"အခု က်ေနာ့္ရဲ႕ ျမင္းဆိုးေလး လုပ္ေပးမလား"
တိုးရွေသာ သူ႔အသံသည္ ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ နားထဲသို႔ စိမ့္ဝင္သြားသည္။ တကယ္ပဲ ဘယ္လိုေတြေတာင္ ဆြဲေဆာင္ေနရတာလဲ ။ သူ႔အထိအေတြ႔ သူ႔အသံေလးမ်ားေၾကာင့္ ကိုယ္ထဲ႐ွိ ေသြးမ်ားက ဆူပြက္လာသလို တစ္ကိုယ္လုံး ပူေလာင္လာသည္။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ေနာက္တစ္ခါ လာနမ္းခ်ိန္ ကိုယ္သည္ ဘယ္လိုမွထိန္းမႏိုင္ေတာ့။ အႀကိမ္အႀကိမ္ ျပစ္မွားခဲ့ရေသာ ထို ႏႈတ္ခမ္းဖူးသည္ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းေပၚမွာေပ်ာ္ပါးေနၿပီ။ ပန္းေသြးေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းလႊာ ပြင့္ဖက္ေလးကို ကိုက္ခဲကာ အငမ္းမရ ႏႈတ္ခမ္းတြင္းလို႔ လည္ပတ္ေနမိသည္။ ခ်စ္ရသူ၏ ခံတြင္းထဲက လ်ွာေႏြးေႏြးကလည္း က်ြန္ေတာ့္အား လႈိက္လွဲစြာ ႀကိဳဆိုဧည့္ခံသည္။ ေငြမ်ွင္ေရာင္ အမ်ွင္ေလးမ်ား တန္းသည္အထိ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွ စီးက်လာသည္အထိ ငယ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္သည္ အနမ္းတိုက္ပြဲကို ကတိုက္ကရိုက္ပင္က်င္းပေနသည္။ လက္ေတြက ငယ့္ရဲ႕ အၤက်ီေတြကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့ အလိုက္တသိၿငိမ္ကာ လစ္လပ္သြားေသာကိုယ္ဗလာေသးျဖင့္ က်ြန္ေတာ္၏ အဝတ္မပါေသာ ကိုယ္ႏွင့္ အတင္းပူးကပ္လာျပန္သည္ ။ သူကေတာ့ လူကို ႐ူးေအာင္ လုပ္ေနၿပီ။ ျဖဴဥေနေသာ ပခုံးသားေလးကို အနမ္းေပးကာ လည္တိုင္ေၾကာ့ေၾကာ့အား နမ္း႐ႈိက္၍ အရာေလးေတြ ေပးေလေတာ့ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ ညည္းညဴ ရင္း ငယ္၏ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက က်ြန္ေတာ့္ဆံပင္တြင္း ဆုပ္ကိုင္ ေခ်ဖြေတာ့သည္။
" အင့္"
သူ၏ အသံေလးေတြ ပိုမိုၿပီး ၾကားခ်င္ေသာအခါ လည္ပင္းသားေလးမ်ားကို ဖိကိုက္ၿပီးစုပ္ယူရင္း လည္တိုင္တစ္ခုလုံး နီညိဳေရာင္ အကြက္ေလးမ်ားေပၚသည္အထိ ပုံေဖာ္ေနမိသည္။ ထိုအခါ ငယ့္အသံသည္ ပိုမိုက်ယ္လာခဲ့သည္။ လည္ပင္းေလးမွတဆင့္ ရင္ဘတ္ေဖြးေဖြးသို႔ ႏႈတ္ခမ္းကပ္မိသည္ႏွင့္ငယ္ရဲ႕ကိုယ္ေလးသည္ တြန္႔သြား႐ွာသည္ ။
"ဟင့္"
ခ်ယ္ရီေရာင္ ပြင့္လႊာတစ္ဖက္ကို နမ္း႐ိႈက္လိုက္ေတာ့ ပို၍ပင္တြန္႔သြားသည္။ လူကို အသဲယားေအာင္ လုပ္ေနတာပဲငယ္က။ ပြင့္လႊာေလးအား ကိုယ့္၏ ခံတြင္းထဲေရာက္ၿပီး လ်ွာေလးႏွင့္ ထိေတြလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့
