လီမင္ တစ္ေယာက္ လက္တြင္ ဝတ္ထားေသာ လက္ထပ္ လက္စြပ္ေလးကို ခြၽတ္လိုက္ပီး စားပဲြခံုေပၚသို႔ တင္လိုက္ပါ၏.....
" ကြၽန္ေတာ္တို္႔ ကြာ႐ွင္းၾကရေအာင္....."
" ေကာင္းပီေလ...."
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ၾကား ဘယ္အရာေတြက စတင္ပီး မွားယြင္းေစခဲ့တာလဲ....
ကြၽန္ေတာ္လဲ မသိေတာ့ ပါဘူး....
လြန္ခဲ့ေသာ 14 နာရီခန္႔က......
လီမင္ တစ္ေယာက္ ထမ္ေလးကို ေက်ာပိုး ထားရင္း လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ဝယ္ဖို႔ အိမ္မွ ထြက္လာခဲ့ ပါသည္....
မေရာက္တာ ၾကာပီျဖစ္တဲ့ ေစ်းဝယ္ စင္တာ ႀကီးက လီမင္အတြက္ေတာ့ အံျသသင့္ဖြယ္ရာ ေနရာႀကီး တစ္ခုအလား.....
စင္တာ ထဲမွာ လိုအပ္တာ ေတြ ဝယ္ပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီီမင္၏ လက္ထဲတြင္ ဝယ္ ထားေသာ ပစၥည္း မ်ားျဖင့္ျပည့္ႏွက္လို႔ ေနေပ၏.....
လီမင္ တစ္ေယာက္ စက္ေလွကားမွ ဆင္းလာစဥ္ ေတြ႔လိုက္ရေသာ အရာေၾကာင့္ ေျခလွမ္းတို႔မွာ ရပ္တန္႔သြား ရပါတယ္.....
ေကာ္ဖီ ဆိုင္ထဲသို႔ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္နဲ႕ အတူဝင္သြားေသာ ဝမ္႐ွင္းကေတာ့ မိမိတို႔ကို ေတြ႔ဟန္မေပၚ.....
လီမင္ သိခ်င္စိတ္တို႔သည္ ထိုခဏ အတြင္းမွာဘဲ ျမင့္တက္လို႔ လာေပသည္.....
လီမင္..... ေက်ာေပၚက ထမ္ေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပင္ပန္းတာေၾကာင့္လားမသိ အိပ္ေပ်ာ္ လို႔ေတာင္ ေနေခ်ပီ....
လီမင္ ေကာ္ဖီဆိုင္ တံခါးေလးကို ဖြင့္ကာ အထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့ပါ၏.....
ထိုစဥ္ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လီမင္၏ မ်က္ဝန္းတို႔တြင္ မ်က္ရည္တို္႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္လို႔ လာရပါေတာ့သည္....
ဝမ္႐ွင္း နဲ႔ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ နမ္းေန ေသာ ျမင္ကြင္းက လီမင္၏ရင္ကို ဓားျဖင့္ မႊန္းေနသလား ေအာက္ေမ့ ရေလာက္ေအာင္ နာက်င္ လြန္းလွပါ၏....
လီမင္ ထိုျမင္ကြင္းကို ဆက္မၾကည့္ႏိုင္တာေၾကာင့္ ထိုေနရာမွ ထြက္လာခဲ့မိပါသည္....
လီမင္ လမ္းမွာ ေတြ႔တဲ့သူတိုင္းကိုလဲ ဂ႐ုမစိုက္ ႏိုင္ အတင္းတြန္းဖယ္ကာ ေဝးရာဆီကိုသာ ေျပးထြက္လာခဲ့မိပါတယ္.....
လီမင္ ေျပးလာခဲ့မိတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္
ၾကာသြားလဲ မသိလိုက္ ေျခေထာက္တို႔မွာ ထံုက်ဥ္လာကာ ေျခလွမ္း တို္႔မွာလဲ ယိုင္နဲ႔လာခဲ့ပါ၏....
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ လမ္းမအေပၚသို႔ လီမင္ ခြင္က်လို႔ သြားရပါေတာ့သည္.....
