ဟတ္ပီး…ေဟာ္လိုးဝင္း။
ဟုိဘက္လမ္းကမီးထိန္ထိန္…ဒီဘက္လမ္းကမီးထိန္ထိန္… အၿပိဳင္အဆိုင္ထိန္ထိန္လင္းပါတဲ့ ဖ႐ုံသီးေလးတို႔ရဲ႕အိမ္…။
ဒီညဟာ ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ ဖ႐ုံသီးဆန္ေနသည္။ ေဟာ္လိုးဝင္းအတြက္ ဘာေၾကာင့္ဖရုံသီးေတြျဖစ္ေနတာလဲ သိခ်င္ရင္ေတာ့ ထံုးစမ္းအတိုင္း အင္တာနက္မွာရွာၾကည့္ပါ။ က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ ဖရုံသီးေတြနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး ကေလးတုန္းကလည္း ေသာက္ဖက္မလုပ္သလို အခုလည္းေသာက္ဖက္လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကေလးတုန္းက သၾကားလံုးေတြ၊ ေဝဖာေတြ၊ ေခ်ာကလက္ေတြနဲ႔ ေသာက္လုပ္ရႈပ္ေနခဲ့ၿပီး အခုကေတာ့ ဝတ္စံုဒီဇိုင္းေတြနဲ႔ေပါ့။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့သူပံုစံဝတ္ခြင့္ရတာ ေဟာ္လိုးဝင္းပဲရွိတာကိုး။
BDSM သားေရအက်ႌေတြဝတ္ၿပီး လူၾကားထဲေလွ်ာက္သြားလို႔ရတယ္။ 'Sexy and i know it' သီခ်င္းထဲကလို ေျပာင္လတ္ၿပီး တုန္ခါေနတဲ့ သံုးေျမႇာင္႕အတြင္းခံေဘာင္းဘီေတြလည္း ဝတ္လို႔ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အၾကိဳက္ကေတာ့ ယူနီေဖာင္းေတြပါပဲ။ စစ္ယူနီေဖာင္း၊ ယာဥ္ထိန္းရဲယူနီေဖာင္း၊ ရဲယူနီေဖာင္း၊ သေဘာၤသားယူနီေဖာင္း… ျပီးေတာ့ အဲယူနီေဖာင္းေတြက ေဘာ္ဒီအမိုက္စားေတြေပၚမွာရွိေနရင္ ပိုႀကိဳက္မယ္။
Merv နဲ႔အတူ အဖိုးႀကီးေဂ်ာ္႔ဒ္သစ္ပင္ကို TP-ing လုပ္ဖို႔ ေျပာထားေပမဲ့ Toilet Paper ေတြသြားယူတာ နာရီဝက္ေတာင္ၾကာေနၿပီမို႔ ကၽြန္ေတာ္အခန္းျပန္ၿပီး ရဲအရာရွိဝတ္စံုလဲဝတ္လိုက္သည္။ ဝတ္ခ်င္လြန္းလို႔မတ္စ္ေတာင္းမသြားခင္ကတည္းက ျပန္႔ေနေအာင္ မီးပူတိုက္ထားေတာ့ အခု က်ြန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚမွာ ခ်ပ္ကပ္ေနသည္။ ေကာ္လံနဲ႔ နက္ခ္တိုင္ကို စမတ္အက်ဆံုးျဖစ္ေအာင္ခ်ိန္ဆျပီး ခါးပတ္ေခါင္းကိုလည္းက်ပ္ေနေအာင္ ျပင္လိုက္သည္။ လက္ထိပ္ကိုခါးၾကားအိတ္ကပ္မွာခ်ိန္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာဖမ္းခံခ်င္တဲ့သူရွိရင္ ေကာင္းမွာပဲဟု ညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြးမိသည္။
ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္အေနနဲ႔ ကိုယ္လံုးေပၚမွန္မွာ ကိုယ့္ဖင္ကိုျပန္ၾကည့္သည္။ ပြတ္ၾကည့္သည္။ အားလံုးေနရာတက်နဲ႔ အဆင္ေျပေနၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ပူရွိန္းနံ႔ေရေမႊးကိုစြတ္ၿပီး သစ္ပင္ႀကီးဆီျပန္သြားသည္။
ေသစမ္း။ ငါ့ကိုသာတက္ခ်သြားပါေတာ့။
သစ္ပင္ေအာက္မွာစကၠဴလိပ္ေတြခ်ၿပီး ေစာင့္ေနတဲ့ Merv ကိုကၽြန္ေတာ္ ဒီဘက္လမ္းကေနေတြ႕ၿပီး စိတ္ထဲက်ိန္ဆဲမိသြားတာပါ။ နက္ျပာေရာင္ကုတ္အရွည္ႀကီးဝတ္ထားၿပီး ဟယ္ရီေပၚတာကို ဂရစ္ဖင္ေဒါအေဆာင္ပို႔ေပးတဲ့ စကားေျပာတဲ့လိုဦးထုပ္ပံုစံမ်ိဳးကိုေဆာင္းထားသည္။ သူ႔ဆံပင္က အနီရင့္ရင့္အေရာင္ေျပာင္းေနၿပီး မ်က္ႏွာေပၚကမွဲ႕ေျခာက္ေလးေတြကေတာ့ အၿမဲလိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနသည္။ စုန္းထီးေလးလိုဝတ္စားထားတဲ့ Merv မဟုတ္ဘဲ လူသား Merv ကေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပဳစားဖို႔လံုေလာက္ေနတာ အခုေတာ့ စိတ္ထဲကက်ိန္ဆဲသလိုပဲ။ ေသစမ္း။ ငါ့ကိုသာတက္ခ်သြားပါေတာ့…။
" မင္းဆံပင္ေတြဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ !? "
" ကေလးေတြသၾကားလံုးလာေတာင္းတာ ငါ့မွာမရွိလို႔သူတို႔ေဆးမႈတ္တာခံရမယ္ဆိုၿပီး တေခါင္းလံုးလုပ္ခ်သြားတာ။ ရဲသားႀကီး ကေလးဆိုးေတြကိုဖမ္းေပးပါဦး ဟား ဟား "
