Eric's POV
"Kamusta ka"
Natingnan ko nalang ang taong nagsalita at tumango bago nagpatuloy muli sa pagbabasa ng paulit ulit sa text ko kay Love kanina.
Its Yang.
Hindi siya nagrereply,hindi nasagot sa tawag ilang araw na niya akong hindi kinakausap.
Sobra ko siyang nasaktan sa inasal ko noong gabing magkasama kami ni Morrie.
Flashback....
Nagpunta ako sa kanila kinaumagahan pero sabi ni Tita hindi daw umuwi si Angelina.
Nalaman ko pa na after pala nilang kumain ni Nathan ay kasama niya sila Yang at nag aya daw mag inom.
Hindi ko alam pero sobrang bigat ng puso ko,nakonsensya ako sa inasal ko ng gabing iyon. Sa mga text ko sa kaniya sa mga nasabi ko alam ko na mali.
Nasaktan ko na naman siya.
Agad akong pumunta kanila Yang at nagdala ng pagkain.
"Goodmorning Yang"
"Oh Eric ang aga mo"
Medyo nagulat pa siya at napatingin sa dala kong pagkain
Mukha ngang my tama pa ang isang ito gulo ang buhok at nahihilo pa.
"Ahh kasi nalaman ko na dito si Love natulog dahil nag inom daw kayo kaya nagdala ako ng breakfast"
"About dun Eric sorry ha pinayagan ko siyang mag inom mapilit kasi tapos iyak pa ng iyak,myproblema ba kayo"
"Hindi ko rin masabi Yang,nitong mga nakaraan magulo din kasi siya eh hindi ko alam kung anong meron sa kanila ni Nathan"
"Alam mo,pag usapan niyo yan ha. Mahal na mahal ka ni Gel at alam ko na mahal na mahal mo din siya. Sige na mauna kana sa taas natutulog pa ata yun"
"Sige Yang kain kana"
Umakyat ako ng kwarto at sa pagbukas ko ng pinto ay nadatnan ko siyang nakahiga pa din at tulog na tulog.
Walang pangamba na lumapit ako sa kaniya at tinitigan siyang matulog
Mukha ngang lasing na lasing siya kagabi at mugto ang mata.
Ang puso ko ay parang sinasaksak ng paulit ulit sa nakita ko. Hindi ko mapigilan na pumatak ang luha ko dahil hindi rin ako sanay na ganito siya.
Sobrang mali mo Eric!
Ang iparamdam sa kaniya na okay lang na makipag date sa iba.
"Sorry Love,dapat hindi ko ginawa yun kagabi. Dapat tayong dalawa ang nagdate. Dapat inintindi kita."
Hindi ko na siya ginising pa at iniwan muli sa kwarto.
Alam ko na baka pag nakita niya ako ay masira kaagad ang araw niya.
Pagkababa ko ay nasa kusina si Yang habang naghahanda ng umagahan.
"Eric tayo kain,nasan si Gel"
Lumapit lang ako at nagbigay ng pilit na ngiti
"Hi-ndi ko na muna siya ginising dahil ayaw ko rin na masira ang araw niya dahil sa akin"
"Ano ka ba naman,hindi yan para na rin makapag usap kayo"
"Okay lang Yang,basta siguraduhin mo na makain siya ha and sana huwag mo ng sabihin sa kaniya na sakin galing ang mga yan dahil baka hindi yun kumain"
"Eric yan ka na naman eh sa mga baka mo,ikaw talaga mabuti pa mag usap kayo mamaya ha ayoko na ganyan kayo. At tsaka hindi ka ba masabay kumain dito"
"Huwag na my aasikasuhin pa ako e"
"Siya sige na mag ingat ka ha"
End of Flashback....
Bago pa ako tuluyang mawala sa sarili kakabasa sa text ko na walang reply niya ay umalis na ako sa studio para magpahangin.
Hagya ko pa siyang nakasalubong kasama si Nathan na nagtatawanan.
Huwag kang paapekto Eric trabaho lang yan.
TRABAHO LANG LAHAT!
