតែម្តង>>ហើយគេក៏បើកភ្នែកសម្លឹងមុខខ្ញុំ។
<<សោយតែសិនទៅ>>គេផឹកហើយក៏ដាក់ចុះវិញរួចគេក៏ងើបឈរទើបខ្ញុំឈរតាមគេក្រែងមានអ្វី។
<<អាយ៎!!ព្រះអង្គមិនបានទេ....កុំធ្វើបែបនេះអី>>គេក៏ចាប់ខ្ញុំខ្ទប់នឹងជញ្ជាំងហើយចាប់ផ្តើមថើប-កហើយដៃក៏ដោះសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្ញុំ។
ព្រះអង្គ<<មិនមែនកំហុសយើងទេនាងជាអ្នកធ្វើឲ្យយើងទប់មិនជាប់>>គេផ្តួលខ្ញុំទៅលើគ្រែហើយក៏ឡើងទ្រោមពីលើ។
<<សូមអង្វរកុំអី....ហុឹក...កុំអី..ឌឹបៗ>>ខ្ញុំវ៉ៃគេខ្លាំងៗទើបគេយកខ្សែចងចង្កេះមកចងដៃខ្ញុំជាប់។
ព្រះអង្គ<<នាងចូលចិត្តតែបែបនេះមិនដូចគេដទៃសោះ>>
<<ទៅរកគេទៅ!ខ្ញុំមិនធ្វើទេ>>
ព្រះអង្គ<<អត់ទេ យើងចូលចិត្តនាងជាង>>ហើយគេក៏ទម្លាក់បបូរមាត់គេមកគ្រប់គ្រងមាត់ខ្ញុំហើយដៃឲរវៀមដូចមឹក។
ព្រះអង្គ<<ចាប់ផ្តើម>>
<<កុំអី..សូមអង្វរ...ហុឹក..កុំធ្វើវាអី>>គេមិនបានស្តាប់ពាក្យអង្វររបស់ខ្ញុំហើយគិតតែពីធ្វើរឿងស្មោកគ្រោកនោះ។
New Day
Morning
<<អាស៎!>>ខ្ញុំរកឈានជើងចុះតែវាមានអារម្មណ៍ថាឈឺទើបគេងវិញ។
ព្រះអង្គ<<ឈឺហេស៎?>>គេគេងនៅខាងក្នុងក៏ងើបឡើងសួរខ្ញុំ។ខ្ញុំមិនមាត់ហើយបិទភ្នែកគេងបន្ត។
ព្រះអង្គ<<ម៉េចមិនឆ្លើយនឹងយើង!?>>គេកញ្ឆក់ខ្លួនខ្ញុំឲងើបឡើងប្រសព្វភ្នែកគេ។
<<ខ្ញុំហត់ហើយ>>ខ្ញុំនិយាយទាំងសម្លេងងងុលៗ.
ព្រះអង្គ<<ហឹស!មោះចាំយើងឲគេយកថ្នាំមកឲ>>គេទាញខ្ញុំទៅគេងវិញហើយដន្តប់ភួយឲខ្ញុំទើបដើរទៅក្រៅ។
មួយសន្ទុះក្រោយមកណានណានក៏ចូលមកជាមួយចានថ្នាំហើយគេក៏មិនដឹងទៅដល់ណាហើយទេ។
ណានណាន <<ព្រះនាងសោយថ្នាំសិនទៅចាំសម្រាកបន្ត>>នាងជួយគ្រាហ៍ខ្ញុំឡើង។
<<អរគុណ>>ហើយខ្ញុំក៏ទទួលចានពីគេទាំងញ័រដៃ។
ព្រះអង្គ<<ចេញទៅ ទុកឲយើង>>
ណានណាន <<ព្រះពរ>>រួចនាងក៏ចេញទៅបាត់។
ព្រះអង្គ<<ចាំយើងបញ្ចុក>>
<<មិនញុាំទេ>>ខ្ញុំនិយាយហើយក៏បែរមុខចេញ។
ព្រះអង្គ<<ចង់ដូចយប់មិញទេ?>>មិនចង់ស្រមៃដល់យប់មិញនឹងទេគេដូចស្រវឹងខ្លាំងគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងមិនបានចឹង។ខ្ញុំងាកសម្លក់គេវិញ។
ព្រះអង្គ<<ហា៎~>>គេធ្វើមើលតែខ្ញុំនឹងកូនក្មេងខ្ញុំសើចបន្តិចទើបញុាំ។
អាមាត្យ<<ព្រះមហេសីយាងមកដល់>>គ្រាន់តែឮបែបនេះភ្លាមខ្ញុំរៀបនឹងចុះហើយយកអាវមកពាក់តែគេបែរជាឲខ្ញុំធ្វើធម្មតាញុាំថ្នាំឲអស់។
សៀយ៉ាន<<ព្រះអង្គ!ហេតុអីយប់មិញមិនទៅដំណាក់?>>នាងដើរមកទាញដៃគេឲបែរទៅនាង។
<<ថ្វាយបង្គំព្រះមហេសី>>ខ្ញុំឱនក្បាលបន្តិចទុកជាការគោរព។
សៀយ៉ាន<<ដោយសារស្រីម្នាក់នេះហេ៎!?>>នាងសួរដោយកំហឹងរួចក៏ចាប់អូសខ្ញុំទម្លាក់គ្រែ។
<<អា៎!!>>ឈឺស្ទើរស្លាប់ទៅហើយលោកអើយ ហើយគេក៏ចាប់បីខ្ញុំដាក់លើគ្រែវិញ។
