Stay safe everyone and enjoy reading!
-----------
Kabanata 11
"Ang corny mo naman, tol," tumatawang sabi ni Jonathan.
Pinipigilan din nila Keila ang tawa nila para hindi lang mapahiya ang kasama ko.
What the heck is wrong with Greg? Ano kayang kinain nito at ang cocorny ng sinasabi niya. As far as I remember, hindi siya ganiyang tao at napakaseryoso nito. If he's also serious about friending my friend, the heck, hindi niya kailangan maging clown para magustuhan siya ng mga kaibigan ko. Besides, why would he want to friends with my friends? Maraming silang kaibigan ni Kuya na mga sosyalin at halos babae lang din naman ang mga kaibigan ko. So, bakit kailangan niyang makipagkaibigan sa mga kaibigan ko?
I shrugged my thought. Hindi naman siguro masama iyon. Wala naman siguro siyang masamang intensyon o balak na landiin ang isa sa mga kaibigan ko. And who is that? Hindi naman siguro sila Chellsie, Jhoanne, Joy at Stephanie dahil ngayon niya lang silang nakita. Depende na lang kung na like at first sight siya. Is it Keila? She's pretty. Makikita mo talaga ang alindog niya. Ang paghahabol din ng mga lalaki sa kanya ay isang ebidensya na baka magustuhan nga siya ni Greg. Matagal nang kilala ni Greg si Keila at baka pa sa patuloy rin nilang pagkikita ay nagkakagusto na ito sa kanya. Hindi iyon imposible.
The bitterness crept on me. Inaamin ko sa sarili ko na inggit na inggit talaga ako kay Keila. Na napapansin lang naman ako ng ibang tao dahil siya ang kasama ko. Na napapansin lang din nila ako dahil ang layo layo ng diperensya namin sa isa't isa. Na maganda siya at walang wala ako sa kanya...
I also admit that I have a feeling... to Greg. It's not about a brotherly relationship but a... romantic feeling. I thought it every night. He was not doing bad at me but whenever I saw him, I got mad immediately.
So, I've seen online how someone's feeling develop to someone. And... that explains why I am irritated to Greg. That, my ideal man... is seen on him. I like the arts. I like someone who's a profession is Architecture. I like someone who knows how to sing. I like someone intimidating... yet funny in someways. I like him.
Hindi ko alam kung paano at saan nagsimula. Basta ang alam ko na lang ngayon... gusto ko siya. Kung gusto niya man si Keila, magiging masaya ako para sa kanilang dalawa.
Keila likes him. Hindi iyon sikreto. She's outspoken na hindi talaga siya magtatago ng kung anu ano.
At kung bakit naiisip ko ito? Hindi ko alam. Nararamdaman ko na lang na sumisikip ang dibdib ko at nasasaktan ako.
"What's your name again?" tanong ni Greg kay Keila. "You're always with Blayr, right?"
Umusbong ang inis ko kay Greg. Nananadya lang, ano?
"Ahh oo, Keila pangalan ko."
"Malapit na kayong gagraduate sa Junior High. Parehas ba kayo ng school na papasukan ni Blayr? I heard that she'll study at La Salle."
"Oo nga po. Kaso nakakalungkot lang at maghihiwalay kaming dalawa," malungkot talaga na sabi ni Keila.
"Bakit naman?" kuryosong tanong ni Greg at tumingin sa akin. Hindi ko alam na nakatingin ako sa kanya kaya umiwas agad ako ng tingin.
"Sa ibang school ako. Sa FEU. Hindi ba sa La Salle ka nagkacollege?"
Habang patagal nang patagal, mas lalong humahaba ang usapan nila. Mas lalo rin silang nakukuryoso sa mga bagay bagay tungkol sa isa't isa.
"Ahh yes. You kn--"
Umalis na muna ako roon dahil hindi na kinakaya ang usapan nila. Para silang mga interesado, na hindi na nila namamalayan na may mga kasama sila.
Pumunta ako sa mga sweet foods at kumuha ng mga cupcakes doon. Kumuha ako ng dalawa dahil una nagugutom na ako, pangalawa, naiinis ako.
Why the hell I can't control my emotion? Pakiramdam ko ito at hindi dapat ako nagagalit sa ibang tao dahil hindi naman nila kasalanan na gusto ko siya at gusto niya ang iba. Siguro kailangan ko lang ng hangin para huminga.
