The drive for the rest of the trip was silent. Hindi ko na nga napansin na nakarating na kami sa gustong puntahan ni Mikel. Napatanga ako sa malaking karatula sa entrada ng hinintuan ni Mikel.
'Villa Candida Skydiving.'
Tiningnan ko si Mikel, tikom pa din ang kanyang mga labi. I retorted with the same. Bumaba siya ng sasakyan kaya sumunod naman ako. May sumalubong kay Mikel na lalaking nasa 40s na ang edad. He's tall and tanned, he's wearing a black jumpsuit and huge transparent goggles.
"Ronnie."
"Mikel, na-traffic ba kayo?" Iniabot niya ang kanyang kamay kay Mikel na malugod namang tinanggap iyon. Narinig ko ang hampas ng tubig sa dagat kaya alam kong malapit kami doon. Hindi ko lang iyon matanaw mula sa aming kinatatayuan. A concrete bungalow shelter stood proud at the middle of a grassy landscape. Masyado iyong malapad kaya walang matatanaw sa kanyang likuran. A plane engine roared in my ears at pagkatapos ay mabilis na bumulusok iyon sa himpapawid. My mouth flew wide open.
"Medyo." The one-liner answer from the pissed Mikel because he pissed.
"Long time, no see. Magandang Binibini." Tiningnan ako ng lalaki, tipid akong ngumiti kahit wala akong idea kung bakit niya ako kilala. Maybe I met him in the past that I cannot remember. "O bakit wala pa ring ngiti si Gabby? Pinilit mo pa rin ba itong sumama kagaya noong nakaraan, Mikel?"
My forehead creased, tipid na umiling si Mikel. A pained expression crossed his face.
"Iniintay na kayo roon ni Sabina." Makahulugang ngumiti si Ronnie kay Mikel.
Sumunod kami kay Ronnie patungo doon sa likuran nang bungalow shelter. Humampas ang malakas na hangin kahit walang puno, doon ko nakita ang malawak na dagat na kanina ay naririnig ko lang. It was where the strong winds came from. Mula sa di kalayuan ay ilang makukulay na parachute ang lumilipad sa ere, there were loud screams as people went free falling from the plane. My heart thumped with anticipation.
"Mikel!" A cheery sweet voice cut the silence between Mikel and I.
"Hey." Tugon ni Mikel doon sa boses, sabay kaming napalingon. I bet Mikel knows the voice already, para bang inaasahan na niya iyon.
A woman dressed in body hugging red jumpsuit beamed a bright smile at our direction. Her hair was in a sleek ponytail. Hagod na hagod ang itim at mahaba niyang buhok. She will put catwoman to shame with her hourglass body, her creamy white skin is unbelievable. Tumikhim ako at tumuwid ng tayo.
"I am glad you are here! Its been so long.."
Napataas ang aking kilay nang bumeso siya kay Mikel. Mahigpit ang kanyang yakap at ayaw itong pakawalan. Nakadama ako ng pagkudlit ng pait sa sikmura. Mukhang kulang pa ang kinain ko kanina.
"Are you diving with me?"
"Yes." Malapad na ngumiti si Mikel. Mas tumaas ang aking kilay. Aba! Kung maka-Yes parang nakuha na niya ang permiso ko! Oo nga't curious ako sa skydiving pero ayoko namang sumabay mag-dive diyan sa babaeng nakapula na yan.
"Gabby, this is Sabina."
"Hey, nice to meet you!" Bumeso din ang babae sa akin na feeling close. She smelled sweet flowers and dry wood. Peke akong ngumiti.
"Is this your first time to dive?" Malambing na tanong ni Sabina.
"Yes and No. I haven't dive and will not dive."
Nagkatinginan si Mikel at Sabina. I know I sounded bitchy but I can't be as cheerful as Sabina. Masyado akong ininis ni Mikel kanina!
"O, hindi pala tatalon. Dito na lang siya sa lupa. Kayo na lang ni Sabina ang mag-dive." Humalakhak si Ronnie kay Mikel na hindi iniaalis ang tingin sa akin.
"Gab, we went here to dive." Matigas na tono ni Mikel.
"Ayoko." Umirap ako sa kanya.
"Ahm, I will just get my harness." Tila hindi kumportableng paalam ni Sabina, sumunod sa kanya si Ronnie.
"Gab, what is your problem?"
"What is my problem? My problem is you! Aba kanina hindi mo ako pinapansin. Nagagalit ka sa akin kasi ano? Nakita ko yang—yang--- Jumbo Jet mo diyan! Tapos ano? Sa lahat mabait ka? Pangiti-ngiti! Pabeso beso!"
Mikel expelled a heavy sigh, pagod niya akong tiningnan.