ព្រះអង្គ<<សៀយ៉ាន!!ទោះយើងធ្វើអីជារឿងរបស់យើង!យើងរៀបអភិសេកជាមួយទ្រង់ដើម្បីបំពេញមុខមាត់មិនមែនក្តីស្រឡាញ់ហើយទ្រង់ក៏គ្មានសិទ្ធិហាមឃាត់យើងដែលត្រឹមជាប្រពន្ធប៉ុណ្ណោះមិនមែនមាតាយើងហើយសួរថាយប់មិញម៉េចបានយើងមិនទៅដំណាក់ហេ៎!?មានមើលខ្លួនឯងទេស្រវឹងឡើងជោគឲយើងនៅផ្ទំជាមួយទ្រង់យ៉ាងម៉េច!?>>
សៀយ៉ាន<<ទ្រង់...>>នាងនិយាយបានប៉ុណ្ណឹងក៏ចេញទៅបាត់។
<<ព្រះ..>>
ព្រះអង្គ<<ញុាំទៅ>>គេបញ្ចុកខ្ញុំម្តងទៀត។
ព្រះអង្គ<<ផ្ទំយកកម្លាំងទៅ>>រួចគេដើរចេញទៅបាត់ដោយមិនភ្លេចថើបថ្ងាសខ្ញុំ។
ថ្ងៃត្រង់
ណានណាន<<ព្រះនាងសោយក្រយាសិនទៅព្រះមេ>>
<<ឈ្ងុយដល់ហើយ>>ខ្ញុំក៏ដើរមកតុអាហារ។
<<សោយជាមួយគ្នាទេ?>>
ណានណាន <<អត់ទេមេម្ចាស់>>
<<អផ្សុកសឹងស្លាប់ហើយបាយក៏ម្នាក់ឯងអីក៏ម្នាក់ឯង>>នាងមិននិយាយអីបានត្រឹមសើចញឹមៗ.
<<បង្រៀនខ្ញុំប៉ាក់រូបបានទេ?>>
ណានណាន <<បានព្រះមេ>>
<<អរគុណ>>ហើយខ្ញុំក៏ញុាំបាយឡើងពេញមាត់ដើម្បីបានលេង។
បន្ទាប់ពីញុាំអីហើយនាងក៏បង្រៀនខ្ញុំប៉ាក់រូបផ្កា។ដំបូងៗឈាមដៃតែយូរៗទៅក៏សុាំ។
ល្ងាច
ណានណាន <<ដល់ម៉ោងផឹកថ្នាំហើយព្រះនាង>>
<<ហើុយ~បន្ទាប់ពីញុាំបាយហើយផឹកតែថ្នាំល្វឹងនឹង>>ខ្ញុំដើរពីជ្រុងមួយនៃដំណាក់ដែលមានបង្អួចមួយហើយក៏មានផ្កាជាច្រើនមើលពីក្នុងទៅឃើញបឹងឈូកនោះចំតែម្តង។
ណានណាន <<បើព្រះនាងមិនសោយទេខ្ញុំនឹងត្រូវព្រះអង្គដាក់ទោសមិនខាន>>
<<ឯងតែងតែយកព្រះអង្គមកគំរាមយើងរហូត>>ហើយខ្ញុំក៏ផឹកថ្នាំនោះ។
ប៉ុក!!
ព្រះអង្គ<<ល្វឹងទេ?>>គ្រាន់តែខ្ញុំដាក់ចានចុះភ្លាមគេក៏សួរភ្លែត។
<<អាយ៎!!ណានណាន!!ខ្មោចលង!>>ខ្ញុំប្រុងរត់ទៅហើយគេក៏ទាញខ្ញុំទៅអង្គុយលើភ្លៅគេ។
ព្រះអង្គ<<មិនមែនខ្មោចទេ!>>
<<លោះព្រលឹងអស់ហើយ>>
ព្រះអង្គ<<លែងឈឺហើយហេ៎បានជាស្រែកបានរអ៊ូបាន>>
<<ហឹស!>>ខ្ញុំមិនឆ្លើយនឹងសំណួរគេក៏ចុះពីលើភ្លៅគេ។
ព្រះអង្គ<<យើងឲ>>គេហុចស្នៀតសក់មួយមកឲខ្ញុំ។
<<ស្អាតណាស់>>ខ្ញុំទទួលវាហើយមើលដោយយកចិត្តទុកដាក់។
New Day
Morning
សៀយ៉ាន<<ភ្ញាក់ហើយហេ៎?>>
<<ព្រះមហេសី!?>>ហើយអ្នកបម្រើរបស់នាងក៏ចាប់ឲខ្ញុំមកលុតជង្គង់មុខនាង។
សៀយ៉ាន<<នាងមិនសមមកនៅទីនេះទេ ទើសមុខទើសមាត់យើងណាស់>>
<<ខ្ញុំមិនបានប៉ះពាល់ទ្រង់ទេហេតុអីធ្វើបាបអ្នកបម្រើខ្ញុំ?>>ខ្ញុំក្រឡេកទៅមើលពួកគេដែលម្នាក់ៗមានឈាមពេញខ្លួន។
សៀយ៉ាន<<មិនបានយ៉ាងម៉េច?នាងដណ្តើមព្រះអង្គពីយើង>>
<<ខ្ញុំមិនបាន..ផាច់!!>>មុខខ្ញុំក៏ងាកតាមកម្លាំងដៃរបស់នាង។
សៀយ៉ាន<<កុំប្រើពាក្យមិនបាននាងប្រើសិល្ប៍បីសាចលើគេមែនទេ?>>
<<ខ្ញុំមិនបានទេ>>ហើយនាងក៏ប្រើយុទ្ធសិល្ប៍វាយស្មាខាងឆ្វេងខ្ញុំមួយដៃ។
សៀយ៉ាន<<ចាកចេញពីគេបើមិនចង់ឈឺខ្លួនឥតអំពើ ទៅវិញ!!>>ហើយនាងក៏ចេញទៅបាត់។