လမ္းမအေပၚသို႔ က်ဆင္းသြားေသာ မ်က္ရည္ တို႔ဟာ မည့္သည့္အဓိပၸါယ္ကို ေဆာင္က်ဥ္ ေနသလဲဆိုတာ လီမင္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိႏိုင္ ေတာ့ပါေခ်......
ျဖတ္သြားက်ေသာ လူမ်ားက လီမင္ကို အ႐ူးတစ္ေယာက္သဖြယ္ ၾကည့္သြားသည့္ကိုလဲ လီမင္တစ္ေယာက္ မ႐ွက္ႏိုင္အား.....
လီမင္၏ ငိုသံေၾကာင့္ ထမ္ေလးက ႏိုးလာခဲ့သည္ထင္ ေက်ာေပၚမွ အတင္းဆင္းလာကာ
လီမင္၏ ပါးေပၚမွ မ်က္ရည္ေတြကို သူ၏ လက္ကေလးျဖင့္ သုတ္ေပးေနပါ၏....
" မား....မငိုပါနဲ႔..... "
ငိုမဲ့မဲ့ ျဖစ္ေနေသာ ထမ္ေလးကို လီမင္ေပြ႔ဖက္လိုက္ ရင္း.....ပါးျပင္ေပၚက မ်က္ရည္ေတြကို လက္ျဖင့္ သုတ္လိုက္ပါသည္.....
" မား....မငိုေတာ့ပါဘူး....."
လီမင္ တစ္ေယာက္ လဲက်ေနရာမွ ထလိုက္ပီး
ျကမ္းျပင္ေပၚမွာ က်ေနတဲ့ ပစၥည္း ေတြကို ေကာက္ယူလိုက္ပါတယ္....
လီမင္....တကၠစီ တစ္စီးကို ငွါးလိုက္ပီးအိမ္သို႔ သာ ျပန္လာခဲ့ပါသည္.....
အိမ္ေတာ္ထိန္း အား ထမ္ေလးကို တစ္ေန႔ေလာက္ ထိန္းေပးပါလို႔ ေျပာပီး အခန္းထဲသို႔ ဝင္ခဲ့ပါ၏....
လီမင္ ဝယ္လာေသာ ပစၥည္းေတြကို ၾကမ္းျပင္ ေပၚသို႔ ပစ္ခ်လိုက္ပီး ေရခ်ိဳးခန္း ထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့ပါတယ္....
ေရပန္းကို ဖြင့္ခ်လိုက္ပီး ထိုေအာက္တြင္ လီမင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ပါသည္....
မိမိကိုယ့္ကို ျပန္ေပြ႔ဖက္ထားရင္း ေအးစက္ေသာ ေရစက္ေတြၾကား လီမင္ တစ္ေယာက္ ေႏြးေထြး မႈကို ေတာင္းတေနမိပါေတာ့သည္....
ကားအမည္းေရာင္ေလး တစ္စင္းဟာ စံအိမ္ေတာ္ႀကီး အတြင္းသို႔ တေရြ႔ေရြ႔ နဲ႔ ဝင္ေရာက္ လာပါသည္......
ကားေပၚမွ ဆငး္လာေသာ ဝမ္႐ွင္း၏ လက္တြင္ ေတာ့ ဇာအျဖဴအပါးသားေလးႏွင့္ အလွဆင္ထားေသာ ႏွင္းဆီပန္း အနီေရာင္ တစ္စည္း ရွိေနေပသည္.....
ခ်စ္ရသူကို ေတြ႕ရဖို႔အေရး ေလွကား ထစ္ေတြကို အလ်င္အျမန္ တက္လာေသာ ဝမ္႐ွင္း၏ ပံုစံမွာ စစ္တိုက္ရာမွ ျပန္လာေသာ စစ္သူႀကီး တစ္ေယာက္ အလား.....
" ကေလးေရ.....ကို္ယ့္ျပန္လာပီ....."
