his nightmare
─────────────
Hixiel
Tang ina ang init pa naman tapos naka turtle neck ako. Siguradong tatanungin na naman ako nito.
"Mabuti lang talaga at walang klase" gigil kong sabi kay Rhesia pero natawa lang ito.
"Hixiel nandito lang kami, you don't have to be afraid. If may gusto kang sabihin just tell us" I bit my tongue.
Bakit ba ayaw nila maniwala na wala akong alam? I don't know siguro sinisira nung gumagawa nito yung pagkakaibigan namin. We didn't even do something wrong.
"Promise wala akong alam, baka sinisiraan tayo"
Kami yung naka assign mag luto ng snacks ngayong hapon. Yung iba wala kasi may sinalihan ma contest. Kami lang ni Rhesia nandito yung iba nasa labas or ewan.
"Hixiel I guess alam ko na bakit ganyan suot mo" tinaasan ko ng kilay itong si Snow. Isa siyang 1st year kakalipatnlang niya dito kahapon at ito siya super friendly to the point nakakainis.
"So what's your guess?" paghahamon ko kay Snow. Si Rhesia naman naiintriga kaya napatigil sa pag hugas ng patatas.
"You have a hickey"
"What the hell? Ano pinagsasabi mo diyan. Alam mo itulog mo nalang yan" tawang sabi ko sa kanya paano naman niya naisip yun? Akala ko nga alam niya talaga.
"Well duh syempre magkakaroon ka nun dahil kay Huero" napakunot yung noo ko at ito naman si Rhesia mukhang alam na niya tinutuloy ni Snow kaya bumalik na ito sa paghuhugas.
"Ano naman meron kay Huero"
"Ok you want me to explain. Ok here, first ay pagod na pagod ka the whole day, second kahit pagod ka blooming ka ata ngayon, third naka turtle neck ka, fourth nakita ko si Huero lumabas sa kwarto mo kaninang umaga, fifth he also looked tired" so? anong connect dun gaga ba siya. Wag na siya dumagdag sa inis ko.
"Oh ito na yung pinabili niyo" hinablot ko yung plastic bag kay Huero at nilapag ito sa counter.
Naiinis din ako sa isang yan eh. Ang drama masyado kahit pag ihi ko kaninang madaling araw sinamahan ako, kahit uminom ako tubig sasamahan ako kahit antok na antok siya. Sounds sweet pero nakakainis kasi panita yung pagrereklamo niya na ang likot ko raw.
Ano ba gusto niya maihi ako sa kama ko? Paglabalik ko sa lamesa ay nakita kong nakatitig si Snow kay Huero. Ano na namang drama to?
"Finally, yung leeg ni Huero" mas sumama yung timpla ko dahil hindi pa pala tapos itong babaeng to.
"Anong meron sa leeg ko" napatingin ako sa leeg ni Huero na agad niya namang hinawakan.
"You two have sex last night? Wag na kayo mahiya normal lang naman ata yun. Next time Huero lagyan mo concealer yung love bite mo" doon na nag sink in yung lahat na pinag sasabi ng babaneg to.
"Magaling" tawang tawa si Rhesia kulang nalang mauuntog na ulo niya kakatawa eh.
"Alam mo hindi nakakabuti ang pagiging chismosa. Ako pa sayo tulungan mo nalang kami dito" inis kong tinapon sa kanya yung tomato.
"Sige babalik mamaya puntahan ko lang sila Sakura" tsk wag ka nalang bumalik.
"Anong pinagsasabi ni Snow? Sex? Sino? Tayo? Kadiri hindi mangyayari yun we're friends for pete's sake" inirapan ko nalang si Huero at hinayaan siyang magrant.
"Paano ba kasi may pulang bilog diyan sa leeg mo? Nagdadalawabg isip na ako ha baka may nangyari sa inyo kagabi lalo na't nag volunteer ka pa bantayan si Hixiel" tss isa pa tong si Rhesia. Alam ba nilang hindi maganda pakiramdam ko? Malapit nga akong mamatay kahapon.
"Aba malay ko siguro nung kinamot ko to kanina doon sa labas"
Tumayo na ako at pinagbabatil yung itlog. Nagugutom na rin ako.
Ano ba kasing nalaman ko? Ako ba talaga? O si Camille? Pero kung napagkamalan na ako si Camille edi ako nga punterya at bakit? Ano ba ang alam ko?
