KATHERINE DENVER
It's 5 am at naglalakad ako sa gymnasium dahil hindi ko alam kung ano na naman ang pakulo ni Headmaster dahil sobrang aga niya kaming tinawag. Sorbang aga ay umuuga ang buong kwarto ko. Alam ko naman na siya ang may gawa ng lindol na iyon para magising kami. Tch.
Pagkarating ko roon ay marami ng taong naghihiyawan. Hindi ko naman naririnig ang pangalan ko sa tabi-tabi kaya I assume na hindi sila nanood ng balita kahapon dahil sa kapaguran sa training.
Agad na umupo ako sa upuan ko at ang ikinagulat ko dahil andito ang girl warriors. Walang Aziel na katabi dahil itong mga madadaldal na babae ang nandirito.
Agad na nanlaki ang mata ni Violet ng mapansin ako. “She's here.” she announced and with that ay napunta ang tingin nila sakin.
Nang makaupo ako ay sakto lang na pinuno nila ako mga katanungan.
“Omg! I can't believe the two of you kissed again!” Violet screamed lowly.
“I can't believe it. Mabuti nalang at nanood tayo ng TV kahapon.” segunda ni Fernalyn.
“Kaya pala ang tahimik nila mula nang dumating na sila sa restaurant kahapon kasi may nangyaring tukaan na pala.” saad ni Stormie.
Tukaan? Bigla akong namula sa sinabi niya kaya yumuko ako.
“Girls, go back now.” rinig kong anas ng isang boses. Maybe our Prof. Agad na umalis sila sa gilid ko at agad na bumalik sa section nila. Hayst. Buti naman kasi ang ingay nila.
Napatingin ako sa gilid kong upuan. Aziel's not here. Mabuti naman.
“Good morning Enchanters! How's your morning?” he asked cheerfully.
Maraming sumagot ng okay kay headmaster habang ang iba naman ay sumigaw pa na pagod na pagod pa daw sila.
But headmaster only laugh. “Well, lahat naman siguro ng paghihirap niyo ay worth it kapag meron ng tatanghaling kampiyon.” he answered.
Everyone agreed. Except me rather.
“Everyone, please come to the school's Enchanted Forest. Professors please accompany your students.”
Bigla kaming pinalinya ng Prof namin habang papatungo sa Enchanted Forest. I've never been into Enchanted Forest and I wonder how it looks like.
“Enchanted Forest was the scariest forest I have ever known.”
I heard one of my classmate whispered. Napailing ako. Nang makarating kami sa Enchanted Forest ay halos mapaatras ang mga estudyante dahil sa sobrang creepy ng gubat.
So this is what they called Enchanted Forest? So creepy. Isn’t this one called Enchanted? But it looks like haunted.
Biglang dumating si Headmaster. “Listen everyone. Here are the mechanics. Listen carefully students. Rule no. 1 Killing other enchanters is allowed.”
Lahat nagsinghapan sa sinabi ni headmaster.
“This is crazy!”
Tumikhim si Hm. “Hindi naman sa puntong papatayin talaga kayo. The forest is under a spell. Kapag papatayin ka ng kapwa mo enchanter that automatically means that you're out of this tournament.” he explained na ikinahinga namin ng maluwag.
“Rule no. 2 powers and hidden skills are allowed to use.”
“And whoever reaches the end. Goodluck. May the luck be with you.” huling saad niya bago nawala.
“Get ready students. In 3..2..1.” biglang may nagsaboy ng abo samin kaya napapikit ako. Shit. Abo talaga?
Agad na napadilat ako. Andito na ako sa loob ng gubat.
Agad na napamulat ako ng makarinig ako ng kaluskos. I roamed my eyes when I felt a dagger was thrown into my direction. Agad na umilag ako bago ako tamaan.
Napatingin ako kung saan iyon nanggagaling. Nakatayo ang babae habang nakangisi sakin.
“Mukhang sinuswerte nga ako at ikaw pa ang una kong makakalaban.” she uttered as she ran into my direction. I immediately step back at agad na isinalag ang mga suntok niya.
I flipped as I kicked her face na ikinaatras niya ng ilang metro. Her eyes turned green. I smirked. An earth user ha.
Malalaking ugat ang pumulupot sakin dahilan para hindi ako makagalaw.
I looked into her eyes agad na nanlaban siya ng tingin ko. I smirked as I see her green eyes slowly fading and bring back to normal.