<<ណានណាន ណានណាន>>ខ្ញុំរត់ទៅរកនាងដែលងើបស្ទើរមិនរួចគេវ៉ៃនាងឡើងទ្រោមខ្លួនអស់ហើយ។
ណានណាន <<ព្រះនាងមិនអីទេហេ៎?>>
<<មិនអីទេ ក្រោកមកយើងលាបថ្នាំឲ>>រួចខ្ញុំក៏លាបថ្នាំឲនាងទាំងឈឺស្មាជាខ្លាំង។
<<លាបឲអ្នកផ្សេងតទៅណា យើងហត់ចង់សម្រាកបើមានគេមករកថាយើងមិននៅដំណាក់ទេឮទេ?>>
ណានណាន <<មេម្ចាស់>>រួចខ្ញុំក៏ដើរទៅងូតទឹកទើបឃើញរបួសនោះវាឡើងជាំមួយដុំធំហើយក៏ឈឺមិនស្ទើរដែរ។
<<Taehyung ហុឹកៗ..មនុស្សអាក្រក់..ហេតុអីទៅចោលខ្ញុំ?ហុឹក..>>ខ្ញុំអង្គុយយំក្នុងនោះមួយសន្ទុះទើបចេញមកអង្គុយគិតរឿងនោះវិញ។
អាមាត្យ<<ព្រះអង្គយាងមកដល់>>
ណានណាន <<ព្រះអង្គព្រះនាងមិននៅទេព្រះពរ>>
ព្រះអង្គ<<នាងទៅណា?>>
ណានណាន <<ទ្រង់មិនបានប្រាប់ទេព្រះមេ>>
ព្រះអង្គ<<ចៀសចេញ!>>
ណានណាន <<ខាងក្នុងរញ៉េរញ៉ៃណាស់ព្រះពរ>>
ព្រះអង្គ<<យើងប្រាប់ឲចៀសមិនឮទេហេ៎!?>>
ក្រាក!!
ព្រះអង្គ<<ខឹកៗ ហេតុអីសុទ្ធតែធូលីយ៉ាងនេះ?>>ខ្ញុំគ្រាន់តែហែកខ្នើយប៉ុណ្ណោះដើម្បីការពារណានណាន។
ព្រះអង្គ<<Emma ខឹកៗ>>រួចគេក៏ចេញទៅវិញបន្ទាប់ពីដើរមើលសព្វគ្រប់។ខ្ញុំឯណេះខំតែភ័យពេលគេដើរមកជិតគ្រែទាយដឹងទេថាខ្ញុំពួននៅឯណា?
ព្រះអង្គ<<នាងធ្វើការយ៉ាងម៉េចបានជាព្រះនាងបាត់មួយទាំងមូលមិនដឹង?>>
ណានណាន <<ខ្ញុំម្ចាស់មិនដឹងថាទ្រង់ទៅពីពេលណាទេដឹងត្រឹមតែព្រឹកឡើងទ្រង់ក៏បាត់ព្រះកាយ>>
ព្រះអង្គ<<ហើុយ!!>>ខ្ញុំលួចមើលពីលើដំបូលនេះភ័យជំនួសនាងសឹងស្លាប់បន្ទាប់ពីដឹងថាមិនអីហើយខ្ញុំគិតថានៅក្នុងវាំងមិនបានទេទើបរត់ទៅក្រៅវាំង។តាមទ្វារក្រោយក៏បិទទ្វារមុខក៏មានអ្នកយាមទៀតទើបមានតែបន្លំខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។
សេនា<<ឈប់!!ដោះមួកចេញ!>>ទើបខ្ញុំដោះមួកចេញតាមគេ។ហើយគេយកក្រដាសគំនូរមួយមកមើល។
សេនា<<ទៅៗ>>គ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹងក៏មើលមិនស្គាល់ដែល។ថែមតែមាត់ឲធំបន្តិចចិញ្ចើមក្រាស់បន្តិចសោះក៏មើលមិនដឹងភ្នែកអន់មែន។
ព្រះអង្គ<<សេនាមើលនាងមិនស្គាល់តែយើងមើលស្គាល់>>គេមកពីណាមិនដឹងមករារាំងផ្លូវខ្ញុំដើរ។
<<អត់ទោសលោកគឺ...>>
ព្រះអង្គ<<កុំធ្វើភ្លឺមកណេះ!>>ក៏ចាប់ទាញស្មាឆ្វេងខ្ញុំទៅ។
<<អា៎!!ឈឺខ្លាំងណាស់!ខ្ញុំដើរបានលែងទៅ!>>
ព្រះអង្គ<<ប៉ះតែបន្តិចឈឺ!?កុំមករំអួយ!>>
<<ខ្ញុំមិនបានរំអួយទេឈឺពិតមែនលែងទៅ!>>
ព្រះអង្គ<<មើល!ស្មានឹងវាយ៉ាងម៉េចបានប៉ះបន្តិចឈឺដូចគេចាក់នោះ!?>>គេក៏ទាញចង្កេះខ្ញុំទៅហើយទាញ-កអាវមើល។
ព្រះអង្គ<<គ្មានឃើញស្អីទេហេតុអីក៏ឈឺ!?នាងបោកយើងហេ៎!?យើងនឹងប្រដៅនាងឲខ្លាំងជាងលើកមុនទៀត>>ហើយគេក៏បីខ្ញុំចូលវាំងវិញ។បានអីឃើញបើមើលខុសកន្លែង🥴
ប្រូង!!
