CHAPTER 2
Adaptation and Ignorance
Bakit nga ba ako nandito? I don't want to be here. I just want to go back. I want her back. She's the only thing I have. Damn this life!
Isa pa 'to. Nakakainis! Why do I have to deal with her? Malas. What's with "fiancee-thing"? Old fashion.
Wala na lang nagawa si Anthony kung hindi ang ibabad ang sarili sa laptop. Nakasakay silang dalawa ni Ruka sa kotse ng Papa nito. Pareho silang tahimik.
"Umm... S-sorry kanina." Maingay. "Wag mong sasabihin sa mga classmate ko ah. Na fiance kita. Gosh, bakit sa 'kin pa nangyari 'to?"
He's pissed of. "Are you done bickering?" Tinitigan niya nang diretso si Ruka. Nakita niya itong nangilabot, kaya ibinalik na lang niya ang atensyon niya sa laptop na nasa lap niya.
Napansin niya na natahimik si Ruka. Buti na lang. At least, I can have a peace of mind, he thought. Tanging tunog ng kotse ang maririnig sa buong byahe.
Pagkababa nila'y tuloy-tuloy si Ruka sa paglalakad papunta sa room nito. Walang pansinan, kumbaga. Sinundan lang niya ito ng walang imik.
"Ruka! Ano, okay lang ba ang Papa mo?" Kaibigan niya? Siguro.
"Yeah." Niyakap ni Ruka ang babaeng lumapit sa kanya. "Yan-yan..."
"May problema ka ba?" Niyakap din siya nito. Nagtaka siya. Lesbian ba sila? "Sino 'yang kasama mo?" Aba, ang dami pala niyang kaibigan. Isa, dalawa, anim silang magkakaibigan. Friendly pala siya. Hindi halata.
"A-ah..." Ayaw niyang mabuko. Nakakahiya daw 'pag sinabi nilang engaged na sila. Kaya nag-isip siya ng palusot.
"Kapitbahay nila ako. Kababata ko siya. Lilipat na kasi ako bukas dito, kaya nagpapatour ako sa kanya." Phew. Nakaligtas sila dun.
"Y-yeah. Kababata ko siya."
"Oh." Mapapangiti si Yan-yan. Pinagmasdan niya ang mga ito at sinuri. Yan-yan ang pangalan niya? As in yung kinakain? Weird. Pero cute siya, ah.
Bagay niya ang dark brown eyes niya, with matching medyo long black hair. Medyo chubby, pero ang cute niya. Bagay din niyang nakabrace.
"Sabihin mo na. May problema ka ba, Ruka?" Contrasting sila ng babaeng 'to. Mocha eyes, long pink hair na nakapusod na parang pambata, paarang dinrain ang dugo sa sobrang putla at puti. Sexy, pero hindi appealing dahil sa baggy na suot.
"Okay na ba ang Papa mo?" Isa pa 'to. Ang puti niya ah. Yun nga lang ang laki ng eyebags. Cute naman eyes niya eh. Dark brown din. Bangers. Medyo mahaba din ang black hair niya.Pero ang liit niya. Slender din ang katawan. Pero, attractive siya.
"Yeah, okay lang si Papa. Sorry kung pinag-alala ko kayo."
"Ano ba, okay lang 'yon. Kaibigan ka namin, kaya nature na 'yon para sa 'tin," sabay ngiti nung speaker. Medyo chubby din 'to. Pero may shape. Maliit din, pero mukhang mabait. Ganda ng pagkabrown ng eyes niya. Bagay din niya long, black hair niya.
"Get to know sa kababata mo." She giggled. Ang payat naman niya. Dapat kumain pa siya. Bagay pa man din niya mocha-brown eyes niya, pati slight brown hair na medyo shoulder length.
"Oo nga." Smug. Interesting. Mother-type? Tangkad niya ah. Medyo chubby din, pero her golden brown eyes, and shoulder length black hair make her attractive. Ganda din ng boses niya.
"Anthony name niya."
"Anthony? Japanese din siya? Mukha eh. Hey, Anthony. Anong Japanese name mo?"
"H-ha?" They caught me off-guard. "Jyun."
"Jyun? Astig."
"Ah!" Did I just saw her wickedly smile?, bulong niya sa sarili. He felt himself shudder at the thought. "May guinea pig na tayo!" Huh? Guinea pig?
"Master?" Master? Ano 'to, caste system? What's going on? "H-ha? Guinea pig?" Naguluhan na siya lalo. o_O
"Yup. Pet na kita. Ako si Keah, ang master mo. Don't worry, may kasama ka naman. Rabbit ko si Ruka," ituturo si Ruka, "Tapos, dog ko si Mau," sabay turo kay bangers. Oh. Mau pala pangalan niya, tapos Keah naman siya. Master, huh? "Hamster ko si Yan," turo ni Keah kay Yan-yan, na Yan pala ang pangalan, "tapos bird si Mina," turo kay mother-type. "Tapos si Chelle ang pusa ko," last turo kay Miss brown hair na payat. "Sayang wala ngayon si Ino. Siya ang psyduck ko. At least, dalawa na ang boys sa grupo natin." Malas naman niya. Teka, kailan pa 'ko napasama sa grupo nila?
