[A/N: Grabe. Ang ganda ni Alexa Ilacad sa personal. Ang gwapo ni Daniel Padilla, Manolo Pedrosa, Young JV tsaka si Jon Lucas. Super saya talaga nung Sunday. Ang bait ni Alexa. Kahit hindi ko siya nakapicture, okay lang. Live pa siyang kumanta nun. Sobrang game na game siya. Grabe. Yun lang. Hahahaha. Share.]
Paikot-ikot ako sa kama ko.
When was the last time na umikot-ikot ako sa kama ko? That was four years ago, because of Zac. And now, it's because of Zac again.
Am I hallucinating?
Is this another dream?
Biglang may kumatok sa pintuan.
"Come in."
Sabi ko tsaka ako umayos ng upo.
Lumakas yung tibok ng puso ko.
Si Zac kasi ang pumasok. Totoo nga. Totoong totoo na talaga ito this time. I can't believe it.
"Ale-- princess."
He was about to say my name pero biglang princess. Hayy. Hindi ko pa narinig na sinabi niya ang pangalan ko after four years.
Pero sabagay, sino ba naman ako? Isang babaeng nang-iwan lang naman sakanya noon.
"The king ordered you to go to the library room."
He said.
Nakakailang. Bakit ganito?
Why do we need to meet like this? To be in this situation?
I'm happy that he's here but I don't want it to be like this.
I don't want him to serve me. I don't want him to look upon me.
Gusto ko yung tulad ng dati. Yung forever partners kami. Yung pantay lang kami.
Pero alam kong hindi na kami maibabalik pa sa dati kasi iba na ngayon. Isa na akong prinsesa. Isa na akong tagapagmana ng trono.
I put away those thought of mine.
"Okay. I'll be going."
Sabi ko.
At pagkalabas ko sa room ko, nakabuntot lang sakin si Zac.
I really really want to hold his hand but I restrain my self from doing that.
Why would I, right?
After breaking his heart four years ago, ni mukha ko nga ayaw ko nang iharap sakanya.
But why am I making what happened four years ago such a big deal? Parang wala na nga lang kay Zac eh.
Nakarating kami sa library room ni Zac na walang imik.
Nag-usap lang kami ni daddy ng tungkol sa coronation ganyan ganyan.
At bago ako lumabas ng room,
"Thank you so much Daddy. I don't know what you did to convince Zac as my body guard but I'm really really thankful."
I said then I hugged him tight.
"I don't want to see you in pain anymore my princess."
Humiwalay si Daddy sa yakap para ngitian ako.
"Thank you."
I said and hugged him again.
Nung lumabas na ako sa library room, nakita ko si Zac na nakasandal sa wall. Nakatingin siya sa malayo.
Sobrang ang bilis ng tibok ng puso ko. Paano ba naman kasi, ang gwapo niya and he's so damn hot. Nagkakasala na ang utak ko dahil sakanya.
Tas bigla niya akong nahuling nakatitig sakanya. And I swear, I saw him smirk.
"Are you going somewhere princess?"
He asked.
"I'll just go to the garden."
Sagot ko naman.
So naglakad na ako papuntang garden. At syempre, nakabuntot si Zac sakin.
Ang sarap sana ng feeling pag hindi ako prinsesa tas hindi ko siya bdy guard. Yung tipong mga normal na tao lang kami.
"Princess--"
He was about to sa something but I cut him.
"Zac, Alex nalang. Alex nalang ang itawag mo sakin pag wala nang ibang tao."
"Buti nalang nagtagalog ka na. Kasi sa totoo lang naubusan na ako ng dugo kakanosebleed kasi puro english nalang ang naririnig ko."
I laughed at what he said.
"Hindi ka padin nagbabago."
Sabi ko naman habang tumatawa.
Pero natigilan ako nung sinabi niyang,
"Alex, nagbago na ako. Hindi na ako yung dating Zac na nakilala mo."
"Of course, it's been four years already. Syempre may magbabago sayo. Magbabago ka talaga."
I just said. Pero sa totoo lang, I don't know what to say.
Umupo ako sa bench. He sat next to me.
Sileeeence.
"So tell me, anong nagbago sayo Zac?"
Tanong ko.
Tumingin siya sakin. Hindi siya sumagot agad.
He sighed.
"Madami."
Sabi niya. Naghintay pa ako ng idaragdag niya pero wala na yata.
"Like?"
Tanong ko ulit.
"Hindi na ako nag-aaral. Naging rebelde ako. Hindi ako nagtuloy sa college. Naging tambay lang ako for thee years."
Sobrang nashock ako sa sinabi ni Zac.
I wanted to ask why but then I think it's too personal for him to share to me.
"Sorry."
Sabi ko nalang.
"Wow. So alam mo palang magsorry?"
He laughed bitterly habang ako naman, parang nag-ice bucket challenge. Yung tipong parang nabuhusan ng isang balde ng malamig na tubig.
Hindi na ako nakaimik pa.
"About what happened four years ago--"
"Alex, pwede bang bumalik nalang tayo sa loob?"
Sobrang seryoso ang mukha ni Zac.
Kung tutuusin, he doesn't have the right to say that. He doesn't have the right to cut me off while I'm saying something.
That is a sign of disrepect to me, as a princess.
Pero bilang isang ordinaryong Alex, wala akong nagawa kundi ang sundin siya.
Pumasok kami sa loob ng palasyo. Walang imik.
I guess I really love him from the start. And I want to start over again with Zac.