មកដល់ដំណាក់គេភ្លាមក៏បោះខ្ញុំចូលអាងទឹកតែម្តងរួចគេដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញហើយចូលមកក្នុងអាងទឹកដែរ។
<<ព្រះអង្គ...>>
ព្រះអង្គ<<ដុសខ្នងឲយើង>>ហ្វូ~ខំភ័យ។
ព្រះអង្គ<<ដុសឲស្អាតមិនចឹងនាងងើបពីគ្រែលែងរួចហើយ>>
ខ្ញុំដុសសុខៗគេស្រាប់តែចាប់ដៃរបស់ខ្ញុំហើយបែរមករកខ្ញុំរួចចាប់ផ្តើមស្រាយខ្សែអាវខ្ញុំចេញ។
<<ធ្វើអីនឹង!?>>ខ្ញុំប្រញាប់ខ្ទប់អាវហើយឡើងលើវិញតែគេទាញខ្ញុំទៅជិតគេរួចដោះសម្លៀកបំពាក់ខ្ញុំចេញសល់តែអាវមួយតង់ទៀតប៉ុណ្ណោះ។
<<ព្រះអង្គទ្រង់ស្រវឹងហើយ>>
ព្រះអង្គ<<យើងមិនបានផឹកផងម៉េចនឹងស្រវឹង>>
<<ចុះទ្រង់ចង់បានអី?>>
ព្រះអង្គ<<យើងគ្រាន់តែឆ្ងល់ហេតុអីនាងចូលចិត្តគេចពីយើងហេតុអីមិនឲខ្លួនឲប្រាណឲយើងដូចអ្នកដទៃ?>>
<<មកពីខ្ញុំម្ចាស់មិនបានស្រឡាញ់ព្រះអង្គខ្ញុំម្ចាស់ស្រឡាញ់ Kim Taehyung>>ខ្ញុំក៏ឃើញមុខគេប្រែជាខឹងសម្បារឡើង។
ព្រះអង្គ<<ទាំងដែលយើងធ្លាប់បានដេកជាមួយគ្នាហើយគេបានត្រឹមថើបនាង?>>
<<ខ្ញុំមិនបានយល់ព្រមទ្រង់ជាអ្នកបង្ខំ>>
ព្រះអង្គ<<ល្អ!!ចឹងយើងបង្ខំនាងឲស្រឡាញ់យើងនាងត្រូវតែស្រឡាញ់យើង!>>គេក៏ចាប់ប្របាច់ស្មាខ្ញុំទាំងសងខាង។
<<ស្នេហាមិនអាចបង្ខំបានទេ>>ខ្ញុំប្រឹងនិយាយទាំងជិតគ្រាំក្នុងទៅហើយ។
ព្រះអង្គ<<យើងមិនខ្វល់យើងចង់បានអីត្រូវតែបាននាងចាំទុក!>>គេក្តោបស្មាខ្ញុំកាន់តែខ្លាំងទើបដើរចេញទៅ។
<<ហុឹកៗ..ហេតុអីរឿងនេះវាធ្លាក់លើខ្ញុំដដែលៗបែបនេះ?>>ខ្ញុំក្តោបស្មាឆ្វេងហើយមើលរបួសម្តងទៀតវាកាន់តែដុនដាបទៅហើយទើបខ្ញុំប្រញាប់យកថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ផឹកហើយគេង។
ល្ងាច
ខ្ញុំភ្ញាក់ម្តងហើយក៏បិទទ្វារបន្ទប់សូម្បីតែណានណានក៏មិនឲចូល។
តុក តុក...
ព្រះអង្គ<<បើកទ្វារ>>ខ្ញុំក៏ធ្វើជាគេងមិនខ្វល់មិនចាប់អារម្មណ៍នឹងសម្លេងរបស់នរណាទាំងអស់។
ព្រះអង្គ<<បើយើងចូលទៅបាននាងនឹងងើបពីគ្រែមិនរួចមិនខាន បើកទ្វារ>>
ក្រាក!!
គេប្រហែលប្រើយុទ្ធសិល្ប៍ទៀតហើយ។
ព្រះអង្គ<<យើងប្រាប់ឲបើកទ្វារម៉េចក៏មិនបើក>>គេចាប់ស្មាឆ្វេងរបស់ខ្ញុំឲបែរមករកគេ។របៀបថាខ្ញុំគេងបែរខ្នង។
<<កុំប៉ះ!!>>
ព្រះអង្គ<<កំណាច់ខ្លួនម្ល៉េះ!?ប៉ះប៉ុណ្ណឹងមិនបានហេ៎!?>>ហើយគេក៏ឡើងទ្រោមពីលើខ្ញុំ។
<<ព្រះអង្គ~ខ្ញុំម្ចាស់ល្វើយណាស់គ្មានកម្លាំងបម្រើទ្រង់ទេទ្រង់ទៅរកស្នំផ្សេងទៅ>>
ព្រះអង្គ<<ល្វើយ!?នាងទើបតែដេកជាមួយកងទ័ពយើងហើយហេ៎!?>>
ផាច់!!