"ဦးမာန္"
ကေလးငယ္သည္ ေက်ာေလးေကာ့သြားကာ ကိုယ့္နာမည္အား ညည္းလိုက္မိခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ သည္ ပ်ားတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ ပန္းဝတ္ရည္မ်ားကို စုပ္ယူေနမိသည္။ လက္တစ္ဖက္က ခါးသြယ္သြယ္ကို ဖက္ထားကာ တစ္ဖက္က ငယ့္၏ ေက်ာျပင္ႏုႏုေပၚ အေပၚေအာက္ေျပး၍ ေျပးလႊားေနသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ႐ွက္ေသြးျဖာေနမည့္ ငယ့္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ျမင္ခ်င္လိုက္တာ။ ပြင့္လႊာႏွစ္ဖက္လုံး စားသုံးၿပီးေသာအခါ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ ဝမ္းဗိုက္တစ္ေလ်ွာက္ပြတ္သက္၍ ငယ္၏ ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ရန္ ဆြဲခ်လိုက္ခ်ိန္ ကေလးငယ္သည္ အေလာတႀကီး က်ြန္ေတာ့္အားဖက္ကာ ပခုံးေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ထားသည္။ ဒါကေတာ့ သူေလး႐ွက္ေနေၾကာင္း အမူယာျဖင့္ ေဖာ္ျပတာေပါ့။
" ငယ္ "
"ဗ်ာ"
ျပန္ထူးသည့္ ခပ္တိုးတိုးအသံေလးေၾကာင့္ ရင္ခြင္ထဲ႐ွိ ကိုယ္လုံးေလးအား အသဲယားစြာ ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္မိသည္။
" ေသခ်ာရဲ႕လား ကိုယ္တို႔ရပ္လိုက္ေတာ့မလား"
" ရ..ရပါတယ္ ကြၽန္...ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း....႐ွက္လို႔ ဆက္လုပ္ပါ "
စကားသံေလးမ်ားထစ္ကာ ေနာက္ပိုင္းအသံေလးသည္ တိုးလ်သြားသည္ကို နားေထာင္ရင္း ရင္ေတြ မတရားခုန္ေနၿပီ။ ပခုံးေပၚက သူ႔မ်က္ႏွာေလးကိုဆြဲယူလိုက္ရင္း ၾကည္ႏူးစြာ ျပံဳးကာ ပါးျပင္ႏုႏုအား ေမႊးၾကဴလိုက္သည္။ အလိုက္သိလြန္းသည့္ ငယ္သည္ ကြၽန္ေတာ့္ ပါးတစ္ဖက္အား ျပန္နမ္းၿပီး ကိုယ္ေပၚကဆင္းကာ အဝတ္ကင္းမဲ့စြာပဲ က်ြန္ေတာ့္ေပၚသို႔ ျပန္တက္ထိုင္လာသည္ကို ခံစားမိလိုက္၏။ ႏူးညံ႔လြန္းေသာ မက္မြန္သီးအိအိေလးကို ကိုင္ရင္း အသဲယားစြာ ညႇစ္လိုက္မိေတာ့ သူ၏ အသံေလးသည္ နားေထာင္လို႔ေကာင္းပါ၏။