Bigla itong napahiga kasabay ng unti-unting pagkawala ko.
I summoned my dagger as I throw it straight to her chest.
Naglakad ako papunta sakanya at agad na binunot ang dagger mula sa kanyang dibdib. Maraming dugo ang umagos dito.
“I'm telling you. I can't be the girl you can easily handle with.” I whispered at her as a hologram appeared infront of me.
I shook my head atsaka ko inakyat ang matayog na puno.
“Fuck!” I cursed out loud ng may paparating na fireball sa direksiyon ko. Pati ba naman sa puno may magtatangka parin.
Ikinapit ko ang mga paa ko sa puno as I summoned my air bow and arrow.
Agad ko itong pinatama sa direksiyon niya at rinig ko ang paghulog nito mula sa puno.
Napalipat-lipat ako ng puno at hanggang sa pakiramdam ko ay parang may humihila sakin pababa.
Bigla akong nahulog sa puno. I groaned loudly.
“Welcome.” I heard her uttered. Agad na tumayo ako at tiningnan siya.
“Summer..” I uttered.
She smirked. “Hi bitch. It's nice to fight with you.”
Agad na lumamig ang mukha ko. “It wasn't nice seeing you.” malamig kong sagot.
She chuckled. “How cold.” she commented then she became serious.
“Fight me and I'll stop bugging you anymore.”
Ngumisi ako. “Kahit na hindi mo pa ako titigilan talagang lalabanan kita.” I answered.
Without a word, she attacked me. Bigla akong napaatras ng masuntok niya ako sa mukha. Napadura ako ng dugo.
She smirked. “I didn't know na nakakagaan pala sa pakiramdam ang masaktan ang isang katulad mo.”
Hindi ko siya sinagot as I summoned my air whip. I whipped her na ikinagulat niya.
Pinulupot ko ito sa katawan niya atsaka ko siya binalibag sa kung saan.
Agad na nakatayo siya at may malaking sugat siya sa gilid.
She throw me her airspikes na hindi ko nailagan kaya nagtamo rin ako ng mga sugat-sugat.
Biglang bumigat ang pakiramdam ko, her eyes are turning white and I assume na kinuha niya ang hangin sa paligid.
“Summer!” I called her. Mas tumigas ang tingin niya sakin. Nakipaglaban ako ng tingin sakanya hanggang sa napaluhod siya at napahawak sa leeg niya.
I throw her my airball and with that ay biglang nagliyab ang katawan niya. Pareho kanina sa pinatay ko ay biglang may hologram na lumabas sakanya.
Agad na naglakad ulit ako. Agad na napalipad ako ng biglang may elepante na binangga ako.
“What the fuck!” malakas na mura ko ng nadaganan ako nito. This is torture. This ain't a tournament.
Kinuha ko ang kutsilyo ko at agad na pinagsasaksak ang tiyan ng mga Rhino na dumadaan na malakas nitong ikinaungol at ikinaindak sa paligid dahilan para gumalaw ang paligid.
Agad na nagpagulong-gulong ako para makatakas. “Noo!” someone shouted.
“Wala pang nakakapatay sa mga elepante ko!” sigaw ng isang tinig.
“Magbabayad ka!” bigla ako nitong sinugod at sinunggaban.
Mabilis akong kumilos at sinalag ang bawat suntok niya. Agad kong hinawakan ang braso niya at pinilipit na ikinasigaw nito.
Mabilis niya akong siniko dahilan para mapakawalan ko siya. His look were murderous.
Agad ko siyang tinakbo na at agad na umapak sa puno para umangat sa lupa atsaka ko pinilipit ang leeg niya. I landed safely as I look into his dead body. Bigla siyang naging abo.
Lakbay lang ako ng lakbay at medyo madami narin akong napapatay. Minsan I fight physically at kapag pagod ako sa laban ko sa nakaraang na encounter ko na kalaban ay tinititigan ko nalang ito sa mata bago pa kami humantong sa madugong labanan.
BLACK WINCHESTER
In my calculation I think I killed hundreds of people already. I already killed Flynn and the other girl warriors. I won't be known as the 3rd strongest enchanter in the academy if I cannot kill my own friend. But it's fine. They're going to live anyways.
Bigla akong nakaramdam ng kilabot ng biglang uminit ang paligid.
“Blaze.”