MEIKO'S POV
Dalawang araw na ang nakalipas simula nung makita ko si Keiji dun sa 8th floor..
Wala pa rin akong ideya kung anong nangyari sa kanya at bakit nandun sya.. Bihira lang kasi makapasok yung mga normal na estudyante sa floor na yun unless kung pinapasok sila ng SGA members o kung inutusan sila na pumunta dun.
Tsaka parang pagod sya pagkakita ko sa kanya.. pinagpawisan kasi sya at yung uniform nya ang gusot.
Hindi ko na nga pala sya masyadong nakikita sa campus.. yun ang huling kita ko sa kanya. Hindi ko alam san sya nagpupunta.
Bahala na, labas na ako dun.
"Ivan, after meiko's line, touch her right cheek and say your line, you already know what it is. Just take a look at your script, and meiko, after Ivan's line, you stand up and walk away, and then Ivan will pull your hands and...."
Nandito kami sa school grounds, Nagpapractice.
May Event kasi next week at mag peperform kami.
There are four performance in total.
Stage Play, Band, Dancing & Comedy at ang nabunutan ng section namin ay "Stage Play".
Each year level, isang performance at isang section na representative. Kami yung representaive ng 2nd Year.
May isang linggo kami para mag practice. Tsaka hindi kami pwedeng mapalpak kasi lahat ng students manonood pati yung mga admins, uppers at teachers..
Ang i pe-perform namin ay Romeo & Juliet at kami ni Ivan yung main characters, Ibig sabihin, ako si Juliet at sya si Romeo.
Yung mga kaklase ko yung nagtutulak na kami yung main character, ayaw sana naming tanggapin ngunit yun ang desisyon ng class president namin.
Iniisip ko palang yung araw na mag peperform kami, kinakabahan na ako. Hindi ko pa kasi naranasang mag perform sa harap ng maraming tao..
Binigyan na kami ng kanya kanya naming script matapos maibigay ng class president yung kanya kanyang role namin kahapon.
Extended ng one hour yung lunch break namin para makapag practice kami kaya nabago yung time schedule ng afternoon class namin pansamantala.
Nag papractice din kami every after class and that is only good for two hours kaya gabi na kami lagi nakakauwi ni Ivan.
"Okay! Position yourselves everyone! Back to the top!"
Lahat naman kami ay inayos yung sarili, pumunta sa kanya kanya naming lugar.. Yung hindi pa kasali sa scene ay isasantabi muna.
"Action!"
Nag perform na yung mga kasali sa first scene.
Kami ni Ivan nasa gilid muna binabasa yung script habang nag peperform sila, mamaya pa kami lalabas kapag oras na namin.
"Kinakabahan ka pa rin ba?"
Tumango naman ako bilang tugon sa tanong nya..
"Wag kang mag alala, kaya natin to.."
Nginitian ko nalang sya.. Hindi dapat ako nagpapadala sa kaba, dapat ay kampante ako kahit practice pa namin.
"Good! Now, next Scene! Ivan, Meiko, Laura, Mae, Dennis & Clyde! Go!"
Pumunta kami sa harap at ginawa yung dapat naming gawin.. Buti nalang at hawak hawak namin yung script, sa tuwing nakakalimutan namin yung lines, titingin lang kami dun pero kailangan parin naming i memorize yun.
Kinakabahan pa rin ako habang nag papractice, baka kasi magkamali ako..
"Nice one! Next scene!"
Iba na naman yung susunod na scene.. pero nandun si Ivan.. kaya ako nandito sa gilid, nag aabang kung kailan ako lalabas..
"Next!"
Papunta si Ivan sa direksyon ko..
"Okay lang ba meiko?"
"Oo naman, ang galing mo dun ah.."
Tumawa naman sya sa sinabi ko. Totoo naman, para kasing kabisado nya na agad yung lines nya at alam na alam nya talaga kung anong gagawin nya..
Narinig ko naman na tinawag ang pangalan ko kaya pumunta na ako sa harapan..
"Goodluck eiko!" Sigaw saken ni Ivan.
Bumuntong hininga ako at...
"Action!"
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
KEIJI'S POV
"What are they doing?"
"Practicing for their performance"
"For what?"
I'm at the rooftop, chilling and staring at the people below with Seojoon..
It's lunch break, I heard it's Extended for an hour, I don't know why though.
"For the event next week, each year level will perform but there is only one section which will be the representative"
"I see. Can I smoke?"
