Nayeon's pov
"Ang ganda ganda, ang sarap tikman"
Dinig kung sabi ng isa sa nag babantay sa akin.
Kanina pa ako gising pero nag papanggap muna akong wala pang malay.
"Wag na wag mo yang gagalawin, lagot ka talaga kay boss"
Boss?
Sino kaya ang boss nila?
Gahd, asan kana ba jason?
Ang sakit sakit na ng kamay ko dahil sa higpit ng pagkakatali sa akin.
Pati ulo ko ang sakit din.
Sino bang di sasakit ulo, ikaw kaya pa amoyin ng kung anong perfume ba yun na ang baho talaga jusko.
Tapos nagugutom pako.
Anong oras na kaya?
Haysss.
Nag aalala na talaga sina daddy at mommy ngayon.
Kaylangan kung maka takas dito.
Pero panooooooooo.
"Di naman malalaman ni bossing kung walang mag sasabi" usapan nila.
Yaks.
Try niya lang galawin ako, babagsak siya na parang puno na pinutol.
Hmp ang manyak nitong lalaking to.
Kung di lang ako naka tali baka nasapak ko na tong pesteng to.
"Tumahimik ka nga diyan louie, wag mong subukan na hawakan si nayeon dahil pag nag kataon, ako ang makakalaban mo" sabi ng pamilyar na boses.
"B-boss"
"Umalis muna kayo dito, ako na ang bahala sa kanya"
"S-sige boss" sabi nung lalaking manyak. Rinig ko ang mga papalayong mga yapak nila at ang isa naman ay papalapit sa akin.
"Alam kung gising kana" sabi niya.
I cant believe na siya ang boss.
I thought kakampi namin siya ni jason.
But i was wrong.
Nag kamali ako na pag katiwalaan siya.
"Bakit mo to ginagawa?"
"Why ask me? Ask your fiancee"
"Paano ako mag tatanong kung nakakulong ako dito?" pilosopang tanong ko.
"Haha, oh right, dumb me" sabi niya with matching hawak nuo tsaka pa iling iling, tsk parang baliw.
"So ako nalang mag ku kwento" dag dagpa niya.
"Isang araw, may isang lalaking nasa 15 years old at babaeng nasa 12 years old ang nag lalaro sa isang park, sa di kalayuan ay naka tingin sa kanila ang mga magulang nila habang may ngiti sa mga labi, ito na ata ang pinaka masayang pangyayari para sa batang lalaki.
Masayang nag lalaro ang dalawa ng biglang may sumabog na napakalas.
Nag kagulo ang lahat, nawala sa paningin ng mga magulang ang dalawang bata.
Habang nag tatakbuhan ang lahat ng tao papalayo sa lugar nayon, ang dalawang bata ay nananatili sa kanilang posisyon, umiiyak habang sinisigaw ang salitang tulong, mama, at papa.
Biglang may sumabog ulit, hanggang sa sunod sunod na nga ang pag sabog.
At ng panahong yun nakita na sana nila ang mga magulang nila kaso sa kasamaan palad, tatakbo palang sana ang mga bata ng makarinig sila ng isang putok, di ng bomba kundi ng baril, tinamaan sa dibdib ang nanay nila na sanhi ng pag pakamatay niya.
At dahil sa pangyayaring iyon tumakbo papalapit duon ang batang babae at niyakap ang walang buhay na niyang ina, nanatili sa posisyon ang batang lalaki dahil sa gulat ng mga nangyayari, ganon din ang ama nito.
Nakita ng batang lalaki ang tao na pumatay sa ina niya, at di niya makakalimutan ang mukha nito, at ngayon naman ay naka asinta na ito sa tatay niya.
Di niya napansing nakita din pala ng batang babae ang taong yun kaya tumakbo ito papunta sa kanyang ama at malakas itong tinulak at ito ang natamaan ng bala.
Agad ding namatay ang batang babae dahil sa ulo ito natamaan.
Ng maka bawi sa pag ka bigla ang ama ay agad itong tumakbo papunta sa batang lalaki at tumakbo silang dalawa papalayo sa lugar nayun.
Ayaw man nilang iwan ang bangkay ng kanyang kapatid at ina ay ginawa parin nila.
Dahil balang araw mag hihiganti sila sa taong pumatay sa mama at kapatid niya" sabi niya at kitang kita ko ang lungkot habang nag ku kwento siya.
"At ngayong araw ay mag sisimula na siya, sisimulan na niya ang pag hihiganti" dagdag niya, nawala ang lungkot sa mga mata niya at napalitan ito ng galit.
Galit at sa gustong pag higanti.
I just realise that siya pala ang batang lalaki sa kwento niya.
Dumb me.
"Look, im sorry to what just happend to your mom and sister, but me and jason had nothing to do with that" sabi ko.
"Yes do all do, jason's father was the one who killed my sister and mother" sabi niya sabay turo sa akin.
"And since your his fiancee might as well i kill you first?" Nawalan ako bigla ng boses sa huli niyang sinabi.
Oh god, jason i really really need you right now!
"You first then your family and before i kill your fiancee i want him to see how i kill you with my own hands"
"This isn't you gerald!"
"You dont even know who i really am nayeon! It was all planned, from the first time we met until here"
This...
This is too much.
"Ok i'll leave you here for a moment cause i got a business matter to take care of"
"Please gerald, maawa ka pakawalan mo na ako" pag mamaka awa ko.
"Ano ako tanga? Pag katapos kitang ipadakip papakawalan lang kita? Im not like you nayeon, so easy to trust people" with that lumabas na siya sa silid nato.
Anong klaseng silid to, walang bintana.
Its so empty
And scary
I need to find a way to get out of here, but first kaylangan ko munang i untie ang mga pisi sa kamay at paa ko.
But There's nothing in this room that can help me.
Its so empty that only the chair where i were sitting will only be seen.
"HELP! SOMEBODY HELP ME!" wala na akong ibang paraan na nakikita.
This.
This is my only hope.
Bang!
Biglang may pumutok sa labas, putok ng baril.
Bang!
Then there's another one, hanggang sa sunod sunod na ang pag putok ng baril.
What's happening outside?
May biglang pumasok sa kwartong kina lalagyan ko at tumakbo papalapit sa akin.
"Anong nangyayari?" tanong ko sa lalaking nasa harapan ko ngayon.
Nabigla ako ng makita ko si jason na biglang pumasok din dito.
Biglang itinutok sa akin ng lalaki ang baril na dala niya.
I didnt see that coming.
"Put it down or i'll shoot you right away" he said while pointing a gun to this person standing infront of me.
"bago mo ko ma baril, patay natong babaeng nasa harapanko" sabi niya.
While the person is distracted, i kick him hard that made him fall to the ground, and as if on cue to jason, he shoot him fast in the head.
Im shock on how good his aiming skill is, but im more shock on the person now laying on the floor while the blood is continuously flowing out of his body.
"Dont look at it" sabi niya, and i follow it immediately.
I close my eyes.
Then i felt a hand na kinakalas ang pag kaka tali sa akin.
Ng maramdaman kung wala ng naka tali sa akin, tatayo na sana ako pero bigla akong lumutang sa ere.
I open my eyes, and see his handsome face.
I thought that di ko na makikita tung pag mumukhang to.
Hmp!
"Thank you" sabi ko before ako mawalan ng malay.
Thank god he came.
A/N; yow yow yowwwww.
This is just the start of a thrilling game, pero di masyadong thrilling kasi di ako marunong gumawa ng twist so ayun.
What ever, so see you in the next chap.