Blue Academy: The Dominant Pr...

Af HellLockheartII

340K 12.1K 509

BLUE SERIES #2 Aziel Cree Forrester is the only son. No doubt that he has it all. His life was peaceful not u... Mere

Prologue
Dominant 1
Dominant 2
Dominant 3
Dominant 4
Dominant 5
Dominant 6
Dominant 7
Dominant 8
Dominant 9
Dominant 10
Dominant 11
Dominant 12
Dominant 13
Dominant 14
Dominant 16
Dominant 17
Dominant 18
Dominant 19
Dominant 20
Dominant 21
Dominant 22
Dominant 23
Dominant 24
Dominant 25
Dominant 26
Dominant 27
Dominant 28
Dominant 29
Dominant 30
Dominant 31
Dominant 32
Dominant 33
Dominant 34
Dominant 35
Dominant 36
Dominant 37
Dominant 38
Dominant 39
Dominant 40
Dominant 41
Dominant 42
Dominant 43
Dominant 44
Dominant 45
Dominant 46
Dominant 47
Dominant 48
Dominant 49
Dominant 50
Dominant 51
Dominant 52
Dominant 53
Dominant 54
Dominant 55
Dominant 56
Dominant 57
Epilogue
Author's Note

Dominant 15

5.4K 181 4
Af HellLockheartII

“Shit!”

Agad na lumipad ng kamao ni Aziel sa mukha ni Marco ng makalabas kami. Napatumba si Marco kaya mabilis na nakarating si Aziel sa harapan nito at kinwelyuhan.

“You motherfucker! You caused lot of trouble!” malamig na sambit nito at mas diniinan pa ang pagkakasakal kay Marco.

Mabilis na nakarating ako sa gilid ni Aziel at hinawakan ang balikat niya. Mabilis na liningon niya ako at nakita ko kung paano pumula ang mata niya.

“What?!”

I looked into his eyes. “Stop it!” malamig kong utos.

“Not until I kill this son of a bitch. I could have had forgive him dahil sa pagsangla niya sa bow but seeing his mother broke down makes me want to kill him into pieces. Nagagalit ako kapag nakikita kong hindi pinapahalagahan ng mga tao ang ina nila. They shouldn't have born in the first place if that's the case.” he uttered coldly.

I wanted to smile at his words, Aziel Cree is indeed a mama's boy.

“You've done enough. Stop it.” pinalamig ko nalang ang tinig ko at sinamaan ng tingin si Marco.

Ilang segundo ang nakalipas bago niya ito pinakawalan. Mabilis na napahawak si Marco sa leeg at napaubo.

“Let's go.” malamig na aya nito at agad na hinawakan ako sa pulsuhan papaalis.

“Where are we going?” I asked him sa kabila mga matutulin niyang mga hakbang.

“Maghahanap ng masasakyan pabalik sa Blue.” kaswal na sagot niya na tila hindi nagtransform kanina. HAHA Naglakad lang kami hanggang sa napahinto kami sa mga nakaparadang sasakyan at may mga tsuper sa gilid nito.

Akmang magsasalita pa sana si Aziel ng naunahan ko na siya.

“Manong.”

Napalingon ang isa sa direksiyon ko. “Ano iyon iha? Naghahanap kayo ng masasakyan?” tanong niya at ngumiti ng maliit.

Tumango ako. “Opo. Pwede niyo ba kaming ihatid sa Blue Academy.”

Nanlaki ang mga mata nito. “Taga doon kayo?”

Agad na umiling ako. “Hindi po. Nakatira po kami malapit sa Blue.” saad ko.

Napatango ito. “Sige iha. Pero malayo-layo ang Blue. Mahigit tatlong oras. Kung lalakarin niya nasa mga walong oras.” sambit nito.

“At medyo may kamahalan din ang pamasahe iha.” dagdag niya at sinulyapan ang magiging reaksiyon namin sa sinabi niyang mahal ang magiging pamasahe doon. Mahal naman talaga ang mga pamasahe.

“Okay lang po.” sagot ko.

“Oh siya, sige na. Sakay na at tayo’y aalis na.”

Agad na sumakay kami kaya hanggang sa biyahe ay tahimik lang kami ng biglang nagsalita si Manong.

“Mag-asawa ba kayo?”

Halos mabilaukan ako sa sariling laway sa tanong niya.

“Magkaaway po.” nakangiwing sagot ko. Heck, never in my life inimagine kong maging asawa si Aziel no.

“Talaga? Aba naman.” naaliw na sambit at humalakhak pa talaga sa huli.

