Unicode ver....
"မား ဟင့် မား ဟင့် မား ~~~"
ညသန်းခေါင် လူတိတ်ချိန်လောက်
ရှိုက်ငိုသံကြားရတာကြောင့် ဟောက်ရွမ်း
နိုးလာတော့ ရှိုက်သံက သူ့ဘေးက Yiboဆီမှာ
ကဟောင်ကတမ်းနဲ့ တိုးတိုးလေး ညီးနေတဲ့
Yiboကို ဟောက်ရွမ်း စိတ္ပူစွာ ထကြည့်လေသည်
"Yibo Wang Yibo! ထ Wang Yibo"
ဟောက်ရွမ်းနိုးပေမဲ့ Yibo ဒုတ်ဒုတ်မျှ မလှုပ်တာကြောင့် ဟောက်ရွမ်း ဆွဲထမယ်လုပ်တော့
ဟင် သူငိုနေတာလား
အိပ်နေရင်းတောင် ရှိုက်ငိုနေရတဲ့
သူငယ်ချင်းလေးကို ဟောက်ရွမ်း သနားနေမှ အပ ဘာမှ မလုပ်နိုင်ခဲ့
"မား သားကိုပါ ခေါ်ခဲ့ပါ မား~~ ဟင့် မား"
"Yibo သတိထားအုံး Yibo!"
ဒီ လောက်ထိလှုပ်နိုးနေတာ မနိုးတဲ့ Yiboကို ဟောက်ရွမ်း အံ့သြလို့ မဆုံးပေ
ဟောက်ရွမ်း ဘာမှမလုပ်တတ်တဲ့အဆုံး
Yiboလက်ကိုသာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ပြီး ခလေးကိုချော့တိတ်သလိုရင်ဘတ်ကို ဖွဖွ ပုတ္ပေးနေမိလေသည်
သူငယ်ချင်း ခံစားချက် အစစ်အမှန်မခံစားဖူးတဲ့ ဟောက်ရွမ်းက Yiboနဲ့မှ ဖူးဖူးမှုတ်ထားချင်စိတ်ပေါက်နေလေသည်
~~~~~
မနက်အလင်းရောင်ပေါ်လာတော့ ခလေးတို့
အသီးသီး အနီးနားက ရေတံခွန်သေးသေးမှာ ကိုယ်လက်သန့်စင် သွားကြလေသည်
နည်းတူ Xiao Zhanလည်း လာသည်လေ
ပြီးတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေ
"မင်းတကယ်အဆင်ပြေတာလား"
"ပြေတယ်လေ ဟောက်ရွမ်းရဲ့ ငါအကောင်း~~~"
"အ့ အား ကျေး ကျေးဇူးပါ ရှင့် စီနီယာ~~"
Yiboစကားပင်မဆုံးလိုက် မြင်တွေ့လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ဘာမှလည်း ထပ်ထွက်မလာတော့
မြင်ကွင်းကတော့ မိန်းခလေးတစ်ယောက်
လှဲမယ်ဖြစ်တော့ ကိုကိုက လှမ်းဆွဲတော့ ထိုခလေးက ကနွဲ့ကလျာနဲ့ ကိုကို့ ရင်ခွင်ထဲ ပါလာရော ကိုကို့အပြုံးကလည်း ကြင်နာမှုအပြည့်ပဲ ကိုကို့အကြင်နာတွေ Yibo အတွက် 1% လောက်ဖြစ်ဖြစ် ရှိခဲ့ရင် အကောင်းသား မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလေ
Yiboက ဘာကိုရူးပြီး ငိုချင်နေရတာလဲ
"ထိုလူကို မြင်တိုင်း မင်းငိုင်ငိုင်သွားတာ
ငါတွေ့နေရတယ် မင်းဒီတိုင်းတာ ဆက်ဖြစ်နေမယ်ဆိုရင် ငါသူ့ကိုသွားထိုးမိတော့မယ်နော်!"
ဟောက်ရွမ်းအသံခပ်မာမာနဲ့ ပြောမှ
ထိုခလေးက မျက်ရည်တွေအမြန်သုတ်ပြီး
တဟီးဟီးနဲ့
"ဟောက်ရွမ္းကလည်း စိတ်ချည်းပဲ သွားမယ်လာ သူနဲ့ငါက တကယ်ဘာမှ မပတ်သက်ပါဘူးဆိုနေ"
Yiboတို့ အတူရယ်မောပြီး ကိုယ်လက်သန့်စင်သွားတာကို မကျေမနပ်မျက်ဝန်းနဲ့
ကြည့်နေသူလည်း ရှိနေခဲ့လေသည်
~~~~~~
Xiao Zhan ဘာကိုဒေါသထွက်နေမှန်း
တကယ်နားမလည်
သူစိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ တဲဖင်ဆီ
ရောက်လာတော့ သူ့အိတ်ဘေးက နို့တစ်ဗူး
'ကိုကိုသောက်လိုက် ကိုကိုအတွက် အဆင်ပြေမှာပါ'
Cinderella.
