(လူေပါင္းမွားျခင္း/ေျခာက္ခ်ခံရျခင္း -2)
ပိုင္းေလာ့က်င္းနဲ႔ ယင္း
ယီရပ္ေနသည့္ ေနရာႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းကေန
ေစာင့္ၾကည့္ေနရင္း အေျခေနကိုအကဲခက္ေနက်သည္
ၾကာလာေတာ့ ပိုင္းေလာ့က်င္းစိတ္ပင္မ႐ွည္ခ်င္ေတာ့
အပင္ေအာက္မွာ ေတာင္ေလ်ာက္ေျမာက္ေလ်ာက္လုပ္ေနတဲ့ ယီက
ေဝခြဲရခက္ေနသည့္ပုံမ်ိဳးပင္
"ေသခ်ာမွာလိုက္တာကို အခ်ိန္ဆြဲေနေသးတယ္"
ပိုင္းေလာ့က်င္း အားမလိုအားမရျဖစ္စြာေျပာလိုက္ေတာ့
ယီက အသာပုံခုံးကိုလာပုတ္ကာ
"စိတ္ေလ်ာ့စမ္းပါ သူအတြက္အခ်ိန္လိုမွာေပါ့"
"ဟုတ္လား...က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အခ်ိန္မလိုဘူးသိလား"
စကားသံနဲ့အတူ အေနာက္မွာ ႐ုတ္တရက္ ေပၚလာတဲ့ေ႐ွာင္က်ိေၾကာင့္ ပိုင္းေလာ့က်င္း
ေ႐ွာင္က်ိပါးစပ္ကို အျမန္လွမ္းအုပ္လိုက္ရေတာ့သည္
"တိုးတိုးေျပာပါ ကေလးရဲ႕
မိကုန္ေတာ့မွာပဲ"
ပိုင္းေလာ့က်င္းလန့္သြားသလို ယင္းလည္း အေတာ္ကိုေခါင္းနပန္းႀကီးသြားရသည္
ယီသာအျကံေတြသိသြားခဲ့ရင္ အ႐ွင္လတ္လတ္ အေရခြံႏႊာခံရမည္က မလြဲပင္
ေ႐ွာင္က်ိ ပါးစပ္ကိုအတင္းလာပိတ္ထားတဲ့
ပိုင္းေလာ့က်င္းလက္ကိုဆြဲခြာလိုက္သည္
ဒီလူေတြ မဟုတ္တာတစ္ခုခုလုပ္ေနသည္မွာ
ေျပာေနစရာပင္မလိုေတာ့
ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးကို ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္နဲ႔
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ အေဆာင္ကိုလည္းျပန္လာဦးသိလား
လုယိက ခင္ဗ်ားထမင္းခြံမွစားမယ္လုပ္ေနလို႔
လိုက္႐ွာေနတာကို ဘယ္မွာမွ႐ွာမရဘူး"
ေ႐ွာင္က်ိ ေအာ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္
အေျခေနကိုၾကည့္ရေသးတာမို႔ ေလသံကိုေလ်ာ့ထားမိသည္
သို႔ေသာ္ စိတ္ကေတာ့ဆိုးေနျမဲ
"ဘာရပ္ၾကည့္ေနတာလဲ
ညေနေစာင္းေနၿပီ ယိအာကခုထိေန႔လည္စာမစားရေသးပါဘူးဆိုေန
အခု အေဆာင္ကိုျပန္လိုက္ခဲ့"
စိတ္ဆိုးေနပုံရတဲ့ ေ႐ွာင္က်ိေၾကာင့္
ပိုင္းေလာ့က်င္း မတတ္ႏိုင္ေတာ့ အေျခေနကိုႏွေမ်ာေပမယ့္
ျပန္လိုက္သြားရေပေတာ့မည္
"ေကာင္းပါၿပီ ေကာင္းပါၿပီ
ကိုယ္ျပန္လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္"
ေ႐ွာင္က်ိ စိတ္တိုင္းက် ပိုင္းေလာ့က်င္းျပန္လိုက္လာေပမယ့္ ယင္းက
ေနခဲ့တာမို႔ ေျခဆယ္လွမ္းေလာက္အကြာေရာက္မွ
ေ႐ွာင္က်ိ ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္ၿပီး
"ကိုယ္ရံေတာ္ ယင္း
ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
ေ႐ွာင္က်ိ အေမးေၾကာင့္ ယင္းစြံအစြာေျဖရခက္သြားရသည္
"ဟို အဲဒါက...ဟို"
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ မလာပဲနဲ႔"
ေ႐ွာင္က်ိ စကားေၾကာင့္ ယင္း ကူကယ္ရာမဲ့စြာ
ပိုင္းေလာ့က်င္းကို လွမ္းၾကည့္မိေပမယ့္
ပိုင္းေလာ့က်င္းက လိုက္ခဲ့ဖို႔သာ အခ်က္ျပတာမို႔
ေ႐ွာင္က်ိတို႔နဲ႔အတူလိုက္သြားရေတာ့သည္
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...........................................................
ယီတစ္ေယာင္ အေဆာင္ထဲမဝင္ႏိုင္ေသးဘဲ
အေဆာင္နဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာ စဥ္းစားခန္းထဳတ္ေနရသည္
အမွန္တိုင္းဝန္ခံရလ်ွင္ သူတကယ္ႀကီးေအာက္မွာေနရတာကိုမႀကိဳက္တာပါ
သို႔ေပသည့္တိုင္ ျငင္းဆန္လို႔မရခဲ့လို႔သာ
ၿငိမ္ေနခဲ့ရသည္
ေလာ့က်င္းေပးသည့္အၾကံကို သုံးခ်င္ေပမယ့္
မဝံမရဲစြာ ေၾကာက္ေနမိသည္
ဟိုေလ်ာက္ဒီေလ်ာက္နဲ႔ အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ကုန္ဆုံးသြားလဲမသိေတာ့
ညေနေစာင္းကိုပင္ေက်ာ္လာခဲ့သည္
ယီ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီး ေလာ့က်င္းေပးလိုက္သည့္
ႏုတ္ခမ္းဆိုးေဆးဗူးေလးကို ဝတ္႐ုံလက္ထဲကထုတ္ယူလိုက္သည္
အျဖဴေရာင္ေႂကြထည္ ဝိုင္းဝိုင္းျပားျပားေလးက
အသစ္မို႔လားမသိ ေတာက္ေျပာင္ေနသည္
ထိုအျခင္းရာကေတာင္ ယီကိုေလွာင္ေနသည္ဟု
ယီခံစားေနရသည္
ယီ စိတ္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္
သူတစ္သက္လုံး ေအာက္မွာေတာ့မေနလိုပါ
ၿပီးေတာ့ ရြဲ႕ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ကိုလည္း အျမင္ကပ္သည္
ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း သူ႔အေသြးသားေတြကိုစိတ္ႀကိဳက္စားသုံးေနတာ
သည္းခံဖို႔အေတာ္ကို ခဲယဥ္းသည္ေလ
ယီ ဗူးကိုဖြင့္ၿပီး ေဆးဆီကို လက္ခလယ္နဲ႔အသာထိကာ
လက္မနဲ႔ပြတ္ေျခၿပီး ႏုတ္ခမ္းတို႔ခပ္ဖြဖြတို႔ထိလိုက္သည္
ႏုတ္ခမ္းဆိုးျခင္းၿပီးသည္ႏွင့္ ေဆးဗူးကို ဝတ္႐ုံလက္ထဲျပန္ထည့္လိုက္ကာ ကိုယ့္ႏုတ္ခမ္းကိုမလုံလဲစြာ ထိၾကည့္ေနမိသည္
ခပ္ပါးပါး သုံးထားသည္ဆိုေပမယ့္
အရမ္းသိသာေနမွာလဲ စိုးရေသးသည္
ေဆးဆီက နဂိုတည္းက အနီရဲမို႔ အရမ္းႀကီးထင္းေနရင္
သိသာလိမ္မည္ကို ယီစိုးရိမ္ေနရသည္
ယီ ေျခလွမ္းတို႔ကမေရြ႔ရေသး လူကေခြၽးပင္ျပန္လာသည္ အတြင္းထိန္းခ်ဳပ္သိုင္းဆိုတာမ်ားေတြးမိရင္
ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြေတာင္ ေအးလာသည္ထင္မိသည္
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ယီ အသက္ဝဝ႐ူရင္း
အေဆာင္စီလွမ္းခဲ့ေတာ့သည္
ကံေကာင္းႏိုင္ပါ့မလားလို႔လည္း ေတြးရင္းေပါ့ေလ
အေဆာင္တံခါးဖြင့္မဲ့ ယီလက္ေတြ တဆက္ဆက္တုန္ေနသည္
ဒီေလာက္ထိလန္႔စရာကိစၥမဟုတ္မွန္းသိေပမယ့္
စိတ္လူပ္႐ွားရသည္
အေဆာင္တံခါးကိုအသာတြန္းဖြင့္ရင္း
အၾကည့္ေတြအေဆာင္ထဲမပို႔ေသးပဲ ၾကမ္းျပင္ကိုၾကည့္ရင္း အေဆာင္ထဲဝင္လာခဲ့သည္
မ်က္ႏွာေမာ့ရမည္ကို ေတြးေၾကာက္ေနသည္ေလ
"ျပန္လာၿပီလား"
ၾကည္လင္ကာ အသံေနအသံထားကအစ ၿငိမ္သက္ႏူးညံ႔ေနသည္တည့္
ယီ ေလပူတစ္ခ်က္မူတ္ထုတ္ကာ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး
"အင္း.....