"You know that is not allowed here, There are a lot of cameras around. You might get in trouble if you get caught doing that, and don't forget that I'm here, Keiji. I don't want to receive lectures in the office."
"Fck that."
This nerd just doesn't know how to get away with things!
"You should attend your class and participate so that you'll be updated with what's going on in this school"
"I don't really give a shit about that, There's only one reason why I'm here"
And that's because of Meiko.
To keep her away from that bastard but...
I looked at them at the school oval..
... but It seems like what happened is the opposite. They're literally fcking clinging and talking like a married couple.
Right now, They're practicing for their performance and that bastard is holding her like a damn leech!
"Why are you that desperate for meiko, Keiji?"
I frowned with his question. It's been a while.. he doesn't really know why?!
"Fcking her satisfies me, Seojoon. That no girl ever made me feel"
"Are you still thinking about that? Are you really sure that alone, Will make her stay? Or make her come back?"
Fck! Talking about that shit only makes my head hurt!
"I don't know what I should fcking do!"
"We already talked about this, didn't we? How does it feel? Not able to touch her and just stare at her from afar?"
Shit... Does he have to say it to me?!
I sat on one of the bench here and rest my head..
I hate this!
I wasn't able to sleep properly these days cause I always think about her.. Fcking hell I want to fuck her so damn bad!
Kai followed and sat beside me.
"I hate this shit, I hate seeing her together with that bastard.."
"Then you've got to do what we've talked about. Can't you see? She's slowly ignoring your existence. She's not bothered by you anymore. Don't wait for her to completely ignore everything about you, Keiji. Lalong lalo na ngayon, She is always with Ivan Chen pretty much all day"
I punched the table out of frustration!
This nerd really knows how to piss me off!
"You have no choice but to-------"
"Bring her back in a right way. I know, Seojoon but I can't promise you If I can follow that, you already know what I need from her in the first place, and that's Sex."
"I'll tell you one thing Keiji, That thing won't make her come back because that's the reason why she left in the first place. Anyway, text me if you need something"
He left after saying that and I brushed my hair out of frustration!
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
MEIKO'S POV
"Good job everyone! We still have 15 minutes left! Use this time to rest for a while before class starts! Walang ma le-late mamaya okay?!"
Yung ibang kaklase ko nag sisialisan na, habang kami ni Ivan nagpapahinga muna sa bench sa gilid ng oval.
"Here"
He lent me a bottled water.
"Thanks.."
Binuksan ko naman yun at uminom..
"Ang galing mo dun, eiko"
"Ikaw nga din eh.."
"Haha, sana nga maganda yung resulta ng performance natin"
"Ano ka ba, Syempre naman! Basta galingan lang natin.."
"Tama ka, haha"
"Ivan, ano kaya yung ending scene? May ideya ka ba? Sabi kasi ni Maureen na may dinagdagan daw sila sa ending scene, nagtanong ako kung ano.. Sabi nya surprise lang daw.."
"Hindi ko nga rin alam eh.."
"Ano kaya yun at bakit ayaw nilang sabihin saten?"
"Hayaan mo na, malalaman din naman natin yan kung nandun na tayo sa scene na yun"
"Oo nga naman... Halika na, malapit na yung oras ng klase natin.."
Tumango sya at pareho kaming tumayo saka naglakad patungong building namin..
Habang naglalakad kami, may binigay syang panyo saken.
"Pinagpawisan ka na, Wag kang mag alala. Hindi ko ginamit yan, galing yan sa bulsa ko."
Tumawa ako ng mahina. "Salamat ulit.."
Ginamit ko yung panyo at ipinunas ko ito sa mukha ko.. Pinagpawisan na nga talaga ako..
⏩⏩ FAST FORWARD ⏩⏩
"Next scene! Come on guys, malapit na tayo sa ending! Konting push nalang!"
Tapos na yung klase namin at ngayon, nag papractice na naman kami.
Mag dadalawang oras na at malapit na kami sa ending scene.. Ang dali lang matapos kapag nag co-cooperate lahat.
Tinignan lang namin yung mga nag peperform sa harap while waiting for our turn...
"Good! And for the last scene... Everyone gather up!" Sigaw ni Maureen, Class President namin.
Lahat naman kami ay nag sisilapitan..
"Everyone, I want you to listen. Especially, Ivan and Meiko. Please, Nakasalalay sa inyo ang impact sa audience!"
