Chapter 20
Hindi ko sineryoso ang sinabing iyon ni Zadriel bago kami umalis ng Cebu. Lalo pa at pagkatapos niyang sabihin iyon ay may nangyari rin naman sa amin. Marupok ako, kaya kahit nagmamadali ako dahil ilang oras lang ang natitirang oras sa akin para makarating sa Mactan Airport, nakipag-jerjer pa rin ako. For sure, he was just too horny to say all those crazy things.
Ganoon naman talaga ang mga lalaki. They will say how beautiful you are, how much they like you and praise you like there's no tomorrow when they want to get in between your thighs.
I'm not that gullible to believe him.
"Napakaintrimitida talaga ng kliyente ko na 'yon. Hindi naman kasalanan ng supplier namin kung medyo pumalya 'yung furnitures na inilagay sa bahay niya. Supplier lang sila! Iyong manufacturer dapat ang sisihin!" ungot ko habang nasa kalagitnaan na kami ng biyahe sa Edsa.
It's been hours since we left Cebu. Nagulat pa si Tita Cheska nang magpaalam kami ni Zadriel na uuwi muna. When she heard the emergency regarding my business, she instantly agreed. Nakakahiya lang talaga na kasama pa si Zadriel. He should have stayed here and let me go home alone.
Dami kasi alam ng isang ito. Kunyari pa na gusto sumama sa akin. If I know, mamimiss niya 'yung bago niyang biktima roon.
"Maybe you have to change your furniture manufacturer the next time you make a deal. Which one are you into as of now?" he asked while smoothly maneuvering the steering wheel with his right hand.
"Manila Manufacturer. I don't know. I've been dealing with them for years and this is the first time I got a complaint from a client." baliwalang saad ko saka itinuon ang atensyon sa madilim na kalsada sa labas.
"Try mine..."
Napalingon ako sa gawi ni Zadriel. "Huh?"
He shot me a quick glance. "We're also manufacturing furnitures. I can assure you the quality of our products. Hindi ka madidismaya."
Napaayos ako ng pagkakaupo at hinarap siya. Bahagya siyang napatingin sa akin sa naging reaksyon ko na 'yon ngunit agad rin naman itinuon sa daan ang mga mata.
"Hala, oo nga pala! Your family is running a furniture business. Bakit hindi ko naisip iyon? Thank you sa pagse-sales talk! Dati ka bang nagtatrabaho sa SM?"
He chuckled. "Silly. Why deal with someone else when you already have me?"
"Wow, huh? Kung makapagsalita ka naman ay akala mong matagal na tayong magkakilala. E, mahigit isang buwan pa nga lang."
The corners of his lips twitched sexily. "Sa akin ka na lang."
"Uy, double meaning!" Humagalpak ako. "Paanong sa'yo na lang ako? Personal ba o sa kumpanya mo na lang ako makipag-deal?"
He shot me a quick glance, the devilish smirk was still creeping on his lips.
"Whichever you want to think of it is fine. But I like the first one more."
"Patay na patay ka talaga sa akin, ano? Masiyado kang obvious!" pagsakay ko sa kalokohan niya na sinagot niya lang ng ngisi.
His eyes shined and teased. They were such an attractive shade that popped against his dark and thick eyelashes. His aristocatic features—dark eyes, strong jaw and high cheekbones was undeniably masculine. Intriguing and very fuckable.
Pero kahit ata anong gwapo niya gawin niyang pangbobola sa akin ay hindi ko magagawang sakyan lalo pa at alam ko kung paano siya makipaglaro. Mabuti na lang rin at hindi ako ang tipo ng babaeng madaling maniwala at pasakayin. He will need to take thousand times of attempt just to convince me that he's really falling for me. We met each other because of lust. Definitely not love.