Mas binilisan ko pa ang lakad hanggang makarating ako sa sasakyan at pinaharurot iyon.
Bakit parang hindi trabaho ang nakita ko.
Parang...hindi ko na siya nakikitang ganun kasaya sa akin.
I found myself sitting infront of the beach side staring at the deep sea and listening to the sound of relaxing waves.
I feel so insane thinking too much what ifs about us.
It makes my heartbeat stop everytime I picture out how sweet are they when Im not around.
Those smile,I can't see that when Im with her. Maybe because Im not enough or its me who gives her the reason to find someone.
Is it the time?
"kaya ayoko mag isa dahil kung ano ano ang iniisip ko"
Nanatili ako sa tabing dagat ng ilang oras para mag isip isip at makapag relax.
"Hey you okay"
Nalingon ako sa babaeng nagsalita,she's pretty and I guess student dahil sa suot niyang uniform.
I nodded. I think she doesn't know me wala kasing bakas sa mukha niya na kilala ako.
"Sure?"
"Yes?"
"Your eyes tells me that you're not okay. Hey come on you can speak I'll listen"
Wow medyo feeling naman ang isang ito
Pero dahil wala rin naman akong makausap at parang ang gaan ng loob ko sa kaniya nag open na rin ako.
"It's about my fianće, I think there's a gap between the two of us. She's not happy anymore"
Nangunot ang noo ko hudyat na namamasa ang mga mata ko.
"Well girls are always like that Sir"
"What do you mean"
Ani ko at tiningnan siya na nakatitig sa aking mga mata
"I mean,girls are always like that they make you guys feels like you are not enough that they want much better. But sa totoo lang what they want is YOU more you and a better you."
"Actually WE want our man makes us feel enough more than what they think. We want to see our man a better one kesa sa ibang tao tho hindi maiiwasan na maraming lalaki sa paligid na mas nakakaangat sayo. Minsan ginagawa namin yun para makita kung hanggang saan ang pasensya ng lalaki tulad ng sabi mo she's your fianće I do understand her becuase I also do the same"
"Wait what ?you are"
"Yes,almost a year tho pero hindi pa namin iniisip ang mag settled down because we know na kailangan pa rin namin mas makilala ang isa't isa. Im sure she has her own reason,why don't you talk to her ask her kung anong nangyayari sa inyo"
"I just don't know how,maybe because..
"because your scared to know her reason right"
I nodded and took a deep breathe.
"Hayst well I can't blame you tho,pero if I were you lakasan mo ang loob mo dahil baka sa takot mo mawala siya sayo. Kung mahal mo lalakasan mo ang loob mo at tatanggapin ang lahat."
"Thanks,it really helps me"
"No problem,alam mo nakikita ko sayo si Dan ganyan din siya dati noong chinachallange ko ang kaniyang ugali haha. Nakakatawa kasi madrama siya"
"Siguro sobrang swerte niyo sa isa't isa,maganda at mabait ka sino ba namang hindi magugustuhan ang isang tulad mo diba. Wishing the both of you a happy life"
"Thanks,well I wish the both of you the best and sana maging okay na kayo,you should take the first step to make it real."
"Thank you for the time, I have to go my meeting pa ako"
Pag papaalam niya at agad na naglakad palayo sa akin.
She' s a nice person. I hope to meet her again with Angelina.
Matayo na din sana ako para makabalik na sa studio ng my biglang nagtext sakin.
Text message.
"Bro nasan ka?Angelina needs you"
Parang nanlambot ang katawan ko at bumilis ang tibok ng puso ko ng mabasa ko iyon.
Nagmadali ako sa paglalakad at pinaharutrot ang sasakyan.
After what I heard from her,actually hindi ko nalaman ang name niya. Parang mas lumakas ang loob ko at mas lalong naintindihan si Love.
Ang alam ko lang sa ngayon ay mahal na mahal ko siya at kahit anong mangyari at ano mang meron sa kanila ni Nathan ay haharapin ko ng buong puso dahil mahal ko siya at ipaglalaban.
Ang akin ay akin.
Thank you. Vote and comment 💚