Angelina's POV
Today is the day.
Maaga akong nagpunta sa studio para makausap si Nathan,pero dumaan muna ako sa dressing room ni Eric para magpaalam na kakausapin ko si Nathan
For the very last time na magkakausap kami I want to know the truth about the thoughts about Morrie kung ano ba talaga ang meron sa kanila
"Love"
Paglalambing ko kay Eric
"Oh yes Love,ano yun"
Aniya at humarap sa akin
Kinakabahan ako sa part na baka hindi niya ako payagan lalo na ng malaman niya ang about sa nangyari sa amin noon sa Canada
FLASHBACK...
"Angel can we talk"
Nabigla ako ng dumating siya sa bahay at walang imik sa kahit na sinong kasama ko,sobrang kaba ang naramdaman ko dahil na rin sa kaniyang seryosong mukha
"Ye-s Love oo naman about saan"
Nabubulol ko pang sabi ng magpalipat lipat ang tingin ko kanila Eric,Daddy Mommy,and si Yang na kasunod lang ni Eric
And with that alam ko na kung bakit siya ganito..maybe nabanggit na ni Yang ang nangyari no worries for her kasi binigyan ko siya ng permiso
"Gel"
Pagtawag ni Yang at sumenyas na kausapin ko na
"Tito and Tita mag uusap lang muna kami ni Angel"
Magalang niyang paalam at agad na hinawakan ang kamay ko halos madapa pa ako sa sobrang bilis niyang mag lakad
Nang muli akong mapatid ay hindi ko na maiwasang sigawan siya at pumiglas sa pagkakahawak
"Eric ano ba nasasaktan ako,bitawan mo kamay ko"
Sigaw ko ng sabi dahil sa sakit ng paa ko kakasunod sa kaniya
Wala pa rin reaksyon pero kita sa mata niya ang galit..at takot
"Ano ba,nasa labas na tayo umimik kana ano bang problema mo"
Mahinahon ko ng sabi dahil ayoko pa ng magkaaway kami
"Sakay"
Tipid niyang sabi
Sinunod ko nalang siya para na rin umusad ang usapang ito
Habang nagmamaneho siya ay hinawakan ko ang kamay niya pero agad niya itong tinanggal
"Eric ano ba? Ikaw ang gusto makipag usap tapos hindi ka iimik"
"Eric ano ba?itigil mo ang sasakyan bababa na ako!"
Sigaw ko na sa kaniya pero sa kalsada lang ang tingin niya
Sobrang kinakabahan na ako dahil ngayon ko lang siya nakitang ganito
Ganito kagalit at takot...
Yung wala akong magawa
"Eric ano ba"
Muli kong sigaw na natinag siya
"Bakit"
Doon ay natahimik ako
Nakita ko kung paano pumatak ang luha niya at tinigil ang sasakyan
"Bakit hindi mo sinabi sakin Angelina"
"Lo-ve"
"Bakit hindi mo sinabi,para sana naprotektahan kita sa kaniya bakit hindi mo sinabi? Kung hindi ko pa kamustahin kay Yang ang show niyo sa Canada hindi ko malalaman na sinaktan ka niya Love. Alam mo ba yung naramdaman ko ha? Takot na takot na takot ako para sayo,galit na galit ako sa sarili ko dahil sobrang pagkukulang ko sayo hindi kita makuhang maipagtanggol knowing na ako ako yung lalaki dapat prinoprotektahan kita Angel"
Halos kapusin na siya sa pagsasalita dahil ng pag iyak..
Alam kong mali din ang desisyon ko at nasaktan ko siya kita ko yung takot niya yung takot na kahit kailan hindi nawala..
Dahil ang takot na yun ay AKO
hindi ko na sinabi pa sa kaniya dahil akala ko tapos na yun at hindi na mabubuksan muli pero mali ako...
Tama sila,walang sekretong hindi nabubunyag
"Love sorry,sorry kasi natakot din ako na baka kung ano ang gawin mo...kasi hindi ka rin okay ng mga panahon na yun and ayoko na mastress ka kasi hindi ka pa ganun ka ayos. Love sorry"
Ani ko at hinapit siya para yakapin
Para siyang bata na tuloy lang sa pag iyak habang nakasubsob sa aking leeg..
Being with the man who's scared to lose you is one of the most special gift that God has given to us..
Im so inlove with him
"wag mo ng uulitin yun Love and ayoko na nakikipag kita ka sa kaniya ng hindi ako kasama please love promise mo"
Nahimasmasan naman na siya at hinawakan ang magkabila kong pisngi
"sorry love alam ko napag alala kita,hindi na talaga mauulit pa.Promise"
Pinunasan ko ang mga luha ng takot at inangkin ang kaniyang mga labi na namumula dahil sa pag iyak
Masaya sa puso na ramdam ko ang pagtugon niya sa aking halik
As we parted our lips nakita ko ang unti unting pagbabago ng kaniyang emosyon
"Sorry Love,mahal kita"
He just nodded and hold my hand...