"Aba tang ina bakit ka ba namimisil ha" sigaw ko kay Huero na mukhang nainis na rin
"Huy kanina pa kaya kita tinatawag ayan nahulog tuloy yung itlog. Alam mo bang mahirap umiri? Kawawa yung manok kaka iri tapos sasayangin mo yung itlog?"
Tang ina?
"Wag mo muna ako inisin Huero -"
It's "le grand Lustucru" who's crying~
He's hungry and will eat~
Raw and alive, without bread or butter,~
All the little kids~
Who aren't asleep.~
"Sino nagplay niyan gago naman" sigaw ni Rhesia. Diba ito yung nasa video?
"Hala sorry naman sinend ko kasi yung sound clip na yan sa lola ko. Para naman may panakot siya sa mga pamangkin kong bata para matulog you know a lullaby to sing" pumasok si Snow sa kusina na may dalang kutsilyo.
"Kinakanta rin yan sa akin noon eh kaso hindi naman ako natakot nung bata ako eh. Madali lang kasi ako pinapatulog" share ko kay Snow at natawa naman siya.
"Alam niyo ba na may tale yung kanta?" tumango ako sa sinabi ni Snow
"Sa pagkakaalam ko Lustucru was a surgeon? He was blinded by his own skills kaya he started to do something related sa mga tao. I don't actually remember basta yun lang and in the end he was turned to monster"
"Alam niyo naman yung buong lullaby diba? Totoo yun, He's crying ibig sabihin umiiyak na siya sa gutom and he will eat. Lustucru he really exist before our great grandfather was born. Every October, that's the time he collects little children to eat especially those who aren't asleep"
"It will happen every 36 years and this time it's the 36th year after the last tragedy" natigilan sila Rhesia sa mga ginagawa nila.
"Mga bata naman yung kukunin niya diba. Yung mga hindi natutulog lang ba kinukuha niya?" I can sense the fright in her voice. Tumango ako kay Rhesia.
"No, this is based on our observations. 72 years ago Lustucru wasn't able to unleash his ability. It is said that the older people did something to seal Lustucru. So he wasn't able to show up and satisfy his hunger" nakatitig lang kami kay Synver at hinintay sa susunod niyang sasabihin pero hindi na siya nagsalita ulit. Mukhang nahihirapan siyang magsalita. Teka alam niya din ba yung tale ni Lustucru?
"What's wrong?" napansin ata ni Steilah si Synver na mukhang takot. Anong nangyari
"Your point is this time Lustucru was able to pierce the seal? No, Lustucru wasn't sealed this time. That means he's more desperate to eat than before? Which means pati tayo pwede na din niyang kainin either physical or our soul? The information is too much dude" napasuklay si Huero sa buhok nito dahil sa nasabi niya.
Nagsink siguro sa utak niya yung mga pinagsasabi. Hindi naman siya totoo pero kasabihan na rin ito ng matatanda wala namang mawawala kung maniniwala tayo diba.
"All you need to do is to keep your eyes close or don't let fear overtake your body and soul. Maybe that would help you avoid him. He wouldn't stop until he satisfy his own hunger. That was the way to anti Lustucru" he continued
"Paano mo pala nalaman toh?" tanong ko kay Synver as far as I remember. Wala siyang maalala nung bata pa siya dahil dun sa aksidenteng nangyari sa kanila nung mama niya.
"Remember I always had nightmares? Yan yung lagi kong napapanaginipan. I was there sleeping while my mom singing me a lullaby para makatulog then the accident happen which killed her. That's the only thing that reminds me from my mom kaya I've searched it" yes Synver is orphaned. He's staying sa mga nag ampon sa kanya and luckily mababait sila.
"So yun pala yung laging napapanaginipan ni Synver" rinig kong sabi ni Steilah. It was just a whisper. Atleast I'm happy para sa kanya. She now know Synver's weakness and with that matutulungan na niya ito.
Kahit na sino naman ata alam na may kumpetisyon na nangyayari kay Steilah at Leigh. Pareho nilang gusto si Synver. May the best woman wins.
"Pero alam niyo bang mag sex si Hixiel at Huero" malakas kong nabato ng patatas si Snow dahil sa sinabi nito.
Yung mukha naman nila Synver at Steilah hindi maipinta, bakas sa mukha nila yung gulat at kung ano pa.
"Wala kasing nangyari tang ina nito ma issue ka masyado ano tahiin ko bibig mo?" inis kong sigaw pero nagtawanan lang sila.
And the topic about Lustucru may not be the literal but malakas kutob ko na may mabyayaring ganun but nit Lustucru itself.
─────────────