" သၾကားလံုးေတြမရွိတဲ့မင္းကိုပဲဖမ္းခ်င္တယ္။ ေဟာ္လိုးဝင္းမွာ သၾကားလံုးေတြမရွိဘူးတဲ့လား? မင္းကဖမ္းခံဖို႔ျပစ္ခ်က္လံုေလာက္ေနၿပီ Merv "
Merv ကိုရႊတ္ေနာက္ေနာက္လုပ္ရင္းျပန္ေျပာလိုက္ျပီး ခါးမွာခ်ိတ္လာတဲ့လက္ထိပ္ကို ထုတ္ျပမယ္ဆိုကာမွ လက္ကခါးပတ္ေခါင္းကို ကေယာင္ကတမ္းသြားျဖဳတ္ေနသည္။ Merv က စကၠဴလိပ္ေတြကုန္းေကာက္ေနလို႔ ေတာ္ေသးသည္။
" မင္းက ေတာ္ေတာ္အက်င့္မေကာင္းတဲ့ ရဲပဲ "
သစ္ပင္ေပၚတက္ဖို႔ ေလွကားေထာင္ၿပီး Merv အေပၚကတက္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္က သူသစ္ပင္ဂြၾကားမွာမထိုင္ေသးခင္ထိ ေလွကားကိုကိုင္ေပးရင္း ေအာက္ကေနေစာင္မၾကည့္႐ႈေပးရသည္။ ေနာက္ေတာ့သူအေပၚကေန ကၽြန္ေတာ္ပစ္ေပးသမွ် စကၠဴလိပ္ေတြကို ဖမ္းၿပီး ဟိုဘက္ဒီဘက္ ျပန္ပစ္ေပးရင္း သစ္ပင္ကို TP-ing လုပ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲလုပ္ေနတာျမင္ေတာ့ တျခားျဖတ္သြားျဖတ္လာေတြလည္းဝင္လုပ္ကူၾကသည္။ သစ္ပင္ႀကီးတစ္ခုလံုး စကၠဴေတြတို႔လို႔တန္းလန္းနဲ႔ ျဖဴျဖဴေဖြးသြားမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရပ္သည္။
အားလံုးၿပီးသြားေတာ့ တျခားသူေတြလည္းသူတို႔သြားစရာရွိတာဆက္သြားၾကသည္။ ေဟာ္လိုးဝင္းညသည္အခုမွအစပဲရွိေသးသည္။ ေလွကားေထာင္ထားတာကို အသံုးလိုလို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ လာေရြ႕သြားပံုရသည္။ Merv ျပန္ဆင္းဖို႔ခက္ခဲေနသည္။
" ေလွကားကိုဘယ္နားသြားသိမ္းလိုက္လဲ မသိဘူး။ ငါလံုးဝမေတြ႕ဘူး "
" ခ်ီး! ဒါဆို ငါခုန္ခ်ရေတာ့မွာလား "
သစ္ပင္ကခုန္ခ်ရဲရင္ခုန္ခ်လို႔ရတဲ့အျမင့္ရွိၿပီး ခုန္မခ်ရဲရင္ေတာ့ ေလွကားလိုပါသည္။
" Merv !! မင္းက်လာရင္ ငါဖမ္းထားေပးမယ္ "
" ငါ့ကိုေၾကာင္ေလးမ်ားေအာက္ေမ့ေနလား! ငါက အရြယ္ေရာက္ၿပီးသားလူႀကီး "
" လူႀကီးဆိုလည္းခုန္ခ်လိုက္ေတာ့… ေၾကာင္လိုကပ္မေနနဲ႔ "
Merv ကသစ္ကိုင္းကိုေသခ်ာအားျပဳကိုင္ရင္း သစ္ပင္ဂြၾကားထဲကေန ေျဖးေျဖးခ်င္းဆင္းလာၿပီး ခုန္ခ်လို႔ရေလာက္တဲ့အျမင့္ကေနႏွ သူလွမ္းခုန္လိုက္သည္။ ခုန္တာကအေကာင္း၊ ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပံုထားတဲ့ စကၠဴလိပ္ေတြေၾကာင့္ Merv ေရွ႕ကိုသံုးေလးလွမ္းေလာက္ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးလွမ္းၿပီးအရွိန္ကိုထိန္းသည္။
ကၽြန္ေတာ္ဘက္ကလည္း Merv ရဲ႕လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲကိုင္ၿပီး အဆင္ေျပေအာင္ထိန္းကူေပးေနတုန္း သူကေခါင္းေမာ့လိုက္တာ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာနဲ႔သူမ်က္ႏွာနဲ႔ေဆာင့္သြားသည္။ စကၠန္႔ပိုင္းေလးဆိုေပမဲ့ Merv ဆီကအေမႊးနံ့သင္းသင္းေလးတစ္မ်ိဳးရလိုက္သည္။ သူလည္း႐ုတ္တရတ္ဆိုေတာ့ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ျပန္ၾကည့္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းေလးကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း မဲ့တဲ့တဲ့ ဆူပုတ္ပုတ္ေလးျဖစ္ေနသည္။
" Merv! ဒီညအားလား? အားလိုက္ပါလား "
" Cyril…ငါ "
" ႐ုပ္ရွင္တစ္ကားပဲသြားၾကည့္ရေအာင္… ဒီညျပမဲ့ကားပါကင္႐ုံမက သရဲကားကိုေသေအာင္ၾကည့္ခ်င္ေနတာ။ တစ္ေယာက္ထဲလည္းမၾကည့္ရဲဘူး "
ဂေလာ္ရီယာတိုက္တန္းလ်ားလမ္းေက်ာ္ရင္ သာမာန္ဆိုကားပါကင္ ညဘက္ဆိုကား႐ုပ္႐ွင္႐ုံအျဖစ္ လည္ပတ္တဲ့ ျခံဝန္းက်ယ္ႀကီးရွိသည္။ ညလံုးေပါက္႐ုပ္ရွင္ျပသည္။
" မျဖစ္ဘူး "
" ေဟာ္လိုးဝင္းသၾကားလံုးေတြေဝမွာလည္းမဟုတ္… မင္းမွာ တျခားဘာလုပ္ဖို႔အစီအစဥ္ရွိလဲ?