END OF FLASHBACK
"Love pwede bang kausapin ko si Noah"
Nanlalamig naman ang kamay ko sa pagpapaalam ko
Pero sa halip na kunot noo ang ibigay niyang sagot ay mga ngiting mykahulugan ang binigay niya
"Oo naman,bakit hindi"
Kalmado niyang sabi
"Ka-la k..
"Kala mo magagalit ako? No love,I trust you and alam ko na mawawala na siya sa buhay natin so okay lang sakin na mag usap kayo nandito lang naman ako nakasulyap sa inyo pag nag usap kayo"
Pagpuputol niya sa sasabihin ko
This man,wala nasa kaniya na talaga lahat..
Mapagpasensya,mapagmahal mabait sobrang understanding
"Thank you Love,alam mo naman na mypinagsamahan din kami and ayoko naman na ang ending ng friendship namin ay walang kwenta diba"
Nangingiyak kong sabi
I still can't believe na pinayagan niya ako,I know how much he hate him pero tulad nga ng sabi ko he's the man,nasa kanya na ang lahat
I texted him kung pwede kami mag usap sa cafe and he said yes so ten minutes before 5 ay nagpunta na ako sa cafe....
And yes Im with him hindi ata papayag itong ako lang mag isa kaya ang nangyare nasa kabilang table lang siya na rinig ang pag uusapan namin.
"Im sorry late ba ako"
Aniya at lumapit na sakin para mag beso
"No it 's okay maaga lang ako,so how are you"
"heto gusto ng umuwi sa amin,inaayos ko nalang ang mga kailangan tapusin"
"Hmmm bads"
Napatingin naman siya na gulat na gulat sa narinig niyang tawag ko sa kaniya
I know we're not in good terms pero hindi naman ako tulad ng iba na bitter I know he has his reason kung bakit niya yun nagawa noon
"Oh bakit parang gulat ka diba bads mo ako?"
Natatawa ko namang sabi and with that napangiti na siya
Nawala ang seryoso at kabadong itsura niya
"No,Im just nothing bads so Im sure your happy now kasi makakasama mo na ulit siya"
Masigla niyang sabi
Ngunit agad namang gumuhit sa mukha niya ang lungkot sa mga matang tumatak ang sakit
Bakit ganito ang nadarama ko gayong kaharap ko siya
"Sobrang saya,pero malungkot kasi nawala ka. After all mypinagsamahan din tayo and masasabi ko sa you are also one of the best singing partner"
"pero mas lamang pa rin siya"
Pabiro pa niya
Tumawa lang ako at tumango
"But Bads I want to apologize"
"For what"
"For everything that happened between us,I know I made a lot of mistakes when it comes from you. Natakot kita nasaktan kita ng dahil sakin nagkaproblema kayo ni Eric"
Ramdam ko naman ang pagkamasa ng gilid ng mata ko
Kita ko sa mga mata niya ang sinseridad
"Im sorry for ruining everything,I almost there but thank God hindi nangyari. Sobrang sorry sa mga nagawa ko"
"ano ka ba okay lang,thank you din sayo kasi sobrang buti mo sakin kahit na ganyan ka and sorry kasi alam ko nasaktan ka din namin"
He smiled and reach for my hand
"Look,ito lang gusto ko sabihin sayo sana ingatan mo si Eric,he really do loves you and sobrang nakita ko yun sa kaniya the way I touch and smile with you sobrang nagseselos siya he is the perfect man for you. And sana bantayan mo siya lagi and mag ingat kayo"
Makahulugan niyang sabi
Meron ito sa loob loob ko na malalim na kahulugan kaya naman hindi na ako nagdalawang isip na magtanong
"Ahh Nathan,Gusto ko lang malaman kung matagal na ba kayo magkakilala ni Morrie I know natanong ko na ito sayo noon pero gusto ko ulit sagutin mo please"
Mahinahon kong sabi
He just smiled and take a deep breathe
"Yeah I know her. She's my childhood bestfriend,she's the love of my life. But too bad kasi ayaw niya sakin haha funny right ikaw yung nandiyan para sa kaniya pero iba ng mahal niya"
"and si Eric ang gusto niya am I right"
Deretso kong tanong
"Hey Bads,ito lang masasabi ko sa iyo mag ingat kayo kay Morrie. Kilala ko siya noon pa man,gagawin niya ang lahat para lang mapasakaniya ang gusto niya. And yes si Eric siya ang gusto niyang makuha sayo so please ingatan niyo ang isa't isa"
"Oo naman Bro iingatan ko ang mahal ko and sana mag ingat ka din"
Pagdudugtong ni Eric at agad na umupo sa katabing upuan ko
"Bro,nandiyan ka pala"
"Yes Im here for her"
Aniya at agad na lumingon sakin
Enebe nemen love...
Ano Gel pabebe pa talaga huyyy
"Sige bro I have to go marami pa akong aasikasuhin take care and see you around"
Almost 2 hours din kaming nagkakwentuhan at kumain...
Its nice being with him and Eric,pwede naman pala na ganito
Sana noon pa namin nalaman...
Para sana bago umalis ang isa maraming memories
But maybe it's God's plan.
Thank you. Vote and Comment 💚