Unicode&Zawgyi
(Zawgyi )
"ယြီယံုလံု သူက မင္းလုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္လို႔ ရႏိုင္တဲ့ မိသားစုက မဟုတ္ဘူး...."
"လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္လို႔မရႏိုင္တဲ့ မိသားစု.... Hk..ရယ္ရတယ္.... တစ္မိုးေအာက္ ယြီယံုလံု တို႔က တစ္ခါဆံုးျဖတ္ၿပီးရင္ ရေအာင္လုပ္တတ္တယ္....."
"ရယ္ရတယ္ ဟုတ္လား....သူက ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ မင္းသိရင္ ရယ္ႏိုင္ပါဦးမလား...."
"သူ ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ ဂ႐ု မစိုက္ဘူး....."
"Xiao Group ကကြ... Xiao Groupက
မင္း႐ူးေနရင္လည္း ေအးေအးသက္သာ တျခားမွာ သြား႐ူး Xiao Groupကို သြားထိၿပီး ျပသနာထဲ ငါ့ကို ဆြဲမထည့္နဲ႔.... ငါ့ ကုမၸဏီ ဆက္႐ွင္သန္ဖို႔ Xiao Groupကိုလိုအပ္တယ္....
နားလည္လား.....မင္းေၾကာင့္ ငါ့အစီအစဥ္ေတြ လြဲေခ်ာ္ မခံႏိုင္ဘူး....."
ဝမ္ေမာ့ စိတ္အလိုအတိုင္း ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုလိုက္သည္.....
"Xiao Groupလည္း ဂ႐ုမစိုက္ဘူး....လိုအပ္တာ ႐ွင္ေလ... ကြၽန္မမွ မဟုတ္တာ.....ေတာ္ၿပီ....႐ွင္နဲ႔ ေျပာစရာ မ႐ွိေတာ့ဘူး....."
ယြီယံုလံု စိတ္တိုၿပီး ဖုန္းခ်လိုက္သည္ ....
ယြီယံုလံု Wang Yi Bo နဲ႔ Xiao Zhanတို႔ကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ စူးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္...
ထို႔ေနာက္တြင္ ထိုေနရာမွ ထြက္ခြာသြားသည္....
"Yi Bo.... "
"အင္း...."
"အန္တီ ေရာ အဆင္ေျပလား...."
Xiao Zhan ဆိုလိုသည္က စုခ်င္းယြဲ႔ ပင္....
"အဆင္ေျပပါတယ္ အိမ္မွာ မေနေတာ့တာပဲ ႐ွိတာ...."
"အိမ္မွာ မေနေတာ့တာ....!"
Xiao Zhan ေမးခြန္းတို႔ျဖင့္
ေတြးဆဆ ျဖစ္သြားသည္....
"ဟုတ္တယ္.... အဲ့ဒီေန႔က Ge Ge ထြက္သြားၿပီးေတာ့ ေမေမက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လက္ခံေပးဖို႔ အေဖ့ကို ေျပာခဲ့တယ္....ၿပီးေတာ့ သူတို႔ အႀကီးအက်ယ္ ျပသနာတက္ၿပီး ေမေမ အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားၿပီး သူ႔သူငယ္ခ်င္း အိမ္မွာ သြားေနတယ္ အခုထိပဲ...."
Xiao Zhan... Wang Yi Bo စကား ၾကားၿပီး သူ႔ပေယာဂ မကင္းသလိုခံစားရသည့္အတြက္ မ်က္ႏွာ မေကာင္းေတာ့ေပ.....
"ဒီး...ဒီး..."
Xiao Zhan ဖုန္းမွ အသံျမည္လာျခင္းပင္....
"ကိုကို..."
Xiao Zhan..ေ႐ွာင္းလြီ ကို ေျပာလိုက္သည္...
ထို႔ေနာက္ Xiao Zhan... ေ႐ွာင္းလြီ ႏွင့္ စကၠန္႔အနည္းငယ္စကားေျပာၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ဖုန္းခ်လိုက္သည္....
