Σαββατόβραδο. Και πάλι, όπως κάθε φορά, ξεροστάλιαζε στο κρύο, με το χλωμό φως των φανοστατών να αποκαλύπτουν την άχαρη θέση του. Δίπλα του περνούσαν αυτοκίνητα με χαρωπές φωνές και πρόσωπα, μεθυσμένες παρέες και σφιχταγκαλιασμένα ζευγαράκια. Κι όμως, εκείνος έστεκε εκεί, σαν σκιάχτρο. Βέβαια δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Ήταν η δουλειά του τέτοια και ήταν πολύ σημαντική. Για την ακρίβεια...
Ποιος ήταν ο λόγος που στεκόταν εκεί τα σαββατόβραδα; Ποια ήταν η τόσο σημαντική δουλειά του;