အခန္းထဲကို ဝင္လိုက္တာနဲ႔ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းက ဝမ္႐ွင္း၏ စိုးရိမ္စိတ္ေတြကို ခ်က္ခ်င္း ျမင့္တက္လို႕သြားေစပါ၏.....
ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ျပန္႔က်ဲေနေသာ ပစၥည္းေတြနဲ႔အတူ မွန္တင္ခံုေပၚတြင္ မလႈပ္မ႐ႈပ္ထို္င္ေနေသာ လီမင္၏ တစ္ကိုယ့္လံုးဟာလဲ ေရမ်ားျဖင့္ စိုရႊဲလို႔ ေနလ်က္.....
ဝမ္႐ွင္း လက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားေသာ ပန္းစည္း ေလးကို ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ပစ္ခ်လိုက္ပီး
လီမင္၏ အနားတြင္ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ပါသည္....
" ကေလး....ဘာျဖစ္တာလဲ.... "
မိမိ၏ လက္ကို လာကိုင္ေသာ ဝမ္႐ွင္း၏ လက္ကို လီမင္တစ္ေယာက္ တြန္းဖယ္လိုက္ရင္း
" ကြၽန္ေတာ္...အသားကို မထိနဲ႔.... "
" ကေလး....."
" မုန္းတယ္.....ခင္ဗ်ားကို မုန္းတယ္....."
လီမင္တစ္ေယာက္ မငိုဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ထားေပမဲ့ သူ႔အလိုလို မ်က္ရည္ေတြက က်ဆင္း လာရပါ၏....
" ကြၽန္ေတာ္....ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဆက္မေန ႏိုင္ေတာ့ဘူး....
ကြၽန္ေတာ္တို႔....ကြာ႐ွင္းၾကရေအာင္.... "
ဝမ္႐ွင္း ကုတင္၏ ေျခရင္းတြင္ ထိုိုင္လိုက္ရင္း
" ေကာင္းပီေလ.....ဒါေပမဲ့....
မင္း....ကို္ယ့္ကို ကြာ႐ွင္းခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာျပရမယ္...."
" ေန႔လည္က.... ခင္ဗ်ား နဲ႕ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ နမ္းေနတာ ေတြ႔ခဲ့တယ္...."
" အဲဒိ ကိစၥေၾကာင့္လား....."
ဝမ္႐ွင္း မ်က္ႏွာတြင္ အျပံဳးတစ္ခု ျဖတ္သန္းသြားေပသည္.....
ဝမ္႐ွင္း....လီမင္ ကို ေပြ႔ခ်ီလိုက္ပီး ကုတင္ေပၚ ပစ္တင္လိုက္ပါတယ္....
" ခင္ဗ်ား....ဘာလုပ္တာလဲ.... "
ဝမ္႐ွင္း မိမိ၏ အေပၚအက်ႌကို ဆဲြခြၽတ္လိုက္ပီး လီမင္ အေပၚ ခြထိုင္လိုက္ပါတယ္....
႐ုန္းကန္ေနေသာ လီမင္၏ လက္ကို ဖမ္းခ်ဳပ္ လိုက္၍ လီမင္၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဆုပ္ယူ နမ္း႐ႈိက္ လိုက္ပါတယ္.....
" အ႐ူးေလး.....အဲဒါ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းပါ....
စပိန္ကေန ဒီေန႔မွ ျပန္ေရာက္လာတာ...."
" တကယ္လား....ဒါဆို...ဘာလို႔ နမ္းေန..."
" ႏႈတ္ဆက္အနမ္းပါ....ကေလးရယ္...."
လီမင္၏ မ်က္ရည္စက္ေတြကို ဝမ္႐ွင္း သုတ္ေပးရင္း....
" အ႐ူးေလး.....ကိုယ့္ကို လာေမးမွေပါ့...."
လီမင္....ဝမ္႐ွင္းကို ေပြ႔ဖက္လိုက္ကာ....
" ကြၽန္ေတာ္....ေၾကာက္တယ္.....
ကြၽန္ေတာ္....စီနီယာ ကို....အရမ္းခ်စ္မိေနတာေၾကာင့္....ဆံုးရံႈးရမွာ အရမ္းေၾကာက္တယ္..."
