Both with Uni & Zawgyi
[ UNICODE]
Dark ရဲ့စကားက JungKook ကိုအတွေးပေါင်းများစွာနဲ့ နှိပ်ဆက်နေသလိုခံစားနေရသည် ။ အခုကိစ္စက သူမမွေးဖွားခင်က TaeHyung နဲ့ သူ့အဖေ ကြားကပြသနာတွေ ပြီးတော့ Dark ! ... Dark ကလည်း သူတို့အကြောင်းတွေကို သိတယ်ဆိုတဲ့အချက်ကလည်း သူ့ကိုဝေခွဲမရဖြစ်စေပြန်တယ် ။ Dark ပြောသွားတဲ့အကြောင်းအရာကိုပဲ TaeHyung ကိုတိုက်ရိုက်မေးလိုက်ရမလား ? ...Dark ဆီကိုပဲသူသွားပြီးမေးရမလားဆိုတာပင် ။
အခုတော့ သူ့စိတ်တွေကိုအေးချမ်းသွားအောင် ရေပန်းအောက်အကြာကြီးရပ်နေမိတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲ အတော်ကြာအောင် အချိန်ဖြုန်းပြီးတော့မှ သူထွက်လာခဲ့တယ် ... bathrobe အနက်ရောင်ကို ဝတ်ပြီး ရေစိုနေတဲ့ဆံပင်တွေကိုထိုင်သုတ်နေတုန်း TaeHyung ကသူ့အတွေးထဲဝင်လာတာနဲ့ တပြိုင်နက် သူ့ရင်တွေအဆက်မပြတ်ခုန်လာတော့သည်။
"Tae..."
JungKook နှုတ်ခမ်းကနေတိုးတိုးရေရွှတ်လိုက်ပြီး TaeHyung ရဲ့အခန်းဆီသို့ထွက်လာလိုက်သည်။ သူအခန်းထဲဝင်သွားတော့ TaeHyung ကရှိမနေ ။ ရေချိုးခန်း အိမ်သာ တံခါးတွေဆွဲဖွင့်ပြီး ခေါ်မိသည်
"Tae...Tae! ..အာ Tae ..."
အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ TaeHyung ကိုတွေ့တော့မှ သူအနားကိုလျှောက်သွားလိုက်ပြီး ပခုံးနှစ်ဖက်ကိုဖိကိုင်လိုက်ရင်း
" Tae ကိုယ့်ကိုစိတ်ဆိုးနေသေးလားဟင် ..."
" ဖယ်စမ်းပါ "
TaeHyung ကသူ့ပခုံးက JungKook လက်တွေဆိုဆွဲဖယ်ရင်း ခုတင်ပေါ်တွင်လှဲအိပ်လိုက်သည်။ စောင်ကိုခေါင်းထိလုံအောင် ဆွဲခြုံလိုက်ရင်း
"ငါ အိပ်တော့မယ် "
TaeHyung ရဲ့အသံက ပြတ်သားပြီး သူ့ကိုအခန်းထဲကထွက်သွားစေချင်တဲ့သဘောဖြစ်တယ် ။ ဒါပေမယ့် Jeon JungKook ဆိုတဲ့သူကတော့ TaeHyung နဲ့ပတ်သတ်ရင် အမြဲတမ်းတဇွတ်ထိုးဆန်မြဲ ။
"အား.. ကိုယ်လုံးလေးကနွေးနေတာပဲကွာ "
TaeHyung က JungKook သူ့အခန်းထဲကထွက်သွားပြီလို့ထင်နေပေမယ့် အိကျသွားတဲ့သူ့အိပ်ယာနဲ့ စောင်ကြားထဲတိုးဝင်ကာ သူ့ကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်တဲ့ JungKook ကြောင့် ရင်တွေခုန်လာတော့သည် ။
"မင်း...မင်း ဘာလုပ်လဲ ဆင်းစမ်း !!"
TaeHyung ကအတင်းထကာ JungKook ရဲ့ကိုယ်ကို ခြေထောက်နဲ့ကန်ထုတ်ရင်းအော်လိုက်တော့သည်။
" Tae ကိုယ်ဒီနေ့ ဒီမှာအိပ်မယ်နော်"
JungKook ကကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲလိုက်ရင်း အပြုံးတပွင့်နဲ့ပြောတော့ TaeHyung ဘက်မှ မျက်စောင်းသာထိုးလိုက်ရင်း အခန်းထဲမှထွက်သွားရန်ပြင်လိုက်တော့သည်။ လျင်မြန်တဲ့ JungKook ကတော့ သူထွက်သွားမည်ကိုသိလို့ အနောက်ကနေခါးကိုတင်းကြပ်နေအောင်ဆွဲဖက်ထားကာ ပခုံးပေါ်ခေါင်းပါတင်ထားသည် ။ JungKook ရဲ့ဆံပင်နက်နက်တွေသူ့လည်ပင်းနာစတိုးဝှေ့လာတော့မှ ခေါင်းခြေက်အောင်မသုတ်ထားမှန်း TaeHyung သတိထားမိတော့တယ်
"မင်း ဆံပင်တွေစိုနေသေးတယ် ဘာလို့ခြောက်အောင်မသုတ်တာလဲ ပြီးတော့ bathrobe ကြီး သွားမလဲတော့ဘူးလား "
"ဟုတ်သားပဲ သုတ်ပေးပါလား နော်...နော်လို့ "
"မင်းမှာလက်မပါဘူးလား ဖယ်စမ်းပါ မင်းကိုငါအခဲမကြေသေးဘူး "
" ချစ်လို့ ...ချစ်လို့ပါ ခင်ဗျားကို "
"မင်း...မင်း ဘာတွေပြောနေတာလဲ ခေါင်းကိုသုတ် "
"ရော့ သုတ်ပေး "
Jungkook ကကြမ်းပြင်တွင် ထိုင်ချလိုက်ရင်း မျက်လုံးတို့ကိုမှိတ်ချထားလိုက်သည် ။ ခဏနေတော့ TaeHyung ရဲ့လက်ချောင်းရှည်တွေ သူ့ဆံပင်ကိုထိကိုင်လာချိန်မှာတော့ သူ့ပါးချိုင့်ရေးရေးပေါ်သည်အထိ ပြုံးမိတော့သည် ။
- My Little Wolf-
JungKook တရေးနိုးတော့ သူအိပ်ပျော်နေတာ TaeHyung အိပ်ယာပေါ်တွင်ဖြစ်သည် ။ TaeHyung ကတော့ရှိမနေ ။ စားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ နာရီကိုလှမ်းကြည့်မိတော့ မနက် ၃ နာရီစွန်းစွန်းပဲရှိသေးတယ် ။ TaeHyung ကဘယ်ရောက်သွားတာလဲ ?