"Yi Bo...မင္း ညေန အိမ္လိုက္ခဲ့ပါလား..."
"အိမ္ကိုလား....."
Wang Yi Bo ဘာအတြက္ေၾကာင့္ဆိုတာ မသိသည့္အတြက္ ျပန္ေမးလိုက္သည္.......
"႐ွင္းအာ....ငါတို႔အေၾကာင္း ေမေမတို႔ကို ေျပာျပလိုက္ၿပီ... အဲ့ဒါ အိမ္မွာ ညစာစားရင္း မင္းနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔တဲ့....မင္းလိုက္ခဲ့လို႔ အဆင္ေျပမလား.... "
"အမ္...ျမန္လိုက္တာ... ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဘူးရယ္..."
"စိုးရိမ္စရာ မလိုပါဘူး....ဒီအတိုင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ ထမင္းစားၿပီး စကားေျပာ႐ုံပါပဲ ေမေမတို႔က သေဘာေကာင္းပါတယ္...."
"ဒါေပမယ့္.... ေယာကၡမေလာင္းႀကီးေတြနဲ႔ ေတြ႔ရမွာ စိတ္လႈပ္႐ွားတာေပါ့...."
Wang Yi Bo ျပံဳးစိစိ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္ေျပာလိုက္သည္....
"အေသးေလး....သူမ်ားေတြ က မိဘေတြနဲ႔ေတာင္ေတြ႔ေပးေနၿပီ....ကိုယ့္ကိုေရာ ဘယ္ေတာ့ေတြ႔ေပးမွာလဲ....ဟင္....."
"ေနာင္ ႏွစ္ေပါင္း၆၀ ၾကာၿပီးရင္..."
လုယြီကား မ်က္ႏွာေသႏွင့္ပင္....
"အာ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း၆၀ဆို ကိုယ္ နတ္ျပည္မွာ နတ္သမီးေလးေတြ ျခံရံၿပီး ႐ွိေနရေတာ့မွာေလ.....ဒီလိုလုပ္လုပ္ေလ....
ေနာက္၆ရက္ဆိုရင္ေရာ....."
"ခင္ဗ်ားကို နတ္ျပည္မေျပာနဲ႔ ငရဲျပည္က လက္ခံပါေစလို႔ပဲ အရင္ ဆုေတာင္းဦး ေတာ္ၾကာ သြားစရာမ႐ွိ ေလလြင့္ ဝိညာဥ္ ျဖစ္ေနဦးမယ္.... ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းက လက္ခံတယ္ ေျပာမိလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ့မိဘနဲ႔ ေတြ႔ေပးရမွာလဲ....."
"အေသးေလး ခုန ေျပာလိုက္တယ္ေလ....."
"ဘယ္တုန္းက လဲ...."
"ခုနတုန္းက ကိုယ့္ႏွလံုးသားနားေလးကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာသြားတာ ကိုယ့္ကို လက္ခံတယ္လို႔...."
"မ်က္ႏွာ႐ူး... "
လုယြီ ေျပာလိုက္သည္....
"ငါ ဟြာဖန္း ကို ဒီေလာက္ အ႐ွက္မ႐ွိမွန္းမသိခဲ့ဘူး...."
Xiao Zhan.... ဟြာဖန္းကိုၾကည့္လ်ွက္
စိတ္ညစ္ညဴ းေနသည့္ေလသံျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္....
တစ္ဖက္မွ ေ႐ွာင္းလြီ ကေတာ့ သူ႔ခ်စ္ညီမေလး....ေ႐ွာင္း႐ွင္းအာ ၏ စနက္ေၾကာင့္ စိတ္ေလေနသည္....
ေ႐ွာင္းလြီ အေနျဖင့္ Xiao Zhan တို႔ ကိစၥကို သူ႔မိဘေတြကို မသိေစခ်င္ေသးေပ.....