အေဆာင္မွာ႐ွိေနတာပဲ လုယိနဲ႔သိုင္းသင္ေနမယ္ထင္တာ"
ဒီေန႔ နားရက္မွန္းသိသိနဲ႔ ယီ စကားမ႐ွိစကား႐ွာ ႐ွာၾကံေမးလိုက္ျခင္းပင္
ယီစကားေၾကာင့္ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ျပဳံးမိကာ
ဖတ္ေနတဲ့စာမ်က္ႏွာၿပီးဆုံးသြားတာမို႔ ေနာက္တစ္ရြက္လွန္လိုက္ရင္း
"ဒီေန႔က နားရက္ေလ"
အသံက မက်ယ္သလို တိုးေနျခင္းမ်ိဳးလည္းမဟုတ္
နားထဲကို ၿငိမ့္ေညာင္းစြာစီးဝင္လာကျခင္းျဖစ္ၿပီး
ႏူးညံ႕လွတဲ့ ေတးသြားကိုနားဆင္ေနရသလိုမ်ိဳးပင္
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္က စားပြဲဝိုင္းမွာ လက္ဖက္ရည္ ၾကမ္းေသာက္ရင္း စာဖတ္ေနတာမို႔ ယီ သူနဲ႔လွမ္းသည့္
အိပ္ရာေပၚသြားထိုင္မိသည္
ဘယ္ကေနစကားစကာ ဘယ္လိုစေျပာရမွန္းမသိတာမို႔
ယီတစ္ေယာက္မ႐ိုးမရြျဖစ္ေနရသည္
မူမမွန္တဲ့ ယီအေျခေနေၾကာင့္
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ဖတ္ေနဆဲစာအုပ္ကိုပိတ္လိုက္ကာ
ယီ႐ွိရာဘက္မ်က္ႏွာမူလိုက္သည္
"တစ္ခုခုျဖစ္လို႔လား"
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ေမးမွ ယီပိုဆိုးကာ ဂဏာမၿငိမ္ေတာ့ေခ်
"မျဖစ္ ပါဘူး"
ယီ အတတ္ႏိုင္ဆုံး စိတ္လူပ္႐ွားျခင္းေတြကိုထိန္းကာ
ေျဖလိုက္ေပမယ့္ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ က ေနရာကေတာင္ထကာ ယီ အနားေလ်ာက္လာေလသည္
"ဒါေပမယ့္ မင္းမ်က္နွာကနီေနတယ္
ေခြၽးေတြလည္းထြက္ေနတယ္ ေနမေကာင္းဘူးလား"
နဖူးကေခြၽးေတြကို ပုဝါနဲ႔ခပ္ဖြဖြသုတ္ေပးေနတာေၾကာင့္
ယီ ပိုလို႔ေတာင္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လာသည္
ဒီအေျခေနႀကီးမွာ သူဘယ္လိုေျပာရပါ့မလဲ
ယီ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ လက္စီက အသာေ႐ွာင္တိမ္းလိုက္မိသည္
ဒီလိုအေျခေနကို သူလုံးဝကိုသေဘာမက်တာပါ
ကိုယ့္ထက္အသက္ႀကီးတာမွန္ေပမယ့္ ကေလးလိုလာဆက္ဆံတာမ်ိဳးကိုေတာ့ ယီလက္မခံႏိုင္ေပ
ယီက ေ႐ွာင္လိုက္တာမို႔ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ လက္ကေလထဲရပ္တန္႔သြားရသည္
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ကိုယ့္လက္ကိုျပန္႐ုတ္လိုက္ကာ
မ်က္ႏွာလြဲထားတဲ့ယီေၾကာင့္ စားပြဲစီျပန္အသြား
"ရြဲ႕ဂိုဏ္းခ်ဳပ္.."
လမ္းတစ္ဝက္ေလာက္အေရာက္မွ ယီက လွမ္းေခၚတာေၾကာင့္ ေျခလွမ္းရပ္ကာ လွည့္ၾကည့္မိသည္
ယီ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ကိုမရဲတရဲၾကည့္လိုက္ကာ
ေျပာလိုက္မိသည္က
"အေပၚမွာေနလို႔ရမလား"
ထိုစကားက ႐ုတ္တရက္ေပၚထြက္လာကာ မေမ်ာ္လင့္ထားတာမို႔ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ မ်က္လုံးအိမ္တို႔ အနည္းဝိုင္းသြားက မ်က္ခုံးတို႔လည္းပင့္တတ္သြားရသည္
ယီ မထူးဇာက္ခင္းကာ ေလာ့က်င္းသင္ေပးလိုက္သလို
မ်က္ေမွာင္က်ဳ႕ံ ႏုတ္ခမ္းဆူကာ
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ကို ေစ့ေစ့လွမ္းၾကည့္ၿပီး
"အေပၚမွာေနခ်င္လို႔ပါ ခြင့္ျပဳေပးပါလား"
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ လန္႕ျပီး ကိုယ့္ပါးစပ္ကိုေတာင္လက္ဖဝါးနဲ႔အုပ္လိုက္မိသည္
ႏွစ္ဦးသားအၾကည့္ခ်င္းဆုံေနကာ အခ်ိန္တို႔ခဏရပ္တန္႔သြားသလိုပင္
ယီ ႐ွက္႐ွက္နဲ႔ လည္လိမ္ကာ က်ိဳးေတာ့မတတ္မ်က္ႏွာလြဲထားမိသည္
စိတ္ထဲ၌လည္း ဘာလို႔မ်ားေျပာလိုက္မိတာလဲဟူ၍
အႀကိမ္ႀကိမ္ေအာ္ဟစ္ေနမိသည္
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ အေျခေနကိုျပန္သုံးသပ္ရင္းေနာက္
ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္ရင္း
"အဟမ္း....
