Ik bestudeerde de verzegelde envelop in mijn handen aandachtig. Op de voorkant stond in sierlijke letters mijn naam geschreven met zwart inkt. Op de achterkant stond een verzegeling met het logo van Hogwarts erop.
Terwijl ik de envelop voorzichtig opende liep ik richting het openhaard toe om daar op één van de zwarte leren zetels plaats te nemen. Draco, Pansy en Blaise waren de enige die bij het openhaard zaten, maar ik bestad geen aandacht aan mijn mede leerlingen. Ik was te in beslag genomen door het oude stuk perkament dat ik uit de envelop had weten te halen.
De drie, die aan de andere kant van de salontafel zaten, waren druk in gesprek met elkaar, maar ik merkte hoe Draco af en toe blikken op mij en het stuk perkament wierp.
Op het stuk perkament was een korte tekst geschreven in zwarte inkt. De letters waren in sierlijke lijntjes getrokken en je kon aan het handschrift zien dat het al iemand op leeftijd was die het stukje tekst had geschreven.
Geachte Audrey,
Er is iets heel belangrijks waar ik het met jou graag over wil hebben. Wanneer je deze brief hebt ontvangen en gelezen wil ik dat je zo snel als mogelijk is naar mijn kantoort toe komt. Vraag aan Professor Snape waar dit is.
- Albus Dumbledore
Schoolhoofd
P.S De waterspuwer die naar mijn kantoor leid gaat alleen open met het juiste wachtwoord. Het wachtwoord is "Ballonbruisbal". Graag dit wachtwoord voor je te houden.
Verbaasd las ik het stukje tekst opnieuw en opnieuw, maar de woorden leken niet te veranderen. Er stond echt dat Professor Dumbledore over iets belangrijks wilde praten met mij. Ik kon mij niet bedenken wat er nu zo belangrijk kon zijn, maar ik besloot de instructies maar op te volgen en Professor Snape te gaan zoeken.
"Eh, sorry dat ik stoor," mompelde ik zacht. Pansy, Blaise en Draco hielden op met praten en keken mij nu alle drie vragend aan. "Maar waar kan ik Professor Snape vinden?"
"Snape is op dit moment niet hier, hij is dingen aan het bespreken met McGonagall," zei Pansy met wanacht in haar stem. Ze keek mij hooghartig aan en snoof verwaand toen ik mij tot Draco richtte.
"Dan denk ik dat ik dan maar bij jou moet zijn," zei ik hem, die mij nu lichtelijk wantrouwig aankeek. Pansy vernauwde haar ogen en Blaise keek mij enkel verbaasd aan.
"Wat?" snauwde hij geïrriteerd, maar ik kon de lichte verbazing in zijn stem duidelijk horen.
"Onder vier ogen," zei ik hem, dit maal ook iets geïrriteerd.
"Prima," mompelde hij en liep samen met mij de leerlingenkamer uit. We bevonden ons nu in de kerkers en voor ons lag de stenen trap die naar de bovengrondse gangen van het kasteel leidde.
"Ehm, ik heb zojuist een brief gekregen van Professor Dumbledore,' begon ik twijfelachtig.
"Dus? Wat heb ik daar mee te maken." Draco probeerde zo nonchalant mogelijk te klinken, maar de nieuwsgierigheid brandde overduidelijk in zijn ogen.
"Ik weet niet waar het kantoor van Professor Dumbledore is..."
De jongen keek mij enkele tellen onderzoekend aan, maar knikte toen langzaam.
"Goed dan," mompelde hij, ditmaal iets minder nors dan voorheen. "Ik breng je wel naar zijn kantoor toe."
Ik kon een brede glimlach niet onderdrukken. "Dankjewel, Draco. Dat betekent veel voor mij."
Hij haalde nonchalant zijn schouders op. "Alleen omdat ik toch niets beters te doen heb."
En met die woorden draaide hij zich om en maakte hij aanstalte richting de trappen van de kerkers.