စာတိုလေးက နာမည်ကြောင့်
Xiao Zhanရဲ့ နှုတ်ခမ်းတောင့်လေး
ကော့ညွတ်သွားလေသည်
ပြီးတော့ နို့လေးရဲ့ အရသာကို ခံစားနေလေသည် Soy နို့ဘူးလေးက အရင်နေ့တွေလို မဟုတ်ပဲ သောက်ရတော်တော်ကောင်းနေလေသည်
~~~~~~
Game ဆော့ပြီး လူခွဲတော့
Yiboတို့အဖွဲ့မှာ ဖေးဖေး ဆိုတဲ့ ခလေးမလေးဘာလာလေသည် သူက ဝမ်ချောင်ရဲ့
အသည်းကျော်
ပြိုင်ပွဲအတွင်း သူနိုင်ကိုယ်နိုင်နဲ့
ပြိုင်ပွဲတိုင်းမှာ Yiboက အမြဲအနစ်နာခံရင်းပေါ့ Gameတစ်ခုမှာ သတိမထားပဲ သူ့လက်ကို တက်နင်းမိတာ စိတ်မဆိုးတဲ့အပြင်
ပျော်ပျော်ဆော့ဖို့သာ ပြောလိုက်သေးသည်
ထိုလူမျက်နှာပြောင်းသွားတာကို Yiboသတိမထားမိခဲ့
လက်ထိထားတဲ့အပြင္ လက်နာနာနဲ့ ရေထဲပြုတ်ကျတော့မလိုဖြစ်နေတဲ့ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ကိုလည်း သူ့အပြုံးနုနုနဲ့အတူ
ကယ်ခဲ့လေသည် ထိုသူက သူ့ကိုကျေးဇူးတင်ရင်း အမည်မသိခံစားချက်ခံစားနေရလေသည်
Yiboသတိမထားမိချိန်မှာပဲ လူအချို့ သူ့အပေါ်ကြည့်နေတဲ့ အကြည့်က ကြည်လင်နေလေရဲ့
ပြိုင်ပွဲတစ်ပွဲမှာ Yiboတို့နိုင်သွားလေသည်
ဒီတစ်ခေါက် Yiboအားလုံးနဲ့ စိတ်သန့်သန့်ဆော့နိုင်ပြီလို့ ခံစားမိလေသည်
"Yibo မင်းဆွဲကြိုးလှ လိုက်တာ"
သူတို့ ညစာဝိုင်းစားနေတုန်း ကောင်မလေးတစ်ယောက် သူ့ဆွဲကြိုးကို လှမ်းဆွဲလိုက်တော့
"မဆွဲနဲ့!"
သူအမြန်သူမလက်ကို ဘုတ်ထုတ်မိတော့ မိန်းခလေးက အရမ်းရှက်သွားသလို အားလုံးအကြည့်လည်း သူတို့ဆီ
"ဖေးဖေးငါတောင်းပန်~~~"
"ဟင့်!"
သူမငိုပြီး ပြေးထွက်သွားလေသည်
သူမနောက်ကို ဝမ်ချောင်ပြေးလိုက်သွားလေသည် Yiboကို ဒေါသနဲ့ ကြည့်ပြီးတော့ပေါ့
တောင်းပန်ပါတယ် ဖေးဖေးရာ ငါတကယ်လန့်သွားလို့
Yiboရဲ့ တောင်းပန်သံကိုတော့ ဘယ်သူမှမကြားခဲ့
"Honey"
"ကောကော! ဟင့်"
"မငိုပါနဲ့ Honey ကိုရင်နာလို့ပါ"
"ဟင့် Honey ရှက်တယ်"
ဖေးဖေး ဝမ်ချောင် ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ပြီး
ငိုနေလေသည်
Wang Yibo မင်းနဲ့ငါ ရန်သူပဲ
သူ့ကိုမျက်ရည်ကျအောင် မင်းလုပ်တယ်
မင်းသတိထားနေတော့
~~~~~~
ညရောက်တော့ Xiao Zhan အိပ်ယာဘေး
မှာ နို့တစ်ဗူး
ဘာရယ်မဟုတ် နို့ဗူးကိုကြည့်ရင်း သူ့နှုတ်ခမ်းပြုံးယောင်သမ်းလာလေသည်
~~~~~~
အ့
Yiboနဲ့ ဟောက်ရွမ်း အတူတူလမ်းလျှောက်နေရင်း လကြည့်နေတုန်း သူ့ကို အားနဲ့ ဝင်တိုက်တဲ့ ဝမ်ချောင်ကြောင့် ညီးမိသွားလေသည်
Yibo ညီးမိသွားတော့ ဟောက်ရွမ်းက ဒေါသနဲ့
"မင်း ဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ ဘာလို့ ရန်စတာလဲ"
"sorry ကွာ မတွေ့မိလို့ အမိုက်ထင်ပြီး နင်းမိသွားတာ"
"မင်း!!"
"ဟောက်ရွမ်း~"
ဟောက်ရွမ်း ရန်ဖြစ်တော့မည့်အနေအထားမို့ Yibo သူ့ကိုဆွဲပြီး ခေါင်းခါပြလေသည်
ဟောက်ရွမ်းငြိမ်ကျသွားတော့မှ ဝမ်ချောင်တို့ ဟားတိုက်ပြီး ထွက်ခွာသွားလေသည်
"ဟောက်ရွမ်း~~~"
သူတို့ထွက်သွားတာတောင် လိုက်ရိုက်တော့မလိုဖြစ်နေတဲ့ ဟောက်ရွမ်းကို သူမနည်း ဆွဲနေရလေသည်
"မင်းလည်း အတူတူပဲ ငါ့ဒေါသကို ဆွတယ်
အမြဲအငြိမ်မခံပါနဲ့လား!"
