[Zawgyi]
Yixingကြၽန္ေတာ့္ကိုကယ္ထုတ္ေပးပါဒီငရဲတြင္းႀကီးထဲက Yiboအႀကိမ္ႀကိမ္ဆုေတာင္းမိေနသည့္စကား
Yiboေနမေကာင္းသည္ကိုေတာ့ သူသိသည္ ေဆးလည္းတိုက္သည္ အစားလည္းသူကိုယ္တိုင္ေကြၽးသည္ ကိုကို႔ဆီမွာ အၿမဲတမ္းအရႈံးေပးၿပီးသားကို ကိုကိုထပ္အႏိုင္လိုခ်င္ေသးတာလား
ကိုကိုရယ္ က်ဆင္းလာျပန္သည့္မ်က္ရည္မ်ား ကိုအလ်င္အျမန္သုတ္ကာ...
/အို ...ဘာကိစၥငိုရမွာလဲ ကိုကိုကငိုတာမွမႀကိဳက္တာ
ခုလိုျဖစ္ေနတာကလည္း အရွင္ဘုရားက ကိုကို႔ေပၚထားတဲ့ငါ့အခ်စ္ကိုစမ္းသပ္ေနတာ ငါႀကံ့ခိုင္မွဖစ္မယ္ လက္စားေခ်တယ္ဆိုတာ ငါ့ကိုမေကာင္းတဲ့စိတ္ကလႈံ႕ေဆာ္ေနတာ ဟင့္အင္းဒါမ်ိဴး yiboလက္မခံဘူး ဂလဲ့စားေခ်မဲ့စိတ္ကိုေဖ်ာက္ပစ္စမ္း/
yiboကိုယ့္စိတ္ကိုသတိေပးရင္း
ျပတင္းေပါက္ကေန ဝဲတက္သြားသည့္ငွက္ကေလးေတြကိုၾကည့္ကာ
"မင္းတို႔ေျပာစမ္းကိုကိုကမခ်စ္ပဲ ငါ့ကိုကုတင္ေပၚေပးအိပ္ပါ့မလား..."
"တကယ္မလြယ္တဲ့ငါပဲ ဟား"
yiboေလာက္ကိုကို႔ကိုခ်စ္တတ္မဲ့သူမရွိေလာက္ေပ
"မတရားလိုက္တာ ငါ့က်ေက်ာင္းမတက္ရဘူး သူ႔က်ေက်ာင္းသြားတယ္ တေနကုန္အခန္းထဲမွာပဲတိတ္တိတ္ေလးေနရတာ အထီးက်န္ဆန္လိုက္တာ"
Yiboေလးဟာျဖဴစင္လြန္းၿပီးအခ်စ္ႀကီးသည္
ေက်ာင္းမွာေတာ့xiaozhanက သူ႔ေကာင္မေလးလက္ကိုတြဲကာ ေလွ်ာက္သြားေနသည္
"ေမာင္ Jung Eumတို႔ဘယ္ေတာ့လက္ထပ္ၾကမလဲ"
"ေစာပါေသးတယ္ ခ်စ္ရယ္ ေမာင္တို႔အသက္ငယ္ငယ္ေလးပဲရွိေသးတာကို"
"ဒါနဲ႔ေမာင္ ဟိုေကာင္ေလးကို မေတြ႕တာၾကာၿပီေနာ္"
"Yiboလား"
"အင္း ဟုတ္မယ္ နာမည္ေတာ့Jung eumသိပ္မသိဘူး ေမာင့္ကိုႀကိဳက္ေနတယ္ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ေလ"
"သူ႔ကိုဘာလုပ္ဖို႔ေမးေနတာလဲJung eum!"
"မျမင္မိလို႔ပါေမာင္ရယ္ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔"
"ေဘးနားမွာေမာင္တစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာေတာင္တျခားေကာင္ေၾကာင္းေမးတာေမာင္ကစိတ္မဆိုးပဲေနမလား"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ေမာင္ ခ်စ္မွားသြားတယ္"
"ေနာက္ခါမေမးနဲ႔ေမာင္မႀကိဳက္ဘူး"
ညေနေစာင္းသည္အထိJung eumႏွင့္တူတူရွိေနေပးသည္
"ခ်စ္ ေမာင္ျပန္ေတာ့မယ္ အိမ္ျပန္ေနာက္က်ရင္ ေမာင္စာလုပ္ခ်ိန္မရွိေတာ့လို႔"
"ဟုတ္ပီ ေမာင္ See You "
ေမာင္အရင္ကႏွင့္မတူ နဖူးေလးေတာင္နမ္းမသြားပဲအလ်င္စလိုထြက္သြားသည္။
xiaozhanအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚအိပ္ေနသည့္Yiboကိုျမင္သည္
တံခါးဂ်က္ခ်ကာ Yiboဆီလွမ္းလာသည္
မေန႔ကသူၿဖဲခဲ့တဲ့အဝတ္စုတ္ေလးႏွင့္ ေဘာင္းဘီတိုေလးဝတ္ကာအိပ္ေနသည့္Yibo
ေစာင္လည္းမၿခဳံထား
"yibo"
ထိုကေလးကိုယ္ပူခ်ိန္ကမေန႔ကေလာက္ေတာ့မပူေတာ့ေပမဲ့ အရွင္းေပ်ာက္သြားေအာင္ေဆးေတာ့ထပ္တိုက္ရမည္
"yiboထစမ္း အက်ီ ထလဲစမ္း"
"ဟင္ ကိုကို...အယ္ ကိုကိုေလးျပန္လာၿပီလား"
"အင္း...မင္းအက်ီ ထလဲ ခုဝတ္ထားတာစုတ္ခ်ာေနၿပီမလား"
"Yiboမွာဘာအဝတ္အစားမွမပါလာဘူး"
"ငါ့ဗီဒိုထဲမွာ အက်ီ ေတြရွိတယ္ ယူဝတ္"