Napailing nalang ako hanggang sa nakaramdam ako ng mabigat sa balikat ko. Napatingin ako rito. Aziel's head.

Agad akong umayos ng upo at agad na sinandal ang ulo niya ng maayos sa balikat ko.

“Mukha talaga kayong mag-asawa iha.” untag na naman ni Manong. Sige manong, push mo lang ‘yan. Lalabas din yan, lilipas din yan.

Napakurap-kurap nalang ako at napatawa ng peke at agad na ipinikit ang mga mata hanggang sa nakatulog ako. Para iwas narin tanong ang tsismis kay manong.

Nagising nalang ako na tila may nag-uusap. Agad na napamulat ako ng pakiramdam ko may nakatingin sa’kin. Agad na napabangon ako.

Nanlalaki ang matang napatingin ako kay Aziel. Nakaunan na pala ako sa bag na nasa hita niya.

Napatikhim ako. “Malapit na tayo.” Aziel stated kaya hindi na ako nag-abalang matulog pa ulit.

Ilang minuto pa ang lumipas hanggang sa huminto ang sasakyan sa tapat ng gate ng Blue. Kita ko kung paano naalerto ang mga bantay ng may nakitang sasakyan na huminto sa tapat nila.

May ibinigay si Aziel kay manong na labis na ikinagalak ni manong. Alam kong ginawa niyang ipambayad ang mga brilyante niya.

Nang makalabas kami ay agad na tinutukan kami ng mga kawal.

Nang makilala nila kung sino kami ay agad nitong binuksan ang gate at humingi ng tawad.

Agad na dumeritso kami sa opisina ni Headmaster.

Kita ko kung paano ito nabigla ng makita kami. Agad na napatayo ito.

“Mabuti naman at nakabalik na kayo.”

Pagod kaming umupo sa upuan at agad naman ni labas ni Aziel ang bow at agad na ibinigay kay Hm iyon.

Napangiti si Hm ng makita niya ang bow. “Hindi nga ako nagkakamali sa pagpili sa inyong dalawa.” nakangiting saad niya, kasing lawak ng opisina niya ang ngiti niya ngayon.

Parang gusto ko nalang din maging headmistress in the future, yung kapag may problema sa school iuutos mo lang sa mga estudyante mo gano’n.

“We're dead tired Headmaster.” Aziel said in a tired voice.

Nakangiti pa rin si Hm. “Alam ko. Kaya bilang pabuya dalawang araw kayong magpapahinga.”

Sa sinabi niyang iyon ay agad akong lumabas sa opisina niya at agad na naglakad sa hallway na tila walang pakialam kung may makakita man sa lagay ko ngayon o wala.

I reached the dorm in peace. Hindi na ako nag-abala pang magbihis at agad na humiga hanggang sa tuluyan na talaga akong lamunin ng kadiliman.



BLACK WINCHESTER

Kasalukuyan akong kumakain ng hapunan kasama ang iba pang warriors ng biglang sumulpot si Aziel sa dining area. Agad na napatingin kami rito.


Agad na napatayo ako.  “Saan ka galing? Kumain ka na ba?” tanong ko pa sakanya.

Huminto ito at naglakad papunta sa direksiyon namin at kumuha ng pagkain kaya naman wala sa sariling napaupo ako pabalik sa upuan.

“Diyan lang sa tabi-tabi.” tila pagod na pagod na sambit nito.

Kumunot ang noo ko. “Sa saang tabi-tabi cous?” nagdududang tanong ko sakanya. Tabi-tabi daw tapos nababakasan ng pagod ang boses niya. Grabeng tabi-tabi naman ‘yan.

Natigilan siya at tiningnan ako. Tch. Kapag kaharap ko talaga ito parang si Tito Crust.

“Dyan lang.” sagot na naman niya.

“You were gone for days same with Katherine's.” nakisali na si Tyler. Yeah, we are worried kasi pinaghahanap din kasi nina Flynn at Blaze si Katherine kasi hindi daw ito nagpaalam kung saan pupunta.

Kumunot ang noo niya at tinalikuran kami. “If you were thinking na magkasama kami. You're wrong.” sagot nito sa amin sa malamig na boses at agad na nagtungo sa kwarto niya.

Nakarinig ako ng pagbukas na naman ang pintuan hanggang sa pumasok sa dining area ang nakangiting girl warriors. Napailing nalang ako ng magawi ang tingin ko kay Stormie.

Agad na naglakad siya papalapit sakin.