အေပၚမွာေနခ်င္တာလား ေကာင္းၿပီေလ"
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ေျပာေပမယ့္ မ်က္ႏွာျပန္လွည့္မလာေတာ့
သံမထြက္ေပမယ့္
သြားေတြေပၚလာသည္အထိ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ျပဳံးလိုက္မိသည္
ဒီေကာင္ေလး
တစ္ေယာက္ေယာက္ေျမာက္ေပးလိုက္ပုံပင္
သူ႔အလိုသာဆိုရင္ရင္ ထိုသို႕ ဘယ္နည္းနဲ႕မွလုပ္တတ္မည္မဟုတ္ေပ
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ သေဘာက်စြာႏွင့္
ယီနားျပန္သြားၿပီး လွည့္ထားတဲ့မ်က္ႏွာကို အသာဆြဲယူကာ ႏုတ္ခမ္းခ်င္းခဏတာ ဖိကပ္လိုက္ေတာ့ ယီမ်က္ခုံးေတြက အဆုံးစြန္ထိတြန္႔ခ်ိဳးသြားကာ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္အား
မေက်နပ္စြာ ၾကည့္လာသည္
ယီ ျဖစ္သြားတဲ့အမူယာေၾကာင့္ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ေအာ္ရယ္မိကာ စိတ္ထဲတိုးတိတ္စြာရရြတ္လိုက္မိသည္
ခုလိုနမ္းတာကို မင္းၾကည္ျဖဴစြာျပဴံးျပလာတဲ့ေန႔က်
ငါမင္းကို အေပၚမွာေပးေနပါ့မယ္
"အေပၚမွာေနခ်င္တယ္မလား"
တည္ၿငိမ္းစြာေမးလာတာမို႔ ယီ အၾကည့္လြဲကာ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္မိသည္
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ တစ္ခ်က္ရယ္ကာ
ခပ္ျမင့္ျမင့္စည္းေႏွာင္ထားတဲ့ ယီဆံပင္ေတြစီက အဝတ္ႀကိဳးစကို ဆြဲေျဖခ်ရင္း
ယီခနၶာကိုယ္ကို အိပ္ရာေပၚတြင္းလွဲလိုက္ေတာ့
ယီမ်က္လုံးအစုံျပဴးက်ယ္သြားရေတာ့သည္
"မ မဟုတ္ဘူးေလ
ငါကအေပၚကေနခ်င္တာလို႔"
ယီ႐ုန္းကန္ရင္း မႏွစ္ၿမိဳ႕ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနမိသည္
ခနၶာကိုယ္က ႐ုန္းကန္လို႔ရေနေသးတယ္ဆိုေပမယ့္
အတြင္းအားကေတာ့ လုံးလုံးကိုသုံးလို႔မရေတာ့ေအာင္
ထိန္းခ်ဳပ္ခံလိုက္ရေပၿပီ
ေျခေတြလက္ေတြကလည္းေလးလံကာ အားမ႐ွိသလိုျဖစ္ေနတာမို႔ ယီရဲ႕႐ုန္းကန္ျခင္းေတြက အရာမဝင္ေတာ့
"ခဏေလာက္သည္းခံေပး"
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ အဆိုေၾကာင့္ ယီရဲ႕လူပ္႐ွားမူေတြရပ္တန္႔လိုက္ၿပီး လည္ပင္းတစ္ဝိုက္ကိုခက္ျပင္းျပင္းစုပ္ယူမူဒဏ္ကို
အံႀကိတ္ကာ သည္းခံလိုက္သည္
လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ကို စုပ္ယူေနရင္း
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ လက္ေတြက ယီအဝတ္ေတြကိုတစ္လႊာခ်င္းခြာခ်ေနေလသည္
"ေတာ္ေလာက္ၿပီ ေတာ္ၿပီမလုပ္ေတာ့ဘူး
ေတာ္ၿပီလို႔..."
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ေခါင္းကိုအတင္းတြန္းဖယ္ရင္း
မႏွစ္ၿမိဳ႕ေတာ့ေၾကာင္းေျပာေပမယ့္ လက္ေတြသာအဖိခံံလိုက္ရကာ
အနမ္းျပင္းျပင္းေတြက ရပ္တန္႔သြားျခင္းမ႐ွိေပ
မ႐ိုးမရြခံစားခ်က္ႀကီးေၾကာင့္ ယီတစ္ကိုယ္လုံးပူေလာင္လာကာ စိတ္ႂကြခ်င္ေနသည့္အေနထားသို႔ေရာက္ေနၿပီ
ဘယ္လိုပင္ ဘေဘာမက်ဘူးေျပာေနေစဦးေတာ့
အထိေတြ႔မွာေတာ့ သာယာတတ္စျမဲပင္မဟုတ္ပါလား
လည္တိုင္စီကေန အနမ္းေတြေအာက္ဆင္းသြားကာ
ရင္ဘက္စီက ပြင့္ခ်က္ေလးေတြကို စုတ္ယူကာ ေခ်ကာျဖင့္ ေဆာ့ကစားေနတာမို႔ ယီ ခနၶာကိုယ္ေလး
လြန္႔လူးေနေတာ့သည္
ယီ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေပါင္းကာ ကိုင္ဖိထားျခင္းကိုလြတ္ေပးလိုက္ျပီး ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ လက္ေတြက ေအာက္ပိုင္းစီက
ယီရဲ႕ အရာေလးကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့
ယီ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့စြာ ေတာင္းပန္႐ိုလ်ိဳးသံေလးေတြ
တိုးညင္းစြာထြက္ေပၚလာသည္
"ရြဲ႕ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ေတာ္ပါေတာ့
ငါအေပၚမွာလည္းမေနေတာ့ဘူးေလ ဟုတ္ၿပီလား"
ခံစားရခက္ေနတာမို႔ ယီ မ်က္ခုံးေတြက တြန္႔က်ိဳးေနကာ မ်က္လုံးအစုံကိုလည္းမွိတ္ထားေသးသည္
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ယီအရာကိုကိုင္ကာ
ကစားေပးေနေတာ့ နဂိုတည္းက ခပ္မာမာျဖစ္ေနတဲ့
ယီအရာက လက္ထဲမွာတင္ တင္းလြန္းသည့္အေျခေနသို႔ေရာက္လာေတာ့သည္
ယီ ႏုတ္ခမ္းေတြဖိကိုက္ထားရင္း မ်က္လုံးအစုံကိုမွိတ္ကာ တအင္းတအဲအဲ ညီးညဴေနကာ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ပုခုံးေတြကို ခပ္ဖြဖြတြန္းေနသည္
႐ုတ္တရက္ ရပ္တန္႔သြားတဲ့လူပ္႐ွားမူေတြနဲ႔အတူ
ခနၶာကိုယ္ေပၚကေန ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ထသြားတာမို႔
ယီနားမလည္စြာ ၾကည့္ေနမိသည္
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ က သူ႔ခနၶာကိုယ္ေပၚအဝတ္ေတြကိုခြၽတ္ျပစ္ကာ
ယီလက္ကိုဆြဲထူရင္း လွည့္ခ်လိုက္ေတာ့
ယီက ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ကိုယ္ေပၚမွာထိုင္ရပ္သားအေျခေရာက္သြားေလသည္
ယီ စိတ္ေတြအနည္းငယ္လူပ္ခက္သြားရသည္
တကယ္ႀကီး အေပၚမွာေပးေနေတာ့မည္လားဟူသည့္ေမးခြန္းက
ေခါင္းထဲေနရာအျပည့္ယူရင္း ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ကိုပဲၾကည့္ေနမိသည္
အေမွာင္ရိပ္သန္းေနၿပီဆိုသည့္တိုင္ အလင္းေရာင္ေတာ့႐ွိေနေသးတာမို႔ ယီ ႐ွက္လည္း႐ွက္ရေသးသည္
ႏွစ္ဦးသား အၾကည့္ခ်င္းဆုံေနသည့္အခိုက္ ယီမ်က္လုံးထဲတြင္ ေပ်ာ္ေနသည့္အရိပ္ေယာင္ေတြဖုံးလြမ္းလာသည္
သို႔ေပသည့္တိုင္ ခဏအျကာမွာေတာ့ ထိဳေပ်ာ္ရပ္ေတြက ႐ုတ္ျခင္းေပ်ာက္ကြယ္သြားရသည္တည့္
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္အရာက ယီတိမ္ဆိုင္ေလးလိုႏူးညံ႔လွသည့္ အတြင္းသားထဲ ထိုးေဖာက္ဝင္ေတာ့မည္ဟု အသိေပးစရာမလိုေတာ့ေအာင္ လာေတ့ေနေသာေၾကာင့္ပင္
"မင္း
ငါေျပာတာအဲလိုမဟုတ္ အာ့ အာ့"
တင္သားေတြျဖဲကာ ထိပ္ပိုင္းကိုဖိသြင္းလိုက္တာမို႔
ယီ အေတြးေတြ ရပ္တန္႔ကုန္ၿပီး လန္႔ဖ်န္႔သြားရသည္
"အေပၚမွာေနခ်င္တယ္ဆို"
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ရြဲ႕ကာေမးလိုက္ရင္း
ယီ ခါးကေနကိုင္ အ႐ွိန္နဲ႔ဆြဲခ်လိုက္တာမို႔ ယီ ခါးေကာ့သြားရသည္
"အား......!!