" ငါမသိဘူး။ မုန္႔ေစ်းတန္းမွာ တစ္ခုခုစားၿပီးရင္ အခန္းျပန္မယ္ "
Merv ဟာတတ္ႏိုင္သမွ် ကၽြန္ေတာ့္ကိုအၾကည့္လႊဲရင္း ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ျဖင့္ျပန္ေျပာသည္။ တျခားအခ်ိန္ေတြဆိုရင္ ဘာမွမျဖစ္၊ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔နဲ႔တေနရာရာသြားခြင့္ေတာင္းလိုက္ရင္ ဘာကိုမွမစဥ္းစားဘဲ အလင္းထက္ျမန္တဲ့ႏူန္းနဲ႔တန္းျငင္းသည္။
" ငါ့ကိုအခြင့္အေရးေပးပါလား? Merv "
" မင္း ငါ့အေၾကာင္းမသိပါဘူး "
" ဒါဆို မင္းအေၾကာင္းေတြ သိခြင့္ေပးေလ "
" ႏိုး… Cyril , ငါ့အေၾကာင္းက ဘာေကာင္းတာမွ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ မေလွ်ာ္ရေသးတဲ့အဝတ္ပံုႀကီးလိုပဲ… စိတ္ပ်က္စရာႀကီး "
Merv ရဲ့အသံဟာ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနသည္။
" ဘာထူးလဲ!? ငါလည္း အမည္းေရာင္ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္နဲ႔ထုပ္ထားတဲ့ အမႈိက္ထုပ္ႀကီးလိုပါပဲ "
" ငါက အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ အခ်ိဳးလည္းမေျပဘူး "
" ဘယ္သူမွေသာက္ဂ႐ုမစိုက္တဲ့ ခ်ိစ္ေတြဘယ္လိုျဖစ္လာလဲ ရွင္းျပေနတဲ့ ငါ့လို ၿငီးေငြ႕စရာေကာင္းတဲ့သူေလာက္ အျဖစ္ဆိုးေသးလို႔လား? "
" ငါက ပံုမွန္သူေတြလိုမဟုတ္ဘူး "
" ငါလည္းမဟုတ္ခဲ့ဘူး… အဲဒါမို႔လိင္တူစိတ္ဝင္စားေနတာေလ "
Merv ဘက္ကမဟုတ္တဲ့ဆင္ေျခေတြေပးတိုင္း ကၽြန္ေတာ္က ဒီ့ထက္ဆိုးဝါးေတြအေၾကာင္းေတြ ေျပာမိေနသည္။ မင္းကအဆင္ေျပပါတယ္။ မင္းကေကာင္းမြန္ပါတယ္။ မင္းကျပည့္စံုပါတယ္ ဆိုတဲ့စကားမ်ိဳးေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကိုဘယ္တုန္းကမွ စိတ္အားတတ္ လံုျခံဳေစတာမ်ိဳးမရွိတဲ့အတြက္ ေျပာဖို႔မႀကိဳးစားတာပါ။
" အဲလိုမ်ိဳး ပံုမွန္ကို ငါေျပာတာ မဟုတ္ဘူး Cyril "
" ဒါဆိုငါက ပံုမွန္ဆိုတာမ်ိဳးကို မလိုတာျဖစ္ႏိုင္တယ္ "
" မင္းကဘာေတြေသခ်ာေနလို႔ ဒီေလာက္ထိေခါင္းမာေနတာလဲ !! "
Merv ရဲ႕အသံဟာ တင္းမာလာၿပီး ျဖတ္သြားျဖတ္လာေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔အခ်င္းပြားေနၾကသည္ထင္ကာ နည္းနည္းေဝးေဝးကေနပတ္သြားၾကသည္။
" မင္းဆိုရင္ေရာ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ လွ်ပ္စစ္ဗို႔အား 2000 ေလာက္ဝင္ေနတာကို လ်စ္လ်ဴရႈမွာလား? ေခါင္းမာမွာလား? "
Merv ကစိတ္ထိခိုက္ေနတဲ့မ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ကိုေျဖးေျဖးခ်င္းဆုတ္သည္။ သစ္ပင္ေပၚကတလြင့္လြင့္က်ေနတဲ့ စကၠဴဖက္ေတြကို သူအၾကည့္လႊဲလိုက္သည္။
" ငါျပန္သင့္ၿပီ "
" ဘာလို႔ မင္းက Straight တစ္ေယာက္ပါလို႔ ငါ့ကိုမေျပာတာလဲ !!! ေယာက်ာ္းေတြစိတ္မဝင္စားတာပါလို႔ေျပာၿပီး ဘာလို႔မျငင္းေသးတာလဲ !!! "
ထြက္သြားေသာ Merv ရဲ႕ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ၿပီး စကၠဴလိပ္တစ္ခုယူကာ လွမ္းေပါက္ရင္း ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။ စကၠဴလိပ္ဟာ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ပဲ သူ႔ေက်ာျပင္ကို ဝင္ေဆာင့္သြားေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကိုလွည့္မၾကည့္ေသး။
" မင္းငါ့ကိုမျငင္းမခ်င္း ငါ စကၠဴလိပ္နဲ႔ေပါက္ေနမွာေနာ္ !!! "
တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ခ်ိန္းေတြ႕ဖို႔နည္းမွန္လမ္းမွန္ေတြကၽြန္ေတာ္မသိေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တအားစိတ္တိုေနၿပီး တအားလည္းေအာ္ငိုခ်င္ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ခ်ိန္းေတြ႕ခ်င္တဲ့သူကို စကၠဴလိပ္ေတြနဲ႔ ေပါက္ၿပီးခ်ိန္းေျခာက္အေျဖေတာင္းရတယ္ဆိုတာမ်ိဳးမွ ကၽြန္ေတာ္မေရးခ်င္တာ။ ျပတ္ျပတ္သားသားျငင္းဆိုလိုက္ၿပီဆိုရင္ ကာရာအိုေကဆိုင္သြားၿပီး အေဆြးသီခ်င္းေတြကို ယိုင္ေနတဲ့ကီးေတြနဲ႔ ေအာ္ဆိုပစ္လိုက္မယ္။ ဘီယာေတြ ေဗာ့ကာေတြ ဝင္သေလာက္ေသာက္ပစ္မယ္။
လက္ခံလိုက္ၿပီဆိုရင္လည္း ေနာက္ဆက္ဆြဲတြဲလုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတြအဖို႔ စိတ္ေရာလူပါျပင္ဆင္ပစ္လိုက္မယ္။ အခုအေျခအေနအရ Merv ကျငင္းလားဆိုေတာ့ျငင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျငင္းတယ္မခံစားရပဲ ေရွ႕ဆက္တိုးခ်င္စရာေကာင္းေအာင္ ျငင္းနည္းမ်ိဳးနဲ႔ျငင္းေနတယ္ပဲ ခံစားရတယ္။
Merv ကၿငိမ္ၿငိမ္ႀကီးဆက္ရပ္ေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေအာက္က စကၠဴလိပ္ႏွစ္ခုကိုထပ္ေကာက္လိုက္သည္။
" ဘာေတြဒီေလာက္ေတာင္ၾကာေနရတာလဲ "
ျဖတ္သြားျဖတ္လာေတြ ပြစိပြစိလုပ္ေနၾကၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကပဲ စကၠဴလိပ္ေတြတစ္လိပ္ၿပီးယူၿပီး ေကာက္ေပါက္ေနတာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ဘာႀကီးမ်ားလဲေပါ့။ ခဏေနေတာ့ Merv က သူ႔ဆံပင္ေတြသူ ခပ္ျပင္းျပင္းဆြဲဖြလိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကို တည့္တည့္ႀကီးျပန္ေလွ်ာက္လာသည္။
" ဘာလို႔ Straight လို႔မေျပာတာလည္းဆိုေတာ့ ငါ့အတြက္အဲေခါင္းစဥ္ေတြက အေရးမပါလို႔ပဲ… ငါႀကိဳက္ခ်င္တဲ့သူငါႀကိဳက္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္ "