"I thought you will like it this time. Hindi pa din pala."
"What do you mean? Dinala mo na ako dito? Nakapag-skydiving na ako?"
Umiling si Mikel, "No, you walked out. You said you are not prepared. You said you hate surprises."
I suddenly want to whack myself for being insensitive that moment. Oo nga pala't dinadala ako ni Mikel sa mga bagay na magpapaalala sa aming dalawa. And here I am being the ungrateful bitch.
"Magpapaalam lang ako kila Ronnie."
"M-mikel. Wait." Hindi siya tumigil sa pag-lalakad.
"Mikel naman, sandali. Gusto kong mag-skydive. Gusto kong mag-dive pero naiinis ako sayo kanina, magkaiba yon, okay? And I love surprises. I love adrenaline rush. I love adventures. Gusto ko ang mga buwis buhay na ganito. Hindi ko alam kung bakit sinabi ko noon na hindi ko gusto. Maybe I was lying, I don't know but I like this, I really do. Thank you. Thank you, Mikel."
Lumingon sa akin si Mikel, akala ko ay susumbatan ako pero may malapad siyang ngiti sa mga labi.
"You will skydive with me?" Parang bata niyang tanong. I nodded. Hinila ako ni Mikel patungo doon sa bungalow na napag-alaman kong opisina pala ng Skydiving resort. Narito din ang locker area kung saan pupwedeng magpalit ng mga damit.
Ngiting-ngiti si Sabina habang inaalalayan ako sa pagsusuot ng damit. I am not that dumb to wear the jumpsuit but Mikel insisted that someone will dress me up. Hindi pa din ako okay sa babaeng mukhang manika at sobrang ganda. Hindi naman sa naiinsecure ako pero hindi ko gusto ang pag-kinang ng kaniyang mata kapag kaharap si Mikel.
"Matagal nang hindi pumunta si Mikel dito. Nakakatuwa at namotivate ulit siyang mag-skydive."
Now I am not sure if Mikel wants to skydive. Or he's just doing me a favor. Nang maikabit na ang harness sa aking bewang ay sabay kaming lumabas ni Sabina.
I felt like a hiphopper beside a sexy star. Maluwag ang suot kong puting jumpsuit, hindi kagaya ng kay Sabina na hapit na hapit. Palagay ko ay lolobo pa ito sa ere kapag tumalon na ako. Hindi ko na inalintana iyon nang makita ko na ang sasakyan naming eroplano, the excitement kicks in. Nakasuot na si Mikel ng kanyang jumpsuit, his was darkblue. He looks incredible in whatever clothes he's on because of his iron clad chest and ripped arms and shoulders. Bumaba ang tingin ko sa pagitan ng kanyang mga hita, pumula ang pisngi ko. Dahan dahan kong ibinalik ang tingin ko kay Mikel at kitang kita ko ang paglunok niya at pamumula ng mukha. Nagsalubong ang kanyang mga kilay. Lumipat ang mga mata ko kay Sabina, she's ogling Mikel. Bumaba ang tingin ko sa kanyang dibdib, bumalik ang tingin ko kay Mikel na kinakausap ngayon ni Ronnie. Sumama ang aking mukha.
Nakita na kaya ni Sabina ang Jurassic Park kaya ganito na lang ang kanyang reaksyon kay Mikel?
Nakadama akong muli ng inis!
Padabog kong tinungo ang direksyon ni Mikel, kinailangan kong lumanghap ng malinis na hangin. Ilang sandali pa ay nasa likuran ko na si Mikel, inaalalayan akong sumakay sa isang Cessna Grand Caravan plane. Padabog kong binawi ang kamay ko ng makasakay ako. Nag-tataka akong tiningnan ni Mikel.
The plane started its engine. Apat lamang kami at dalawang piloto sa unahan. Si Ronnie ang magiging taga-tulak namin. Panay ang kanyang briefing sa dapat gawin, mula sa pagkumpas ng kamay pati ang posisyon ng mga binti sa ere.
"Don't panic." Paulit ulit si Ronnie doon.
"Mikel, sa akin mo I-harness si Gabby." Suhestiyon ni Sabina.
I-harness? Hindi ba pupwedeng ako lang mag-isa?
"Sa akin na." Ngumiti si Mikel sa akin. Tiningnan ko siya at inaayos niyang mabuti ang suot na harness. Tinawag niya ako at pinatayo sa kanyang harapan. He pulled me closer. Ang init ng kanyang katawan ay agad na kumalat sa aking likod. I am breathing heavily not because of nervousness but our not-so-far distance.
"Are you sure Mikel? Ilang taon ka na hindi nag-dive. Baka mahirapan ka kapag meron kang kasabay."
