[Zawgyi]
ႏုနယ္လြန္းသည့္ကေလးဟာxiaozhanလုပ္ရပ္ေတြကို အရမ္းေၾကာက္ၿပီးသတိေမ့ေနသည္
xiao zhan yiboကိုပိတ္ထားသည့္
အခန္းထဲဝင္လာသည္
မနက္ေစာေစာ ဒီေကာင္ေလးကိုႏွိပ္စက္ရအုန္းမယ္မလား
အခန္းထဲဝင္သြားသည္ႏွင့္ ခုံေပၚတြင္ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ေနသည္ကိုxiaozhanျမင္ေတာ့ ရင္ထဲေတာ့မေကာင္း
ပါးတြင္လည္းေသြးေတြက ျမင္မေကာင္းေပ
yiboနားက္ုခ်က္ခ်င္းေရာက္လာၿပီး ႏိုးေနသည္
"yibo အာ ကိုယ္ေတြပူက်စ္ေနတာပဲ မင္းဒီလိုပုံစံနဲ႔ေသလို႔မျဖစ္ေသးဘူး " ဆိုကာမ်က္စိကိုစည္းထားသည့္ပိတ္စကိုေျဖေပးသည္ ထို႔ေနာက္ ေျခေထာက္က ႀကိဳးကိုျဖည္ေပးကာ လက္ကိုခ်ည္ထားသည့္ႀကိဳးကိုလည္းျဖည္သည္
အို႔ မင္းဘာလို႔အဲ့ေလာက္ထိႏုရတာလဲ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရသည့္လက္ေကာက္ဝတ္ကေလးေတြကရဲၿပီး ေသြးေျခေတာင္ဥေနပါၿပီ
ထို႔ေနာက္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ၿပိဳဆင္းလွသည့္ yiboကိုယ္ေလး
"ပူက်စ္ေနတာပဲ "
yiboကိုေပြ႕ခ်ီကာ သူ႔ရဲ႕ အိပ္စက္ရာ ကုတင္ဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာသည္
ကုတင္ေပၚေျဖးညႇင္းစြာတင္ေပးလိုက္ၿပီး
ပါးေပၚကေသြးစီးေၾကာင္းမ်ားကို အဝတ္ကိုေရစြက္ကာ တယုတယသုတ္ေပးေနသည္
ေရႏွင့္ထိေတာ့ အနာကစပ္သည္ထင္ရသည္ yiboေလးတြန႔္တြန႔္သြားသည္ အဖ်ားကလည္းတက္ေနသည္မို႔ yiboေတာ္ေတာ္ေအးေနပုံရသည္ ထို႔ေၾကာင့္xiaozhan သူၿခဳံေနက် ဂြမ္းကပ္ေစာင္အနီေလးအား ၿခဳံေပးလိုက္ေတာ့ ေစာင္တြင္းေကြးဝင္သြားသည့္ထိုကေလး
"မေသနဲ႔အုန္း ငါမင္းကိုႏွိပ္စက္ရအုန္းမွာ"
xiao zhanသူ႔တပည့္ကို Family dr.ကိုအသည္းအသန္ေခၚခိုင္းကာ ထိုကေလးအဖ်ားက်မွျဖစ္မည္ ေနာက္မို႔ဆို သူေတာင္မႏွိပ္စက္ရေသးဘူး ႐ုတ္တရက္ေသသြားလို႔မျဖစ္
Dr.ေရာက္လာသည္အထိ xiaozhan
yiboေဘးနားရွိေနေပးသည္
ဘာရယ္မဟုတ္ ထိုကေလးမ်က္ႏွာအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းဆီကို မ်က္စိကစားေနသည္
သိပ္ကိုႏူးညံ့လြန္းပါလားမင္းကတကယ့္အေျခာက္လား ဘာလို႔ငါ့ကိုခ်စ္မိရတာလဲကြာ မင္းငါ့ကိုခ်စ္တာ ငါလက္မခံႏိုင္သ၍ မင္းကိုငါႏွိပ္စက္ေနအုန္းမွာ Yibo
သူ႔ေတြးေကာင္းတုန္း အခန္းတံခါးေခါက္သံ
~ေဒါက္~ေဒါက္~
"ဝင္လာခဲ့"
"သခင္ေလး ကြၽန္မပါ ဘယ္သူမ်ားေနမေကာင္းျဖစ္လို႔လဲ"
"ဒီကေလး "
xiaozhanလက္ညႇိဳးၫႊန္ရာကို Dr.ၾကည့္လိုက္သည္
ျမင္ျမင္ခ်င္းလူေတာင္ yiboကိုအရမ္းသနားသြားသည္ မ်က္ႏွာမွာ အနာႏွင့္ မ်က္စိမွိတ္ထားေသာ္လည္း ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္သည့္ျပေနသည့္လကၡဏာေတြကို ျမင္ေနရသည္
Dr.ခ်က္ခ်င္းပဲ yiboနဖူးေလးစမ္းၾကည့္ေတာ့ ပူက်စ္ေနသည္ အဖ်ားကပိုတက္လာ၍ တုန္တက္ေနသည့္သူ႔ခႏၶာကိုယ္
"ၾကည့္ရတာ အားမရွိလိုက္တာ အားေဆးတစ္လုံးထိုးေပးလိုက္မယ္ ေဆးကိုပုံမွန္တိုက္ေပး အားရွိမဲ့အစားအစာကိုမစားခ်င္လည္းေခ်ာ့ေကြၽးလိုက္ပါ ၿပီးေတာ့ ဒီေဆးကို သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက အနာေပၚ ေန႔တိုင္းလိမ္းေပး မီးေလာင္နာဆိုေတာ့ ေဆးထည့္ထည့္ခ်င္းအရမ္းစပ္တယ္ ခဏေတာ့သည္းခံခိုင္းေပး "
Dr.ပါစရာရွိတာမွာသြားၿပီ ျပန္သြားသည္
ခုေလာေလာဆယ္ ေဆးတစ္ခြက္အရင္တိုက္ဖို႔ အစားရွိမွျဖစ္မွာ ထိုေကာင္ေလး ဘာမွစားထားပုံမရ
xiaozhan သူ႔တပည့္ေတြကို အနီးအနားဆိုင္ကဆန္ျပဳတ္တစ္ခြက္ေျပးဝယ္ခိုင္းလိုက္သည္ ဆန္ျပဳတ္ရလာေတာ့သူကိုယ္တိုင္မတိုက္