<<ខ្ញុំមិនមែនដាច់ដាបថោកទាបបែបនេះទេ បើមិនពេញចិត្តក៏ចេញបើទើសក៏សម្លាប់ចោលចំពោះលោកវាស្រួលដូចបកចេកអញ្ចឹងចាំបាច់មើលងាយមើលថោកគេ!?>>
ព្រះអង្គ<<ក៏ព្រោះតែយើងនិយាយត្រូវមែនទេបានជាខឹង?>>
<<លោកកុំហួសហេតុពេក ខ្ញុំមិនបម្រើទេចេញទៅ!!>>
ព្រះអង្គ<<នាងហ៊ានដេញយើង!?ឥឡូវនេះដុសស្លាបហើយហេ៎!?ត្រឹមជាកញ្ចះបម្រើតណ្ហាយើងមួយពេលៗថោកៗយកបានចោលក៏បានគ្មានសិទ្ធិដេញយើងទេ>>ខ្ញុំមិនដឹងនិយាយជាមួយគេយ៉ាងម៉េចទៀតទេទើបងាកមុខចេញ។
ព្រះអង្គ<<ងាកមុខចេញបែបនេះចង់ឲយើងឃើញ-កសខ្ចីនោះហើយអាងយើងរំលោភនាងហេ៎!?>>
<<ចេញទៅ!និយាយអត់ប្រយោជន៍ឡើងមកអង្គុយលើគេលើឯងមិនដឹងខ្លួនឯងធ្ងន់ទេហេ៎?>>
ព្រះអង្គ<<មិនដឹងយើងចង់អង្គុយបែបនេះ>>ហើយគេក៏ងើបឡើងហើយទម្លាក់ខ្លួនមកអង្គុយលើខ្ញុំមួយទំហឹង។
<<អឹក!!លោក!!អា៎!!>>
ព្រះអង្គ<<យ៉ាងម៉េច!?យើងយ៉ាងម៉េច!?>>ហើយគេអង្គុយចុះលើគ្រែមើលខ្ញុំរនាលពេញគ្រែព្រងើយ។
<<អា៎!>>ស្មាវាផ្តើមធ្វើទុក្ខបូករួមនឹងមិញនេះគេអុកខ្លាំងយ៉ាងនេះវាស្ទួនពេកហើយ។
<<ណានណាន ណានណាន យកថ្នាំយក..អា៎!យកថ្មាំមក>>ខ្ញុំស្រែកហៅនាង។
ព្រះអង្គ<<Emma Emma នាងយ៉ាងម៉េចនឹង!?>>គេចាប់ផ្តើមត្រកងខ្ញុំឡើង។
<<ចេញទៅ!!ខ្ញុំមិនល្អដូចគេទេមិនសមនឹងព្រះអង្គដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ដូចជាលោកទេត្រឹមជាកញ្ចះមួយប៉ុណ្ណោះ>>
ណានណាន <<ព្រះនាង!ថ្នាំមកហើយ!>>ហើយខ្ញុំច្រានគេចេញបន្តិចរួចចុះពីលើគ្រែទៅរកណានណានដែលរត់យកថ្នាំមកឲ។
ណានណាន <<មួយៗប្រយ័ត្នឈ្លក់មួយៗ>>ខ្ញុំដើរទៅរកនាងហើយនាងក៏គ្រាហ៍ខ្ញុំទៅអង្គុយហើយហុចមួយចានមក។
<<អា៎!យកថ្នាំមក>>នាងហុចថ្នាំឲខ្ញុំមួយចានទៀតហើយខ្ញុំក៏ផឹកយកៗទាំងមិនល្វឹងមកពីអណ្តាតវាសាបមិនដឹងរសជាតិ។
ណានណាន <<ព្រះនាង!!ព្រះនាង!!>>
<<យើងទៅ!ចាកចេញពីទីនេះ!តោះ>>ខ្ញុំងើបឈរឡើងហើយទាញដៃនាងដើរចេញពីដំណាក់។
ព្រះអង្គ<<Emma!!នាងទៅមិនបានទេ!>>គេរត់មកតោងស្មាខ្ញុំខាងឆ្វេងរប្រៀបថាម្រាមដៃចង្អុលគេចាក់ចំរបួសខ្លាំង។
<<អា៎!ចុកណាស់!>>ខ្ញុំក៏ទន់ជើងមួយរំពេច។
ព្រះអង្គ<<នាងឈឺស្មាមែនទេ!?យើង!យើងមើលឲ្យ!នាងកុំគេង!កុំគេង!>>ហើយគេក៏លើកខ្ញុំដាក់លើគ្រែ។
<<ហុឹកៗ...កុំមើលអី!>>ពេលគេរកបើកអាវខ្ញុំមើលខ្ញុំក៏ស្រែក។
ព្រះអង្គ<<ហេតុអី!?>>
<<កុំមើល!ចេញទៅ!ដោះលែងខ្ញុំទៅឲខ្ញុំស្លាប់ថ្ងៃនេះម្តងទៅកុំឲទើសភ្នែកអ្នកដទៃតទៅទៀត>>
ព្រះអង្គ<<ខ្ញុំមិនឲនាងស្លាប់ទេនាងត្រូវតែរស់បម្រើយើង!>>ហើយគេក៏ដោះអាវខ្ញុំចេញ។
<<កុំមើលមិនឮទេហេ៎!?>>
ព្រះអង្គ<<Em-Emma!?នរណា!?នរណាជាអ្នកធ្វើវា!?នរណា!?>>គេស្រែកខ្លាំងៗ.