yiboဘာမွဆက္မေမးပဲ ဗီဒိုထဲရွိအက်ီ လၤက္ရွည္တစ္ထည္ေကာက္စြပ္လိုက္သည္
ကိုကိုႏွင့္သူ႔အရပ္က ကြာျခားတာေၾကာင့္ ကိုကို႔အက်ီ ကသူ႔ဒူးထိဖုံးသည္
"ငါ့ဆီလာအုန္း"
xiaozhanေခၚေတာ့ ေခါင္းေလးငုံ႔ကာလာသည့္ထိုကေလး အရမ္းကိုခ်စ္စရာေကာင္းသည္
"ေမာ့စမ္း မင္းေခါင္း"
"ဗ်ာ"
"နားေလးေကာင္ကေတာ့ မင္းပါးကိုေဆးလိမ္းမလို႔ ေခါင္းေမာ့"
yiboမဝင့္မရဲေခါင္းေဖာ္ေပးေတာ့ အနာေပၚေဆးလိမ္းေပးေနသည့္xiaozhan
"အာ့ စပ္တယ္"
"ခဏသည္းခံ ဒီအနာေလးရဲ႕ဒဏ္ရာက ငါ့အစြမ္းေၾကာင့္ရတဲ့ဒဏ္ရာေလာက္မဆိုး့ပါဘူးဟုတ္တယ္မလား"
yiboရွက္လည္းရွက္သည္ စိတ္လည္းတိုသည္ သူ႔ရဲ႕First timeေလးကိုအတင္းrapeၿပီးယူသြားသည့္ ခ်စ္ရသူႀကီး
"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ ငါ့ကိုက်ိန္ဆဲေနတာလား"
"မဟုတ္ရပါဘူး ကိုကိုေလး"
"ေရာ့ ငါ့ေျခေထာက္ကိုႏွိပ္ေပးစမ္း"
ကုတင္ေပၚေျခဆန႔္ကာ
သူ႔ကိုႏွိပ္ခိုင္းေနသည့္xiaozhanကိုၾကည့္မိကာ yiboၿပဳံးမိသည္
/ကိုကိုဟာေလ ငါမုန္းတယ္ေျပာေပမဲ့လည္း ငါ့စိတ္ကိုကအလိုလိုျပန္ျပန္ခ်စ္မိေနတဲ့ၿဂိဳလ္သား/
"ငါေျခေထာက္ႏွိပ္ခိုင္းတာၿပဳံးစရာမ်ားပါေနလို႔လား"
"မဟုတ္ပါဘူးကိုကိုေလး yiboစဥ္းစားမိတာရွိလို႔ပါ"
"ဘာအေၾကာင္းလဲ"
"အဲ့ဒါက...? အာ...yixingအေၾကာင္းပါ သူကyiboကိုအရမ္းစိတ္ပူတတ္တာ ခုလည္းစိတ္ပူေနမလားပဲ"
"ဖယ္စမ္း မႏွိပ္နဲ႔ေတာ့ ဒီညတြင္းမင္းအိမ္ေျပာင္းရမယ္ ငါအခန္းတစ္ခန္းဝယ္ထားၿပီးၿပီ"
"ဘာျဖစ္လို႔..."
"ဘာဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီသုံးလတြင္းငါႀကိဳက္တာမင္းကိုလုပ္မလို႔ေလဒီမွာဆိုေဖေဖရွိေတာ့ သိပ္မလြတ္လပ္ဘူး"
yiboေခါင္းကိုအတင္းငုံ႔ထားသည္
"မင္းဘာစားၿပီးသြားၿပီလဲ"
"မစားရေသးပါဘူး"
"ေရာ့ အဲ့ဒါေလး,စားလိုက္"
သူ႔ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ထဲကထုတ္ေပးသည့္ဟန္ဘာဂါထုပ္
"yiboကရပါတယ္ ကိုကိုေလးပဲစားပါ"
"အပိုေတြေျပာမေနနဲ႔ ငါစားဆိုစား"
"ဟုတ္ "
တိတ္ဆိတ္သြားျပန္သည့္ႏွစ္ေယာက္သား
"ဟိုေလ yiboတစ္ခုေလာက္ေတာင္းဆိုခ်င္တယ္ကိုကိုေလး"
"ဘာလဲ"
"yiboစာေမးပြဲေတာ့ေျဖခ်င္ေသးတယ္"
yiboလက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုအခ်င္းခ်င္းဆုပ္ကိုင္ကာႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္၍ xiaozhanကို အရဲစြန႔္ေျပာမိသည္
"ဘာလဲ စာေမးပြဲေျဖခ်င္တာထပ္ ဟိုေကာင္နဲ႔ေတြ႕ဖို႔မလား ရဲကိုကိုေလ"
"yixingကလူေကာင္းပါ သူကအရမ္းေဖာ္ေ႐ြတယ္yiboေပၚကိုအရမ္းဂ႐ုစိုက္တာ ခုဆိုသူေတာ္ေတာ္စိတ္ပူေနရွာမွာ သူ႔ကိုခုကိစၥေတြအမွန္အတိုင္းမေျပာရင္ေတာင္ ကိုကိုေလးဆီမွာ ရွိတဲ့အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေျပာမွ သူစိတ္မပူေတာ့မွာေပါ့"
"ဘာလဲမင္းငါ့ဆီမွာဆိုၿပီး သူ႔ကိုအကူအညီေတာင္းမလု႔ိလား"
"မဟုတ္ရပါဘူး ဒီတစ္ႀကိမ္ေလာက္yiboကိုယုံပါ"
"သူ႕အတြက္သိပ္သိတတ္ေနတယ္ဟုတ္လား "
"Yixingကyiboအတြက္အေရးပါတဲ႕လူပါ"
"ငါကေရာ..."
"....."