ဝမ္႐ွင္း..... လီမင္၏ လက္ကေလးကို ဆဲြယူလိုက္ ရင္း မိမိ၏ ရင္ဘက္ေပၚ တင္လိုက္ပါတယ္....
" ကိုယ့္ရဲ႕ ႏွလံုးသားက မင္းနဲ႔ ထမ္ေလး အတြက္ဘဲ....
အဲဒါက ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာင္းလဲသြားမွာ မဟုတ္ဘူး ...."
လီမင္၏ နဖူးေလးကို ဝမ္႐ွင္း အနမ္းတစ္ပြင့္ ေႁခြလိုက္ရင္း....
" အဝတ္လဲရေအာင္....မဟုတ္ရင္....ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္...."
ဝမ္႐ွင္း....လီမင္ အေပၚမွ ဆင္းလိုက္၍ အဝတ္ဗီဒို နားသို႔ ေလွ်ာက္လာမိပါ၏....
" စီနီယာ..... "
" အင္း......"
ဝမ္႐ွင္း....အေနာက္ လွည့္လိုက္စဥ္ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားေသာ အက်ႌ ေလးမွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ျပဳတ္က်သြားရပါ၏....
ကုတင္ေပၚတြင္ အဝတ္အစား ကင္းမဲ့စြာ ျဖင့္ ထိုင္ေနေသာ လီမင္ပံုစံမွာ ယုန္အျဖဴေလး တစ္ေကာင္ သဖြယ္.....
" ကြၽန္ေတာ္ကို....စားသံုးပါ.....စီနီယာ.... "
ဝမ္႐ွင္း....လက္ထဲက အက်ႌ ကို ပစ္ခ်လိုက္၍
လီမင္အေပၚသို႔ တက္ခြလိုက္ရင္း လီမင္၏ လည္္ပင္းေလးကို သြားျဖင့္ ကိုက္လ္ိုက္ မိပါတယ္.....
* အ *
လီမင္ဆီမွ ထြက္လာေသာ အသံေလးက ဝမ္႐ွင္း၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ အားလံုးကို ဖ်က္စီးလိုက္ေခ်ပီ....
ဝမ္႐ွင္း....မိမိ၏ Dick အား လီမင္၏ အေပါက္ေလးထဲ ထိုးထည့္လိုက္ပါသည္....
လီမင္.... ဝမ္႐ွင္း၏ ေက်ာကုန္းကို လက္ျဖင့္ ကုတ္ျခစ္လိုက္မိ ပါ၏....
" အရမ္းနာေနလား....ကေလး...."
" မရပ္လိုက္ပါနဲ႔...."
ဒီလိုနဲ႕....တစ္ခ်ီပီး တစ္ခ်ီ ....အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့....
" ကြၽန္ေတာ္....မခံႏိုင္ေတာ႔ဘူး ....."
ေလးဘက္ကုန္းထားေသာ လီမင္၏ ေက်ာကို ဝမ္႐ွင္း အမွတ္အသားေတြ ေပးလိုက္ရင္း...
" ခဏေလးပါဘဲ..... "
" အ....ကြၽန္ေတာ္ ပီးေတာ့မယ္....."
" ဒါဆို...အတူတူ ပီးၾကမယ္....."
ျပင္းထန္ေသာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔အတူ ကုတင္ေပၚတြင္ အျဖဴေရာင္ အရည္မ်ား ျပန္႔ႏွံလို႔ သြားေပ၏....
ေမာဟိုက္ေနေသာ လီမင္ကို ဝမ္႐ွင္း ရင္ခြင္ထဲ ေထြးေပြ႔လိုက္ရင္း.....
" ခ်စ္တယ္....."
လီမင္တစ္ေယာက္ ျပံဴးလိုက္ကာ.....
" ကြၽန္ေတာ္ေရာဘဲ.....ခ်စ္တယ္...."
.
.
.
.