သူ႔တပည့္ကိုတိုက္ခိုင္းသည္
ေစာက္ခ်ိဴးမေျပပါေသာ္ထိုတပည့္ဟာ အိမ္မွာသူ႔မယားကို မျပဳစုဖူးဘူးထင္သည္ ဆန္ျပဳတ္ေတာင္မတိုက္တတ္ အကုန္ေဘးကိုေပကုန္သည္
ေဘးကရပ္ၾကည့္ေနသည့္ xiaozhanစိတ္မရွည္သျဖင့္
"ေစာက္သုံးကိုမက်လိုက္တာ ဖယ္စမ္း ဆန္ျပဳတ္ေတာင္မတိုက္တတ္ဘူးလားဟမ္"
သူ႔တပည့္ကိုတြန္းထုတ္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္ ကုတင္ေပၚလွဲေနသည့္ yiboေဘးဝင္ထိုင္ကာ ဆန္ျပဳတ္တစ္ဇြန္း yiboႏႈတ္ခမ္းနားေတ့ကာ ပါးစပ္ထဲျဖည္းျဖည္းခ်င္းတိုက္ေနသည္
ေဘးကၾကည့္ေနသည့္သူ႔တပည့္ေတြကေတာ့ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းကိုမသိ
"ထြက္သြားစမ္း အခန္းထဲကေဖေဖလာရင္ငါ့ကိုအျမန္လာေျပာ"
"ဟုတ္ သခင္ေလး"
အခန္းထဲက်န္ခဲ့သည္မွာ yiboႏွင့္သူပင္
ေျဖးေျဖးခ်င္းတစ္ဇြန္းၿပီးတစ္ဇြန္း စိတ္ရွည္ရွည္ဆန္ျပဳတ္ကိုတိုက္ေနသည့္xiaozhanပုံစံကို yiboျမင္လွ်င္ ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္မိသြားမလဲ
"ခ်မ္းတယ္ .........ေမေမ ဘယ္မွမသြားပါနဲ႔ သားေၾကာက္တယ္ ေမေမ"
ေယာင္ေနသည့္ထိုကေလးကိုၾကည့္ကာ မသိစိတ္ထဲအရမ္းသနားသြားေပမဲ့ အသိစိတ္ကေတာ့ နည္းနည္းၾကင္နာမႈမရွိ
"ေမေမ ဟင့္ ဟင့္"
"Yibo ထစမ္း"
ကိုယ္ကိုအၾကမ္းဆုံးလႈပ္ႏိုးလိုက္သည့္xiaozhanေၾကာင့္ မနည္းအားတင္းပြင့္လာသည့္သူ႔မ်က္လုံး
"စီနီယာxiao "
yiboတိုးတိုးေလးေရ႐ြတ္မိသည္
"မင္းေသလို႔မျဖစ္ဘူးဆိုတာသိတယ္မလား ေရာ့ ဒီဆန္ျပဳတ္ စားစမ္း"
yiboကိုအတင္းဆြဲထူကာ သူေရွ႕ခ်ေပးလိုက္သည့္ဆန္ျပဳတ္ခြက္
မရွွိရွိသည့္အားျဖင့္ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ထဲရွိဇြန္းကိုကိုင္ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္းေသာက္ေနသည္
"ဟာ မင္းေစာက္ေျခာက္ပုံစံတိုင္း ေသာက္မေနနဲ႔ ျမန္ျမန္ေသာက္ မင္းျမန္ျမန္ေသာက္ၿပီး ေနျပန္ေကာင္းလာမွငါႏွိပ္စက္လို႔ရမွာ"
yiboေခါင္းေလးငုံ႔ကာ ဆင္းက်လာသည့္မ်က္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုထိန္းထားသည္
"ေျပာလိုက္ရင္ မ်က္ရည္ကလြယ္လြယ္ပဲက်က်လာတယ္ ေပးကြာ"
yiboေသာက္ေနသည့္ဆန္ျပဳတ္ခြက္ကို ကိုင္ကာ yiboပါးကိုသူ႔လက္အားႏွင့္ ညစ္ပစ္ၿပီး အတင္းကိုတိုက္ေနေတာ့သည္
သူ႔ကိုမ်က္ရည္အဝိုင္းသားႏွင့္ၾကည့္ေနသည့္yibo
"မင္းငါ့ကိုအဲ့လိုသနားခံတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႔မၾကည့္နဲ႔ "
ဆန္ျပဳတ္ကိုပါးစပ္ထဲအတင္းေလာင္းထည့္ကာ ပန္းကန္ကိုလႊင့္ပစ္လိုက္သည္ yiboအက်ီ ေရၤာ ေစာင္အနည္းငယ္ပါ ေပက်န္ကုန္သည္
"ဟာ ဒါငါ့အႀကိဳက္ဆုံးေစာင္ကြ ၾကည့္စမ္း မင္းေၾကာင့္ေပက်န္ကုန္ၿပီ
သြားခုခ်က္ခ်င္း သြားေလ်ာ္လာခဲ့"
မ်က္စိေတာင္အႏိုင္ႏိုင္ဖြင့္ေနရသည့္ကေလးကို ခုလိုလုပ္ရပ္မ်ိဴးက ရက္စက္ရာက်လြန္းသည္မလား
ကုတင္ေပၚကာဆင္းကာ ေစာင္ကိုပိုက္၍ ေရခ်ိဴးခန္းထဲ လွမ္းေနသည့္yiboေျခလွမ္းေတြဟာ ေလးလံေနဆဲ
"မင္းပဲငါ့ကိုခ်စ္တယ္ဆို မင္းအေမကို လြတ္ေစခ်င္တယ္ဆို ငါခိုင္းတာကိုေကာင္းေကာင္းလုပ္စမ္းပါ"
/ဘာအၿငိဴးေၾကာင့္လဲxiaozhan ငါ့ကိုခုလိုႏွိပ္စက္မဲ့အစား ေသခိုင္းလိုက္ပါေတာ့လားကြာ /
yiboစိတ္ထဲဝင္လာသည့္အေတြးအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ မ်က္ရည္က်မိသည္ မ်က္ရည္က ပါးေပၚကအနာကိုထိမိေတာ့ အေတာ္ပင္စပ္သြားသည္