.မင္း
ယုတ္မာတာ အာ့...အာ့....အာ့.."
ခနၶာကိုယ္က နည္းနည္းေလးေတာင္လူပ္လို႔မရေတာ့ေအာင္
ထိန္းခ်ဳပ္ခံလိုက္ၿပီး သူျပဳသမ်ွႏုေနရသည့္အေျခေနျဖစ္ေနသည္
အေပၚကေန တအိအိက်လာတဲ့ ခနၶာကိုယ္ေၾကာင့္
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္အရာက ယီ ခနၶာကိုယ္ထဲ တရစ္ရစ္တိုးဝင္လာသည္
လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔လည္း ကစားေပးျခင္းမ႐ွိ
ဆီေတြဘာေတြလည္းမသုံးပဲ အစိမ္းသက္သပ္မို႔
ခါတိုင္းဆက္ဆံတာထက္ ပိုနာသည္ဟု ယင္းခံစားမိသည္
အတင္းဆြဲဆြဲေဆာင့္ေနတဲ့ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ေၾကာင့္
ယီ ေသြးေၾကာေတြပင္ပ်က္ထြက္ကုန္ၿပီလားလို႔ေတာင္ထင္ေနမိသည္
ပူေလာင္စပ္ဖ်င္းကာ ေသေလာက္တဲ့နာက်င္မူမ်ိဳး
"အာ့...ရပ္...ရပ္ေပးဦး...ခဏေလး...
အ့...အာ့....နာတယ္ ခဏ..အာ့ အာ့...အာ့ အား....
နာတယ္ "
ယီ အသဲသန္ေတာင္းပန္ေနတာမို႔ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ မရပ္ခ်င္ေပမယ့္ ရပ္ေပးလိုက္ရေတာ့သည္
ေမာဟိုက္ျခင္းနဲ႔အတူ ၿပိဳက်လာတဲ့ခနၶာကိုယ္ကို အသာထိန္းဖတ္လိုက္ရင္း ေခြၽးစေတြေၾကာင့္
မ်က္ႏွာေပၚမွာကပ္ေနတဲ့ ဆံႏြယ္စတခ်ိဳ႕ကို ဖယ္႐ွားေပေနမိသည္
"ေသမလို႔ အတင္းလုပ္ေနတာလား
မင္းမွာ စာနာစိတ္နည္းနည္းေတာင္မ႐ွိဘူးလား
ခုထုတ္ေပး"
တိုးေဖ်ာ့ေနတဲ့ အသံနဲ႔မို႔ ရန္ေတြ႔ေနမွန္းေတာင္မသိသာေတာ့
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကိုတစ္စိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနမိသည္
"ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ထုတ္ေပးမခ်င္ဘူး
မင္းလဲႀကိဳက္တာပဲမဟုတ္ဘူးလား"
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ရယ္လ်က္နဲ႔ေမးေတာ့
မ်က္ေစာင္းျပင္းျပင္းသာ ျပန္ရလိုက္တာမို႔ အသဲယားလွစြာ ႏုတ္ခမ္းႏွစ္စုံကိုပူးကပ္ရင္း
ခံတြင္းထဲထိဝင္ကာ လ်ွာခ်င္းပူကပ္ေစလိုက္သည္
ေအာက္ကေန တစ္ခ်က္ခ်င္း ပင့္ေပးေနေတာ့
ေျမာက္တတ္သြားတဲ့ခနၶာကိုယ္နဲ႔အတူ ဆံႏြယ္႐ွည္႐ွည္ေတြက ေလယူရာ ယိမ္းႏြဲ႕ေနသည္
အ႐ွိန္ရလာတာနဲ႔ ညီးသံသဲ့သဲ့ေလးေတြ
ထြက္ေပၚလာရင္ ရမၼက္ႏြံထဲ အတူတူႏွစ္ျမဳပ္ေနမိသည္
"အင္း......အာ့....အ့....အဲနားေလး
ဟင့္ "
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ရင္ထြင္ထဲတိုးဝင္ရင္း ပုခုံးေတြကို တင္းက်ပ္စြာ ဖတ္ထားမိသည္
တရပ္စပ္ျမန္လာတဲ့အ႐ွိန္နဲ႔အတူ သိပ္မနာေတာ့ပဲ
ပို၍သာလိုခ်င္တာမို႔ ယီ အံႀကိတ္ထားမိသည္
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ယီအရာေလးကိုလည္း ကစားေပးရင္း အျမင့္ဆုံးေရာက္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြျပန္မက်ေရး ခပ္ျပင္းျပင္းဆက္ဆံေနမိသည္
ယီ အရာက လက္ထဲမွာ တျဖည္းျဖည္းတုန္လာတာမို႔
ၿပီးဆုံးေတာ့မည္ဆိုတာကို ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ နားလည္လိုက္သည္
လက္အ႐ွိန္ကိုတင္လိုက္ရင္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြပါျမန္ေစလိုက္ေတာ့ ႏွစ္ဦးလုံးေ႐ွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ပင္ ၿပီးေျမာက္သြားရင္း
အိပ္ယာေပၚထပ္ရပ္သား ၿပိဳလွဲသြားေတာ့သည္
ေစးကပ္ကပ္အျဖဴေရာင္အရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြက ခါးနဲ႔ဝမ္းဗိုက္တစ္ဝိုက္မွာေပပြေနရင္း ေက်နပ္ဖြယ္အတိၿပီးတဲ့ အနံ႕ေတြကလည္း အခန္းထဲ ေထာင္းထကလိူင္ေနသည္
ယီတစ္ေယာက္ေတာ့ ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ကိုယ္ေပၚမွာပဲ
အသက္မ်ွင္းမ်ွင္း႐ူရင္း အေမာေျဖေနေလသည္
ဖူယြင့္စန္းေက်ာင္ ေခါင္းကိုခပ္ဖြဖြပုတ္ေပးေနရင္း
ယီနဖူးကို နမ္းခမ္းနဲ႔ဖိကပ္ထားကာ ေခ်ာ့ျမဴေနသည္
မၾကာလိုက္ ရင္ခြင္ထဲမွာပဲ ယီတစ္ေယာက္ေမာပန္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ အသာအိပ္ရာေပၚလွဲေစရင္း
ေစာင္ျခဳံေပးကာ နားေစလိုက္သည္
အေပၚကေနရလို႔ သူေက်နပ္မွာပါေလ...
.
.
.
.
.
.
.
.
ေအာ္ အခုေတာ့....လမိုက္ညေတြ ဆက္တိုက္ျဖစ္လို႔
ေမွာင္ သြားၿပီ🌚🔥
(ကိုတိန္ၫြန္႔ သီခ်င္းဝင္ဆိုသြားသည္😆)
..........................................................
(AN/ အိမ္း....
