Myra's P.O.V
Nag-ayos ako ng mga gamit ko dahil matagal akong mawawala.
"Ma, i-text niyo na lang po ako kung kailangan niyo ako dito ha, saka mag-iingat po kayo palagi. I-lock niyo po yung pinto agad tutal kayo na lang naman po ditto," sabi ko habang nagtitiklop ng mga damit ko.
Lilipat na muna ako sa bahay ni Sir at nakahanap ako ng trabaho online. Kaya kahit nasa bahay ako ay magkaka-income ako.
"Anak, 'wag mo ako alalahanin, ikaw ang mag-ingat tutal sabi mo malayo. Madami naman akong kaibigan dito para tayong pamilyang magkakapitbahay dito," sabi ni Mama.
"Ibibilin ko po kayo sa kanila," sabi ko at ngumiti kay Mama.
Nag-abot sa akin si Mama ng pera pero hindi ko ito tinanggap.
"Mama, okay lang po," sabi ko at ngumiti lang.
"Maliit lang naman 'to anak," sabi ni Mama.
"Tsk, kahit na ba, Ma," sambit ko.
Inayos ko na 'yong mga gamit ko at inilagay sa bag ko ang mga damit ko. Nang matapos ako ay nagpaalam na ako kay Mama na aalis na ako.
Tumawag ako sa mga kapitbahay namin na aalis na ako kaya sana tignan-tignan nila si Mama. Mahirap sa loob ko na iwanan si Mama dito. Pero hindi pa ako handang makarinig ng mga masasakit na salita mula sa kaniya. Ayoko pang makarinig ng pagka-disappoint.
Dahil low budget lang ako ay nag jeep lang ako, kahit hassle ang byahe ay kailangan tiisin. Nilakad ko lang din simula kanto hanggang bahay ni Sir. Pagkarating ko sa bahay ni Sir ay ubos na ang lakas ko. Kinalampag ko ang gate niya para lumabas siya.
"Sir," sambit ko.
Tinitigan niya muna ako at ang mga bagaheng dala-dala ko.
"Naglayas ka ba?" tanong ni Sir bago buksan ang gate.
"Obvious po ba?" tanong ko.
"Ewan ko sa 'yo, buntis ka tapos ganiyan kabibigat ang mga dala mo?" sabi ni sir at kinuha ang dalawang bag na dala ko.
Napahawak ako sa puso ko na malakas ang kabog dahil hingal pa rin ako sa paglalakad.
"Sir, pwede po makahingi ng tubig?" tanong ko.
"Ano ba nangyare? Bakit ka naglayas? Nalaman ba ng Mama mo?" tanong ni Sir.
Inirapan ko naman ito.
"So? Mamamatay muna ako?" tanong ko.
"Oo na," sabi ni sir at tumungo sa kusina para kuhanan ako ng tubig.
Bumalik si sir na may dalang isang baso at isang pitsel.
"Bakit may pitsel pa?" tanong ko.
"Baka kulang sa 'yo isang baso," sabi ni Sir.
Sinamaan ko lang ito ng tingin at uminom na ng tubig. Sobrang napagod ako sa paglalakad dahil medyo may kalayuan din. Wala naman akong choice dahil kulang na ang pera ko pang trycicle.
"Sir? pwede po ba ako mag-stay muna dito sa bahay mo?" tanong ko.
"Tingin mo ba may space ka pa rito?" mataray na tanong ni Sir.
"Bwiset! Sige 'wag na! Kung hindi lang ikaw ang ama nito hindi ako makikitira rito!" galit kong sambit.
Aalis na sana ako pero pinigilan ako ni Sir.
"Wag ka na magalit, papatirahin na kita dito basta sabihin mo muna kung anong nangyare," sabi ni Sir.
"Hindi pa alam ni Mama," sabi ko.
"Oh? Bakit nandito ka?" tanong ni Sir.
"Hindi ko nga kasi alam kung paano sasabihin kay Mama na buntis ako. Tapos hindi ko pa boyfriend 'yong nakabuntis sa 'kin! Sinong magulang ang hindi magagalit 'di ba?" sabi ko.
"Oh tapos?" tanong ni Sir.
"Eh-- kase-- sabi ko kay Mama may trabaho ako sa malayong lugar kaya kailangan ko umalis. Hindi pa ako handa na malaman niya," sabi ko at napayuko.
Gusto ko na lang magpakain sa lupa kesa harapin ang katotohanan.
"So? Paano 'yan? Dito ka sa sala matutulog?" tanong ni sir at dinala ang mga bag ko sa kwarto niya.
Hay naku! Lintek na kwarto 'yan, naaalala ko yung nangyare sa 'min dati! Baby ko hindi ko akalaing mabubuo ka.
"Oo," sabi ko.
"Sige, diyan ka na muna may bibilin lang ako sa palengke," sabi ni sir at lumakad na paalis.