ေရခ်ိဴးခန္းထဲ သူ႔ေစာင္ကိုေလွ်ာ္ေနသည့္yiboေနာက္ေၾကာကို ၾကည့္ကာ ေက်နပ္အၿပဳံး ၿပဳံးမိသည္
"Yibo အဲ့ဒါမင္းအမွားေတြပဲသိလား ဘာလို႔ဆို မင္းကငါ့ကိုခ်စ္တယ္ဆိုလို႔ တစ္ေက်ာင္းလုံးက ငါ့ကိုGayလို႔ထင္သြားတယ္ ၿပီးေတာ့Yiboကိုကိုတဲ့ ႐ြံ႕လိုက္တာကြာ မင္းေၾကာင့္ငါေက်ာင္းမွာ အဲ့လိုသတင္းေတြထြက္တာ အဲ့ေတာ့ မင္းငါေပးတဲ့အမုန္းနဲ႔အပစ္ဒဏ္ကိုေကာင္းေကာင္းခံသင့္တယ္"
ေနာက္ေၾကာေပးအေနအထားျဖင့္ အဝတ္ကိုေျဖးေျဖးခ်င္းေလွ်ာ္ေနသည့္Yiboဟာ ႐ုတ္တရက္ လဲသြားသည္
"Yibo Yibo ထစမ္း ဘာဖစ္တာလဲ"
yiboနဖူးကိုစမ္းၾကည့္ေတာ့ အဖ်ားကပိုလို႔ေတာင္တက္လာသည္
"yiboငါေျပာေနတယ္ သတိထားစမ္း "
အဖ်ားႀကီးလြန္း၍ သတိေမ့သြားသည့္yiboကို xiaozhan မခ်ီလာကာ ကုတင္ေပၚတင္ေပးလိုက္သည္
ဆန္ျပဳတ္ေတြေပေနတဲ့ အက်ီ ေလၤးနဲ႔ ေရအနည္းငယ္စိုသြားသည့္ ေဘာင္းဘီရွည္အျပာေလးအား xiaozhanလဲေပးရမည္
ဗီဒိုထဲမွ သူ႔မဝတ္ေလာက္ေတာ့သည့္အက်ီအျဖဴ တၤစ္ထည္ႏွင့္ ေဘာင္းဘီတိုတစ္ထည္ယူကာ ကုတင္ဆီျပန္လွမ္းလာသည္
yiboအက်ီ ၾကၤယ္သီးကို တစ္လုံးခ်င္းခြၽတ္ေနသည္ ထို႔ေနာက္ လြတ္သြားသည့္အက်ီ ေၾကၤာင့္ ျမင္ေနရသည့္ yiboကိုယ္ေလး
အရမ္းကိုျဖဴလြန္းသည့္အသားအေရ လည္တိုင္ရွိ လည္စိ လူေကာင္သာသူ႔ထပ္ေသးတာ ေခ်ာကလက္အဖုေျခာက္ဖုႏွင့္ ထိုကေလးအလွကို xiaozhan မ်က္စိပင္မခြာႏိုင္
အက်ီ ကႋုခြၽတ္ေပးၿပီးသူ႔ယူလာသည့္အက်ီ ကိုဝတ္ေပးလိုက္သည္
ေအာက္ဖ်ားေတြေရစိုေနသည့္ေဘာင္းဘီရွည္ေလးကိုခြၽတ္ေပးေတာ့ yiboရဲ႕လွပတဲ့ပန္းေလးဆီ ေရာက္သြားေသာ မိမိအၾကည့္ကို႐ုတ္ခ်ည္းလြဲလိုက္သည္
ထိုကေလး ေအာက္ခံေတာင္မဝတ္ထားဘူး
မ်က္စိကိုမွိတ္ကာ ေဘာင္းဘီတိုေလးဝတ္ေပးလိုက္သည္
ေနာက္ထပ္ေစာင္တစ္ထည္ကို xiaozhanယူလာကာ ထိုကေလးကိုၿခဳံေပးလိုက္သည္
ၿပီးလွ်င္ ဆရာမေပးထားခဲ့သည့္ေဆးကို အမႈန႔္အျဖစ္ႀကိတ္၍ ဇြန္းေသးေသးထဲထည့္ကာ ေရႏွင့္ေဖ်ာ္၍ အနည္းငယ္ဟေနေသာ yiboပါးစပ္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္
ပါးေပၚကသူေပးထားသည့္အနာကိုလည္း ေဒါက္တာေပးထားခံဲ့သည့္ေဆးေလး ေျဖးေျဖးခ်င္းလိမ္းေပးလိုက္သည္ စစလိမ္းခ်င္း အနာကစပ္ေတာ့ သူ႔လက္ကိုလာကိုင္သည့္ထိုကေလး လက္ေသးေသးေလး
"ေသာက္ပိုေတြလုပ္ေနျပန္ၿပီ အဲ့ေလာက္စပ္တာလဲမဟုတ္ပဲနဲ႔"
သူတစ္ေယာက္တည္းyiboကိုအပစ္ေျပာေနသည္
တစ္ဖက္မွာေတာ့ yiboေပ်ာက္လို႔ ေခါင္းမီးေတာက္ေနသည့္yixing
ဖုန္းလည္းဆက္မရ အနီးအနားပတ္ဝန္းက်င္ကိုရွာလည္းမေတြ႕
zhuo chengဆီသြားရွာေတာ့ ေက်ာင္းကခရီးသြားအစီအစဥ္ေၾကာင့္ yubinေရာ zhuo chengပါ လိုက္သြားသည္ကိုၾကားသည္ က်န္ခဲ့သည့္သူမွာ xiaozhan တည္း
yixingအႀကံေပၚလာသည္ႏွင့္xiao zhanအိမ္ကိုစုံစမ္းကာ လိုက္လာသည္
အိမ္ေရွ႕တြင္ရပ္ေစာင့္ေနသည့္အမဲဝတ္စုံျဖင့္လူႏွစ္ေယာက္ကိုyixingျမင္သည္
"ဒီမွာကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားတို႔သူေဌးေလး xiao zhanနဲ႔ခဏေတြ႕လို႔ရမလား"
"ခဏေစာင့္ သခင္ေလးကို သြားေမးေပးမယ္"
အေပါက္ဝတြင္ရပ္ေစာင့္ခိုင္းထားက ခဏၾကာေတာ့ အိမ္ထဲကထြက္လာသည့္xiaozhan
"ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔ ခင္ဗ်ားကို ဆို ဘာကိစၥလဲ"
"yiboေပ်ာက္ေနတယ္ အဲ့ဒါမင္းဆီမ်ားေရာက္ေနလားလို႔"
"အဲ့အေျခာက္ကို ငါကအိမ္ေခၚထားၿပီး ဘာလုပ္ရမွာလဲ "
"မရွိဘူးဆိုၿပီးတာပဲ က်ဳပ္က တာဝန္အရေမးတာပါ"
ျပန္ထြက္သြားသည့္yixingကိုၾကည့္ၿပီး xiaozhan မဲ့ၿပဳံးေလးတစ္ခု ႏႈတ္ခမ္းထပ္ဖန္ဆင္းလိုက္သည္