Ito na ata ang ending scene..
Bakit parang kinakabahan ako..
Napalingon ako kay Ivan nung hinawakan nya yung kamay ko..
"Kaya natin to.." Bulong nya saken.
Inexplain naman ni Maureen yung magiging ending scene namin at..
"... and meiko, while you are holding Ivan who's unconscious, Say your line and after that, Slowly turn your head on Ivan and attempt to kiss him.. A bittersweet kiss. Please keep that on your mind, It is not a kiss that is romantic but more on... Despair. You know what I mean? and right before your lips touch his, that's where our Play will be closed!"
Ano?!!
Lahat ng mga kaklase namin nagtitilian at parang kinikilig..
Akala ko hindi namin gagawin yun?!
"Pero-------"
"No buts, The Play will be boring without it. The ending is tragic so kailangan haluin din natin ng ganon. Right everyone?! Who agrees with me?!"
Lahat naman sila nag sisitaasan ng kamay.
Napabuntong hininga nalang ako.
"See? Kaya wala kayong choice! Alright and for the last scene! Position guys!"
Tinignan ko si Ivan, mukhang nagulat din sya kung ano ang magiging ending scene..
"Action!"
Nag perform naman yung mga unang kasali sa scene..
Naghintay muna kami sa signal ni Maureen bago pumasok..
Mas lalo akong kinabahan...
"Alright. Meiko and Ivan Pasok!"
Pumasok na kami sa eksena..
We did our part..
This is where Romeo thought that Juliet is dead and killed himself and when Juliet woke up, she saw that romeo is dead so she also killed herself.
After stabbing myself, I'll say my last line and... Kiss him.
This is it..
He's closing his eyes dahil patay na sya dito..
I snatched his dagger and act like I stabbed myself and then I said my last line..
After that... unti unti kong inilapit ang mukha ko sa kanya...
*Gulp*
Konting konti nalang maglalapat na yung mga labi namin..
"And cut!"
Pagkasabi ni Maureen nun, Ibinuka agad ni Ivan yung mata nya, ni hindi pa nga ako makalayo..
Pareho kaming nagulat dahil sa lapit ng mukha namin kaya agad akong napatayo ng wala sa oras dahilan ng pagkalaglag nya.
Yung katawan ko kasi yung naka supporta sa kanya kaya nung tumayo ako sa pagkabigla, nalaglag sya sa lupa at natamaan yung ulo nya.
Lahat ng mga kaklase ko nagsilapitan sa kanya, Pati ako nilapitan sya.
"I-Ivan sorry! H-hindi ko sinasadya! Nabigla lang ako. Sorry!"
Sabi ko habang hawak hawak nya yung ulo nya..
Nabigla lang naman ako eh..
"Meiko, dalhin natin sya sa infirmary, bukas pa naman yun sa mga oras na to"
Sabi ni Mika saken.. Tumango naman ako.
"The practice is Over everyone! Magsiuwian na kayo! Kami nalang ang bahala dito! Don't forget to study your script!"
Pagkasabi nun ni Maureen, nilapitan nya kami at tinulungang ipatayo si Ivan..
Ipinilapot ko yung kanang kamay nya sa balikat ko habang yung kaliwang kamay naman nya ay nakay mika.
Naglalakad kami ngayon papuntang Infirmary habang si Maureen naman nakasunod samin.
"Ivan, Sorry... Hindi ko sinasadya.. Pinapangako ko, hindi na mauulit iyon sa susunod na practice natin.."
Sabi ko sa kanya habang naglalakad kami. Nginitian nya lang ako..
Nung makarating na kami sa Infirmary ay sinabihan namin yung nurse sa nangyari.
"Okay, You can wait for him outside. I'll check him up"
Sinamahan naman nung nurse si Ivan sa higaan at isinarado yung curtain.
Nandito kaming tatlo nakaupo at naghihintay.
Ayokong maabala pa sila kaya...
"Mika, Maureen, Salamat sa pagsama nyo sakanya dito.. Mag ga-gabi na, Umuwi na kayo. Ako nang bahala dito.. tutal sabay naman kaming uuwi.."
"Sige but Meiko, I hope this will not happen again on our next practice. Especially on the day of our performance.."
"Pinapangako ko yun, Maureen"
Tumayo naman silang dalawa ni Mika.
"Mauna na kami"
"Bye Meiko"
Pagkasabi nila nun, lumabas na sila ng Infirmary.