Wang Yi Bo အေၾကာင္းကို ထဲထဲဝင္ဝင္ စံုစမ္းခ်င္ေသးေသာေၾကာင့္ပင္....
သို႔ေသာ္ သူ၏ ခ်စ္ညီမေလးက ထိုသို႔ အျဖစ္မခံ....
ေ႐ွာင္းလြီ....Xiao Zhan ကို ဖုန္းဆက္ၿပီးေနာက္...
"႐ွင္းအာ...အ႐ႈပ္မေလး...နင္ ငါ့အစီအစဥ္ကို ဖ်က္စီးတယ္...."
ေ႐ွာင္း႐ွင္းအာ ကို ေျပာလိုက္သည္....
"ကိုႀကီး ကလည္း....႐ွင္းအာ က ဘာဖ်က္စီးလို႔လဲ...."
"ဒါဆိုသူ႔ကို ကိုႀကီးရဲ႕ အခ်စ္ရဆံုး ညီေလးကို လြယ္လြယ္ေပးလိုက္ရမွာလား ...သူ႔ကို lessonေပးမလို႔ဟာ အခု ႐ွင္းအာက ဖ်က္စီးလိုက္ၿပီ...."
ေ႐ွာင္းလြီ စိတ္ပ်က္စြာ ေျပာလိုက္သည္....
"ေျသာ္....ဒါလား....႐ွင္းအာရဲ႕ လက္စြဲေဆာင္ပုဒ္ေၾကာင့္ ျမန္ျမန္စီစဥ္လိုက္ရတာ...."
"လက္စြဲေဆာင္ပုဒ္ေၾကာင့္.....!..."
ေ႐ွာင္းလြီ အနည္းငယ္ ေၾကာင္သြားသည္...
"အင္း...ဟုတ္တယ္....အဲ့ဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့
ငါ fa ျဖစ္တာ ကိစၥ မ႐ွိဘူး....ဒါေပမယ့္ ငါရြက္လြင့္လိုက္တဲ့ couple ေတြေတာ့ လက္ကို လက္ထပ္ရမယ္ ျမန္ႏိုင္သမ်ွ ျမန္ျမန္ေပါ့....."
.............................................................
(Unicode)
"ယွီယုံလုံ သူက မင်းလုပ်ချင်တိုင်း လုပ်လို့ ရနိုင်တဲ့ မိသားစုက မဟုတ်ဘူး...."
"လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်လို့မရနိုင်တဲ့ မိသားစု.... Hk..ရယ်ရတယ်.... တစ်မိုးအောက် ယွီယုံလုံ တို့က တစ်ခါဆုံးဖြတ်ပြီးရင် ရအောင်လုပ်တတ်တယ်....."
"ရယ်ရတယ် ဟုတ်လား....သူက ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ မင်းသိရင် ရယ်နိုင်ပါဦးမလား...."
"သူ ဘယ်သူဖြစ်ဖြစ် ဂရု မစိုက်ဘူး....."
"Xiao Group ကကွ... Xiao Groupက
မင်းရူးနေရင်လည်း အေးအေးသက်သာ တခြားမှာ သွားရူး Xiao Groupကို သွားထိပြီး ပြသနာထဲ ငါ့ကို ဆွဲမထည့်နဲ့.... ငါ့ ကုမ္ပဏီ ဆက်ရှင်သန်ဖို့ Xiao Groupကိုလိုအပ်တယ်....
နားလည်လား.....မင်းကြောင့် ငါ့အစီအစဉ်တွေ လွဲချော် မခံနိုင်ဘူး....."
ဝမ်မော့ စိတ်အလိုအတိုင်း အော်ဟစ်ပြောဆိုလိုက်သည်.....
"Xiao Groupလည်း ဂရုမစိုက်ဘူး....လိုအပ်တာ ရှင်လေ... ကျွန်မမှ မဟုတ်တာ.....တော်ပြီ....ရှင်နဲ့ ပြောစရာ မရှိတော့ဘူး....."
