Meeting Mr. Gifted

By munchandkinz

32.1K 456 68

Sabi nila, opportunity knocks once. So, when it comes knocking on your door... grab it. Pero paano kung eto a... More

The Characters
Chapter 1: One Step Closer
Chapter 2: Welcome to the New Olympus!
Chapter 3: Stares
Chapter 4: The Knight in Shining Armor
Chapter 5: Hired
Chapter 6: Stolen
Chapter 7: Virgin
Chapter 8: The Olympians
Chapter 9: Rumor Has It
Chapter 10: Falling
Chapter 11: Deja Vu
Chapter 13: Temperance
Chapter 14: Moonlight
Chapter 15: Closer
Chapter 16: An Open Book
Chapter 17: Confession
Chapter 18: Pretenders
Chapter 19: Love and Hate

Chapter 20: Walking Away

2.2K 26 13
By munchandkinz

"Ilang araw na rin na space out si Care dahil sa nangyari." Sabi ni Becky kay Zach.
"Alam mo naman na mabigat ang nangyari last week di ba?" Zach.

"Hindi pa nga siya umuwi sa kanila nung weekend." Dagdag nito.

"Guys!!! Alam niyo na ba ang balita?" Tumakbo palapit sa kanilang inuupuan si Werner.

"Anong balita?" Hoven.
"Si Chronus..." Werner.
"Ano? May nangyari ba?" Becky.
"Nag drop-out na siya dito sa Olympus."

Napatayo ang tatlo sa balita ni Werner. Hindi maka paniwala sa narinig.

"Is that even possible?" Hoven.
"Sinubukan nga siyang i-convince ng board members ng school. Pero talagang buo na ang desisyon niya. At kung di ako nag-kakamali... mamayang 5pm ang alis niya." Werner.

"Do you think we need to inform her about it?" Becky.
"Does it matter to her? I mean... after what happened." Hoven.

"Tsk tsk tsk... ang tao nga namang nag-mamahal... complicated..." sabi ni Zach habang minamasahe ang ulo.

"Hay nako... tingin ko mas mabuti na rin yung umalis si top 1 dito... Dahil sa kanya... nagulo ang tahamik na buhay ni bessy." Caroline.

"But it will hurt her if he leaves, you know?" Zach.

"Huh? Dude... what are you saying? After what happened? " Hoven.

"(Sigh) you really guys don't  see it. She loves him." Sabi ni Zach.

"What??? Are you nuts? Galit na galit nga si bessy sa kanya eh."

"Ewan... but when I saw how she tried to reminisce about their moment on the lakeside... I knew it." Zach.

"Ano? What do you mean moment? Reminisce?" Hoven.

"You heard me. Nahuli ko sila... nung may pilay si Care. I was about to go to the lakeside in the middle of the night. Sobrang stressed sa nangyari ng hapon. Pero nakita ko sila... nag heart to heart."

Parang hindi maintindihan nila Becky ang pinagsasabi ni Zach. Parang mahirap ito paniwalaan.

"Anong ginagawa niyo dito? Wala ba kayo balak mag lunch?"

Kitang kita ang pagbabago sa mukha ng mag kakaibigan ng biglang sumulpot si Caroline sa kanilang likuran.

"O? Bakit parang nakakita kayo ng multo?" Sabi ni Caroline.

"Ah eh... hindi." Zach
"Alam mo na ba ang balita? Si Chronus..."
"Nag-drop out?" Singit ni Caroline sa sentence ni Werner.

"Alam mo?" Becky.
"Sinong hindi makaka alam? Si Chronus yun noh. Sana nga sumama na yung manikin niyang girlfriend... para naman wala ng manggugulo sa akin dito. Haayy... i cant believe that after what happened... ako parin ang panalo. God is good... really good." Caroline.

"Are you okay bessy?"
"Why wouldn't I be fine? Eto na ang pinaka masayang araw ko dito sa Olympus. Ako sana dapat ang aalis... pero ng malaman kong uunahan niya ako... edi mas okay!!! Tska sa estado ng buhay namin dapat ko i-grab ang oppprtunity."

"Ang tapang ah? Parang wala lang???" Naka ismid na sabi ni Zach.

"Zach. That's  enough." Hoven.

"What? It's a compliment." Zach
"It's sarcasm?" Bulong ni Werner.