Huminto ang itim na Monterro Sport ni Zadriel ilang metro ang layo sa bahay namin. Sinabi ko na sa kanyang kukunin ko na lang ang kotse ko sa basement ng penthouse niya kung saan iyon dinala ng tauhan niya bago kami umalis patungong Cebu ngunit masiyadong makulit ang isang ito. He wanted to drive me home and make sure that I'll be safe. Iniisip kong baka makita ako nila Mommy o kaya ni Daddy oras na gawin niya 'yon. Mabuti na lang at nakinig nung sabihin kong huwag sa mismong tapat ng bahay namin tumigil.
"Thanks for the short vacation, Zad. I had fun." sabi ko habang kinakalas ang seat belt.
Narinig ko ang marahan niyang pagbuntong hininga.
"I'm sorry about earlier." he said.
Nilingon ko siya, saktong kalas ng seatbelt ko. "Bakit? Ano bang ginawa mo kanina?"
Still holding the steering wheel, he glanced at my side and watched me through his hawk-like eyes. It was his eyes that allure me most of all though. They were almond shape and framed by thick long lashes. They were black, like plain ashes. The eyes of a wolf.
"I didn't swim with you."
Natawa ako. "Para 'yun lang? That's alright, Zad. I didn't mind if you come with that girl instead of me. Everything is all fine..." My lips held a smirk. "So tell me, is she your new victim? She might be a virgin."
He sighed. "You're asking nonsense, Tate. When are we going to see each other again?"
How did it become nonsense? Nagtatanong lang naman ako kung iyon na ang bago niyang biktima. Wala namang problema roon. However, if he doesn't want to tell me about it then it's already out of my business.
"I don't know. No specific time, just see you when I see you."
Binuksan ko na ang pintuan sa gilid ko. I heard him groan a bit as if he wants to hear another answer from me. I chuckled.
"Huwag mong sabihin na-mimiss mo na kaagad ako?" tinaas-baba ko ang aking kilay, nangaasar.
He stared at me for a bit longer, eyes piercing into mine.
"I can't see anything wrong with that."
"If that's the case, then you can just watch our sex video whenever you misses me." I smirked.
On our first night in Cebu, I dared him to record our wild scene since I have never experienced it with anyone. Not even with Cade. Nung una ay ayaw niya pa, sa huli ay pumayag na rin dahil sinabi kong buburahin rin naman kaagad. Nakakatuwa nga dahil ang exciting lang nung pinapanood na namin. Gusto kong i-submit sa Porn site at baka sakaling ma-discover kami at extra income rin 'yon. Kapag nagkataon, kikita kami ng malaki ni Zadriel at sisikat pa.
Napahagikhik ako sa naisip.
"Running something stubborn inside that head again, baby?" he asked after a moment of silence.
Inalis ko ang ilang piraso ng takas na buhok sa aking mukha at iniipit ito sa tainga.
"Apply kaya tayong porn star, Zad?"
Nagsalubong ang kilay niya. "The fuck?"
Humagikhik ako. "Side job lang!"
Marahan siyang napailing, tila hindi makapaniwala sa mga salitang lumalabas sa bibig ko.
"You're hopeless."
Mas lalong lumakas ang tawa ko. "Char lang! Ikaw naman masiyado kang nagpapaniwala sa akin. Sige na, bababa na ako. Ingat pauwi."
Tuluyan ko ng binuksan ang pintuan at itinapak ang paa sa simento. Just when I'm about to go out, Zadriel pulled my hand that made me look at him. Napakurap-kurap ako nang hilahin niya ako at patakan ng mariin na halik sa aking labi.
"Call me as soon as possible. I'll wait for it." he said through his dark gaze, his forehead leaning against mine. We're too close that I can smell the freshness of his breath.
My lips twitched. "I will. Bye for now, german size."
Bago pa ako tuluyang gumalaw sa posisyon ko ay dinilaan ko siya sa kanyang pisngi at humagikhik. He also chuckled and slowly shook his head. Hindi na bago sa kanya ang ganoong gawain ko dahil palagi ko iyong ginagawa sa kanya sa tuwing naghaharutan kami. Nasanay na ang loko.