သူကုတင်ပေါ်ကနေအမြန်ဆင်းလိုက်ရင်း အောက်ထပ်ကိုဆင်းပြီးရှာကြည့်တော့ တိတ်ဆိတ်မှု့သာကြီးစိုးနေပြီး Hoseok Hyung တို့လည်းအိပ်ပျော်နေကြပြီဖြစ်သည် ။ သူအပေါ်ကိုသာပြန်တက်လာပြီး စာကြည့်ခန်းဖက်ထွက်လာတော့ တခန်းလုံးတွင် မီးအိမ်သေးသေးလေးရဲ့အလင်းရောင်သာရှိပြီး ထိုအလင်းရောင်သေးသေးလေးကြားတွင် မီးခိုးငွေ့တွေတွေ့နေရသည်။ ပြီးတော့ သူ့နှာခေါင်းထဲတိုးဝင်လာတာက TaeHyung ရဲ့အနံ့
"Tae ! Tae ...ဘာလုပ်နေတာလဲ "
TaeHyung ဆီမှပြန်ဖြေသံမရတော့ သူအနားလျှောက်သွားလိုက်ပြီး TaeHyung ရဲ့အရှေ့တွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။ TaeHyung ကမျက်လုံးတွေကိုမှိတ်ချထားပြီး သူ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်တွေကြားထဲ မီးမသေသေးတဲ့ စီးကရက်ကနေရာယူထားသည်။
သူ TaeHyung လက်ကြားထဲက စီးကရက်တိုကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး စားပွဲပေါ်တွင်ဖိချေလိုက်သည်။ ပြီးနောက် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရင်း TaeHyung ရဲ့နဖူးပြေပြေကိုသူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိကပ်နေတုန်း TaeHyung ရဲ့စကားကြောင့် သူတုန်လှုပ်သွားရတော့သည် ။
"ငါက တချိန်က မင်း အဖေရဲ့ချစ်သူ ဆိုရင်ကော မင်းဘယ်လိုလုပ်မလဲ ချစ်သေးရဲ့လား "
" ကျွန်တော် ဘယ်လိုလုပ်သင့်လဲ "
" ငါမေးတာသာ မင်းဖြေပါ "
"ဒါတွေက အတိတ်တွေပဲ ကျွန်တော်ဂရုစိုက်မယ်ထင်လား "
" ငါက သံယောဇဥ်မကုန်သေးလို့ မင်းကိုကယ်တင်ခဲ့တာဆိုရင်ကော "
TaeHyung ရဲ့စကားကို JungKook ကပြန်မဖြေပဲ TaeHyung ရဲ့မျက်လုံးတွေကိုသာသေချာစိုက်ကြည့်နေသည် ။ တဖြေးဖြေးနဲ့ အနားတိုးကပ်သွားပြီး သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ TaeHyung မျက်နှာကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
"အခု Tae ချစ်တာက ကျွန်တော်ပါ "
JungKook စကားအဆုံးတွင် TaeHyung မျက်လုံးတွေဝိုင်းစက်သွားတော့သည် ။
"ကျွန်တော်က ဘယ်သူလဲ ? ကျွန်တော်က ဘယ်သူဆိုတာ Tae မေ့သွားတာလား ကျွန်တော်က အနာဂတ်မှာ ဒီမျိုးနွယ်စုကိုအုပ်ချုပ်ရမယ့်သူပါ ပြီးတော့ မင်းကိုရော ...."
"မင်း ...အွတ်.."
JungKook ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငြင်ငြင်သာသာထိတွေ့လိုက်တော့သည် ။ ကြောင်အနေသေးတဲ့ TaeHyung ကြောင့် JungKook ပြုံးလိုက်ရင်း သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုပိုမိုတိုးကပ်ကာ လက်ချောင်းတွေဖြင့် TaeHyung ကျောပြင်ကိုပွတ်သတ်နေမိသည် ။ TaeHyung ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက သူ့စိတ်ကိုအစိုးမရစေတာတော့ အမှန်ပဲ ။ အခုတောင် TaeHyung အပေါ်အကြင်နာတွေခြွေချင်စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ရင်း နှုတ်ခမ်းလှလှကို သွေးထွက်တဲ့အထိ စုပ်ယူနေမိတယ် ။
*တကယ်ပါ မင်းကကိုယ့်အတွက်တော့ တကယ့် Little wolf လေးပဲ *
" အွန်း....တော်တော့ !"
TaeHyung က သူ့ရင်ဘက်ကိုတွန်းထုတ်လိုက်တော့မှ သူတို့ကြားက အကြည်ရောင်အမျှင်တန်းကိုကြည့်လိုက်ရင်း သူနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ရယ်မိတော့သည် ။ TaeHyung ကတော့ မျက်နှာတပြင်လုံးရဲကာ သူ့မျက်နှာကို လက်သီးနဲ့ပိတ်ထိုးလိုက်တော့သည်။
*ခွပ်!*
"A! ,,, Tae ...ရှက်သွားတာလား "
" ဘာ...ဘာလို့ရှက်ရမှာလဲ မင်းကိုအခု လက်သီးနဲ့ပဲထိုးတာ အသေမသတ်တာပဲကံကောင်းတယ်မှတ်!"