"Well... ano pa ba? Compliment naman talaga yon eh. Thanks Zach. I definitely need compliments right now." Caroline.

"No you dont... you need to be honest." Zach.

"At paano mo naman inakala na nagsisinungaling ako? Totoo ang sinasabi ko." pagtatanggol ni Caroline sa sarili. 

"Bahala ka kung anong gusto mong palabasin at paniwalaan... pero the truth will set you free..." 

"The only thing that would set me free, ay ang umalis yang Chronus na yan sa buhay ko..." 

"Alam ko... kaya nga nag-desisyon na ako." biglang sulpot ni Chronus sa eksena. 

"Hah! Well, iyan ang pinaka magandang gawin mo. Isama mo na rin si Elena." Caroline. 

"Wag kang mag-alala... wala na rin siya, kagabi palang naka alis na siya papunta France."  Chronus. 

"Edi mas okay! Ano pang ginagawa mo dito? Di ba dapat nag eempake ka na? Oh baka gusto mong tulungan pa kita. At least man lang bago ka umalis..." 

"I'm sorry." biglang niyakap ni Chronus si Caroline. 

"I'm so sorry, Care."

Lumakas ang tibok ng puso ng dalaga. Hindi mapigilang umiyak...

"Aayusin ko lahat... babalik ako." Chronus.

"Hindi mo na kailangang bumalik." nanginginig na sabi ni Caroline.

"Sige, ganito nalang. Sabihin mo sa akin kung talagang ayaw mo na ako makita... hindi na ako babalik. " Chronus.

Hindi sumagot ang dalaga. Siguro, kahit papaano sa kanyang puso... alam niyang may nararamdaman siya para sa binata. Ngunit ito nalang huling pagkaka-taon para makapag-focus siya sa pag-aaral.

"Yang buhok mo,boses mo, pang aasar mo, yang mukha mo, ayoko nang makita pa!" pasigaw na sabi ni Caroline.

"Do you really mean it? Look at me." hindi maitatago ang lungkot sa mukha ni Chronus.

Tumingin si Caroline sa kanyang mga mata.

"Wag mo na akong guguluhin. Huwag ka nang babalik... please lang."

"Isang tanong lang..."

"Do you hate me that much?" Chronus.

"Umalis ka na please."

"Sagutin mo ang tanong ko. Sinabi sa akin ni Elena na YOU DESPISE ME! Totoo ba?"Chronus. 

"Nasabi na pala sayo, bakit gusto mo pang sagutin ko yan?" pinipigilan ngayon ni Caroline na lumuha pa.

"Gusto ko sayo manggaling. Mas matatanggap ko. Nag desisyon akong umalis dahil MAHAL KITA! Alam kong nakaka-gulo ako sa mga pangarap mo, sa buhay mo dito sa Olympus. I'm willing to give up everything just for your sake."

"Oo! I despise you! I despise you dahil sa lahat ng pang-aasar mo, pang-iinsulto mo...  Hindi mo ako pinapatulog ng maayos. Ginulo mo ang nanahimik kong mundo. Kahit anong gawin kong pag-layo sayo, nandyan ka parin para lituhin ang isip ko. Kahit sa kabila ng mga pangit na bagay, naiisip ko parin na may maganda kang puso. I despise you dahil sa buong buhay ko, ikaw lang ang nanakit sa damdamin ko ng ganito. Sabi mo we can't be friends, tapos ngayon sasabihin mo mahal mo ko! Naka-drugs ka ba talaga? Pinag-lalaruan mo ang damdamin ko! Kaya mas mabuti pang umalis ka nalang dahil baka mamatay ako kaiisip at katitiis sa lahat ng hang-ups at personality switches mo! At pumasok ako sa school na ito para mag-focus, hindi para malito." 

Pagkatapos ibulalas ng dalaga ang buong nararamdaman... napa-upo ito sa nginig. Hindi mapigilan ang pag-hagulgol. lumuhod si Chronus sa kanyang harapan at hinalikan ang kanyang noo. 

"I'm sorry. Ng dahil sa akin, nasira ang lahat ng plano mo. Sorry kung wala ako ng inaway ka ni Elena. Patawarin mo ako dahil sa selos ko kay Hoven, naging reckless ako. Hindi sana lahat mangyayari ito. Sana hindi nalang ako lumapit. I'm sorry." Niyakap ni Chronus ng mahigpit si Caroline. 