"Hindi ako daga." Ugh. What--- I just felt chills. May dalawang matang nanle-laser sa 'kin. I better shrug it off. Baka jet lagged lang ako.
"Ruka. May problema ka ba? Tahimik mo."
"Wala po. I love you, gummy bear ko."
"I love you, too. Twin sister." So far, si Yan ang pinaka-close niya. Gummy bear, huh? Mukhang 'di din niya matanggap. Sa bagay, biglaan nga naman.
Mapapatitingin si Ruka sa kanya. Halata sa mata nito na naguguluhan din siya. Di na lang niya ito pinansin at iniwasan na lang niya ang mga titig nito.
Nagpatuloy ang ganito, naging unresponsive sila sa isa't-isa, hanggang sa pag-uwi nila sa bahay nina Ruka. Pagkauwi nila'y tuloy-tuloy ulit sa kwarto niya si Ruka, samantalang si Anthony ay umupo lang sa sofa.
"Umiiyak kaya siya?" naguguluhang tanong niya sa sarili niya.
"Mali ba, na ganito ako nakitungo sa kanya? Pareho lang kami ng kalagayan. Pero, ayoko din nito. Okay na 'to. At least, mas madaling maghanap ng way kung paano 'ko tatakasan 'to nang hindi siya lalong masaktan. Hay. Ano ba klase ng buhay 'to?!"
Pabagsak niyang inihiga sarili sa sopa. 'Dito ako matutulog?', isip niya. Wag naman sana. Ayaw niyang makasama sa iisang bahay si Ruka. Ayaw niyang maalalang napilit siya dito, na nakatali na ang buhay niya sa babaeng ngayon lang niya nakita at nakilala ng personal.
Dinner. Tahimik ang ambiance. Tanging mga plato't chopsticks lang ang gumagawa ng ingay.
"Tapos na po ako." Ang bilis niya, ah. Mas bagay pala niyang nakalugay. Dapat lagi na lang siyang nakaganyan. Sa bagay, ano nga bang pakialam niya?
"Tapos na rin po ako. Saan po ako matutulog?"
"Ah, sa kwarto ni Ruka. Sigurado naman akong mabait kang bata, kaya doon ka muna, ha? Inaayos pa kasi yung guestroom."
"Ayoko." Halatang walang force siya kung magsalita, ah. Parang sure na siya na wala na siyang magagawa.
"Ruka? Pagbigyan mo na si Mama, ha? Pagod ka na ba? Magpahinga ka na."
"Opo." Tahimik itong pumasok ng kwarto niya.
"Nag-aalala ako. Mali nga siguro 'to. Ruka." Pinagmasdan lang ni Anthony kung paano sinundan ng Mama ni Ruka si Ruka sa kwarto nito. Buti pa siya, bulong niya sa sarili. Pumasok din siya pagkatapos.
"Thank you, Ruka." Makikita niyang nakayakap si Ruka sa Mama niya. Mukhang iiyak, pero ni isang luha ay walang pumapatak.
"Sige, magliligpit pa si Mama ng pinagkainan. Magpahinga na kayo. Love you."
"I love you, too. Mama." Humiga sa kama si Ruka. Tiningnan niya si Anthony for a second, pagkatapos ay tinalikuran niya na ito.
"Anthony, ikaw din. Magpahinga ka na."
"Opo." Humiga si Anthony sa tabi ni Ruka.
"Good night," sabi ng Mama ni Ruka, pagkatapos ay saka ito lumabas. Naiwang nananahimik sina Ruka at Anthony.
"O-okay ka lang?" - Anthony
"Mukha ba 'kong okay?" - Ruka
"Nagtatanong lang. Pasensya ka na. Kanina." - Anthony
"Wala na 'kong magagawa." - Ruka
"Bakit hindi ka tumanggi. Ayaw mo din 'to 'di ba?" - Anthony
"Hindi pwede. Ikaw?" - Ruka
"Hindi rin pwede. Nakita mo kanina? Ayaw nila." - Anthony
"Matulog ka na. Maaga pa pasok bukas." Nanatili pa rin siyang nakatalikod kay Anthony. Galit siguro siya.
"Hindi...ako makatulog." Nabigla si Anthony dahil humarap si Ruka. "Pray tayo?" Ha? HA?! Namula si Anthony. "Di ako takot, ah!"
Mapapa-giggle si Ruka. "At least, di ka na serious, kagaya kanina. Nakakatakot ka. Wag mo kasing masyadong dibdibin 'yan. Isip na lang tayo ng way para pigilan 'to. Kaya naman natin. Wala pa namang official announcement, di ba? Kaya natin 'to." Mapapatigil si Anthony. Oo nga 'no?
"Yun ba yung kanina mo pa iniisip?"
"Kind of. Nabigla lang ako. Out of the blue, may fiance na pala ako. Hay, paano ko kaya sasabihin kay Reu 'to? Siya lang love ko. Si Reu...lang..." Huh? Nakatulog na siya. Reu? Sinong Reu? Mapapa-yawn si Anthony. Bukas na lang 'to. Pagod na 'ko.