TaeHyung အခန်းထဲမှထွက်သွားတော့မှ JungKook ကျေနပ်နပ်ကြီးထပ်ရယ်မိတော့သည် ။
"မင်းလည်း ကိုယ့်ကို သဘောကျနေပါပြီ "
-My Little Wolf-
စားပွဲပေါ်တွင် စာအုပ်တပုံတပင်ဖြင့် JungKook အလုပ်ရှုပ်နေမိတယ် ။ ဒီစာအုပ်တွေက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း ရာကျော်လောက်ကတည်းက တည်ရှိနေတဲ့ သူတို့မျိုးနွယ်စုတွေနဲ့ပတ်သတ်တဲ့စာအုပ်တွေဖြစ်သည် ။ သူအဓိကရှာချင်နေတာကတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်သုံးဆယ်လောက်က ဖြစ်ခဲ့တဲ့ မျိုးနွယ်စုပြသနာဖြစ်သည်။ တစ်စုံတစ်ခုများ သိလိုသိငှားသူ့ဘာသာသူရှာနေမိတယ် ... သူ့မိသားစုဝင်တွေသတ်ခံရတဲ့ ကိစ္စနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး Dark ကိုနိုင်မည့် နည်းလမ်းတွေလည်း သူရှာကြည့်နေမိတယ် ။
များပြားလှတဲ့စာအုပ်တွေထဲတွင် တချို့တလေဆို အချိန်ကြာပြီဖြစ်၍ မှင်တွေပျက်နေပြီး တချို့စာအုပ်တွေက ဖုန်တက်နေသေးသည်။ ဖုန်တက်နေတဲ့စာအုပ်အချို့ကို သူဆွဲယူရင်းဖုန်ခါလိုက်တော့ စာရွက်တွေပြုတ်ကျလာတော့သည်။ ဝါကျင့်ကျင့်စာရွက်တွေကိုပြန်ကောက်ယူရင်း အဖြူရောင်ကတ်အထူလေးတစ်ရွက်ပါလာသည်။ သူကြည့်လိုက်တော့ 12 . 30 .1..... ဆိုတဲ့ date တစ်ခုကိုရေးထားသည် ။ အနောက်က သက္ကရာဇ်ကိုတော့ မမြင်ရတော့ ။ သူလှန်ကြည့်လိုက်တော့ အဖြူအမဲဓာတ်ပုံ ဖြစ်နေသည် ။ ပုံထဲကလူတွေကတော့ သူ့အဖေ TaeHyung Hoseok ပြီးတော့ Dark ...
ကျန်တဲ့သူတွေကိုတော့မအံ့သြမိပေမယ့် Dark ပါနေတာတော့ အံ့သြမိသည် ။ ဓာတ်ပုံအတူတူတွဲရိုက်ထားပုံထောက်ရင် Dark နဲ့က အရင်ကကောင်းမွန်တဲ့ဆက်ဆံရေးဖြစ်ခဲ့တာလား ?
"ဒါဆို ဘာလို့ Dark က ငါ့မိဘတွေကိုသတ်ခဲ့ရတာလဲ
Hoseok Hyung ကိုမေးမှရတော့မယ် "
JungKook စာအုပ်တွေကိုသေချာပြန်စီလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ထိုဓာတ်ပုံကို သူ့ကုတ်အင်္ကျီထဲထည့်လိုက်ရင်း အခန်းထဲမှထွက်လာတော့သည် ။
YoonHo လေးအပါအဝင် သူတို့ငါးယောက် ထမင်းဝိုင်းတွင်နေရာယူပြီးကြပြီဖြစ်သည်။ Yoongi Hyung ကတော့ သူ့သား YoonHo ကိုထမင်းသေချာခွံ့ကျွေးနေရင်း YoonHo ရဲ့ စကားကြောင့် အားလုံးရဲ့မျက်လုံးတွေက TaeHyung ဆီရောက်သွားတော့သည်။
" TaeTae ရဲ့နှုတ်ခမ်းမှာအနာဖြစ်နေတာလား "
ကလေးက လက်ညိှုးထိုးပြီးပြောတော့ TaeHyung မျက်အိမ်တွေဂနာမငြိမ်ဖြစ်သွားသည် ။ JungKook ဆီကိုလည်း ဒေါသအကြည့်နဲ့ကြည့်လိုက်ရင်း
" အဲ့တာလား ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ဒီအတိုင်းပဲ YoonHo မင်း ထမင်းသာဆက်စားစမ်းပါ ..."
TaeHyung ဒီအခြေအနေတွင် တော်တော်ကြီးကြီးကိုအငွေ့ဖြစ်ချင်သွားသည် ။ Hoseok Hyung နဲ့ Yoongi Hyung တို့ကိုလည်းရှက်သည် ။ ပြီးတော့ သူ့ကိုလူယုတ်မာ အပြုံးကြီးနဲ့ ထိုင်ကြည့်နေတဲ့ JungKook ကြောင့်လည်း ဒေါသဖြစ်ရပြန်တယ် ။
" ကျွန်တော် စားလို့ဝပြီ အပေါ်တက်တော့မယ် "
"တော်ပြီလား မင်းနေကောင်းသွားပြီမလား "
Hoseok Hyung ရဲ့အမေးကို မကြားချင်ယောင်ဆောင်ရင်း TaeHyung ထိုနေရာကနေ ခပ်မြန်မြန်လျှောက်လာခဲ့တော့တယ် ။ မဟုတ်ရင် သူတကယ်ကြီး အငွေ့ဖြစ်သွားလောက်တယ် ...
ထမင်းဝိုင်းတွင် TaeHyung ထသွားတော့မှ သူလည်း Hoseok Hyung အားကြည့်လိုက်ပြီး
" Hyung ကို ကျွန်တော် မေးစရာရှိတယ် ပြီးရင် အချိန်ခဏလောက်ပေးလို့ရမလား "
"ကောင်းပြီ "
JungKook လည်းထမင်းကိုဆက်စားလိုက်ပြီး စောစောက နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးအကြောင်းတွေးရင်း ပြုံးမိတော့သည် ။
"ဒါက ?. မင်းဆီဘာလို့ရောက်နေတာလဲ "
စားပွဲပေါ်က ဓာတ်ပုံကို Hoseok ကလှမ်းယူရင်း မေးလိုက်တယ် ။
"ကျွန်တော်မေးချင်တာ ဘာလဲဆိုတာ Hyung သိမှာပါ "
"အဲ့ဒီပုံက TaeHyung မွေးနေ့တုန်းက ငါမှတ်မိသလောက်တော့ အဲ့အချိန်တွေကအရမ်းပျော်ဖို့ကောင်းခဲ့တယ်ထင်တာပဲ "
"Dark က ကျွန်တော်တို့နဲ့ ဘာရန်ညှိုးရှိလို့လဲ "
"သူက သခင်ကြီးရဲ့ အားအထားရဆုံးလက်ထောက်ပဲ Dark ရဲ့အမေနဲ့ သခင်ကြီးက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေတဲ့ သူ့အမေ Sofia ဆုံးသွားတော့ dark ကငဟ်ငယ်လေးရှိသေးတာ မင်းအဖေနဲ့ရွယ်တူပေါ့ အဲ့တာနဲ့ သခင်ကြီးက မွေးစားလိုက်တယ်ဆိုပါတော့ Dark ကငါတို့နဲ့မျိုးနွယ်မတူဘူး သူကထက်မြက်သလောက် ကောက်ကျစ်တယ် မင်းအဖေနဲ့ အရမ်းရင်းနှီးတယ်ထင်ပေမယ့် သူတို့ကပြိုင်ဘက်တွေပဲ ..."