"Bitawan mo ko..." 

"Kahit ngayon lang... bago ako umalis... hayaan mo akong yakapin ka hanggang makalas ang buto mo. Hayaan mo kong umiyak sa balikat mo. At sana bago ako umalis, sabihin mo sa akin ang tunay na feelings mo." 

"Wala akong dapat sabihin Chronus. Nasabi ko na!" 

"Hindi pa. Bago man lang ako umalis, ipa-baon mo na sa akin ang damdamin mo." 

"Bakit hindi ka nalang umalis."

"Don't worry. Aalis talaga ako. Hindi na tayo mag-kikita kahit kailan. Basta sabihin mo lang sa kin ang totoong nararamdaman mo." nakasalo ang kamay ng binata sa baba ng dalaga. pinupunasan nito ang mga luhang pumapatak sa kanyang mga pisngi. 

"Mahal din kita, Chronus. Pero hindi ibig sabihin nito, pipigilan kitang umalis." sabi ni Caroline. 

Tumango lang ang binata. Hindi napigilan nito ang sarili at dinampi ang kanyang mga labi sa labi ng dalaga. 

May mga larawan na bumalik sa kanilang alaala, ang hotdog, ang unang halik, ang lakeside at ang buwan, pati narin ang bench sa may garden. Ngayon ang halik na yon ang nag-silbing kandado sa kanilang mga puso at alaala. 

"That should've been our first kiss. It's just funny that it has to be goodbye. " bahagyang ngumiti si Chronus sa dalaga at itinayo siya sa pagkaka-upo. Inayos niya ag damit at buhok ng dalaga at ngumiti ito. For the first time parang may anghel na maliwanag ang nasa harap ng dalaga. Lumakas ang tibok ng puso nito. 

"Mga tol, alagaan niyo siya. Pakisabi nalang sa iba na maaga akong umalis." Chronus. 

"eh, saan ka naman pupunta ngayon?" Hoven. 

"Sa malayo. Bahala na." 

"Huwag mong kakalimutang tumawag o, mag-text man lang master!" Werner. 

hindi sumagot si Chronus. Ngumiti lang ito at naglakad.

"Teka lang... " Caroline. 

Lumingon ang binata sa kanya at itinaas ang palad.

"Don't. It's fine! This is how it's suppose to be. No hard feelings." Bago pa mag-salita si Caroline, kumaripas ng takbo palabas ng school gate si Chronus at unti-unting nawala ang imahe nito  palayo. 

====================THE END OF PART 1====================

DEAR READERS, 

SORRY KUNG MASYADONG MABILIS ANG MGA PANGYAYARI, AYOKO LANG MASYADONG MAGING BORING ANG MGA KAGANAPAN. SANA'Y HINTAYIN NIYO ANG MANGYAYARI KAY CAROLINE AT CHRONUS SA BOOK 2 NG MEETING MR. GIFTED. ANO SA TINGIN NIYO ANG MANGYAYARI? HULA HULA NA KAYO! PERO ACTUALLY WALA PA AKONG IDEA. PERO WAG KAYO MAG-ALALA... BASAHIN NIYO NALANG ANG BOOK 2: MEETING MS. GIFTED. HAHAHAHAHA. I'M WORKING ON THAT NOW. LET ME KNOW WHAT YOU THINK! 

MUNCHANDKINZ,

Continue Reading

You'll Also Like

453K 24.3K 80
It's been five years ever since Avery lost contact with his one and only best friend. Five long years of not knowing the real reason why he just sudd...
2.8M 54K 31
Si crush ang gusto ko pero girlfriend niya ang nakuha ko. She's a monster. A beautiful monster, my own Monteclaro. NOTE: THIS STORY IS ALREADY COMPLE...
125M 2.6M 56
Si Carmelita Montecarlos ay ang bunsong anak ng pinakamayamang angkan sa San Alfonso. Habang si Juanito Alfonso naman ay ang anak ng pinakamaimpluwen...
33.8K 1.6K 34
Somersault Boys Series #1 Might not. Probably won't. Maybe never. Unlikely. Doubtful. Despite being everything he could have been, Elize constantly s...