စိတ္မေကာင္းေပမယ့္ အရမ္းေတြေမ်ွာ္လင့္ေနမွာစိုးလို႔
ေျပာရဦးမယ္
ဒါေလးက ကိုယ့္ဒါဒါေလးေတြ အလြမ္းေျပေရးေပးတာပါေနာ္
အခ်ပ္ပိုသေဘာမ်ိဳးပါပဲ
ဇာက္လမ္းရယ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး
အပိုင္းတိုေလးေတြပါ
ေနာက္ၿပီး ဆက္တိုက္လည္းအပ္ေပးႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး😟)
+ပိုင္းမေရးတာၾကာေတာ့ မ်က္ႏွာပူထွာ😁
#ခ်စ္တဲ့ေပါက္စ😓
###
(လူပေါင်းမှားခြင်း/ခြောက်ချခံရခြင်း -2)
ပိုင်းလော့ကျင်းနဲ့ ယင်း
ယီရပ်နေသည့် နေရာနှင့် မလှမ်းမကမ်းကနေ
စောင့်ကြည့်နေရင်း အခြေနေကိုအကဲခက်နေကျသည်
ကြာလာတော့ ပိုင်းလော့ကျင်းစိတ်ပင်မရှည်ချင်တော့
အပင်အောက်မှာ တောင်လျောက်မြောက်လျောက်လုပ်နေတဲ့ ယီက
ဝေခွဲရခက်နေသည့်ပုံမျိုးပင်
"သေချာမှာလိုက်တာကို အချိန်ဆွဲနေသေးတယ်"
ပိုင်းလော့ကျင်း အားမလိုအားမရဖြစ်စွာပြောလိုက်တော့
ယီက အသာပုံခုံးကိုလာပုတ်ကာ
"စိတ်လျော့စမ်းပါ သူအတွက်အချိန်လိုမှာပေါ့"
"ဟုတ်လား...ကျနော့်အတွက်တော့ အချိန်မလိုဘူးသိလား"
စကားသံနဲ့အတူ အနောက်မှာ ရုတ်တရက် ပေါ်လာတဲ့ရှောင်ကျိကြောင့် ပိုင်းလော့ကျင်း
ရှောင်ကျိပါးစပ်ကို အမြန်လှမ်းအုပ်လိုက်ရတော့သည်
"တိုးတိုးပြောပါ ကလေးရဲ့
မိကုန်တော့မှာပဲ"
ပိုင်းလော့ကျင်းလန့်သွားသလို ယင်းလည်း အတော်ကိုခေါင်းနပန်းကြီးသွားရသည်
ယီသာအကြံတွေသိသွားခဲ့ရင် အရှင်လတ်လတ် အရေခွံနွှာခံရမည်က မလွဲပင်
ရှောင်ကျိ ပါးစပ်ကိုအတင်းလာပိတ်ထားတဲ့
ပိုင်းလော့ကျင်းလက်ကိုဆွဲခွာလိုက်သည်
ဒီလူတွေ မဟုတ်တာတစ်ခုခုလုပ်နေသည်မှာ
ပြောနေစရာပင်မလိုတော့
နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့
"ဘာလုပ်နေတာလဲ အဆောင်ကိုလည်းပြန်လာဦးသိလား
လုယိက ခင်ဗျားထမင်းခွံမှစားမယ်လုပ်နေလို့
လိုက်ရှာနေတာကို ဘယ်မှာမှရှာမရဘူး"
ရှောင်ကျိ အော်လိုက်ချင်ပေမယ့်
အခြေနေကိုကြည့်ရသေးတာမို့ လေသံကိုလျော့ထားမိသည်
သို့သော် စိတ်ကတော့ဆိုးနေမြဲ
"ဘာရပ်ကြည့်နေတာလဲ
ညနေစောင်းနေပြီ ယိအာကခုထိနေ့လည်စာမစားရသေးပါဘူးဆိုနေ
အခု အဆောင်ကိုပြန်လိုက်ခဲ့"
စိတ်ဆိုးနေပုံရတဲ့ ရှောင်ကျိကြောင့်
ပိုင်းလော့ကျင်း မတတ်နိုင်တော့ အခြေနေကိုနှမျောပေမယ့်
ပြန်လိုက်သွားရပေတော့မည်
"ကောင်းပါပြီ ကောင်းပါပြီ
ကိုယ်ပြန်လိုက်ခဲ့ပါ့မယ်"
ရှောင်ကျိ စိတ်တိုင်းကျ ပိုင်းလော့ကျင်းပြန်လိုက်လာပေမယ့် ယင်းက
နေခဲ့တာမို့ ခြေဆယ်လှမ်းလောက်အကွာရောက်မှ
ရှောင်ကျိ နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး
"ကိုယ်ရံတော် ယင်း
ဘာလုပ်နေတာလဲ"
ရှောင်ကျိ အမေးကြောင့် ယင်းစွံအစွာဖြေရခက်သွားရသည်
"ဟို အဲဒါက...ဟို"
"ဘာလုပ်နေတာလဲ မလာပဲနဲ့"
ရှောင်ကျိ စကားကြောင့် ယင်း ကူကယ်ရာမဲ့စွာ
ပိုင်းလော့ကျင်းကို လှမ်းကြည့်မိပေမယ့်
ပိုင်းလော့ကျင်းက လိုက်ခဲ့ဖို့သာ အချက်ပြတာမို့
ရှောင်ကျိတို့နဲ့အတူလိုက်သွားရတော့သည်
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...........................................................
ယီတစ်ယောင် အဆောင်ထဲမဝင်နိုင်သေးဘဲ
အဆောင်နဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာ စဉ်းစားခန်းထုတ်နေရသည်
အမှန်တိုင်းဝန်ခံရလျှင် သူတကယ်ကြီးအောက်မှာနေရတာကိုမကြိုက်တာပါ
သို့ပေသည့်တိုင် ငြင်းဆန်လို့မရခဲ့လို့သာ
ငြိမ်နေခဲ့ရသည်
လော့ကျင်းပေးသည့်အကြံကို သုံးချင်ပေမယ့်
မဝံမရဲစွာ ကြောက်နေမိသည်
ဟိုလျောက်ဒီလျောက်နဲ့ အချိန်တွေဘယ်လောက်တောင်ကုန်ဆုံးသွားလဲမသိတော့
ညနေစောင်းကိုပင်ကျော်လာခဲ့သည်
ယီ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး လော့ကျင်းပေးလိုက်သည့်
နုတ်ခမ်းဆိုးဆေးဗူးလေးကို ဝတ်ရုံလက်ထဲကထုတ်ယူလိုက်သည်
အဖြူရောင်ကြွေထည် ဝိုင်းဝိုင်းပြားပြားလေးက
အသစ်မို့လားမသိ တောက်ပြောင်နေသည်
ထိုအခြင်းရာကတောင် ယီကိုလှောင်နေသည်ဟု
ယီခံစားနေရသည်
ယီ စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်
သူတစ်သက်လုံး အောက်မှာတော့မနေလိုပါ
ပြီးတော့ ရွဲ့ဂိုဏ်းချုပ်ကိုလည်း အမြင်ကပ်သည်
နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း သူ့အသွေးသားတွေကိုစိတ်ကြိုက်စားသုံးနေတာ
သည်းခံဖို့အတော်ကို ခဲယဉ်းသည်လေ
ယီ ဗူးကိုဖွင့်ပြီး ဆေးဆီကို လက်ခလယ်နဲ့အသာထိကာ
လက်မနဲ့ပွတ်ခြေပြီး နုတ်ခမ်းတို့ခပ်ဖွဖွတို့ထိလိုက်သည်
နုတ်ခမ်းဆိုးခြင်းပြီးသည်နှင့် ဆေးဗူးကို ဝတ်ရုံလက်ထဲပြန်ထည့်လိုက်ကာ ကိုယ့်နုတ်ခမ်းကိုမလုံလဲစွာ ထိကြည့်နေမိသည်
ခပ်ပါးပါး သုံးထားသည်ဆိုပေမယ့်
အရမ်းသိသာနေမှာလဲ စိုးရသေးသည်
ဆေးဆီက နဂိုတည်းက အနီရဲမို့ အရမ်းကြီးထင်းနေရင်
သိသာလိမ်မည်ကို ယီစိုးရိမ်နေရသည်
ယီ ခြေလှမ်းတို့ကမရွေ့ရသေး လူကချွေးပင်ပြန်လာသည် အတွင်းထိန်းချုပ်သိုင်းဆိုတာများတွေးမိရင်
ခြေဖျားလက်ဖျားတွေတောင် အေးလာသည်ထင်မိသည်
နောက်ဆုံးမှာတော့ ယီ အသက်ဝဝရူရင်း
အဆောင်စီလှမ်းခဲ့တော့သည်
ကံကောင်းနိုင်ပါ့မလားလို့လည်း တွေးရင်းပေါ့လေ
အဆောင်တံခါးဖွင့်မဲ့ ယီလက်တွေ တဆက်ဆက်တုန်နေသည်
ဒီလောက်ထိလန့်စရာကိစ္စမဟုတ်မှန်းသိပေမယ့်
စိတ်လူပ်ရှားရသည်
အဆောင်တံခါးကိုအသာတွန်းဖွင့်ရင်း
အကြည့်တွေအဆောင်ထဲမပို့သေးပဲ ကြမ်းပြင်ကိုကြည့်ရင်း အဆောင်ထဲဝင်လာခဲ့သည်
မျက်နှာမော့ရမည်ကို တွေးကြောက်နေသည်လေ
"ပြန်လာပြီလား"
ကြည်လင်ကာ အသံနေအသံထားကအစ ငြိမ်သက်နူးညံ့နေသည်တည့်
ယီ လေပူတစ်ချက်မူတ်ထုတ်ကာ မော့ကြည့်လိုက်ပြီး
"အင်း.....