*Black!” masiglang tawag nito at agad na sinalubong ako ng yakap kaya napatayo ako at yinakap siya pabalik.

Napangiti ako. “You're being childish again.” I stated.

Ngumiti ito sakin at ngumuso.

“Eh, namiss kita eh.” sagot niya kaya natatawang ginulo ko ang buhok niya.

“Lower your voice a little bit Aziel's here already.” pagpapaalam ko sakanya.

Tumango nalang ito at ngumiti ng matamis sakin na ikinatulala ko. Damn, sobrang ganda talaga ng babaeng 'to.

“Black, you look like crazy.”

Napakurap-kurap ako sa sinabi nito. What the hell. “Pasalamat ka't mahal kita.” mahinang bulong ko.

“Mahal din naman kita ah!” as expected to be an air mage. Kahit bulong naririnig.

“Kaya nga.” saad ko at agad na inalalayan siya paupo.

“Where's Fernalyn?” Tyler asked.

“Kasama si Summer.”

“Baka saktan niya si Fern.” madiin na saad ni Tyler.

Kita ko kung paano natigilan si Stormie sa sinagot ni Tyler.

“Hindi niya gagawin iyon. Kilala ko ang kakambal ko.” she defends pero parang maiiyak na siya. Hindi niya talaga gustong may marinig na masama tungkol kay Summer na sobrang kabaliktaran naman sa kakambal niya.

“Kilala mo ba talaga.”

“What do you mean?”

Tiningnan ko ng masama si Tyler “You're arguing with my girlfriend bro. If you're worried about your girl then find her. Hindi yung nagtatanong ka sa girlfriend ko pero hindi ka naman naniniwala.” malamig na saad ko sakanya. Hindi madaling uminit ang ulo ko pero kapag nasasali si Stormie sa usapan nawawala ako sa tamang pag-iisip.

Napatayo ito at agad na iniwan ang pagkain niy. Bumalik ulit ako sa pagkain pero napahinto ako ng hawakan ni Stormie ang kamay ko.

“I'm sorry. Nag-away na naman kayo.” she apologized at yumuko.

Gamit ang isang kamay, I held her chin up. “Don't be okay. Huwag kang aasa na titigan nalang kitang gaganunin ng iba. You're different from your twin and they should treat you differently too.” paliwanag ko sakanya.

She nodded as her eyes watered. “I love you Black.”

Ngumiti ako kasabay ng malakas na pagkalabog ng puso ko. “I love you too.” atsaka ko siya ninakawan ng halik sa labi na ikinahalakhak niya.


TYLER JAZE ICIA


Inis kong ginulo ang buhok ko habang tinutungo ang dorm nina Fern. Damn! Nag-aalala na ako sa babaeng 'yon.

Nang makarating ako ay nakita ko siyang nasalabas ng dorm. Agad na linapitan ko siya.

“Are you hurt?” I asked her immediately.

Kumunot ang noo niya na tila naguguluhan sa inakto ko. “What are you talking about Ty?” she asked.

Napailing nalang ako at nagpakawala ng buntong-hininga. “Nothing.” sagot ko nalang at hinila siya para mayakap.

Yinakap naman niya ako pabalik. “Have you eaten?”

Umiling ito na ikinabuntong-hininga ko ulit.

“Okay, let's eat.” aya ko at hinila siya pabalik sa dorm namin.

Fortsรฆt med at lรฆse

You'll Also Like

87.6K 4.5K 64
PURPLE EYES TRILOGY BOOK 2 A year and months after, Zenadia came back to Magia and a great hidden chaos welcomed her with wide arms open, without...
2.1K 154 38
๐—Ÿ๐—˜๐—š๐—˜๐—ก๐——๐—œ๐—” ๐—ง๐—ฅ๐—œ๐—Ÿ๐—ข๐—š๐—ฌ ๐—ฆ๐—˜๐—–๐—ข๐—ก๐—— ๐—œ๐—ก๐—ฆ๐—ง๐—”๐—Ÿ๐—Ÿ๐— ๐—˜๐—ก๐—ง Hindi na mapipigilan ang kadiliman, Ngunit patuloy parin ang paglaban ng lakan. ...
56.6K 1.4K 22
THEY said destiny is not a matter of chance. It's a matter of choice. But then, she doesn't want to choose that kind of path. It's destiny who decide...
208K 7.9K 52
BLUE SERIES #3 I am a Princess but never live in a fairytale. My eyes were wakened up by how cruel our world is. I'm different from others. Others on...