Bitbit ang isang traveling bag, naglakad na ako palayo ng kotse ni Zadriel. Nang makarating sa gate ay nilingon ko siya ay nakita ko ang pag ilaw ng headlights niya. I waved my hand and finally went inside our gate. Bahagya itong nakabukas na imposibleng mangyari. Dad always makes sure that everything is secured before he goes to sleep. Nakalimutan ata ngayon.
Nang makapasok na ay maingat ko itong isinara. I roamed my eyes around the whole house and saw that the lights in the living room is still on. Gising pa sila Mommy?
I sashayed my way towards the main door, readying myself for an energetic greeting for them. Wala silang ideya na ngayon ang dating ko galing sa bakasyon kasama sila "Maica". I don't even know if Mommy's aware about the emergency.
Hinawakan ko ang seradura ng pintuan at ipinihit ito.
"Hello, madlang pipo—"
Naudlot ang sasabihin ko nang bumungad sa akin ang seryosong mukha ni Cade. He's sitting on the couch, legs crossed together while eyes staring darkly at the TV screen. Slowly, he anchored his gaze on my direction and they only became darker.
What is he doing here? Hindi ba at dapat ay nasa ibang bansa pa siya? Bakit narito na agad siya?
"Cade?" For some reason, my heart started to beat fast just seeing his presence here. Hindi ko alam kung bakit, o kung kailan pa nagsimula pero pakiramdam ko ay estranghero na ang presensiya niya sa akin. "What are you doing here?"
Naglakad ako papasok at inilapag ang bag sa isang couch na naroon. Mataman niya akong tinitigan, pinapanood ang bawat galaw ko.
"Nasaan ang mga tao rito?" tanong kong muli nang hindi siya magsalita. Naupo ako sa couch sa harapan niya, bahagyang nakakaramdam ng pagkailang sa klase ng titig niya sa akin.
"No kiss for me?" he asked after a matter of seconds.
My eyes blinked a few times before letting out a chuckle. "Sorry, I forgot. Medyo pagod sa biyahe."
Tumayo ako at naglakad palapit sa kanya. I slouched and planted a chasely kiss on his cheeks.
"Where have you been? Didn't receive any message or call from you."
"You did the same," I fired back. "I was with my friends for a short vacation. How's trip? Akala ko ay magtatagal ka roon sa ibang bansa?"
"Can't stay there for too long knowing that my relationship with my girlfriend is at stake."
Hindi ako sumagot. Nanatili akong nakatitig sa kanya, pinapakiramdaman ang tensyong nagsisimula nang mamuo sa pagitan namin. Kung sa ibang pagkakataon ay maaaring idaan ko sa biro ang lahat kagaya ng dati. Pero hindi sa mga oras na ito. Cade is a smart man. For sure, he's already noticing the distance I'm creating between us.
No words have escaped my lips. Instead, my eyes remained drilling into his. Nang hindi ko siya maringgan ng kahit anong salita ay tumayo na ako at tipid siyang nginitian.
"Can we just talk tomorrow, Cade? I'm tired and I still have important matters to attend to. I need beauty rest, haggard na ata ako." Natawa ako.
Tinalikuran ko siya at inabot ang handle ng aking bag.
"What's going on, Tate? Do we really have a problem right now?" he asked, shattering the glass of silence.
Panandalian akong tumigil, ang mga paa ay tila ba bumaon na sa sahig. Sumasabay rin ang tunog ng orasan sa mabilis na kalabog ng puso ko.
Calm down, Tate. This isn't the right way to handle situations like this.
Pinuno ko ng hangin ang aking dibdib. Hindi pa man siya nagagawang harapin ay naramdaman ko na ang paghawak niya sa siko ko kasabay ng pagpihit niya sa akin paharap. His bloodshot and weary eyes greeted me. And for the first time, I saw a lot of emotions in there.
Buong tapang ko siyang tinitigan, wala ng kahit na anong bakas ng pagmamahal para sa kanya. Kung mayroon man isang emosyon akong nararamdaman para sa kanya, iyon ay ang pag-aalala. Pag-aalala sa mararamdaman niya, paga-alala sa iisipin at magiging reaksyon niya. Pero hindi iyon sapat para pigilan ako nito sa bagay na matagal ko na dapat ginawa.