Pumunta ako sa malapit sa may swimming pool dahil alam kong naroon kanina sila kuya. Pagkarating ko roon, wala sila kaya naman dumiretso na ako sa isang upuan doon.
Huminga ako ng malalim at nilabas lahat ng negatibong bagay na naiisip at isinasapuso ko. Dapat positive lang ako dahil kaarawan ko.
"What are you doing here? Ba't umalis ka roon?" Napalingon ako sa tabi ko. It is Rovick.
Inoobserbahan niya pala ako at talagang pinuntahan pa ako rito.
"Gusto ko lang magpahangin. Babalik din naman mamaya," ngiti kong sabi sa kanya.
"Is Greg your boyfriend? He's too possessive to you," he asked hesitatingly.
"N-no, he's not my boyfriend. Hindi rin siya... uhm p-possessive, namisinterpret mo lang yata ang galaw niya."
"Ok... but the way, are you free tomorrow? Do you want to join with me? Bibisita kasi ako sa orphanage na itinayo nila mama. Magtuturo rin ako na magpaint sa mga bata. Do you know how to paint?"
"Talaga? Ang bait naman ng mama mo at nagpatayo pa siya ng ganiyan... Sama ako ha? Willing akong magturo. Pero hindi nga lang masyadong magaling magpinta, slight lang," natatawa kong sabi.
"Ok na 'yon, at least marunong. Basta bukas ha? Huwag makakalimot," sabi niya at tumitingin sa likod ko.
Napapakamot pa siya ng ulo at parang natatakot sa nakikita niya sa likod ko. May multo ba sa likod ko?
"Sige, balik na ako doon," sabi niya at tumayo naman ako para magpaalam sa kanya. Babalik din naman doon mamaya.
"Sige."
May tumikhim sa likod ko kaya tumingin ako. Lumakas pa ang kabog ng dibdib ko dahil akala ko multo, iyon naman pala ay si Greg.
"Why are you with him?" Angil niya.
"What's your problem with that?" Paghahamon ko sa kanya.
"My problem is, you left me with your friends without even telling me. Then, I saw you here with someone you just know tonight. That's my problem," he said. He is frustrated.
"Anong problema roon? Nakikipagkaibigan lang naman siya. Wala siyang masamang intensyon. Saka problemahin mo ang problema mo," sigaw kong sabi sa kanya.
"Ikaw lang naman ang problema ko. You are too friendly without knowing their intention to you."
"They have no intention to me. Ikaw lang naman ang malisyosong nag iisip ng kung anu ano riyan. I told you, Kuya, I don't need your concern," I rolled my eyes on him.
Hindi agad siya nakapagsalita at tahimik lamang itong nakatingin sa akin. Naging akward at iniisip ko kung lalakad na ba ako paalis o mag iistay ako rito. Ang kaso, sa tuwing binabalak kong umalis, parang may malamig na yelo sa paa ko na pumapako sa akin sa kinalalagyan ko. At ang totoo, naghihintay sa maaari niyang sabihin kahit na walang kasiguraduhan kung panghahamak o maganda ba ang sasabihin niya.
His jaw tightened but he heaved a sigh. Pinipikit niya pa ng mariin ang mga mata at tila nahihirapan sa sitwasyon namin.
He's just too protective to me. Parang kapatid na rin kasi ang turing niya sa akin. He'd do anything for me like what my brother always does for me. Iyon nga lang, masyado siyang OA.
He gets something in his pocket and gives it to me. It is a little cute red box. I'm kinda shocked on the gift because I'm thinking the other gift that a girl will receive.
"Open it, it's my gift for you," he said. He looks cute in his boyish moves.
I hesitated in opening it. Nababaliw na talaga ako. Sa sobrang pagkagusto ko sa kanya, iba iba na ang naiisip ko. Ibang regalo ang nasa isip ko at excited pa ako sa makikita ko. Sa huli, binuksan ko rin ito...
I felt a bit disappointed with the gift. It was not my expectation. I thought it was a... ring. Pero I appreciate his effort. I like necklace too, but I just thought it was like that.
I looked at him and smiled for his thoughtfulness. Hindi ko naman akalain na bibigyan niya talaga ako ng regalo. Inisip ko rin na baka ibang regalo ang ibibigay niya. Tinignan ko ulit ang binigay niya at ang totoo, dalawang necklace ito. The first one has a pendant of infinite and the other is a moon.