အနားေရာက္လာေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုမၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ အနီးကပ္ႀကီးျငင္းခံရေတာ့မယ္ဆိုတာက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ လံုးလံုးေထြးေထြးျဖစ္လာသည္။ နက္ခ္တိုင္ကိုတစ္ဆံုးထိဆြဲခ်ည္ခံထားရသလို ရင္ဘက္ထဲကတေနရာရာကို ဆြဲခ်ည္ခံေနရသလို က်ပ္သိပ္ေနသည္။
" ငါ့ေခါင္းက ျပသနာနည္းနည္းရွိေနျပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔တြဲဖို႔ဆိုတာမ်ိဳးက ငါနဲ႔မဆိုင္ေတာ့ဘူး Cyril…
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ငါ့စာမ်က္နွာေတြမွာ နံပါတ္ေတြရွိမေနဘူး။ စာမ်က္ႏွာနံပါတ္ ၁၀၀ ေလာက္ကိုေရာက္ေနၿပီလို႔ ငါ့ကိုယ္ငါထင္ေပမဲ့ တကယ္တမ္းၾကေတာ့ ငါက စာမ်က္ႏွာနံပါတ္ ၁ မွာပဲ ပိတ္မိေနတယ္။ ငါမွတ္မိဖို႔ႀကိဳးစားေပမဲ့ ဘာကိုမွ မမွတ္မိေတာ့ပဲ စာမ်က္ႏွာနံပါတ္ ၁ ကိုပဲထပ္တလဲလဲ ျပန္ေရးေနရတယ္။
မနက္တစ္ခုမွာ ငါကေနစရာအိမ္မရွိလို႔ ဒီတိုက္ခန္းမွာခဏလာေနတယ္လို႔ ငါ့ကိုယ္ငါထင္ေနေပမဲ့ ေနာက္မနက္တစ္ခုခုမွာ ငါ့ မိသားစုနဲ႔အိမ္က လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ကတည္းက မီးေလာင္တဲ့ထဲပါသြားတာကို ျပန္မွတ္မိရတယ္။
မနက္တစ္ခုမွာ ငါ့အေဒၚအေရးႀကီးကိစၥေၾကာင့္ ခရီးထြက္သြားၿပီး အခုထက္ထိျပန္မလာဘူးထင္ေနေပမဲ့ ေနာက္မနက္တစ္ခုခုမွာ သူမရဲ႕ခရီးသြားတဲ့ဘတ္စ္က မေတာ္တဆျဖစ္ၿပီး သူမပါဆံုးသြားၿပီဆိုတာ ငါမွတ္မိရတယ္။
မနက္တစ္ခုမွာ ငါလည္း ခ်စ္ရသူတစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ အတူတူႏိုးထလာႏိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားေပမဲ့ ေနာက္မနက္တစ္ခုခုမွာ သူ႕ဘက္ကအေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုေတာင္ မေပးဘဲထားခဲ့တယ္ဆို မွတ္မိရတယ္။
ငါ့ေခါင္းက အက္ဆီးဒင့္တစ္ခုခုေၾကာင့္ မွတ္ဥာဏ္ေတြက ေပၚလိုက္ေပ်ာက္လိုက္ ေသာက္တလြဲေတြႀကီးပဲ ျဖစ္ေနၿပီ။ အဲဒါေတာင္မွ ငါဘာအက္ဆီးဒင့္ျဖစ္ခဲ့လည္း မွတ္မိမေနဘူး။
ဘာကိုမွမမွတ္မိရင္ ဘာမွအဓိပၸာယ္မရွိဘူး Cyril… ငါမင္းနဲ႔ဘယ္ေနရာမွာစေတြ႕ခဲ့လဲေတာင္ မမွတ္မိေနဘူး။ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးလွန္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ေၾသာ္~မင္းနဲ႔ဒီလိုစေတြ႕ခဲ့တာပါလားလို႔ ငါမွတ္မိမယ္။ ခက္တာက ငါ ဒိုင္ယာရီေတြ မေရးဘူး။ မွတ္မိရတာေတြ စိတ္ကုန္ေနၿပီ "
Merv အဆက္မျပတ္စကားေတြေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲမွာ တိုက္ေဘးကအေရးေပၚေလွကားက်ဥ္းေလးမွာ ထိုင္ၿပီးငိုေနတဲ့ သူ႔ပံုရိပ္ကို တေျဖးေျဖးေပၚလာသည္။ "စိတ္ညစ္စရာေတြဝင္သြားလို႔" ပါလို႔အားတင္းၿပီး ျပန္ေျဖေနတဲ့ သူ႔ႏူတ္ခမ္းပါးေလးေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာသည္။
" ငါထပ္ၿပီး မခံစားခ်င္ေတာ့ဘူး… ငါတစ္ေယာက္ထဲပဲ ေန႔စဥ္လုပ္ေနၾကအလုပ္ေလးေတြလုပ္ရင္း ငါ့ကိုျပံဳးျပေနတဲ့သူေတြေတြ႕တဲ့အခါ ငါ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ျပန္ျပံဳးျပမယ္။ ငါ့ဘာငါပဲ ဒီေဂါက္ေၾကာင္ဦးေႏွာက္နဲ႔ျဖတ္သန္းမယ္ "
ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲက စကၠဴလိပ္ေတြကို ဆြဲယူၿပီး အမႈိက္အိတ္ေတြထဲ ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီးနဲ႔ Merv ထည့္ပစ္လိုက္သည္။ အမႈိက္အိတ္ေတြကိုယူၿပီး ဟိုဘက္လမ္းကိုကူးေတာ့မဲ့ Merv ကိုလွမ္းဆြဲၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေမးလိုက္သည္။
" ခဏေလး… မင္းငါနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြက်ေတာ့ ဘယ္လိုမွတ္မိေနတာလဲ… တစ္ခါမွ မင္းငါ့ကိုေမ့ေနတဲ့ပံုစံမ်ိဳး ငါမျမင္ဖူးဘူး "
" ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ငါစာအုပ္ထဲမွာ ခ်ေရးထားလို႔ေပါ့ ေသာက္ပိန္းရဲ႕…
မေန႔ကထိေတာ့ ခ်စ္သူေကာင္ေလးမေပၚေသးဘူး ဆိုတဲ့မင္းရဲ႕စကားကို ငါသေဘာက်မိတာနဲ႔ ငါစာအုပ္ထဲမွာခ်ေရးလိုက္တယ္။ မင္းနာမည္သိတဲ့အခါ ငါစာအုပ္ထဲမွာ ထပ္ခ်ေရးလိုက္တယ္။ မင္းႀကိဳးစားပမ္းစားေျပာတဲ့ ခ်ိစ္ေတြအေၾကာင္းကေတာ့ ကားေပၚမွာတင္ေမ့သြားလို႔ ခ်မေရးလိုက္ရဘူး ။ ငါ့အျပံဳးေလးကို မင္းသေဘာက်တယ္လို႔ ေျပာလိုက္တာကိုလည္း အရမ္းေတြသေဘာက်ၿပီး စကၠဴလိပ္ေတြသြားယူရင္း ထပ္ခ်ေရးလိုက္တယ္။
ေဘးကိုဖယ္… ငါလမ္းကူးေတာ့မယ္ "
ကၽြန္ေတာ့္အေတြးေတြေရာ ခံစားခ်က္ေတြေရာ ေျဗာင္းဆန္ေနၿပီး ဘာကအရင္စလုပ္ရမယ္ေတာင္ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး ထြက္ေျပးဖို႔ႀကိဳးစားေနသည့္ Merv ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မလႊတ္ေပးပဲ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။
" စာအုပ္တစ္အုပ္ဖတ္ရင္ ဘယ္သူမွ တစ္အုပ္လံုး တစ္လံုးမက်န္မမွတ္မိဘူး Merv!
ငါမင္းအေၾကာင္းေတြသိခ်င္ေနတုန္းပဲ "
Merv ကဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့လက္ေခ်ာင္းေတြကို ဇက္ခနဲ႐ုန္းထြက္လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ဆုပ္ကိုင္သည္။ သူေနာက္တစ္ေခါက္႐ုန္းသည္။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို အတင္းေနာက္ကေန ဆြဲထားသည္။
" ေနဦး။ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ… အမႈိက္အရင္ပစ္ဦးမယ္ … ၿပီးရင္မင္းၾကည့္ခ်င္တဲ့ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္မယ္ "
.................................................