ကိုယ္ခ်င္းထိကပ္ထားရင္း ငယ့္အေပၚ လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္က ဖြဲမီးလို ေလာင္ႂကြမ္းေလၿပီ။ ကိုယ္လာမည့္ လမ္းထဲ ကေလးငယ္ အနာသက္သာေအာင္ ဦးစြာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ခ်ဲ့ထြင္မိေတာ့ ထိုခံစားခ်က္ႀကီးက က်ြန္ေတာ့္ကို ႐ူးေအာင္လုပ္ေနသလိုပင္။ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားတိုးလာေတာ့ ပခုံးေပၚမွာ မ်က္ႏွာအပ္ထားသည့္ ေကာင္ေလးသည္ တုန္ရီကာ က်ြန္ေတာ့္အား တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားေလသည္။ အသံေလးကလည္း တအိအိထြက္လို႔။ ဂ်ဴနီယာသည္ လြန္စြာတင္းက်ပ္လာတာေၾကာင့္ လက္မ်ားကိုထုတ္ကာ ကိုယ္သြားမည့္ လမ္းဝေလးထဲျဖည္းျဖည္းခ်င္း တိုးဝင္မိေတာ့ နာက်င္စြာ ညည္းညဴသည့္ ငယ္၏ အသံ ။
"အားးးး "
" နာရင္ ကိုယ့္ပခုံးကို ကိုက္လိုက္ ငယ္ အံႀကိတ္မထားနဲ႔ "
ေက်ာျပင္ႏုႏုကို ပြတ္သက္ေခ်ာ့ျမဴကာ လမ္းတစ္ဝက္မွာတင္ သူေလးအေတာ္နာေနၿပီ။ အနာသက္သာေစရန္ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္ ထိစပ္ေနေသာ ပခုံးေလးကို နမ္းကာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးဆီသို႔ ကူးျဖတ္ရျပန္သည္။ ငယ္သည္ လူခ်င္းခြာက သူ၏ကိုယ္ကိုမတ္လိုက္ရင္း ရဲတင္းစြာထိုင္ခ်လိုက္သည္။
" အ့"
" က်စ္ ငယ္ရာ နာသြားၿပီမလား "
"ရ~~~ရတယ္ ဆက္~~~ ဆက္လုပ္ပါ"
တဆက္ဆက္တုန္ရီေနေသာ ကိုယ္ေလးကို ေထြးဖက္ကာ ကိုယ္နဲ႔ သူ႔ၾကား ေလတိုး၍ ပင္မရေအာင္ ခရီးႏွင္မိသည္။ အားမလို အားမရျဖစ္သည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ခါးေလးအားတင္းေနေအာင္ ဖက္ထားကာျပဳမူေနမိသည္။
မင္းကိုယ့္ကို ႐ူးေအာင္ လုပ္ေနတာပဲငယ္ ။ မင္းဆိုတဲ့ အသိနဲ႕တင္ ကိုယ့္စိတ္ေတြ ထိန္းလို႔မရေတာ့ဘူး ။
" ဦးးးး~~~~ေျခ..ေျခေထာက္~~~ ထိမယ္"
ကိုယ္ေပၚမွာ လႈပ္ယမ္းေနသာ သူေလးသည္ ကိုယ့္ေျခေထာက္ ထိမွာ စိုး၍ပင္ သတိေပးေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ခ်စ္လြန္းလို႔ ေသေတာ့မွာပဲ ။ ကိုယ္ေပၚမွ အသံမ်ိဳးစုံျဖင့္ ခပ္တိုးတိုးေလး ညည္းညဴရင္း လႈပ္ရမ္းေနေသာ ကိုယ္ေလးကို ခါးမွ ထိန္းကိုင္ထားရသည္။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးအား ေမာ့ေမာ့ နမ္းရသည္မွာ ကိုယ့္မွာ မေညာင္းႏိုင္ မေမာႏိုင္။ကေလးငယ္သည္ ကိုယ္ေပၚမွာ တဆက္ဆက္တုန္ရီသည္ ၿပီးဆုံးသြားခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္ေပၚ လဲက်၍ ေမာဟိုက္ေနေသာ အသံေလးျဖင့္
" ခ်စ္တယ္ ဦးမာန္ "
ၾကားလိုက္ရသည့္ အသံေလးေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္သည္ ထိန္းမရစြာ ၿပီးဆုံးသြားေတာ့သည္။ အခုၾကားလိုက္ရတာ တကယ္ပဲလား ။ အံ႕ျသစြာျဖင့္ ရင္ဘတ္ေပၚက မ်က္ႏွာေလးအား လက္ျဖင့္ စမ္းကာ