It's cute. Matagal ko nang gustong magkaroon ng necklace na ang pendant ay isang buwan. I love to watch stars and moon every night. I love to see how the moon interacts with the stars. How they light the night and how they give hope that we are not alone, we have someone who would take us in this world.
I looked at him again and he's looking at me... intently. Like he's curious or afraid that I might dislike it. I smiled at him again and give him assurance that I like it.
"Uhm... do you like my gift?" he asked.
"O-of course... uhm it's pretty. I love it," I smiled, wanting so bad to tell him that I like it. "Thank you. I appreciate it."
He didn't answer. He's just looking at me. Habang patagal nang patagal ang titigan, ay mas lalong umaatikabo ang kabog ng dibdib ko. Hindi ko talaga kayang mapag isa na kaming dalawa lang. Like there is something fire on him that it shouldn't be seen and touched.
"Ahh, b-balik na ako... uhm.. tayo ro'n? Baka... uhm... h-hinahanap na kasi tayo," aya ko sa kanya. Nauutal pa ako dahil kinakabahan ako sa kanya. Baka hinahanap na rin talaga kasi kami ng mga kaibigan ko o kaibigan nila kuya.
"Can we stay for a while? Just a minute or five."
"H-huh? Baka kasi-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil hinila niya na ako paupo sa inuupuan ko kanina.
Magkatabi kaming nakaupo sa iisang upuan. He did not think of getting another chair, because he wanted us to share. Tahimik lang din naman kami. Naghihintayan kung sino ang magsasalita o... magsasalita pa ba kami?
"So, uhm... kamusta naman kayo ni Ate Jessica?" Pag oopen up ko sa topic. Hindi naman maaaring tahimik lang kami at wala talagang magsasalita sa amin.
"Why are we talking about her? She's not a good topic."
"OA naman nito. Syempre girlfriend mo kaya pag uusapan natin."
"We broke up, happy?" Iritado niyang sabi.
"Ahh, hindi pa makamove on... I see! Ganiyan daw talaga kapag nasa isang relasyon, mahihirapan kang makamove on sa isang tao lalo na kung may pinagsamahan at mahal mo talaga ito."
"Coming from the expert! Looks like you have many experiences when you don't have any past relationship."
"Hindi mo naman kailangan magkaroon ng karanasan para masabi mong eksperto ka sa isang bagay. Maaari mo naman itong matutunan sa pamamagitan ng panunuod o pag oobserba sa mga taong nakakasalamuha mo."
"Ok, I'm not lifting any argument here." Taas kamay niyang sabi na tila sumusuko sa argumentong pinag aawayan namin.
"At minsan, hindi mo rin kailangang gumamit nang ibang babae para makalimutan ang sakit na nakuha sa babaeng mahal mo. Isipin mo naman ang nararamdaman ng babaeng gagamitin mo para lang limutin ang mga bagay na nagpapasakit sa'yo."
"Hey, I'm not like that. Don't judge me as you know me. And who told you that I love Jessica and I can't move on to her? She's just those girls who like to play with me. She wants a game, then I am willing to give her the game."
"Kung gano'n, sino iyong babae na kasama mo sa mall? Hilig mo talagang lumandi, ano? Kiss kiss pa sa public, kiskisin ko 'yong mga mukha niyo e," inis kong sabi sa kanya. Ngayon, nakapameywang na sa harap niya.
"You looked... jealous," he chuckled. Tila natutuwa sa nakikitang iritasyon sa mukha ko. "Sabrina is a goddaughter of my mother and she wanted me to tour her in a mall. I toured her and she suddenly kissed me to say thank you to me. I just ignored it because there was no harm done on it."
Inirapan ko siya sa eksplenasyon niya. Huminga naman ng malalim at baka makahalata siyang gusto ko siya.
"Don't worry, if we will choose to start our relationship, I will not gonna make you jealous. I will only love you and care for you." He smirked when he said it. His lip is pouting like he wanted to chuckle on what he said.
"As if I'll like you. Madami kang babae. And you're too old for me," I half-hearted said.
"Don't worry, baby girl, It's a prank. I'm not gonna fall for you. You're young and mas gusto ko 'yong mas matanda sa akin..." he said huskily.
I rolled my eyes on him. Not because he insulted me for being not his type or am too young for him, but because he just spelt a curse that he will not like me and will not fall for me.
Inayos ko na ang disposisyon ko at tumingin sa kanya. Huminga muli ako ng malalim at pinakita sa kanya na hindi ako matitinag sa sinabi niya.