"ေျဖစမ္း yiboငါကေရာလို႕"
"ပါ,ပါတယ္"
"ဒါမွေပါ့"
"ဒါနဲ႕ Jung eumနဲ႕အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"ခ်စ္နဲ႕ငါကဘာအဆင္မေျပစရာရွိလဲ"
/ေအာ္ ခ်စ္တဲ႕လား ေကာင္းပါတယ္ ကိုကို႕ဘက္ကသူ႕ကိုအတည္ဆို yiboကိုကို႕ကိုေမ့ပစ္နိုင္ေအာင္ျကိုးစားပါ့မယ္/
"Ah!"
xiaozhanအားသန္လွတဲ႕လက္ေတြဟာ yiboပါးကုိဖစ္ညစ္ျပီး
"မင္းနဲ႕ပဲအဆင္မေျပတာ က်န္တာအကုန္လံုးနဲ႕ငါအဆင္ေျပတယ္"
"လႊတ္ပါ ...yibo ပါးအရမ္းနာလို႕ပါ"
အနာေလးကမက်က္ေသး၍ နည္းနည္းထိတာနဲ႕နာက်င္ရသည္
"မင္းမ်က္ရည္က်ေလ ငါ့စိတ္ေတြအရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္လာေလပဲ ငိုစမ္းကြာ ငါေပ်ာ္ေပ်ာ္ျကးီျကည့္ခ်င္လို႕"
"yiboကိုဘာလို႕အဲ႕ေလာက္မုန္းေနရတာလဲဟင္"
"ဘာလ္ို႕လဲဟုတ္လား hk!"
"yiboေလ ကိုကို႕ကိုခ်စ္တယ္ ကိုကိုခုလို နွိပ္စက္ေနတာေတာင္
yiboမမုန္းမိေသးဘူးကုိုကိုနည္းနည္းေလးသိမ္ေမြ႔ျကတာနဲ႕ ဂလဲ႕စားေခ်ခ်င္တဲ႕စိတ္ေတာင္yiboမွာမရွိေတာ့ဘူး
ကိုကို႕ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ သူ႔ဟာသူျဖစ္ေပၚလာတဲ႕ခံစားခ်က္ ကိုကို႕ကုိနာမည္ဖ်က္ေစခ်င္လို႕စိတ္လံုးဝမရွိဘူးဟင့္...
ကိုကိုနာက်င္စရာေပးတယ္ yiboလက္ခံန္ိုင္ပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ တေျဖးေျဖး ဒီထဲကပါ
နာက်င္လာရတယ္ဟင့္ ...ဟင့္..."
Yiboလည္းမခံစားနိုင္သည့္အဆံုး သူေရွ႕တြင္ငိုမိကာ အကုန္လံုးထုတ္ေျပာမိသည္
"ကုိယ့္အသက္ထိရန္ရွာေနတဲ႕လူတစ္ေယာက္ကိုဆက္မခ်စ္ဖို႕ အကုန္လံုးတားျကတယ္ သို႕ေပမဲ႕ ကိုကို႔ကိုyiboဆက္ခ်စ္ခဲ႕တယ္ ဘဟ္ေတာ့မွလည္းမုန္းမရဘူး အေျခာက္ေတြမွေယာက်ာ္းခ်င္းခ်စ္ျကိုက္တာမဟုတ္ဘူးကိုကို ေယာက်ာ္းစစ္စစ္တစ္ေယာက္ကလည္း ကိုယ့္ဘဝနဲ႕ထပ္တူက်တဲ႕အျခားေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကုိခ်စ္နိုင္တယ္ ဟင့္.......
ဘာလို႕လဲ ကိုကို႕နာမည္ဖ်က္ရတဲ႕ကိစၥက Yiboမိသားစုတစ္လံုးပါျပိဳကြဲသြားေအာင္ လုပ္ရတာလဲ ကိုကိုအရမ္းရက္စက္တယ္ အဲ႕လိုရက္စက္တဲ႕သူကို မမုန္းန္ိုင္ေသးတဲ႕yiboကိုယ့္ကို သတ္ေသပစ္မယ္"
ကုတင္ေစာင္းနွင့္နဖူးကိုေစာင့္ကာ yiboဆိုလိုက္သည္
"မလုပ္နဲ႕yibo ေတာ္ေတာ့ "
"ဖယ္ပါ yiboဘဝကေသတာပဲေကာင္းပါတယ္ အခ်စ္ေျကာင့္ဘဝလည္းပ်က္ျပီးျပီ ႏွိပ္စက္ခံျပီးျပီ အားလံုးရဲ႕ အမုန္းကိုလည္းခံျပီးျပီ ေသဖို႕လံုေလာက္ေနပါျပီမဟုတ္ဘူးလား"
"ေတာ္ေတာ့Yibo မင္းေခါင္းမွာေသြးေတြထြက္ေနျပီ ေနလည္းေကာင္းေသးတာမဟုတ္ဘူး"
xiaozhanဖမ္းခ်ဳပ္ထားသည့္ျကားမွ yiboအတင္းရုန္းကာအခန္္းအျပင္ဘက္သို႕ထြက္ေျပးလာသည္
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲေျပးဝင္သြားသည့္ကေလးေနာက္သို႔xiaozhanအသည္းအသန္လိုက္ရသည္
/ေဖေဖျမင္ရင္ေတာ့ျပသာနာတက္ကုန္ေတာ့မွာပဲ/
"ဒီမွာေတြ႕လားကိုကို yiboေလ ကိုကို႕ကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ႔ပါတယ္ ေနာက္ဘဝေရစက္ပါခဲ႔ရင္ ခုလိုအျဖစ္ဆိုးနဲ႕မျကံုပါရေစနဲ႕"
လက္ထဲရွိဓါးက္ို လက္ေကာက္ဝတ္နားရွိ အေျကာကိုျပတ္ေအာင္ ဓါးျဖင့္မႊန္းလိုက္သည္
ထြက္လာေသာေသြးေတြနဲ႕အတူ yiboေလး လဲက်သြားသည္......