Kinabukasan, sa school...
"Hello, I'm Anthony. Nice to meet you all." Nakatayo sa harapan si Anthony. Pinapakilala ang sarili.
Nice to meet you all, huh? Kung alam ko lang, ayaw na ayaw mong nandito. Ganyan ang takbo ng isip ni Ruka. Nakayuko siya sa desk niya. Bakit kaklase ko siya? Bulong niya sa sarili niya. Hindi pa rin ako makapaniwala. Nangilabot siya. Waah... Sana mabura na alaala ko.
"Hi..." Nabigla si Ruka sa boses na 'yon. Napatingin siya sa harap. "I'm Reu, glad to meet you all..." REU!!! "R-Reu?"
"Oh. Ruka!" Nginitian siya nito. Bumilis ang tibok ng puso ni Ruka. Not thinking, mabilis siyang tumayo at niyakap si Reu. "Reu. I miss you."
Niyakap siya nito pabalik, with gentle face. "I miss you, too. Pero, mamaya mo na lang ako i-spoil, ha? Nakatingin silang lahat sa 'tin." Mararamdaman ni Ruka ang flush ng dugo na umaakyat sa cheeks niya. Mabilis niyang inalis ang pagkakayakap niya kay Reu. "Sorry---"
"Okay lang." Kiniss siya ni Reu sa pisngi. Pulang-pula na siya. Ngumiti lang si Reu. Hindi napansin ni Ruka, pero medyo nainis si Anthony.
"S-sige." Mabilis na bumalik sa upuan niya si Ruka. Hiyang-hiya siya sa nangyari.
"Kakilala mo?"
"O-oh." Halatang masayang-masaya siya. "Yup... Siya ang prince charming ko." Todo smile kay Yan.
"Ah... Ang cute mo. Buti na lang. Okay ka na... Weird mo kasi kahapon," bulong ni Yan sabay pat sa ulo ni Ruka. Ngumiti siya pabalik. Okay na ang lahat, bulong niya sa sarili. Nasa tabi na niya ang knight in shining armor niya-
"Ba't ganyan ka makatingin?" smirk ni Anthony.
"Si Reu-"
"Ruka. Nandito ako." Tap mula sa likod ni Ruka. Napangiti siya. Lumingon siya sa likod. "Miss mo talaga ako." Napahawak na lang si Ruka sa kamay ni Reu. Mahigpit niya itong hinawakan. "Miss na miss. Ah, Reu. Si Yan," sabay turo ni Ruka kay Yan. "Oh... Siya si Yan? Nice to meet you."
Di talaga siya makapaniwala na nandito na siya ulit. Di din niya napansin na naiinis na din si Anthony. Wala na.
Si Reu na lang talaga ang umiikot sa ulo niya. Pati ang mga tanong na dati pa nghihintay ng sagot mula sa kanya. Kaya pagkarinig na pagkarinig ng bell, agad niya itong hinila papuntang Science garden ng school nila.
"Excited?"
"Yeah. Reu... Ano? Nahanap mo na siya?"
Umiling lang si Reu. "Pasensya ka na Ruka. Pero-" Di na pinatapos ni Ruka ang sinasabi ni Reu.
Niyakap na lang niya ito ng mahigpit, na para bang di na niya ito hahayaang makawala ulit.
"O-Okay lang... Nandito ka na. Ikaw lang gusto ko, Reu. Reu..."
"Pati ba naman dito? PDA? U-Uh..," inis na usal ni Anthony sa sarili niya. Nakatago siya sa pader ng stage.
"Ano nga bang...pakialam ko? Bahala siya. Basta ako, uuwi akong Japan. Babalikan... ko siya. Siya lang ang mahal ko. Di ako papayag...na makasal ako sa taong hindi ako mahal at hindi ko rin mahal."
Pagkasabi'y agad siyang naglakad paalis, mukha'y naguguluhan pa rin kahit anong gawing pilit niya sa sarili.
"Ruka. May favor akong hihingin sa yo. Pwede ba yon? May stalker kasi ako. Nee, Ruka?"
Huh? Stalker? Nakaramdam ng takot si Ruka. Agad niyang inexamine si Reu. "Okay ka lang?! Sinaktan ka ba niya?! Kaya ka ba umuwi?! A-Ang sakit mo?! Kuya!"
Halata sa mukha ni Reu ang pagkabigla sa naging reaksyon ni Ruka. Yumakap siya dito ng mahigpit.
"Okay lang ako. Nag-alala lang ako sa yo. Tumawag si Papa. Sinabi niya sa kin ang lahat. Ayokong ikaw lang ang masaktan. Nandito ako...para tulungan ka. Dahil mahal na mahal kita. Ah... Kahit gusto kong tinatawag mo kong Kuya, wag muna ah... Alamin muna natin kung sino yung stalker ko," bigkas ni Reu sabay grin. Dahil dito ay napangiti na rin si Ruka. "Babae na naman, no?"
"Ang pangit naman kung lalaki yon."
"Malay natin..."