"Tapos na ang limang minuto mo. Nasobrahan pa nga, e. Tara na, baka hinahanap na talaga tayo roon."
Tinaas niya ang kamay niya, tanda na humihingi siya ng tulong para itayo ko siya. Kinuha ko naman ito at hinila siya. Muntik pang mapalapit ang mukha ko sa mukha niya dahil sa paghila ko sa kanya at mas mabigat siya kaya ako ang nahila niya. Mabuti na lang ay napahawak agad ako sa balikat niya dahil kung hindi, napasubsob na ako sa labi niya.
"I'm sorry," sabi niya habang nakatingin sa mga labi ko. Tumayo naman ako agad dahil umiinit ang pisngi ko. Sumunod naman si Greg at tumabi sa tabi ko.
"Let's go," sabi niya at nagpatiuna pa kaysa sa akin. Akala ko ay hahawakan niya muli ang bewang ko, ang kaso, hindi pala siya gentleman at iniwan ako.
Natagalan ako sa pagbalik sa mesa namin ng mga kaibigan ko dahil hindi ako tinulungan ng pesteng Greg na iyon sa gown ko. Naging madali lang naman ang pagpunta ko roon kanina pero ngayon, nahirapan na ako sa paglalakad papunta sa mga kaibigan ko. Mabuti na lang, may gentleman na lumapit sa akin at tumulong.
Agad na binuhat ni Rovick ang gown sa likod ko at tinulungan ako. May mga matatanda pa na tinutukso kami dahil lang sa nakita na posisyon naming dalawa. Hinatid niya naman ako sa upuan namin ng mga kaibigan ko at umalis agad roon pagkahatid sa akin.
"Anong eksena iyon? Ang sweet ha?" Panunukso ni Jhoanne.
"Maissue ghorl! Tinulungan lang ako sa gown ko. Nahirapan akong maglakad papunta rito."
"At saan ka naman kasi galing, ineng? Kanina ka pa namin hinahanap. Nawala ka na lang bigla. Akala pa namin kung tinawag ka ng magulang mo," panenermon ni Keila.
"Diyan lang sa tabi ineng. May ginawa lang."
"Hinahanap ka pa kanina ni Greg. Ewan ko lang kung nahanap ka ba niya kanina. Nagkita ba kayo kanina?" tanong ni Joy. Uminit muli ang pisngi ko. Naalala ang pangyayari kanina na muntik na kaming maghalikan.
"Nakita pero umalis din agad. May tinanong lang," iwas kong tingin sa kanila.
"Ba't parang namumula ka? May ginawa kayo noh?" Green-minded na sabi ni Jhoanne.
"Hoy! Ang dungis ng pag iisip mo ha! Pakilinisan, natutulad ka kay Keila, e."
"Aba't, isinama pa ako. Nananahimik ako rito sa tabi!" Inis na sabi ni Keila pero natatawa ito.
"Huwag kang magreklamo pa. Totoo naman ang sinasabi nila. Madumi na iyang pag iisip mo. Ewan ko na nga rin kung anong laman niyang utak mo," biro ni Jonathan.
"Hoy! Hindi porke matalino ka, nanglalait ka na riyan. Saka porke nanalo ka ng prom king, ang yabang yabang mo na," alma ni Keila sa sinabi ni Jonathan.
Sa totoo lang, nakyukyutan talaga ako kapag nag aaway silang dalawa. Shiniship ko nga silang dalawa dahil bagay sila. Kumbaga, opposite attracts ang drama nilang dalawa. Iyon nga lang, hindi nila gusto ang isa't isa. Paborito lang nila na mag away pero pinagtatanggol ang isa kapag may nang aaway rito. Gusto nila, sila lang mag away.
"Aba siyempre. Talagang gwapo ako kaya mananalo talaga ako ng prom king. Saka magyayabang talaga ako kung may iyayabang ako. Ikaw, may iyayabang ka ba?"
"Aba meron, hetong kagandahan ko. Maganda ako!"
"Anong gamit ng kagandahan mo?"
"Malay ko sa'yo. Bahala ka na mag isip kung anong gamit nito. Kung wala kang maisip, bobo mo!"
"Hoy! Tumigil na nga kayong dalawa. Mamaya kayo pa magkatuluyan e!" Biro ko sa kanila.
"No way!"
"Kadiri!"