Umiling si Mikel kay Sabina, "Here's the reason why I skydive." Bulong ni Mikel sa aking tenga, nagkatinginan kaming dalawa.
Pakiramdam ko ay nagkaroon kami ng sariling background music na napunit sa malakas na pag-tili ni Sabina. Humalakhak si Ronnie na siyang tumulak sa babae. In a split second, she was dancing in the air. Nakaramdam ako ng kaba nang tumayo na ako sa gilid ng eroplano. Malakas ang hangin mula sa itaas at kung hindi sa bigat ni Mikel ay baka tinangay na ako non.
"Do you trust me, Gabby?" Mikel asked.
That came as a metaphorical question. There's no one I trust but him. Pakiramdam ko ay tatalikuran na ako ng buong mundo pero siya ay hindi. Ngayon nga ay kinakanlong pa din niya ako. Hindi ko alam kung gaano ako naging kasama sa kanya pero isa lang ang tiyak ko, hindi naging maganda ang naging paghihiwalay naming dalawa at itong lahat ay tinitiis niya.
"Handa na ba kayong dalawa?" Tumatawang tanong ni Ronnie.
Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko at tiningnan ang lupa. Sobrang layo non. Parang langgam ang nasa ibaba, hindi, mas maliit pa sa langgam.
"Hindi pa ako nagiging Presidente ng fansclub ni April Boy, Mikel."
"Mangyayari pa yon." Mikel chuckled sexily. Hindi iyon nakatulong bilang distraction. I want to be distracted. I want to think of happy thoughts but there's not much in my memory bank.
"Sandali.." Hinawakan ko ng mahigpit ang braso ni Mikel na nakayakap na sa akin. "K-kailan tayo nagpunta dito?"
"6th anniversary." He smiled.
"B-bakit ito ang naisip mo?"
"You said you wanted to try something new so I enrolled in Skydiving so we could dive."
Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. He would go extra mile for me. Ganito ang sinayang ko.
"And---"
"Ay!" Napatili ako nang bilang humulagpos ang paa ko sa eroplano at nalaglag kami ng kusa.
"AHHHHH!!!" I was screaming at the top of my lungs! I am giddy, scared and laughing all at the same time. "Mikel! Ang ganda! Ang sarap!" Hindi ko alam kung bakit hindi ko maialis ang pag-tawa habang bumubulusok kami paibaba, para kaming dinuduyan ng hangin. I never thought that air would try to carry my weight the way it is doing now.
"Mikel, anong 'And'? Ha? Anong And? Bakit dito?" Pasigaw kong tanong.
Hindi siya sumagot. Nilingon ko siya para tanungin. His eyes were fixated on me. Hindi ko maialis ang tingin ko doon. Slowly he yanked me to him, natuyuan ako ng laway pati dugo sa utak. His lips landed to mine. It tasted nothing, but it felt everything foreign. Pumikit ako at pinilit ang sarili na kabisaduhin ang kakaibang pakiramdam. There's the sun beating down on us, his face shone like an angel, his dark eyes for a moment made me think that he was angry, his stares were intense, beneath the transparent goggles were eyes so gentle and pleading for a kiss. His face against mine that kept me warm, his soft lips, softer than I could remember. Naghiwalay ang mga labi namin pero hindi ang tingin, the noises suddenly began to get louder. Napatingin ako sa lupa the I realized we are going down. Fast.
"M-mikel, yung parachute." Pinanlakihan siya ng mga mata, he hurriedly reached for the parachute's pin on his chest and pulled it, bumukas ang kulay dilaw na parachute. We glided through the air softly like a leaf blown by the wind. Hindi ako makatingin but I know that his stares are piercing behind me,
Bumulusok kami sa ibaba, Mikel carried my weight like a pro. Siya ang sumalo ng lahat ng impact at pinasayad niya lang ang mga paa ko sa lupa nang nakakatayo na siya ng tuwid.
"A-akala ko nakalimutan mo yung parachute, Mikel, I was nervous." Wika ni Sabina na may hawak na binoculars. She uncomfortably looked at me. Tiyak na nakita niyang hinalikan ako ni Mikel sa alapaap.
I know, Girl. Awkward di ba?
I am mentally rehearsing my speech in confronting Mikel pero alam ko namang hindi magiging convincing. Siguro ay ibinahagi lang ni Mikel ang gusto niyang gawin dati. Sinabi ko na gusto ko ng panibago, so skydiving is different, kissing while falling is different. Ganoon lang yon. He's helping me out, he's from a recent break up. Wala iyon, Gabby. Wala iyon.
"Gabby."
Halos mapatalon ako sa boses na iyon ni Mikel. Nilingon ko siya nang may ngiti sa labi.
"It is okay, Mikel. I forgive you."
"But I am not sorry."