" ဘာ...ဘာ..ေျပာလိုက္တာလဲ ဟင္"
ထိုအခါ ကေလးငယ္သည္ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းအားဆြဲနမ္းလ်က္ ခပ္သဲ့သဲ့ ရယ္သံေလးျဖင့္
" ဦး ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္လို႔ "
ဝမ္းသာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္မ်ားပင္ က်မိပါသည္။ ဘာမွ်ပင္ျပန္မေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဝမ္းသာလြန္း၍ ငယ့္ကို သိမ္းၾကံဳးဖက္ထားမိသည္။ ရင္ခြင္ထဲ အေကာင္ေပါက္ေလးသည္ က်ြန္ေတာ့္အား ကိုယ္ေထြးဖက္၍
" က်ြန္ေတာ့္ကို တာဝန္ယူရေတာ့မယ္ေနာ္ "
" ဒါေပါ့ ငယ္ရယ္ ကိုယ္တာဝန္ယူမွာေပါ့ ဟားဟား "
သေဘာက်စြာ ရယ္မိသည္။ အခုေတာ့ ႐ွိန္းေခတ္ေႏြဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးဟာ သူ႔အပိုင္ျဖစ္သြားၿပီ။ အျမတ္တႏိုးေငးၾကည့္ေနရသည့္ေကာင္ေလးဟာ သူ႔ကိုခ်စ္သည္တဲ့။
"ထုတ္ေပးအုံး။ကြၽန္ေတာ္ပင္ပန္းေနၿပီ အိပ္ေတာ့မယ္ "
" အာ!! အင္းပါ ခဏေလး ကိုယ္ သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ေပးမယ္ "
အိပ္ယာေပၚမွထရန္ ျပင္ေနသည့္ က်ြန္ေတာ့္ကို ျပန္ဆြဲထားကာ
" ေခ်ာ္လဲေနမယ္ ထားလိုက္ပါ။ ခဏပဲေမွးမွာ ကြၽန္ေတာ္ ႏိုးလာမွာ လုပ္ေပးမယ္။ လာ က်ြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားေပး"
ကိုယ္မျမင္မစမ္းႏွင့္ေခ်ာ္လဲမွာဆိုးေနသည့္ ကေလးငယ္ကို အခ်စ္တိုးစြာျဖင့္ လွဲပီး သူ႔ကိုယ္ေလးကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ဖက္အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။
ရင္ခြင္ထဲက ေကာင္ေလးသည္ ျပံဳးသြားသလို ေနသစ္လည္း ၾကည္ႏူးစြာထပ္တူျပံဳးလိုက္မိသည္။
....................
Unicode
"အခု ကျနော့်ရဲ့ မြင်းဆိုးလေး လုပ်ပေးမလား"
တိုးရှသော သူ့အသံသည် ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ဖြင့် ကျွန်တော့် နားထဲသို့ စိမ့်ဝင်သွားသည်။ တကယ်ပဲ ဘယ်လိုတွေတောင် ဆွဲဆောင်နေရတာလဲ ။ သူ့အထိအတွေ့ သူ့အသံလေးများကြောင့် ကိုယ်ထဲရှိ သွေးများက ဆူပွက်လာသလို တစ်ကိုယ်လုံး ပူလောင်လာသည်။ နှုတ်ခမ်းများကို နောက်တစ်ခါ လာနမ်းချိန် ကိုယ်သည် ဘယ်လိုမှထိန်းမနိုင်တော့။ အကြိမ်အကြိမ် ပြစ်မှားခဲ့ရသော ထို နှုတ်ခမ်းဖူးသည် အခုတော့ ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းပေါ်မှာပျော်ပါးနေပြီ။ ပန်းသွေးရောင် နှုတ်ခမ်းလွှာ ပွင့်ဖက်လေးကို ကိုက်ခဲကာ အငမ်းမရ နှုတ်ခမ်းတွင်းလို့ လည်ပတ်နေမိသည်။ ချစ်ရသူ၏ ခံတွင်းထဲက လျှာနွေးနွေးကလည်း ကျွန်တော့်အား လှိုက်လှဲစွာ ကြိုဆိုဧည့်ခံသည်။ ငွေမျှင်ရောင် အမျှင်လေးများ တန်းသည်အထိ နှုတ်ခမ်းထောင့်မှ စီးကျလာသည်အထိ ငယ်နဲ့ ကျွန်တော်သည် အနမ်းတိုက်ပွဲကို ကတိုက်ကရိုက်ပင်ကျင်းပနေသည်။ လက်တွေက ငယ့်ရဲ့ င်္အကျီတွေကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အလိုက်တသိငြိမ်ကာ လစ်လပ်သွားသောကိုယ်ဗလာသေးဖြင့် ကျွန်တော်၏ အဝတ်မပါသော ကိုယ်နှင့် အတင်းပူးကပ်လာပြန်သည် ။ သူကတော့ လူကို ရူးအောင် လုပ်နေပြီ။ ဖြူဥနေသော ပခုံးသားလေးကို အနမ်းပေးကာ လည်တိုင်ကြော့ကြော့အား နမ်းရှိုက်၍ အရာလေးတွေ ပေးလေတော့ ခေါင်းလေးမော့ကာ ညည်းညူ ရင်း ငယ်၏ လက်ချောင်းများက ကျွန်တော့်ဆံပင်တွင်း ဆုပ်ကိုင် ချေဖွတော့သည်။
" အင့်"
သူ၏ အသံလေးတွေ ပိုမိုပြီး ကြားချင်သောအခါ လည်ပင်းသားလေးများကို ဖိကိုက်ပြီးစုပ်ယူရင်း လည်တိုင်တစ်ခုလုံး နီညိုရောင် အကွက်လေးများပေါ်သည်အထိ ပုံဖော်နေမိသည်။ ထိုအခါ ငယ့်အသံသည် ပိုမိုကျယ်လာခဲ့သည်။ လည်ပင်းလေးမှတဆင့် ရင်ဘတ်ဖွေးဖွေးသို့ နှုတ်ခမ်းကပ်မိသည်နှင့်ငယ်ရဲ့ကိုယ်လေးသည် တွန့်သွားရှာသည် ။
"ဟင့်"
ချယ်ရီရောင် ပွင့်လွှာတစ်ဖက်ကို နမ်းရှိုက်လိုက်တော့ ပို၍ပင်တွန့်သွားသည်။ လူကို အသဲယားအောင် လုပ်နေတာပဲငယ်က။ ပွင့်လွှာလေးအား ကိုယ့်၏ ခံတွင်းထဲရောက်ပြီး လျှာလေးနှင့် ထိတွေလိုက်ချိန်မှာတော့
"ဦးမာန်"
ကလေးငယ်သည် ကျောလေးကော့သွားကာ ကိုယ့်နာမည်အား ညည်းလိုက်မိချိန်မှာ ကျွန်တော် သည် ပျားတစ်ကောင်ကဲ့သို့ ပန်းဝတ်ရည်များကို စုပ်ယူနေမိသည်။ လက်တစ်ဖက်က ခါးသွယ်သွယ်ကို ဖက်ထားကာ တစ်ဖက်က ငယ့်၏ ကျောပြင်နုနုပေါ် အပေါ်အောက်ပြေး၍ ပြေးလွှားနေသည်။ ဒီအချိန်မှာ ရှက်သွေးဖြာနေမည့် ငယ့်ရဲ့ မျက်နှာကို မြင်ချင်လိုက်တာ။ ပွင့်လွှာနှစ်ဖက်လုံး စားသုံးပြီးသောအခါ ပြားချပ်ချပ် ဝမ်းဗိုက်တစ်လျှောက်ပွတ်သက်၍ ငယ်၏ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ရန် ဆွဲချလိုက်ချိန် ကလေးငယ်သည် အလောတကြီး ကျွန်တော့်အားဖက်ကာ ပခုံးပေါ် မျက်နှာအပ်ထားသည်။ ဒါကတော့ သူလေးရှက်နေကြောင်း အမူယာဖြင့် ဖော်ပြတာပေါ့။
" ငယ် "
"ဗျာ"