ဟတ်ပီး…ဟော်လိုးဝင်း။
ဟိုဘက်လမ်းကမီးထိန်ထိန်…ဒီဘက်လမ်းကမီးထိန်ထိန်… အပြိုင်အဆိုင်ထိန်ထိန်လင်းပါတဲ့ ဖရုံသီးလေးတို့ရဲ့အိမ်…။
ဒီညဟာ ဘယ်နေရာကြည့်ကြည့် ဖရုံသီးဆန်နေသည်။ ဟော်လိုးဝင်းအတွက် ဘာကြောင့်ဖရုံသီးတွေဖြစ်နေတာလဲ သိချင်ရင်တော့ ထုံးစမ်းအတိုင်း အင်တာနက်မှာရှာကြည့်ပါ။ ကျွန်တော်ကတော့ ဖရုံသီးတွေနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ကလေးတုန်းကလည်း သောက်ဖက်မလုပ်သလို အခုလည်းသောက်ဖက်လုပ်မှာမဟုတ်ဘူး။ ကလေးတုန်းက သကြားလုံးတွေ၊ ဝေဖာတွေ၊ ချောကလက်တွေနဲ့ သောက်လုပ်ရှုပ်နေခဲ့ပြီး အခုကတော့ ဝတ်စုံဒီဇိုင်းတွေနဲ့ပေါ့။ ကိုယ်ဖြစ်ချင်တဲ့သူပုံစံဝတ်ခွင့်ရတာ ဟော်လိုးဝင်းပဲရှိတာကိုး။
BDSM သားရေအင်္ကျီတွေဝတ်ပြီး လူကြားထဲလျှောက်သွားလို့ရတယ်။ 'Sexy and i know it' သီချင်းထဲကလို ပြောင်လတ်ပြီး တုန်ခါနေတဲ့ သုံးမြှောင့်အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေလည်း ဝတ်လို့ရတယ်။ ကျွန်တော်အကြိုက်ကတော့ ယူနီဖောင်းတွေပါပဲ။ စစ်ယူနီဖောင်း၊ ယာဉ်ထိန်းရဲယူနီဖောင်း၊ ရဲယူနီဖောင်း၊ သဘောၤသားယူနီဖောင်း… ပြီးတော့ အဲယူနီဖောင်းတွေက ဘော်ဒီအမိုက်စားတွေပေါ်မှာရှိနေရင် ပိုကြိုက်မယ်။
Merv နဲ့အတူ အဖိုးကြီးဂျော့်ဒ်သစ်ပင်ကို TP-ing လုပ်ဖို့ ပြောထားပေမဲ့ Toilet Paper တွေသွားယူတာ နာရီဝက်တောင်ကြာနေပြီမို့ ကျွန်တော်အခန်းပြန်ပြီး ရဲအရာရှိဝတ်စုံလဲဝတ်လိုက်သည်။ ဝတ်ချင်လွန်းလို့မတ်စ်တောင်းမသွားခင်ကတည်းက ပြန့်နေအောင် မီးပူတိုက်ထားတော့ အခု ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်မှာ ချပ်ကပ်နေသည်။ ကော်လံနဲ့ နက်ခ်တိုင်ကို စမတ်အကျဆုံးဖြစ်အောင်ချိန်ဆပြီး ခါးပတ်ခေါင်းကိုလည်းကျပ်နေအောင် ပြင်လိုက်သည်။ လက်ထိပ်ကိုခါးကြားအိတ်ကပ်မှာချိန်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ဆီမှာဖမ်းခံချင်တဲ့သူရှိရင် ကောင်းမှာပဲဟု ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေးမိသည်။
နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်အနေနဲ့ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်မှာ ကိုယ့်ဖင်ကိုပြန်ကြည့်သည်။ ပွတ်ကြည့်သည်။ အားလုံးနေရာတကျနဲ့ အဆင်ပြေနေပြီဆိုတော့ ကျွန်တော် ပူရှိန်းနံ့ရေမွှေးကိုစွတ်ပြီး သစ်ပင်ကြီးဆီပြန်သွားသည်။
သေစမ်း။ ငါ့ကိုသာတက်ချသွားပါတော့။
သစ်ပင်အောက်မှာစက္ကူလိပ်တွေချပြီး စောင့်နေတဲ့ Merv ကိုကျွန်တော် ဒီဘက်လမ်းကနေတွေ့ပြီး စိတ်ထဲကျိန်ဆဲမိသွားတာပါ။ နက်ပြာရောင်ကုတ်အရှည်ကြီးဝတ်ထားပြီး ဟယ်ရီပေါ်တာကို ဂရစ်ဖင်ဒေါအဆောင်ပို့ပေးတဲ့ စကားပြောတဲ့လိုဦးထုပ်ပုံစံမျိုးကိုဆောင်းထားသည်။ သူ့ဆံပင်က အနီရင့်ရင့်အရောင်ပြောင်းနေပြီး မျက်နှာပေါ်ကမှဲ့ခြောက်လေးတွေကတော့ အမြဲလိုချစ်ဖို့ကောင်းနေသည်။ စုန်းထီးလေးလိုဝတ်စားထားတဲ့ Merv မဟုတ်ဘဲ လူသား Merv ကတောင် ကျွန်တော့်ကိုပြုစားဖို့လုံလောက်နေတာ အခုတော့ စိတ်ထဲကကျိန်ဆဲသလိုပဲ။ သေစမ်း။ ငါ့ကိုသာတက်ချသွားပါတော့…။
" မင်းဆံပင်တွေဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ !? "
" ကလေးတွေသကြားလုံးလာတောင်းတာ ငါ့မှာမရှိလို့သူတို့ဆေးမှုတ်တာခံရမယ်ဆိုပြီး တခေါင်းလုံးလုပ်ချသွားတာ။ ရဲသားကြီး ကလေးဆိုးတွေကိုဖမ်းပေးပါဦး ဟား ဟား "
" သကြားလုံးတွေမရှိတဲ့မင်းကိုပဲဖမ်းချင်တယ်။ ဟော်လိုးဝင်းမှာ သကြားလုံးတွေမရှိဘူးတဲ့လား? မင်းကဖမ်းခံဖို့ပြစ်ချက်လုံလောက်နေပြီ Merv "
Merv ကိုရွှတ်နောက်နောက်လုပ်ရင်းပြန်ပြောလိုက်ပြီး ခါးမှာချိတ်လာတဲ့လက်ထိပ်ကို ထုတ်ပြမယ်ဆိုကာမှ လက်ကခါးပတ်ခေါင်းကို ကယောင်ကတမ်းသွားဖြုတ်နေသည်။ Merv က စက္ကူလိပ်တွေကုန်းကောက်နေလို့ တော်သေးသည်။
" မင်းက တော်တော်အကျင့်မကောင်းတဲ့ ရဲပဲ "