အခန္းထဲစာၾကည့္စားပြဲတြင္ စာလုပ္ေနေသာ္ xiaozhan
ကုတင္ေပၚကလႈပ္စိစိျဖင့္ႏႈိးလာေသာ္ yiboဆီအၾကည့္ေရာက္ကာ yiboဆီေရာက္လာသည္
"ႏိုးလာၿပီလား yibo ေနေကာင္းသြားၿပီလား"
အရင္ကႏွင့္မတူပဲ အသံကညင္သာေနသည့္xiaozhanေၾကာင့္yiboလန႔္ေနရသည္ ဘာေတြမ်ားထပ္ႏွိပ္စက္မလို႔ပါလိမ့္
"ေမးတာေျဖေလ yibo လူစကားနားမလည္လို႔လား"
Yibo အလ်င္အျမန္ပဲ ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္
"ေနေကာင္းသြားၿပီဆို ခုနက မင္းေလ်ာ္လက္စ ငါ့ေစာင္ေလးကို
အၿပီးစီးလုပ္လိုက္ပါအုန္း"
yiboေစာင္ကိုဖယ္ကာ ကုတင္ေပၚကဆင္း၍ ေရခ်ိဴးခန္းဆီသြားဖို႔ျပင္လိုက္သည္
ေစာင္ကိုဖယ္လိုက္သည့္အခါ သူဝတ္ေပးထားသည့္ေဘာင္းဘီတိုႏွင့္လိုက္ဖက္ေနသည့္ထိုကေလး
ေပါင္တံျဖဴျဖဴေလး ေျခသလုံးေလးေတြက ေသးေသးႏွင့္ျဖဴျဖဴေလး အက်ီ အၤျဖဴကလည္း ပါးေနတာေၾကာင့္ေအာက္အရာမွန္သမွ်ျမင္ေနရသည္
လည္ပင္းရွိမွဲ႔ေလးကလည္းထင္းလို႔
ဆံပင္ေလးေတြကလည္းသူ႔ပုံစံတိုင္း အလယ္ကေန ေဘးႏွစ္ဖက္ ခြဲျဖာေနသည္
xiaozhanမသိမသာ တံေထြးၿမိဳခ်လိုက္သည္
ေရခ်ိဴးခန္းထဲyiboဝင္သြားသည့္တိုင္ xiaozhanၾကည့္ေနမိတာ
မျဖစ္ေသးပါဘူး မနက္ကလို ေမ့လဲေနမွ ငါထပ္ဂ႐ုစိုက္ေနရမယ္ သြားေခၚတာပဲေကာင္းပါတယ္
xiaozhanလည္းyiboေနာက္လိုက္ကာ
လက္ကိုအတင္းဆြဲထားသည္
"စီနီယာxiao ကြၽန္ေတာ့ကိုဘာမ်ားခိုင္းမလို႔လဲ"
"မင္းမေလ်ာ္နဲ႔ေတာ့ မင္းထပ္ေမ့လဲေနရင္ ငါမင္းကိုထပ္ဂ႐ုစိုက္ေနရမယ္ ေသသြားရင္လည္းေကာင္းသား ဒါေပမဲ့ မင္းကမေသေတာ့ ငါပဲဒုကၡေရာက္ေနတယ္ အဲ့ေတာ့ ငါပဲေလွ်ာ္မယ္ "
ေရခ်ိဴးကန္ထဲ ဆပ္ျပာကိုေရေဖ်ာ္၍ေစာင္ႀကီးထည့္ကာ အေပၚကေန ေျခေထာက္နဲ႔နင္းေလွ်ာ္ေနသည့္ xiaozhan
"သြားစမ္း ေရေတြမင္းကိုစိုကုန္မယ္ေလ ထပ္ဖ်ားရင္ ငါမကုေပးေတာ့ဘူးေနာ္"
yiboနားမလည္ပါ ဒါသူ႔ကိုစိတ္ပူတာလား ႏွိပ္စက္လို႔မရမွာဆိုးလို႔တမင္လုပ္ျပေနတာလား
"ငါေျပာေနတာၾကားလား သြားကုတင္ေပၚသြားလွဲေန ထြက္ေျပးဖို႔ႀကိဳးစားလည္း အေရွ႕မွာ လုံၿခဳံေရးေတြရွိၿပီးသား ကုတင္ေပၚမွာပဲ ေအးေဆး လွဲေန ငါလာခဲ့မယ္"
xiaozhanစကားကိုသေဘာတူသည့္အေနျဖင့္ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ ကုတင္ေပၚျပန္လွဲေနသည္
ေစာင္ကိုေလွ်ာ္ၿပီးထြက္လာတဲ့Xiaozhanကိုၾကည့္ကာ yiboၿပဳံးမိသည္
"ဘာၾကည့္တာလဲ ငါကၾကည့္စရာပါလို႔လား"
yiboကုတင္နားလာကာ xiaozhanဆိုလိုက္သည့္ထိုစကား
"မင္းအနာကိုေရထိလိုက္ရင္ ဘာဖစ္မယ္ထင္လဲ " ဆိုကာ yiboပါးေပၚေရစိုေနသည့္သူ႔လက္ေရာက္လာမည့္အခ်ိန္
yiboရဲ႕မဆင္မျခင္လုပ္ရပ္ေၾကာင့္Xiaozhan yiboေပၚက်လာသည္
ပါးေပၚကိုလည္းေရထိသြားတာေၾကာင့္ အနာမွာစပ္လြန္း၍ မ်က္ရည္ေတြဝဲေနသည့္ yiboကို အေပၚက xiaozhanၾကည့္ကာ
"မင္း.........ငါနဲ႔ဘာျဖစ္ေစခ်င္လို႔
ငါ့ကိုမင္းေပၚဆြဲတင္ရတာလဲ"
"မဟုတ္ဘူး စီနီယာxiao ကြၽန္ေတာ္"
"ရႈး ......... ငါမင္းေျဖရွင္းခ်က္ကိုနားမေထာင္ခ်င္ဘူး"
စကားေျပာရင္းကပ္လာသည့္xiaozhanႏႈတ္ခမ္းေတြဆီ အၾကည့္ေရာက္ေနသည့္Yibo
ႏွစ္ကိုယ္ၾကားနီးကပ္လြန္း၍ xiaozhan အသက္ရႈသံကိုပါၾကားေနရသည္
"Yibo............မင္း ငါ့ကိုခ်စ္လား"
yiboနဲ႔အၾကည့္ခ်င္းဆုံကာေျပာလိုက္သည့္ထိုစကားေၾကာင့္ yiboရင္ထဲ ယုန္ေလးဝင္သြားကာ အ႐ူးလိုဒုန္းစိုင္းကေနသည္
"ငါေမးတာကို မင္းေျဖလို႔ရလား "
တေျဖးေျဖးနီးကပ္လာသည့္ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံ........................