I sighed.
Ilang minuto pa ang nakalipas ay lumabas ng yung nurse kaya tumayo na rin ako..
"Um.. Ms..."
"Guilherme"
"Ms. Guilherme, Mr. Ivan Chen has an external bleeding in his head. The impact of his head bumping on the ground must be hard. Don't worry, It's nothing serious. It was just a small cut and I already put a bandage on it."
Nagulat ako sa sinabi nung nurse..
"M-makakaapekto ba to sa pag aaral nya? Baka h-hindi na sya makakapag concentrate-------"
"No, Ms. Guilherme. There is nothing to worry about as long as he'll take a good care of that cut, there will be no infection. I must say, the cut is half inch long and it is deep. Natamaan ata ng bato ang ulo nya when the incident happened. He can now go home, the medicine is on the tray beside the bed. Don't forget to make him drink those para mas mapadali ang pag galing ng cut. If you have any questions, nandun lang ako sa desk"
Umalis naman yung nurse..
Nung makalayo na sya ay agad akong umupo at umiyak..
Kasalanan ko to..
Ano bang nagawa ko?
Tinakpan ko yung mukha ko gamit nung palad ko..
Ang dami nang nagawa saken si Ivan tapos...
Hindi ko talaga sinasadya.. Hindi ko rin namang inaasahan na ganito yung mangyayari..
Kinalma ko yung sarili ko at pinunasan yung mga luha ko.. Baka naghihintay na si Ivan saken sa loob..
Bumuntong hininga muna ako bago pumasok..
Nakita ko si Ivan na nakaupo sa higaan, may bandage sa likod ng ulo nya..
Nilapitan ko sya at tinabihan..
"Ivan... Sorry, hindi ko talaga sinasadya.. Alam mo naman na hindi ko kayang gawin yun sayo.. ang dami mo nang nagawa saken------"
Naputol yung sinabi ko nung inilagay nya yung pointing finger nya sa bibig ko na para bang pinapatahimik nya ako..
"Kanina ka pa sorry ng sorry.. Nakakasawa nang marinig"
Binatukan ko nalang sya, tumawa sya sa ginawa ko..
"Hindi ako nagbibiro.. sorry talaga.."
"Sige, tatanggapin ko yung sorry mo kung..."
"Ano?"
"Kung aalagaan mo ko, haha"
"Oo naman, kasalanan ko naman yung nangyari kaya dapat lang"
Ngumiti sya..
Tumayo ako at kinuha yung mga gamot na nasa mesa.
"Oh nga pala, wag mong kalimutan inumin to sa oras para mapabilis yung pag galing ng sugat.."
Tumayo naman sya..
"Masakit ba yung ulo mo?"
"Hindi naman.. may mga oras lang na sumasakit sya pero hindi naman ganun kasakit"
Napabuntong hininga ako..
"Tara uwi na tayo.. para makapagpahinga ka.."
Nung lumabas na kami ng room ay may itinanong at sinabi pa yung nurse kay Ivan bago kami makalabas..
"Ayos ka lang ba talaga?"
Tanong ko habang naglalakad kami palabas..
Tumango naman sya..
Hindi pa rin ako mapakali sa nangyari..
Napalingon ako nung hinawakan nya yung likod ng ulo ko at hinaplos yung buhok ko..
"Wag kang mag alala, kaya ko pa naman eh. Tsaka di naman ganun kalala yung sugat... Wag mo na masyadong isipin yung nangyari..."
"Pero----------"
"Ssshh"
Napabuntong hininga nalang ako..
Ayaw nya talaga akong pag aalahanin..
Nung marating na namin yung parking lot ay nagtungo kami sa kotse nya at sumakay..
"Kaya mo pa ba mag drive?"
"Oo, wag kang mag alala. Hindi ko to ibabangga. Kung hindi ko kaya, alam mo naman siguro mag drive diba?"
"Ha?!"
"Hahaha, biro lang. Syempre kaya ko pa"
"Mas lalo mo lang akong pinag alala eh.."
Tumawa sya ng mahina at pinaandar yung kotse..
Nung makarating na kami ng bahay, ay sinalubong agad kami ni Tita.. Nagulat sya nung may nakita syang bandage sa likod ng ulo ni Ivan..
"Magbihis muna kayo at kumain. Let's talk about it later"
Nagtungo kami sa kwarto namin at nagbihis ng pambahay pagkatapos ay bumaba para kumain..