🌚🌚🌚
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥
Hi! Readers တို္ေရ 😘
သာသာကို သတိရျကရဲ႕လား 😁
သာသာ အလုပ္႐ႈပ္ေနလို္႔ Update တာ ေနာက္က်သြားတယ္😅😁
ေနာက္ တစ္ပိုဒ္ကေတာ့ ရီ နဲ႔ ဝမ္ေရာင္ ပါေနာ္.....🌚
သာသာ နဲ႔အတူ ေမွာင္ဖို္႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္😍
# သာသာ 🤓🌚
.................................
Unicode
လီမင် တစ်ယောက် လက်တွင် ဝတ်ထားသော လက်ထပ် လက်စွပ်လေးကို ချွတ်လိုက်ပီး စားပွဲခုံပေါ်သို့ တင်လိုက်ပါ၏.....
" ကျွန်တော်တို့် ကွာရှင်းကြရအောင်....."
" ကောင်းပီလေ...."
ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ကြား ဘယ်အရာတွေက စတင်ပီး မှားယွင်းစေခဲ့တာလဲ....
ကျွန်တော်လဲ မသိတော့ ပါဘူး....
လွန်ခဲ့သော 14 နာရီခန့်က......
လီမင် တစ်ယောက် ထမ်လေးကို ကျောပိုး ထားရင်း လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ ဝယ်ဖို့ အိမ်မှ ထွက်လာခဲ့ ပါသည်....
မရောက်တာ ကြာပီဖြစ်တဲ့ ဈေးဝယ် စင်တာ ကြီးက လီမင်အတွက်တော့ အံသြသင့်ဖွယ်ရာ နေရာကြီး တစ်ခုအလား.....
စင်တာ ထဲမှာ လိုအပ်တာ တွေ ဝယ်ပီးတဲ့နောက်မှာတော့ လီီမင်၏ လက်ထဲတွင် ဝယ် ထားသော ပစ္စည်း များဖြင့်ပြည့်နှက်လို့ နေပေ၏.....
လီမင် တစ်ယောက် စက်လှေကားမှ ဆင်းလာစဉ် တွေ့လိုက်ရသော အရာကြောင့် ခြေလှမ်းတို့မှာ ရပ်တန့်သွား ရပါတယ်.....
ကော်ဖီ ဆိုင်ထဲသို့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်နဲ့ အတူဝင်သွားသော ဝမ်ရှင်းကတော့ မိမိတို့ကို တွေ့ဟန်မပေါ်.....
လီမင် သိချင်စိတ်တို့သည် ထိုခဏ အတွင်းမှာဘဲ မြင့်တက်လို့ လာပေသည်.....
လီမင်..... ကျောပေါ်က ထမ်လေးကို ကြည့်လိုက်တော့ ပင်ပန်းတာကြောင့်လားမသိ အိပ်ပျော် လို့တောင် နေချေပီ....
လီမင် ကော်ဖီဆိုင် တံခါးလေးကို ဖွင့်ကာ အထဲသို့ ဝင်လာခဲ့ပါ၏.....
ထိုစဉ် မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် လီမင်၏ မျက်ဝန်းတို့တွင် မျက်ရည်တို့်ဖြင့် ပြည့်နှက်လို့ လာရပါတော့သည်....
ဝမ်ရှင်း နဲ့ မိန်းကလေး တစ်ယောက် နမ်းနေ သော မြင်ကွင်းက လီမင်၏ရင်ကို ဓားဖြင့် မွှန်းနေသလား အောက်မေ့ ရလောက်အောင် နာကျင် လွန်းလှပါ၏....
လီမင် ထိုမြင်ကွင်းကို ဆက်မကြည့်နိုင်တာကြောင့် ထိုနေရာမှ ထွက်လာခဲ့မိပါသည်....
လီမင် လမ်းမှာ တွေ့တဲ့သူတိုင်းကိုလဲ ဂရုမစိုက် နိုင် အတင်းတွန်းဖယ်ကာ ဝေးရာဆီကိုသာ ပြေးထွက်လာခဲ့မိပါတယ်.....