<<តិចទៀត!បន្តិចទៀតយើងលែងជួបគ្នាហើយចាំបន្តិចទៅខ្ញុំនឹងទៅមិននៅឲលោកទើសភ្នែកទេខ្ញុំសន្យា>>
ព្រះអង្គ<<យើងមិនព្រម បើយើងមិនដេញនាងគ្មានសិទ្ធិទៅទេ!នាងត្រូវតែនៅទីនេះបម្រើយើង!>>រួចគេចាប់ផ្តើមបញ្ចូលកម្លាំងធាតុឲខ្ញុំ។
<<មិនបាច់ទេ!វាហួសពេលហើយ>>ភ្នែកក៏ចាប់ផ្តើមទន់ទៅៗ.
ព្រះអង្គ<<ទោះបីនាងស្លាប់យើងនឹងយកនាងពីយមរាជមកវិញរស់ជាមនុស្សរបស់យើងស្លាប់ក៏ជាមនុស្សរបស់យើង យើងមិនទាន់បានប្រាប់អាថ៌កំបាំងរបស់ Taehyung ឲនាងដឹងនៅឡើយទេ នាងត្រូវតែរស់ចាំស្តាប់>>
<<ខ្ញុំ...>>ភ្លឹប!ដាច់ភ្លើង!ធ្វើលេងទេ។
New Day
Morning
ខ្ញុំបើកភ្នែកម្តងបន្តិចៗឲសុាំនឹងពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ក្រឡេកជុំវិញខ្លួនក៏ឃើញគេអង្គុយអោបខ្ញុំជាប់។ខ្ញុំនៅតែមិនស្លាប់កម្មក្រាស់ណាស់។
ព្រះអង្គ<<នាងត្រូវតែរស់>>ខ្ញុំមើលមុខគេបន្តិចតាមពិតគេមមើសោះ។
<<អា៎!>>ខ្ញុំរៀបងើបឡើងតែវាឈឺត្រង់របួសខ្លាំង។
ព្រះអង្គ<<នៅឈឺហេ៎!?ចាំមួយភ្លែត>>គេដាក់ខ្ញុំឲគេងស្រួលបួលហើយក៏រត់ទៅយកចានថ្នាំលើតុ។
ព្រះអង្គ<<ផឹកវាទៅ!>>
<<ហេតុអីមិនទុកឲខ្ញុំស្លាប់?>>
ព្រះអង្គ<<មិនងាយនោះទេ>>ហើយគេក៏ហុចចានឲខ្ញុំ។
<<មិនផឹកទេ>>
ព្រះអង្គ<<លឿនទាន់នៅក្តៅ!>>
<<អត់ទេ>>គេផឹកខ្លួនឯងហើយក៏ផ្ទេរឲខ្ញុំតាមមាត់ដូចលើកមុន។
<<ល្វឹងណាស់!>>ហើយគេក៏មកថើបខ្ញុំ។ខ្ញុំក៏មិនដែលដឹងថាមាត់គេផ្អែមលើកទីមួយដែលខ្ញុំដឹង។
ព្រះអង្គ<<និយាយមកអ្នកណាវ៉ៃនាង!?កម្លាំងនេះជាក្រុមរបស់ពពួកនាគនិយាយមកបើមិនការពិតយើងនឹងរំលោភនាង>>
<<គ្មាននរណាគេធ្វើអីខ្ញុំទេ>>
ព្រះអង្គ<<នាងកុហកយើងហើយ!>>
<<គ្មានមែនគ្រាន់តែដើរប៉ះដើមឈើមានពិសប៉ុណ្ណោះ>>
ព្រះអង្គ<<ណានណាន ប្រាប់ថាមហេសីមករកនាងជាគេមែនទេ?>>ខ្ញុំមើលមុខគេបន្តិចរួចក្រវីក្បាល។
ព្រះអង្គ<<ណានណាន ក៏ប្រាប់យើងដែលថាពួកគេចាប់នាងឲលុតជង្គង់មុខមហេសីហើយថែមទាំងវ៉ៃអ្នកបម្រើក្នុងដំណាក់ទៀតមែនទេ!?>>ខ្ញុំក្រវីក្បាលម្តងទៀត។
ព្រះអង្គ<<ល្អយើងនឹងលែងលះ>>គេងើបឈរឡើងហើយដើរចេញទៅ។
<<ព្រះអង្គ អា៎!>>ខ្ញុំរកឃាត់គេមិនទាន់គេទៅបាត់ហើយ។
អាមាត្យ<<ព្រះមហេសីយាងមកដល់>>គេចេញបានមួយជំហាននាងក៏មកដល់។
សៀយ៉ាន<<ខ្ញុំម្ចាស់ឮថាព្រះនាងទ្រង់ព្រះឈួនទើបទូលបង្គំមកមើល>>
ព្រះអង្គ<<ល្អ!យើងចង់រកទ្រង់ល្មមចូលមក!>>គេដើរចូលមកវិញដោយអូសដៃនាងមកជិតខ្ញុំ។
ព្រះអង្គ<<នាងជាអ្នកធ្វើហេ៎!?>>