_____________________
warning # ေနာက္ပိုင္းေတြ +ခန္းေတြ နည္းနည္းၾကမ္းမွာမို႔
ႀကိဳက္မွသာဖတ္ပါ ႀကိဳေျပာတာပါ ေနာက္မွ ဒီသာသာ့Ficက႐ိုင္းတယ္ဆိုၿပီး
reportမထုပါနဲ႔
အားလုံးPeaceဗ်
#100585#
[Unicode]
နုနယ်လွန်းသည့်ကလေးဟာxiaozhanလုပ်ရပ်တွေကို အရမ်းကြောက်ပြီးသတိမေ့နေသည်
xiao zhan yiboကိုပိတ်ထားသည့်
အခန်းထဲဝင်လာသည်
မနက်စောစော ဒီကောင်လေးကိုနှိပ်စက်ရအုန်းမယ်မလား
အခန်းထဲဝင်သွားသည်နှင့် ခုံပေါ်တွင် ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျနေသည်ကိုxiaozhanမြင်တော့ ရင်ထဲတော့မကောင်း
ပါးတွင်လည်းသွေးတွေက မြင်မကောင်းပေ
yiboနားက်ုချက်ချင်းရောက်လာပြီး နိုးနေသည်
"yibo အာ ကိုယ်တွေပူကျစ်နေတာပဲ မင်းဒီလိုပုံစံနဲ့သေလို့မဖြစ်သေးဘူး " ဆိုကာမျက်စိကိုစည်းထားသည့်ပိတ်စကိုဖြေပေးသည် ထို့နောက် ခြေထောက်က ကြိုးကိုဖြည်ပေးကာ လက်ကိုချည်ထားသည့်ကြိုးကိုလည်းဖြည်သည်
အို့ မင်းဘာလို့အဲ့လောက်ထိနုရတာလဲ ကြိုးချည်ခံထားရသည့်လက်ကောက်ဝတ်ကလေးတွေကရဲပြီး သွေးခြေတောင်ဥနေပါပြီ
ထို့နောက် သူ့ရင်ခွင်ထဲ ပြိုဆင်းလှသည့် yiboကိုယ်လေး
"ပူကျစ်နေတာပဲ "
yiboကိုပွေ့ချီကာ သူ့ရဲ့ အိပ်စက်ရာ ကုတင်ဆီသို့ လျှောက်လာသည်
ကုတင်ပေါ်ဖြေးညှင်းစွာတင်ပေးလိုက်ပြီး
ပါးပေါ်ကသွေးစီးကြောင်းများကို အဝတ်ကိုရေစွက်ကာ တယုတယသုတ်ပေးနေသည်
ရေနှင့်ထိတော့ အနာကစပ်သည်ထင်ရသည် yiboလေးတွန့်တွန့်သွားသည် အဖျားကလည်းတက်နေသည်မို့ yiboတော်တော်အေးနေပုံရသည် ထို့ကြောင့်xiaozhan သူခြုံနေကျ ဂွမ်းကပ်စောင်အနီလေးအား ခြုံပေးလိုက်တော့ စောင်တွင်းကွေးဝင်သွားသည့်ထိုကလေး
"မသေနဲ့အုန်း ငါမင်းကိုနှိပ်စက်ရအုန်းမှာ"
xiao zhanသူ့တပည့်ကို Family dr.ကိုအသည်းအသန်ခေါ်ခိုင်းကာ ထိုကလေးအဖျားကျမှဖြစ်မည် နောက်မို့ဆို သူတောင်မနှိပ်စက်ရသေးဘူး ရုတ်တရက်သေသွားလို့မဖြစ်
Dr.ရောက်လာသည်အထိ xiaozhan
yiboဘေးနားရှိနေပေးသည်
ဘာရယ်မဟုတ် ထိုကလေးမျက်နှာအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုချင်းဆီကို မျက်စိကစားနေသည်
သိပ်ကိုနူးညံ့လွန်းပါလားမင်းကတကယ့်အခြောက်လား ဘာလို့ငါ့ကိုချစ်မိရတာလဲကွာ မင်းငါ့ကိုချစ်တာ ငါလက်မခံနိုင်သ၍ မင်းကိုငါနှိပ်စက်နေအုန်းမှာ Yibo
သူ့တွေးကောင်းတုန်း အခန်းတံခါးခေါက်သံ
~ဒေါက်~ဒေါက်~
"ဝင်လာခဲ့"
"သခင်လေး ကျွန်မပါ ဘယ်သူများနေမကောင်းဖြစ်လို့လဲ"
"ဒီကလေး "
xiaozhanလက်ညှိုးညွှန်ရာကို Dr.ကြည့်လိုက်သည်
မြင်မြင်ချင်းလူတောင် yiboကိုအရမ်းသနားသွားသည် မျက်နှာမှာ အနာနှင့် မျက်စိမှိတ်ထားသော်လည်း ပင်ပန်းနွမ်းနယ်သည့်ပြနေသည့်လက္ခဏာတွေကို မြင်နေရသည်
Dr.ချက်ချင်းပဲ yiboနဖူးလေးစမ်းကြည့်တော့ ပူကျစ်နေသည် အဖျားကပိုတက်လာ၍ တုန်တက်နေသည့်သူ့ခန္ဓာကိုယ်
"ကြည့်ရတာ အားမရှိလိုက်တာ အားဆေးတစ်လုံးထိုးပေးလိုက်မယ် ဆေးကိုပုံမှန်တိုက်ပေး အားရှိမဲ့အစားအစာကိုမစားချင်လည်းချော့ကျွေးလိုက်ပါ ပြီးတော့ ဒီဆေးကို သူ့မျက်နှာပေါ်က အနာပေါ် နေ့တိုင်းလိမ်းပေး မီးလောင်နာဆိုတော့ ဆေးထည့်ထည့်ချင်းအရမ်းစပ်တယ် ခဏတော့သည်းခံခိုင်းပေး "
Dr.ပါစရာရှိတာမှာသွားပြီ ပြန်သွားသည်
ခုလောလောဆယ် ဆေးတစ်ခွက်အရင်တိုက်ဖို့ အစားရှိမှဖြစ်မှာ ထိုကောင်လေး ဘာမှစားထားပုံမရ
xiaozhan သူ့တပည့်တွေကို အနီးအနားဆိုင်ကဆန်ပြုတ်တစ်ခွက်ပြေးဝယ်ခိုင်းလိုက်သည် ဆန်ပြုတ်ရလာတော့သူကိုယ်တိုင်မတိုက်