အဆောင်မှာရှိနေတာပဲ လုယိနဲ့သိုင်းသင်နေမယ်ထင်တာ"
ဒီနေ့ နားရက်မှန်းသိသိနဲ့ ယီ စကားမရှိစကားရှာ ရှာကြံမေးလိုက်ခြင်းပင်
ယီစကားကြောင့် ဖူယွင့်စန်းကျောင် ပြုံးမိကာ
ဖတ်နေတဲ့စာမျက်နှာပြီးဆုံးသွားတာမို့ နောက်တစ်ရွက်လှန်လိုက်ရင်း
"ဒီနေ့က နားရက်လေ"
အသံက မကျယ်သလို တိုးနေခြင်းမျိုးလည်းမဟုတ်
နားထဲကို ငြိမ့်ညောင်းစွာစီးဝင်လာကခြင်းဖြစ်ပြီး
နူးညံ့လှတဲ့ တေးသွားကိုနားဆင်နေရသလိုမျိုးပင်
ဖူယွင့်စန်းကျောင်က စားပွဲဝိုင်းမှာ လက်ဖက်ရည် ကြမ်းသောက်ရင်း စာဖတ်နေတာမို့ ယီ သူနဲ့လှမ်းသည့်
အိပ်ရာပေါ်သွားထိုင်မိသည်
ဘယ်ကနေစကားစကာ ဘယ်လိုစပြောရမှန်းမသိတာမို့
ယီတစ်ယောက်မရိုးမရွဖြစ်နေရသည်
မူမမှန်တဲ့ ယီအခြေနေကြောင့်
ဖူယွင့်စန်းကျောင် ဖတ်နေဆဲစာအုပ်ကိုပိတ်လိုက်ကာ
ယီရှိရာဘက်မျက်နှာမူလိုက်သည်
"တစ်ခုခုဖြစ်လို့လား"
ဖူယွင့်စန်းကျောင် မေးမှ ယီပိုဆိုးကာ ဂဏာမငြိမ်တော့ချေ
"မဖြစ် ပါဘူး"
ယီ အတတ်နိုင်ဆုံး စိတ်လူပ်ရှားခြင်းတွေကိုထိန်းကာ
ဖြေလိုက်ပေမယ့် ဖူယွင့်စန်းကျောင် က နေရာကတောင်ထကာ ယီ အနားလျောက်လာလေသည်
"ဒါပေမယ့် မင်းမျက်နှာကနီနေတယ်
ချွေးတွေလည်းထွက်နေတယ် နေမကောင်းဘူးလား"
နဖူးကချွေးတွေကို ပုဝါနဲ့ခပ်ဖွဖွသုတ်ပေးနေတာကြောင့်
ယီ ပိုလို့တောင် စိတ်ကျဉ်းကျပ်လာသည်
ဒီအခြေနေကြီးမှာ သူဘယ်လိုပြောရပါ့မလဲ
ယီ ဖူယွင့်စန်းကျောင် လက်စီက အသာရှောင်တိမ်းလိုက်မိသည်
ဒီလိုအခြေနေကို သူလုံးဝကိုသဘောမကျတာပါ
ကိုယ့်ထက်အသက်ကြီးတာမှန်ပေမယ့် ကလေးလိုလာဆက်ဆံတာမျိုးကိုတော့ ယီလက်မခံနိုင်ပေ
ယီက ရှောင်လိုက်တာမို့ ဖူယွင့်စန်းကျောင် လက်ကလေထဲရပ်တန့်သွားရသည်
ဖူယွင့်စန်းကျောင် ကိုယ့်လက်ကိုပြန်ရုတ်လိုက်ကာ
မျက်နှာလွဲထားတဲ့ယီကြောင့် စားပွဲစီပြန်အသွား
"ရွဲ့ဂိုဏ်းချုပ်.."
လမ်းတစ်ဝက်လောက်အရောက်မှ ယီက လှမ်းခေါ်တာကြောင့် ခြေလှမ်းရပ်ကာ လှည့်ကြည့်မိသည်
ယီ ဖူယွင့်စန်းကျောင် ကိုမရဲတရဲကြည့်လိုက်ကာ
ပြောလိုက်မိသည်က
"အပေါ်မှာနေလို့ရမလား"
ထိုစကားက ရုတ်တရက်ပေါ်ထွက်လာကာ မမျော်လင့်ထားတာမို့ ဖူယွင့်စန်းကျောင် မျက်လုံးအိမ်တို့ အနည်းဝိုင်းသွားက မျက်ခုံးတို့လည်းပင့်တတ်သွားရသည်
ယီ မထူးဇာက်ခင်းကာ လော့ကျင်းသင်ပေးလိုက်သလို
မျက်မှောင်ကျု့ံ နုတ်ခမ်းဆူကာ
ဖူယွင့်စန်းကျောင် ကို စေ့စေ့လှမ်းကြည့်ပြီး
"အပေါ်မှာနေချင်လို့ပါ ခွင့်ပြုပေးပါလား"
ဖူယွင့်စန်းကျောင် လန့်ပြီး ကိုယ့်ပါးစပ်ကိုတောင်လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်လိုက်မိသည်
နှစ်ဦးသားအကြည့်ချင်းဆုံနေကာ အချိန်တို့ခဏရပ်တန့်သွားသလိုပင်
ယီ ရှက်ရှက်နဲ့ လည်လိမ်ကာ ကျိုးတော့မတတ်မျက်နှာလွဲထားမိသည်
စိတ်ထဲ၌လည်း ဘာလို့များပြောလိုက်မိတာလဲဟူ၍
အကြိမ်ကြိမ်အော်ဟစ်နေမိသည်
ဖူယွင့်စန်းကျောင် အခြေနေကိုပြန်သုံးသပ်ရင်းနောက်
ချောင်းဟန့်လိုက်ရင်း
"အဟမ်း....