"သူတို့ရဲ့ မနာလိုမှု့တွေကြောင့် မျိုးနွယ်စုတွေခွဲထွက်ပြီး ဒီလိုအခြေအနေတွေဖြစ်လာရတယ်ပေါ့ "
"အဲ့တာပဲရှိတယ်လေ "
"ဒါဆို Tae နဲ့ကရော ဘယ်လိုပတ်သတ်လဲ "
"အဲ့တာကတော့... သူ့ဘက်က တဖက်သတ်အခြေအနေကြီးပါ TaeHyung နဲ့ မင်းအဖေရဲ့ ပတ်သတ်မှု့ကို သူပဲသခင်ကြီးကိုပြောလိုက်တာ ဒါကြောင့် ငါတို့ညီအစ်ကိုက အခြေအနေတွေငြိမ်းသွားတော့ ကိုယ့်နေရာကိုယ်ပြန်လာခဲ့ကြတာပဲ ခေါင်းဆောင်နဲ့ TaeHyung လည်း အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားတယ် ။ မင်းအမေနဲ့ လက်ထပ်သွားပြီဆိုတဲ့သတင်းပဲ ငါတို့ကြားရတယ် နောက်ပိုင်း သခင်ကြီးကွယ်လွန်သွားပြီဆိုတဲ့သတင်းကြားတော့ ငါတို့လိုက်သွားခဲ့တယ် အဲ့တာ Dark ရဲ့လက်ချက်ပဲ "
" Dark က အဖိုးကိုဘာလို့လဲ "
" သူနဲ့ ခေါင်းဆောင်ကို ခွဲခြားဆက်ဆံလွန်းလို့လို့ထင်တာပဲ "
"ဒါဖြစ်သင့်တာပဲလေ "
"သူ့ရဲ့စိတ်ကို မကောင်းမှု့တွေဖုံးလွှမ်းသွားလို့နေမှာပေါ့ သူက ခေါင်းဆောင်ထက် အရာရာသာနေမှကြိုက်တဲ့လူမျိုး "
" အဲ့တာနဲ့ Hyung တို့ ဒီကိုပြန်ရောက်ခဲ့တယ်ပေါ့ "
"ငါတို့ ဇာပနပြီးတာနဲ့ ပြန်လာခဲ့တာပဲ ဒါပေမယ့် ငါတို့ ခေါင်းဆောင်နဲ့ပြန်ဆက်သွယ်ဖြစ်ပါတယ် မိတ်ဆွေတွေအဖြစ်နဲ့ပေါ့ ... ဒါပေမယ့် TaeHyung က ခေါင်းဆောင်အသတ်ခံရမှု့မှာ သူ့အမှားတွေလည်းပါတယ်ထင်နေတုန်းပဲ "
"ဘာဖြစ်လို့လဲ Tae အခုချိန်ထိ ကျွန်တော့်ကိုစောင့်ရှောက်ပေးခဲ့တာ အဲ့တာတွေကြောင့်လား ဒါမှမဟုတ် သူအဖေ့အပေါ်မှာ...."
"မဟုတ်ဘူး JungKook ! Dark ရဲ့ခြိမ်းခြောက်မှု့တွေကြောင့် သူဒီလို ဖြစ်နေတာပါ မင်းကိုစောင့်ရှောက်ဖို့က ငါတို့နှစ်ယောက်လုံးနဲ့ဆိုင်ပါတယ် ခေါင်းဆောင်အသတ်မခံရခင် နှစ်ရက်အလို ငါတို့ဆီစာရောက်လာတယ် မင်းကိုစောင့်ရှောက်ဖို့ပေါ့ အချိန်အကြာကြီး အဆက်သွယ်ပြတ်ပြီးသွားမှ ငါတို့ဆီစာတစောင်ရောက်လာလို့ အံ့သြခဲ့ရသေးတယ် ငါတို့လိုက်သွားတဲ့အချိန်မှာတော့ သူတို့အသတ်မရှိတော့ဘူး မင်းမှတ်မိတယ်မဟုတ်လား "
"အင်း..."
"မင်း ဘာသိချင်သေးလဲ "
"အကုန်လုံးရှင်းလင်းသွားပါပြီ "
"TaeHyung အပေါ်မှာရောလား "
"သူကတော့ အရေးကြီးဆုံး ချွင်းချက်လေးပေါ့ "
"ဟား ဟား..."
သူ HoseokHyung ကို နှုတ်ဆက်ပြီး TaeHyung အခန်းဆီထွက်လာခဲ့တယ် ။ စောစောက ထမင်းဝိုင်းမှာကတည်းက သူ့အတွေးကိုစိုးမိုးနေတာက TaeHyung ရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွေဖြစ်သည် ။ ဒါကလည်း သူ့ကြောင့်ဆိုတဲ့ အချက်ကြောင့် ရင်တွေအဆက်မပြတ်ခုန်လာပြန်တယ် ....။
"Tae "
"မင်းအားနေ ငါ့အခန်းပဲလာနေတယ် "
TaeHyung ကမကျေမနပ်ပြောတော့ JungKook အနားကိုတိုးသွားလိုက်သည် ။ ရှပ်ပွပွယောင်းယောင်း နဲ့ TaeHyung က ဒီနေ့မှပိုပြီးကြည့်ကောင်းနေသလားလို့ သူတွေးမိတယ် ။ သူတိုးလာတိုင်း နောက်ဆုတ်သွားတဲ့ ခြေလှမ်းတွေကြားအမှီလိုက်ရင်း ရက်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်တော့သည် ။ ရင်ခွင်ထဲက မြေခွေးပေါက်လေးကတော့ Kim TaeHyung ပီသစွာရုန်းနေတော့သည် ။
"ချစ်တယ် အရမ်းချစ်တယ် "
ဆံပင်အခွေလေးတွေကြားထဲ သူ့လက်ချောင်းရှည်တွေ ထိုးဖွရင်းပြောတော့ ရင်ခွင်ထဲကအကောင်လေးကငြိမ်ကျသွားတော့တယ် ။
#####
Hello! Readers Nim
Sorry for long time no update😭
I'm Back😂
#L VE 💜
[ZAWGYI]
Dark ရဲ႕စကားက JungKook ကိုအေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ႏွိပ္ဆက္ေနသလိုခံစားေနရသည္ ။ အခုကိစၥက သူမေမြးဖြားခင္က TaeHyung နဲ႕ သူ႕အေဖ ၾကားကျပသနာေတြ ၿပီးေတာ့ Dark ! ... Dark ကလည္း သူတို႔အေၾကာင္းေတြကို သိတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကလည္း သူ႕ကိုေဝခြဲမရျဖစ္ေစျပန္တယ္ ။ Dark ေျပာသြားတဲ့အေၾကာင္းအရာကိုပဲ TaeHyung ကိုတိုက္ရိုက္ေမးလိုက္ရမလား ? ...Dark ဆီကိုပဲသူသြားၿပီးေမးရမလားဆိုတာပင္ ။
အခုေတာ့ သူ႕စိတ္ေတြကိုေအးခ်မ္းသြားေအာင္ ေရပန္းေအာက္အၾကာႀကီးရပ္ေနမိတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အေတာ္ၾကာေအာင္ အခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီးေတာ့မွ သူထြက္လာခဲ့တယ္ ... bathrobe အနက္ေရာင္ကို ဝတ္ၿပီး ေရစိုေနတဲ့ဆံပင္ေတြကိုထိုင္သုတ္ေနတုန္း TaeHyung ကသူ႕အေတြးထဲဝင္လာတာနဲ႕ တၿပိဳင္နက္ သူ႕ရင္ေတြအဆက္မျပတ္ခုန္လာေတာ့သည္။
"Tae..."