"အေးပါကွာ စိတ်လျော့ စိတ်လျော့"
"ကောကော စိတ်လျော့ စိတ်လျော့"
Yibo သူ့ရင်ဘတ်ကို လက္ပုတ်ပြီး
ချော့နေတာကိုကြည့်ရင်း ထိုလက်သွယ်သွယ်ကိုကြည့်ရင်း ဟောက်ရွမ်း အတွေးထဲ ဖြတ်ခနဲ ဝင်လာတာက ငယ်လေး
ငယ်လေးသာရှိသေးရင် သူလည်း ဒီအသက်အရွယ် ရှိနေပြီမလား
ခုတော့~~~
သူ့လက်ကို စိုက်ကြည့်နေရင်း မျက်ရည်ဝဲလာတဲ့ ဟောက်ရွမ်းကြောင့် Yibo ပြာသွားလေသည္
"ဟောက်ရွမ်း~မင်း မင်းဘာဖြစ်တာလဲ~"
"ငါ့ကို ကောကော လို့ခေါ်ကြည့်ပါလား"
မျည်ရည်လှဲ့ပြီး တောင်းဆိုသလို ပြောလာတဲ့ ဟောက်ရွမ်းကြောင့် Yibo ပြုံးပြီး
"ကောကော"
ဒီအပြုံးက နွေးထွေးလိုက်တာ
"ကောကော"
"ကောကော ငယ္လေးတိုစောင့္"
"ကောကော ဟီး"
"ကောလို့"
"ကောထိီကိုလာ"
"ကောကော ဟင့္ မပြန်ပါနဲ့"
"ကော ပြန် လာ ဟင့်"
"ကော တိရ နေမယ် ဟင့်"
"ကော တာ့တာ"
ငယ်လေးရဲ့ မပီကလာ ပီကလာ အသံလေးက ပဲ့တင်ထပ်လျက် ပြုံးလိုက်ရင် မျက်လုံးမှိတ်သွားသည်ထိ ပြုံးတတ်တဲ့ ငယ္လေး"ေ
သူ့ကို မပြန်ဖို့ တားဖူးတဲ့ငယ်လေး
"ကောကော"
သူ့ကိုစိုက်ကြည့်ပြီး အတွေနယ်ချဲ့
မျက်ရည်ကျနေတဲ့ ဟောက်ရွမ်းကြောင့်
သူစိတ်အာမကျေနပ်သေးထင်ပြီး Yibo ထပ်ခေါ်မိတော့
"မင္းပဲ ငါ့ကိုထားခဲ့တာ ငယ်လေး"
"ဟင်"
အစမရှိ အဆုံးမရှိ စကားကြောင့္ Yibo နားမလည် ပြီးတော့ လူကို ရုတ်တရက် တင်းတင်းလာဖက်တာကြောင့်
လူကတောင့်ခနဲ
"ဟောက် ဟောက်ရွမ်း မင်းအဆင်ပြေပါတယ်နော်"
Yibo ခေါ်မှ သတိကပ်လာတဲ့ဟောက်ရွမ်း
"အော် ငါ ဘာ ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး"
"ဟောက်ရွမ္း ~~"
ဟောက်ရွမ်းထိုသို့ပြောပြီး ထွက္သွားတာကြောင့် Yibo ပြေးလိုက်ရလေသည္
~~~~~~
ညရောက်တော့ ဟောက်ရွမ်းအရင် အိပ်ယာဝင်လေသည် မနက်ဖြန်ဆို ပြန်ပြီမလား
Yibo ဟောက်ရွမ်းပစ္စည်းပါ ဂရုတစိုက် သိမ်းပေးသေးသည်
နည်းတူ မနေ့ကလို Yibo ဆေးတစ်လုံး
သောက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားလေသည်
Yibo အသက်ရှူသံမှန်မှန် ကြားရတော့
ဟောက်ရွမ်း ထလာပြီး Yibo ဆေးဗူးကို ရှာလေသည်
ဟောတွေ့ပြီ ငင့္ ဆေးက ဒီ လောက္အများကြီးကို ကုန်ပြီတဲ့လား ဒီကောင္ တံဆိပ်ကို ခွာထားတာလား
ဟောက်ရွမ်းကြံရာမရသည့်အဆုံး
ဆေးတစ္လုံးကို ယူထားလိုက်လေသည်
ထို့နောက် သူလည်း အိပ်စက်ခြင်းဆီသို့
~~~~~
"ဟင့် မား"
"ရှင်တို့ လူယုတ်မာ ထွက်သွား"
"အား ကျွန်မ ခလေး"
"မား"
"ကိုကို ကယ်ပါ"
"ဟင့္ ပါး"
တိုက်ခိုက်မှုတစ်ခု မြင်ကွင်း
မီးလောင်နေတဲ့ ကားတစ်စီး
ငိုယိုနေတဲ့ ခလေးတစ်ယောက်နဲ့ သူ့မာတာမိခင်
သွေးအလိမ်းလိမ်းနဲ့ မားကိုအော်ခေါ်နေတဲ့
ခလေးတစ်ယောက်
"မား!!!"
Yibo အိပ်မက်ဆိုးထပ်မက်နေလေသည် သူအဓိပ္ပါယ်မဖော်တတ်ပေမဲ့ နာကျင်၏ သူတို့က ဘယ်သူတွေလည်း
Yibo သူ့ရင်ဘတ်ကို စမ်းမိတော့
"ဟင်"
ဆွဲကြိုးဘယ်ရောက်သွားတာလဲ
သူဘေးဘီမှာ မျက်ရည်တစမ်းစမ်းနဲ့ ရှာမိတော့ တွေ့မိတာက စာအတိုတစ်ခု
''မင်းရဲ့ ရတနာကို ပြန်လိုချင်ရင် ရေတံခွန်နားလာခဲ့''
Yibo စာကိုဖတ်ပြီးနောက်တော့ လူက
တစ်ယောက် ပြောင်းသွားသလို စိတ်မမှန်တော့တဲ့လူလို ပြောင်းသွားလေသည်
"Yi~~"
ဟောက်ရွမ်းပြန်လာတော့ Yibo တဲဖင်ကအထွက်
ဟောက်ရွမ်း နှုတ်ဆက်ဖို့ လုပ်ပေမဲ့ သူမမြင်ဖူးတဲ့ Yiboက သူ့ကိုတောင်မမြင်ပဲ
ဖြတ္လျှောက်သွားလေရဲ့
"Yibo မင်းဘယ္သွားမလို့လဲ!"