Nex 3 Months'
အရာအားလံုးတိတ္ဆိတ္ေနသည္ အရင္ကလိုဆူညံသံေလးတစ္ခုေတာင္မျကားရ
ျကည့္ရတာ ေမေမနဲ႕ဘဝျခားတစ္ခုကိုyiboေရာက္ေနျပီထင္တယ္ေမေမ ေတာင္းပန္ပါတယ္
ဒီဘဝမွာမခ်စ္သင့္တဲ႕သူကိုခ်စ္မိတာေျကာင့္အကုန္လံုးမွားယြင္းခဲ႕ရတယ္ ေနာက္ဘဝဆိုတာရွိခဲ႕ရင္ ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးျကီးနဲ႕ကင္းေဝးပါရေစေမေမ
မ်က္စိမွိတ္ထားသည့္ျကားက က်လာမိသည့္မ်က္ရည္အခ်ိဳ႕
"yibo .........သတိရလာျပီလား မ်က္စိဖြင့္ပါအုန္း"
ထိုအသံကိုyiboရင္းရင္းနွီးႏွီးကိုျကားဖူးသည္
zhuochengမ်ားလား Yixingလား
ဒါဆိုyiboမေသေသးဘူးေပါ့ ဟုတ္လား
မ်က္စိကိုအားတင္းကာဖြင့္လိုက္ေတာ့ ပထမဆံုးျမင္မိသည့္လူသားဟာ သူ႕အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းပင္...
"yibo ......မင္းငါတို႕ကိုသိေသးတယ္မလား "
"zhuocheng ဘယ္လိုလုပ္..."
"မင္းကြာ ငါတို႕မွာ မင္းေသျပီလို႔ေတာင္ထင္ထားတာ မင္းကြာ......ဟင့္"
ထုိအခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းဆီကငိုသံပါပါနွင့္စိုးရိမ္သည့္စကားကိုျကားေတာ့ yiboအားမရွိသည့္ျကားကျပံဳးမိသည္
"Yibo ဗိုက္ဆာေနျပီလား ကိုယ္ဘာဝယ္ေပးရမလဲ"
"ဟင္...Yixing "
"ဟုတ္တယ္ကေလး ကုိယ္ပါ ဗိုက္ဆာေနလားလို႕ ကိုယ္ဘာေတြဝယ္ေပးရမလဲ စားခ်င္တာရွိရင္ေျပာ"
"မဆာေသးဘူးYixing"
သူ႔မ်က္လံုးမ်ားကအခန္းထဲရွိလူအားလံုးထပ္ လူတစ္ေယာက္ကိုလိုက္ရွာေနမိသည္
"zhuocheng စီနီယာxiaoဘယ္မွာလဲ"
"မင္းဘာလို႕သူ႕ကိုစိတ္မကုန္ေသးတာလဲဟမ္ အဲ႕လိုလူစိတ္မရွိတဲ႕ေခြးေကာင္ကို မင္းမို႕လို႔ သတိတရေပးေနတယ္ "
"yibo ခဏနားလိုက္ေနာ္ xiaozhanအေျကာင္းေနာက္မွေျပာျပမယ္ ခုေတာ့ စိတ္ေအးေအးနဲ႕နားလိုက္အုန္း"
yiboကိုေခ်ာ့ေမာ့ျပီး အခန္းအျပင္ထြက္လာသည့္ထိုႏွစ္ေယာက္
"ဟာဗ်ာ!"
နံရံကိုလက္သီးျဖင့္ထိုးကာ zhuochengေျပာလိုက္သည္
"စိတ္ေလ်ာ့ပါzhuochengရယ္ ကံေစလိုရာျဖစ္လာျပီးျပီပဲ"
"ဒီေကာင္ဗ်ာ မိုက္မဲလိုက္တာ ကိုယ့္အခ်စ္နဲ႕မတန္တဲ႕လူကိုခ်စ္ေနေသးတယ္ ခုသူ႕မွာကိုယ္ဝန္ရွိေနျပီ ဟိုေခြးေကာင္က သူ႔ေကာင္မနဲ႕လက္ထပ္ျပီးျပီ ဘာလဲဗ်ာ ကြ်န္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းကိုဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ"
"အခ်ိန္တခုထိ yiboကို သူ႕ကိုယ္ဝန္ကိစၥဖံုးကြယ္ထားရမယ္ ငါတို႕ကေဘးကေနပဲ တိတ္တဆိတ္ဂရုစိုက္ရမွာေပါ့
လူျကီးေတြဘယ္ေလာက္ပဲအပစ္ရွိရွိ ဗိုက္ထဲကကေလးကေတာ့ျဖဴစင္တယ္ လူ႕ေလာကထဲေတာင္မေရာက္ေသးဘူး သူ႕မွာအခက္အခဲမ်ိဴးစံုနဲ႕"
"က်ြန္ေတာ္ xiaozhanကိုသြားေျပာမယ္ဗ်ာ"
"သူ႕ကိုသြားေျပာေတာ့ သူကယံုမွာလား ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ရတယ္ဆိုတဲ႕ကိစၥျကီးကို သူ႕လိုေကာင္မ်ိဳးကယံုမတဲ႕လား yiboဘက္ကိုျပန္ျပီး ျပသာနာရွာလာမွာကိုပဲ စိုးရိမ္သင့္တာ"
အဲ႕ေန႔က ေသြးအိုင္ထဲမွာလဲေနတ႕ဲyiboကို xiaozhanေဆးရံုအေျပးအလႊားပို႕ကာ yiboဖုန္းထဲက yixingဆိုသည့္contactsတစ္ခုကို နွိပ္ကာ ဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္သည္
/သူ႕နားမွာဆက္ေနေနရင္ yiboထပ္ျပီး ဒုကၡခံစား႐မွာ ငါ့ကိုဆက္ခ်စ္ေနရင္ သူ႕ဘဝအတြက္အေနွာင့္အယွက္ထပ္ျဖစ္ေနမွာ
ဒီေတာ့ yixingလက္ထဲပဲအပ္ျပီး yiboကိုထပ္မေတြ႕ေအာင္ သူကိုယ္တိုင္ေရြးခ်ယ္ခဲ႕သည့္လမ္း ဒီေလာက္ကိုယ့္ကုိခ်စ္ပါတယ္လို႕ေျပာေနတဲ႕သူေပၚ ဘယ္သူကသံေယာဇဥ္မတြယ္ပဲေနမွာလဲ ငါ့သံေယာဇဥ္ကမင္းကို ဒုကၡျဖစ္ေစတယ္ ဒီေတာ့ နႈတ္ဆက္ခဲ႕တယ္ yibo/
--------------------------------------------------------------------
ဆက္ရန္
#100585#
[Unicode]
Yixingကျွန်တော့်ကိုကယ်ထုတ်ပေးပါဒီငရဲတွင်းကြီးထဲက Yiboအကြိမ်ကြိမ်ဆုတောင်းမိနေသည့်စကား
Yiboနေမကောင်းသည်ကိုတော့ သူသိသည် ဆေးလည်းတိုက်သည် အစားလည်းသူကိုယ်တိုင်ကျွေးသည် ကိုကို့ဆီမှာ
အမြဲတမ်းအရှုံးပေးပြီးသားကို ကိုကိုထပ်အနိုင်လိုချင်သေးတာလား ကိုကိုရယ် ကျဆင်းလာပြန်သည့်မျက်ရည်များ ကိုအလျင်အမြန်သုတ်ကာ...