JungKook ႏႈတ္ခမ္းကေနတိုးတိုးေရ႐ႊတ္လိုက္ၿပီး TaeHyung ရဲ႕အခန္းဆီသို႔ထြက္လာလိုက္သည္။ သူအခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ TaeHyung ကရွိမေန ။ ေရခ်ိဳးခန္း အိမ္သာ တံခါးေတြဆြဲဖြင့္ၿပီး ေခၚမိသည္
"Tae...Tae! ..အာ Tae ..."
အခန္းထဲဝင္လာတဲ့ TaeHyung ကိုေတြ႕ေတာ့မွ သူအနားကိုေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး ပခုံးႏွစ္ဖက္ကိုဖိကိုင္လိုက္ရင္း
" Tae ကိုယ့္ကိုစိတ္ဆိုးေနေသးလားဟင္ ..."
" ဖယ္စမ္းပါ "
TaeHyung ကသူ႕ပခုံးက JungKook လက္ေတြဆိုဆြဲဖယ္ရင္း ခုတင္ေပၚတြင္လွဲအိပ္လိုက္သည္။ ေစာင္ကိုေခါင္းထိလုံေအာင္ ဆြဲၿခဳံလိုက္ရင္း
"ငါ အိပ္ေတာ့မယ္ "
TaeHyung ရဲ႕အသံက ျပတ္သားၿပီး သူ႕ကိုအခန္းထဲကထြက္သြားေစခ်င္တဲ့သေဘာျဖစ္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ Jeon JungKook ဆိုတဲ့သူကေတာ့ TaeHyung နဲ႕ပတ္သတ္ရင္ အၿမဲတမ္းတဇြတ္ထိုးဆန္ၿမဲ ။
"အား.. ကိုယ္လုံးေလးကေႏြးေနတာပဲကြာ "
TaeHyung က JungKook သူ႕အခန္းထဲကထြက္သြားၿပီလို႔ထင္ေနေပမယ့္ အိက်သြားတဲ့သူ႕အိပ္ယာနဲ႕ ေစာင္ၾကားထဲတိုးဝင္ကာ သူ႕ကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္တဲ့ JungKook ေၾကာင့္ ရင္ေတြခုန္လာေတာ့သည္ ။
"မင္း...မင္း ဘာလုပ္လဲ ဆင္းစမ္း !!"
TaeHyung ကအတင္းထကာ JungKook ရဲ႕ကိုယ္ကို ေျခေထာက္နဲ႕ကန္ထုတ္ရင္းေအာ္လိုက္ေတာ့သည္။
" Tae ကိုယ္ဒီေန႕ ဒီမွာအိပ္မယ္ေနာ္"
JungKook ကကုတင္ေပၚျပန္လွဲလိုက္ရင္း အၿပဳံးတပြင့္နဲ႕ေျပာေတာ့ TaeHyung ဘက္မွ မ်က္ေစာင္းသာထိုးလိုက္ရင္း အခန္းထဲမွထြက္သြားရန္ျပင္လိုက္ေတာ့သည္။ လ်င္ျမန္တဲ့ JungKook ကေတာ့ သူထြက္သြားမည္ကိုသိလို႔ အေနာက္ကေနခါးကိုတင္းၾကပ္ေနေအာင္ဆြဲဖက္ထားကာ ပခုံးေပၚေခါင္းပါတင္ထားသည္ ။ JungKook ရဲ႕ဆံပင္နက္နက္ေတြသူ႕လည္ပင္းနာစတိုးေဝွ႕လာေတာ့မွ ေခါင္းေျခက္ေအာင္မသုတ္ထားမွန္း TaeHyung သတိထားမိေတာ့တယ္
"မင္း ဆံပင္ေတြစိုေနေသးတယ္ ဘာလို႔ေျခာက္ေအာင္မသုတ္တာလဲ ၿပီးေတာ့ bathrobe ႀကီး သြားမလဲေတာ့ဘူးလား "
"ဟုတ္သားပဲ သုတ္ေပးပါလား ေနာ္...ေနာ္လို႔ "
"မင္းမွာလက္မပါဘူးလား ဖယ္စမ္းပါ မင္းကိုငါအခဲမေၾကေသးဘူး "
" ခ်စ္လို႔ ...ခ်စ္လို႔ပါ ခင္ဗ်ားကို "
"မင္း...မင္း ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ေခါင္းကိုသုတ္ "
"ေရာ့ သုတ္ေပး "
Jungkook ကၾကမ္းျပင္တြင္ ထိုင္ခ်လိဳက္ရင္း မ်က္လုံးတို႔ကိုမွိတ္ခ်ထားလိုက္သည္ ။ ခဏေနေတာ့ TaeHyung ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းရွည္ေတြ သူ႕ဆံပင္ကိုထိကိုင္လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕ပါးခ်ိဳင့္ေရးေရးေပၚသည္အထိ ၿပဳံးမိေတာ့သည္ ။
- My Little Wolf-
JungKook တေရးနိုးေတာ့ သူအိပ္ေပ်ာ္ေနတာ TaeHyung အိပ္ယာေပၚတြင္ျဖစ္သည္ ။ TaeHyung ကေတာ့ရွိမေန ။ စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ နာရီကိုလွမ္းၾကည့္မိေတာ့ မနက္ ၃ နာရီစြန္းစြန္းပဲရွိေသးတယ္ ။ TaeHyung ကဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ ?