သစ်ပင်ပေါ်တက်ဖို့ လှေကားထောင်ပြီး Merv အပေါ်ကတက်သွားသည်။ ကျွန်တော်က သူသစ်ပင်ဂွကြားမှာမထိုင်သေးခင်ထိ လှေကားကိုကိုင်ပေးရင်း အောက်ကနေစောင်မကြည့်ရှုပေးရသည်။ နောက်တော့သူအပေါ်ကနေ ကျွန်တော်ပစ်ပေးသမျှ စက္ကူလိပ်တွေကို ဖမ်းပြီး ဟိုဘက်ဒီဘက် ပြန်ပစ်ပေးရင်း သစ်ပင်ကို TP-ing လုပ်သည်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ထဲလုပ်နေတာမြင်တော့ တခြားဖြတ်သွားဖြတ်လာတွေလည်းဝင်လုပ်ကူကြသည်။ သစ်ပင်ကြီးတစ်ခုလုံး စက္ကူတွေတို့လို့တန်းလန်းနဲ့ ဖြူဖြူဖွေးသွားမှ ကျွန်တော်တို့ရပ်သည်။
အားလုံးပြီးသွားတော့ တခြားသူတွေလည်းသူတို့သွားစရာရှိတာဆက်သွားကြသည်။ ဟော်လိုးဝင်းညသည်အခုမှအစပဲရှိသေးသည်။ လှေကားထောင်ထားတာကို အသုံးလိုလို့ တစ်ယောက်ယောက် လာရွေ့သွားပုံရသည်။ Merv ပြန်ဆင်းဖို့ခက်ခဲနေသည်။
" လှေကားကိုဘယ်နားသွားသိမ်းလိုက်လဲ မသိဘူး။ ငါလုံးဝမတွေ့ဘူး "
" ချီး! ဒါဆို ငါခုန်ချရတော့မှာလား "
သစ်ပင်ကခုန်ချရဲရင်ခုန်ချလို့ရတဲ့အမြင့်ရှိပြီး ခုန်မချရဲရင်တော့ လှေကားလိုပါသည်။
" Merv !! မင်းကျလာရင် ငါဖမ်းထားပေးမယ် "
" ငါ့ကိုကြောင်လေးများအောက်မေ့နေလား! ငါက အရွယ်ရောက်ပြီးသားလူကြီး "
" လူကြီးဆိုလည်းခုန်ချလိုက်တော့… ကြောင်လိုကပ်မနေနဲ့ "
Merv ကသစ်ကိုင်းကိုသေချာအားပြုကိုင်ရင်း သစ်ပင်ဂွကြားထဲကနေ ဖြေးဖြေးချင်းဆင်းလာပြီး ခုန်ချလို့ရလောက်တဲ့အမြင့်ကနေနှ သူလှမ်းခုန်လိုက်သည်။ ခုန်တာကအကောင်း၊ အောက်မှာ ကျွန်တော်တို့ ပုံထားတဲ့ စက္ကူလိပ်တွေကြောင့် Merv ရှေ့ကိုသုံးလေးလှမ်းလောက် ခြေလှမ်းကျဲကြီးလှမ်းပြီးအရှိန်ကိုထိန်းသည်။
ကျွန်တော်ဘက်ကလည်း Merv ရဲ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုဆွဲကိုင်ပြီး အဆင်ပြေအောင်ထိန်းကူပေးနေတုန်း သူကခေါင်းမော့လိုက်တာ ကျွန်တော့်မျက်နှာနဲ့သူမျက်နှာနဲ့ဆောင့်သွားသည်။ စက္ကန့်ပိုင်းလေးဆိုပေမဲ့ Merv ဆီကအမွှေးနံ့သင်းသင်းလေးတစ်မျိုးရလိုက်သည်။ သူလည်းရုတ်တရတ်ဆိုတော့ ပြူးကြောင်ကြောင်နဲ့ပြန်ကြည့်သည်။ နှုတ်ခမ်းလေးကတော့ ထုံးစံအတိုင်း မဲ့တဲ့တဲ့ ဆူပုတ်ပုတ်လေးဖြစ်နေသည်။
" Merv! ဒီညအားလား? အားလိုက်ပါလား "
" Cyril…ငါ "
" ရုပ်ရှင်တစ်ကားပဲသွားကြည့်ရအောင်… ဒီညပြမဲ့ကားပါကင်ရုံမက သရဲကားကိုသေအောင်ကြည့်ချင်နေတာ။ တစ်ယောက်ထဲလည်းမကြည့်ရဲဘူး "
ဂလော်ရီယာတိုက်တန်းလျားလမ်းကျော်ရင် သာမာန်ဆိုကားပါကင် ညဘက်ဆိုကားရုပ်ရှင်ရုံအဖြစ် လည်ပတ်တဲ့ ခြံဝန်းကျယ်ကြီးရှိသည်။ ညလုံးပေါက်ရုပ်ရှင်ပြသည်။
" မဖြစ်ဘူး "
" ဟော်လိုးဝင်းသကြားလုံးတွေဝေမှာလည်းမဟုတ်… မင်းမှာ တခြားဘာလုပ်ဖို့အစီအစဉ်ရှိလဲ?
" ငါမသိဘူး။ မုန့်ဈေးတန်းမှာ တစ်ခုခုစားပြီးရင် အခန်းပြန်မယ် "
Merv ဟာတတ်နိုင်သမျှ ကျွန်တော့်ကိုအကြည့်လွှဲရင်း ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့ဖြင့်ပြန်ပြောသည်။ တခြားအချိန်တွေဆိုရင် ဘာမှမဖြစ်၊ ကျွန်တော် သူ့နဲ့တနေရာရာသွားခွင့်တောင်းလိုက်ရင် ဘာကိုမှမစဉ်းစားဘဲ အလင်းထက်မြန်တဲ့နူန်းနဲ့တန်းငြင်းသည်။
" ငါ့ကိုအခွင့်အရေးပေးပါလား? Merv "
" မင်း ငါ့အကြောင်းမသိပါဘူး "
" ဒါဆို မင်းအကြောင်းတွေ သိခွင့်ပေးလေ "
" နိုး… Cyril , ငါ့အကြောင်းက ဘာကောင်းတာမှ ရှိမှာမဟုတ်ဘူး။ မလျှော်ရသေးတဲ့အဝတ်ပုံကြီးလိုပဲ… စိတ်ပျက်စရာကြီး "
Merv ရဲ့အသံဟာ တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်နေသည်။
" ဘာထူးလဲ!? ငါလည်း အမည်းရောင်ကြွပ်ကြွပ်အိတ်နဲ့ထုပ်ထားတဲ့ အမှိုက်ထုပ်ကြီးလိုပါပဲ "
" ငါက အူကြောင်ကြောင်နဲ့ အချိုးလည်းမပြေဘူး "
" ဘယ်သူမှသောက်ဂရုမစိုက်တဲ့ ချိစ်တွေဘယ်လိုဖြစ်လာလဲ ရှင်းပြနေတဲ့ ငါ့လို ငြီးငွေ့စရာကောင်းတဲ့သူလောက် အဖြစ်ဆိုးသေးလို့လား? "
" ငါက ပုံမှန်သူတွေလိုမဟုတ်ဘူး "
" ငါလည်းမဟုတ်ခဲ့ဘူး… အဲဒါမို့လိင်တူစိတ်ဝင်စားနေတာလေ "
Merv ဘက်ကမဟုတ်တဲ့ဆင်ခြေတွေပေးတိုင်း ကျွန်တော်က ဒီ့ထက်ဆိုးဝါးတွေအကြောင်းတွေ ပြောမိနေသည်။ မင်းကအဆင်ပြေပါတယ်။ မင်းကကောင်းမွန်ပါတယ်။ မင်းကပြည့်စုံပါတယ် ဆိုတဲ့စကားမျိုးတွေက ကျွန်တော့်ကိုဘယ်တုန်းကမှ စိတ်အားတတ် လုံခြုံစေတာမျိုးမရှိတဲ့အတွက် ပြောဖို့မကြိုးစားတာပါ။