သူ့တပည့်ကိုတိုက်ခိုင်းသည်
စောက်ချိူးမပြေပါသော်ထိုတပည့်ဟာ အိမ်မှာသူ့မယားကို မပြုစုဖူးဘူးထင်သည် ဆန်ပြုတ်တောင်မတိုက်တတ် အကုန်ဘေးကိုပေကုန်သည်
ဘေးကရပ်ကြည့်နေသည့် xiaozhanစိတ်မရှည်သဖြင့်
"စောက်သုံးကိုမကျလိုက်တာ ဖယ်စမ်း ဆန်ပြုတ်တောင်မတိုက်တတ်ဘူးလားဟမ်"
သူ့တပည့်ကိုတွန်းထုတ်ပြီး သူကိုယ်တိုင် ကုတင်ပေါ်လှဲနေသည့် yiboဘေးဝင်ထိုင်ကာ ဆန်ပြုတ်တစ်ဇွန်း yiboနှုတ်ခမ်းနားတေ့ကာ ပါးစပ်ထဲဖြည်းဖြည်းချင်းတိုက်နေသည်
ဘေးကကြည့်နေသည့်သူ့တပည့်တွေကတော့ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းကိုမသိ
"ထွက်သွားစမ်း အခန်းထဲကဖေဖေလာရင်ငါ့ကိုအမြန်လာပြော"
"ဟုတ် သခင်လေး"
အခန်းထဲကျန်ခဲ့သည်မှာ yiboနှင့်သူပင်
ဖြေးဖြေးချင်းတစ်ဇွန်းပြီးတစ်ဇွန်း စိတ်ရှည်ရှည်ဆန်ပြုတ်ကိုတိုက်နေသည့်xiaozhanပုံစံကို yiboမြင်လျှင် ဘယ်လောက်ထိချစ်မိသွားမလဲ
"ချမ်းတယ် .........မေမေ ဘယ်မှမသွားပါနဲ့ သားကြောက်တယ် မေမေ"
ယောင်နေသည့်ထိုကလေးကိုကြည့်ကာ မသိစိတ်ထဲအရမ်းသနားသွားပေမဲ့ အသိစိတ်ကတော့ နည်းနည်းကြင်နာမှုမရှိ
"မေမေ ဟင့် ဟင့်"
"Yibo ထစမ်း"
ကိုယ်ကိုအကြမ်းဆုံးလှုပ်နိုးလိုက်သည့်xiaozhanကြောင့် မနည်းအားတင်းပွင့်လာသည့်သူ့မျက်လုံး
"စီနီယာxiao "
yiboတိုးတိုးလေးရေရွတ်မိသည်
"မင်းသေလို့မဖြစ်ဘူးဆိုတာသိတယ်မလား ရော့ ဒီဆန်ပြုတ် စားစမ်း"
yiboကိုအတင်းဆွဲထူကာ သူရှေ့ချပေးလိုက်သည့်ဆန်ပြုတ်ခွက်
မရှိရှိသည့်အားဖြင့် ဆန်ပြုတ်ပန်းကန်ထဲရှိဇွန်းကိုကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးချင်းသောက်နေသည်
"ဟာ မင်းစောက်ခြောက်ပုံစံတိုင်း သောက်မနေနဲ့ မြန်မြန်သောက် မင်းမြန်မြန်သောက်ပြီး နေပြန်ကောင်းလာမှငါနှိပ်စက်လို့ရမှာ"
yiboခေါင်းလေးငုံ့ကာ ဆင်းကျလာသည့်မျက်ရည်တစ်ချို့ကိုထိန်းထားသည်
"ပြောလိုက်ရင် မျက်ရည်ကလွယ်လွယ်ပဲကျကျလာတယ် ပေးကွာ"
yiboသောက်နေသည့်ဆန်ပြုတ်ခွက်ကို ကိုင်ကာ yiboပါးကိုသူ့လက်အားနှင့် ညစ်ပစ်ပြီး အတင်းကိုတိုက်နေတော့သည်
သူ့ကိုမျက်ရည်အဝိုင်းသားနှင့်ကြည့်နေသည့်yibo
"မင်းငါ့ကိုအဲ့လိုသနားခံတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့မကြည့်နဲ့ "
ဆန်ပြုတ်ကိုပါးစပ်ထဲအတင်းလောင်းထည့်ကာ ပန်းကန်ကိုလွှင့်ပစ်လိုက်သည် yiboအကျီ င်္ရော စောင်အနည်းငယ်ပါ ပေကျန်ကုန်သည်
"ဟာ ဒါငါ့အကြိုက်ဆုံးစောင်ကွ ကြည့်စမ်း မင်းကြောင့်ပေကျန်ကုန်ပြီ
သွားခုချက်ချင်း သွားလျော်လာခဲ့"
မျက်စိတောင်အနိုင်နိုင်ဖွင့်နေရသည့်ကလေးကို ခုလိုလုပ်ရပ်မျိူးက ရက်စက်ရာကျလွန်းသည်မလား
ကုတင်ပေါ်ကာဆင်းကာ စောင်ကိုပိုက်၍ ရေချိူးခန်းထဲ လှမ်းနေသည့်yiboခြေလှမ်းတွေဟာ လေးလံနေဆဲ
"မင်းပဲငါ့ကိုချစ်တယ်ဆို မင်းအမေကို လွတ်စေချင်တယ်ဆို ငါခိုင်းတာကိုကောင်းကောင်းလုပ်စမ်းပါ"
/ဘာအငြိူးကြောင့်လဲxiaozhan ငါ့ကိုခုလိုနှိပ်စက်မဲ့အစား သေခိုင်းလိုက်ပါတော့လားကွာ /
yiboစိတ်ထဲဝင်လာသည့်အတွေးအချို့ကြောင့် မျက်ရည်ကျမိသည် မျက်ရည်က ပါးပေါ်ကအနာကိုထိမိတော့ အတော်ပင်စပ်သွားသည်
ရေချိူးခန်းထဲ သူ့စောင်ကိုလျှော်နေသည့်yiboနောက်ကြောကို ကြည့်ကာ ကျေနပ်အပြုံး ပြုံးမိသည်
"Yibo အဲ့ဒါမင်းအမှားတွေပဲသိလား ဘာလို့ဆို မင်းကငါ့ကိုချစ်တယ်ဆိုလို့ တစ်ကျောင်းလုံးက ငါ့ကိုGayလို့ထင်သွားတယ် ပြီးတော့Yiboကိုကိုတဲ့ ရွံ့လိုက်တာကွာ မင်းကြောင့်ငါကျောင်းမှာ အဲ့လိုသတင်းတွေထွက်တာ အဲ့တော့ မင်းငါပေးတဲ့အမုန်းနဲ့အပစ်ဒဏ်ကိုကောင်းကောင်းခံသင့်တယ်"