သူကုတင္ေပၚကေနအျမန္ဆင္းလိုက္ရင္း ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းၿပီးရွာၾကည့္ေတာ့ တိတ္ဆိတ္မႈ႕သာႀကီးစိုးေနၿပီး Hoseok Hyung တို႔လည္းအိပ္ေပ်ာ္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္ ။ သူအေပၚကိုသာျပန္တက္လာၿပီး စာၾကည့္ခန္းဖက္ထြက္လာေတာ့ တခန္းလုံးတြင္ မီးအိမ္ေသးေသးေလးရဲ႕အလင္းေရာင္သာရွိၿပီး ထိုအလင္းေရာင္ေသးေသးေလးၾကားတြင္ မီးခိုးေငြ႕ေတြေတြ႕ေနရသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႕ႏွာေခါင္းထဲတိုးဝင္လာတာက TaeHyung ရဲ႕အနံ႕
"Tae ! Tae ...ဘာလုပ္ေနတာလဲ "
TaeHyung ဆီမွျပန္ေျဖသံမရေတာ့ သူအနားေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး TaeHyung ရဲ႕အေရွ႕တြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။ TaeHyung ကမ်က္လုံးေတြကိုမွိတ္ခ်ထားၿပီး သူ႕လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေတြၾကားထဲ မီးမေသေသးတဲ့ စီးကရက္ကေနရာယူထားသည္။
သူ TaeHyung လက္ၾကားထဲက စီးကရက္တိုကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး စားပြဲေပၚတြင္ဖိေခ်လိဳက္သည္။ ၿပီးေနာက္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ရင္း TaeHyung ရဲ႕နဖူးေျပေျပကိုသူ႕ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ဖိကပ္ေနတုန္း TaeHyung ရဲ႕စကားေၾကာင့္ သူတုန္လႈပ္သြားရေတာ့သည္ ။
"ငါက တခ်ိန္က မင္း အေဖရဲ႕ခ်စ္သူ ဆိုရင္ေကာ မင္းဘယ္လိုလုပ္မလဲ ခ်စ္ေသးရဲ႕လား "
" ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္သင့္လဲ "
" ငါေမးတာသာ မင္းေျဖပါ "
"ဒါေတြက အတိတ္ေတြပဲ ကြၽန္ေတာ္ဂ႐ုစိုက္မယ္ထင္လား "
" ငါက သံေယာဇဥ္မကုန္ေသးလို႔ မင္းကိုကယ္တင္ခဲ့တာဆိုရင္ေကာ "
TaeHyung ရဲ႕စကားကို JungKook ကျပန္မေျဖပဲ TaeHyung ရဲ႕မ်က္လုံးေတြကိုသာေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနသည္ ။ တေျဖးေျဖးနဲ႕ အနားတိုးကပ္သြားၿပီး သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ TaeHyung မ်က္ႏွာကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
"အခု Tae ခ်စ္တာက ကြၽန္ေတာ္ပါ "
JungKook စကားအဆုံးတြင္ TaeHyung မ်က္လုံးေတြဝိုင္းစက္သြားေတာ့သည္ ။
"ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္သူလဲ ? ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္သူဆိုတာ Tae ေမ့သြားတာလား ကြၽန္ေတာ္က အနာဂတ္မွာ ဒီမ်ိဳးႏြယ္စုကိုအုပ္ခ်ဳပ္ရမယ့္သူပါ ၿပီးေတာ့ မင္းကိုေရာ ...."
"မင္း ...အြတ္.."
JungKook ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြက သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႕ ျငင္ျငင္သာသာထိေတြ႕လိုက္ေတာ့သည္ ။ ေၾကာင္အေနေသးတဲ့ TaeHyung ေၾကာင့္ JungKook ၿပဳံးလိုက္ရင္း သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုပိုမိုတိုးကပ္ကာ လက္ေခ်ာင္းေတြျဖင့္ TaeHyung ေက်ာျပင္ကိုပြတ္သတ္ေနမိသည္ ။ TaeHyung ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြက သူ႕စိတ္ကိုအစိုးမရေစတာေတာ့ အမွန္ပဲ ။ အခုေတာင္ TaeHyung အေပၚအၾကင္နာေတြေႁခြခ်င္စိတ္ကို ခ်ိဳးႏွိမ္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းလွလွကို ေသြးထြက္တဲ့အထိ စုပ္ယူေနမိတယ္ ။
*တကယ္ပါ မင္းကကိုယ့္အတြက္ေတာ့ တကယ့္ Little wolf ေလးပဲ *
" အြန္း....ေတာ္ေတာ့ !"
TaeHyung က သူ႕ရင္ဘက္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္ေတာ့မွ သူတို႔ၾကားက အၾကည္ေရာင္အမွ်င္တန္းကိုၾကည့္လိုက္ရင္း သူႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ရယ္မိေတာ့သည္ ။ TaeHyung ကေတာ့ မ်က္ႏွာတျပင္လုံးရဲကာ သူ႕မ်က္ႏွာကို လက္သီးနဲ႕ပိတ္ထိုးလိုက္ေတာ့သည္။
*ခြပ္!*
"A! ,,, Tae ...ရွက္သြားတာလား "
" ဘာ...ဘာလို႔ရွက္ရမွာလဲ မင္းကိုအခု လက္သီးနဲ႕ပဲထိုးတာ အေသမသတ္တာပဲကံေကာင္းတယ္မွတ္!"