ယွီယုံလုံ စိတ်တိုပြီး ဖုန်းချလိုက်သည် ....
ယွီယုံလုံ Wang Yi Bo နဲ့ Xiao Zhanတို့ကို အချိန်အတော်ကြာ စူးစိုက်ကြည့်နေမိသည်...
ထို့နောက်တွင် ထိုနေရာမှ ထွက်ခွာသွားသည်....
"Yi Bo.... "
"အင်း...."
"အန်တီ ရော အဆင်ပြေလား...."
Xiao Zhan ဆိုလိုသည်က စုချင်းယွဲ့ ပင်....
"အဆင်ပြေပါတယ် အိမ်မှာ မနေတော့တာပဲ ရှိတာ...."
"အိမ်မှာ မနေတော့တာ....!"
Xiao Zhan မေးခွန်းတို့ဖြင့်
တွေးဆဆ ဖြစ်သွားသည်....
"ဟုတ်တယ်.... အဲ့ဒီနေ့က Ge Ge ထွက်သွားပြီးတော့ မေမေက ကျွန်တော်တို့ကို လက်ခံပေးဖို့ အဖေ့ကို ပြောခဲ့တယ်....ပြီးတော့ သူတို့ အကြီးအကျယ် ပြသနာတက်ပြီး မေမေ အိမ်ပေါ်က ဆင်းသွားပြီး သူ့သူငယ်ချင်း အိမ်မှာ သွားနေတယ် အခုထိပဲ...."
Xiao Zhan... Wang Yi Bo စကား ကြားပြီး သူ့ပယောဂ မကင်းသလိုခံစားရသည့်အတွက် မျက်နှာ မကောင်းတော့ပေ.....
"ဒီး...ဒီး..."
Xiao Zhan ဖုန်းမှ အသံမြည်လာခြင်းပင်....
"ကိုကို..."
Xiao Zhan..ရှောင်းလွီ ကို ပြောလိုက်သည်...
ထို့နောက် Xiao Zhan... ရှောင်းလွီ နှင့် စက္ကန့်အနည်းငယ်စကားပြောပြီးသည့်နောက်တွင် ဖုန်းချလိုက်သည်....
"Yi Bo...မင်း ညနေ အိမ်လိုက်ခဲ့ပါလား..."
"အိမ်ကိုလား....."
Wang Yi Bo ဘာအတွက်ကြောင့်ဆိုတာ မသိသည့်အတွက် ပြန်မေးလိုက်သည်.......
"ရှင်းအာ....ငါတို့အကြောင်း မေမေတို့ကို ပြောပြလိုက်ပြီ... အဲ့ဒါ အိမ်မှာ ညစာစားရင်း မင်းနဲ့တွေ့ချင်လို့တဲ့....မင်းလိုက်ခဲ့လို့ အဆင်ပြေမလား.... "
"အမ်...မြန်လိုက်တာ... ကျွန်တော် ဘာမှ အဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူးရယ်..."
"စိုးရိမ်စရာ မလိုပါဘူး....ဒီအတိုင်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ ထမင်းစားပြီး စကားပြောရုံပါပဲ မေမေတို့က သဘောကောင်းပါတယ်...."
"ဒါပေမယ့်.... ယောက္ခမလောင်းကြီးတွေနဲ့ တွေ့ရမှာ စိတ်လှုပ်ရှားတာပေါ့...."
Wang Yi Bo ပြုံးစိစိ မျက်နှာပေးဖြင့်ပြောလိုက်သည်....
"အသေးလေး....သူများတွေ က မိဘတွေနဲ့တောင်တွေ့ပေးနေပြီ....ကိုယ့်ကိုရော ဘယ်တော့တွေ့ပေးမှာလဲ....ဟင်....."
"နောင် နှစ်ပေါင်း၆၀ ကြာပြီးရင်..."
လုယွီကား မျက်နှာသေနှင့်ပင်....