အပေါ်မှာနေချင်တာလား ကောင်းပြီလေ"
ဖူယွင့်စန်းကျောင် ပြောပေမယ့် မျက်နှာပြန်လှည့်မလာတော့
သံမထွက်ပေမယ့်
သွားတွေပေါ်လာသည်အထိ ဖူယွင့်စန်းကျောင် ပြုံးလိုက်မိသည်
ဒီကောင်လေး
တစ်ယောက်ယောက်မြောက်ပေးလိုက်ပုံပင်
သူ့အလိုသာဆိုရင်ရင် ထိုသို့ ဘယ်နည်းနဲ့မှလုပ်တတ်မည်မဟုတ်ပေ
ဖူယွင့်စန်းကျောင် သဘောကျစွာနှင့်
ယီနားပြန်သွားပြီး လှည့်ထားတဲ့မျက်နှာကို အသာဆွဲယူကာ နုတ်ခမ်းချင်းခဏတာ ဖိကပ်လိုက်တော့ ယီမျက်ခုံးတွေက အဆုံးစွန်ထိတွန့်ချိုးသွားကာ ဖူယွင့်စန်းကျောင်အား
မကျေနပ်စွာ ကြည့်လာသည်
ယီ ဖြစ်သွားတဲ့အမူယာကြောင့် ဖူယွင့်စန်းကျောင် အော်ရယ်မိကာ စိတ်ထဲတိုးတိတ်စွာရရွတ်လိုက်မိသည်
ခုလိုနမ်းတာကို မင်းကြည်ဖြူစွာပြူံးပြလာတဲ့နေ့ကျ
ငါမင်းကို အပေါ်မှာပေးနေပါ့မယ်
"အပေါ်မှာနေချင်တယ်မလား"
တည်ငြိမ်းစွာမေးလာတာမို့ ယီ အကြည့်လွဲကာ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်မိသည်
ဖူယွင့်စန်းကျောင် တစ်ချက်ရယ်ကာ
ခပ်မြင့်မြင့်စည်းနှောင်ထားတဲ့ ယီဆံပင်တွေစီက အဝတ်ကြိုးစကို ဆွဲဖြေချရင်း
ယီခန္ဓာကိုယ်ကို အိပ်ရာပေါ်တွင်းလှဲလိုက်တော့
ယီမျက်လုံးအစုံပြူးကျယ်သွားရတော့သည်
"မ မဟုတ်ဘူးလေ
ငါကအပေါ်ကနေချင်တာလို့"
ယီရုန်းကန်ရင်း မနှစ်မြို့ကြောင်း ဖော်ပြနေမိသည်
ခန္ဓာကိုယ်က ရုန်းကန်လို့ရနေသေးတယ်ဆိုပေမယ့်
အတွင်းအားကတော့ လုံးလုံးကိုသုံးလို့မရတော့အောင်
ထိန်းချုပ်ခံလိုက်ရပေပြီ
ခြေတွေလက်တွေကလည်းလေးလံကာ အားမရှိသလိုဖြစ်နေတာမို့ ယီရဲ့ရုန်းကန်ခြင်းတွေက အရာမဝင်တော့
"ခဏလောက်သည်းခံပေး"
ဖူယွင့်စန်းကျောင် အဆိုကြောင့် ယီရဲ့လူပ်ရှားမူတွေရပ်တန့်လိုက်ပြီး လည်ပင်းတစ်ဝိုက်ကိုခက်ပြင်းပြင်းစုပ်ယူမူဒဏ်ကို
အံကြိတ်ကာ သည်းခံလိုက်သည်
လည်တိုင်ကျော့ကျော့ကို စုပ်ယူနေရင်း
ဖူယွင့်စန်းကျောင် လက်တွေက ယီအဝတ်တွေကိုတစ်လွှာချင်းခွာချနေလေသည်
"တော်လောက်ပြီ တော်ပြီမလုပ်တော့ဘူး
တော်ပြီလို့..."
ဖူယွင့်စန်းကျောင် ခေါင်းကိုအတင်းတွန်းဖယ်ရင်း
မနှစ်မြို့တော့ကြောင်းပြောပေမယ့် လက်တွေသာအဖိခံံလိုက်ရကာ
အနမ်းပြင်းပြင်းတွေက ရပ်တန့်သွားခြင်းမရှိပေ
မရိုးမရွခံစားချက်ကြီးကြောင့် ယီတစ်ကိုယ်လုံးပူလောင်လာကာ စိတ်ကြွချင်နေသည့်အနေထားသို့ရောက်နေပြီ
ဘယ်လိုပင် ဘဘောမကျဘူးပြောနေစေဦးတော့
အထိတွေ့မှာတော့ သာယာတတ်စမြဲပင်မဟုတ်ပါလား
လည်တိုင်စီကနေ အနမ်းတွေအောက်ဆင်းသွားကာ
ရင်ဘက်စီက ပွင့်ချက်လေးတွေကို စုတ်ယူကာ ချေကာဖြင့် ဆော့ကစားနေတာမို့ ယီ ခန္ဓာကိုယ်လေး
လွန့်လူးနေတော့သည်
ယီ လက်နှစ်ဖက်ကိုပေါင်းကာ ကိုင်ဖိထားခြင်းကိုလွတ်ပေးလိုက်ပြီး ဖူယွင့်စန်းကျောင် လက်တွေက အောက်ပိုင်းစီက
ယီရဲ့ အရာလေးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ချိန်မှာတော့
ယီ သည်းမခံနိုင်တော့စွာ တောင်းပန်ရိုလျိုးသံလေးတွေ
တိုးညင်းစွာထွက်ပေါ်လာသည်
"ရွဲ့ဂိုဏ်းချုပ် တော်ပါတော့
ငါအပေါ်မှာလည်းမနေတော့ဘူးလေ ဟုတ်ပြီလား"
ခံစားရခက်နေတာမို့ ယီ မျက်ခုံးတွေက တွန့်ကျိုးနေကာ မျက်လုံးအစုံကိုလည်းမှိတ်ထားသေးသည်
ဖူယွင့်စန်းကျောင် ယီအရာကိုကိုင်ကာ
ကစားပေးနေတော့ နဂိုတည်းက ခပ်မာမာဖြစ်နေတဲ့
ယီအရာက လက်ထဲမှာတင် တင်းလွန်းသည့်အခြေနေသို့ရောက်လာတော့သည်
ယီ နုတ်ခမ်းတွေဖိကိုက်ထားရင်း မျက်လုံးအစုံကိုမှိတ်ကာ တအင်းတအဲအဲ ညီးညူနေကာ ဖူယွင့်စန်းကျောင် ပုခုံးတွေကို ခပ်ဖွဖွတွန်းနေသည်
ရုတ်တရက် ရပ်တန့်သွားတဲ့လူပ်ရှားမူတွေနဲ့အတူ
ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကနေ ဖူယွင့်စန်းကျောင် ထသွားတာမို့
ယီနားမလည်စွာ ကြည့်နေမိသည်
ဖူယွင့်စန်းကျောင် က သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်အဝတ်တွေကိုချွတ်ပြစ်ကာ
ယီလက်ကိုဆွဲထူရင်း လှည့်ချလိုက်တော့
ယီက ဖူယွင့်စန်းကျောင် ကိုယ်ပေါ်မှာထိုင်ရပ်သားအခြေရောက်သွားလေသည်
ယီ စိတ်တွေအနည်းငယ်လူပ်ခက်သွားရသည်
တကယ်ကြီး အပေါ်မှာပေးနေတော့မည်လားဟူသည့်မေးခွန်းက
ခေါင်းထဲနေရာအပြည့်ယူရင်း ဖူယွင့်စန်းကျောင် ကိုပဲကြည့်နေမိသည်
အမှောင်ရိပ်သန်းနေပြီဆိုသည့်တိုင် အလင်းရောင်တော့ရှိနေသေးတာမို့ ယီ ရှက်လည်းရှက်ရသေးသည်
နှစ်ဦးသား အကြည့်ချင်းဆုံနေသည့်အခိုက် ယီမျက်လုံးထဲတွင် ပျော်နေသည့်အရိပ်ယောင်တွေဖုံးလွမ်းလာသည်
သို့ပေသည့်တိုင် ခဏအကြာမှာတော့ ထိုပျော်ရပ်တွေက ရုတ်ခြင်းပျောက်ကွယ်သွားရသည်တည့်
ဖူယွင့်စန်းကျောင်အရာက ယီတိမ်ဆိုင်လေးလိုနူးညံ့လှသည့် အတွင်းသားထဲ ထိုးဖောက်ဝင်တော့မည်ဟု အသိပေးစရာမလိုတော့အောင် လာတေ့နေသောကြောင့်ပင်
"မင်း
ငါပြောတာအဲလိုမဟုတ် အာ့ အာ့"
တင်သားတွေဖြဲကာ ထိပ်ပိုင်းကိုဖိသွင်းလိုက်တာမို့
ယီ အတွေးတွေ ရပ်တန့်ကုန်ပြီး လန့်ဖျန့်သွားရသည်
"အပေါ်မှာနေချင်တယ်ဆို"
ဖူယွင့်စန်းကျောင် ရွဲ့ကာမေးလိုက်ရင်း
ယီ ခါးကနေကိုင် အရှိန်နဲ့ဆွဲချလိုက်တာမို့ ယီ ခါးကော့သွားရသည်
"အား......!!
