#Chapter24
Voltaire's POV
"Voltaire" naagaw naman ang atensyon ko sa kaharap ko, nilingon ko si Ashton.
"Maybe Belle will never regret this"
"You think?" tanong ko naman sakanya.
"Ofcourse pero kaya mo kaya?"
"Ang alin?"
"Ang mag alaga mag isa sa mga pamangkin ko"
Binalik ko naman ang paningin ko sa gravestone na ngayon nililinis ng mga anak ko.
tumawa naman ako ng mahina at huminga ng malalim.
"Dalawang taon na akong nag aalaga mag isa sa mga anak ko, kaya alam kong kaya ko"
"Belle is proud of you" ngumiti naman ako.
"I know she's proud, pero may karapatan ba akong magalit sakanya? kasi iniwan niya ako"
"It's up to you"
"Pa"
"Venice bakit?"
"Let's go home, Bella is tired"
"Papa, let's go home" tumango naman ako bilang sagot.
Sumama saakin si Ashton para may makasama daw akong mag alaga sa mga anak ako, salitan silang mag pipinsan na sinasamahan akong mag alaga sa mga anak ko.
Lalo na't nasa trabaho ako, kailangan may maiwan sa mga anak ko dahil mga babae ito, minsan iniiwan ko sila kay Alice, alam kong maalagaan niya ang mga pamangkin niya.
"Let's meet later, may meeting daw kasi"
"Meeting saan?"
"Kyril's meeting, si Alexander at si Alice lang ang nakakaalam kung anong eh memeeting."
"Kasali ba talaga ako diyan?"
"Ofcourse you're the husband of our beloved Belle. At ang sabi saakin, okay lang na wala ako basta ikaw dapat andon"
Tumango naman ako bilang sagot.
"Pa"
"Bakit baby?"
"You remember the letter right?"
"Ofcourse bakit?"
"I'm still holding on" ngumiti naman ako at nilingon si Bella.
"You still?"
"Yes, ikaw din po ba? diba sabi ni mama babalik siya? she promise ate and I know she'll never broke that promise right ate?"
"Yeah Bella"
"Maybe, I don't know baby"
"I still remember mama's face, she's beautiful"
"Hindi lang maganda yung mama niyo..."
"She's your beauty in your beast life pa" putol naman saakin ni Venice, ilang ulit ko sakanila sinasabi yun at ilang ulit ko ding sinasabi sakanila kung gaano ko ka mahal si Belle.
At syempre hindi ko din kinakalimotan sabihin sakanila mahal na mahal sila ng mama niya. Yun ang hinding hindi nila pwedeng kalimutan.
"Uhmm Pa" Belle
"Yes?"
"Family fair na po namin bukas"
"We will go"
"Can we just stay at home? I don't feel attending family fair this year"
Natahimik naman ako sa sinabi niya, hanggang sa makauwi na kami, naunang bumaba si Venice, kinarga ko naman si Bella.
"Ang bigat bigat mo na but you're still our baby"
"Can we?"
"As you wish my princess, let's celebrate our own family fair here if you want"
"Really? no work tomorrow?" ngumiti naman ako sakanya at tumango.
"Yey!"
"Venice, maiwan ko muna kayo ni Bella dito pwede ba yun?"
"Yeah of course pa"
"Good girl, pero may bisita ata kayo eh"
lumingon naman silang dalawa sa loob ng bahay, ngumiti naman sila at kitang kita ko sa mukha nila ang excite.
"Ninang!" sigaw naman ni Bella, binaba ko naman ito at tumakbo papasok ng bahay.
"Please take good care" hinalikan ko naman sa noo si Venice bago ito pumasok.
Tinangoan ko naman si Anshirina bago ako bumalik sa kotse ko.
Dumaan muna ako sa hospital dahil sobrang aga pa para dumiretso sa mansion ng mga Kyril.
"Good Afternoon doc!" masayang bati saakin ng isa kong pasyente.
"Masyadong maalikabok dito sa labas bakit ka andito?"
"Hinihintay kita doc" ngumiti naman ako nang mag pa cute ito saakin.
"Bakit? may nararamdaman ka bang kakaiba?"
"Uhm! wala po, gusto ko pong mag kape!" excited nitong sabi saakin.
"Samahan na kitang pupunta sa coffee shop"
"Talaga?!" ngumiti naman ako at tumango sakanya, pumwesto naman ako sa likod ng wheelchair niya at tinulak ko ito ng dahan dahan.
"Doc may personal po akong itatanong okay lang po ba?"
"Depende sa tanong ano ba yun?"
"Totoo po bang may pamilya na kayo?"
"Uhm Oo I have two beautiful kids bakit mo na tanong?"
"So totoo nga ang sinabi saakin ni Hilda!?"
"Uhm?"
"Wala ka pong asawa?" natigilan naman ako sa naging tanong niya, san ba galing ang chismis na yun?
"Doc? okay lang po ba kayo?"
"h-huh?, I'm sorry ano ulit yun?" tinuloy ko ang pag tutulak.
"asawa po? meron kayo? kasi kung wala po willing akong maging asawa mo po"
"Talaga?"
"Yes doc! ikaw yung tipo kong mapapangasawa, gusto kitang asawahin po, okay lang saakin kung may anak kayo" tumawa pa ito ng mahina, napangiti nalang ako sa sinabi niya at umiling iling.