"အာ နောင်နှစ်ပေါင်း၆၀ဆို ကိုယ် နတ်ပြည်မှာ နတ်သမီးလေးတွေ ခြံရံပြီး ရှိနေရတော့မှာလေ.....ဒီလိုလုပ်လုပ်လေ....
နောက်၆ရက်ဆိုရင်ရော....."
"ခင်ဗျားကို နတ်ပြည်မပြောနဲ့ ငရဲပြည်က လက်ခံပါစေလို့ပဲ အရင် ဆုတောင်းဦး တော်ကြာ သွားစရာမရှိ လေလွင့် ဝိညာဉ် ဖြစ်နေဦးမယ်.... ပြီးတော့ ခင်ဗျားကို ကျွန်တော် ဘယ်တုန်းက လက်ခံတယ် ပြောမိလို့ ကျွန်တော် ့မိဘနဲ့ တွေ့ပေးရမှာလဲ....."
"အသေးလေး ခုန ပြောလိုက်တယ်လေ....."
"ဘယ်တုန်းက လဲ...."
"ခုနတုန်းက ကိုယ့်နှလုံးသားနားလေးကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောသွားတာ ကိုယ့်ကို လက်ခံတယ်လို့...."
"မျက်နှာရူး... "
လုယွီ ပြောလိုက်သည်....
"ငါ ဟွာဖန်း ကို ဒီလောက် အရှက်မရှိမှန်းမသိခဲ့ဘူး...."
Xiao Zhan.... ဟွာဖန်းကိုကြည့်လျှက်
စိတ်ညစ်ညူ းနေသည့်လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်....
တစ်ဖက်မှ ရှောင်းလွီ ကတော့ သူ့ချစ်ညီမလေး....ရှောင်းရှင်းအာ ၏ စနက်ကြောင့် စိတ်လေနေသည်....
ရှောင်းလွီ အနေဖြင့် Xiao Zhan တို့ ကိစ္စကို သူ့မိဘတွေကို မသိစေချင်သေးပေ.....
Wang Yi Bo အကြောင်းကို ထဲထဲဝင်ဝင် စုံစမ်းချင်သေးသောကြောင့်ပင်....
သို့သော် သူ၏ ချစ်ညီမလေးက ထိုသို့ အဖြစ်မခံ....
ရှောင်းလွီ....Xiao Zhan ကို ဖုန်းဆက်ပြီးနောက်...
"ရှင်းအာ...အရှုပ်မလေး...နင် ငါ့အစီအစဉ်ကို ဖျက်စီးတယ်...."
ရှောင်းရှင်းအာ ကို ပြောလိုက်သည်....
"ကိုကြီး ကလည်း....ရှင်းအာ က ဘာဖျက်စီးလို့လဲ...."
"ဒါဆိုသူ့ကို ကိုကြီးရဲ့ အချစ်ရဆုံး ညီလေးကို လွယ်လွယ်ပေးလိုက်ရမှာလား ...သူ့ကို lessonပေးမလို့ဟာ အခု ရှင်းအာက ဖျက်စီးလိုက်ပြီ...."
ရှောင်းလွီ စိတ်ပျက်စွာ ပြောလိုက်သည်....
"သြော်....ဒါလား....ရှင်းအာရဲ့ လက်စွဲဆောင်ပုဒ်ကြောင့် မြန်မြန်စီစဉ်လိုက်ရတာ...."
"လက်စွဲဆောင်ပုဒ်ကြောင့်.....!..."
ရှောင်းလွီ အနည်းငယ် ကြောင်သွားသည်...
"အင်း...ဟုတ်တယ်....အဲ့ဒါက ဘာလဲဆိုတော့
ငါ fa ဖြစ်တာ ကိစ္စ မရှိဘူး....ဒါပေမယ့် ငါရွက်လွင့်လိုက်တဲ့ couple တွေတော့ လက်ကို လက်ထပ်ရမယ် မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန်ပေါ့....."
.............................................................