/အို ...ဘာကိစ္စငိုရမှာလဲ ကိုကိုကငိုတာမှမကြိုက်တာ
ခုလိုဖြစ်နေတာကလည်း အရှင်ဘုရားက ကိုကို့ပေါ်ထားတဲ့ငါ့အချစ်ကိုစမ်းသပ်နေတာ ငါကြံ့ခိုင်မှဖစ်မယ် လက်စားချေတယ်ဆိုတာ ငါ့ကိုမကောင်းတဲ့စိတ်ကလှုံ့ဆော်နေတာ ဟင့်အင်းဒါမျိူး yiboလက်မခံဘူး ဂလဲ့စားချေမဲ့စိတ်ကိုဖျောက်ပစ်စမ်ား
yiboကိုယ့်စိတ်ကိုသတိပေးရင်း
ပြတင်းပေါက်ကနေ ဝဲတက်သွားသည့်ငှက်ကလေးတွေကိုကြည့်ကာ
"မင်းတို့ပြောစမ်းကိုကိုကမချစ်ပဲ ငါ့ကိုကုတင်ပေါ်ပေးအိပ်ပါ့မလား..."
"တကယ်မလွယ်တဲ့ငါပဲ ဟား"
yiboလောက်ကိုကို့ကိုချစ်တတ်မဲ့သူမရှိလောက်ပေ
"မတရားလိုက်တာ ငါ့ကျကျောင်းမတက်ရဘူး သူ့ကျကျောင်းသွားတယ် တနေကုန်အခန်းထဲမှာပဲတိတ်တိတ်လေးနေရတာ အထီးကျန်ဆန်လိုက်တာ"
Yiboလေးဟာဖြူစင်လွန်းပြီးအချစ်ကြီးသည်
ကျောင်းမှာတော့xiaozhanက သူ့ကောင်မလေးလက်ကိုတွဲကာ လျှောက်သွားနေသည်
"မောင် Jung Eumတို့ဘယ်တော့လက်ထပ်ကြမလဲ"
"စောပါသေးတယ် ချစ်ရယ် မောင်တို့အသက်ငယ်ငယ်လေးပဲရှိသေးတာကို"
"ဒါနဲ့မောင် ဟိုကောင်လေးကို မတွေ့တာကြာပြီနော်"
"Yiboလား"
"အင်း ဟုတ်မယ် နာမည်တော့Jung eumသိပ်မသိဘူး မောင့်ကိုကြိုက်နေတယ်ဆိုတဲ့တစ်ယောက်လေ"
"သူ့ကိုဘာလုပ်ဖို့မေးနေတာလဲJung eum!"
"မမြင်မိလို့ပါမောင်ရယ် စိတ်မဆိုးပါနဲ့"
"ဘေးနားမှာမောင်တစ်ယောက်လုံးရှိနေတာတောင်တခြားကောင်ကြောင်းမေးတာမောင်ကစိတ်မဆိုးပဲနေမလား"
"တောင်းပန်ပါတယ်မောင် ချစ်မှားသွားတယ်"
"နောက်ခါမမေးနဲ့မောင်မကြိုက်ဘူး"
ညနေစောင်းသည်အထိJung eumနှင့်တူတူရှိနေပေးသည်
"ချစ် မောင်ပြန်တော့မယ် အိမ်ပြန်နောက်ကျရင် မောင်စာလုပ်ချိန်မရှိတော့လို့"
"ဟုတ်ပီ မောင် See You "
မောင်အရင်ကနှင့်မတူ နဖူးလေးတောင်နမ်းမသွားပဲအလျင်စလိုထွက်သွားသည်။
xiaozhanအိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကုတင်ပေါ်အိပ်နေသည့်Yiboကိုမြင်သည်
တံခါးဂျက်ချကာ
Yiboဆီလှမ်းလာသည် မနေ့ကသူဖြဲခဲ့တဲ့အဝတ်စုတ်လေးနှင့် ဘောင်းဘီတိုလေးဝတ်ကာအိပ်နေသည့်Yibo
စောင်လည်းမခြုံထား
"yibo"
ထိုကလေးကိုယ်ပူချိန်ကမနေ့ကလောက်တော့မပူတော့ပေမဲ့ အရှင်းပျောက်သွားအောင်ဆေးတော့ထပ်တိုက်ရမည်
"yiboထစမ်း အကျီ ထလဲစမ်း"
"ဟင် ကိုကို...အယ် ကိုကိုလေးပြန်လာပြီလား"
"အင်း...မင်းအကျီ ထလဲ ခုဝတ်ထားတာစုတ်ချာနေပြီမလား"
"Yiboမှာဘာအဝတ်အစားမှမပါလာဘူး"
"ငါ့ဗီဒိုထဲမှာ အကျီ တွေရှိတယ် ယူဝတ်"
yiboဘာမှဆက်မမေးပဲ ဗီဒိုထဲရှိအကျီ င်္လက်ရှည်တစ်ထည်ကောက်စွပ်လိုက်သည်
ကိုကိုနှင့်သူ့အရပ်က ကွာခြားတာကြောင့် ကိုကို့အကျီ ကသူ့ဒူးထိဖုံးသည်
"ငါ့ဆီလာအုန်း"