សៀយ៉ាន<<ខ្ញុំម្ចាស់មិនបានធ្វើនោះទេ>>នាងប្រកែកទាំងទឹកភ្នែក។
ព្រះអង្គ<<មួយវាំងនេះមានតែទ្រង់ទេដែលជាពូជពង្សនាគមានអ្វីប្រកែកទៀតទេ!?>>
<<ព្រះអង្គទ្រង់មិនបានធ្វើទេ>>
ព្រះអង្គ<<ស្ងាត់ទៅយើងមិនបានសួរនាងទេ!>>
ព្រះអង្គ<<និយាយមក!ទ្រង់ជាអ្នកធ្វើមែនទេ!?>>ហើយខ្ញុំក៏ក្រវីក្បាលប្រាប់នាងមិនឲនិយាយខ្ញុំខំជួយលាក់យ៉ាងនេះបើឲគេដឹងស្លាប់មិនខាន។
សៀយ៉ាន<<មែន!ខ្ញុំម្ចាស់ជាអ្នកធ្វើ។មកពីនាងពុតត្បុតមាយាដើរដេកជាមួយប្រុសផ្សេងមិនគិតពីមុខមាត់កិត្តិយសក្បត់ព្រះអង្គ!>>
ព្រះអង្គ<<មែនហេ៎!?>>គេងាកមកសួរខ្ញុំ។
<<ខ្ញុំមិនបានធ្វើទេព្រះអង្គអាចសួរណានណានបានខ្ញុំនៅជាមួយនាងរាល់ពេលហើយម្សិលមិញនេះព្រះអង្គក៏ដឹងឮ>>
សៀយ៉ាន<<ចោរមិនដែលសារភាពថាខ្លួនលួចទេ សាមីខ្លួនដឹងច្បាស់ជាងនរណាៗទាំងអស់>>
<<ព្រះអង្គជឿខ្ញុំម្ចាស់ទៅទោះបីខ្ញុំម្ចាស់មកពីសម័យកាលផ្សេងតែគ្រប់យ៉ាងព្រះបានយកអស់ហើយខ្ញុំម្ចាស់ម៉េចនឹងហ៊ាននោះព្រះពរ>>
សៀយ៉ាន<<នាងនិយាយមិនពិតមិនដឹងថាកុហកស្តេចមានទោសស្លាប់ទេហេ៎!?>>
<<ខ្ញុំម្ចាស់មិនបានពុតត្បុតនោះទេបើដូច្នោះមែនខ្ញុំក៏ឲខ្លួនទៅទ្រង់ដោយងាយហើយមិនមែនឲទ្រង់មកបំពានបែបនេះទេ>>
ព្រះអង្គ<<បានហើយ!!>>គេថាហើយក៏ចេញទៅបាត់។
<<ទ្រង់ពិសពុល>>ហើយនាងញញឹមចុងមាត់បន្តិចក៏ទៅដែលបាត់ទៅ។
Afternoon
ណានណាន <<ព្រះនាងសោយក្រយាទៅព្រះពរ>>
<<យើងសោយមិនចូលទេ!...មានឃើញព្រះអង្គយាងមកទេ?>>
ណានណាន <<អត់ទេមេម្ចាស់>>ហើយខ្ញុំក៏ឲនាងចេញទៅ។
Evening
មួយភ្លែតសោះក៏ល្ងាចទៅហើយខ្ញុំក៏គ្មានអារម្មណ៍ថាឃ្លានសូម្បីបន្តិចចិត្តនឹកគិតតែគេម្នាក់នោះ។
ណានណាន <<ព្រះនាង~បើទ្រង់មិនសោយក្រយាទេក៏ត្រូវផឹកថ្នាំដែលមេម្ចាស់>>
<<អត់ទេយើងចង់សម្រាក អួក!!>>ហើយខ្ញុំក៏រត់ទៅក្អួតនៅកន្លែងស្រង់ទឹក។
ណានណាន <<ព្រះនាង!>>
<<អួក!..យើងមិន..អួក!>>
ណានណាន <<ខ្ញុំម្ចាស់ទៅហៅរាជពេទ្យ>>
<<មិន!មិនអីទេ..អួក!>>
ណានណាន <<មិនបានទេ!>>
<<យើងថាមិនបាច់គឺមិនបាច់!!..អួក!>>ខ្ញុំស្រែកឲនាងបន្តិចក៏ចាប់ផ្តើមក្អួតទៀត។
មួយសន្ទុះក្រោយមកក៏លែងអីវិញហើយខ្ញុំក៏ដាក់ខ្លួនគេងលើគ្រែនោះទាំងកណ្តោចកណ្តែងធម្មតាតែងមានគេនៅឥឡូវបាត់គេបាត់មិនឃើញមក។
<<ហុឹក!!>>មិនដឹងយ៉ាងម៉េចស្រាប់តែចង់យំទើបខ្ញុំបំពេញតាមអារម្មណ៍យំចេញមក។
<<ហុឹក!ខ្ញុំនឹកលោក>>ហើយខ្ញុំក៏គេងលង់លក់ទៅ។
ក្រាក!!