ပြန်ထူးသည့် ခပ်တိုးတိုးအသံလေးကြောင့် ရင်ခွင်ထဲရှိ ကိုယ်လုံးလေးအား အသဲယားစွာ ဖျစ်ညှစ်လိုက်မိသည်။
" သေချာရဲ့လား ကိုယ်တို့ရပ်လိုက်တော့မလား"
" ရ..ရပါတယ် ကျွန်...ကျွန်တော် နည်းနည်း....ရှက်လို့ ဆက်လုပ်ပါ "
စကားသံလေးများထစ်ကာ နောက်ပိုင်းအသံလေးသည် တိုးလျသွားသည်ကို နားထောင်ရင်း ရင်တွေ မတရားခုန်နေပြီ။ ပခုံးပေါ်က သူ့မျက်နှာလေးကိုဆွဲယူလိုက်ရင်း ကြည်နူးစွာ ပြုံးကာ ပါးပြင်နုနုအား မွှေးကြူလိုက်သည်။ အလိုက်သိလွန်းသည့် ငယ်သည် ကျွန်တော့် ပါးတစ်ဖက်အား ပြန်နမ်းပြီး ကိုယ်ပေါ်ကဆင်းကာ အဝတ်ကင်းမဲ့စွာပဲ ကျွန်တော့်ပေါ်သို့ ပြန်တက်ထိုင်လာသည်ကို ခံစားမိလိုက်၏။ နူးညံ့လွန်းသော မက်မွန်သီးအိအိလေးကို ကိုင်ရင်း အသဲယားစွာ ညှစ်လိုက်မိတော့ သူ၏ အသံလေးသည် နားထောင်လို့ကောင်းပါ၏။
ကိုယ်ချင်းထိကပ်ထားရင်း ငယ့်အပေါ် လိုချင်တပ်မက်စိတ်က ဖွဲမီးလို လောင်ကြွမ်းလေပြီ။ ကိုယ်လာမည့် လမ်းထဲ ကလေးငယ် အနာသက်သာအောင် ဦးစွာ လက်ချောင်းများဖြင့် ချဲ့ထွင်မိတော့ ထိုခံစားချက်ကြီးက ကျွန်တော့်ကို ရူးအောင်လုပ်နေသလိုပင်။ လက်ချောင်းလေးများတိုးလာတော့ ပခုံးပေါ်မှာ မျက်နှာအပ်ထားသည့် ကောင်လေးသည် တုန်ရီကာ ကျွန်တော့်အား တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားလေသည်။ အသံလေးကလည်း တအိအိထွက်လို့။ ဂျူနီယာသည် လွန်စွာတင်းကျပ်လာတာကြောင့် လက်များကိုထုတ်ကာ ကိုယ်သွားမည့် လမ်းဝလေးထဲဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးဝင်မိတော့ နာကျင်စွာ ညည်းညူသည့် ငယ်၏ အသံ ။
"အားးးး "
" နာရင် ကိုယ့်ပခုံးကို ကိုက်လိုက် ငယ် အံကြိတ်မထားနဲ့ "
ကျောပြင်နုနုကို ပွတ်သက်ချော့မြူကာ လမ်းတစ်ဝက်မှာတင် သူလေးအတော်နာနေပြီ။ အနာသက်သာစေရန် ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းများနှင့် ထိစပ်နေသော ပခုံးလေးကို နမ်းကာ နှုတ်ခမ်းပါးလေးဆီသို့ ကူးဖြတ်ရပြန်သည်။ ငယ်သည် လူချင်းခွာက သူ၏ကိုယ်ကိုမတ်လိုက်ရင်း ရဲတင်းစွာထိုင်ချလိုက်သည်။
" အ့"
" ကျစ် ငယ်ရာ နာသွားပြီမလား "
"ရ~~~ရတယ် ဆက်~~~ ဆက်လုပ်ပါ"
တဆက်ဆက်တုန်ရီနေသော ကိုယ်လေးကို ထွေးဖက်ကာ ကိုယ်နဲ့ သူ့ကြား လေတိုး၍ ပင်မရအောင် ခရီးနှင်မိသည်။ အားမလို အားမရဖြစ်သည့် အချိန်များတွင် ခါးလေးအားတင်းနေအောင် ဖက်ထားကာပြုမူနေမိသည်။
မင်းကိုယ့်ကို ရူးအောင် လုပ်နေတာပဲငယ် ။ မင်းဆိုတဲ့ အသိနဲ့တင် ကိုယ့်စိတ်တွေ ထိန်းလို့မရတော့ဘူး ။