No one can replace Belle in my heart and to our childrens' heart.
"Sorry to dissapoint you Miss Fea but I have one and I love her so much"
"Ganon po ba? wala akong pag asa sayo doc?" ngumiti lang ako at hindi na sumagot.
"Ayoko na pong mag kape, thank you sa pakikipag usap saakin doc" pinigilan niya naman ang pag tutulak ko at siya na mismo tumulong sa sarili niyang umalis.
Ngumiti nalang ako at sinundan ito ng tingin. Siguro kung kabataan ko pa, hinding hindi ako tatanggi sa mga magagandang babae na natitipohan ako, yun ako noon, pero dahil iba na ngayon, napangiti nalang ako.
Pumasok ako sa coffee shop at nag order, pagkakuha lo sa order ko, nag lakad lakad na muna ako.
On leave ako ngayon hanggang bukas pero bumisita lang ako dahil wala akong ibang mapupuntahan, ayoko ding mag kulong sa bahay dahil maalala ko lang si Belle.
Sa tuwing naalala ko ang asawa ko, napapaisip nalang ako at hindi ko namamalayang umiiyak na pala ako.
Belle I miss you
Hanggang ngayon naka banned parin akong umalis ng bansa, sinabihan ko na silang tanggalin na nila pero hindi pa pwede dahil hindi pa nadadakip yung nag simuno ng gulo sa pamilya nila.
It's bettet for us to stay here, mas safe daw kung dito lang kami sabi nila Alexander.
Natigilan naman ako sa paglalakad nang mapansin ko ang pamilyar na hallway na ito.
Ito yung lugar kung saan una kami nag kakilala ni Belle, ito din na lugar ang iniiwasan ko dahil yun nga sa tuwing naalala ko si Belle, bigla nalang babalik yung bigat sa dibdib ko.
Napalingon naman ako sa cr kung saan nakita niya akong may ka siping na nurse, natatawa na naiiyak ako habang inaalala ko yun.
Hindi ko akalaing sa ganong paraan kami magkakilala dalawa, kung hindi siguro ako nakipag talik non, hinding hindi ko makikilala ang mag papaganda ng buhay ko.
Nilagpasan ko na ito at tumigil naman ako sa isang kwarto, yung nangyari sa tabi ng pinto, ang sarap niyang halikan sa mga oras na yun pero pinigilan ko lamang ang sarili ko.
I love teasing her back then, galit na galit ito saakin dahil sa unang expression niya, totoo talaga ang kasabihan na first impression is important.
Umalis naman ako don at dumiretso sa garden.
May nakaupo sa inupuan namin noon kaya tinitigan ko na lamang ito.
She even called me back then a hero because I save my patient, saving my patient is my duty but that day I feel like I'm a hero dahil don sa sinabi niya. Kahit pa sinabi kong hindi ako hero pero nakipag debate pa siya saakin.
Ang dami ko na ding hindi natulongan pasyente but I never ever forget what she told me back then.
"It's human nature, kung oras mo na oras mo na"
Yes machine can prolong a life but if it's your time, it's your time, your body will give up kahit pa may makina na tumutulong sayo.
Kaya agad kong natanggap na wala na ang isa sa mga importanteng tao sa buhay ko, nung nawala siya, kinaya ko yung sakit, kasi kung hindi ko matatanggap na wala na siya pano na yung mga anak ko? kailangan nila ako.
Napabalik naman ako sa sarili ko nang maramdaman ko ang pag vibrate ng phone ko.
"Hello?"
"Voltaire asan ka na?"
"H-huh?" nilayo ko sa tenga ko yung phone at tinignan ang register name.
"Ashton"
"Oo ako nga, san ka na?"
"Nasa hospital pa ako"
"Ikaw nalang ang kulang dito"
"Ang aga naman ata ng meeting? akala ko mamayang gabi pa?"
"Di ko nasabi sayo, kaya pumunta ka na dito"
"Yeah fine, I'm comming"
Hindi na ako nag tagal ba agad din naman akong umalis.
Pag dating ko sa mansyon agad din akong sinalubong ni Ashton at nakasunod lang ako sakanya.
Tahimik naman kaming nag lalakad hanggang nasa harap na namin yung pinto ng opisina ni Alexander.
"Ito na si Voltaire"
"Pasensya na akala ko mamaya pa"
"It's okay, let's start" Alexander
Umupo naman ako sa bakanteng upuan.
"We only have one thing to say Volt" Alice.
"Bakit? anong meron?"
"Hindi ka na banned sa pag alis ng bansa"
"Nahuli na ba ang may pakana ng gulo?"
"Yes"
"Si daddy? mommy? kamusta na sila?"
"Ligtas sila Volt matagal na"
Kumunot naman ang noo ko, sa tuwing nag tatanong ako sakanila tungkol sa nangyari sa France ang lage nilang sinasagot ay wala silang balita pero nakakapag taka bakit nasasagot nila ang mga tanong ko.
"I already booked you and the kids a flight to France, pigilan mo si tito sa desisyon niya Volt, you're the husband you have a right" Alexander
"Lahat ng ito plano ni tito, pasensya ka na at tinago namin sayo pero hindi na namin kaya pang itago pa ang lahat Volt, you're the husband and you have the rights to decision Belle's critical condition" Alice