လီမင် ပြေးလာခဲ့မိတာ ဘယ်လောက်တောင်
ကြာသွားလဲ မသိလိုက် ခြေထောက်တို့မှာ ထုံကျဉ်လာကာ ခြေလှမ်း တို့်မှာလဲ ယိုင်နဲ့လာခဲ့ပါ၏....
နောက်ဆုံးမှာတော့ လမ်းမအပေါ်သို့ လီမင် ခွင်ကျလို့ သွားရပါတော့သည်.....
လမ်းမအပေါ်သို့ ကျဆင်းသွားသော မျက်ရည် တို့ဟာ မည့်သည့်အဓိပ္ပါယ်ကို ဆောင်ကျဉ် နေသလဲဆိုတာ လီမင်ကိုယ်တိုင်တောင် မသိနိုင် တော့ပါချေ......
ဖြတ်သွားကျသော လူများက လီမင်ကို အရူးတစ်ယောက်သဖွယ် ကြည့်သွားသည့်ကိုလဲ လီမင်တစ်ယောက် မရှက်နိုင်အား.....
လီမင်၏ ငိုသံကြောင့် ထမ်လေးက နိုးလာခဲ့သည်ထင် ကျောပေါ်မှ အတင်းဆင်းလာကာ
လီမင်၏ ပါးပေါ်မှ မျက်ရည်တွေကို သူ၏ လက်ကလေးဖြင့် သုတ်ပေးနေပါ၏....
" မား....မငိုပါနဲ့..... "
ငိုမဲ့မဲ့ ဖြစ်နေသော ထမ်လေးကို လီမင်ပွေ့ဖက်လိုက် ရင်း.....ပါးပြင်ပေါ်က မျက်ရည်တွေကို လက်ဖြင့် သုတ်လိုက်ပါသည်.....
" မား....မငိုတော့ပါဘူး....."
လီမင် တစ်ယောက် လဲကျနေရာမှ ထလိုက်ပီး
ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ကျနေတဲ့ ပစ္စည်း တွေကို ကောက်ယူလိုက်ပါတယ်....
လီမင်....တက္ကစီ တစ်စီးကို ငှါးလိုက်ပီးအိမ်သို့ သာ ပြန်လာခဲ့ပါသည်.....
အိမ်တော်ထိန်း အား ထမ်လေးကို တစ်နေ့လောက် ထိန်းပေးပါလို့ ပြောပီး အခန်းထဲသို့ ဝင်ခဲ့ပါ၏....
လီမင် ဝယ်လာသော ပစ္စည်းတွေကို ကြမ်းပြင် ပေါ်သို့ ပစ်ချလိုက်ပီး ရေချိုးခန်း ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့ပါတယ်....
ရေပန်းကို ဖွင့်ချလိုက်ပီး ထိုအောက်တွင် လီမင် ဝင်ထိုင်လိုက်ပါသည်....
မိမိကိုယ့်ကို ပြန်ပွေ့ဖက်ထားရင်း အေးစက်သော ရေစက်တွေကြား လီမင် တစ်ယောက် နွေးထွေး မှုကို တောင်းတနေမိပါတော့သည်....
ကားအမည်းရောင်လေး တစ်စင်းဟာ စံအိမ်တော်ကြီး အတွင်းသို့ တရွေ့ရွေ့ နဲ့ ဝင်ရောက် လာပါသည်......
ကားပေါ်မှ ဆငး်လာသော ဝမ်ရှင်း၏ လက်တွင် တော့ ဇာအဖြူအပါးသားလေးနှင့် အလှဆင်ထားသော နှင်းဆီပန်း အနီရောင် တစ်စည်း ရှိနေပေသည်.....
ချစ်ရသူကို တွေ့ရဖို့အရေး လှေကား ထစ်တွေကို အလျင်အမြန် တက်လာသော ဝမ်ရှင်း၏ ပုံစံမှာ စစ်တိုက်ရာမှ ပြန်လာသော စစ်သူကြီး တစ်ယောက် အလား.....
" ကလေးရေ.....ကို်ယ့်ပြန်လာပီ....."
အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တာနဲ့ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းက ဝမ်ရှင်း၏ စိုးရိမ်စိတ်တွေကို ချက်ချင်း မြင့်တက်လို့သွားစေပါ၏.....
ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ပြန့်ကျဲနေသော ပစ္စည်းတွေနဲ့အတူ မှန်တင်ခုံပေါ်တွင် မလှုပ်မရှုပ်ထို်င်နေသော လီမင်၏ တစ်ကိုယ့်လုံးဟာလဲ ရေများဖြင့် စိုရွှဲလို့ နေလျက်.....
ဝမ်ရှင်း လက်ထဲတွင် ကိုင်ထားသော ပန်းစည်း လေးကို ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပစ်ချလိုက်ပီး
လီမင်၏ အနားတွင် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပါသည်....
" ကလေး....ဘာဖြစ်တာလဲ.... "
မိမိ၏ လက်ကို လာကိုင်သော ဝမ်ရှင်း၏ လက်ကို လီမင်တစ်ယောက် တွန်းဖယ်လိုက်ရင်း
" ကျွန်တော်...အသားကို မထိနဲ့.... "
" ကလေး....."
" မုန်းတယ်.....ခင်ဗျားကို မုန်းတယ်....."
လီမင်တစ်ယောက် မငိုဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ထားပေမဲ့ သူ့အလိုလို မျက်ရည်တွေက ကျဆင်း လာရပါ၏....
" ကျွန်တော်....ခင်ဗျားနဲ့ ဆက်မနေ နိုင်တော့ဘူး....
ကျွန်တော်တို့....ကွာရှင်းကြရအောင်.... "
ဝမ်ရှင်း ကုတင်၏ ခြေရင်းတွင် ထိိုင်လိုက်ရင်း
" ကောင်းပီလေ.....ဒါပေမဲ့....
မင်း....ကို်ယ့်ကို ကွာရှင်းချင်တဲ့ အကြောင်းကို ပြောပြရမယ်...."
" နေ့လည်က.... ခင်ဗျား နဲ့ကောင်မလေး တစ်ယောက် နမ်းနေတာ တွေ့ခဲ့တယ်...."
" အဲဒိ ကိစ္စကြောင့်လား....."
ဝမ်ရှင်း မျက်နှာတွင် အပြုံးတစ်ခု ဖြတ်သန်းသွားပေသည်.....
ဝမ်ရှင်း....လီမင် ကို ပွေ့ချီလိုက်ပီး ကုတင်ပေါ် ပစ်တင်လိုက်ပါတယ်....
" ခင်ဗျား....ဘာလုပ်တာလဲ.... "
ဝမ်ရှင်း မိမိ၏ အပေါ်အကျႌကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပီး လီမင် အပေါ် ခွထိုင်လိုက်ပါတယ်....
ရုန်းကန်နေသော လီမင်၏ လက်ကို ဖမ်းချုပ် လိုက်၍ လီမင်၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆုပ်ယူ နမ်းရှိုက် လိုက်ပါတယ်.....
" အရူးလေး.....အဲဒါ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းပါ....
စပိန်ကနေ ဒီနေ့မှ ပြန်ရောက်လာတာ...."
" တကယ်လား....ဒါဆို...ဘာလို့ နမ်းနေ..."
" နှုတ်ဆက်အနမ်းပါ....ကလေးရယ်...."
လီမင်၏ မျက်ရည်စက်တွေကို ဝမ်ရှင်း သုတ်ပေးရင်း....
" အရူးလေး.....ကိုယ့်ကို လာမေးမှပေါ့...."
လီမင်....ဝမ်ရှင်းကို ပွေ့ဖက်လိုက်ကာ....
" ကျွန်တော်....ကြောက်တယ်.....
ကျွန်တော်....စီနီယာ ကို....အရမ်းချစ်မိနေတာကြောင့်....ဆုံးရံှုးရမှာ အရမ်းကြောက်တယ်..."
ဝမ်ရှင်း..... လီမင်၏ လက်ကလေးကို ဆွဲယူလိုက် ရင်း မိမိ၏ ရင်ဘက်ပေါ် တင်လိုက်ပါတယ်....