xiaozhanခေါ်တော့ ခေါင်းလေးငုံ့ကာလာသည့်ထိုကလေး အရမ်းကိုချစ်စရာကောင်းသည်
"မော့စမ်း မင်းခေါင်း"
"ဗျာ"
"နားလေးကောင်ကတော့ မင်းပါးကိုဆေးလိမ်းမလို့ ခေါင်းမော့"
yiboမဝင့်မရဲခေါင်းဖော်ပေးတော့ အနာပေါ်ဆေးလိမ်းပေးနေသည့်xiaozhan
"အာ့ စပ်တယ်"
"ခဏသည်းခံ ဒီအနာလေးရဲ့ဒဏ်ရာက ငါ့အစွမ်းကြောင့်ရတဲ့ဒဏ်ရာလောက်မဆိုး့ပါဘူးဟုတ်တယ်မလား"
yiboရှက်လည်းရှက်သည် စိတ်လည်းတိုသည် သူ့ရဲ့First timeလေးကိုအတင်းrapeပြီးယူသွားသည့် ချစ်ရသူကြီး
"ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ငါ့ကိုကျိန်ဆဲနေတာလား"
"မဟုတ်ရပါဘူး ကိုကိုလေး"
"ရော့ ငါ့ခြေထောက်ကိုနှိပ်ပေးစမ်း"
ကုတင်ပေါ်ခြေဆန့်ကာ
သူ့ကိုနှိပ်ခိုင်းနေသည့်xiaozhanကိုကြည့်မိကာ yiboပြုံးမိသည်
/ကိုကိုဟာလေ ငါမုန်းတယ်ပြောပေမဲ့လည်း ငါ့စိတ်ကိုကအလိုလိုပြန်ပြန်ချစ်မိနေတဲ့ဂြိုလ်သား/
"ငါခြေထောက်နှိပ်ခိုင်းတာပြုံးစရာများပါနေလို့လား"
"မဟုတ်ပါဘူးကိုကိုလေး yiboစဉ်းစားမိတာရှိလို့ပါ"
"ဘာအကြောင်းလဲ"
"အဲ့ဒါက...? အာ...yixingအကြောင်းပါ သူကyiboကိုအရမ်းစိတ်ပူတတ်တာ ခုလည်းစိတ်ပူနေမလားပဲ"
"ဖယ်စမ်း မနှိပ်နဲ့နော် ဒီညတွင်းမင်းအိမ်ပြောင်းရမယ် ငါအခန်းတစ်ခန်းဝယ်ထားပြီးပြီ"
"ဘာဖြစ်လို့..."
"ဘာဖစ်လို့လဲဆိုတော့ ဒီသုံးလတွင်းငါကြိုက်တာမင်းကိုလုပ်မလို့လေဒီမှာဆိုဖေဖေရှိတော့ သိပ်မလွတ်လပ်ဘူး"
yiboခေါင်းကိုအတင်းငုံ့ထားသည်
"မင်းဘာစားပြီးသွားပြီလဲ"
"မစားရသေးပါဘူး"
"ရော့ အဲ့ဒါလေး,စားလိုက်"
သူ့ကျောင်းလွယ်အိတ်ထဲကထုတ်ပေးသည့်ဟန်ဘာဂါထုပ်
"yiboကရပါတယ် ကိုကိုလေးပဲစားပါ"
"အပိုတွေပြောမနေနဲ့ ငါစားဆိုစား"
"ဟုတ် "
တိတ်ဆိတ်သွားပြန်သည့်နှစ်ယောက်သား
"ဟိုလေ yiboတစ်ခုလောက်တောင်းဆိုချင်တယ်ကိုကိုလေး"
"ဘာလဲ"
"yiboစာမေးပွဲတော့ဖြေချင်သေးတယ်"
yiboလက်လေးနှစ်ဖက်ကိုအချင်းချင်းဆုပ်ကိုင်ကာနှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်၍ xiaozhanကို အရဲစွန့်ပြောမိသည
်
"ဘာလဲ စာမေးပွဲဖြေချင်တာထပ် ဟိုကောင်နဲ့တွေ့ဖို့မလား ရဲကိုကိုလေ"
"yixingကလူကောင်းပါ သူကအရမ်းဖော်ရွေတယ်yiboပေါ်ကိုအရမ်းဂရုစိုက်တာ ခုဆိုသူတော်တော်စိတ်ပူနေရှာမှာ သူ့ကိုခုကိစ္စတွေအမှန်အတိုင်းမပြောရင်တောင် ကိုကိုလေးဆီမှာ ရှိတဲ့အကြောင်းကိုတော့ ပြောမှ သူစိတ်မပူတော့မှာပေါ့"
"ဘာလဲမင်းငါ့ဆီမှာဆိုပြီး သူ့ကိုအကူအညီတောင်းမလု့ိလား"
"မဟုတ်ရပါဘူး
ဒီတစ်ကြိမ်လောက်yiboကိုယုံပါ"
"သူ့အတွက်သိပ်သိတတ်နေတယ်ဟုတ်လား "
"Yixingကyiboအတွက်အရေးပါတဲ့လူပါ"
"ငါကရော..."
"....."