Yibo လျှောက်နေရင်းမှ ပြေးလိုက်လေသည် မြန္လိုက်တဲ့ ခြေလှမ်းတွေ
အစအဆုံးမြင်နေရတဲ့ Xiao Zhanက မနေနိုင္ပဲ လိုက်သွားတော့ သူ့သူငယ္ချင်းပါ လိုက်သွားကုန်လေသည်
Yibo သွားလိုက်တဲ့ နေရာက
ရေတံခွန်ဘက်
"မင်း ဘာလိုချင်တာလဲ"
"မင်းကို ထိုးချင်တာ"
"ဘာကြောင့်!! ငါ့ပစ္စည်းပြန်ပေး"
"ဟား ဟား "
Yiboထိန်းပြီးတောင်းနေပေမဲ့ သူ့ကိုမပေးပဲ ရယ်နေသေးတာကြောင့် Yibo ကျားတစ်ကောင်လို သူ့ဆီတိုးလာလေသည်
"ငါ့ကို ကြိုက်သလောက်ထိုးနိုင်တယ် ငါ့ကို ဆွဲကြိုးပြန်ပေး"
"ကောင်းသား"
ခွပ်!
တစ်ချက်တည်းနဲ့ လှဲကျပေမဲ့ ချက်ချင္းထတဲ့ Yibo နောက်တစ်ချက် လှဲကျတော့ ရောက်လာတဲ့ ဟောက်ရွမ္း
"ဝမ်ချောင် မင်း!"
ဟောက်ရွမ်းရဲ့ မျက်နှာရှေ့ ပေါ်လာတဲ့
Yiboရဲ့ လက်
သူ့ကိုတားထားတာ မပါနဲ့ ဆိုတဲ့သဘော
"ငါ့ကိစ္စပါ ဟောက်ရွမ္း မင်းမပါနဲ့ ရုံးခန်းရောက်နေအုံးမယ်"
နူးညံ့တဲ့ Yiboက ဘယ်လိုဖြစ်သွားတာလဲ
ဟောက်ရွမ်းနားမလည်သေးချင်မှာပဲ
ပြတ်ရှရှအသံက
"ငါ့ကိုပြန်ပေး ဝမ်ချောင်!!"
"ဟား ဟား လာယူ"
ဝမ်ချောင် သူ့သူငယ္ချင်းဆီ ဆွဲကြိုး ပစ်လိုက်လေသည် Yibo ဒေါသထွက်သွားပေမဲ့ လိုက်ဖမ်းနေရလေသည် ဟောက်ရွမ္းကူပေမဲ့ အချည်းနည်း
အစက Xiao Zhan ကြည့်ပဲကြည့္မယ် စဥ်းစားပေမဲ့ သူမနေနိုင် ဒီကောင်လေးကို သူပဲ အနိုင်ကျင့်ရမှာ အခုက
သူလာကယ်မလို့ ရှိသေး ရောက်ချလာတဲ့ ဆရာနဲ့ ကျောင်းသားအချို့
ဗွမ်း!!
ရေထဲပြုတ်ကျသွားတဲ့ တစ်ခုခု
"မား!!!! "
"ဝမ်ချောင်!! ငါပြောပါတယ်!! ပြန်ပေးလို့!!"
Yiboဟာ လုံးဝ ကျားတစ်ကောင်လို ပြောင်းသွားပြီး ဒေါသနဲ့ ဝမ်ချောင်ဆီ လေလို အလျင်နဲ့ ရောက်လာပြီး ဝမ်ချောင်ကို ထိုးထည့်လိုက်လေသည်
စူးစူးဝါးဝါးတားဆီးသံကြား ဝမ်ချောင်မျက်နှာပေါ် ဘယ်နှစ်ချက်ရောက်သွားမှန်းမသိတော့
"Yibo သတိကပ် !!!"
ဟောက်ရွမ်းဆွဲရင်း တားတော့ Yibo
သတိကပ်လာတော့
"မား!!"
ဟောက်ရွမ်းကော ဘေးက Xiao Zhanပါ သူမမြင် သူသိတာက ရေထဲ ကျသွားတဲ့ ဆွဲကြိုးဆီ
Yibo ထပြီး နောက်ကို ခြေလှမ်းတွေ ဆုတ်ရင်း စိတ်မှန်းကတော့ ကျသွားတဲ့ နေရာလောက်ဆီ
"သူဘာလုပ်နေတာလဲ"
ဆရာ့အသံကော ဗွက်လောရိုက်နေတဲ့ ကျောင်းသားသံပါ ကြားနေရပေမဲ့
သူဂရုမစိုက်
"မဟုတ်ဘူး Yibo!"
Xiao Zhan တားမြစ်သံတောင် မဆုံးသေး
Yiboက အရှိန်နဲ့ အစီးတန်နေတဲ့ ရေထဲ ခုန်ဆင်းသွားခဲ့ပြီ
"Wang Yibo!!"
ဆက်ရန်~~~
အဟမ္း မUnနဲ့ဆိုလို့ မUnဘူးနော်
Youတို့သဘောလိုက်ပေးပြီနော်
အဆုံးထိ လိုက်ပါလာပေးဖို့ဖိတ်ခေါ်ပါတယ်
ဒီခရီးမှာလည်း အတူတူသွားကြတာပေါ့
love you all🥰🥰
Zawgyi ver....