" ကိုယ့်ရဲ့ နှလုံးသားက မင်းနဲ့ ထမ်လေး အတွက်ဘဲ....
အဲဒါက ဘယ်တော့မှ ပြောင်းလဲသွားမှာ မဟုတ်ဘူး ...."
လီမင်၏ နဖူးလေးကို ဝမ်ရှင်း အနမ်းတစ်ပွင့် ခြွေလိုက်ရင်း....
" အဝတ်လဲရအောင်....မဟုတ်ရင်....နေမကောင်း ဖြစ်နေလိမ့်မယ်...."
ဝမ်ရှင်း....လီမင် အပေါ်မှ ဆင်းလိုက်၍ အဝတ်ဗီဒို နားသို့ လျှောက်လာမိပါ၏....
" စီနီယာ..... "
" အင်း......"
ဝမ်ရှင်း....အနောက် လှည့်လိုက်စဉ် မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် လက်ထဲတွင် ကိုင်ထားသော အကျႌ လေးမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပြုတ်ကျသွားရပါ၏....
ကုတင်ပေါ်တွင် အဝတ်အစား ကင်းမဲ့စွာ ဖြင့် ထိုင်နေသော လီမင်ပုံစံမှာ ယုန်အဖြူလေး တစ်ကောင် သဖွယ်.....
" ကျွန်တော်ကို....စားသုံးပါ.....စီနီယာ.... "
ဝမ်ရှင်း....လက်ထဲက အကျႌ ကို ပစ်ချလိုက်၍
လီမင်အပေါ်သို့ တက်ခွလိုက်ရင်း လီမင်၏ လည််ပင်းလေးကို သွားဖြင့် ကိုက်လ်ိုက် မိပါတယ်.....
* အ *
လီမင်ဆီမှ ထွက်လာသော အသံလေးက ဝမ်ရှင်း၏ ထိန်းချုပ်မှု အားလုံးကို ဖျက်စီးလိုက်ချေပီ....
ဝမ်ရှင်း....မိမိ၏ Dick အား လီမင်၏ အပေါက်လေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပါသည်....
လီမင်.... ဝမ်ရှင်း၏ ကျောကုန်းကို လက်ဖြင့် ကုတ်ခြစ်လိုက်မိ ပါ၏....
" အရမ်းနာနေလား....ကလေး...."
" မရပ်လိုက်ပါနဲ့...."
ဒီလိုနဲ့....တစ်ချီပီး တစ်ချီ ....အကြိမ်ပေါင်းများစွာ လုပ်ပီးတဲ့နောက်မှာတော့....
" ကျွန်တော်....မခံနိုင်တော့ဘူး ....."
လေးဘက်ကုန်းထားသော လီမင်၏ ကျောကို ဝမ်ရှင်း အမှတ်အသားတွေ ပေးလိုက်ရင်း...
" ခဏလေးပါဘဲ..... "
" အ....ကျွန်တော် ပီးတော့မယ်....."
" ဒါဆို...အတူတူ ပီးကြမယ်....."
ပြင်းထန်သော ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အတူ ကုတင်ပေါ်တွင် အဖြူရောင် အရည်များ ပြန့်နှံလို့ သွားပေ၏....
မောဟိုက်နေသော လီမင်ကို ဝမ်ရှင်း ရင်ခွင်ထဲ ထွေးပွေ့လိုက်ရင်း.....
" ချစ်တယ်....."
လီမင်တစ်ယောက် ပြူံးလိုက်ကာ.....
" ကျွန်တော်ရောဘဲ.....ချစ်တယ်...."
.
.
.
.
🌚🌚🌚
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥
Hi! Readers တို်ရေ 😘
သာသာကို သတိရကြရဲ့လား 😁
သာသာ အလုပ်ရှုပ်နေလို့် Update တာ နောက်ကျသွားတယ်😅😁
နောက် တစ်ပိုဒ်ကတော့ ရီ နဲ့ ဝမ်ရောင် ပါနော်.....🌚
သာသာ နဲ့အတူ မှောင်ဖို့် ဖိတ်ခေါ်ပါတယ်😍
# သာသာ 🤓🌚