Biglang umiba ang paligid and I assume Aziel teleported the both of us.
“Dead end.” he uttered that made my forehead crease.
He look at me from head to toe. “You look like shit.” he commented as he shook his head.
I looked at him angrily. Tangina talaga nito. “I've been in to war.” I answered.
“You call this a war? Even kids wouldn’t enjoy this lame tournament.” may pagkayabang na sambit niya.
He called this lame? What the eff! Muntik na akong mamatay-matay dito at lame lang sakanya 'to?
Tumayo na ako at bigla siyang nawala sa harapan ko. Napalinga-linga ako. Where is he?
“Looking for me honey?” muntik na akong mapatalon sa gulat ng bumulong ito sa taenga ko.
Akmang sisikuhin ko siya ng bigla itong nawala.
Napalinga-linga na naman ako.
“Honey.” napalingon ako sa kanan.
“Honey..” napatingin na naman ako sa kaliwa.
“Honey,” paulit-ulit na bulong lang iyon ang naririnig ko. Napahawak ako sa taenga ko.
“Stop it!” I shouted. Bigla itong nawala.
“Stop what hon?” someone whispered behind my ears. Napalingon ako rito pero wala na naman.
Bumangon na ang inis sa loob ko.
“Fight fairly Aziel Cree!” I shouted.
“Why? Is there a rule that enemies should fight fair in order to win?” someone whispered again.
Napalinga-linga ako. “You're being naughty vampire prince.” I suddenly murmured.
“Naughty? It doesn't suit to a prince like me but I like it.” he whispered again behind my ears at agad rin namang nawala.
Napapikit ako ng mariin. Nagsisimula na akong mainis. Bigla nalang humangin ng malakas at agad na nawala.
“Did I piss the hell out of you hon?” he whispered again.
Kumuyom ang kamao ko. “Sagad hanggang langit.” madiin kong sagot.
Bigla siyang lumitaw sa harapan ko. His eyes were red already. So as mine. I assume they're white.
“Good. Because that is what I wanted you to feel.” he said and smirked.
He summoned his sword, kaya agad ko namang pinalabas ang sandata ko rin.
He smirked as he ran towards my direction agad na naalarma ako at agad na sinangga ang atake niya gamit ang espada ko rin.
Tunog lang ng mga espada namin ang maririnig sa buong gubat.
Bigla niyang hinampas ang gilid ko at hindi ako nakailag kaya napaigik ako.
“Fuck it.”
Sinapo ko ito dahil sa sakit at mas diniinan ang pagkakahawak ko sa gilid at agad na sinugod siya.
Ilag ng ilang lang siya, I raised my foot to gave him a kick on his stomach na ikinaatras niya.
Kita kong may mga sugat-sugat narin siya. I smirked. That's an achievement.
Mas lalo pang tumigkad ang kulay ng mga mata niya at bigla nalang pinalibutan ng ibat-ibang elemento ang espada niya.
Bigla naring dumilim ang paligid at wala na akong makita.
I closed my eyes and focused. I need to focus.
Ng nakaramdam ako ng presensiya niya sa papatungo sakin ay agad kong isinilag ang tira niya.
My sword broke into pieces.
“Let's do physical combat hon.” I heard him uttered in a cold voice.
I hissed. May malakas na kamao na parating sa mukha ko kaya agad ko itong sinalag at pililipit ang braso niya.
I heard him groaned. Mabilis niya akong siniko sa mag tiyan kaya napaatras ako dahil nasagi niya ang sugat ko.
“Shit.”
Bigla ako nitong sinakal hanggang sa palipat-lipat kami ng lokasyon. I keep groaning dahil nakasakit naman talaga ng pagkakadiin ko sa mga puno-puno.
“You're going lose Katherine hon..” he whispered.
I smirked as atsaka ko dahang-dahang dinukot ang silver knife ko.
Nang malagutan na talaga ako ng hininga ay tsaka ko sinisaksak sa dibdib niya ang kutsilyo ko. Napabitaw sakin ito at napaubo naman ako.
Biglang bumalik ang ilaw sa paligid. “H-how..”
“It's a secret Aziel h-honey.” I still managed to teased him kahit hindi ko na mararamdaman ang katawan ko.
Hindi ko na alam kung anong nangyari sakanya dahil ang alam ko lang ay pareho kaming nakahiga na sa damuhan as the darkness started to ate my consciousness.
VIOLET WINCHESTER
Kita ko ang ngisi ni Headmaster ng makita niyang halos lahat ng estudyante na pumasok kanina ay nakalabas na sa gubat.
Now I'm here in my section at wala ni isang pasa, at grabe ang pasang natamo ko talaga noon sa loob ng gubat at doon ko lang nalaman na kaya pala Enchanted Forest kasi parang makatotohanan ang nangyari sa loob pero kapag nakalabas kana parang isang panaginip lang pala.
“How many students are still missing?” tanong ni Headmaster sa mga Prof.
“Kompleto na sa amin sir.” sagot ng Prof sa freshmen. Hanggang sa section namin ay kompleto narin kami.
“Saakin headmaster kulang pa ng dalawa.” napahinto ako sa narinig.
“Sino-sino?”
“Prince Aziel and Ms. Denver.” she answered. Napasinghap kami.
Biglang lumindol dahilan para mapaupo kami.
“Gosh! Nagpapatayan na ba ang dalawang 'yon?”
Napatango ako sa narinig. Kailangan. Kailangan nilang magpatayan para may manalo sa kanila. Alam ko naman na gustong-gusto nilang patayin ang isat-isa kaya napakalaking pabor narin sakanila to.
“What was that?” biglang saad ng isang guro ng may umilaw.
Bigla na namang lumindol at hanggang sa balutin kami ng kadiliman.
“May nanalo na ba?”
“Grabe naman sila. Mukhang masasali tayong mamamatay.”
“Headmaster make them stop!” someone shouted or my brother shouted.
“Why should I?”
“Sa lakas ng pwersa na nagawa nila pwede nilang mawasak ang spell. Sa lakas ng kapangyarihan nila hindi kaya ng barrier na inilagay niyo kaya nadadamay tayo ngayon.” My brother explained.
Bigla na namang lumiwanag. Tapos na ba? Pero wala namang hologram na lumitaw sa harapan namin na tapos na eh. So, hindi pa sila tapos.
Isang matinding pagyanig na naman bago may lumitaw na hologram sa harap namin.
Lahat napasinghap sa nakita miski ako. Both of them made it to the end. Pero sino ang tatanghaling nanalo sa kanilang dalawa?
Biglang may umilaw na naman at biglang bumulagta sa harapan namin sina Aziel at Katherine.
Mabilis na napatayo si Aziel habang si Kath naman ay nakahiga parin. Still groaning.
“Fucking shit.” she cursed. Napangiwi ako.
Biglang nawala si Aziel sa harapan at nakatayo na si Katherine still checking her body.
“Nakabalik na ang lahat. Balik na sa dorm ninyo at bukas may hihirangin ng nanalo.”