နောက်ကြောပေးအနေအထားဖြင့် အဝတ်ကိုဖြေးဖြေးချင်းလျှော်နေသည့်Yiboဟာ ရုတ်တရက် လဲသွားသည်
"Yibo Yibo ထစမ်း ဘာဖစ်တာလဲ"
yiboနဖူးကိုစမ်းကြည့်တော့ အဖျားကပိုလို့တောင်တက်လာသည်
"yiboငါပြောနေတယ် သတိထားစမ်း "
အဖျားကြီးလွန်း၍ သတိမေ့သွားသည့်yiboကို xiaozhan မချီလာကာ ကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်
ဆန်ပြုတ်တွေပေနေတဲ့ အကျီ င်္လေးနဲ့ ရေအနည်းငယ်စိုသွားသည့် ဘောင်းဘီရှည်အပြာလေးအား xiaozhanလဲပေးရမည်
ဗီဒိုထဲမှ သူ့မဝတ်လောက်တော့သည့်အကျီအဖြူ င်္တစ်ထည်နှင့် ဘောင်းဘီတိုတစ်ထည်ယူကာ ကုတင်ဆီပြန်လှမ်းလာသည်
yiboအကျီ ြင်္ကယ်သီးကို တစ်လုံးချင်းချွတ်နေသည် ထို့နောက် လွတ်သွားသည့်အကျီ ေြင်္ကာင့် မြင်နေရသည့် yiboကိုယ်လေး
အရမ်းကိုဖြူလွန်းသည့်အသားအရေ လည်တိုင်ရှိ လည်စိ လူကောင်သာသူ့ထပ်သေးတာ ချောကလက်အဖုခြောက်ဖုနှင့် ထိုကလေးအလှကို xiaozhan မျက်စိပင်မခွာနိုင်
အကျီ င်္ကိုချွတ်ပေးပြီးသူ့ယူလာသည့်အကျီ ကိုဝတ်ပေးလိုက်သည်
အောက်ဖျားတွေရေစိုနေသည့်ဘောင်းဘီရှည်လေးကိုချွတ်ပေးတော့ yiboရဲ့လှပတဲ့ပန်းလေးဆီ ရောက်သွားသော မိမိအကြည့်ကိုရုတ်ချည်းလွဲလိုက်သည်
ထိုကလေး အောက်ခံတောင်မဝတ်ထားဘူး
မျက်စိကိုမှိတ်ကာ ဘောင်းဘီတိုလေးဝတ်ပေးလိုက်သည်
နောက်ထပ်စောင်တစ်ထည်ကို xiaozhanယူလာကာ ထိုကလေးကိုခြုံပေးလိုက်သည်
ပြီးလျှင် ဆရာမပေးထားခဲ့သည့်ဆေးကို အမှုန့်အဖြစ်ကြိတ်၍ ဇွန်းသေးသေးထဲထည့်ကာ ရေနှင့်ဖျော်၍ အနည်းငယ်ဟနေသော yiboပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်
ပါးပေါ်ကသူပေးထားသည့်အနာကိုလည်း ဒေါက်တာပေးထားခံဲ့သည့်ဆေးလေး ဖြေးဖြေးချင်းလိမ်းပေးလိုက်သည် စစလိမ်းချင်း အနာကစပ်တော့ သူ့လက်ကိုလာကိုင်သည့်ထိုကလေး လက်သေးသေးလေး
"သောက်ပိုတွေလုပ်နေပြန်ပြီ အဲ့လောက်စပ်တာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့"
သူတစ်ယောက်တည်းyiboကိုအပစ်ပြောနေသည်
တစ်ဖက်မှာတော့ yiboပျောက်လို့ ခေါင်းမီးတောက်နေသည့်yixing
ဖုန်းလည်းဆက်မရ အနီးအနားပတ်ဝန်းကျင်ကိုရှာလည်းမတွေ့
zhuo chengဆီသွားရှာတော့ ကျောင်းကခရီးသွားအစီအစဉ်ကြောင့် yubinရော zhuo chengပါ လိုက်သွားသည်ကိုကြားသည် ကျန်ခဲ့သည့်သူမှာ xiaozhan တည်း
yixingအကြံပေါ်လာသည်နှင့်xiao zhanအိမ်ကိုစုံစမ်းကာ လိုက်လာသည်
အိမ်ရှေ့တွင်ရပ်စောင့်နေသည့်အမဲဝတ်စုံဖြင့်လူနှစ်ယောက်ကိုyixingမြင်သည်
"ဒီမှာကျွန်တော် ခင်ဗျားတို့သူဌေးလေး xiao zhanနဲ့ခဏတွေ့လို့ရမလား"
"ခဏစောင့် သခင်လေးကို သွားမေးပေးမယ်"
အပေါက်ဝတွင်ရပ်စောင့်ခိုင်းထားက ခဏကြာတော့ အိမ်ထဲကထွက်လာသည့်xiaozhan
"ဘယ်သူများလဲလို့ ခင်ဗျားကို ဆို ဘာကိစ္စလဲ"
"yiboပျောက်နေတယ် အဲ့ဒါမင်းဆီများရောက်နေလားလို့"
"အဲ့အခြောက်ကို ငါကအိမ်ခေါ်ထားပြီး ဘာလုပ်ရမှာလဲ "
"မရှိဘူးဆိုပြီးတာပဲ ကျုပ်က တာဝန်အရမေးတာပါ"
ပြန်ထွက်သွားသည့်yixingကိုကြည့်ပြီး xiaozhan မဲ့ပြုံးလေးတစ်ခု နှုတ်ခမ်းထပ်ဖန်ဆင်းလိုက်သည်
အခန်းထဲစာကြည့်စားပွဲတွင် စာလုပ်နေသော် xiaozhan
ကုတင်ပေါ်ကလှုပ်စိစိဖြင့်နှိုးလာသော် yiboဆီအကြည့်ရောက်ကာ yiboဆီရောက်လာသည်
"နိုးလာပြီလား yibo နေကောင်းသွားပြီလား"
အရင်ကနှင့်မတူပဲ အသံကညင်သာနေသည့်xiaozhanကြောင့်yiboလန့်နေရသည် ဘာတွေများထပ်နှိပ်စက်မလို့ပါလိမ့်