"ဖြေစမ်း yiboငါကရောလို့"
"ပါ,ပါတယ်"
"ဒါမှပေါ့"
"ဒါနဲ့ Jung eumနဲ့အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ချစ်နဲ့ငါကဘာအဆင်မပြေစရာရှိလဲ"
/အော် ချစ်တဲ့လား ကောင်းပါတယ် ကိုကို့ဘက်ကသူ့ကိုအတည်ဆို yiboကိုကို့ကိုမေ့ပစ်နိုင်အောင်ကြိုးစားပါ့မယ်/
"Ah!"
xiaozhanအားသန်လှတဲ့လက်တွေဟာ yiboပါးကိုဖစ်ညစ်ပြီး
"မင်းနဲ့ပဲအဆင်မပြေတာ ကျန်တာအကုန်လုံးနဲ့ငါအဆင်ပြေတယ်"
"လွှတ်ပါ ...yibo ပါးအရမ်းနာလို့ပါ"
အနာလေးကမကျက်သေး၍ နည်းနည်းထိတာနဲ့နာကျင်ရသည်
"မင်းမျက်ရည်ကျလေ ငါ့စိတ်တွေအရမ်းကိုပျော်ရွှင်လာလေပဲ ငိုစမ်းကွာ ငါပျော်ပျော်ကြးီကြည့်ချင်လို့"
"yiboကိုဘာလို့အဲ့လောက်မုန်းနေရတာလဲဟင်"
"ဘာလို့လဲဟုတ်လား hk!"
"yiboလေ ကိုကို့ကိုချစ်တယ် ကိုကိုခုလို နှိပ်စက်နေတာတောင် yiboမမုန်းမိသေးဘူးကိုကိုနည်းနည်းလေးသိမ်မွေ့ကြတာနဲ့ ဂလဲ့စားချေချင်တဲ့စိတ်တောင်yiboမှာမရှိတော့ဘူး
ကိုကို့ကိုချစ်တယ်ဆိုတာ သူ့ဟာသူဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ခံစားချက် ကိုကို့ကိုနာမည်ဖျက်စေချင်လို့စိတ်လုံးဝမရှိဘူးဟင့်...ကိုကိုနာကျင်စရာပေးတယ် yiboလက်ခံနိုင်ပါတယ် ဒါပေမဲ့ တဖြေးဖြေး ဒီထဲကပါ နာကျင်လာရတယ်ဟင့် ...ဟင့်..."
Yiboလည်းမခံစားနိုင်သည့်အဆုံး သူရှေ့တွင်ငိုမိကာ အကုန်လုံးထုတ်ပြောမိသည်
"ကိုယ့်အသက်ထိရန်ရှာနေတဲ့လူတစ်ယောက်ကိုဆက်မချစ်ဖို့ အကုန်လုံးတားကြတယ် သို့ပေမဲ့ ကိုကို့ကိုyiboဆက်ချစ်ခဲ့တယ် ဘဟ်တော့မှလည်းမုန်းမရဘူး အခြောက်တွေမှယောကျာ်းချင်းချစ်ကြိုက်တာမဟုတ်ဘူးကိုကို ယောကျာ်းစစ်စစ်တစ်ယောက်ကလည်း ကိုယ့်ဘဝနဲ့ထပ်တူကျတဲ့အခြားယောကျာ်းတစ်ယောက်ကိုချစ်နိုင်တယ် ဟင့်.......
ဘာလို့လဲ ကိုကို့နာမည်ဖျက်ရတဲ့ကိစ္စက Yiboမိသားစုတစ်လုံးပါပြိုကွဲသွားအောင် လုပ်ရတာလဲ ကိုကိုအရမ်းရက်စက်တယ် အဲ့လိုရက်စက်တဲ့သူကို မမုန်းနိုင်သေးတဲ့yiboကိုယ့်ကို သတ်သေပစ်မယ်"
ကုတင်စောင်းနှင့်နဖူးကိုစောင့်ကာ yiboဆိုလိုက်သည်
"မလုပ်နဲ့yibo တော်တော့ "
"ဖယ်ပါ yiboဘဝကသေတာပဲကောင်းပါတယ် အချစ်ကြောင့်ဘဝလည်းပျက်ပြီးပြီ နှိပ်စက်ခံပြီးပြီ အားလုံးရဲ့ အမုန်းကိုလည်းခံပြီးပြီ သေဖို့လုံလောက်နေပါပြီမဟုတ်ဘူးလား"
"တော်တော့Yibo မင်းခေါင်းမှာသွေးတွေထွက်နေပြီ နေလည်းကောင်းသေးတာမဟုတ်ဘူး"
xiaozhanဖမ်းချုပ်ထားသည့်ကြားမှ yiboအတင်းရုန်းကာအခန်းအပြင်ဘက်သို့ထွက်ပြေးလာသည်
မီးဖိုချောင်ထဲပြေးဝင်သွားသည့်ကလေးနောက်သို့xiaozhanအသည်းအသန်လိုက်ရသည်
/ဖေဖေမြင်ရင်တော့ပြသာနာတက်ကုန်တော့မှာပဲ/
"ဒီမှာတွေ့လားကိုကို yiboလေ ကိုကို့ကိုသိပ်ချစ်ခဲ့ပါတယ် နောက်ဘဝရေစက်ပါခဲ့ရင် ခုလိုအဖြစ်ဆိုးနဲ့မကြုံပါရစေနဲ့"
လက်ထဲရှိဓါးကို လက်ကောက်ဝတ်နားရှိ အကြောကိုပြတ်အောင် ဓါးဖြင့်မွှန်းလိုက်သည်
ထွက်လာသောသွေးတွေနဲ့အတူ yiboလေး လဲကျသွားသည်......
