Zayn'in canının bir şeye sıkkın olduğunu anlayan çocuklarda onu yalnız bırakmamak için birlikte gittiler. Liam garip düşüncelere dalmış salonda kapalı televizyona bakarken bende ikimiz için meyve suyu sıkıp yanına oturdum. "Ne düşünüyorsun?" beni duymamıştı hatta uzattığım bardağı bile fark etmemişti. Bardaklarımızı ortadaki sehpaya bırakarak omzunu sıvazladım. "Liam" irkildi. "Bir şey mi oldu? Dalmışım özür dilerim" kolunu kaldırarak altına girdim, kollarımı beline doladım. "Geldiğimi bile fark etmeyecek kadar neyi böyle dalgın dalgın düşünüyorsun?" önemli değil der gibi elini salladı. "Sen bugün işe gitmeyecek miydin?"
"Öğlenden sonra gideceğim. Ashton geç geleceğini bu yüzden benimde geç gelebileceğimi söyledi" beni geçiştirdiğini farkedince kaşlarımı çattım. "Heeeey konuyu değiştirme Zayn'in modu biranda düştü ve sen sebebini biliyorsun ondan böyle dalgınsın değil mi?" usulca başını salladı. Ruth geldikten sonra ortamın havası değişmişti ve Zayn biranda gitmek istemişti. "Siktir. Bana sakın Ruth ve Zayn'in bir geçmişi olduğunu söyleme." Liam beni kendine daha çok çekerek sarıldı.
"Ablam ve Zayn çok uzun süre sevgililerdi ama tabii ki bana asla söylemediler. Hala bildiğimi bile bilmiyorlar. Çocuklarda onların bu sırrına ortaklık ettiler. Bazen beni oyalamak için türlü oyunlar çevirdiler, bende bilmiyor gibi onlara kolaylık sağladım. İkiside benim için o kadar kıymetli ki gözüm kapalı güvendim sadece söylemelerini bekledim ama asla söylemediler. Sonra görmeden inanmam dediğin şeyler olur ya işte bana da o oldu. Ablam Zayn'i başka biriyle aldattı ve şimdi o adamla evleniyor." duyduklarım karşısında beynim uyuştu ve ne diyeceğimi bilemedim. Dilimden sadece "Zayn ihanete rağmen hala ona aşık" cümlesi döküldü.
Ruth nasıl böyle bir iğrençliği yapabilir asla aklım almıyordu. Benim gözüm kapalı güvenebileceğim iki insandan biriyken artık güvenilir olup olmadığını sorguluyordum. Bir süre Liam da ben de konuşmadan öylece kaldık. Sonra Zayn'in yanına gitmek istedik. Bu şehre bizim için gelen birini üzgün gönderemezdik. Liam çocukları arayıp nerede olduklarını sordu. Havalimanına gidiyor olduklarını duyar duymaz evden fırladık. Liam telefonda onları durdurmaya çalışırken ben olabildiğim en hızlı şekilde arabayı kullanıyordum ve en az 3 trafik cezası yediğime emindim.
Havalimanı'na gelince Liam hızla içeri koşarak gitti. Ben de zorla bir yer bulup arabayı park ederek içeriye girdim. Liamın gittiği yerden ters yöne koşarak etrafa bakınırken biraz ileride kafeden çıktıklarını görür görmez Liamı arayarak haber verdim. Bilet kontrole gidemeden önlerin geçtim. "Hiç bir yere gitmiyorsunuz tek bir adımınızda kimliğinizi ortaya çıkarırım." Zayn tebessüm ettiğinde gülerek sarıldım. Biz ayrılırken Liam koşarak dostuna sarıldı. "Gitmek falan yok eve dönüyoruz. Artık bu mevzu fena halde canımı sıkmaya başladı, evde her şeyi konuşacağız."
Kaçamayacaklarını ve Liam'ın öğrendiğini anladıkları için itiraz bile etmeden evin yolunu tuttuk. Zayn eve gelene kadar mahcup ve üzgün bir halde cama başını yaslayarak yolu izledi. En önemli detay ise ablasını arayarak acil olarak bana gelmesini hiç bir bahane istemediğini söyleyerek telefonu suratına kapattı.