" အဲလိုမျိုး ပုံမှန်ကို ငါပြောတာ မဟုတ်ဘူး Cyril "
" ဒါဆိုငါက ပုံမှန်ဆိုတာမျိုးကို မလိုတာဖြစ်နိုင်တယ် "
" မင်းကဘာတွေသေချာနေလို့ ဒီလောက်ထိခေါင်းမာနေတာလဲ !! "
Merv ရဲ့အသံဟာ တင်းမာလာပြီး ဖြတ်သွားဖြတ်လာတွေက ကျွန်တော်တို့အချင်းပွားနေကြသည်ထင်ကာ နည်းနည်းဝေးဝေးကနေပတ်သွားကြသည်။
" မင်းဆိုရင်ရော ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ လျှပ်စစ်ဗို့အား 2000 လောက်ဝင်နေတာကို လျစ်လျူရှုမှာလား? ခေါင်းမာမှာလား? "
Merv ကစိတ်ထိခိုက်နေတဲ့မျက်လုံးမျိုးနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ပြန်ကြည့်ပြီးနောက်ကိုဖြေးဖြေးချင်းဆုတ်သည်။ သစ်ပင်ပေါ်ကတလွင့်လွင့်ကျနေတဲ့ စက္ကူဖက်တွေကို သူအကြည့်လွှဲလိုက်သည်။
" ငါပြန်သင့်ပြီ "
" ဘာလို့ မင်းက Straight တစ်ယောက်ပါလို့ ငါ့ကိုမပြောတာလဲ !!! ဘာလို့ မင်းက ယောကျာ်းတွေကိုစိတ်ကိုမဝင်စားတာပါလို့ပြောပြီး ငါ့ကိုမငြင်းတာလဲ !!! "
Merv ရဲ့ကျောပြင်ကိုကြည့်ပြီး စက္ကူလိပ်တစ်ခုယူကာ လှမ်းပေါက်ရင်း အော်ပြောလိုက်သည်။ စက္ကူလိပ်ဟာ အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ပဲ သူ့ကျောပြင်ကို ဝင်ဆောင့်ပြီး ကျွန်တော့်ဘက်ကိုလှည့်မကြည့်သေး။
" မင်းငါ့ကိုမငြင်းမချင်း ငါ စက္ကူလိပ်နဲ့ပေါက်နေမှာနော် !!! "
တစ်စုံတစ်ယောက်နဲ့ချိန်းတွေ့ဖို့နည်းမှန်လမ်းမှန်တွေကျွန်တော်မသိတော့ဘူး။ ကျွန်တော်တအားစိတ်တိုနေပြီး တအားလည်းအော်ငိုချင်နေပြီ။ ကျွနိတော့်စာမျက်နှာတွေမှာ ချိန်းတွေ့ချင်တဲ့သူကို စက္ကူလိပ်တွေနဲ့ ပေါက်ပြီးချိန်းခြောက်အဖြေတောင်းရတယ်ဆိုတာမျိုးမှ ကျွန်တော်မရေးချင်တာ။ ပြတိပြတ်သားသားငြင်းဆိုလိုက်ပြီဆိုရင် ကာရာအိုကေဆိုင်သွားပြီး အဆွေးသီချင်းတွေကို ယိုင်နေတဲ့ကီးတွေနဲ့ အော်ဆိုပစ်လိုက်မယ်။ ဘီယာတွေ ဗော့ကာတွေ ဝင်သလောက်သောက်ပစ်မယ်။
လက်ခံလိုက်ပြီဆိုရင်လည်း နောက်ဆက်ဆွဲတွဲလုပ်သင့်လုပ်ထိုက်တာတွေအဖို့ စိတ်ရောလူပါပြင်ဆင်ပစ်လိုက်မယ်။ အခုအခြေအနေအရ Merv ကငြင်းလားဆိုတော့ငြင်းတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငြင်းတယ်မခံစားရပဲ ရှေ့ဆက်တိုးချင်စရာကောင်းအောင် ငြင်းနည်းမျိုးနဲ့ငြင်းနေတယ်ပဲ ခံစားရတယ်။
Merv ကငြိမ်ငြိမ်ကြီးဆက်ရပ်နေတာကြောင့် ကျွန်တော်အောက်က စက္ကူလိပ်နှစ်ခုကိုထပ်ကောက်လိုက်သည်။
" ဘာတွေဒီလောက်တောင်ကြာနေရတာလဲ "
ဖြတ်သွားဖြတ်လာတွေ ပွစိပွစိလုပ်နေကြပြီ။ ကျွန်တော့်ဘက်ကပဲ စက္ကူလိပ်တွေတစ်လိပ်ပြီးယူပြီး ကောက်ပေါက်နေတာဆိုတော့ ကျွန်တော်က ဘာကြီးများလဲပေါ့။ ခဏနေတော့ Merv က သူ့ဆံပင်တွေသူ ခပ်ပြင်းပြင်းဆွဲဖွလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ဘက်ကို တည့်တည့်ကြီးပြန်လျှောက်လာသည်။
" ဘာလို့ Straight လို့မပြောတာလည်းဆိုတော့ ငါ့အတွက်အဲခေါင်းစဉ်တွေက အရေးမပါလို့ပဲ… ငါကြိုက်ချင်တဲ့သူငါကြိုက်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ် "
အနားရောက်လာပေမဲ့ ကျွန်တော်သူ့ကိုမကြည့်ချင်တော့ဘူး။ အနီးကပ်ကြီးငြင်းခံရတော့မယ်ဆိုတာက ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ လုံးလုံးထွေးထွေးဖြစ်လာသည်။ နက်ခ်တိုင်ကိုတစ်ဆုံးထိဆွဲချည်ခံထားရသလို ရင်ဘက်ထဲကတနေရာရာကို ဆွဲချည်ခံနေရသလို ကျပ်သိပ်နေသည်။
" ငါ့ခေါင်းက ပြသနာနည်းနည်းရှိနေပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်နဲ့တွဲဖို့ဆိုတာမျိုးက ငါနဲ့မဆိုင်တော့ဘူး Cyril…
ဘာလို့လဲဆိုတော့ ငါ့စာမျက်နှာတွေမှာ နံပါတ်တွေရှိမနေဘူး။ စာမျက်နှာနံပါတ် ၁၀၀ လောက်ကိုရောက်နေပြီလို့ ငါ့ကိုယ်ငါထင်ပေမဲ့ တကယ်တမ်းကြတော့ ငါက စာမျက်နှာနံပါတ် ၁ မှာပဲ ပိတ်မိနေတယ်။ ငါမှတ်မိဖို့ကြိုးစားပေမဲ့ ဘာကိုမှ မမှတ်မိတော့ပဲ စာမျက်နှာနံပါတ် ၁ ကိုပဲထပ်တလဲလဲ ပြန်ရေးနေရတယ်။