Nagsabay pang nagsalita si Keila at Jonathan. Sobrang tawa naman namin dahil nagmemake face naman sila ngayon.
Habang nangingiti sa kanila, ay napatingin ako sa kabilang mesa. Nandoon kasi ang pwesto nila kuya at ng mga kaibigan niya. Tumingin naman ako kay Greg na nakatingin din pala sa akin. Sinamaan niya lang ako ng tingin at tumingin na sa mga kaibigan niya. Hindi mo talaga siya maintindihan. Siya pa itong galit, siya na nga ang hindi tumulong sa akin.
The party continued and each of our family members gave an overwhelming message to me. Kung nakakaiyak na kanina ang message ni mommy, mas nakakaiyak itong ngayong mensahe niya. She love me. Hindi niya na iniisip kung bunga ba ako ng pagkakamali ni Papa sa ibang babae. I adore her for that. Papa also gave me a heartwarming message that my tears automatically flow on my face. I'll cherish it. Ate and Kuya gave me a funny message on how they met me and how they are protective of me now. Sobrang tawa ko naman dahil mga loko loko sila sa mensaheng sinabi nila.
Pagkatapos magbigay ng mensahe, nagpatuloy ang party at pagsasayaw. Kahit magkaaway sila Keila at Jonathan, ay nagsayaw pa rin ang dalawa. Nakipagsayaw rin naman sa ibang mga bisita sila Joy at Chellsie. Nakaupo lang si Jhoanne at Stephanie.
Habang tuwang tuwa sa panunuod, ay naglahad ng kamay si Greg sa harapan ko. Kinuha ko rin naman agad ito dahil mas nakakahiya kung patatagalin ko ang pagkuha.
Sumabay kami sa mga nagsasayaw sa gitna ng dancefloor. He's serious about in dancing. Nakakalito rin talaga ang galaw niya at akakalain mong boyfriend mo siya dahil sa pagiging protective niya sa'yo.
There are so many visitors who want to dance with me pero pinagsusungitan niya lang ang mga ito. Sinasabi na mamaya na lang daw.
"Kung ganiyan ang gagawin mo at ipagdadamot ako sa mga bisita, mapapagalitan ka ni kuya."
"No, I will just tell him an excuse."
"At ano namang excuse ang sasabihin mo."
"Sa akin na lang iyon," masungit niyang sabi.
We danced all we want never indulging someone to ruin this night. But... Rovick asked Greg if it's okay to dance with me.
"No. Find another girl to dance with..." Greg said and didn't glance at Rovick.
"Kanina pa kayo nagsasayaw. At least give other visitors some chance to dance her. You're not her boyfriend, so stop being possessive like she is your prey you want to cage," makahulugang sabi ni Rovick.
Tinignan ko si Greg at nagdidikit na ngayon ang kilay niya dahil alam kong galit siya. Nakatingin na rin siya ng masama kay Rovick pero kalmado pa rin itong nakahawak sa beywang ko.
"I don't know what you are talking about, but I will not gonna give you a chance to dance with Blayr. Stop now your fucking dream."
"You are so full of yourself since then, Greg. I know that you will never tame her because she is a smart girl. I hope you'll realize that she will never like you the way you dream of her."
Mas lalong lumalalim ang intensidad ng bangayan nila. Hindi ko sigurado kung ano o sino ba ang pinag uusapan nila. Ang alam ko lang ay may gusto si Greg na alam ni Rovick at sinasabi niyang hindi magugustuhan ng babae si Greg. Kalaunan, si Rovick din ang sumuko at umalis sa tabi namin.
Greg licked his lips and looked at me with intensity. "Don't mind him. He's pathetic, loser boy."
Hindi naman ako agad nakapagsalita. Seryoso siya habang binibigkas iyon.
Nandito na ako sa kwarto ko, iniisip ang mga nangyari kanina. Masaya ako dahil naranasan ko'ng magdiwang ng kaarawan ko sa isang espesyal at ganitong uri ng pagdadaos.
Umuwi ang mga kaibigan ko dahil hindi sila pinayagan na makisleep over sa bahay namin. Pinayagan si Keila, ang kaso ay may plano siya bukas kaya uuwi na lang din raw siya. Umoo na lang din ako.
Iniisip ko rin ang mga sinabi nila Rovick at Greg kanina. Matagal na ba silang magkakilala? Para silang nag aaway dahil sa isang babaeng gusto nila. Sino iyon? Parang gustong gusto siya ni Greg e.