After what happened..
Parang nahihiya na akong makitira dito.. Ang dami na nilang nagawa saken tapos eto yung nagawa ko bilang kapalit..
"Meiko, are you alright?"
Tanong ni Tita saken nung umupo na ako sa isang upuan sa dining room..
"Oo naman po.."
"I see, you're worried of him. Do you know--------Oh ayan na pala sya.."
Bumaba si Ivan at sinamahan kami sa hapag kainan.
Nag dasal muna kami bago kumain..
"Ano bang nangyari?"
Hindi man lang ako makatingin..
"Nadulas ako at natamaan yung ulo ko sa bato nung nag practice kami sa Stage Play, pero sabi nung nurse hindi naman gaano ka seryoso yung nangyari sa ulo ko. Konting gasgas lang naman.."
Napatingin ako kay Ivan...
"Ganun ba... Mabuti nalang at hindi malala yung nangyari..."
Sabi ni tita..
Bakit?
Bakit hindi nya sinabi yung eksaktong nangyari?
Nung matapos na kaming kumain ay dumeretso ako sa kwarto ko..
Aaralin ko nalang yung script... Bukas ko nalang siguro kakausapin si Ivan tungkol don..
Teka!
Bumaba ako ng kama at binuksan ko yung bag ko saka kinuha yung mga gamot..
Binasa ko yung notes na inilagay nung nurse kasama nun.
Dalawang gamot iyon, Yung isa ay inumin 30 minutes after kumain at yung isa naman ay 30 minutes bago matulog.
Good for one week, and after that, sirado na yung cut.
Lumabas ako kwarto at nagtungo sa kusina para kumuha ng isang baso ng tubig..
Umakyat ako at kumatok sa kwarto ni Ivan..
"Ivan?"
Tawag ko sa kanya..
Binuksan nya naman yung pinto.. Mabuti nalang at gising pa sya..
"Meiko?"
"Yung gamot mo.."
"Pasok ka muna"
Pumasok ako ng kwarto nya at nakita ko yung script na nasa higaan nya..
He must be studying it..
Inilagay ko muna yung tubig sa maliit na mesa sa gilid ng higaan nya..
"Eto.. Inumin mo 30 minutes pagkatapos mong kumain.. eto naman, Inumin mo 30 minutes bago ka matulog. Tsaka dahan dahan lang sa pagtulog, mas mabuti kung tumagilid ka para hindi magalaw yung sugat mo.."
.
.
.
"Ivan, nakikinig ka ba?!"
Nakangiti lang at nakatingin saken, parang lutang!
"Sana magkasakit at ma aksidente nalang ako araw araw"
"Huh?! Baliw ka ba?"
"Haha, salamat eiko."
Sabi nya sabay kuha ng gamot.
"Balik na ako sa kwarto, wag mong kalimutang inumin yan!"
"Oo na haha, Goodnight eiko"
Umalis na ako sa kwarto nya at bumalik sa kwarto ko..
Ano kayang nangyari dun?
Humiga ako sa higaan ko at inaral yung script at lines ko dun sa Stage Play.
⏩⏩ FAST FORWARD 2 DAYS ⏩⏩
Kakatapos lang namin mag practice ngayong lunch.
This is the fourth day of our practice at halos kaming lahat alam na yung lines namin.
May natitira pa kaming 40 minutes dahil madali kaming natapos..
"Anyway, Meiko. I asked Mrs. Martinez kung nandun pa ba sa storage room yung costume ni Romeo at Juliet, yun din kasi yung ginamit nila noon nung nag Stage Play. Hindi nya alam if it's still there but she gave me the keys. Pwede mo bang hanapin doon? Samahan mo na din si Ivan para matulungan ka nya. Tell me if it's still good then we'll use it. If not, magpapagawa nalang tayo ng bago"
Sabi ni Maureen saken at binigay yung susi ng storage room.
"Sige."
"Thanks, meiko. And Ivan, magpagaling ka"
"Yeah"
"Mauna na ako"
Umalis na si Maureen..
Tumayo naman kami sa pagkakaupo doon sa isang bench ng Oval.
"Sana nandun pa din yun"
"Di ko nga rin alam. Tara puntahan natin"
Naglakad kami at nagtungo sa storage room. Nasa 3rd floor lang naman iyon.
Pumasok na kami ng elevator...
"Hindi na ba masakit yung ulo mo?"
Tanong ko sa kanya..