Nex 3 Months'
အရာအားလုံးတိတ်ဆိတ်နေသည် အရင်ကလိုဆူညံသံလေးတစ်ခုတောင်မကြားရ
ကြည့်ရတာ မေမေနဲ့ဘဝခြားတစ်ခုကိုyiboရောက်နေပြီထင်တယ်မေမေ တောင်းပန်ပါတယ် ဒီဘဝမှာမချစ်သင့်တဲ့သူကိုချစ်မိတာကြောင့်အကုန်လုံးမှားယွင်းခဲ့ရတယ် နောက်ဘဝဆိုတာရှိခဲ့ရင် ဒီလိုအဖြစ်ဆိုးကြီးနဲ့ကင်းဝေးပါရစေမေမေ
မျက်စိမှိတ်ထားသည့်ကြားက ကျလာမိသည့်မျက်ရည်အချို့
"yibo .........သတိရလာပြီလား မျက်စိဖွင့်ပါအုန်း"
ထိုအသံကိုyiboရင်းရင်းနှီးနှီးကိုကြားဖူးသည်
zhuochengများလား Yixingလား
ဒါဆိုyiboမသေသေးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား မျက်စိကိုအားတင်းကာဖွင့်လိုက်တော့ ပထမဆုံးမြင်မိသည့်လူသားဟာ သူ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းပင်...
"yibo ......မင်းငါတို့ကိုသိသေးတယ်မလား "
"zhuocheng ဘယ်လိုလုပ်..."
"မင်းကွာ ငါတို့မှာ မင်းသေပြီလို့တောင်ထင်ထားတာ မင်းကွာ......ဟင့်"
ထိုအချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းဆီကငိုသံပါပါနှင့်စိုးရိမ်သည့်စကားကိုကြားတော့ yiboအားမရှိသည့်ကြားကပြုံးမိသည်
"Yibo ဗိုက်ဆာနေပြီလား ကိုယ်ဘာဝယ်ပေးရမလဲ"
"ဟင်...Yixing "
"ဟုတ်တယ်ကလေး ကိုယ်ပါ ဗိုက်ဆာနေလားလို့ ကိုယ်ဘာတွေဝယ်ပေးရမလဲ စားချင်တာရှိရင်ပြော"
"မဆာသေးဘူးYixing"
သူ့မျက်လုံးများကအခန်းထဲရှိလူအားလုံးထပ် လူတစ်ယောက်ကိုလိုက်ရှာနေမိသည်
"zhuocheng စီနီယာxiaoဘယ်မှာလဲ"
"မင်းဘာလို့သူ့ကိုစိတ်မကုန်သေးတာလဲဟမ် အဲ့လိုလူစိတ်မရှိတဲ့ခွေးကောင်ကို မင်းမို့လို့ သတိတရပေးနေတယ် "
"yibo ခဏနားလိုက်နော် xiaozhanအကြောင်းနောက်မှပြောပြမယ် ခုတော့ စိတ်အေးအေးနဲ့နားလိုက်အုန်း"
yiboကိုချော့မော့ပြီး အခန်းအပြင်ထွက်လာသည့်ထိုနှစ်ယောက်
"ဟာဗျာ!"
နံရံကိုလက်သီးဖြင့်ထိုးကာ zhuochengပြောလိုက်သည်
"စိတ်လျော့ပါzhuochengရယ် ကံစေလိုရာဖြစ်လာပြီးပြီပဲ"
"ဒီကောင်ဗျာ မိုက်မဲလိုက်တာ ကိုယ့်အချစ်နဲ့မတန်တဲ့လူကိုချစ်နေသေးတယ် ခုသူ့မှာကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ဟိုခွေးကောင်က သူ့ကောင်မနဲ့လက်ထပ်ပြီးပြီ ဘာလဲဗျာ ကျွန်တော့သူငယ်ချင်းကိုဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ"
"အချိန်တခုထိ yiboကို သူ့ကိုယ်ဝန်ကိစ္စဖုံးကွယ်ထားရမယ် ငါတို့ကဘေးကနေပဲ တိတ်တဆိတ်ဂရုစိုက်ရမှာပေါ့
လူကြီးတွေဘယ်လောက်ပဲအပစ်ရှိရှိ ဗိုက်ထဲကကလေးကတော့ဖြူစင်တယ် လူ့လောကထဲတောင်မရောက်သေးဘူး သူ့မှာအခက်အခဲမျိူးစုံနဲ့"
"ကျွန်တော် xiaozhanကိုသွားပြောမယ်ဗျာ"
"သူ့ကိုသွားပြောတော့ သူကယုံမှာလား ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကိုယ်ဝန်ဆောင်ရတယ်ဆိုတဲ့ကိစ္စကြီးကို သူ့လိုကောင်မျိုးကယုံမတဲ့လား yiboဘက်ကိုပြန်ပြီး ပြသာနာရှာလာမှာကိုပဲ စိုးရိမ်သင့်တာ"
အဲ့နေ့က သွေးအိုင်ထဲမှာလဲနေတဲ့yiboကို xiaozhanဆေးရုံအပြေးအလွှားပို့ကာ yiboဖုန်းထဲက yixingဆိုသည့်contactsတစ်ခုကို နှိပ်ကာ ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်သည်
/သူ့နားမှာဆက်နေနေရင် yiboထပ်ပြီး ဒုက္ခခံစားရမှာ ငါ့ကိုဆက်ချစ်နေရင် သူ့ဘဝအတွက်အနှောင့်အယှက်ထပ်ဖြစ်နေမှာ
ဒီတော့ yixingလက်ထဲပဲအပ်ပြီး yiboကိုထပ်မတွေ့အောင် သူကိုယ်တိုင်ရွေးချယ်ခဲ့သည့်လမ်း ဒီလောက်ကိုယ့်ကိုချစ်ပါတယ်လို့ပြောနေတဲ့သူပေါ် ဘယ်သူကသံယောဇဉ်မတွယ်ပဲနေမှာလဲ ငါ့သံယောဇဉ်ကမင်းကို ဒုက္ခဖြစ်စေတယ် ဒီတော့ နှုတ်ဆက်ခဲ့တယ် yibo/
--------------------------------------------------------------------
ဆက်ရန်
#100585#