TaeHyung အခန္းထဲမွထြက္သြားေတာ့မွ JungKook ေက်နပ္နပ္ႀကီးထပ္ရယ္မိေတာ့သည္ ။
"မင္းလည္း ကိုယ့္ကို သေဘာက်ေနပါၿပီ "
-My Little Wolf-
စားပြဲေပၚတြင္ စာအုပ္တပုံတပင္ျဖင့္ JungKook အလုပ္ရႈပ္ေနမိတယ္ ။ ဒီစာအုပ္ေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ရာေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက တည္ရွိေနတဲ့ သူတို႔မ်ိဳးႏြယ္စုေတြနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့စာအုပ္ေတြျဖစ္သည္ ။ သူအဓိကရွာခ်င္ေနတာကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္သုံးဆယ္ေလာက္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မ်ိဳးႏြယ္စုျပသနာျဖစ္သည္။ တစ္စုံတစ္ခုမ်ား သိလိုသိငွားသူ႕ဘာသာသူရွာေနမိတယ္ ... သူ႕မိသားစုဝင္ေတြသတ္ခံရတဲ့ ကိစၥနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး Dark ကိုနိုင္မည့္ နည္းလမ္းေတြလည္း သူရွာၾကည့္ေနမိတယ္ ။
မ်ားျပားလွတဲ့စာအုပ္ေတြထဲတြင္ တခ်ိဳ႕တေလဆို အခ်ိန္ၾကာၿပီျဖစ္၍ မွင္ေတြပ်က္ေနၿပီး တခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြက ဖုန္တက္ေနေသးသည္။ ဖုန္တက္ေနတဲ့စာအုပ္အခ်ိဳ႕ကို သူဆြဲယူရင္းဖုန္ခါလိုက္ေတာ့ စာ႐ြက္ေတြျပဳတ္က်လာေတာ့သည္။ ဝါက်င့္က်င့္စာ႐ြက္ေတြကိုျပန္ေကာက္ယူရင္း အျဖဴေရာင္ကတ္အထူေလးတစ္႐ြက္ပါလာသည္။ သူၾကည့္လိုက္ေတာ့ 12 . 30 .1..... ဆိုတဲ့ date တစ္ခုကိုေရးထားသည္ ။ အေနာက္က သကၠရာဇ္ကိုေတာ့ မျမင္ရေတာ့ ။ သူလွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အျဖဴအမဲဓာတ္ပုံ ျဖစ္ေနသည္ ။ ပုံထဲကလူေတြကေတာ့ သူ႕အေဖ TaeHyung Hoseok ၿပီးေတာ့ Dark ...
က်န္တဲ့သူေတြကိုေတာ့မအံ့ၾသမိေပမယ့္ Dark ပါေနတာေတာ့ အံ့ၾသမိသည္ ။ ဓာတ္ပုံအတူတူတြဲရိုက္ထားပုံေထာက္ရင္ Dark နဲ႕က အရင္ကေကာင္းမြန္တဲ့ဆက္ဆံေရးျဖစ္ခဲ့တာလား ?
"ဒါဆို ဘာလို႔ Dark က ငါ့မိဘေတြကိုသတ္ခဲ့ရတာလဲ
Hoseok Hyung ကိုေမးမွရေတာ့မယ္ "
JungKook စာအုပ္ေတြကိုေသခ်ာျပန္စီလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ထိုဓာတ္ပုံကို သူ႕ကုတ္အကၤ်ီထဲထည့္လိုက္ရင္း အခန္းထဲမွထြက္လာေတာ့သည္ ။
YoonHo ေလးအပါအဝင္ သူတို႔ငါးေယာက္ ထမင္းဝိုင္းတြင္ေနရာယူၿပီးၾကၿပီျဖစ္သည္။ Yoongi Hyung ကေတာ့ သူ႕သား YoonHo ကိုထမင္းေသခ်ာခြံ႕ေကြၽးေနရင္း YoonHo ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ အားလုံးရဲ႕မ်က္လုံးေတြက TaeHyung ဆီေရာက္သြားေတာ့သည္။
" TaeTae ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းမွာအနာျဖစ္ေနတာလား "
ကေလးက လက္ညိႈးထိုးၿပီးေျပာေတာ့ TaeHyung မ်က္အိမ္ေတြဂနာမၿငိမ္ျဖစ္သြားသည္ ။ JungKook ဆီကိုလည္း ေဒါသအၾကည့္နဲ႕ၾကည့္လိုက္ရင္း
" အဲ့တာလား ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဒီအတိုင္းပဲ YoonHo မင္း ထမင္းသာဆက္စားစမ္းပါ ..."
TaeHyung ဒီအေျခအေနတြင္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးႀကီးကိုအေငြ႕ျဖစ္ခ်င္သြားသည္ ။ Hoseok Hyung နဲ႕ Yoongi Hyung တို႔ကိုလည္းရွက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ သူ႕ကိုလူယုတ္မာ အၿပဳံးႀကီးနဲ႕ ထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ JungKook ေၾကာင့္လည္း ေဒါသျဖစ္ရျပန္တယ္ ။
" ကြၽန္ေတာ္ စားလို႔ဝၿပီ အေပၚတက္ေတာ့မယ္ "
"ေတာ္ၿပီလား မင္းေနေကာင္းသြားၿပီမလား "
Hoseok Hyung ရဲ႕အေမးကို မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း TaeHyung ထိုေနရာကေန ခပ္ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္လာခဲ့ေတာ့တယ္ ။ မဟုတ္ရင္ သူတကယ္ႀကီး အေငြ႕ျဖစ္သြားေလာက္တယ္ ...
ထမင္းဝိုင္းတြင္ TaeHyung ထသြားေတာ့မွ သူလည္း Hoseok Hyung အားၾကည့္လိုက္ၿပီး
" Hyung ကို ကြၽန္ေတာ္ ေမးစရာရွိတယ္ ၿပီးရင္ အခ်ိန္ခဏေလာက္ေပးလို႔ရမလား "
"ေကာင္းၿပီ "
JungKook လည္းထမင္းကိုဆက္စားလိုက္ၿပီး ေစာေစာက ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးအေၾကာင္းေတြးရင္း ၿပဳံးမိေတာ့သည္ ။
"ဒါက ?. မင္းဆီဘာလို႔ေရာက္ေနတာလဲ "
စားပြဲေပၚက ဓာတ္ပုံကို Hoseok ကလွမ္းယူရင္း ေမးလိုက္တယ္ ။
"ကြၽန္ေတာ္ေမးခ်င္တာ ဘာလဲဆိုတာ Hyung သိမွာပါ "
"အဲ့ဒီပုံက TaeHyung ေမြးေန႕တုန္းက ငါမွတ္မိသေလာက္ေတာ့ အဲ့အခ်ိန္ေတြကအရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းခဲ့တယ္ထင္တာပဲ "
"Dark က ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႕ ဘာရန္ညွိုးရွိလို႔လဲ "
"သူက သခင္ႀကီးရဲ႕ အားအထားရဆုံးလက္ေထာက္ပဲ Dark ရဲ႕အေမနဲ႕ သခင္ႀကီးက ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြတဲ့ သူ႕အေမ Sofia ဆုံးသြားေတာ့ dark ကငဟ္ငယ္ေလးရွိေသးတာ မင္းအေဖနဲ႕႐ြယ္တူေပါ့ အဲ့တာနဲ႕ သခင္ႀကီးက ေမြးစားလိုက္တယ္ဆိုပါေတာ့ Dark ကငါတို႔နဲ႕မ်ိဳးႏြယ္မတူဘူး သူကထက္ျမက္သေလာက္ ေကာက္က်စ္တယ္ မင္းအေဖနဲ႕ အရမ္းရင္းႏွီးတယ္ထင္ေပမယ့္ သူတို႔ကၿပိဳင္ဘက္ေတြပဲ ..."