ប្រហែលជាយប់រំលងអាធ្រាត្រក៏ឮសម្លេងបើកទ្វារខ្ញុំក៏មិនងាកមើលព្រោះគិតថាជាណានណានទើបបន្តគេងទៀត។មួយសន្ទុះក្រោយមិនឮនាងនិយាយអីរៀងចម្លែកចិត្តដែលទើបងាកមើល។Oh My God!គ្រាន់តែងាកទៅក៏ឃើញគេគេងនៅជិតខ្ញុំប៉ះធ្លាក់ពីលើគ្រែទៅហើយនេះគេគេងកើតដែលហេ៎?ហើយខ្ញុំក៏ទាញគេខិតចូលក្នុងកុំឲធ្លាក់រួចក៏គេងលើទ្រូងហាប់ណែនរបស់គេ គេស្រាប់តែអោបខ្ញុំជាប់។
<<ព្រះអង្គ!?ខ្ញុំម្ចាស់ធ្វើឲទ្រង់ភ្ញាក់មែនទេ!?ខ្ញុំម្ចាស់សមតែស្លាប់សូមព្រះអង្គលើកទោស>>ខ្ញុំឃើញគេភ្ញាក់ក៏ចុះពីលើគ្រែហើយលុតជង្គង់មុខគេ។
ព្រះអង្គ<<Emma នាងយ៉ាងម៉េចនឹង!?ហេតុអីក៏ធ្វើខ្លួនប្លែកៗបែបនេះ!?>>គេក្រោកអង្គុយ។
<<ខ្ញុំម្ចាស់...ហុឹក...សូមព្រះអង្គជ្រាបខ្ញុំម្ចាស់មិនបានប្រព្រឹត្តិរឿងដែលមហេសីប្រាប់និយាយទេ...ហុឹក..ព្រះអង្គកុំព្រងើយកន្តើយនឹងខ្ញុំម្ចាស់អី..ខ្ញុំម្ចាស់កណ្តោចកណ្តែងណាស់ព្រះពរ>>ខ្ញុំរៀបរាប់ពីអារម្មណ៍ពិតនៅពេលនេះទាំងភ្នែកហូរដូចបាក់ទំនប់តែធ្វើម៉េចវាទប់មិនជាប់។
ព្រះអង្គ<<ក្រែងនាងថាមិនបានស្រឡាញ់យើងមិនចឹង!?>>
<<ទូលបង្គំ..ទូលបង្គំស្រឡាញ់ព្រះអង្គ>>ខ្ញុំក៏ដាច់ចិត្តសារភាពចេញមក។
ព្រះអង្គ<<ហាហា៎ ត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងយើងអាចជឿនាងយ៉ាងម៉េចមានអីមកបញ្ជាក់?>>ខ្ញុំក៏ទៅអង្គុយលើភ្លៅគេរួចអង្អែលទ្រង់គេដូចដែលបានមើលរឿងភាគកន្លងមកបន្ទាប់មកក៏លើកដៃម្ខាងទៀតកាន់កញ្ចឹង-កគេហើយប្រុងថើបគេទៅហើយរំពិចនោះស្រាប់តែ....
<<អួក!!អួក!>>ខ្ញុំរត់ទៅកន្លែងស្រង់ទឹកហើយក្អួតយកៗឡើងទន់ជង្គង់ទៅហើយ។
ព្រះអង្គ<<នាងយ៉ាងម៉េចនឹង!?>>គេគ្រាហ៍ខ្ញុំឡើង។
<<ខ្ញុំម្ចាស់មិន អួក!អួក!>>ហេតុអីក៏វាចេះតែបែបនេះខ្ញុំពុលចំណីទេដឹង!?
ព្រះអង្គ<<Emma នាងកើតអី!?>>
<<ខ្ញុំម្ចាស់មិនសូវស្រួលខ្លួន អួក!>>ហើយខ្ញុំក៏ទន់ជង្គង់ងើបលែងរួចទើបគេបីខ្ញុំទៅគ្រែ។
ព្រះអង្គ<<យើងទៅហៅរាជពេទ្យ>>
<<ព្រះអង្គមិនបាច់ទេនៅជាមួយខ្ញុំម្ចាស់ទៅ បានទេ?>>ខ្ញុំចាប់ដៃគេ។
ព្រះអង្គ<<តែ...>>
<<ព្រះអង្គ~>>
ព្រះអង្គ<<Emm>>ហើយគេក៏គេងអោបខ្ញុំ។ឬមួយខ្ញុំមានកូន!?មិនអាចទេម៉េចនឹងអាចទៅ។
New Day
Morning
ខ្ញុំភ្ញាក់ឡើងក៏ឃើញគេនៅគេងដដែលហើយខ្ញុំក៏ត្រសុលចូលក្នុងរង្វង់ដៃគេហើយអោបគេ។
ព្រះអង្គ<<ហុឹម~>>គេក្រហឹមបន្តិចរួចអោបខ្ញុំវិញ។
<<អួក!>>ខ្ញុំក៏រត់វឹងទៅកន្លែងងូតទឹកម្តងទៀត។
ព្រះអង្គ<<Emma!!>>ហើយគេក៏ដើរមកតាមក្រោយ។
ព្រះអង្គ<<នាងចេះតែយ៉ាងម៉េចនឹង!?ហេតុអីក្អួតរហូតបែបនេះ!?>>គេវ៉ៃខ្នងខ្ញុំតិចៗហើយខ្ញុំនៅតែបន្តក្អួតរហូតសន្លប់បាត់។
ខ្ញុំសន្សឹមៗបើកភ្នែកឡើងត្របកភ្នែកធ្ងន់ឡើងដូចគេយកភ្នំមកដាក់។
<<ព្រះអង្គ!?ទ្រង់មិនទៅធ្វើរាជកិច្ចទេ!?>>ខ្ញុំឃើញគេអង្គុយផឹកតែយ៉ាងព្រងើយរួចគេក៏ដើរមករកខ្ញុំទាំងទឹកមុខស្រពោនកែវភ្នែកមានទឹកដក់ក្នុងនោះបន្ទាប់មកក៏អង្គុយជិតខ្ញុំហើយចាប់ដៃទាំងសងខាងរបស់ខ្ញុំ។
<<ព្រះអង្គទ្រង់យ៉ាងម៉េចនឹង!?>>គេក៏អោបខ្ញុំ។
ព្រះអង្គ<<Emma យើងមានបុត្រហើយ!>>គេនិយាយទាំងរំភើបហើយអោបខ្ញុំណែនដៃ។
<<មែនហេ៎!?>>
ព្រះអង្គ<<Emm>>
<<ហុឹក!>>ហើយខ្ញុំក៏អោបគេវិញ។
To be continue......💋💖