Definicja twojego piękna nie może zostać odnaleziona w żadnym ze słowników. Wpatruję się w ciebie, co raz sunąc piórem po kartce papieru. Próbuję odtworzyć twoją postać, by inni mogli cieszyć się tobą, choć nie tak namacalnie, jak ja.
Robimy wszystko, co zakazane. Krzyczymy i nie obchodzi nikt nas z zewnątrz. Patrzę jak stawiasz krok za krokiem, słuchając moich poleceń. Jesteś manekinem – zostałaś stworzona, by odwzorowywać gesty, ruchy, spojrzenia, uśmiechy. Zapominasz, gdzie kończysz się ty, a gdzie zaczyna się ona.
Chcę cię dotykać.
Chcę to opisać.
Chcę cię mieć.
I chcę cię zabić.
Ale tylko na kartkach papieru, kochanie.