"သူတို႔ရဲ႕ မနာလိုမႈ႕ေတြေၾကာင့္ မ်ိဳးႏြယ္စုေတြခြဲထြက္ၿပီး ဒီလိုအေျခအေနေတြျဖစ္လာရတယ္ေပါ့ "
"အဲ့တာပဲရွိတယ္ေလ "
"ဒါဆို Tae နဲ႕ကေရာ ဘယ္လိုပတ္သတ္လဲ "
"အဲ့တာကေတာ့... သူ႕ဘက္က တဖက္သတ္အေျခအေနႀကီးပါ TaeHyung နဲ႕ မင္းအေဖရဲ႕ ပတ္သတ္မႈ႕ကို သူပဲသခင္ႀကီးကိုေျပာလိုက္တာ ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ညီအစ္ကိုက အေျခအေနေတြၿငိမ္းသြားေတာ့ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ျပန္လာခဲ့ၾကတာပဲ ေခါင္းေဆာင္နဲ႕ TaeHyung လည္း အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားတယ္ ။ မင္းအေမနဲ႕ လက္ထပ္သြားၿပီဆိုတဲ့သတင္းပဲ ငါတို႔ၾကားရတယ္ ေနာက္ပိုင္း သခင္ႀကီးကြယ္လြန္သြားၿပီဆိုတဲ့သတင္းၾကားေတာ့ ငါတို႔လိုက္သြားခဲ့တယ္ အဲ့တာ Dark ရဲ႕လက္ခ်က္ပဲ "
" Dark က အဖိုးကိုဘာလို႔လဲ "
" သူနဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ကို ခြဲျခားဆက္ဆံလြန္းလို႔လို႔ထင္တာပဲ "
"ဒါျဖစ္သင့္တာပဲေလ "
"သူ႕ရဲ႕စိတ္ကို မေကာင္းမႈ႕ေတြဖုံးလႊမ္းသြားလို႔ေနမွာေပါ့ သူက ေခါင္းေဆာင္ထက္ အရာရာသာေနမွႀကိဳက္တဲ့လူမ်ိဳး "
" အဲ့တာနဲ႕ Hyung တို႔ ဒီကိုျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္ေပါ့ "
"ငါတို႔ ဇာပနၿပီးတာနဲ႕ ျပန္လာခဲ့တာပဲ ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ ေခါင္းေဆာင္နဲ႕ျပန္ဆက္သြယ္ျဖစ္ပါတယ္ မိတ္ေဆြေတြအျဖစ္နဲ႕ေပါ့ ... ဒါေပမယ့္ TaeHyung က ေခါင္းေဆာင္အသတ္ခံရမႈ႕မွာ သူ႕အမွားေတြလည္းပါတယ္ထင္ေနတုန္းပဲ "
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ Tae အခုခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့တာ အဲ့တာေတြေၾကာင့္လား ဒါမွမဟုတ္ သူအေဖ့အေပၚမွာ...."
"မဟုတ္ဘူး JungKook ! Dark ရဲ႕ၿခိမ္းေျခာက္မႈ႕ေတြေၾကာင့္ သူဒီလို ျဖစ္ေနတာပါ မင္းကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔က ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးနဲ႕ဆိုင္ပါတယ္ ေခါင္းေဆာင္အသတ္မခံရခင္ ႏွစ္ရက္အလို ငါတို႔ဆီစာေရာက္လာတယ္ မင္းကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ေပါ့ အခ်ိန္အၾကာႀကီး အဆက္သြယ္ျပတ္ၿပီးသြားမွ ငါတို႔ဆီစာတေစာင္ေရာက္လာလို႔ အံ့ၾသခဲ့ရေသးတယ္ ငါတို႔လိုက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔အသတ္မရွိေတာ့ဘူး မင္းမွတ္မိတယ္မဟုတ္လား "
"အင္း..."
"မင္း ဘာသိခ်င္ေသးလဲ "
"အကုန္လုံးရွင္းလင္းသြားပါၿပီ "
"TaeHyung အေပၚမွာေရာလား "
"သူကေတာ့ အေရးႀကီးဆုံး ခြၽင္းခ်က္ေလးေပါ့ "
"ဟား ဟား..."
သူ HoseokHyung ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး TaeHyung အခန္းဆီထြက္လာခဲ့တယ္ ။ ေစာေစာက ထမင္းဝိုင္းမွာကတည္းက သူ႕အေတြးကိုစိုးမိုးေနတာက TaeHyung ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေတြျဖစ္သည္ ။ ဒါကလည္း သူ႕ေၾကာင့္ဆိုတဲ့ အခ်က္ေၾကာင့္ ရင္ေတြအဆက္မျပတ္ခုန္လာျပန္တယ္ ....။
"Tae "
"မင္းအားေန ငါ့အခန္းပဲလာေနတယ္ "
TaeHyung ကမေက်မနပ္ေျပာေတာ့ JungKook အနားကိုတိုးသြားလိုက္သည္ ။ ရွပ္ပြပြေယာင္းေယာင္း နဲ႕ TaeHyung က ဒီေန႕မွပိုၿပီးၾကည့္ေကာင္းေနသလားလို႔ သူေတြးမိတယ္ ။ သူတိုးလာတိုင္း ေနာက္ဆုတ္သြားတဲ့ ေျခလွမ္းေတြၾကားအမွီလိုက္ရင္း ရက္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္ေတာ့သည္ ။ ရင္ခြင္ထဲက ေျမေခြးေပါက္ေလးကေတာ့ Kim TaeHyung ပီသစြာ႐ုန္းေနေတာ့သည္ ။
"ခ်စ္တယ္ အရမ္းခ်စ္တယ္ "
ဆံပင္အေခြေလးေတြၾကားထဲ သူ႕လက္ေခ်ာင္းရွည္ေတြ ထိုးဖြရင္းေျပာေတာ့ ရင္ခြင္ထဲကအေကာင္ေလးကၿငိမ္က်သြားေတာ့တယ္ ။
#####
Hello! Readers Nim
Sorry for long time no update😭
I'm Back😂
#L VE 💜