Ruth'u beklerken ev kıyamet öncesi sessizliğe bürünmüştü. Sessizlik beni iyice germeye başladığında neyseki zil çaldı ve Ruth geldi. Oldukça soğuk bir tavırla içeri geçmesini işaret ettim. Çantasını ve ceketini asarak içeri sinirle girdi. "Hatırlatmak isterim Liam ben senin ablanım ve beni arayarak böyle emirler yağdırarak kaba bir şekilde konuşamazsın" Lİam öfkeyle yerinden kalkıp ablasına doğru atak yaptığında koşarak önüne geçtim. "Abla dediğin kardeşine örnek olur senin gibi orospuluk yapmaz." Ruth duyduğu kelimeyle olduğu yere çivilenmiş gibi kaldı. "Aptal mı sanıyorsunuz lan siz beni? En başından beri her şeyin farkındaydım. Şu üç herifi başıma dikip buluşmalarınızın hepsinin farkındaydım ve ben fırsat verdim." gözünün ucuyla Zayn'e baktığında sesini alçalttı. "Ben gelip bana anlatmanızı beklerken sen kardeşimi aldatın. O fotoğrafları ve videoyu Zayn'e ben attım." Hepsi duydukları karşısında şok olurken Liam'ın siniri kat ve kat artıyordu. Pişman olacağı şeyler söylüyordu.
Elimi yüzüne uzattım ve bana bakmasını sağladım. "Lütfen sakinleş sinirle yanlış şeyler söyleyip sonra pişman olacaksın" yüzündeki elimi nazikçe tutarak kendinden uzaklaştırdı. "Tek pişmanlığım yaptığı iğrençliğe rağmen bu kadına abla diyerek hala yüzüne bakmam. Annem yaptığını duysa kahrolur, benim kızım nasıl bu kadar alçak olabilir diye. O sikik düğününde evliliğinde umurumda değil. Zayn'e değil buradaki herkese yaptın sen alçaklığı çünkü kardeşler birbirini korur ve onu üzeni siler. Seninle öz kardeş olacağıma şu adamlarla aynı kana sahip olmak için neler vermezdim" Ruth'un kolundan tutarak kapıyı açtı ve eşyalarını suratına fırlattı ve kapıyı sertçe suratına kapattı.
Salona döndüğünde gözlerinden zorla tuttuğu yaşlar akıyordu. Hızla gözlerini silerek Zayn'in yanında oturan çocuklara başıyla kalmalarını işaret etti. Yalnız kalmaları için birlikte yatak odasına geçip kapıyı kapattık.
LİAM'IN AĞZINDAN
Salonda yalnız kaldığımızda Zayn'in yanına oturdum. "Ben sana böyle bir yanlış yaptığım için utanıyorum. Özür dilerim" bir elimle omzunu tutarken diğer elimle çenesini tutarak bana bakmasını sağladım. "Sen hata falan yapmadın. Hiç bir zaman sana kızmadım ya da kırılmadım. Aksine senin gibi mükemmel bir adama gözüm kapalı güvendiğim için sevinmiştim ama ablamın seni haketmeyecek biri olduğunu görememişim." Kardeşime sıkıca sarıldım. "Sana yapılan yanlış bana yapılmıştır. Sen benim kardeşimsin lan siz benim ailemsiniz" uzun zaman sonra ilk defa birbirimize sıkıca sarılıyorduk. "Benim olduğum yerde ikinizden biri gidecekse bu kesinlikle sen olmayacaksın. Buraya benim için geldiniz ve birlikte uzun uzun eğlenmeden gidemezsiniz"
...