Lumabas naman kami ng elevator nung bumukas na ito sa 3rd floor.
"Hindi naman.. parang wala na nga lang nangyari eh.. dahil kasi to sayo, palagi mong sinisigurado na umiinom ako ng gamot haha"
Tumawa lang ako ng mahina..
"San ba yung storage room dito?"
"Nandun oh"
Itinuro nya yung room na nasa unahan..
Ah, nandun lang pala.
Naglakad na kami papunta doon..
*RINGGG! RINGGGGG!*
Napahinto kami nung mag ring yung cellphone nya..
Kinuha nya naman iyon sa bulsa.
"Si Mama. Ano kayang kailangan neto?"
"Sagutin mo muna yan, Mauna na ako sa storage room, sumunod ka nalang saken, hindi ko naman isasarado iyon"
"Sige"
Lumayo muna sya tsaka tumalikod at sinagot yung tawag, ako naman ay naglakad patungo doon..
Okay, heto na. Nandito na ako sa harap ng storage room..
Hinawakan ko yung door knob..
Huh?
Bukas naman pala?
Nagulat ako nung biglang bumukas yung pinto at...
*PULLS!*
"Hmppp!! Hmmmmppp!!"
?!?!!!!
May humila saken mula sa loob at tinakpan yung bibig ko!
Agad akong kinabahan.
Pilit kong kumawala pero ang lakas nya..
"Hmmmhmmmp!!"
Tulong!!!
?!?!!!?!!
Agad akong napalingon nung inalis nya yung kamay na nakatakip sa bibig ko..
Gayon nalang ang paglaki ng mata ko nung...
"Kei-----hmmmmpp!"
Hindi ko na natapos yung sinabi ko nung bigla nya akong itulak sa pader at hinalikan.
B-bakit sya nandito?! Bakit nya alam na papunta kami dito?!
"Hmmm-----"
His tongue...
I can feel it inside..
Kumawala sya...
"Do you know how much I fcking want to do this with you huh?! I can't even----fck!"
He kissed me again.
It was rough.
Nanlaki ang mata ko nung ipinasok nya yung kamay nya sa ilalim ng palda ko..
H-hindi...
Itinulak ko sya ng buong pwersa at mabuti nalang at naging epektibo iyon.
"Kei--------"
"Meiko?! Nandyan ka ba?!"
Si Ivan!
Teka... N-ni lock nya yung pintuan?!
"Open it and I'll show myself"
Sabi nya..
Hindi pwedeng makita ni Ivan si Keiji! At lalong hindi nya pwedeng makita na magkasama kami dito!
Ano nalang iisipin nya?!
He tried his best to keep me away from him.
"Eiko?!"
Tawag ulit ni Ivan saken sabay katok ng pinto.
Nilingon ko si Keiji.. He smirked.
Argh!
Lumapit ako si pintuan..
"Ivan, a-ako nalang yung maghahanap ng costume. Magpahinga ka-------"
Napalingon ako nung maramdaman ko na may humagod na kung ano sa gitna ng puwet ko..
Keiji?!!
"Eiko? Okay ka lang dyan?!"
"Oo! M-may natapakan lang ng kung ano.. Magpahinga ka muna Ivan, ako nalang bahala dito"
"Sigurado ka ba?"
"Oo"
"Sige, itext mo nalang ako kung kailangan mo ng tulong ko. Nasa baba lang ako"
"I will"
Ilang segundo ay narinig ko ang mga yapak nya palayo..
Agad naman akong lumingon sa likod at..
"Keiji! Pwede ba tigilan mo na ako?!!"
Umalis ako sa harapan nya at nagtungo doon sa mga boxes na nakapatong at binabasa yung label..
"I can't do that Meiko. You know how much I want you"
Kumunot ang noo ko at nilingon sya, Nakaupo na sya sa mesa dito.
"Wala akong pakealam! Keiji, tigilan na natin to! Mali to! Hindi mo ba napagtanto? Lumalayo na ako Keiji dahil yun lang ang natatanging paraan para maayos lahat pero bakit?! Bakit palagi mo nalang ako ginugulo?!"
Tch!
Ibinaling ko ang atensyon ko sa mga box na nasa ibabaw..
Tools...
Papers...
Books...
Uh.. walang naka label na costume kaya lumipat ako dun sa mga cabinets at iniisa isang buksan iyon..