"Are you starting to get tired with this relationshi-"
"Yes." I said straightforwardly.
Umawang ang labi niya. His body even stiffened from the words that suddenly broke out of my throat. Hindi nagtagal ay kumunot ang kanyang kilay at seryosong nagsalubong.
"Did you fully understand my question, Tate?"
Tumango ako, walang emosyon ang mukha.
"I did," Huminga ako ng malalim. "You're asking me if I'm starting to feel tired with our relationship and I just gave you my answer."
Muli ay hindi siya nakasagot, nakakatitig lang sa akin at tila hindi ako naririnig.
"You're kidding me. You're good at that, right? Mahilig ka magbiro at mangtrip ng iba. I ain't even an exception-"
"Mahilig akong magbiro pero... hindi ngayon." Humigpit ang hawak niya sa aking kamay. Bumaba ang tingin ko roon. Nakita ko kung paanong halos bumaon na ang mga daliri niya sa balat ko. Huminga ako ng malalim at nag angat ng tingin sa kanya. "Nasasaktan ako."
His glassy eyes went down to my hand. Pumikit siya ng mariin at agad akong pinakawalan. Pumihit siya patalikot, itinuon ang mga kamay sa magkabilang bewang habang marahas ang bawat hiningang pinapakawalan.
"Is there someone else?" he asked in a very calm way as if he's just trying to hold his emotions out.
"Wala," diretsong sagot ko. "This decision is actually long overdue. Ngayon ko lang nasabi, ngayon lang nagkaroon ng pagkakataon."
"What's the reason, then?"
I breathed. "Fell out of love."
"That's bullshit!" he shouted, his voice thundered over the whole living room, making my eyes widen a bit. "We've been with each other for three years, Tate. Three fucking years! I did everything to be the best boyfriend to you. I even treated you as my whole world! Pagkatapos ay iyan lang ang idadahilan mo sa akin? Fell out of love?" Natawa siya. "I don't believe you!"
"Then don't! I'm not asking you to believe me, Cade! Kilala mo ako. Mapagbiro akong tao pero ni minsan ay hindi ako nagsinungaling! Can't you just believe that it really happens in real life? I was once head over heels in love with you but anything can change without knowing it!" balik sigaw ko, nanglalaki ang mga mata at bahagyang nakakaramdam ng iritasyon para sa lalaking minsan nang inikutan ng mundo ko.
Ilang lagapak ng tsinelas sa simento ang narinig ko. Dahil nakaharap sa hagdanan ay nakita ko ang pagbaba nila Mommy at Daddy. Mommy was still fixing her black robe, her bitchy expression was on. Maging si Daddy ay salubong ang kilay at tila nagtataka sa nangyayari. For sure, they heard our loud voices that made them go down.
"What is happening here?" si Mommy na tsismosa.
"Just a misunderstanding, Mom-"
"Your daughter is breaking up with me, Tita-"
Tumalim ang mga mata ko kay Cade. "Kailan ka pa naging sumbungero?"
"Tatiana!" ayan na si Mommy.
"Trinity, let them handle their thing." Si Daddy. Nilipat ko ang tingin kay Mommy at napansin ang matalim nitong titig sa akin.
Ay siya, botong-boto kay Cade, Mommy?
Huminga ako ng malalim at nagkamot ng noo. Pagod kong tinitigan si Cade. Sa tingin ko ay hindi rin kami magkakaintindihan kung sakaling magusap kami dahil na rin sa audience.
"Let's just talk some other time, Cade. I'm tired." I said.
He didn't move, he's just staring menacingly at me. Nang makaramdam ng pagkainip ay nilampasan ko na siya. Ngunit bago ako tuluyang makalayo sa kanya ay narinig ko pa siyang nagsalita.
"No one's gonna own you except me, Tate. Mark my words."
With that, he exited the door and left our house.