Amelia işe gittiğinde bizde birlikte takıldığımız zamanlardaki gibi sohbet ederek eğlenmeye başladık. Harry Amelia'nın taklidini yapmaya başladığında ev kahkahalarla inlerken annem aradı. "Durun annem arıyor" yanıtlayarak sesi dışarı verdim. "Benim oğullarım gelmiş ama yanıma bile gelmemişler dışarıda kalmışlar ve ben magazinden öğreniyorum. Akşam hepiniz yemek masasında oturuyor olacaksınız" telefonu suratıma kapattığında gülmeye başladım. "Sizin yüzünüzden azar yedik" ayaklandım. "Kalkın bizimkinin gönlünü almak için bir şeyler alalım hem erken gidip duş falan alır üzerimizi değiştiririz" gün içinde yaşananlardan sonra gitmeye gönülleri olmadı. "Kardeşim ben sana ne dedim bugün? Benim olduğum yerde ikinizden biri gidecekse bu sen olmayacaksın. Hem o ev sizinde eviniz hem de annem gitmezsek eğer hepimizi öldürür"
Amelia'nın topuklularla rahat edemediğimi bildiğim için evden spor ayakkabısını da alarak çıktık. Annem için güzel bir orkide ve 5 tane yıldızı olan kolye aldık. Harry "Bu hediye de biraz egomuzu tatmin etmiş gibi olmuyor muyuz? Biz yıldız gibi parlıyoruz falan" kahkaha attığında Zayn ağzını kapattı. "Birazdan kimliğimizi ortaya çıkarmadan gitsek iyi olur. Karenden önce kızlara yem olacağız" gülerek arabaya binip eve geçtik. Kapının önünde gördüğüm arabayla okkalı bir küfür savurdum. "Arabadan inmeyin ben size mesaj atınca gelirsiniz" Evin anahtarını çıkararak kapıyı açtım. Şansıma Ruth yemek masasının yanında tekti. Hızla yayına gidip kolundan tutarak kenara çektim. "Hangi delikteyse oradan da bu evden de o herifi evden çıkar yoksa ben olay çıkarırım haberin olsun" kolunu benden kurtardı. "Ne yaparsan yap umurumda değil ben kaybedeceğim kadar insan kaybettim zaten" ağzımı açamadan annem yanımıza geldi. "Çocuklar nerede gelmediler mi?" yanaklarını sıkıp öptüm. "Sen çağırırsın da gelmezler mi ya geldiler. Arabanın oradalar gelirler şimdi" cebimden telefonu çıkaramadan açık bıraktığım kapıdan içeri girdiler. Annem kollarını açarak yanlarına gidip tek tek hepsine sıkıca sarılıp öptü. Biz koltuklara yerleşirken merdivenden ayak sesleri duydum. "Bütün aile toplanmış" Zayn gerildiğinde ortamı yumuşatmak için "pişt" diyerek bana bakmasını sağladım sonrasında öpücük attığımda Ziam editlerinin aklına gelmesiyle gülerek o da bana öpücük attı.
Aklımıza aynı anda en son gördüğümüz edit geldiğinde kahkaha atmaya başladık ve kendimizi durduramıyorduk. Babam çalışma odasından yanımıza "evimize neşe ve huzur dolmuş" diyerek geldi. Babamın gelmesiyle gülmelerimizi durdurduk ama hala sırıtıyorduk. Annem gibi babamda hepimize tek tek sarıldı.
Brad denen herif bizim tarafımızdan umursanmadığını ve sevilmediğini anladığı için kenarda sessizce telefonuyla ilgileniyordu. Babam Brad'i muhabbete dahil etmeye çalışırken kapı çaldı. Ruth kapıya ilerlerken "Ben açarım" diye seslenince suratını düşürerek mutfağa tekrar döndü. Kapının arkasında Amelia olduğunu bilerek gülümseyerek kapıyı açtım. Beni görünce asık yüzü güldü. Saatler önce birlikte olsak da özlemiştim. İçeri girip çantasıyla ceketini astığında kendime çekip sarıldım. Telaşla kısaca sarılıp ayrıldı. "Zayn annenler görecek" omuz silktim. "Annemlerle konuşup her şeyi anlatmak istiyorum. Artık yalanlarla hayat yaşamak istemiyorum" gülümseyerek yanağıma öpücük kondurdu. "Ne karar verirsen ver ben yanındayım ama iyice düşün olur mu?" başımla onayladım. Kapının kenarına bıraktığım ayakkabı poşetini uzattım. "Topuklularla rahat edemezsin bunları giy" etrafa göz gezdirip hızlıca dudaklarımızı birleştirdi.