"I haven't got enough sleep since you left, you know? And the day that I've sent that video, I know you watched it cause you left it on seen right after i send it...."
Lumingon ako nung unti unti syang naglakad papalapit saken..
Isinandal nya ang siko sa cabinet..
"Tell me, did you touch yourself after seeing it?"
Sabi nya at kinagat yung ibabang labi nya..
?!?!!
Bigla nalang kumabog ng malakas yung dibdib ko.
"Hindi ah! Ano bang pinagsasabi mo?! Tsaka umalis ka na nga dito! Ginugulo mo na naman ako!"
There is no way I'm letting him know what happened that night..
Mukha akong walang pake pero... hindi na ako maka kalma knowing that it is only the two of us here in this room..
"Your face is turning red.. You definitely did it"
He never fails to tease me.
"Isipin mo kung anong gusto mong isipin!"
Yun nalang ang nasabi ko at dumistansya ng konti sa kanya...
Ayoko yung malapit kami sa isa't isa..
Binuksan ko yung cabinet at wala akong makitang costume doon, sports attire lang yung nakikita ko..
May dalawa pa namang cabinet ang hindi ko pa nabubuksan, yung isa sobrang laki.. Sana nandun yung costume.. Gusto ko nang umalis dito..
"Meiko..."
Tawag nya saken pero hindi ko iyon pinansin at nagpatuloy lang sa paghanap ng costume sa cabinet..
Muntik na akong matumba sa pagkagulat nung maramdaman ko na may yumakap saken mula sa likod..
?!?!!!
"Bitiwa---------"
"I miss you"
Huh?
*Dug*Dug*Dug*
Naramdaman ko na hinahalikan nya yung gilid ng leeg ko..
Hindi... Wag kang magpapadala meiko... Alam ko na sinasabi nya lang to para bumalik ako sa bahay at para magawa nya kung anong gusto nyang gawin saken..
Hinarap ko sya..
"Sinasabi mo lang yan para umuwi ako at------------"
"To fuck you. That's right"
Sabi ko na nga ba!
"Ayoko na!"
Tinulak ko sya ng mahina at nagtungo doon sa may malaking cabinet..
Sana nandito na yun..
Binuksan ko ito at laking gulat ko nung makita ko yung costume na naka hanger at may label pa na "Romeo & Juliet"
Sa wakas!
Inabot ko iyon...
Argh! Hindi ko maabot! Bakit ba kasi ang laki ng cabinet na to?!
"Need any help?"
"Hindi ko kailangan ng tulong mo!"
"As you say so"
Sinubukan ko pang iabot iyon hanggat sa makakaya ko..
Huh?!!
*SLIPS*
Nadulas ako!!!
"Ahhh--------"
Ipinikit ko ang mata ko, Mababagsak ako sa sahig!
.
.
.
Teka...
B-bakit wala akong naramdaman na kung anong sakit?
Ibinuka ko ang mata ko at nakita ko si Keiji na hawak hawak ako...
Inilibot ko ang tingin..
"Still careless even at school"
He smirked.
What just happened....
Ipinatayo nya ako at Kinuha nya yung dalawang costume na nakahanger.. Kinuha nya iyon na wala man lang kahirap hirap.
"Hindi pala kailangan ng tulong ko ha?"
"Malaki lang yung cabinet! Kung nasa standard size iyon malamang maaabot ko yun!"
He laughed..
Ano bang nakakatawa sa sinabi ko?!
"Romeo and Juliet, huh. So who's going to wear this?"
"Wala ka nang pakealam dun!"
I snatched the costumes away at tinanggal yung hanger saka inilagay iyon sa vacant na box..
"Salamat sa tulong mo"
Kinarga ko yung box at naglakad patungong pintuan.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
KEIJI'S POV
Shit!
I can't let her...
I walked towards her, held her shoulder and forced herself to face me..
"Ano pa bang kailangan mo?!"
She said with an irritated face...
"This is how you should thank me"
I said and kissed her roughly.
"Ahh-------"
Shit... I miss this..
I moved my tongue inside her mouth and sucked hers.
"Hmmmm"
I opened my eyes..
She's feeling it..
I licked her tongue after sucking it...
I stopped..
I don't want her to be late in her afternoon class.
"I won't force you to come back home anymore but If you feel like it, you know that I'm always waiting"
Shit...
Why did I say that?!!
That's not what I wanted to say!!!
She stared at me which lasts for a second before she left the room..
Fck this shit..
I got a hard on..