မနက်တစ်ခုမှာ ငါကနေစရာအိမ်မရှိလို့ ဒီတိုက်ခန်းမှာခဏလာနေတယ်လို့ ငါ့ကိုယ်ငါထင်နေပေမဲ့ နောက်မနက်တစ်ခုခုမှာ ငါ့ မိသားစုနဲ့အိမ်က လွန်ခဲ့တဲ့ ၅ နှစ်ကတည်းက မီးလောင်တဲ့ထဲပါသွားတာကို ပြန်မှတ်မိရတယ်။
မနက်တစ်ခုမှာ ငါ့အဒေါ်အရေးကြီးကိစ္စကြောင့် ခရီးထွက်သွားပြီး အခုထက်ထိပြန်မလာဘူးထင်နေပေမဲ့ နောက်မနက်တစ်ခုခုမှာ သူမရဲ့ခရီးသွားတဲ့ဘတ်စ်က မတော်တဆဖြစ်ပြီး သူမပါဆုံးသွားပြီဆိုတာ ငါမှတ်မိရတယ်။
မနက်တစ်ခုမှာ ငါလည်း ချစ်ရသူတစ်စုံတစ်ယောက်နဲ့ အတူတူနိုးထလာနိုင်တယ်လို့ ယုံကြည်ထားပေမဲ့ နောက်မနက်တစ်ခုခုမှာ သူ့ဘက်ကအကြောင်းပြချက်တစ်ခုတောင် မပေးဘဲထားခဲ့တယ်ဆို မှတ်မိရတယ်။
ငါ့ခေါင်းက အက်ဆီးဒင့်တစ်ခုခုကြောင့် မှတ်ဉာဏ်တွေက ပေါ်လိုက်ပျောက်လိုက် သောက်တလွဲတွေကြီးပဲ ဖြစ်နေပြီ။ အဲဒါတောင်မှ ငါဘာအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ခဲ့လည်း မှတ်မိမနေဘူး။
ဘာကိုမှမမှတ်မိရင် ဘာမှအဓိပ္ပာယ်မရှိဘူး Cyril… ငါမင်းနဲ့ဘယ်နေရာမှာစတွေ့ခဲ့လဲတောင် မမှတ်မိနေဘူး။ ဒိုင်ယာရီစာအုပ်လေးလှန်ကြည့်ရင်တော့ သြော်~မင်းနဲ့ဒီလိုစတွေ့ခဲ့တာပါလားလို့ ငါမှတ်မိမယ်။ ခက်တာက ငါ ဒိုင်ယာရီတွေ မရေးဘူး။ မှတ်မိရတာတွေ စိတ်ကုန်နေပြီ "
Merv အဆက်မပြတ်စကားတွေပြောနေတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော့်ခေါင်းထဲမှာ တိုက်ဘေးကအရေးပေါ်လှေကားကျဉ်းလေးမှာ ထိုင်ပြီးငိုနေတဲ့ သူ့ပုံရိပ်ကို တဖြေးဖြေးပေါ်လာသည်။ "စိတ်ညစ်စရာတွေဝင်သွားလို့" ပါလို့အားတင်းပြီး ပြန်ဖြေနေတဲ့ သူ့နူတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို ပြန်မြင်ယောင်လာသည်။
" ငါထပ်ပြီး မခံစားချင်တော့ဘူး… ငါတစ်ယောက်ထဲပဲ နေ့စဉ်လုပ်နေကြအလုပ်လေးတွေလုပ်ရင်း ငါ့ကိုပြုံးပြနေတဲ့သူတွေတွေ့တဲ့အခါ ငါ အူကြောင်ကြောင်နဲ့ ပြန်ပြုံးပြမယ်။ ငါ့ဘာငါပဲ ဒီဂေါက်ကြောင်ဦးနှောက်နဲ့ဖြတ်သန်းမယ် "
ကျွန်တော့်လက်ထဲက စက္ကူလိပ်တွေကို ဆွဲယူပြီး အမှိုက်အိတ်တွေထဲ ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးနဲ့ Merv ထည့်ပစ်လိုက်သည်။ အမှိုက်အိတ်တွေကိုယူပြီး ဟိုဘက်လမ်းကိုကူးတော့မဲ့ Merv ကိုလှမ်းဆွဲပြီး ကျွန်တော်မေးလိုက်သည်။
" ခဏလေး… မင်းငါနဲ့ ပတ်သက်တာတွေကျတော့ ဘယ်လိုမှတ်မိနေတာလဲ… တစ်ခါမှ မင်းငါ့ကိုမေ့နေတဲ့ပုံစံမျိုး ငါမမြင်ဖူးဘူး "
" ဘာလို့လဲဆိုတော့ ငါစာအုပ်ထဲမှာ ချရေးထားလို့ပေါ့ သောက်ပိန်းရဲ့…
မနေ့ကထိတော့ ချစ်သူကောင်လေးမပေါ်သေးဘူး ဆိုတဲ့မင်းရဲ့စကားကို ငါသဘောကျမိတာနဲ့ ငါစာအုပ်ထဲမှာချရေးလိုက်တယ်။ မင်းနာမည်သိတဲ့အခါ ငါစာအုပ်ထဲမှာ ထပ်ချရေးလိုက်တယ်။ မင်းကြိုးစားပမ်းစားပြောတဲ့ ချိစ်တွေအကြောင်းကတော့ ကားပေါ်မှာတင်မေ့သွားလို့ ချမရေးလိုက်ရဘူး ။ ငါ့အပြုံးလေးကို မင်းသဘောကျတယ်လို့ ပြောလိုက်တာကိုလည်း အရမ်းတွေသဘောကျပြီး စက္ကူလိပ်တွေသွားယူရင်း ထပ်ချရေးလိုက်တယ်။
ဘေးကိုဖယ်… ငါလမ်းကူးတော့မယ် "
ကျွန်တော့်အတွေးတွေရော ခံစားချက်တွေရော ဗြောင်းဆန်နေပြီး ဘာကအရင်စလုပ်ရမယ်တောင် မဆုံးဖြတ်နိုင်တော့ဘူး။ ပြောချင်ရာပြောပြီး ထွက်ပြေးဖို့ကြိုးစားနေသည့် Merv ကိုတော့ ကျွန်တော် မလွှတ်ပေးပဲ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။
" စာအုပ်တစ်အုပ်ဖတ်ရင် ဘယ်သူမှ တစ်အုပ်လုံး တစ်လုံးမကျန်မမှတ်မိဘူး Merv!
ငါမင်းအကြောင်းတွေသိချင်နေတုန်းပဲ "
Merv ကဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့လက်ချောင်းတွေကို ဇက်ခနဲရုန်းထွက်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်ပြန်ဆုပ်ကိုင်သည်။ သူနောက်တစ်ခေါက်ရုန်းသည်။ ကျွန်တော် သူ့ကို အတင်းနောက်ကနေ ဆွဲထားသည်။
" နေဦး။ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ… အမှိုက်အရင်ပစ်ဦးမယ် … ပြီးရင်မင်းကြည့်ချင်တဲ့ ရုပ်ရှင်ကြည့်မယ် "