"မား ဟင့္ မား ဟင့္ မား ~~~"
ညသန္းေခါင္ လူတိတ္ခ်ိန္ေလာက္
ရိႈက္ငိုသံၾကားရတာေၾကာင့္ ေဟာက္ရြမ္း
ႏိုးလာေတာ့ ရိႈက္သံက သူ႔ေဘးက Yiboဆီမွာ
ကေဟာင္ကတမ္းနဲ႔ တိုးတိုးေလး ညီးေနတဲ့
Yiboကို ေဟာက္ရြမ္း စိတၸူစြာ ထၾကည့္ေလသည္
"Yibo Wang Yibo! ထ Wang Yibo"
ေဟာက္ရြမ္းႏိုးေပမဲ့ Yibo ဒုတ္ဒုတ္မ်ွ မလႈပ္တာေၾကာင့္ ေဟာက္ရြမ္း ဆြဲထမယ္လုပ္ေတာ့
ဟင္ သူငိုေနတာလား
အိပ္ေနရင္းေတာင္ ရိႈက္ငိုေနရတဲ့
သူငယ္ခ်င္းေလးကို ေဟာက္ရြမ္း သနားေနမွ အပ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့
"မား သားကိုပါ ေခၚခဲ့ပါ မား~~ ဟင့္ မား"
"Yibo သတိထားအံုး Yibo!"
ဒီ ေလာက္ထိလႈပ္ႏိုးေနတာ မႏိုးတဲ့ Yiboကို ေဟာက္ရြမ္း အံ့ၾသလို႔ မဆံုးေပ
ေဟာက္ရြမ္း ဘာမွမလုပ္တတ္တဲ့အဆံုး
Yiboလက္ကိုသာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခေလးကိုေခ်ာ့တိတ္သလိုရင္ဘတ္ကို ဖြဖြ ပုတၸေးေနမိေလသည္
သူငယ္ခ်င္း ခံစားခ်က္ အစစ္အမွန္မခံစားဖူးတဲ့ ေဟာက္ရြမ္းက Yiboနဲ႔မွ ဖူးဖူးမႈတ္ထားခ်င္စိတ္ေပါက္ေနေလသည္
~~~~~
မနက္အလင္းေရာင္ေပၚလာေတာ့ ခေလးတို႔
အသီးသီး အနီးနားက ေရတံခြန္ေသးေသးမွာ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ သြားၾကေလသည္
နည္းတူ Xiao Zhanလည္း လာသည္ေလ
ၿပီးေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ
"မင္းတကယ္အဆင္ေျပတာလား"
"ေျပတယ္ေလ ေဟာက္ရြမ္းရဲ့ ငါအေကာင္း~~~"
"အ့ အား ေက်း ေက်းဇူးပါ ရွင့္ စီနီယာ~~"
Yiboစကားပင္မဆံုးလိုက္ ျမင္ေတြ့လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ဘာမွလည္း ထပ္ထြက္မလာေတာ့
ျမင္ကြင္းကေတာ့ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္
လွဲမယ္ျဖစ္ေတာ့ ကိုကိုက လွမ္းဆြဲေတာ့ ထိုခေလးက ကႏြဲ႔ကလ်ာနဲ႔ ကိုကို႔ ရင္ခြင္ထဲ ပါလာေရာ ကိုကို႔အၿပံဳးကလည္း ၾကင္နာမႈအျပည့္ပဲ ကိုကို႔အၾကင္နာေတြ Yibo အတြက္ 1% ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ရိွခဲ့ရင္ အေကာင္းသား မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ
Yiboက ဘာကိုရူးၿပီး ငိုခ်င္ေနရတာလဲ
"ထိုလူကို ျမင္တိုင္း မင္းငိုင္ငိုင္သြားတာ
ငါေတြ့ေနရတယ္ မင္းဒီတိုင္းတာ ဆက္ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ငါသူ႔ကိုသြားထိုးမိေတာ့မယ္ေနာ္!"
ေဟာက္ရြမ္းအသံခပ္မာမာနဲ႔ ေျပာမွ
ထိုခေလးက မ်က္ရည္ေတြအျမန္သုတ္ၿပီး
တဟီးဟီးနဲ႔
"ေဟာက္ရြမ္းကလည္း စိတ္ခ်ည္းပဲ သြားမယ္လာ သူနဲ႔ငါက တကယ္ဘာမွ မပတ္သက္ပါဘူးဆိုေန"
Yiboတို႔ အတူရယ္ေမာၿပီး ကိုယ္လက္သန္႔စင္သြားတာကို မေက်မနပ္မ်က္ဝန္းနဲ႔
ၾကည့္ေနသူလည္း ရိွေနခဲ့ေလသည္
~~~~~~
Xiao Zhan ဘာကိုေဒါသထြက္ေနမွန္း
တကယ္နားမလည္
သူစိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ တဲဖင္ဆီ
ေရာက္လာေတာ့ သူ႔အိတ္ေဘးက နို့တစ္ဗူး
'ကိုကိုေသာက္လိုက္ ကိုကိုအတြက္ အဆင္ေျပမွာပါ'
Cinderella.