" ဦးးးး~~~~ခြေ..ခြေထောက်~~~ ထိမယ်"
ကိုယ်ပေါ်မှာ လှုပ်ယမ်းနေသာ သူလေးသည် ကိုယ့်ခြေထောက် ထိမှာ စိုး၍ပင် သတိပေးနေသည်။ ကျွန်တော် ချစ်လွန်းလို့ သေတော့မှာပဲ ။ ကိုယ်ပေါ်မှ အသံမျိုးစုံဖြင့် ခပ်တိုးတိုးလေး ညည်းညူရင်း လှုပ်ရမ်းနေသော ကိုယ်လေးကို ခါးမှ ထိန်းကိုင်ထားရသည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးအား မော့မော့ နမ်းရသည်မှာ ကိုယ့်မှာ မညောင်းနိုင် မမောနိုင်။ကလေးငယ်သည် ကိုယ်ပေါ်မှာ တဆက်ဆက်တုန်ရီသည် ပြီးဆုံးသွားချိန် ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ပေါ် လဲကျ၍ မောဟိုက်နေသော အသံလေးဖြင့်
" ချစ်တယ် ဦးမာန် "
ကြားလိုက်ရသည့် အသံလေးကြောင့် ကျွန်တော်သည် ထိန်းမရစွာ ပြီးဆုံးသွားတော့သည်။ အခုကြားလိုက်ရတာ တကယ်ပဲလား ။ အံ့သြစွာဖြင့် ရင်ဘတ်ပေါ်က မျက်နှာလေးအား လက်ဖြင့် စမ်းကာ
" ဘာ...ဘာ..ပြောလိုက်တာလဲ ဟင်"
ထိုအခါ ကလေးငယ်သည် ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းအားဆွဲနမ်းလျက် ခပ်သဲ့သဲ့ ရယ်သံလေးဖြင့်
" ဦး ကိုအရမ်းချစ်တယ်လို့ "
ဝမ်းသာလွန်းလို့ မျက်ရည်များပင် ကျမိပါသည်။ ဘာမျှပင်ပြန်မပြောနိုင်လောက်အောင် ဝမ်းသာလွန်း၍ ငယ့်ကို သိမ်းကြုံးဖက်ထားမိသည်။ ရင်ခွင်ထဲ အကောင်ပေါက်လေးသည် ကျွန်တော့်အား ကိုယ်ထွေးဖက်၍
" ကျွန်တော့်ကို တာဝန်ယူရတော့မယ်နော် "
" ဒါပေါ့ ငယ်ရယ် ကိုယ်တာဝန်ယူမှာပေါ့ ဟားဟား "
သဘောကျစွာ ရယ်မိသည်။ အခုတော့ ရှိန်းခေတ်နွေဆိုတဲ့ ကောင်လေးဟာ သူ့အပိုင်ဖြစ်သွားပြီ။ အမြတ်တနိုးငေးကြည့်နေရသည့်ကောင်လေးဟာ သူ့ကိုချစ်သည်တဲ့။
"ထုတ်ပေးအုံး။ကျွန်တော်ပင်ပန်းနေပြီ အိပ်တော့မယ် "
" အာ!! အင်းပါ ခဏလေး ကိုယ် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးမယ် "
အိပ်ယာပေါ်မှထရန် ပြင်နေသည့် ကျွန်တော့်ကို ပြန်ဆွဲထားကာ
" ချော်လဲနေမယ် ထားလိုက်ပါ။ ခဏပဲမှေးမှာ ကျွန်တော် နိုးလာမှာ လုပ်ပေးမယ်။ လာ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားပေး"
ကိုယ်မမြင်မစမ်းနှင့်ချော်လဲမှာဆိုးနေသည့် ကလေးငယ်ကို အချစ်တိုးစွာဖြင့် လှဲပီး သူ့ကိုယ်လေးကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ဖက်အိပ်လိုက်တော့သည်။
ရင်ခွင်ထဲက ကောင်လေးသည် ပြုံးသွားသလို နေသစ်လည်း ကြည်နူးစွာထပ်တူပြုံးလိုက်မိသည်။
....................