Ngayong araw rin ang Anniversary namin ni Nhel. Magkikita kami mamayang hapon sa Mall at dahil maaga pa matutulog muna ako, sumasama na naman ang pakiramdam ko dahil sa pagod.
Nag-set ako ng alarm at humiga na sa sofa ni Sir at taimtim na natulog.
**************
Nagising ako ng marinig ko ang alarm ng cellphone ko. Pagdilat ko ay nakita ko si sir na hawak ang phone ko.
"Hoy!" sigaw ko at inagaw sa kaniya ang phone.
"Bakit ba may alarm? Nakakailan na 'yan ah? Ilang beses ko na rin pinatay," sabi ni sir.
"Ha? Ano? Bakit mo pinapatay?!" inis kong tanong at tinignan ang oras.
4:30 pm na.
Supposed to be magkikita kami ng 4:45 pm. Sa Mall.
"Sh*t naman kasi! Nag-alarm ako ng 3:30pm e!" inis kong sigaw kay sir at tumakbo sa kwarto ni sir para kumuha ng damit.
"Myra naman! Mag-ingat ka nga! Takbo ka ng takbo eh buntis ka!" galit na sigaw ni sir sa akin.
Hindi ko ito pinansin at nagtungo ako sa banyo para magbihis.
Si Nhel ang mahalaga ngayon. Hindi na ako nagpaalam pa kay sir, kinuha ko ang regalo ko kay Nhel at agad na umalis. Chineck ko ang oras sa phone ko at 5 pm na.
Nang makita ko si Nhel ay parang huminto ang mundo ko. Sobrang saya ko ngayon na nasa harap ko na ang lalakeng pinakamamahal ko, ang lalakeng matagal ko nang hinihintay.
"Love! I missed you so much," sabi ni Nhel at niyakap ako.
"Love! Ang saya-saya ko," sabi ko at hindi na bumitaw pa sa yakap niya.
"Halata nga Love, kasi hindi na ako makahinga sa yakap mo," natatawang sabi ni Nhel kaya bumitaw na ako.
"Tara sa food court," sabi ko at naglakad na kami.
"Ang ganda mo, Love," sabi ni Nhel, 'eto 'yung sobrang namiss ko sa kaniya after a year na hindi kami nagkita. Everyday niya ako sinasabihan na maganda ako.
"Love, I love you," sabi ko at naupo na kami.
"Sus, naglalambing ang baby ko, I love you too po," sabi ni Nhel at inabot sa akin ang isang paper bag. "Happy Anniversary," dagdag pa nito.
"Love, Happy Anniversary din," sabi ko at inabot din sa kaniya ang regalo ko.
Sobrang galak naman niya at binuksan agad ang bigay ko. Hindi ko mapigilang hindi malungkot dahil pwede na niya akong iwanan ano mang oras dahil sasabihin ko na sa kaniya 'yong kalagayan ko.
"Love, may sasabihin ako," panimula ko.
"Sige lang sabihin mo na, thank you dito ah. Sakto sa 'kin yung damit," sabi ni Nhel.
Huminga muna ako ng malalim at ngumiti ng mapait, parang hindi ko kaya, gusto ko na lang umiyak sa harap niya.
"Nhel, I'm sorry," sabi ko at tumulo na ang luha ko dahil hindi ko na ito mapigilan.
"Ha? Love bakit?" tanong ni Nhel.
Nakita ko ang pagaalala sa mga mata niya, 'eto yung mamimiss ko ng sobra.
"Buntis ako," sabi ko at napatakip ng mukha at pinunasan ang luha ko.
"Ha? Prank ba 'to Love? Vlogger ka na ba ngayon? Nasaan yung camera mo ha?" tanong ni Nhel at matawa-tawa pa ito.
"Nhel," sambit ko at patuloy pa rin sa pag-iyak.
"Myra, paano?" tanong nito.
"Nhel, I'm sorry. Hindi ko ginusto 'yon maniwala ka sa 'kin kasi ikaw talaga 'yong mahal ko," sabi ko.
"How could you say that, Myra! Paanong hindi mo sinadya e ginawa mo! Nakipag--Putangina!" sabi ni Nhel at nakita ko ang pagtulo ng luha sa kaniyang mga mata.
"Mahal na mahal kita," iyon lang ang tanging nasabi ko.
"Sinong ama?" tanong nito nang hindi tumitingin sa akin.
"Si sir John," sabi ko at nagpunas ng luha.
"Sana maging masaya kayo," sabi ni Nhel at tumayo.
"Magkakapamilya ka na, take care always, Myra. Gusto ko lang sabihin sa 'yo na, mahal pa rin kita kahit ganito pero sorry kase I can't handle it anymore," sabi ni Nhel at naglakad na palayo.
Naiwan akong nakaupo at umiiyak. Dumukdok lang ako dahil may mga tao na tumitingin sa amin.
"I'm sorry, Love," bulong ko sa sarili ko.
*********