စာတိုေလးက နာမည္ေၾကာင့္
Xiao Zhanရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတာင့္ေလး
ေကာ့ၫြတ္သြားေလသည္
ၿပီးေတာ့ ႏို႔ေလးရဲ့ အရသာကို ခံစားေနေလသည္ Soy ႏို႔ဘူးေလးက အရင္ေန့ေတြလို မဟုတ္ပဲ ေသာက္ရေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနေလသည္
~~~~~~
Game ေဆာ့ၿပီး လူခြဲေတာ့
Yiboတို႔အဖြဲ႔မွာ ဖေးဖေး ဆိုတဲ့ ခေလးမေလးဘာလာေလသည္ သူက ဝမ္ေခ်ာင္ရဲ့
အသည္းေက်ာ္
ၿပိဳင္ပြဲအတြင္း သူႏိုင္ကိုယ္ႏိုင္နဲ႔
ၿပိဳင္ပြဲတိုင္းမွာ Yiboက အၿမဲအနစ္နာခံရင္းေပါ့ Gameတစ္ခုမွာ သတိမထားပဲ သူ႔လက္ကို တက္နင္းမိတာ စိတ္မဆိုးတဲ့အျပင္
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေဆာ့ဖို႔သာ ေျပာလိုက္ေသးသည္
ထိုလူမ်က္ႏွာေျပာင္းသြားတာကို Yiboသတိမထားမိခဲ့
လက္ထိထားတဲ့အျပင္ လက္နာနာနဲ႔ ေရထဲျပဳတ္က်ေတာ့မလိုျဖစ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကိုလည္း သူ႔အၿပံဳးႏုႏုနဲ႔အတူ
ကယ္ခဲ့ေလသည္ ထိုသူက သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္ရင္း အမည္မသိခံစားခ်က္ခံစားေနရေလသည္
Yiboသတိမထားမိခ်ိန္မွာပဲ လူအခ်ိဳ႕ သူ႔အေပၚၾကည့္ေနတဲ့ အၾကည့္က ၾကည္လင္ေနေလရဲ့
ၿပိဳင္ပြဲတစ္ပြဲမွာ Yiboတို႔ႏိုင္သြားေလသည္
ဒီတစ္ေခါက္ Yiboအားလံုးနဲ႔ စိတ္သန္႔သန္႔ေဆာ့ႏိုင္ၿပီလို႔ ခံစားမိေလသည္
"Yibo မင္းဆြဲႀကိဳးလွ လိုက္တာ"
သူတို႔ ညစာဝိုင္းစားေနတုန္း ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ သူ႔ဆြဲႀကိဳးကို လွမ္းဆြဲလိုက္ေတာ့
"မဆြဲနဲ႔!"
သူအျမန္သူမလက္ကို ဘုတ္ထုတ္မိေတာ့ မိန္းခေလးက အရမ္းရွက္သြားသလို အားလံုးအၾကည့္လည္း သူတို႔ဆီ
"ေဖးေဖးငါေတာင္းပန္~~~"
"ဟင့္!"
သူမငိုၿပီး ေျပးထြက္သြားေလသည္
သူမေနာက္ကို ဝမ္ေခ်ာင္ေျပးလိုက္သြားေလသည္ Yiboကို ေဒါသနဲ႔ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ေပါ့
ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေဖးေဖးရာ ငါတကယ္လန္႔သြားလို႔
Yiboရဲ့ ေတာင္းပန္သံကိုေတာ့ ဘယ္သူမွမၾကားခဲ့
"Honey"
"ေကာေကာ! ဟင့္"
"မငိုပါနဲ႔ Honey ကိုရင္နာလို႔ပါ"
"ဟင့္ Honey ရွက္တယ္"
ေဖးေဖး ဝမ္ေခ်ာင္ ရင္ခြင္ထဲ ဝင္ၿပီး
ငိုေနေလသည္
Wang Yibo မင္းနဲ႔ငါ ရန္သူပဲ
သူ႔ကိုမ်က္ရည္က်ေအာင္ မင္းလုပ္တယ္
မင္းသတိထားေနေတာ့
~~~~~~
ညေရာက္ေတာ့ Xiao Zhan အိပ္ယာေဘး
မွာ ႏို႔တစ္ဗူး
ဘာရယ္မဟုတ္ ႏို႔ဗူးကိုၾကည့္ရင္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္းၿပံဳးေယာင္သမ္းလာေလသည္
~~~~~~
အ့
Yiboနဲ႔ ေဟာက္ရြမ္း အတူတူလမ္းေလ်ွာက္ေနရင္း လၾကည့္ေနတုန္း သူ႔ကို အားနဲ႔ ဝင္တိုက္တဲ့ ဝမ္ေခ်ာင္ေၾကာင့္ ညီးမိသြားေလသည္
Yibo ညီးမိသြားေတာ့ ေဟာက္ရြမ္းက ေဒါသနဲ႔
"မင္း ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ ဘာလို႔ ရန္စတာလဲ"
"sorry ကြာ မေတြ့မိလို႔ အမိုက္ထင္ၿပီး နင္းမိသြားတာ"
"မင္း!!"
"ေဟာက္ရြမ္း~"
ေဟာက္ရြမ္း ရန္ျဖစ္ေတာ့မည့္အေနအထားမို႔ Yibo သူ႔ကိုဆြဲၿပီး ေခါင္းခါျပေလသည္
ေဟာက္ရြမ္းၿငိမ္က်သြားေတာ့မွ ဝမ္ေခ်ာင္တို႔ ဟားတိုက္ၿပီး ထြက္ခြာသြားေလသည္
"ေဟာက္ရြမ္း~~~"
သူတို႔ထြက္သြားတာေတာင္ လိုက္ရိုက္ေတာ့မလိုျဖစ္ေနတဲ့ ေဟာက္ရြမ္းကို သူမနည္း ဆြဲေနရေလသည္
"မင္းလည္း အတူတူပဲ ငါ့ေဒါသကို ဆြတယ္
အၿမဲအၿငိမ္မခံပါနဲ႔လား!"