.မင်း
ယုတ်မာတာ အာ့...အာ့....အာ့.."
ခန္ဓာကိုယ်က နည်းနည်းလေးတောင်လူပ်လို့မရတော့အောင်
ထိန်းချုပ်ခံလိုက်ပြီး သူပြုသမျှနုနေရသည့်အခြေနေဖြစ်နေသည်
အပေါ်ကနေ တအိအိကျလာတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့်
ဖူယွင့်စန်းကျောင်အရာက ယီ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ တရစ်ရစ်တိုးဝင်လာသည်
လက်ချောင်းတွေနဲ့လည်း ကစားပေးခြင်းမရှိ
ဆီတွေဘာတွေလည်းမသုံးပဲ အစိမ်းသက်သပ်မို့
ခါတိုင်းဆက်ဆံတာထက် ပိုနာသည်ဟု ယင်းခံစားမိသည်
အတင်းဆွဲဆွဲဆောင့်နေတဲ့ ဖူယွင့်စန်းကျောင် ကြောင့်
ယီ သွေးကြောတွေပင်ပျက်ထွက်ကုန်ပြီလားလို့တောင်ထင်နေမိသည်
ပူလောင်စပ်ဖျင်းကာ သေလောက်တဲ့နာကျင်မူမျိုး
"အာ့...ရပ်...ရပ်ပေးဦး...ခဏလေး...
အ့...အာ့....နာတယ် ခဏ..အာ့ အာ့...အာ့ အား....
နာတယ် "
ယီ အသဲသန်တောင်းပန်နေတာမို့ ဖူယွင့်စန်းကျောင် မရပ်ချင်ပေမယ့် ရပ်ပေးလိုက်ရတော့သည်
မောဟိုက်ခြင်းနဲ့အတူ ပြိုကျလာတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို အသာထိန်းဖတ်လိုက်ရင်း ချွေးစတွေကြောင့်
မျက်နှာပေါ်မှာကပ်နေတဲ့ ဆံနွယ်စတချို့ကို ဖယ်ရှားပေနေမိသည်
"သေမလို့ အတင်းလုပ်နေတာလား
မင်းမှာ စာနာစိတ်နည်းနည်းတောင်မရှိဘူးလား
ခုထုတ်ပေး"
တိုးဖျော့နေတဲ့ အသံနဲ့မို့ ရန်တွေ့နေမှန်းတောင်မသိသာတော့
ဖူယွင့်စန်းကျောင် ဒေါသထွက်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကိုတစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်နေမိသည်
"ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ထုတ်ပေးမချင်ဘူး
မင်းလဲကြိုက်တာပဲမဟုတ်ဘူးလား"
ဖူယွင့်စန်းကျောင် ရယ်လျက်နဲ့မေးတော့
မျက်စောင်းပြင်းပြင်းသာ ပြန်ရလိုက်တာမို့ အသဲယားလှစွာ နုတ်ခမ်းနှစ်စုံကိုပူးကပ်ရင်း
ခံတွင်းထဲထိဝင်ကာ လျှာချင်းပူကပ်စေလိုက်သည်
အောက်ကနေ တစ်ချက်ချင်း ပင့်ပေးနေတော့
မြောက်တတ်သွားတဲ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့အတူ ဆံနွယ်ရှည်ရှည်တွေက လေယူရာ ယိမ်းနွဲ့နေသည်
အရှိန်ရလာတာနဲ့ ညီးသံသဲ့သဲ့လေးတွေ
ထွက်ပေါ်လာရင် ရမ္မက်နွံထဲ အတူတူနှစ်မြုပ်နေမိသည်
"အင်း......အာ့....အ့....အဲနားလေး
ဟင့် "
ဖူယွင့်စန်းကျောင် ရင်ထွင်ထဲတိုးဝင်ရင်း ပုခုံးတွေကို တင်းကျပ်စွာ ဖတ်ထားမိသည်
တရပ်စပ်မြန်လာတဲ့အရှိန်နဲ့အတူ သိပ်မနာတော့ပဲ
ပို၍သာလိုချင်တာမို့ ယီ အံကြိတ်ထားမိသည်
ဖူယွင့်စန်းကျောင် ယီအရာလေးကိုလည်း ကစားပေးရင်း အမြင့်ဆုံးရောက်နေတဲ့ ခံစားချက်တွေပြန်မကျရေး ခပ်ပြင်းပြင်းဆက်ဆံနေမိသည်
ယီ အရာက လက်ထဲမှာ တဖြည်းဖြည်းတုန်လာတာမို့
ပြီးဆုံးတော့မည်ဆိုတာကို ဖူယွင့်စန်းကျောင် နားလည်လိုက်သည်
လက်အရှိန်ကိုတင်လိုက်ရင်း ဆောင့်ချက်တွေပါမြန်စေလိုက်တော့ နှစ်ဦးလုံးရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင် ပြီးမြောက်သွားရင်း
အိပ်ယာပေါ်ထပ်ရပ်သား ပြိုလှဲသွားတော့သည်
စေးကပ်ကပ်အဖြူရောင်အရည်ပျစ်ပျစ်တွေက ခါးနဲ့ဝမ်းဗိုက်တစ်ဝိုက်မှာပေပွနေရင်း ကျေနပ်ဖွယ်အတိပြီးတဲ့ အနံ့တွေကလည်း အခန်းထဲ ထောင်းထကလိူင်နေသည်
ယီတစ်ယောက်တော့ ဖူယွင့်စန်းကျောင် ကိုယ်ပေါ်မှာပဲ
အသက်မျှင်းမျှင်းရူရင်း အမောဖြေနေလေသည်
ဖူယွင့်စန်းကျောင် ခေါင်းကိုခပ်ဖွဖွပုတ်ပေးနေရင်း
ယီနဖူးကို နမ်းခမ်းနဲ့ဖိကပ်ထားကာ ချော့မြူနေသည်
မကြာလိုက် ရင်ခွင်ထဲမှာပဲ ယီတစ်ယောက်မောပန်းစွာ အိပ်ပျော်သွားတော့ အသာအိပ်ရာပေါ်လှဲစေရင်း
စောင်ခြုံပေးကာ နားစေလိုက်သည်
အပေါ်ကနေရလို့ သူကျေနပ်မှာပါလေ...
.
.
.
.
.
.
.
.
အော် အခုတော့....လမိုက်ညတွေ ဆက်တိုက်ဖြစ်လို့
မှောင် သွားပြီ🌚🔥
(ကိုတိန်ညွန့် သီချင်းဝင်ဆိုသွားသည်😆)
..........................................................
(AN/ အိမ်း....
စိတ်မကောင်းပေမယ့် အရမ်းတွေမျှော်လင့်နေမှာစိုးလို့
ပြောရဦးမယ်
ဒါလေးက ကိုယ့်ဒါဒါလေးတွေ အလွမ်းပြေရေးပေးတာပါနော်
အချပ်ပိုသဘောမျိုးပါပဲ
ဇာက်လမ်းရယ်လို့မဟုတ်ပါဘူး
အပိုင်းတိုလေးတွေပါ
နောက်ပြီး ဆက်တိုက်လည်းအပ်ပေးနိုင်မှာမဟုတ်ပါဘူး😟)
+ပိုင်းမရေးတာကြာတော့ မျက်နှာပူထှာ😁
#ချစ်တဲ့ပေါက်စ😓