"မေးတာဖြေလေ yibo လူစကားနားမလည်လို့လား"
Yibo အလျင်အမြန်ပဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်
"နေကောင်းသွားပြီဆို ခုနက မင်းလျော်လက်စ ငါ့စောင်လေးကို
အပြီးစီးလုပ်လိုက်ပါအုန်း"
yiboစောင်ကိုဖယ်ကာ ကုတင်ပေါ်ကဆင်း၍ ရေချိူးခန်းဆီသွားဖို့ပြင်လိုက်သည်
စောင်ကိုဖယ်လိုက်သည့်အခါ သူဝတ်ပေးထားသည့်ဘောင်းဘီတိုနှင့်လိုက်ဖက်နေသည့်ထိုကလေး
ပေါင်တံဖြူဖြူလေး ခြေသလုံးလေးတွေက သေးသေးနှင့်ဖြူဖြူလေး အကျီ င်္အဖြူကလည်း ပါးနေတာကြောင့်အောက်အရာမှန်သမျှမြင်နေရသည်
လည်ပင်းရှိမှဲ့လေးကလည်းထင်းလို့
ဆံပင်လေးတွေကလည်းသူ့ပုံစံတိုင်း အလယ်ကနေ ဘေးနှစ်ဖက် ခွဲဖြာနေသည်
xiaozhanမသိမသာ တံထွေးမြိုချလိုက်သည်
ရေချိူးခန်းထဲyiboဝင်သွားသည့်တိုင် xiaozhanကြည့်နေမိတာ
မဖြစ်သေးပါဘူး မနက်ကလို မေ့လဲနေမှ ငါထပ်ဂရုစိုက်နေရမယ် သွားခေါ်တာပဲကောင်းပါတယ်
xiaozhanလည်းyiboနောက်လိုက်ကာ
လက်ကိုအတင်းဆွဲထားသည်
"စီနီယာxiao ကျွန်တော့ကိုဘာများခိုင်းမလို့လဲ"
"မင်းမလျော်နဲ့တော့ မင်းထပ်မေ့လဲနေရင် ငါမင်းကိုထပ်ဂရုစိုက်နေရမယ် သေသွားရင်လည်းကောင်းသား ဒါပေမဲ့ မင်းကမသေတော့ ငါပဲဒုက္ခရောက်နေတယ် အဲ့တော့ ငါပဲလျှော်မယ် "
ရေချိူးကန်ထဲ ဆပ်ပြာကိုရေဖျော်၍စောင်ကြီးထည့်ကာ အပေါ်ကနေ ခြေထောက်နဲ့နင်းလျှော်နေသည့် xiaozhan
"သွားစမ်း ရေတွေမင်းကိုစိုကုန်မယ်လေ ထပ်ဖျားရင် ငါမကုပေးတော့ဘူးနော်"
yiboနားမလည်ပါ ဒါသူ့ကိုစိတ်ပူတာလား နှိပ်စက်လို့မရမှာဆိုးလို့တမင်လုပ်ပြနေတာလား
"ငါပြောနေတာကြားလား သွားကုတင်ပေါ်သွားလှဲနေ ထွက်ပြေးဖို့ကြိုးစားလည်း အရှေ့မှာ လုံခြုံရေးတွေရှိပြီးသား ကုတင်ပေါ်မှာပဲ အေးဆေး လှဲနေ ငါလာခဲ့မယ်"
xiaozhanစကားကိုသဘောတူသည့်အနေဖြင့်ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ ကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲနေသည်
စောင်ကိုလျှော်ပြီးထွက်လာတဲ့Xiaozhanကိုကြည့်ကာ yiboပြုံးမိသည်
"ဘာကြည့်တာလဲ ငါကကြည့်စရာပါလို့လား"
yiboကုတင်နားလာကာ xiaozhanဆိုလိုက်သည့်ထိုစကား
"မင်းအနာကိုရေထိလိုက်ရင် ဘာဖစ်မယ်ထင်လဲ " ဆိုကာ yiboပါးပေါ်ရေစိုနေသည့်သူ့လက်ရောက်လာမည့်အချိန်
yiboရဲ့မဆင်မခြင်လုပ်ရပ်ကြောင့်Xiaozhan yiboပေါ်ကျလာသည်
ပါးပေါ်ကိုလည်းရေထိသွားတာကြောင့် အနာမှာစပ်လွန်း၍ မျက်ရည်တွေဝဲနေသည့် yiboကို အပေါ်က xiaozhanကြည့်ကာ
"မင်း.........ငါနဲ့ဘာဖြစ်စေချင်လို့
ငါ့ကိုမင်းပေါ်ဆွဲတင်ရတာလဲ"
"မဟုတ်ဘူး စီနီယာxiao ကျွန်တော်"
"ရှုး ......... ငါမင်းဖြေရှင်းချက်ကိုနားမထောင်ချင်ဘူး"
စကားပြောရင်းကပ်လာသည့်xiaozhanနှုတ်ခမ်းတွေဆီ အကြည့်ရောက်နေသည့်Yibo
နှစ်ကိုယ်ကြားနီးကပ်လွန်း၍ xiaozhan အသက်ရှုသံကိုပါကြားနေရသည်
"Yibo............မင်း ငါ့ကိုချစ်လား"
yiboနဲ့အကြည့်ချင်းဆုံကာပြောလိုက်သည့်ထိုစကားကြောင့် yiboရင်ထဲ ယုန်လေးဝင်သွားကာ အရူးလိုဒုန်းစိုင်းကနေသည်
"ငါမေးတာကို မင်းဖြေလို့ရလား "
တဖြေးဖြေးနီးကပ်လာသည့်နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ........................
_____________________
warning # နောက်ပိုင်းတွေ +ခန်းတွေ နည်းနည်းကြမ်းမှာမို့
ကြိုက်မှသာဖတ်ပါ ကြိုပြောတာပါ နောက်မှ ဒီသာသာ့Ficကရိုင်းတယ်ဆိုပြီး
reportမထုပါနဲ့
အားလုံးPeaceဗျ
#100585#