"ေအးပါကြာ စိတ္ေလ်ာ့ စိတ္ေလ်ာ့"
"ေကာေကာ စိတ္ေလ်ာ့ စိတ္ေလ်ာ့"
Yibo သူ႔ရင္ဘတ္ကို လကၸုတ္ၿပီး
ေခ်ာ့ေနတာကိုၾကည့္ရင္း ထိုလက္သြယ္သြယ္ကိုၾကည့္ရင္း ေဟာက္ရြမ္း အေတြးထဲ ျဖတ္ခနဲ ဝင္လာတာက ငယ္ေလး
ငယ္ေလးသာရိွေသးရင္ သူလည္း ဒီအသက္အရြယ္ ရိွေနၿပီမလား
ခုေတာ့~~~
သူ႔လက္ကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္း မ်က္ရည္ဝဲလာတဲ့ ေဟာက္ရြမ္းေၾကာင့္ Yibo ျပာသြားေလသည္
"ေဟာက္ရြမ္း~မင္း မင္းဘာျဖစ္တာလဲ~"
"ငါ့ကို ေကာေကာ လို႔ေခၚၾကည့္ပါလား"
မ်ည္ရည္လွဲ႔ၿပီး ေတာင္းဆိုသလို ေျပာလာတဲ့ ေဟာက္ရြမ္းေၾကာင့္ Yibo ၿပံဳးၿပီး
"ေကာေကာ"
ဒီအၿပံဳးက ေနြးေထြးလိုက္တာ
"ေကာေကာ"
"ေကာေကာ ငယႅေးတိုေစာင့္"
"ေကာေကာ ဟီး"
"ေကာလို႔"
"ေကာထီကိုလာ"
"ေကာေကာ ဟင့္ မျပန္ပါနဲ႔"
"ေကာ ျပန္ လာ ဟင့္"
"ေကာ တိရ ေနမယ္ ဟင့္"
"ေကာ တာ့တာ"
ငယ္ေလးရဲ့ မပီကလာ ပီကလာ အသံေလးက ပဲ့တင္ထပ္လ်က္ ၿပံဳးလိုက္ရင္ မ်က္လံုးမိွတ္သြားသည္ထိ ၿပံဳးတတ္တဲ့ ငယႅေး"ေ
သူ႔ကို မျပန္ဖို႔ တားဖူးတဲ့ငယ္ေလး
"ေကာေကာ"
သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီး အေတြနယ္ခ်ဲ့
မ်က္ရည္က်ေနတဲ့ ေဟာက္ရြမ္းေၾကာင့္
သူစိတ္အာမေက်နပ္ေသးထင္ၿပီး Yibo ထပ္ေခၚမိေတာ့
"မင္းပဲ ငါ့ကိုထားခဲ့တာ ငယ္ေလး"
"ဟင္"
အစမရိွ အဆံုးမရိွ စကားေၾကာင့္ Yibo နားမလည္ ၿပီးေတာ့ လူကို ရုတ္တရက္ တင္းတင္းလာဖက္တာေၾကာင့္
လူကေတာင့္ခနဲ
"ေဟာက္ ေဟာက္ရြမ္း မင္းအဆင္ေျပပါတယ္ေနာ္"
Yibo ေခၚမွ သတိကပ္လာတဲ့ေဟာက္ရြမ္း
"ေအာ္ ငါ ဘာ ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး"
"ေဟာက္ရြမ္း ~~"
ေဟာက္ရြမ္းထိုသို႔ေျပာၿပီး ထြက္သြားတာေၾကာင့္ Yibo ေျပးလိုက္ရေလသည္
~~~~~~
ညေရာက္ေတာ့ ေဟာက္ရြမ္းအရင္ အိပ္ယာဝင္ေလသည္ မနက္ျဖန္ဆို ျပန္ၿပီမလား
Yibo ေဟာက္ရြမ္းပစၥည္းပါ ဂရုတစိုက္ သိမ္းေပးေသးသည္
နည္းတူ မေန့ကလို Yibo ေဆးတစ္လံုး
ေသာက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္
Yibo အသက္ရႉသံမွန္မွန္ ၾကားရေတာ့
ေဟာက္ရြမ္း ထလာၿပီး Yibo ေဆးဗူးကို ရွာေလသည္
ေဟာေတြ့ၿပီ ငင့္ ေဆးက ဒီ ေလာက္အမ်ားႀကီးကို ကုန္ၿပီတဲ့လား ဒီေကာင္ တံဆိပ္ကို ခြာထားတာလား
ေဟာက္ရြမ္းႀကံရာမရသည့္အဆံုး
ေဆးတစႅံုးကို ယူထားလိုက္ေလသည္
ထို႔ေနာက္ သူလည္း အိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔
~~~~~
"ဟင့္ မား"
"ရွင္တို႔ လူယုတ္မာ ထြက္သြား"
"အား ကြၽန္မ ခေလး"
"မား"
"ကိုကို ကယ္ပါ"
"ဟင့္ ပါး"
တိုက္ခိုက္မႈတစ္ခု ျမင္ကြင္း
မီးေလာင္ေနတဲ့ ကားတစ္စီး
ငိုယိုေနတဲ့ ခေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ သူ႔မာတာမိခင္
ေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ႔ မားကိုေအာ္ေခၚေနတဲ့
ခေလးတစ္ေယာက္
"မား!!!"
Yibo အိပ္မက္ဆိုးထပ္မက္ေနေလသည္ သူအဓိပၸါယ္မေဖာ္တတ္ေပမဲ့ နာက်င္၏ သူတို႔က ဘယ္သူေတြလည္း
Yibo သူ႔ရင္ဘတ္ကို စမ္းမိေတာ့
"ဟင္"
ဆြဲႀကိဳးဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ
သူေဘးဘီမွာ မ်က္ရည္တစမ္းစမ္းနဲ႔ ရွာမိေတာ့ ေတြ့မိတာက စာအတိုတစ္ခု
''မင္းရဲ့ ရတနာကို ျပန္လိုခ်င္ရင္ ေရတံခြန္နားလာခဲ့''
Yibo စာကိုဖတ္ၿပီးေနာက္ေတာ့ လူက
တစ္ေယာက္ ေျပာင္းသြားသလို စိတ္မမွန္ေတာ့တဲ့လူလို ေျပာင္းသြားေလသည္
"Yi~~"
ေဟာက္ရြမ္းျပန္လာေတာ့ Yibo တဲဖင္ကအထြက္
ေဟာက္ရြမ္း ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ လုပ္ေပမဲ့ သူမျမင္ဖူးတဲ့ Yiboက သူ႔ကိုေတာင္မျမင္ပဲ
ျဖတႅ်ွောက္သြားေလရဲ့
"Yibo မင္းဘယ္သြားမလို႔လဲ!"
Yibo ေလ်ွာက္ေနရင္းမွ ေျပးလိုက္ေလသည္ ျမႏႅိုက္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြ
အစအဆံုးျမင္ေနရတဲ့ Xiao Zhanက မေနႏိုငၸဲ လိုက္သြားေတာ့ သူ႔သူငယၡ်င္းပါ လိုက္သြားကုန္ေလသည္
Yibo သြားလိုက္တဲ့ ေနရာက
ေရတံခြန္ဘက္
"မင္း ဘာလိုခ်င္တာလဲ"
"မင္းကို ထိုးခ်င္တာ"
"ဘာေၾကာင့္!! ငါ့ပစၥည္းျပန္ေပး"
"ဟား ဟား "
Yiboထိန္းၿပီးေတာင္းေနေပမဲ့ သူ႔ကိုမေပးပဲ ရယ္ေနေသးတာေၾကာင့္ Yibo က်ားတစ္ေကာင္လို သူ႔ဆီတိုးလာေလသည္
"ငါ့ကို ႀကိဳက္သေလာက္ထိုးႏိုင္တယ္ ငါ့ကို ဆြဲႀကိဳးျပန္ေပး"
"ေကာင္းသား"
ခြပ္!
တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ လွဲက်ေပမဲ့ ခ်က္ခ်င္းထတဲ့ Yibo ေနာက္တစ္ခ်က္ လွဲက်ေတာ့ ေရာက္လာတဲ့ ေဟာက္ရြမ္း
"ဝမ္ေခ်ာင္ မင္း!"
ေဟာက္ရြမ္းရဲ့ မ်က္ႏွာေရ႔ွ ေပၚလာတဲ့
Yiboရဲ့ လက္
သူ႔ကိုတားထားတာ မပါနဲ႔ ဆိုတဲ့သေဘာ
"ငါ့ကိစၥပါ ေဟာက္ရြမ္း မင္းမပါနဲ႔ ရံုးခန္းေရာက္ေနအံုးမယ္"
ႏူးညံ့တဲ့ Yiboက ဘယ္လိုျဖစ္သြားတာလဲ
ေဟာက္ရြမ္းနားမလည္ေသးခ်င္မွာပဲ
ျပတ္ရွရွအသံက
"ငါ့ကိုျပန္ေပး ဝမ္ေခ်ာင္!!"
"ဟား ဟား လာယူ"
ဝမ္ေခ်ာင္ သူ႔သူငယၡ်င္းဆီ ဆြဲႀကိဳး ပစ္လိုက္ေလသည္ Yibo ေဒါသထြက္သြားေပမဲ့ လိုက္ဖမ္းေနရေလသည္ ေဟာက္ရြမ္းကူေပမဲ့ အခ်ည္းနည္း
အစက Xiao Zhan ၾကည့္ပဲၾကည့္မယ္ စဥ္းစားေပမဲ့ သူမေနႏိုင္ ဒီေကာင္ေလးကို သူပဲ အႏိုင္က်င့္ရမွာ အခုက
သူလာကယ္မလို႔ ရိွေသး ေရာက္ခ်လာတဲ့ ဆရာနဲ႔ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕
ဗြမ္း!!
ေရထဲျပဳတ္က်သြားတဲ့ တစ္ခုခု
"မား!!!! "
"ဝမ္ေခ်ာင္!! ငါေျပာပါတယ္!! ျပန္ေပးလို႔!!"
Yiboဟာ လံုးဝ က်ားတစ္ေကာင္လို ေျပာင္းသြားၿပီး ေဒါသနဲ႔ ဝမ္ေခ်ာင္ဆီ ေလလို အလ်င္နဲ႔ ေရာက္လာၿပီး ဝမ္ေခ်ာင္ကို ထိုးထည့္လိုက္ေလသည္
စူးစူးဝါးဝါးတားဆီးသံၾကား ဝမ္ေခ်ာင္မ်က္ႏွာေပၚ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ေရာက္သြားမွန္းမသိေတာ့
"Yibo သတိကပ္ !!!"
ေဟာက္ရြမ္းဆြဲရင္း တားေတာ့ Yibo
သတိကပ္လာေတာ့
"မား!!"
ေဟာက္ရြမ္းေကာ ေဘးက Xiao Zhanပါ သူမျမင္ သူသိတာက ေရထဲ က်သြားတဲ့ ဆြဲႀကိဳးဆီ
Yibo ထၿပီး ေနာက္ကို ေျခလွမ္းေတြ ဆုတ္ရင္း စိတ္မွန္းကေတာ့ က်သြားတဲ့ ေနရာေလာက္ဆီ
"သူဘာလုပ္ေနတာလဲ"
ဆရာ့အသံေကာ ဗြက္ေလာရိုက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားသံပါ ၾကားေနရေပမဲ့
သူဂရုမစိုက္
"မဟုတ္ဘူး Yibo!"
Xiao Zhan တားျမစ္သံေတာင္ မဆံုးေသး
Yiboက အရိွန္နဲ႔ အစီးတန္ေနတဲ့ ေရထဲ ခုန္ဆင္းသြားခဲ့ၿပီ
"Wang Yibo!!"
ဆက္ရန္~~~
အဟမ္း မUnနဲ႔ဆိုလို႔ မUnဘူးေနာ္
Youတို႔သေဘာလိုက္ေပးၿပီေနာ္
အဆံုးထိ လိုက္ပါလာေပးဖို႔ဖိတ္ေခၚပါတယ္
ဒီခရီးမွာလည္း အတူတူသြားၾကတာေပါ့
love you all🥰🥰